장음표시 사용
181쪽
quae vocalem, quam liquida cum muta in eadem syllaba coniuncta sequitur, ancipitem, hoc est, communem facit; idq; in carmine,iaonitem in soluta oratione, ubi breuis semper est. Nihil ergo probant cum Martiale: Non enim facile apparet, eam syllabam esse longam natura , quam poeta produxerit in carmine , ubi
Iiquescentis locus esse videbaturi nisi id prsitet analogia. Atqui analogia hic nulla: cum lingua
Latina verbum,ean lo,non habeat. Quod vero Aldus Manutius senior,eandelabrum, inter ea retulerit vocabula, qui , a, in medio, natura longum habent,non video qua ratione: Atq; adeo similitudinem,uel potius analogiam facit cum
his: lauacrum,aratrum, simulacrum,ambulacrum, volutabrum. Viderint critici, quam recte id fecerit tanti nominis grammaticus. Nam videtur,a, in eandelabrum esse longum, certe non eadem ratione, qua in ventilabrum , lauacrum,
reliquis, quae eiusdem classis esse voluit Manutius, nisi prodeat verbum candelo. Restat igitur, ut a candela deducatur. Qu'dsia eandela, quis neget,a,corripiendum e nisi commento quodam ab auseredi casu deductum velint, atq; Varroni arroganter obmurmurare. Haec de eandelabro. In his duobus, quae sit futura obmurmuratio, qui occentus , tamquam e
s pecula quadam prospicio, sed propius ut 1Pet
182쪽
AN recte Niresius in Thesauro Ciceronia.
no,cauponor, ct nundinor, synonyma fe-s eerit verbi, emo: Patiatur ne idioma,vi,si quisl . Ticinum, aut Bononiam prosectus, bibliothecam instruxerit,dicat se libros caupoηatum, veli uu inatum esse .
INter apophthegmata Cimceronis legitur:
Cum quidi candidatus qui coquo patre nas tus credebatur,cora cicerone suffragium ab il los peteret: Ego quoq; , inquit, tibi favebo. Vbi illei qui conscripsit amphthegmata; ex quo colli- gitur , inquit, coce a coco, dc quoq; coniunctio i nem , aut eodem, aut simillimo fuisse sono. Ego, ut dicam vere, non assequor, ubi sita sits ioci venustas. Nam si cocua,cum, e, scribas,in- ter, α&q, erit similitudo et sin autem coquus 1 scribas, id expositum oportuit, quς nam esset illa littera,quq pareret ambiguitatem: e, ne re nuiter sine sibilo pronunciatum ante e, de L an M, solum perierit. Mihi sic videtur: atque hae veritatem eruo ex apophthegmater Apud antiquos, n liquescens,ut vocat Priscianus, quod Trpetuo adheret,pronunciado periis
183쪽
ut non audiretur: &que , coniunctiostem ab illis pron unci atram , quemadmodum hodie Ita is , che: similiter inter co, &Po, nullam
fui in differentiam auditu perceptibilem . De littera,e, ante e, & ι, rationes adhuci habeo suspensas. XX VI. QVid venerit in mentem Seruio , cum tria
Bucol. Virgil, Ecl. I. in eum versum. Hec gemere aeria cessabit turtur ab ulmo. Sic scripsit: Turtur & masculino et 'mini no genere inuenitur: ut hic, aeria turtur cessabit. Cur non potius epitheton, ama, reseratur ad ,lisum, exigente id casu auferendi syllabaria quantitate. Non enim nodus iri scirpo quaerendus erat, ut pente mimeri S ex Q cusaret, a, in fine dictionis, aeria: cum recti IS, ac citra violentiam , structura, &ratio vertus staret, si dicas ab νlmo aeria: &si non nego ab Ouidio auem aeriam, columbas aerias , dici, qtaari per aera volantes, apud Uirgilium etiam . Iegi grues aerias . Cum tamen secundum car- .
minis leges, a, in fine producendum sit, in ablativo, non longe petenda erat exceptio , vel appendix . Tum etiam aerium, Pro alto dici, multis apparet exemplis. Virgil. alpes ocriad:Ide in arces aerio,astra aeria dixit: Catuta
184쪽
lus. eustre sum aeriam: Ipse etiam Cicero, vol tua auium aerios, in topicis . Hic cuin ita sint, tace ilat, quod Seruius de turture aeria, in eum
. XXVII. REM ne Lainbinus in Plauto sit interpretatus verbum , subducemus , In eo versu.
