Analecta Sophoclea et Euripidea edidit Frid. Guil. Schmidt

91쪽

ESse censeo:

92쪽

is τοι exstat. Simili labecula laedalum est Menandri se in c. Cl. VI.

Ipsum autem hoc πονηρύν conieeitiobraeus Adv. II p. 291 ΠΛ ων κακίστην einsius. Ne uirum vero proh hilo scribendum potius:

Νon raro enim X propter I interiit. Hino delabor ad Hippol. v. 10 19. modicans Hippolytus eius selieitatem qui ob impari molestiis ac laboribus liber ae solutus privatus vivat, cum alia tum baee laudati

πηασσει τε Ου παρεστι, κίνδυνος τ ὰπων εὐ- α in τῆς τυραννώνoc χ-tu. lao est enim meliorum codd. scriptura, quam recentiores intor pretes secuti sunt omnBA, multoque praeserendam ess deteriori scripturae πρασσειν rὰρ εἶ - εστι Matthiae docuit Idem πράσσε ε hoc loco signis caro vult: . res riviales iraelare in republiea M-kμ hi est id ors ad Iat. Prol. I 21. At quo haec qui dein vis ita solo inesso in illo verbo, ut aut similibus quibuscum consociatum est verbis velut πο- λετευεσσαι, aut adieetivis seως, ἱκανος, denique ipsius sontantia ratione quasi illustretur et Passo v Lex ul. p.

1064. b. Stat Ibatim ad Plat L g. VI p. 73. C. Sed noutiquam convenit illa significatio huic loco quo Hippolytus quam si alieniis a civilibus nego iis ipsa praedicet. Secus ros est apiid Soph. Ded. R. 587 sq. ubi haeo profitetur Creon: iro μὲν δυ λ α urbe se Φλων ς υ τυρσυνος tuae

93쪽

μα .s ν τυραννα δραν is enim non ave matur τὰ αὐτακρύτη v. 5863, modo potestas carpat timoro et glostiatur v. 59T: νυν οἱ θε ν νας ἐκκαλουmis i. e. eae aedibus me es oeant auxilium petituri. cf. de M. ori Soph. l. p. 4. not. 15. ' Quod si πρασσειν ad civilia negotia referri nequi lion liquet, quem ad nodum expodiri liceat πρώαt πώμεστt. imirum corruptus locus est. Emendari autem dixerit

forsitan quispiam ita sae illimo orationem, ui pro IAPΕΣΠseribatur: ΠΑΝΤΕΣΙΠ h. o.

πρώσειν ira πάντ' ἔστe κίνδυνός τ' aras mi , sed, quoniam παντα μασσε ιν vitam sepe deseri herovidetur minus honesiam cs. Apollodor com se in . I, 8.

94쪽

quae mendatio videtur ad sent sentiani esse perquam a

commodata.

Sed sedeo ad ora elidas, ubi v. 182. Iolaus, aliunde frustra quaesito auxilio es Isocr. Paneg. g. 56J, ab Atheniensium ggo confidere se ait impetratum iri quod ipsi petant Orditur aut in ab hac Athenarum laude: 181 αναξ Ἀπυχε μεν si Novo glareis δκουσα τ ἐν μέρει ria ρεστί μοι, κοὐδε μ πίσει προσυεν ω σπερ GUOδι.Πα κσιαν igitur illam prudenter praedicat, qua imprimis Athenienses gloriabantur es. Moschion. r. 5. p. 832. . :

καλὼν φυλύραι νηοίως παρρησίαν C. F. ser mann. P. Siaalsalterili. 88 8 Ua ch, nam th Hellen Alior th. l. p. 528. C. Wagner . Aut philol. convent. Vill. 1845. p. 94 sqq. . Quod uti neminem fugit, item manifestum est, πυεστ μοι v. 182 praeserti in anteced sent bis χει μέν, perversum ESSE.Accedit, quod ita commvnom Iolaus sententia in expromit, ut non tam sibi copiam dicendi esse apte affirmet, quam oinnibus omnino, qui Athenis versentur. Ἀlquo inendationem coirupti verbi aggressus nuper est .m sibi g. in Ann phia. e pae . Vol. 83. p. 616, qui proponit: Elatatu ΔΟὐ- εν μέρει παρεστω, eamquo certissimam non dubitat dicere Sehenkl. Philol. XX. p. 469, Mihi vero se pus videtur Παρέστιος enim isos proprie, qui arae assidet, unde ad domus consortes transfertur os Soph. Ant. 373 in F μοι παρῆ orto x vstro Eur Med. 1334 κτανουσα δε- uisum παρ- ἐστιον Pro cive autem, quantum scio, non dicitur atqui haec una pla hic esset hominis, cui concessum esse libere loqui, significatio. Quod et bigius enim putat propterea optimo illud convenire seniontiae quoniam sedeant lolaus pleriquom eiaclidae suppliee ei reum Iovis aram v. 33. J5.

