Io. Nic. Madvigii, ... De Q. Asconii Pediani et aliorum veterum interpretum in Ciceronis Orationes commentariis disputatio critica

71쪽

Seio quaedam in his quoque robus in Asconio reprehensa; sed in iis omnibus error cst Toprchendontium aut librariorum, non Asconii. Λ Corrado reprehensus est Asconius cum Plutarcho, quod Tulliam Ciceronis post mortem Pisonis Lentulo Dolabellae nupsisse scribunt ). Sed quum horum testimonio accodat silentium Ciceronis, qui filiam Crassipedi desponsam saepius, nuptam nusquam scribit, eas nuptias nunquam 1actas arbitror. Reprehcnsus ost ab co dciti Corrado β), quod Roscium Othonem consulum legem theatralem tulisso posuerit q). Sed totus illo locus corruptus

est, in ed. 1. sic scri Ptus: - et tribunos curarios quam roscius Otho biennio ante cos. Imaote; IIOlom. Non mirius malo ante coss., Schiil E., nescio unde, ante consulatum; Iogendum est: ante hos coss. Recto autem usum esse irmandi Vorbo, quo

significatur, id, quod ea lego constituuretur, non Plane noVum fuisse, declarant Ciceronis et Velleii Ioci ). Do Iegatione M. Scauri Asiatica ab Asconio commemorata' dubitationem sustulit Wesseling φ . Ab ΙΙeinrichio quoque iniuria Asconiost in iis, quae ad extremum conment. Orat. Pro Ouaest. ali. p. 378 Lip . Corradum niti sequuntur.' Ascon. P. 122 ad init Pison. Plui. vit Cic. 41.

72쪽

Scguro adnotaVit ), quamquam partem culpae in librarios transfert. Nam quod Valerius Maximus id, quod illo loco commemoratur, Catonem in M. Maiari coeterorumque reorum iudiciis cisse, dicit, id non negat Asconius, qui oblata opportunitate hunc morem Catonis in Scauri causa notavit; deinde, quod Asconius addit, id factum, quod aestate iudicium ageretur, id nequo negat Valerius Maximus plura enim iudicia aestate exercere potuit Cato , et perso probabile est, Iioc leviore Vestitu Catonem aestate aestus levandi causa usum esse. Sed ne caetera quidem, quos vir cTimius nugatore, non Asconio

digna iudicabat, vitiosa sunt. Caetori co vestitu in publicum corio Don prodibant; id Cato inεtituerat, iam anto illud tempus; tu uc praetor ita vcstitus ius quoquo dicebat. Sunt alia, quae vcprehhndero aliquis Possit, non Asco iiii sed librariorum culpa vitiosa , ut ad Pis. c. 4 p. 123. tribuni nomen L.

Mummius S. Memmius, pro quo recto Garatonius

Ninnium substituit; Od. Ι Munitia totidem ductibus. Eiusdem generis errox erat p. 106. p. 969Gr. , sublatus a Piglito et Sebiittio XUI, II. p. 202. ). Non praetermittenda hoc loco Videtur

P. 226. sq. Beier; locus Ascotiti ap. IIot. est P. 139. p. 1017. Gr. Nec Asconio vitio vertendum, si qui male eius verbis usi historiam perverterunt, ut factum nuper ad Cie. Catil. III, 4, 9. a 'Veiskio et, quod nollem, Iatthiaeo, qui, quae de Cnssiano virginum iudicio Asecinitis habet ad Ilii Ois c. 12. p. 152., ea nil n. 681. retule

73쪽

alia res ad Ciceronem spectans, i CX ilha crimeri Asconio confingi possc viduo; patrem enim Cicoronem amisisso scribat, quum consulatum Petcrut . IIuius rei meminisso Cicoronem putant vulgo in epistola ad Atti . libri 1, 6. Pater nobis ile essit a. u. VIII Aol. Decembr.μ). IIaec ut intor se conveniant, epistolam illa scriptam iudicarunt s. 690, ac tamen coguntur ab Asconio ita dissontir , ut Hori in potitionc, ed do ignatum iam consulem Patrctu amisissc dicant.

