Analecta Sophoclea et Euripidea edidit Frid. Guil. Schmidt

발행: 1864년

분량: 149페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

hercle nee esse est. Uuapropter illa maximo spectans quae in cod. . pr. in scripta sunt καματωπελ Et restituere posse mihi videor, quae poeta non indigna sint Arbitroe

i. o. eerti sane σι eognato homini mortuorum adspeeitu.

κρύφου παρ αυτας ἔπτα-ρχαιας νεκρῶν. Verba sunt Minervae, adhortantis h seum, ut priusquam ossa mortuorum Adrasto tradat auferenda iuris iurandi eum obstringat religiono nequct Argos ipsum umquam thenis bellum osso illaturum, et si quis illaturus sit eum prohibiturum. Iaso autem ut ile ani hostias esso immolandas, cultrumque quo ceciderit eas, postea diligenter abseondon dum quod ipsum illis quos supra scripsi versibus expres sum est. equo est quicquam in hac deae orations obscuri, praeterquam quod διotεζ his dieitur, quod vitio non vidolia carore, quamquam nihil adhuc quod Miam in eo o

82쪽

sensum est luto pretati autem: ., quo eustro aperueris.

λα μορμου pariaca rossis ovisti πελάσω λὰ σαρκὼς ut λαλCerto λωγμα ineptum est in eoquom ara Pii in quoque video offendisse. Senem famulum admonens Clytaemnestra ut quod animo agitet pronuulie sensusque suos aperiat, his utitur verbis

83쪽

quod displieoat dico autem oυστινας is riti λοπους, non quod per se in pto a iudicem antsgresso orbo dicendi, similia enim Schneide ita ad Soph. Phil. 659 attulit:

En νυσας β, dias ποα. - nequo quod orandam in locutione oro ut λέπειν, do qua os Eur. Suppl. 193. Νauck. ut Stud. . p. 156. n. 2 sed non conveniunt illa verbo Σκύλυπτε. Quar haud scio an scrihendum potius sit: εκώλυπα νυ ν ησαν Ουσπνα στέrεic λθους. Verbum στεγειν enim licet plerumquo sonet reti caro cs. Soph. Phil. 136. Fragm. 614. Εur El. 273. Fragm. 376, 2 tamen cum κευθε tu significet interdum . . in animo habure reconditum, ut Aesch. Cho. 389. Eur Heracl

762. 879. Suppl. 295. Hipp. 1105, non dubium est, urioandem vim Geret verbo subiectam ess vere ac iure statuamus et Phoen. 1214 κακόν, κευθε te καὶ στεystc

ΑRusi similo vitium tollendum est eadem medicina Ion. 759, ubi duhitantem chorum: πτωμεν strῶμεν ῆτ δρώομεν Creusa adhortatur: .ris c. εχε te ε συμφοράν τιν sic hal. Multo certo accommodalius est: risy ιυς στέγεις τε συμφορήν τλ., praesertim cum συμφορα VEt soleat significare: alam ιαι laborare ut Plat Phaedr. p. 231. C. s. Stati baum. ad Plat de rep. IX. p. 574. E. Nihil vero mutandum Aesch.

Cho. 778 es, ς εχ ει N τῶν λελεγμευω δα; se praetereunda hoc loco existimo, qua in reliquiis Euripidis

84쪽

ἐλειν. Bergh id fragm. Soph. p. 33 Noemias ιν αν, quod prohat ater ad Bhes p. 173 de quibus coniecturis, ut aperto dicam, placet mihi maxime obraei Alterum vitium quod est . , ita studuit idom Ohraeos tollor' ut pro Maii ob ἔχει seribendum duceret φθώμοῖ τἐρεῖ, quam tarn quam certam emendationem non debebat Enger. Adnot. ad iras Graee. st m. 1863 p. 13 praedicare qui ipso v. 2 proposuit i m M ph διχαιον εἶ Πlagrat, scilicet quoniam taciturnitate imprimis opus esset, Sententiaque sic consormata frix τὸ μὲν δίχα ου ἐρεῖ, τὶς

οἰσχρα ἐρεῖ veho menter claudicaret. Sed tantum abest, ut assentia viro doctissimo ut si librorum memoria εἶ σε η--τα esse traditum, non dubitarem corrigere οὐ στήσεταt. Quo pertinstat enim hoc lo eo intra illa taciturnitas, prorsus non video. imirum non perspexit Engerus poetae consilium, qui sine dubio hanc expressit sententiam mulieri oportet praeberi eam ministram quae cum honesti studio clueta libere

exproma suae honesta sint ac decora ad ea qua dominae animum adserιer studea, tum oderi turpia nee vere

tur coram perstringere. Brevitate igitur quadam oratio x collit. Summa enim sententiae eonii notu verbis δίχαιον ου κτησε tuu i a xas φθαλμους nege, quae adiecta

in uti Cobolo hoe libuere dei, ebat Sehon l. Phil. xx. p. 49 1.ldam Batavo illi gloriabundo qui sui, raro alie iro sulfi venalitat ile trahere doli bat gloriolann. tuam imperi l. i. p. 468 l orneredatione loe Euripidei. iiii est ph Aul. 65. Iam do dum

enim Hormannus χνου inveneri l.

