Nizoliodidascalus, siue, Monitor Ciceronianorum Nizolianorum, dialogus Henrici Stephani. ..

121쪽

tens. C A. No recordor loci cuiusquam ubi voce eadem utatur volo enim verum sate

ri) sed quorundam ubi positiva vox stipc

latiuo nomine exponitur et quum tamen

hoc ipsiim absque si apertatione multo plus significet quam illa in gradu superlativo queat significare. M A R. No assequar quod dicis , nisi exeptu proferas. C. In promptu

Inconsultus, Amen piras. Nunquid non solum Amentissimus, sed etiam Amens,plus est multo quam Inconsideratus 2 Μ Α. Iam intelligo quid velis. C A M. Quinetiam eius quod nullo a me cxemplo poste nunc confirmari dixi, nunc mihi exempla duo suppetunt. Qinim enim Familiarem dici ait ini in intima familiaritate alicuius versatur, nonne perinde est acti diceret Familiarem &Familiarissimum unum eundemque esses Itidemque quum Costantem osse dicit Qin singulari constantia est praeditus, nonne videmur nobis audire Costantem dici etiam Constantissimum λM AR. Imb certe multo haec durius dicerentur, quam illa sint dicta. Fateor alioqui non debuisse Nigotium talia quae aliud potius sunt quam expositiones,expositionibus admiscere. P A. Quid allu d n oui ex Astica3 C A. Mene,an Marcum,. hoc sciscitarisi' F A. Hui, quas me de Africa

122쪽

dita

Nirotiana loqui non intelligas, ex qua tot iam monstra protulisti.Quidni enim monstra vocemus quae ibi sunt naturat Latini sermonis omnino repugnantia' CΑ. At ego de Thracia cogitabam. F A. Quid vero tibi nunc cum Thracia λ C A. Eo tandem cogitationem meam expositio quaedam Ni zoliana adduxit, vel pertraxit potius. F A B. Dic sodes quaenam illa sit. C A. Si modo cubona Marci venia eam proferre liceat. F A. Pro Marco spondeo. C. Audi igitur. S A N-Gv1NARIus, Thrax. Quam, o bsecro, nobis expositionis huius rationem redditurus est Marcus3 p A. Non tenetur Marcus qua libet Nigotii imaginationem praestare. C A. Interim vero tibi excidit vocabulii cui Marcus nigrum theta praefiget, utpote longe a Ciceroniana Latinitate remoto. FA. Imo vero prudens sciensque illo sum vocabulo usus, quum minime Ciceronianu esse haud ignorarem, & pro eo Ciceronianos Cogitationem dicere nescius non essem. C. Cur non potius hoc quam illo usus es λ F. QD-niam quod animo conceperam,ita eX primere volebam ut statim intelligerer: quod mihi nequaquam assequuturus videbar si cogitationis appellatione uterer. ac pene

ausim dicere, Ciceronem ipsum, si meo lo eo sitisset, aliam ad id exprimendum quaesi- I. ij.

123쪽

turum, aut Graece φω in m dicturum fuisse. C A. Vt facilius excusatum te habeat Marcus, vel potius ut tibi tantum condonet neque enim quae allegas , te

apud illum ossicient partes eius in reddenda illius expositionis ratione suscipito. F A. Suscipiam qui lem illas: sed vereor ut cisti nere possim.Sed -υνοίου meam saltem proferam. C A. Quidnam igitur tibi de illa animus F A. NiZolium, quum Sanguinarium diceret eum esse qui alibi Thrax appelletur, vel potius Sanguinariti S Thra cem, unum atque idem significare, ad locuquendam Ciceronis respexisse qui legitur in oratione De prouinciis consularibus, verex Ar obar ane, oensti m uesbum ad caedem faciendam tanquam aliquem Thrauem, oendia cieret. C A .Fortasse vero & ad alium respexisse locu dici potest,in quo myrmillonis Thracis a Cicerone sit mentio. F A. Quis, ille est locus de C A. Ex quadam Philippica, ut quidem testatur Nnolius. apud eum enim legimus , CD. I. A. virmillo T brax. F.A. Illius

ctiam loci recordor: idcdque falli Ni=oliuscio, qui de Thrace dicat quod a Cicerone de Antonio dicitur. Cedo mihi volumen Orationum Ciceronis. C A. Illi tuus cubitus innititur. FAB. In sexta Philippica esse puto, non procul a fine. Visae repeta paulo

124쪽

io, Mntiimue sibi sis sit, quia M)laesis mar Po ἡ Τ brauem tu auit 'miliarem χηρ Inici lisit enim, Antonium in gladiatoria pugna eum, sicut myrmillonem, alibi etiam,ita de gladiatorem appellat Thracem familiare illi, suum iugialasse. At Nizolius, non animad-j, uertens dici mr sto pro inum citet myr-

