장음표시 사용
291쪽
In aliquibus Sacramentis percipiendis V. g. Baptismo, Confirmatione, Pedi nitentia, Unctione exuema, actualis aut virtualis non requiritur, sed interpretativa sufficit intentio recipientis. Probatur ex Canonibus Conciliorum Conclusione r. landatis. In illis Nienim qui subita vi morbi oppressi obmutescunt, aut sui compotesamplius non iunt, haud dubie nec actualis nec virtualis adest intentio, seu voluntas percipiendi Sacramentum Baptismatis, vel Absolutionis, vel Unctionis
extremat: constanti nihilominus piae matris Ecclesia usu ea Sacramenta ipsis conceduntur, cum aliquo testimonio constat quod ea sani postillaverint ;ergo Ecclesia existimat his in casibus interpretativam sufficere intentionem ad Sacramentum non tantum valita, sed etiam cum mactu percipiendum. Ex quo inferes diversa plane ratione praeteritam voluntatem suffcere ad veritatem Sacramenti ex parte Ministri, &ex parte recipientis. Nam ex parte Ministri, debet illa voluntas manere virtute, hoc est, cxilla prvmevelremote derivari debet administratio Sacramenti; ex parte Vero recipiemtis, satis es si voluntas illa praecesserit, Decusquam contraria fuerit : necesse vero non est, ut ex illa homo moveatur ad percoptionem Sacramenti. Solvuntur obiectiones. objicies I. contra primam Conclusonem, multa exempla sacrarum ordinationum quae invitis ac planc reluctantibus datae, approbatae ac ratae
Inter haec duo sufficiant exempla. Primum est Macedonii Aseetae, de quo Theodoretus In Religiosa Him ria cap. 13. Postqum magnus Flavianus magno Dei gregi Antiochenae E clesia Pastor est ordinatus, o viri Macedonii virtutem cognovit .... de montis illum vertice per speciem obiectae accusationis abduxit, ct sub ossicum
Sacrificium Altari admovit, cooptavitqAe in numerum Sacerdotum . civnque
peracta liturtia Me illi quidam indicassent itnorabat enim prorsus quid spissent primum quidem comitiis verbisque asperis proscidit unmersos; dei
de arrepto baculo , quo innixus propter senium incedebat, Pontificem ipsim , ct alios qui aderant insecutus est , Ordinationem hoc ratus montis verticem bi optatamque habitationem erepturam. Sed tum quidem se indignantem agrὸ tandem amici quidam sedaverunt. Expleto autem hebdomada turriculo , cum redisset dies Dominicus , iterum evocat ilIum magnus Flavianus , rogatquent celebritati cum ipsi intersit. Tum ille ad eos qui venerant, An vobis, ait,n i fuscinxi quae iam aeta sunt, sed iterum me Presbytπum erea re vultis Et respondentibus illis feri non posse ut bis eadem fiat minium impositio, non aeqvιe
vit. Haec TheodoremS. . . . . . .
Secundum exemplum est Pauliniani fratris sancti Hieronymi, quem, ait sanctus Epiphanius in Epistola ad Ioannem Hierosolymitanum inter Hieronymiatu IIo. alias 5o. ignorantem o nullam penitus habentem suspici
292쪽
nem, per multos Diaconos apprehendi sugmus, ct teneri os eius, ne riὸ liberare se cupiens, adfarares nossper nomen Christi: o primum Diaconum ordinavimus, proponentes ei timorem Dei, ct compellentes ut mihi ιstraret ; Uulo' quippe obnitebatur, indignum se esse coἡtestans. Hx ergo eompulimus eum, oepersuadere potuimus refiιmoniis Scripturarum, ρο ροσδιione mandatorum Dei; o cum ministraret in Ianctis Sacrificiis, rursas eum ingenti discultaιe, ιento orarius, ordinavimus Presb'terum, σ iisdem verbis quabus anιὸ suaseramus, impulimus ut sederet in ordine Fresbyterii. Haec S. Epiphanius. ε' Resp. duplex esse posse genus hominum qui inViti ac reluctantes ordinantur . t Primum eorum, qui nec precibus, nec minis, nec adhortationibus possunt modi: unquam adduci ut impositionein manus percipiant, aut qui Plane ignari ae potest hiscit eam percipiunt. Hi omnino ac simpliciter inviti dicendi sunt, nec rata qui inti valida haberetur hiansmodi hominibus data ordinatio. Talis fuisse via' xv - 'detur Ordinatio mcedonii in Presbyterum: quapropter Theodoretus postia um ' quam hanc Historiam narravit, addit, Scimus sane non laudandum multis perci-
visum iri hanc narrationem. - pere.
