Nizoliodidascalus, siue, Monitor Ciceronianorum Nizolianorum, dialogus Henrici Stephani. ..

111쪽

imprudentiam fortasse)ita ut lectum ab eooste negari non positi. Quum autem in eo videret ablativo iure subiungi ablativum i

quirute, interieeta coniundi tua vocula ac, siua illam cuius antea memini regulam tenen S,

. pro synonymis illos habendos censuit. Fieri vero potcst ut in altu quoq; aut etiam in alios eiusdem scit pioris locos inciderit, ubi

horum nominum unum alteri codem sub iunctum modo ita uenerit. C A. Possum ce te,& quidem et λακεύτως , dicere te

ν .Sed in reliquas nominis Iustitia exposi- itiones Nigotianas non inquiremuSὸ F Α.Inquisitio ueno est ophis. nam & ipse Marcus sibi manifestum elie dicet ut opinor aliud esse Iustitiam, aliud. Fas. Quan etiam aliter Iustitiam , aliter Iustum dici, idem fatebi tur. CA. Quid si vero Iustum Nirolixis in tellexit dictum more Graecorum, qui τίω δε οσ- οὐ vostiat interdum m. AG ον λ sicut τω appellant is δεγκον Θ itidem que

gnificare λ quinetiam aliis quibuslibet adiectivis codem uti modo sibi permittunt'FAB. Gaudeo non audiuisse ista Marcum. tibi enim iraseeretur, tanquam aperte Ni-zolium nunc quoque irridenti. C A. Visne ad aliam virtutem accedamusΘ p A.. Qui nivelim & pervelim λ sed nos in examinandis vllius vocis expositionibus nolim posthac

112쪽

tamdiu immorari. C A. Animo tuo obsequar.nunc aurem Ni ZOlio comoda. TrMPERANTIA, Modestia, Moderatio, Frupli-ttas, Con Ormasio π moderatio continensiae e

peranuae. F AB. Quid hoc sibi vult λ dicere Temperantiam cse Consorinationem &moderationem temperantiae' Nonne perinde est ac si dicerem, Iustitiam esse Confoemationem iustitiaeὸC A. Interrogandus suerit potius noster Marcus. Μ A R. Omittis genitivum Continentiae. dicit enim Consormationem & moderationem continentiae& temperantiae. F A B. Mauis igitur dicam perinde esse ac si Iustitiam definirem Conformationem aequitatis & iustitiae. MAR. Atqui Cicero Conformationem continetiae & temperantiae dixit, non item Conformationem aequitatis & iustitiae. P A. Scio a- .pud Ciceronem illa non item haec verba extare: sed Ciceronem illis verbis definire aut exponere voluisse nego Temperantia, ac nihilo magis illis Temperantiam quam his Itistitiam definiri exponine posse dico. C A. inod vero est tuum de tribus primis qxpositionibus iudicium ' F A. Non possum eas non probare, quum sumptae sint ex Cicerone. C A. Is tamen alibi Modestiam aliud quiddam esse vult. p A B. Ideo monere

debuit Nigolius lectore, illi nomini inter-

113쪽

dum candem fgnificationem tribu quum alioqui plerunque aliam, aut aliquantia saltem diuelsam, habeat. Ne ipsum ouide cc t e Ciceronem ita sequenter Modestiae a Pinpellatione usum esse puto, atque ubicula svsus sit, aliquid adiunxisse puto quo audia Hir siue lector moneretur tale esse ibi eius significatione. Sed locus nobis est ad cundus,Tuscul quaest. lib. tertio,& tertia si bene memini pagina a principio, illius quidequam modo in manibus habui editionis. C A. Iam ad illum perueni. F A. Recita igitur. C Ac ver si te etiam istud est,qui sit temperans quem Graeci φρονα appellant.e q; iur-rutem σαφροσ-- uocant. quin sedeo equidem tu Teperantiam, tum Moderationem appellare:no-

nunquam etiam Modesbam. Sed haυέ scio an rericte ea virtus Fru rus appellari possit. F AHaec verba, non nquam etiam, conismant

id quod dixi. Ad frugalitatem vero quod

attinet, de co non dubitauit Nietolius de quo dubitare se ostendit Cicero, quum di xit, Παιά scio an rene ea uirtus FruPlito appellari posit. QOnuis enim non ignores' talem usum est orii verborum Haud scio, itidemque verbi Nes o, apud Cicerone, ut potius uni arbitrantis rem ita se habere, quam non arbitrantis: tamen ita loqui, nemo dixerit esse aliquid plane affirmare.Et-