rrint. Benecho, siritim hoc fori non Posse vidisset, dubitantor Cassianum illud virginum iudicium, de quo nihil praetorea ne is quidem comperissse videtur, nda. 641. refert. Scitieet res minime incerta ; vid. El-Iendi ad Cic. Beut. Prolegom. p. LXXI. et adde mem --bile Fenestellae fragmentum apud Macrob. Saturn. 1, 10. P. 250. Mun. , unde etiam dies iudicii cognoscitur. Nec video eue M. Pisonem removeant ab illo iudicio a. 681. Ienoche etiam PerVerso, quem ipse in dagat, temporum ordine, ad Cassianum iudicium reii eii 3 neque Cicero Ilxiit. 67 , 236.) eum adolescentem in hoe iudicio Iavdom adeptum scribit, sed, quum post adolescentiam aliquamdiu minus sici isset. in hoe iudicio quasi in cursum revocatum. I l. autem Pupitis Piso, etsi consuI factus est demum 693., tumen, quum iam adoleschris philosophum secum habuerit a. 663, Cic. do orat. 1, 22, 1m. Cicero autem nil eram a Patre deductus sit cAscon. ad Pison. 26. p. 128J, n. 681 non multiim α quadragosimo naano Rbsuit. 3ὶ Argum. orat. in T. C. Ρ 109. Praeter interpretes, Corrad. quaest. P. 71. Lips., Midd- Ieton, &C.

74쪽

Sed nul Iae omnitio sunt cius anni ad Atticum opistolar; Tectiusque Sclii tκ. a. 686. scriptam i lam cpistolam putat. Maguus, inquis, error Asconii. Inratio magnus interpretum qui non videant, do Patris morio nihil omnino illo in loco a Cicorono Scri-

stuna cSse. TOla epistola Ost do Iovissimis Tobus, de domo Rabiriana, de Q. fratro, do Turranio; bis illa verba subiicit; tum Atticum rogat, ut quaedam Ornamenta gymnasio apta emat; omnia hilari animo scripta et familiari quadam negligentia, quali quidem epistola Patris imortem nemo Duutiat, ne is Hui-

dom, qui ea gaudoi ). Vorbo praecidam. Disce3serat Pater aliquo, non Uecesserat. Rustat Iocus aliquis in quo Asconius do ro minime Obscura aut ignota turpitur dubitaro videtur si , do C. Cotta: lego do tribunis; sed videtur tantum; nam dixit ipso di-Btincto Paulo ante ' , ut apertum sit, excidisse ali

D ad Corn. p. 106. p. 970. Ge. D ad Corn. p. m. p. 959. Gr. Sed eἰmei Ium est, quod

tibi dicitur in eonesone tulit; quod ne quis Asconio ipsi tribuat, quomodo Iticus in ed. I. scri hatur , No ivbo : Vtium in conIione ' nosilitia e magno putili alu-dιο υι λλ Itin, I. Alios quoque mugi triatus ' ati'ter et quod lex uiria ore L. .ulla piauei lata Sc. In huiusinodi loco vocabulum quoque concinni. cor

75쪽

quid, quum scripsisset Asconius codem sero modo, quo ali hi ηὶ, ut puto sos reminisci. Sed oritur, qui conium graviter accuset, Ieremias MarLIand. Nam quum ab Asconio ad Cornelianam ') adnotatum sit, Ciceronem loratoria quadam arto aliter hic, aliter in ea oratione, quam do haruspicum responsis habuerit,' de eadem re dixisse, Ilarklandus ) primum Asconium semetipsum iOculari errore impedire putat, deinde ex ipsa hac

TEPugnantia apparere, alteram orationem supposititiam eSso, miti imoquu mirandum esci, Asconio vorba data osse, utpote homini criticis studiis non tam exercitato, quam is deberct esse, qui Dinnem aetatem in evolvondis atque perscrutandis ClarissimOTum oratorum scriptis consumpsisset. In qua disputatione lapsus cst non Ioviter vir optimus. Primum de ipsa re videamus. Sedes SecretaS seuatoribus in theatro primum datas P. Scipione Africano II. Ti. Sempronio Longo Coss. constabat; quibus Iudis et a quo magistratu datae essent, Varie traditum erat, ut Asconius Valerii Antiatis et alius scriptoris testimoniis allatis ostcndit '); consuli-

ruptum dici, nemo mirabitur; videtur tuisse in con

sulatu.

8 ad Com. p. m. p. 960. Gr. λὶ p. 100. p. 961. Gr.

praes. ad I U. orati. Cic. p. LXX sq. Wias. Locum mancum esse, ipse Maalandus verissim vidit, Et excidisse stiem Ioci CIcerotiis ab Asconio

laudati, Verbis autem hoc tribulum c44e Aenatui ct C.