Alterum e una est qui ex humilitate, propriae infirmitatis conscietitia , metu ac reverentia sacros ordines refugienant, ad quos interdum populi suL Episco- stagio, votis, imperio, precibus, clamoribus Vocabantur & impelleban- pi Di mtur. Ii primo inviti quidem ac reludiantes erant; ac subinde, ut votis Ecclesia ' & Superiorum voluntati se faciles praeberent, consentiebant se ordinari.' Ita giente, testatur S. Augustinus Epistola ad Donatum 173. alias sto Miati, Minquit ordina- ut Episcopatum suscipiant, tenentur inviti, perducuntur , includuntur, custodiuntur, partantur qua nolunt, donec adsit eis Coluntas suscipiendi operis bmnι. Scilicet, ait S. Gregorius Magnus parte I. Pastoralis cap. 8. tunc Iaιμ T. I. p. dabile fuit Episcopatum quaerere, quando per huna quemque dubium 1 non eraι 9- Α- adsupplicia Craviora pervenire. Itaque illo tempore quo quisque plebi mel ius praeerat, primus ad Martyrii tormenta ducebatur: at m,stquam a persecuto. u,ribus respiravit Ecclesia, reddita ipsi pace, viri pietate, sanctitate M larem erae ad dia illustres, Ecclesiasticas dignitates refiigiebant, nedum exambianr. Audiatur L Cyprianus Epistola set. ad Antonianum de electione & ordinatione Cornelii in Episcopum Romanum. Epsopatam, ait, nee ipse postulaviι, Cy- nee volatis, nec ut cateri, quos arroganιia o superbia sua tumor inflat, in- pri nus vastii sed quietus o modestus, ct quailes esse eo merunt, qui ad hune loetim e divinitus eliguntur, pro pudore virginatis conscientiae suae, o pro humilitate Corne ingenitae fibi ετ eustodita verecundia, non ut quidam vim fecit, ut usscopus iii. fieret; sed ipse vim passus est, ut Epistopatum coactus exciperet . a P 67 In usu. scilicet erant tunc temporas ista Gregorii Magni, Leonis atque Anthemii Imperatorum effata, nempe, Tantum ab ambitu debet Antistes se sepositus, ut diuinatur cogendus, rogatus recedat, invitatus refuerat; βla rursus
fragetur necessias excusandi. VI. Qui isto posteriori modo inviti ordinabantur, ii planὸ ac simpliciter inviti& nolentes dici ron debent, sed tantum secundum quid: qui nempe de nolentibus & non consentsentibus, volentes & consentientes tandem fiunt , ut Eccleuae obsequantur. pariter qui ad Baptismum adducitur stippliciorum metu, ac magis eligit baptisari, quam ea tormenta subire , ille non simpliciter invitus baptisatur, sed, ut Munt, secundum quid; eo sere modo quo Amest de Sacram. in Gen. R mer-
293쪽
mercator ingruente tempestate ac mortis periculo, merces suasin mare projicit ; quae Proiectio non simpliciter dc absolute, sed tantum secundum quid
involuntaria iucitur. O icies a. auctoritatem S. Augustini duobus In locis. Tractatu 26. In Dan. ait: Imrare Eccloiam potest nolens , accedere ad Astare ρ sest volans , accipere Sacramentum potes nolens 3 credere non potest nisi v
TN. . - . Et Lib. q. Consess. cap. q. narrat amicum suum, cum diu sine sensu D.E F jacuisset, nescientem baptisatum iuisse. Quod autem Baptisinum antea non desiderasset, videtur innuere anctus Augestinus . Nam , inquit , d fide
vera, quam non germatutus oe penitus adolescens tenebaι, destexeram eum in
supressitiosus subellas ct perniciψas, propter quas plangebat mo mater. Resp. ad primum, Sacramentum illud quod in mente S. Augustini aliquis nolens accipere potest, esse Eucharistiam, quae cum habeat esse permanens,
potestanesciente vel invito quamquam sine fructu percipi. Quod si iam
ctum Doctorem de Baptismo etiam locutum fuisse contenderis, dicendum erit eum aut ad infantes alludere, qui sine proprio consensu baptisantur , aut ad adultos, non quidem plene ac simpliciter, sed tantum secundum
Adsecundum: Amicus ille Augustini, quamquam animo erraret, Baptissmum nihilomui sanus petierat, quem Infirmus ac nesciens Percepit, &quem amor recreatusita probavit&confirmavit, ut Augustinum, a quo