, millo, perinde acsi Graece diceretur ut νομὰς oς,subaludito participio ων, vel unica utendo voce,diceretur μονομα μν)scripsit mrmi

si Thrax , ut quem Cicero dicit iugulatum esse,st is qui iugulauerit. CA. Vide Marce , quantum fidei tuo Nirolio vel in proferedis Ciceronis locis sit adhibendum. M A R. u Hoc a te expectabam Camille. scicba enim

S te quodvis potius vadimonium deserturu quam hanc quoque exagitandi Nirolii octa

, casionem praetermissurum. F. Nunquamne

altercari desinetis p tu potius Camille quo coepisti pede pergito. M. Ego vero nolim eum quo coepit pede pergere r quoniam in is multis non mihi visus est ορλπιδεῖν. p. Quidi ita 'Μ A. inoniam qui accusationi suae velis, accusationibus suis calumnias admiscet,novidetur mihi ορ -δεῖν, sed poti σκολιοπηδῖν,

125쪽

dm3 Μ. Audire potes, si aures tuae suo funguntur officio. C. Vbi me calumniante deprehedistiὸ Μ Α R. Vel tu eo quod modo de mala Nirosii fide dixisti. scis enim illum minime lectionem eam quam. in loco illo inuenerit mutasse, sed aliquod excplar quod ibi deprauatum esset sequutum esse.C. in ne id vel scio,vel scire possum Θ nisi forte mihi aliquid cum νεκυοα-- esse commercii existimas. p. Ne ego quidem hoc scio. C Α.

Vult Marcus nos scite quod ne ipse quidescit. Alioqui dicat ille qua in editione lectio illa quam Nietolius affert, reperiatur. M. Editionem qua usus est non posse a mere prssentari nosti: hoc te audaciorem reddit. p. Ne in illa quidem extare lectionem illam crediderim. sed tame hoc demus prinpense Marci in Nietolium voluntati ut nos credere dicamus:& verbis illis utamur quibus apud Platonem utitur quidam, nos credituros esse, cis Tu iam perge

Camille, siue siue mcολιο πιδων , ut Marcus nou Moquutus est. C. Ad aliam orationis partem transire statueram: verum id prilis non faciam quam nome unum ad-leetiuum superioribus adiecero, & nouum quoddam ac valde mirum expositionis genus in eo ostendero. p A. Lubenter nouum illud atque mirum expositionis genus au-

126쪽

D I A L. HEN. STEPH.

go, Momus. F A. Video ubi sit illa nouitas .est sane in eo quod laomo Maledici s verbo ctia Perseisito expunitur.Nis aute a te praemonitus, nouam aliquam & inauditam expone di rationem expectassem, fideliter a te verba Nigolii recitari vix mihi peisuasissem. Sed quid obsecro agit hic verbum Perfrin-

gQZ C. Interrogandus tandem erit Marcus: simulq; quid agat verbum Sequor in aere positiones nominis Causa neq; enim adierietiuis latum nominib' illa nouitas adhibetur quii scribit, C A vs A, Caput, origo, Fons , Radix, Priscipitini, Semivirlimi, Semet', SO pS, Elfeci , , Rasio, sequor, Gratia,&c Non enim minor & tibi ut opi' non fuerit hic de verbo sequor dii bitatio. F. Hoc saltem fatebitur nobis Marcus, talem

expositionem capositione opus ilia buisse: huic inqua, b sevi expositioni aliam. adiungendam fuisse, & quidem non itidem bre uena. C A.. Quid si veta mysterium aliquod sub hac expositionis serina latet,quod pris fanis, idcis illis quit Ciceroniani non sunt, minime fas sit vulgatiλp. Non cquidem absimile vero est, o esse hoc Sequor Scillud Per=m P. Quod ii ita est, frustra Mam minici rogabimus. statim enim nobis in-

127쪽

clamabit, raroin aprora lesbprofatu. vel G cC, - Gia ευες C A. Roperio vici sim verbum Sequor expostum duobus nOminibus, Ratro: sed hic mihi videor quodammodo Nirosianam φαυπισίαν assequi. P A. Imo eam non assequeris donec re Ciceronianitatis sacramento obligaueris. C A. Proli,quam audax interim in ringc-do nomine illo fifistit an te hanc audaciam impune laturiam existimas, quum auditore habeas Marcum, virum Ciceronianissimu3F A B. Qira dflan tibi magis impune Cicero nsanissimum quam mihi Ciceronianitate dicere licebit ' praesertim quum ne Ciceronianus quidem vox si Ciceroniana3 C A., pud Ciceronem extet Ciceronianus nec ne,nescio: sed etiamsi no comperiretur hoc adiectivo usas, potuisse uti scio: quum Catonianus , quod huic omnino simile est, a pud eum legatur. nam Catonianam familiam dixit in quadam epistola. p. Ego vetaro meam Ciceroniansitatem autoritate dii rum qiuae apud illum sanx vocum tuebor, i Appietatis & Lentulitatis. C A. Atqui haec primum quidem non sitit a nominibus quo eodem dcclinetur modo sadeo,t hoc perinde sit acsi tibi Antonianus aut Caesaria nu4 ,hon Catanianus, protulissem deinde vero Ciceronem n5 sed

