Analecta Sophoclea et Euripidea edidit Frid. Guil. Schmidt

101쪽

Νoqiis uno hoc loco vocula illas Ormixtae si L eeto enim, ut quidsm ego sontio, auchius Soph. El. 1220 pro: mue hic, G πα e scribendum ess suspicatur: -ταν, quoniam advenam appellet Electra Secus ros est l. v.

enim illa diei do ratro cogitans. Herae I 39θ - - - , si προσύξsis arilas υ τὰ νει δορδὰεν astra rem ἱδρύσετα χθονα. Duam multa iam a viris doctis ad sanandum hune locum proposita Rint alsiughio, si placet, disce. Parum vero hahentilla probabilitatis, ut non inutiis osso videatur denuo Θαρο-riri, quantum coniectura proficiatur. Ac nisi usque ad ipsos Aiti ea lino cum exercitu iam pervenisse putandus esset

gros προσψ σγα πεδων ob νῖν δ πωοῦ ἐν rapias retari. Ab extrema enim vocis νυν litterula Nortum est insequens s. inoras X perperam natum. Macari pro fratrum salute vitam suam devovere paratapi Eeatur ut fausta omnia illis veniant, haesus orations

quam se solent interpretar oblingunt nobis omnia quorum causa vitam deroveo. Sunt veri quac haesilandi locum pro

102쪽

Leani. Licet enim πυot g idem valore quod πέρ vin-eero opsitan ossis exemplo adverbii ardyo v. 536: δελφῶν η θώρος θέλε θανεῖν, tamen 1μῆ aρδ απαα ra insolenter dictum est, cuius loco sexspectaveris

Alo 301. 704. Orost. 644 847 1163 117 1. Phoen. 998. al. Atque etiam auckiu .. turpiter interpolatum M versum iudieat suspicatur quo scripsisse poetam: ημὴ σφαrείσης καρδι 'οτερησε rat Lenior usus Bad ham os rem dio qui praes ad Iou. p. XVII. proposuit: καρδία σφαλήν - σεται, id quod perplacet mihi. eo tamen perfecit illo quam inchoavit emendationem. Quid in hac enim sententia res o δε sibi volit, prorsus non intellegitur. Scribendum vero est: καὶ rένοιν 6 Ita ἔσων Πῆ κάτωθεν καρδία σφαλή σετ at. De voe κήτωθεν et Uunder ad Soph. Ant. 519. Pslugh. ad Eur. Alc. 424. G. T. A. rueger de attraci p. 306 sq. Item ἄνωθεν usurpatur ut et 1014 υῆ τε νερτεροις - τοῖς ἄνωθεν et iam ανθρωπος. Plerael. 608 sqq.: ομινε psit θεων ἄτερ Γλβιον οὐ βαρυποτμον ανδ α γενέσθαι,

ανυ iris εὐδαίμονα τευχει. Duo chorus commemorat: primum quidem nihil neeidoro homini sino divino consilio. nsque felicitato neque res advorsas: sindo mobiles et fluxas esse res humanas qui in amplissimo enim dignitatis ac potontiae gradu collocati sint. deiiei os ac demergi, contra humile erigi atque extolli.

103쪽

Summa igitur sontentiae eum luculentor paloat issensione non

Νon dico autem ipsam Aenientiam quamquam enim sortunae inconstantia ex eo potissimum cognoscitur, quod domus non eodem semper ortunae honescio utitur, sed modo lore se

tamen non absurdum est quod hoc loco poeta pronuntiat: quoniam Fortuna non in eadem sede manere semper soleat. sed migro quasi in alias domos ob sam ipsam causam quod iam areant derelicta domus pnigna comique illa hospita. in misorias has quidem recidere cernique rerum inconstantiam Eandem enim sententiam aliis quoque locis xprossit,

104쪽

apto domus mentio fieri videtur, cui et antea et postea de hominis fortuna chorus cogitet. uibus quidam rationibus adducor, ut vitio non arere chori orationem credam, quod vitium tolli fortasse potest hac emendatione:

Νon raro enim permixta sunt δομος et Ῥύμος, do quare es Valer ad Rhes p. 205. Nequa vereor, ne audaciorem dicas translationsm. Certo ὁδse ad tortunae rationem in pius transferri satis mustat es Eut fragm. 392 4 κυπα

habeat apud Sophoclem, ubi haec Oedipi sunt verba Ood. Col. 1358 δ ἐυ πύνωταυτω βεβηx ς τυαύνεις καχων μοι. Cum ἐν redυ καχῶν nim Sophoelo indignum iudiearen alii aliud eoniecerunt. Fortasse igitur sciabendum est: ot ho δρομωταυτυρβε χως τυπανεις κακων ἐμοί, qua eoniectura a similitudin certo litterarum non exiguam habet commendationem. ΕΝ Iu Domin ab L Is Pssu Ivix una duabusvo litterulis discrepat. Ac licet ortasso haec stabiliro loco Aeschyleo quamquam cita salis emendata Clio.