tunc irridebatur, sustinere non potuerit, sicut ipsemet narrat lanctus Doctor. Objicies Φ. Glossa in caput, Solet, de Conlecratione dist. q.& in caput, Maiores, de baptismo, docet esse validum Baptimi Sacramentum ab eo susceptum qui corde dissentit, modo dicat ore se consentire. Resp. nullius ponderis ac momenti esse glossam hanc, quam Grego- eius XIlI. expungi jussit - . Ο
obiicies 4. Concilium Florentinum tribus dumtaxat dixit Sacramenta Derfici nempe materia , mrma N Ministro habente debitam intentionem: si porro suscipientis intentio seu cinasensus requireretur, non tribus , sed quatuor rebus Sacramenta perfici di issct .ri . Rela Concilium agere tantum dens quae necessaria lunt ex parte Minutri. non vero ex parte suscipientis: quare mirum videri non debet, si de 1 ' tentione in suscipiente necessarianihil dixerit; haec enim nec in omnibus Sacramentis, puta Eucharistia; nec semper, puta in parolis dum baptisai tur, necesuria est. Adde in Sacramentis citiae In utra conliunt, fulcipiens quodammodo includitur in materia Sacramenti, quatenus scilicet haec consistit in passione siqua quae circa suscipietate xercetur; neque enim concipi potest v. g. Baptisinus sine aliquo qui baptiset . Instabis i. Persectio Sacramenti unice pendet a Ministror atqui si necessaria soret ad illius integritatem suscipientis intentio, Sacramenti persectio penderet non tantum a Μinistro, sed etiam a fuscipiente; ergo M. Resp. distinguo mai. Persectio Sacramenti unim pendet a Mimitro, tan- quem a causa lente ministeriali, concedor tanquam a c ditione neceti saria, nego. Distinguo min. adsensum majoris. Intentio Pippe seu conse sus illius qui Sacramentum percipit, non est causa perficiens, sed conditio dumtaxat neces a ut verum ac ratum sit iacramentum . . Insta-
294쪽
Instilbis 1. Quod in uno essentialiter non pertinet ad substantiam Sacrais menti, non potest pertinere in alio: atqui intentio suscipientis in infante non pertinet ad substantiam Baptismi; ergo nec in adulto Resp. nego maj. neque alia hic quaerenda ratio, quam Christi voluntas. qui sic Baptisinum instituit, ut Valeat in parvulo sine ipsius proprio cotile
nr, non Vaseat autem in adulto.
objicies denique contra secundam Conclusionem: S. Thomas Onclusi ne I. laudatus qu. qs. Supplementi articulo Φ. docet eum, qui exteriorem ablutionem perciperet, nec intenderet recipere Sacramentiam, baptisatum non re; ergo exigit sanctus Doctor in suscipiente intentionem quae ser, tur circa ritum Ecclesiae, quatenus Sacramentum est.. Resp. per Sacramentum sanctum Doctorem hic intelligere actionem erateriorem Ecclesiae, quatenus est Ecclesiae; atque hoc unum exigere ad veritatem Sacramenti, ut qui illud percipit, non ludum aut dolum velit fac re, sed generatim velit percipere ritum Ecclesiae.
De dispositionibus necessariis ad Sacramenta valio, auι lieitὸ θ e- fructu percipienda. De valida & licita peres, tione Sacramenti movetur hic quaestio; utrum nempe fides & pietas necessariat omnino sint ut Sacramentum & valide, delicite seu cum fructu percipiatur
Fides non est dispositio necessaria ad Sacramenta valide percipienda, unae
Prima pars probatur I. ex usu N praxi Mesesiae, quae ratum habuit Baptismum quem Haeretici legitimo ritu Pereeperunt.. II. Ex S. Augustino Lib. a. de Baptisino cap. I . interest, inquit, eum de Saeramenti interitate se sanct itale tractatur , quid credat, ct quali fide imbutus fit ille ana accipiι Sacramentum. Intereri quidem plurimum ad salutatis viam, sed ad Sacramenti questionem nihil interest:. feri enim potest ut b ma interrum habeat Sacramentam ct pere essum fidem .. Altera pars, nempe excipiendum hic esse Sacramentum Poenitentiae, pro baturi Quia huic Sactamento culiare istud est, ut idem actus contriti nis quo homo distanitur ad effectum Sacramenti,. sit quoque pars materi lis, Vel quasi materialis ipsi Sacramenti r non potest autem integra esse Sacramenti substantia sine valida materia; at contritio , nisi fidem ac piet tem aliquam incIudat & praesupponat, nulla plane est..