128쪽

iis esse usum constat. F. P imum quidem te nimium ad viuum has formationes sui gi malici vocant resccare, deinde mihi quo que iocari licuisse respondeo. C. Sed quid iobsecro in mentem venisse Ciceroni dicemus , ut illis Appictatis & Lentulitatis appellationibus vlei etur ' p. Nunquam bare animum meum subiit cogitatio : quanuis semper Cicerone in illis vocabulis Ciceronianitatis terminos praetergredi iudicau rim. C. Libetne vero audire quid ipse deissi. lis cogitauerim λ p. Quidni λ C. Qirum eo ipso in loco ubi illis utitur, mentione Stoicorum faciat, existimo ci sebito in mentem vcnisse quanta esset Stoicorum in fingendis huius generis vocabulis libertas,eam que sibi in Latino sermone concedere semel voluisse. M. Suspicatur quidem & Turnebus Ciceronem consuetudine Stoicorii illa nomina fabricatum este: sed non addit quod nunc a te adiicitur, quidnam ibi occasione imitandi Stoicos Ciceroni praebuerit. FA. Gratulor tibi Camillo, hanc cum tanto viro tam bellae coniecturae secietatem: pra serti iri quum tibi aliquid etiam amplius in 'mentem venerit quam illi, ad eam reddendam omnibus verisimilem. C. Sed ego vos non celabo, esse quod viriq; nostrum possit obiici: nimirum multo esse audaciorem

129쪽

illam Ciceronis quam Stoicorum fabrica: quum Stoici appellativa cx appellativis ta tum formarent cuiusmodi sunt , μι γλο-, at Cicero ex propriis etiam illa duo fingere sibi perini rit. Ignoscet autem milii Marcus, ut spero,si ad

graminaticam artem pertinetia grammaticorum Verbis nomino. F A. Atenim videor

mihi quaedam ex cadem Stoicorum ossici na prodeutia nomina legisse, quorum multo quam eorum quae protulisti audacior eL set tabrica: quanuis ex appellativis 't grammaticorum vocabulo tecum ' tar conflatacssent. Fortasse autem alicuius recordabor: tu interim ad Nizolium redi, a declinabili bus orationis partibus ad . indeclinabiles transiens. C. Atqui nulla Participiorum allata fuerunt exempla:id est, expositi0num quae illis tribuuntur. F A.B.Ex iis quae verbis

dantur, iudicium fieri poterit iis quae

tributitur Participiis. C A. Pronomina quoque sunt ex numero declinabilium orationis partium, quorum tamen expositiones nullas examinavimus. F A B. Qui vero id facere potuissemus, quum nullae illis adiectae reperianture C A. Imo possessivis quibus da 'puto esse additas. ramus ponestiuum Mous. F Α B. Nulla eri adiceta. C A. Neque

veto opus fuisse videtur. F, Duni hoc dicis.

130쪽

non cogitas quis sit usus vel potius qui sint usus huius pronominis, praeter illum vulgarem , omnibus' notum & passim obuium ., Ac ne longe abeamus , vel in illo loco qui ab illo affertur, fetorrem nisi ptine esse uestem meus, expossitione dignum. Crat pronomen Meus. CA. Iam tibi assentior.Sed ne in nominibus quidem & verbis solet tantum si iligentiae adhibere Nietolius

Vt reconditas etiam & abstrusas eorum significatione3 expromat. FAB. Nemo te netur alium docere quae ignorat. C A. Quid si Marcus haec te dicentem audierit: ' Μ Α R.

Et quod ab illo & quod a te dictum est audiui: sed ego longa patientia occallui.ideό-

que iam vobis per me licet illum in omnes partes versare. F A. Non illum sed bbseruationes illius versamus. C A. Ringitur Marcus: sed tamen huic sermoni finis est imponendus. F AB. Breui impolsetur,si volueri s. C A. Atqui spem feceras Marco audiendi aliquas expositionum Ni Zolianarum reprehensiones in singulis oratis 5 partibuι. F. Metum potius quam spem illi se cera idcό que etiamsi meam fidem hac de re Bbstrinxissem facile ab eo impetrarem utrime fido liberas diceret,&non audita pro 'aii ditis haberet. Quia in vero iam viderimus,nOS, ne si velimus quidem do aliis os attonis parri