Coctam inde surIum subducemur corbulis. In quem locum Lambinus, subducemus, Ita est, seorsum ducemus. Ego ut subducere, Pr seorsum ducere, elegantissime usurpatum affirmo,ita adduci non possum, ut credam eo lenis hic esse intelligendum. Paullo enim ante in illum versum. Vincite, verberate, in puteum condite' Sic scripserat idem Lambinus . Haec erat poena coquorum, in surto, aut aliquo alio facinore deprehensorum . Puteus autem hic intelligendus est, quod & Adr. T urnebo videbatur non in quo sit aqua perennis; sed locus subinterraneus & sutassiis,& quasi barathrum quoddam . Haec & plura in hunc locum Lambinus. Quod si puteus est locus subterraneus, atqu2- in eo caenam coxerint coqui , subducere hic non eorsum, sed sursum ducere mea sententia significate neque obstat addita dictio, sursum, saepissimelenim sic loquuntur boni autores ,
185쪽
Grammatici barbariem committi, si verbo. quod cum pr positione compositum sit,eadem repetita denuoaddatur praepositio: ita nequeis surrum, additum verbo subduco, deturpat orationem . Adde huc,quod genus fuerit locuti nis . si dicas Iursum seorsum dueere Subducere aute in , ut ego affirmo, ea si nificatione , qua Lanibinos,usitatissimum esserse mihi concedi debet, rosurium ducere saepissime usurpari .vitnil. 1. Aeneid. Uriam ventis liceat subducere classem. Idem eodem libro .mbem quam statuo vectra esse subducite ηaxes. Plaut. in Mosteli. eas sabducta erat tui. in terra hae. ylin. de viris illustr. aciem in eostem subduxit. rauius bell. pun. eoptis in eostem satis arduum subducunt. Idem Lambinus perperam videtur interpreerei, quod cicero lib. s. de finibus scripsit deprentim eantu. Ait enim in Horat. lib. a. sal. 3.
si enum eantibus nihil aliud ab Homero fignia ficari, quam discendi studium sciendiq; voluptatem r atq; eam mista Ciceronis sententiam. quam ibi put Homero contrariam imbrobat. Cum longe diuersum quid sentiat ibi Cicero; ins h sunt verba: Quia multa se scire profitebantur, ut homines ad earum saxa discendi piditatu adhaerescerent. Quibus verbis non
186쪽
scientiarum Sirenes virum scientiarum cupiduretinere voluisse ostendit Cicero: quod planis faciunt ipsius Ciceronis verba . quet sequuntue
eodem loco: Vidit ait ille Homerus, probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus vir irretitus teneretur : scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria chariorem. Hactenus Cicero. Hinc apparet allucinatum Lambinum.
XXVIII. REdeo ad orthographiam Manutis, euius
tanta est autoritas apud aetatis nostri litis teratores, ut, si quid ille censuit, aut probauit, admirabili contensu, Pythagoreorum mor
succlamitent: ἀirro Id est, ipse d*t: nec
ulla quaerunt m0menta rationis: lententiam,&voluntatem Manutii pro ratione, atq; adeo vim legis habere volunt. Is dictiones exhodus de synhodus, docet, cum, γ, scribendas, & recte Quod vero adspirationem addi iubet, quia Graeci dictionis, prima vocalis, 1piritu denso insignita est,id concoquere non potium. Nam unde in medias has dictiones spiritus asper λ At methodus adspiratione habet,inquiti Saltem in dictionibus Graecis,Graecos scribenis do oportuit imitari. Videat Graecaelitterature periis
187쪽
periti, quid simile habeat, methodiu, cum synodus: sunt quidem eiusdem originis: sed nemo
umquam dicet tam commode , ut persuadeat, has dictiones, b noctis, & exodiu, in medio rectispere notam adspirationis. Methodiis vero recipit, ea regula, quam tradunt Grammatici: Propositiones incompositione praefixae vocali bus, quae spiritum habeant densum , non modo suam vocalem abiiciunt finalem: sed etiam
mutas tenues , ipsam vocalem pr cedentes transformant in adspiratas. Vt
Id est, attingo, a κατή, &-: Sed quia ἁπτομαι spiritum densum habet initio, igitur
praepositio, π, mutat in st, ut sic inclusurdetineat spiritum asperum . Id vero si in , Ono- ,&exodui sacere quis velit,ridiculus fuerit, di Graece sic scribat, necesse erit: εξόδος, σύνοδος, ut tu medio ponatur spiritus asper,cui in principio locus tantum est. Sin autem quid tale contingat in dictionibus, ubi in medio, rr geminatum sit, Optime, atq; adeo ex legibus Grammaticorum, scribenda erit nota adspirationis: modo a Graecis origine habeat dictio.