Ut sacramentum licite ac cum fiuctu percipiatur,. necessa di sunt praeviae ex fide ac pietate dispositiones ias Probatur ex sanct x Augustino mox citato: Diterest plurimum, inquit ,
295쪽
ng s Ac RAMENTIῖ IR GENAERE . . 26rsdem Trinitatis non respondissent, gravis tuisset ratio suspicandi, eos in
nomine Trinitatis, ut oportet, Daptiuatos non fuisse. cuia ratione Nicolaus I. respondens ad consulta Bulgarorum cap. Io . Vult explorari conditionem baptisantis, an Christianus sit, Vel Iudaeus, Vel Paganus, ut ride comjiciatur, quo ritu, legitimo vel non legitimo, collatus ruisset Baptismus . obiicies x. S. Augustinum Lib. 7. de Baptismo contra Donati itas cap. s I. ubi asserit, valere Bapti ima receptum fine simvlatione 9 cum aliqua fide; erigo requirit fidem ut valeat Baptismatiis Sacramentum. Eoi. D. Resp. nomine fidei S. Doctorem hic intelli ere intentionem seu voluntatem recipiendi Baptismum, sicut iam antea observavimus ex xpistola S. Doctoris 98. alias 23. ad Bonifacium. Obiicies 3. Optatum Mileuitanum Lib. s. adversus Parmenianum, ubi docet eandem esse necessitatem fidei ex parte suscipientis, quae invocationis M. Trinitatis ex parte Ministri: atqui haec posterior ita necessaria est, ut sine ipsa nullum sit Baptismatis Sacramentum; ergo& prior. In He Saer mento Bistimatis celebrando, ait Optatus, tres es species constat prima
species est in Trinitate, secunda in credente, tertia in operante .... duas video
necessarias ..... principalem locum Trinitas possidet ne qua res ipsa non po- 'tefiteri: hanc sequitur fides credentis. Iam persona. operantis vicina est, quae mili auctoritate esse non potest .... Trinitas enim semper ipsa est , fides in sepulis una est; vim suam semper retinent ambg oec. Resp. in mente optati fidem suscipientis esse quidem necessariam, sicut . invocationem Trinitatis, sed diverso necessitatis gradu . Invocatio enim Trinitatis absolute necessaria est, fine qua, inquit ille, res ipsa non potest geri, quae proinde principalem lacum obtinet: at Vero fides in suscipiente necessaria est non ad substantiam Sacramenti, sed ad fructum dumtaxat seu effectum ipsius percipiendum. Loqui vero optatum de frictu seu gratia S cramenti, ostendunt haec ipsius Verba: Quis fidelium nesciat, singulare B
ptisma, virtutum esse vitam , criminum mortem , nativitatem immortalem ,' caelestis regni comparationem, innocentis porium, peccarorum, ut tu. dixisti ,
naufragium. Has res unicuique, non eiusdem rei operarius id est Minister )s deredentis fides oe Trinisas presar. Objicies φ. S. Ambrosium Lib. I. de Spiritu sancto cap. 3. ubi sic loquitur: Planum est Baptismatis Sacramentum, fi Patrem σ Filium, visitumque fatem .
vis. Si unum neges, tot m subrues. Et quemadmodum funum in sermone compre-ω8.D.
hendas, ot Patrem, aut Hlium, - Spiritum sanctum; fide autem nee Patrem me Fidium, nec Spiritum sanctum abneges, senum est fidei Sacramentum. Raetiam quamvis o Patrem ct Filium oe Spiritum dicas, o aut Patris, aut Filii, avi visitus functi minuas potestatem, vacuum eri omne osteris . Ergo, j dlee L Ambrosio, fides luscipientis necessaria est ad veritatem Sacramenti.
Resp. nego concHaec est KDoct.mens atque sententia, nempe Sacramentum
quoad effectum, seu gratiam, nullum esse, quando sine fide aliisque praeviis dispositionibus necessariis percipitur: neque vero alium stillam exprimunt Verba ista, vacuum est omne mysterrum. Quippe cum res aliqua essectum ad quem destinata est, non assequitur, nulla&vacua solet appisari: Sacramentum autem institutum a Deo est, ut spiritalem nobis conserat gratiam: cum igilar hoc suo fine vitio suscipientis defiaudatur, vacuum dicit vinane Sacramentum.