105쪽

sententiam suam hane explicationem esse consentaneam.

His vero quae tractamus Euripidiis illo arti sie in lucem asser inequaquam ad dueor. Primum enim iustam non video causam, eur poetam ah μεν υτα, ac non ob μεμυωτα scripsisso putemus, quod ipsum seriptum videmus hos. 144 σύλ- σαπος αὐθην προ- Oχεα ως οὐ μνουντ μ. Deinde aegro pronomen ἐμέ dosidoratur, quod ad ham. praes ad Ion p. IX. invenisso sibi videbatur cum pro Guaseribore ι ταμ u orationem posta tribuens sat inpeditam: idem autem iamdudum contererat Rei sigi iis . Atque haec ipsa ieehholsium vi doniue addiuisse ut proponeret: cm δε μενούντα τλ. Quamquam ne hac qi idem eoniectura assii eius locus sanatur restat enim aliud incommodum, quo vehementer illo laborat sentontiam dico ad inodum maneam et claudicantem quae ipsa illam quam modo resutavi in te prelationis viam ne Acio quo pacto nos vetat ingredi Iolaus enim cum dici L. Iiee tibi expromere retera inuid sentia ita non perit, ut qua confirmandi causa addere ipso putatur: λ μ μενου νοῦ vel in te οὐ μειοὐντα, non haheant quod constrinent. R et nimii iam senis procederet oratio, si haec illo dicaret: ταχ α αλλως vel rελῆ sim hi εω - π

E Tt, i. o per ne ire tibi ventis dare verba nunc vero ita est sententia tui persecta, ut obseurius significet potius loquentis consilium quam animi sensum aperte exprimat. Qua opum ita sint hoc unum relinquitur, ut a coniecturae remedio

106쪽

salus in his angustiis potatur. Neque longe ea repetenda est Corruptum enim librariorum inscientia vel incuria exstat

h. e. scibo δὲ Γντα τει- - λθειν π a. Habes orationem qua omnibus fluat diiseultatibus libera ac soluta. Haec enim a in exsistit loIa sontentia per me iseι tibi eetera e romere u quae nihili sint, nihi pro fietant. Ac no do his quae posui dubitos en assero Sophoetea

συ re βραδυνεα κου tria δοκων περαν, qua coniectura sontentia rationi non medio iter opinor conia

107쪽

sulitur. Item ea quae sequuntur vitio aliquo depravata i- dontur esse lolaus enim miratus, contentionem suam a s stinationem non agnosci a ministro, haec dicit: ἀκουν δρβς μου κωλον ως πενεται:ad qua illo respondet v. 735: Quis δοκουντ μαω δν ῆν σπευδον, M. h. e. ideo te id eri potius festinare quam vere minare. Vidos nihil aliud soro nisi repetere ministrum quae modo dixerit a repetere eodem usum verbo δοχει v. Hoc constat et oppositionis rationi et ipsis iis, quae respondeat Iolaus: οὐ ταυτα- νω αν χεύωγαμ εοι multo magis co venire, si hoc modo ministri orationem a poeta eonsormalam luisso statuamus θω, κνουντ μαλλον η σπεύ- σε. νεῖν nim et de cunctations dicitur, quam quidem tollegit ministor, o do ignavia, do qua Iolaus simul sorsitan cogitet. ec vereor, o quis temere ineptequo insariam dicatis particulam, qua consuerunt sane in metricis potissimum sanandis vulneribus hodio quoque multi abuti Significat enim minister, o videro quidem, a videro aliud atque Iolaus ipsum videre putet Vix denique hoc opus est addete, haud raro permixta esse V et s.