95쪽

70 793, quid ad hanc sontentiam sessio illa pertineat, non intellegitur. Non enim supplicibus tantum verum omnibus omnino concessam esse ' μηλαν, Iolaus peto dicit qualibertato laetus etiam so audiri eonfidit: οὐδ cesse dis σε πη σνεν ωσπερ αλλοθι. Resutanda igitur illa coniectura, qua multo probabilior haec est: inret, disjσαἰ, ἐν μερεε ἀρέστ' das

Νoc veroor ne nimiae audaciae nomine reprehendar. IAP-

teris Sentpntiam auism expressimus ad rem maxime accommodatam. Facile enim apparet praecipuam vim in dio ondi libertate εἰπειν δρωτὰ positam ess . pariter atque ph. Taun. 984 si cis ν δ υσυς ετ αΦαως μητρὸς περt. s. aueh. ad Soph. Oed Col. 190. Ouod vero hoc loco pro ἐμοί scripsi ει idem restituendum sortasse est

Molostum est participium eZων v. 140 itaqu omni vi carens, ut quamvis repugnet lolgius, iret, hossio et auehio assentiendum sit qui coniectura tollendam illam mologuam censent. Quis enim hoc potissimum loco ubi v. 138 idonigro, in clausula est laetio tolerabit verbiippetitiongin parum elegantem Hoc vero sonsit lotrius, nequom ireti hossi invento Sarciri damnum nequo coniectura auckii, qui Irti loco ver hi 'ρον v. 140. pro re autem v 139 scribstndum

96쪽

suspicatur usi Ero enim nimis languido adhaereret. Facillime, ut ego quidem sentio siis tuleris omnom orationis in lostiam, si se ipso ris: ἐκ τῆς ἐμαυτον 9σδε, α Κως kλῶν

ei piis copiosius exposui de ubert orat Soph. . p. 13 sq. M- quo infrequens es permutatio participiorum ἔχων ε aχων, es Eur Phoen. 656. Uernicho ad Tryph. p. 152

97쪽

Copreus a misericordia avocaturus Demophontis animum

eum alia tum haec dieit Haraol. 158 ην ite λουους τε καὶ es iamroditior ατα

ηδ τυ πρα μα Omnia in his reet se habere videntur; unum autem est quod tametsi non opugna sententia rationi discrepat tamen aliquid a consuetudina poetas. Solet enim Euripides, ut si multus in omni miserationum onere, a ope plura consociare vocabula, quibus lamentationis vis subiecta si os Horacl.

98쪽

θgrest. Pers. 705 κλαυνιύτων λυσα τωνυε καιν ω - ων duare quod saepius factum est hoc quoquo Heraclidarum loco accidisso lico suspicari, ut λπους perperat seriberetur pro I Misos: τε καὶ ω τῶν Ἀμίσματαφές ac πεπανθῆ ,r . Sed ne reticeam, quot librorum scripturam ueri videatur a consuetudine sua poetam hic declinasse si vor λπους scripiasisse, ex eo forsitan possit colligi quod vocabula illa ias ei urixia, ut οἰκτρομ ara tamquam oratione gravius aliquid magisque idoneum ad misericordiam regis movendam offerret. Hic igitur cum sane sit ambigendi locus, vocabulum roo pro certe affirmo pxturbatum ossa Suppl. 92 quo loe Theseus miratus lamontationem, quum percipit v. 87:τί- rdo τ' ἐχουσα καὶ ore νων τυπου

sic entin emendaverim, quas in libris corrupta exstant: τό- νων Γυων ηχουσα TLl, eodem clamore torum audito ait: τι νομα καινα ε si λας μω Orων. t una vero non tam orba quam questum percipiat, vides quanto sit ho roctius:

99쪽

non congruit, ut lon 638 ubi quod librorum memoria traditur: θεῶν ον εν εὐχαὶ 8 oot σιν Dom dudum auus gravio commutatum est voce id rot σιν

λαε, δες - in παρῶσα at νους. ribus igitur rati anthus sese impelli ait Demophon ut praclidas finibus suis no ei ieiat quarum rationum unam dicit pietatem in ovem hospitum tutorem cognationein alteram, tertiam declinationem dodoo ori honsstique studium. Has

100쪽

tria autem quo naui tandem modo συμφορὰς ὁ i. e. omise pse svocari possint, non intellogo 'equo' artungi inte pretatio: heifaecte uias teli in dem ephia linias nothist mish, quem ad modum iam possit video. Sino dubio in v ahulo συμνας vitium aliquod latet quo ita