296쪽
DE caeremoniis seu ritibus Sadramentorum in genere dumtaxat illa age mus, de singulis pro renata, ubi de unoquoque Sacramento, dictari. Nomen, definis , ac partitio comoniarum.
Caetemoniae, aut carimonia, inquit Isidorus Lib. 6. Etymologiarum e. Is apud Lasinos Luntur satra omnia qua σpud Graecos Orgia meantum. Propriὸ -- sab. tem visum est doctorisus a carendo mellari caeremonias, quo errimonia i eo Paris quod quaedam caeremoniae in abstinendo & carendo politae sunt, qualis erat νωs ud Iudaeos carere usu camis suillae, re omnia sere vota Naaaraeorum, Ec:'aΙiorum qui vini de aliarum multariam rerum usu, ex Voto carebant. Definitio. Caeremonia recte definitur vel describitur, Actus externus Religionis, qui ad honorem Dei, Omatum & pompam cultus divini, Sacramentorum dumitatem ac reverentiam, & ad hominum utilitatem resertur.' caeremonia, inquit Bellarminus Lib. a. de Sacramentis in genere, Controversia 6. cap. 29. non aliunde habet laudem, nicti quia fit ad Dei honorem. 'lagis enim, pergit, quae nobiIisyma est moralium virtutum, tres habet actus,
in quavis alia virtus. Primo, a tum intereum elicitum, qui in oelle Deo δε- bisum honorem, re cultum dare. Secundo, actum eri num interno respondentem, qui est qualibet externa actio, qua non aliunde est bona o laudabilis, nisi quia δει ad Deum colendum, ut sacrific um, genusexio, o fimilia. Tertiis, a. ctum imperarum, id est actum cui Vis virtutis, qui a Religione ordinetur ad Dei honorem. Hoc modo ieiunia, elaemosyna, ct alia id genus dici posent actus MIigionis quando sunt ad colendum Deum, lic t aliquando fini etiam actus harum mirιasum. De hoc tertio. actu dixit sanctus Iacobus cap. I. Religionem εο visitare pupillos, ct immaculatum se sustodire G boe saeculo; o sanctiis Augussinas Enchiridii cap. 3. dixit, Deum coli fide, spe ct eharitate. Ex histribus actibus, primus nulla modo est caremonia; tertius non est etiam eaeremonia, tib quatenus imperatur a 'ligione : secundus est propris er impliciterrae remonia, oe' de eo tractamas De IDeo. Hactenus Bellarminus.
Omnes generatim Sacramentorum caseemoniae vel praeeedunt, Vel comutantur, vel iubsequuntur administrationem Sacramentorum; unaquaeque vero sitam laudem habet & utilitatem. Quae praecedunt, ad gratiam prae Darantς quae comitantur, eam clarius exprimunt ac quasi oculis subjiciunt; quae Disi tiroo by
297쪽
mri subseqtiuntur, in ea jam percepta hominemfirmius confirmant. Communi ac trito vocabulo caeremoniae Sacramentorum appestantur Saerame, talia, quia pertinent ad ritum seu modum administrandi Sacramenta. Bellarminus loco mox citato paulo explicatius Varias caci emoniarum partitiones evolvit. Quinque refert . . rima partitio sumitur is De seu effectu. Quadam eηmrnstitiamtur adm/- nia. s.ficandum, ut Sacramenta .... haedam ad alior quosdam efectus I rituales, ut ad yo. R. mones coercendos, ut exorcismi, aqua benedicta Oc. quadam ad solam ornatumo signiscation , ut vestis alba , eopulorum, lumina cereorum oe. Seeunda partitio sumitur 4 eausa e sciente, id est, ab institutore. Quaedam enim sunt ab ipsa natura quodammodo instituta, qua dici possunt naturales aquale est respisere in coelum, tollere manus, flectere genua, tundere pectus , eim Deum oramus: ista enim natura ipsa docet, unde etiam communes sunt etiam
Gratilibus o quibuscunque Sectis. aedam sunt is Deo institata, ut multa in
Testamento veteri, ct Sacramenta quaedam in novo; atque hae divinae eaeremo
nia appellantur. Haedam denique funι ab Apostolis, veι eorum successoribus institutae , qua dicuntur Eccloasticae ..... Tertia partitio sumitur is causa formast. Quaedam enim caeremonia sunt immediose cultus Dei, ut sacrificium, oratio, adoratio. Quaedam disponunt ad eo-Iendum Deum, ut immia, coelibatus, vita asperisas oec. Q iam Iunt instrumenta divini cultus, νι templa, ara, calices. Quarta partitio a causa materiali, seu ab obiecto materiali. Quadam enim einemnia versantur circa personam, Rr exorcismi, is ussatio, aspersio einerisere. Quaedam circa tempus, ut dies festi, Vgilia, Quadragesima .... Quaedam circa modum, ut quod Latinὸ Satramenta ministrentur. madam denique cis ea res ipsas, ut benedictiones aqua, oIei, vestium, palmarum se. Quinta denique partitio sumitur ab aceidentibus, ut quod alia situ universatis, alia particulares, ut ieiunium Sabbati temporibus S. Augustini servab tur mae, non Mediolani; o contra lotiopedum post Baptisma, servabanν-diolacii, non Roma. Item alia temporales, ut abstinentia a sanguine ct suferio ict. I s. .alia perpetua, ut ritur Sacramentorum; deniquealia in prscepto, alia liberr, de quibus vida S. . gustinum Epistola II 8. Ita Bella in o remoniarum rectisudo er aqvisas.