τοὐς Πρακλείους παιδας xia. Hoc loe quamquam nullo negotio o mo auditur . 808: κωνων IE. tamen eum suhsequantur arsis ami roυς Ηρακλείους πιαῖδας, vereor no quid oboriatur obscuritatis, quam alienam duo ab illustri et nucleato sermone uti-pideo. Quare scripserim equidem:

108쪽

Nuntius Alcmena ea riarraturus, quaestolaus senex iuu

nil roboris gesserit, haec ait Horael. 847 Maro οὐδ' - μων froto et Griori δευμ ir abris rint ν, in quihus a nullo quod sciam offensum est nisi a talo igio, qui apudiata Κipoli hossit oniecturo illud unum, inquit,

me in aeriptura quae nune ab editoribus prope omnibus erepta est, ostendit quod non tam ilia, quae usque adhue narrata sunt, maiore adseueratione eo manda esse videantur et mea, quae iam dieturus sit u haud seiam an uitium etiam nunem his enis lateat, nisi forte hoe nou si nuntius signitieare, sibi ipsi quae sequeremur, ineredibilia videri. Ac recte quidem vitiosa ossa illa nuntii verba Κlottiu sensit, hoc tamen minus recte sexistimavit dubitasso videri ministrum de eorum quae relaturus esset veritate duo diei enim illo, prioras ipsum vidisse, nihil dubitationis exprimi do iis qua non

vidit. At vero languid adiaere quasi haeo as spveratio, quaeo inhemiuipit inepte orationem et particula cadnectenda certo erat, nequo pervulgatae illi nuntiorum consuetudini convenit, is qua exposuere Valgkonaor ad Eur Phosin. 826. Blom sie id ad Asset, Pors. 71 Apiis ad Sopb Inaeh. 729. Κos ehi ad Eur. ph. Taur. 900. Immo seu utine natura ita fert, ut causa a ministro addeuda esse videatur, qua ra ab diis a epta iam relaturus sit, ac non ua; s

; ενέσθαι Soph. Ded. R. 105: ur dxoυων is γὰρ εἰσεῖδί re et . Deniquo non δωρ translato sed δευή εἰ solet Euripides usurpore, ut Med. 670. Orest. 1663. Phoen. 1209. Suppl. 786. Iou. 56. Hol. 761. Fragm. 366 cf. Aesch.

Eum 596. Fragm. desp. 148. Valchan ad Eur Phoen. 1215. Porson ad Orest. 1679. eo vero difficiis si ex vestigiis eorum, quae a libris prodita xstant, ruere quae

109쪽

post scripsisse videatur. Fac enim

Iaas sε reos vitiosa exarata ossis pro Assu VsrPos, orationem habebis

ad rem maxime accommodatam maris τουδ ηδη χλυων Ομ ει ὰ -υ ' οὐ τί δ' αὐτὐς--δῶν. h. e. Iam vero ab aliis quidem Mevis referam, ut qui ipsa non fiderim. Nequa inans est quod voci ditiis addidi re, eum iliacis hoe loeo contrarium sit pronomini abως quamquam facile eone o nominem desideraturum esse, si oratio hac particula areret. o naseebatur , quod in eodieibus est, facillime ex extrema voeabuli assu litterula, ut nihil intere edam, si quis tolli, forsitan maloprit. Herael. 1050-52. Postquam Eurystheus Athenis, quae ipsum occidero veritae essent, nocem suam dixit olim saluti fore, locumquo idem signifieavit, hi sepeliri ipsius orpus oporteret Alcmena furore quodam concitata oriatur, ut quod urbi conducere hostis ipse declaraverit, non dubitent exsequi, perorans .

enim si Alcmena monuisset, ut Eurysthei corpus canibus proiiceretur inhumatum, chorumno putas id probari sibi pronuntiaturum suisso v. 1052 ταὐτὰ δοκε mi, qui modo exaudivissei, quam urbi salutem iusta Euustho sepultura esset allatura Minimo horelo Immo liberanda est oratio additanistrato ineptissimo Seribendum autem:

110쪽

Cum ex Teucro audieiit, Menelaum Spartam nondum rediisse sit lamentatur Helena Ηεl. 12b αῖαι κακον in εθως ac κακὸν λέπεα.Pslughi interpretationem probari non possε, iam Hermannus vidit. Neque vero probanda impedita summi huius viri Oxplicatio. Asino ipsam Helenam dicere, acile patet, nec diffieil est dietum illud expedire, si quidem quod in Par. . scriptum exstat consideraveris on λέγεις enim ibi invenitur, sed prερ undo colligo scripsisso poetam: αἰαι κακον ας εθτας, se mis μέλει. es Ile. 813 8μῖν δε πωτων μελε κακd. videntius sano Helena diceret iac d κεῖ μ ξλεe, sed obscurius, quid sent at pronuntiantem consulto idotur poeta eam secisse. Quas chori consolationi: Iesu ν ένοιτο καὶ δια φευδῶν σχHelena opponit Hel 310 καὶ τα παλιν γε των F da θερα σοφῆ, nihil possunt significare nisi e vero multa vere leuntur.

κτλ. alchenas r. ad Eur Hipp. 38S. Helona simulacrum antequam ad coelum μvolasset, haec verba fecisso nuntius narrat