85쪽

autem sunt: αἰσχρα at L saciunt ea ut in superioribus audiatur: ro μὰ δίκα o or ἔργει κοὐ tr πεται. in e manicum autem converioris non inepte opinor ieelehe mitdem Behmntnis tum die niehι inter dem Berge hau da- gegeidas semeiae ham uia eis beri lish Ruga nieh staret. Vides mores deseri hi ancillae contrarios prope moribus nutrio is in Hippolyto quo non uio io non castiget prohibea que a flagitio sed adeo ad lurorein Phaedram stimulet. At nulla hoc loe castigandi mentio Concedo facile, nec eoi

tendo integram esse auam quo librorum scripturam. tque non solum ἔχει vitiosum est verum etiam trθσETae. Mirum enim, sin ulla causa poetam a laturo transire ad praesens, ut vel ob hanc causam refellenda sitiobrae coni

86쪽

Qui retinendam hanc lihrorum scripturam ducunt cum etd-lero lota ius et Koechly hoc volunt dicere Orestom Ouid hae lamenturis et ad impendentia nobis mala insuper molesta es tral ut ineptas eiusmodi lamentationes recto Og l restes, qui quidem non sapere dicat, si quis lamentatione et miseri eordia timorem eius, cui mors instet, tolli posso opino tur: nequaquam tamen molessiae ullus locus est, eum mis orieordia non soleat pungero miseri hominis animum sad delenim potius ac suavitato quadam persundem. Divgma autem ratio eorum est quibus utuntur locorum Soph. Ant. 573, hi Cre ontis oratio est acerbitatis plenissima Era r λυπEt cisalo καὶ es σὸν λέχος ac vix quisquam opinor hoc se tali Creontem respuero, qua amita ac benevole admonitus sit, tamquam inutilia atque aliena. Α Croontis iracundiam Antigonaeque commotum animum cum ortu na Orestis et Iphigenia cura animi ac mi spricordia recte con- εndi putas Ac norataeis quidem orationem, qua Tecmes

87쪽

72sa preces indignatus ille repullia Soph. Aia c. 58s:

iara τε λυθε t ' θ, Totin ἐθω θεοῖ- , ουδὲ χε 'εὐέ--- Eri: eum rastis verbis licet conferro, qui multo lenius videatur Iphigeniam reprehendere. Ceterum, ut dicam quod sentio, ne iaci quidam loco repto se habere librorum scriptura videtur Sed redeo ad Orestis orationem ubi id unum credo relinquitur, ut urate interpreteris me dolore assistis cl. Orest. 68 ω ilia , ores χα εα τὰν λυθη-ειν καxu. Sodis doloris quidem iustam causam video. versantur quidem interdum miseri homines lamentationem miserico dia plenam, at aversantur non quod dolore ea ipsos aspriat, sed quod metuunt i animi fortitudo ae eonstantia frangaιur es. post 1031 μη πρὸ θεῶ ν uotis tβύλω θυανδρίαν, εἰς δ ηυ 'U' Ευουσ υ μυια κακῶν. 104T: εχ ret με θρεις Quae cum ita sint ad emendationis remedium confugiendum est. e desuerunt huic operae docti viri, quamquam oboli tantummodo a Borghi coniecturae speciem aliquam habρnt probabili talis ille pnim mutato ordine verborum non malo coniecit aedint si s suos in se υ

hic autem Mus Men. XVIII p. 208 κακοι Ἀλύει', quod probae videtur chen. l. mi L XX p. 4793. o lateor,

non dubitaturum me esse amplexari Bo kii coniecturam, ni haberem ego meliorem quam audeo praedicare teriam emendationem. Pro ΓΠΕΙΣ enim scribendum est ΓΤΕΙΣ, ut haec iam exsistat Orestis oratio:

88쪽

7 Atque idem verbum nescio an ad iacis orationem niaxime sit accommodalum. Fac enim pro Φαν ε Burgi pscripsiSA poetam: ilia την δυτε ες, τλ. expedita fluent omnia. Conveniunt enim superioribus egregioq:ia adduntur οὐ κύτοισιν, τὰ θεοῖς , οὐθεν ωχελ εῖμ' opsusT Iri, ut quibus cram exprimatur, cur ram Robsecratio et inanis videatur nec ininus convgnit gradatio

hirreti perperam commutato, adderetur nepesso Psi, ne inpirum claudicaret.

Tametsi Suppl. 509 iiivonitur: σαλεμον θρομῶν opa et νεῶς τε ναύτης, quod Campodi quidem ad El. 1337

mutari volebat in soc τε ναυτ , omen hiae hic eo

iuncta leguntur habent aliquid molesti quo moechi iis

Quae coniectura quatiavi sententiae rationi Conveniat vereor lamen, ne ab audacia mutationis non sit probabilis

89쪽

ori νη χορε si tu PO TU GL πω ν, es. v. 195 Maeritia γευσώμεν. De pronomine se autem c L lat. Conviv. p. 174. . si ne μί' εὐθυς παto riua ενδοθεν - ποσσιτ hst οὐ κατεχ&t υτ o Suo κτλ.Porgon ad Eud Med. 34. - duam saepe autem si et ot permixta suerint oxeniplis vix opus est comprobare unum assero usi c. sur. 726. Rides 341 Monens ad inus lilium, ut ne laodat Bacchum impiotate sua, tristi Αcta ponis interitu ad molis rationem ausapientiam ovocaro studet additquo haec extrema:

SEARCH

MENU NAVIGATION