Novatores Lutherani & Calvinistae multis calumniis ac mendaciis Cath licae Ecclesiae caeremonias proscindunt ae deformant, quibin sepositis, vix ulla inter nos seperest controversia. Ut igitur ea mendacia & calumnias statim diluamus & occupemus, fatemur . I. Caeremonias Ecclesiasticas praecipuum non esse cultum, qui Deo impendi debet. II. Ab iis non pendere essentiam & efficaciam sacramentorum is m. Eas vim non habere justificandi, sicut habent Sacramenta . IV. Minime probari a nobis ritus, si qui somni,, qui cum verbo Dei
298쪽
ait Bellarminus loho citato cap. 3 o. cupiunt in vitibus prater Suaretiam pampinos, quibus ornentur m adinventur uvae: sed si nivitum pampini crescant, crimpediant potius quam juvent, eos νesecant; ita faciendum esse in huiusmodi risi ινι docet sanctus Augustinus Epistola I I9. nunc Ncqtie dicas illum caeremoniarum apparatum contrarium videri simplicitati& veritati divini cultus. Venittempus onune est, ait ChristusDan. V. 23. quando Teri adoratores adoralunt Patrem in spisitu o veritiae. Ab illa autem adoratione in spiritu oe veritate avocant tot extemae ac corporales caetemoniae, quibus gravatur & quasi sufiscatur cultus interior ac spiriinlis Non est, inquam, quod id cum Novatoribus opponas; mox enim patebit, valere plurimum illam caeremoniarum pom eam N apparatum, ut mens ad coelestia erigatur. Adoratio igitur Dei in spiritu deveritate, de qua Ioan. q. non caeremoniis nostris opponitur, sed cultui tum Iudaico, qui totus co poralis erat & externus, ac in umbris &figuris positus; tum timaritano , qui falsitati & errori admixtus erat. Unde paulo ante Dominus dixerat rrisque in monte hoc, id est, Garizim, ubi Samaritani adorabant, neque in Hierosolymis adorabitis Patrem. Ac si diceret: Non coletis Deum deinceps cultu Samaritanorum falso, neque cultu Iudaico, praecipue corporali, sed cultu Christiano, qui erit in spiritu εἰ Veritate, id est, purus ab omni errore, ac spiritualis in solo exteriori caeremoniarum cortice non inhaerens. Rectas esse ac laudabiles caeremonias quibus utitur Ecclesia, earum necessitas & utilitas demonstrant..