114쪽

enim ne is quidem qui ita loqueretur, Eam. virtutem recte frugalitatem appellari posse arbitror, ita pos se appellari affirmaret. Nihilo certe magis quam si Graece loquens di

miraris de eo non dubitasse de quo dubita- ita uerit Cicero λ nonne multo audaciore Ci- a cerone fuisse in iis quae ad linguae Latinae consuetudinem pertinent, si tamen Cic ronem appellare audacem fas est)plurimaeo, iam obseruationes vel potius expostiones illius te docuerunt λ MAR. Nunc saltem, dum nobis est de virtutibus sermo,maledicam istam linguam comprimere oportuit. C A. Itane verba illa mea maledicetiam in- , terpretat isὸ Μ A R. Ita interpretor. F Α. Mos rosior ea nunc Marcus,& quidem ideo fortassequbd inter virtutes versari quod amo-u do sibi videtur. C A. Missas igitur virtutes faciam:simulque huic inquisitioni in expositiones eorum nominum quae grammatici substantiva vocant,valedica: & ad eas quaras eodem obseruatore dantur nonnullisi adiectivis ut iidem vocant) me conseram: M si unicum ex altero illo ordine addidero. F. Quodnam illud est3 C A. spes. Audi enim, tet, obsecro.audi, inqua: si ridere libeat. S P s s,

115쪽

Ne ipse quidem Marcus Nizolio hic as entitur, quantum ex eius vultu colligo. ideo minime hic est vlla resutatione opus. C A. Liceat in hi, antequam de nominibus huius classis dicendi finem faciam , aliud etiaquoddam addere :Ft ad philosophia quoque pertinentes quasdam cli positiones, ta- quam colophonem illi adiiciam. FA. Persiae licet. C A M. AE R, Coelsi, Amma, Sprritus, AEther, Iupiter. MAR. Scio vobis hoc inter alia mirui visum iri, quod ide vult este AEthere quod Aerem. F. Cui vero mirum non videreturΘM A R. Quid si autoritate Ciccronis illiun defendam λ p A B. Dicam te defensionem plusquam : αράδοξον attulisse. AEther inquit Cic. sec. De nat. deorum lib. qim mmsitit ex altissimis stribus. Mutuemur hoc quoque uerbone dicaturque tam AEther Lasine, qu

dicitur Aer. F A B. id iam de Marco dicemus, Camille λ nonne ipsum inci velle iam suum Nitolium , qui ab hoc loco deceptus fuerit, irrideris' Μ AR. Imo nihil talet cogitans hunc locum protuli, sed ab eo ipsemet deceptus sui. C. Veniam igitur tibi dabo,&ad illa alterius classis nomina veniam. Initium autem a nomine Certus sumam.C E R-Τ v s, Non dutius, Non incertus, Compertus, Imploratus, Minimiaubius, Defuitus: de paucis interiectis, inod iram tenetur, vel in niaxubm

116쪽

bal tur. FA. Errauit profecto multis in locis Cicero, errarunt cum Cicerone omnes Latini scriptores si id demum sertum dici debet quod manu tenetur, vel in manibus habetur. C A. Video Marcum hic sui Nigo-lii pudere: alio tianseanuis, ne maiorem illi

pudorem incutiamus. CONSTANS, Fi 1nus, StabiIS,Grauis, Praesens, Perpetuus, Coueniens, Moderatus, si ari constantia praedituta. F AB. Hic quoque , Ut opinor,

Marcum Nietolii pudet. C A. Aliud igitur

hic agit Liberalis, Marce8 Nimia certi it Nigotii in exponendo hoc nomine liberalitas: alioqui illud Liberalis non addidisset.

M A R. Miror certe cur addiderit. C A M. Nominus mirabetis,eum vocem Liberalis vicissim exposuisse illa Clemens. Viuiae locuproferam ΘM 4 R. Tibi fidem habeo,& me nominus mirari dico, CA. MODES T VS, Commoduo, Sui agnoscens. FAB. Hic quoque Nietolianum ingenium agnosco. & Marcu hac quoque pudet: subpudet quidem certe. C A. Faxo ut illum non subpudeat, sed dis pudeat. P A R V V s, Pusidus, Ex us, Modicus, Breuri, Anguilas, Tenuiue, Minotus , Medio ris, Modiar iragminine. Qisd hoc est, obse cxq. Mediocris cum Paruus consendere

117쪽

nisi mediocritatem ignorare , aut e rerum natura tollereλ F A. Noli pluribus hanc ompositione ςxagitare: ne Marcum hinc exi gas.non vides quantus rubor eius pudicitia sit consequutusi' C A. Quid aisi' p Α B. Rogo an non videas quatus rubor pudicitiam eius sit consequutus. C A. Quid tu pudicitiam vocasi'FAB. Pudorem. C A. An vcro

Latine tibi loqui videris λ p A B. Ni Zoliane saltem loquor. CA. An haec duo nomina unum idemque ait significareὸ s A.Ait. Sed non videris m hi fidem habere. lege ipse. C pudicitia, Pudor. p Α B. QDd si pudicitia nihil aliud est quam Pudor, recte profecto sum loquutus. C Α Μ. Si quidem Nigotianei loqui, sit recte loqui. pΑ.Visne hoc tibi demostrem syllogismo quo nullus

τερος inueniri possit 8 CΑΜ. Volo. FA. Q iNigotiane loquitur, Ciceroniane loquitur: Qui autem Ciceroniane, is recte: Qui ergo Ni=oliane loquitur, is recte loquitur. C A.