Grici enim si, m in mediis dictionibus geminetur, prius tenui, posterius aspero spiritu signant: sed nihil tale in aliis litteris. Quod vero in dictione, Alitum, sic scriptum reliquit: si O Aemilij, de Iulij , dixeris, Graece declinaueris: id ego, cuiusmodi sit, plane non intelligo:
188쪽
atque hoc loco quadrat in me, quod aiunt , nec aures habeo, nee video. Sed de his consulant volumina Graecorum, quibus haec studia cordi& curae sunt: nec temere ac promiscue omnib'
Iapidibus habendam esse fidem existi ineui. XXIX. AN recte bucina unico, e , scribenduin
esse moneat Manutius,ctetus autorita. te Isidori. Et si Varronem id sensiste video ;Vt a voce, & cano formatum sit. An liceat contradicere tantis viris, cum sint homines, a quibus nihil humani sit alienum. Buccina enim duplici, ee, si quis scribat , propius accesserit ad etymon,quo gestus exprimitur italius , qui tuba canit: Vt sit 1 bucea & cano et quasi buccas instans, vel buccis inflatis cano. Non enim vocem, sed satum emittit.bucci
VEnio ad Quintilianum, qui modo asseueis
rat Cicetonem quantus est a Demosthe. Ne ex magna parte factuin modo Graecam linguam vocat inopem adeo, 3t,licet omnia Cricorum perquiras,non inuenias quid sit me thu, neq; innocentia verbum Grice dici pos-
189쪽
sit. Sit haec veluti clausula horum problematum . Quae tamen aliquando, si per otium, de molam licuerit versandam, in volumen exincrescevi, atq, ea habebunt admista,quae legisle Candidum aestimatorem non poeniteat. Budaeus libro primo de asse,contra haec Quintiliani vetha, sic scriptum reliquit: Equidem apirocalum
apud illos Graecos intelligit) tam sigmficans
esse puto, quam apud nos ineptum: nec minus fortasse apiibunum: & innocentem non meliorem acacoeta iudico. Quo verbo Areopagita , dc litterae sacrae utuntur, atque etiam Demolt ne-nes. Haec Bud usi addit etiam verba Demosthenis,quae hic non adscribo, ne in tedium verrantur ambages. Et subdit: Nisi si scrupuloserta discernentes, dicamus nais, simplicem , α fraudis nescium significare , innocentem autem Oum, qui cum secus agere post Fr, intra fines tamen equitatis se continuerit. Hic miror, cirrnon expresserit βλαβης,qua dictione inter axiosulus est Plato lib. a. de legibus, cuiui eralogia est, ab, a, qui si is particula priua- Quasi eum dicas , qui nulli nocet , nini detrimenti. Sed Budeo fortasse alit in iis
disputatione visum eit : neq; enim Omnibus omnia succurrunt, ubicumq, usus req* t.
Sed rede0 ad verba Budaei: Nam ait
190쪽
si. Verum esto ut μακος, ad verbum. iratis innocenti, q uam ad lanificationem respondeat,
gniticationem non implebunt Atqui ego haec plenius aliquid, ε exuperantius innocentia significare puto. Meliora etiam his alia Cisero apud Gricos inuenisset, si Gr corum partes tuendas suscepisset. Hactenus Budius. Quibus oppugnat Quintilianum, quod Graecam linguam ut inopem calumniari ausus sit, qua P-tinam esse locupletatam ipse non imel est confessus. Haec tibi sic habeto amice lector, vi,quae hic scripta sunt, in dilaeptatione posit ,0Qn grUtrio meo decreta esse existimes. Vbiq; enim assensum me sustinere profiteor, nisi quid Probare doctorum virorum consensus , & quod maior pars bonorum iudicauerit, ratum ita re iubeat.