caeremoniaram necessias ct utilitar.. Quae sint eommoda & utilitates caeremoniarum exponit Conc. Tridenti To. r . num Segri de Sacrificio Missae cap. s. his verbis. Cum natura hominum e t, νι non facise queat fine adminicular exterioribus ad. rerum divinartim medit η' xionem'stolli , propterea pia mater inlesia ris quosdam, ut scitiset quaedam submissa voce, alia vero clariore in Missa pronuntiarentur, instituis . caerimonias item adhibuit, ut m Uieaι benedictiones, Iumina, ιυmiamata, vesses, aliaque
id genus multa ex is postolica disciplina ct tradisione, quo o maiestas tanti facrificii commendaretur , ct mentes fidelium per hic visibilia F Ilionis opietatis signa ad rerum alιissimarum, qur in hoc sacri io latent, contempla
Τridentinoe Concilio succinit Catechisinus Romanus jussu ejusdem Conci-
Iii adornatus, parte a. nu. I 6. Itas, inquit, accedunt cDemonis, quς tametsi praetermisit fina peccato non possunt j no aliud facere ipsa necessitas eo as: 1 men, si quando omittantur, quoniam rei naturam non attingunt se nihil de vera Sacramenti ratione imminui credendum est. Ac meritu quidem a primis usque Ecclesia temporibus illud semper servatum est, ut Sacramenta solemnibus quibusdam erremoniis minimarentino Primum enim maximὸ decuit, sacris myReviis eum 'ligionis cultum' tribuere, ut sancta functi tractare videremur ia Prate εα, να Sacramento essciuntur, caeremonia ipse magis dec π.ret, ac veluti ante oculos ponunt, o earum rerum Ρηctitasem in animos fdelium altiur imprimunt. Deinde veru mentes illorum, qui eas in uentur, o diligenteria ruant ,
ad sublimium rerum cogitatioηam eruun , fiamque in eis, o charitatem e
299쪽
eimi r quὸ maior cura o diligentia adhibenda erit, ut fideIes vim errem niarum quibus fingula Sacramenta conficiuntur , cognitam di perspectum
Ex istis tum Concilii, tum Catechismi verbis manifestum est, multum esse caremoniarum sevictum, easque potissimum valere I. ad ma3estatem & reverentiam mysteriis nostrae Religionis conciliandam. Externo enim illo apparatu, ornatu & pompa Ecclesiasticorum rituum, ad cultum, vcnerationem &cbsequium exhibendum homines longe proniores fiunt, qui divina maiestas inde magis eorunti culiS splendescat. II. ad pietatem Fidelium promovendam, ac excitandam, nutriendam e rum fidem, notitiam mylteriorum oculis veluti 'bliciendam; denique ad ericitandum in corde tenerum quemdam Rel igionis & amoris Dei affectum. Ita quippe homo factus est, ut iber externa&sensibiliae signa ad spiritualia et , tur. Tam mima captu nostrosemota sunt fidei mysteria, ut nisi iis mentis ouibusdam veluti circumvestita ob oculos ponantur, mentis attentionem facile fugiant. Ad ipsum ignem amoris nutriendum ct sandRm quodammodo ,,i . ait S. Aug. Epistolas s. alias II s. c. II. quo tanquam pondere sursum vel in- 136. A. trossum referamur ad requiem, ista omnia pertinent, quae nobis figuratὶ in Lnuamur: pliis enim mment o accendunt amorem, quam fi nuda sine ullis S eramentorum similitudinibus ponerentur. Cuius rei causam di ile est disere . Sed tamen ita se habet, ut aliquid per allegoricam significationem intimatum , plus moveat, plus deIectet, plus honor ur, quam si verbis propriis diceretur apertissim . Credo quod animae motus quamdiu rebus adhuc terrenis impliciis tur, pigrius inflammatur di s vero feratur ad similitudines corporales, o inde referatur ad spiritualia, quae illis similitudinibus Durantur, ipso quasi transirru ve elatur, ct tanquam in facula ignis agitatus accenditur , ct ardentiore dilectione rapitur ad quietem. Ηaec S. Augustinus. Describit idem S. Doctor L s. Consessionum c.6.&7 quos pietatis sensus in se excitari experimmerit ex hymnis & canticis Ecclesiae. Quotum sevi, ait, in hymnis oe eoticis tuis apostrophe est ad Deum suave sonantis Eces