Sed nego tibi propositione tui syllogismi,

cum qui Nietoliane loquatur, Ciceroniane loqui. FA. Contra negantem principia noest disputandum. Fierine potest ut Cicero nianorum deus squod ad Cici roniani situ attinet non sit Ciceronianus' M A R. Non lubenter hos audio. C A. Refero me igitur ad illoru nominu adiectivorum

118쪽

expositiones. PobvLARIs, Vuldiris, Depopulo, Ciu.,Municeps, Plebicola, Iumndus σgratus pstpulo, seditiosus. F A n. Hoc in pletis. que Obseruationum Nigotii locis obserua Di,eu expositionibus inauditis & quae vere

ultimu tribuere. quod & hic fieri videmus in voce Seditiosus. di qua nonne tu idem sentias Marce,si ire percupio. ΜAR. Inauditam csse mihi hanc expositionem fiteor: sed quaecunque mihi sint inaudita, no protinus improbare sdico. FAB. At ego noi dubito quin populares tui statim improbaturi sint hanc expositionem, qua popularis dicitur inter caetera significare seditiosum.

Μ AR. Qims tu meos populares vocaSZ F. Ciceronianos NiZolianos. Μ A. Video hic inter locos Ciceronis qui afferuntur in adverbio Populariter, quendam ubi Seditiose& Populariter ab illo coniunguntur. FAB.

Id ipsum vides igitur quod Nietolium in errorem impulit: si meministi eoru quae paulo ante diximus ex illis enim patet cum foelere ad hunc lapidem offendere. C A. Quid vero Ciceroniani Nitoliani dicent de suo Nietolio nomen sanus nomine salubru sit e saluber exponente ' p A. Quid aliud, qu: mnon satis esse sanum qui vocem Sanus ita exponat' c. Atqui sacrilegam suam lingua

119쪽

existimarent, si ita aduersus deum suum Io queremur. M. Apage istam dei appellatio nem. potius certe Ciceroniani Ciccrone ipsum pro deo suo haberct, quod ad sἰrmone Latinum attinet. C. At nos de Cicoro nianis Nietolianis loquimur. N. Sed ipsit in

Nizolii locum videamus. C. S A N V s, Firmus, Valens, Validus, salubris, saluus, &c. Ne que vero contentus fuit tam pulchram expostionem uno in loco p qnere: sed ut Giarco obtemperaret prouerbi O, s mi. κα- λον, alium etiam locum ei inuenit, lac in adieci tuo INCORRUPTus, postqui posuit Inur, Purus , Inuiolatus, duo illa tan quam synonyma affert, Sanus, Saluber. Sed hic recordatus sum & cotrarii Insanus, quo Niro lius nomen Magnus exponit. Eamus

in rem praesentem. Μ A G N VS, Ampius, Cra-dis, Non nrediocrus, Non par tus, Vberior, Bovus Late patem , Immaris, Insimius, Vastus, Ins yrus, Longeti teque patens: 'O m tu hic locul abere vocem illam Insanius dicis Nigolia-ueὸ p. Quidnam obsecro vel ab co,vel ab eius popularibus ut antea illos vocasti responderi possctὸ C. At ego respodebo saltequid Niroliti deceperit. Rc cord abatur ille Ciceronem dixisse Insanas substrinctionii moles pro magnis: smagis proprie tamen exponitur Ingentes ideo quicunque

Magnus

120쪽

oni Magnus esset, visus illi est posse dici Insalla, nus. F A. . At de illo adiectivo Bonus quid oti boni habes quod dicas C A. Nihilo certe . a magis quicquam boni de hac expositione quam de illa possum dicere: sed idem saltei is hic quod illic faciam, ut quid Nietolium.

si mouerit ostendam. Legerat ille apud Cice uel ronem Bonam partem,volentem significa

a re Magnam: itidem igitur quicunque Ma- gnus esset, visus illi est posse appellari Bo-

ας nus. FAB. Antea vicem eorum dolebam: is qui magni essent, quod insanos a Nirolio vocari vidcrem: nunc illis inuideo quum ab eodem bonos dici video. Mirum autem est illum existimasse ita vocabula αυτ πεφειν, quod ad significationes attinet, ut si Insa-ui nus pro magno dicatur,vicissim etiam Ma- gnu. pro insano: si Bonus pro magno, vicissim Magnus pro bono liceat dicere.lam autem perinde loquor acsi verum illud e s, set, nomina ista Insanus & Bonus pro ma- j , posse Vbiq; poni. C.Nόnne optima rati . tione locupletandae Latinae linguae inuenic se tibi videtur Nietoliusλp A. Imo facillima quidem , sed pessima & periculosissimam. C A. Mirum est i lium Magnus no exposuis. si ctiam Maximus. ita enim sepe postiua: i. Vt grammatici vocant) se perlativis expo-

nit. MAR. Sed id non facit eadem voce v in