76쪽

hus quidem invitis datae non erant. Itaque Cicero in Corneliana, in qua Popularem se facit, Scipionem postea Poenituisse ait, quod rem minimo popularem seri passus esset, idque alios quoque tradidisse, Livius narrat ); in ea autem orat. , quam de haruspicum responsis habuit iam optimatum partibus deditus, id factum esse posuit ludis Mo-galensibus, nec patientibus coss., sed auctoribus, idque quo gravius esset, ita dixit, ut non auctorum dandi Scipionem fuisse perhiberet, sed ipsum de disse, quum tamen illud, ut recte Asconius ad uotavit μ), significaret; dare enim Proprie non POtc-xat, quum aediles illos ludos sacerent. Itaquo iOcularis illo error nullus cst. Quod autem ex ipsa Tepugnantia Marklandus intelligi vult, alturam Orationem spuriam esse, id quale sit, facile adparet. Nam in re Iovicula cur Cicero in orationibus di

VeTSOs auctores Sequi. non potucrit, nihil Sarac est;

t ab Aseonis ali iis seAptoris gentent Iam ediponi. Ι multo clarius apparebat. antequam interpolando vitium i occubatum est; uam in ed. I. est: P. fricarim II.c F. et colla eius aempronio longo hoe tributum. Ab- Iativus satis Iacunam Prodit, ortam ex eo, quod Iibrarius a priore commemoratione P. Africani ad alterum aberravit. Itaque sic edendum est: II. cos.

et milega eius xemprtinio Longo. Aliae in his ludis tirbae apud Livium; vid. Dia. ad 34, 54, 3. Lango

Vindic. Tragoed. Rom.

3 34, 54, 6.

77쪽

quod autom rem interpretatione alio traxit, in eo si quis cum Marklaudo irascitur, concodat tamen

necesse Pst, antiquorum oratorum non eam fuisso

religionem; de qua re non est, cur multa dicam; recte Gesner Marhlando opposuit Ciceronis do Crasso narrationem in Cluentiana c. 50 sq. ' quum so de simili inconstantia excusarci; quid de oratione pro Murena idicam, quid do Vatinio post acerbissimam illam interrogationcm a Cicerono du- senso 2 Ex Verrinis fit Malalliana salis intelligi potest, quanto aliter Cicero aedilis et Plaetor popularis, atque idem consularis nobilitatis defcnsor post exsilium dicat. Itaque haec quidem Varia sunt, manetque inlogra quaestio, quae sit Asconii in iudicio

de illa oratione auctoritas Τ), quem cur MarkIandus minimo in criticis studiis versatum dicat, sciro velim; nam in hac una ipsa re, de qua contro cr-5ra Est, argumentum ducore, non est boni critici. Habuisso Ciceronem eiusmodi orationum, Asco aio credendum esse mihi videtur, do temporibus et occasione habitarum orationum diligenter quaerenti; etsi orationem sententiae loco in sonatu. dictam in actis notatam Vix reperit, ut neo: Pisonianam 7 nec video cur in hac oratione repugnent, quum, si non Pr domo, certo G mo Ciceronem dixisse confitcantur; Eamno Vcram orationum Asconius habuerit, an confictam, quaeritur; εi Vuram, sitate Dudum nobIra, uuls) nuae Iacob in Iibello de Cic. orat. Pro Murcello p.

10. scriPsit, non vidi.

78쪽

potius. quae erat fere Wolsi sententia si), haec, quam

nos habemus, Post Asconium ita composita a declamatore aIiquo Sit, ut ex Vera tum alia, tum ea, quae Asconius Iaudavit, in suam transferret, an denique Ciceronis quidem sit, sed multis locis interpolata r). Ac fraudem quidem in hoc genere iam

ante Asconii aetatem versatam esse, satis ab aliis demonstratum est, et exstat do hac re Praeclarum ipsius Asconii testimonium cxtremo comment. ad Orat. in T. C. sic scribentis η): utiles orationi Ciceronis et Catilina et Antonius contumeliose remon milerunt, quod forum poterans, inMecti in noseitatem eius; feriantur quoque Orationes nomine illorum eaeita', non ab ipsis scripta , sees ab Ciceronἰs Obtre latoribus , quas nescio an Salius sit ignorare.