strae ratae vocibus commotus aeriteri mees de insuebant auribus meis, ct eliquabatur veritas in eor meum, o exaestuabat inde affectur pietatis, o eu rebant Iachryma; ct beri mihi erat cum eiν. Nom Iove erperat Mediola neUs Ecclesia genas bre consola: ionis m exb tutionis celebrare, magno studio fratrum eontinentium vocibus re eordibus. Phmirum annus erat , aut non miato amplius, eum Iustina Valentiniani Iugis pueri mater , bominem tuum olim Ambrofugi persequeretur haeresis me causa, qua fuerat seducta ab Arianis .. cantus, Excubabat pia plebs in Ecclesia, mori parata cum ui scopo suo, servo tuo Ibi mater, ancilla tur, sollicitudinis θ viIriarum primas partes teneris, or tionibus vivebat. . Nos adhuc frigidi a calore spiritus tui, excitabamur tamen lanensi. civitate artoviis atque turbata. Tune umni o psalmi, ut eanerentur secun-ε terni dum morem Orientalium partium, ne populus maeroris radio contabesceret, in- Ritutum in ; re ex illo in hodiernum retentum, multis iam ac pene o ibin umge- gregibus tuis, re per caetera Orbis imitantibus . . ssus Ece...in &externosorantium gestus ψ ac corporisconformationem aliquid ad pietatem prodesse docet idem S. Augustinus L. de cura pro mortuis gerenda ii, cap. I. num- Τ. Nam, inquit, ct or res de membris sus corporis faciunt bent quod
300쪽
supplicantibus emPnt, eum grexa figunt, cum extendunt manas , ver' alium pro Drnuntur sola, ct f quid aliud visibiliter faciunt, quamvis eorum in vobilis voluntas ct eordis intentio Deo nota fit, nee illa indigeat his imdiciis, ut humanus ei pandatur animus e sed binc magis se ipsum excisat bo-mo ad orandum gemendum ue humilius vique ferventius. Et nescio quomodo, elim hi motus eo moris fera nisi motu animi praeeiente non possM , eisdem rursus exterius v biliter factu, ille interior invobios, qui eos fecit, arietur; ae per Me cordis assectus, qui ut ferent ilia praecessit, quia facta sunt, crescis. Ante S. Aug. jam obseryaVerat Tertullianus , etiam in gestibus ac consormatione corporis Christianos mysteria fidei suae ab initio expressisse. Pus, inquit, manus non tantum attollimas, sed etiam expandimus divina passone modulantest. III. Utiles sunt caeremoniae tum ad exponenda, tum ad defendenda fidei
nostrae mysteria; quae enim obscurius in Sacramentis, apertius per ritus ac caeremonias adjunctas mani sestantur. Unde S. Aug. L. I. de peccat.mer. & rem. cap. q.&L. Io. in Iulianum c. a. ex exorcismis, qui Baptismum antecedunt ,
invicte demonstranat esse in parvulis originale peccatum. IV. ad conservationem Religionis, divini cultus majestatem,& ad distinctionem Catholicorum ab Haereticis. Namque I. Religio per actus externos conservaturr id vero maxime praestant caeremoniae, ne illa vilescat & contemnetur, sicque paulatim pereat; sed potius efficiunt ut continuo usu trita vigeat & magnis in dies efflorescat. a. eaeremoniae non immerito dici possunt ad partem cultus divini pertinere: Homo scilicet qui anima&corpore constat, Deum colere & honorare tenetur tum internis animi, tum externis corporis actionibus. 3. denique, per Temonias distinguimur ab Haereticis: illi et nim nonnulla quidem nobiscum communia retinentiacramenta ,. sed in ritu ac modo ea solemniter administrandi multum a nobis dissidentia Quod si nqnnulli ex no stris nostrarum caeremoniarum apparatu abutuntur, quasi Religi nis summam in illis collocando, eos improbamus, at Vitium illud hominis. est abutentis, non rei qua abutitur. Nec vim ullam habet, quod opponunt m tores, ritae n os fere omnes aIudaei sacceptos esse, quos etiam Pagani suos lacrilega imitatione secerunt. Quid tum p An non recti&laudabiles erantritus Iuseorum, quos Deus se instituerat An non licuit Ecclesiae, ut facilius ad unitatem fidei Iudaeos.&Gentiles adduceret, nonnullos eorum ritus retinere, omni sublata specie superstitionis, eos consecrando ac sanctificando Ηaccerinprudenti oecon
mia usi fuere Apostoli in Conestio Hierosolymitano, eum primis Christianis legem ad tempus immiserunt abstinendi a sanguine& suffocato, a quibus abhorrebant Iudaei, qui tam.cito ad oppositam disciplinam transferri non
potuissent. Nec te moveat quod tam simplici cultu Ecclesia primissaeculis divina mystyria celebrare Metuenim persecutionum cryptisac locissubterraneis abscinditi Fidele sine ullo fere apparatu Sacra peragere copebantur: at reddita pace, cum favente Constantino paulo relpiravit, mirum quomagnificosumptu dierecta templa, &qua pompa ac sueemo rituum apparatu divina Ossi, cia fuerint cedebrata. Lege Eusebium in vita Constantini ..