Notabilem admodum hunc locum putat Orollius '); multo magis id iudicabit, qui apud Quintilianum )haec legerit: tis est apud C. Antonium: Sed nequs

GCC atorem eum metuo, qui sum innocens: negueCOmPetitorem Dereor, qui sum Antonius: neque Consulem vero, quι est Cicero. Audin' conccntum antithcsium scholasticarum, quarum similes apud Soraceam rhetorem quaeras 3 qnibus tamen sc decipi

Pra s. p. XXXIX. ad ipsam orni. p. 340. 0 IIaeo ratio piἡcuit uandio in Encyclop. Ersch. et Grub., ubi de Cicerone exponit; in MarcelIiana Iacobo et Passowi in ind. Ieci. aestivar. Vrat Idav. a. 18 28 .

79쪽

Passus est Quintilianus ); nam ex scia Antonii

oratione in toga candida ista Sumta esse aPertum est.

Sed et in Cicerono suo diligentiores fuisse puto, cuius praesertim et commentarios liaberent et epistolas Plures, quam nos, ct Tironis de eius vita libros, et Asconium hac in re Uaeclaro omnia vidisse apparet, rectequo habitas orationes ab editis discrevisso, ut multo minus probabile sit eum in Cicerone deceptum esse t). Illud minimo negligendum mihi videtur, quod Asconius bis de aruspi-

Ciam reSPONSO, non revonsis aspellavit; si enim ut Wolsus putat, cui ego adsentior, declamator eae era oratione declamandi occasionem arripuit, quid sacilius quam ex responso rcsponsa faccre, ut Plura dicere posset Ac sane eiusmodi consilia, qualia indon cap. 19. istius orationis eXPOnutitur, nunquam ubbaruspicibus data putem, quorum erat de iis, qua ad religionem pertinerent, monere, NOH SPtiatorum do republica consultantium partes agere. μ). Sod Tedeo eo, undo sum digremus Asconium enim mihi

'Quintilianum meum non adeo magnum criticum eXPer

tus mihi videor.' SpaId. ad Quint. IV, 1, 68.' Illo quidem tempore, quo Maalanis putabat, id est,

Post a. 786. compositam declamationem Asconius nunquam pro Ciceroniana habuisset; eo enim anno sine dubio ita Iam legerat Ciceronis orationes, Ut novas u scio und subito oblatas accepturus non esset.

De ipso illo oriationis Ioco satis mihi certum Videtur, Ciceronem non ita scripsisse, ut, quum c. 11. da Megalensilius exposuisset, c. 12. quasi de alia re ante dixisset, ita ordiretur: Nam quid ego Sc.

80쪽

videor os tondisso liominem fuisse veteris reipubl. et historiae litorarumque voterum peritissiummet diligentissimum, ut admodum dolendum sit, tam exigua eius scriptorum fragmenta superesse. Ars in huiusmodi operis consilio eminere non potuit; inge-Niosum admodum fuisse, non contendo; hoc quidem in scripto omnia ad siliorum aetatem accommodavit. Iis quoquo dedit, quod praeter historica paucissima quaedam do institutis antiquis et moribus sua aetate sub talis adnotavit, ut do interrogo Τ), do comitiis '), de collegiis' , de redemtione, quam senatori habere Iiceret ), de vestitus quodam habitu'), do ludi quodam genero ὶ. Docarteris ita loquitur, ut apud homines in rcP. Rominstitutis Romanis viventus necesso erat δ). Semel s) ad Mn. 5. p. 150. φὶ ad Corn. p. 101. p. 962. Gr.' ibd. p. 104. p. 967. Gr. η ad orat . in T. C. p. 11 T. p. 987. Gr., etsi hoc, lego

quidem, sua quoque aetate licuisse significara videtur.' ad Scaur. extae. Vid. Supra.

ad Corn. p. 95. p. 953. Ge.' quid inter huiusmodi adnotationes et scholiastarum i

serioris aetatis intersit, sentiri potest vel ex uno ex emplo. Λd. Pis. c. 33. p. 129 adnotat: Prope notius est, quam ut indicandum AD, hune uersum esse L. Aeeti poetae et diei a Thyeste Atreo Sio edit. I, neo prosecto erat, cur in Atreo scriberetur). Notabile est ad rei librarias illius aptatis cognitionem, qua in libris manu descriptis minus certae temporis scri-Ptorisque notael erant, quod Asconius sitos admo

neudos putavit Iulii tragoedias, quas haberent Iege-