장음표시 사용
151쪽
tia nauigaturum qinpoten se iam ex hac licvrofici
tur Puteolosata triginta, robo nauigio,bonoguberarato re, ac tranquillitate probabile videatur sie illuc venturum
esse saluum. 7 Huiusmodi igitur xisis eo lia capiet es agendi, non agen es: faciliori erit, ut albam niuem esseprobet,quam erat Lanaxagoras, qui ianon modo ita e e negabat,sidsibi, qui iret aquam nigram esse,*nde illa concreta esset, agam ipsam esse ne vi eri quidem. Et quaecuns res eum Pattinget, visit *isem illudprobabile, nes xllara
impeditum, mouebituri non enim est e fixo pulptus, aut erolore dolatus habet corpus habet animum mouetur mentes mouetur sensibus: viri multa vera videantur: neque tamen habere insignem issam oe propriam percipite di notam est1 spientem non stentiri, quia post ei lem modi exis γ alsum aliquod, cuiusmodi hoc verum. ses nos contra sensu aliter dicimus,ac Stoici,qui multa falsa esse , a cunt, longe salites habere, ac si bub videantur. Hoc a tem sitioit,*t xnum mosso sensibus falsem videatur praeso in qui neget rem ulla recipi posse sibi. δε- nobis
tacentibus,ex uno Epicuri capite,altero ves ferceptio γ
comprehensio tollitur. quod est caeput Epicuris Si istu usibus visiim sal ιmen, noli percipi potest. Quod vorum' Sunt falsa'ses visi. Qui sequitur' ut taceam, conclusio ipse loquitur, Nihilpos e percipi. Non concedo, inquit, Uicuro. serta igitur cum illo,qui a te totus diuersiri est noli mecum, qui hoc quidem certe ,salsi esse aliquid in sensibus.
tibi assentior. uanquam nihil mihi tum mirum vid tu quam ista dici ab intiocho quidem maxime, i erunt
quae pauso ante dixi , notissima. Licet enim haec 1uiuis arbitratu suo reprebedat, quod negemus rem ullum percipi pos
152쪽
LIBER II. ussi certe leuior reprehensio est,quoil tamen dicimus esse quae- dum probabilia. n videtur hoc satis esse vobis,ne sic ilia
certe debemus cluere, auae a te et maxime agitata sunt.' ' 'Nihil igitur remulaiail aut nihil tibi estpesicuum
Explicauipaulo ante seitomacho authore,quo mori ἔφα Carneades diceret. ccipe quemadmodum ea dicantur actitomacho in eo libro, quem ad C. Lucilium scripsit pa iamcum 'ipsi stet i serim δε- rebus ad '' L. Gensorinum,
eum qui Gonsul cum M. Manilio fuit. '' Scri igitur his fere Ῥerbis: Sunt enim mihi nota propterea , quod earumi arum rerum,δε quibὐ agimus, prima insiturio oe quasi disciplina illo libra continetur. se criptum est ita, cad micis placere esse rerum eiusmo i dissimilitudines, ut aliae
probabilesῬUeantur, abae contra. adautem no esse satis, cur
altapercipi posse dica alia non posse: propterea quod multa false probati sint, nihil autem salsiperceptum incogni
rumpossit esse. 'ε has ait vehementer errare eos,qui dicant
ab cademiastensius eripi, a quibus nunquam dictumsit, aut colorem,aut Porem, aut unum ullum esse: illud siti disi putatum,non inesse in his propriam,quae nusquam alibi esset, veri oe crati notam. ' uae cum exposuisset,adiungit, dupliciter dici assensus pustineresipientem: uno modo, cum hoc intelligatur omnino eu rei nulli essentiris altero, cum si a refodendo, taut approbet quid, aut improbet, siu ineat: vines neget aliquiae,nes aiat. iacum it t. dierumplacere,ut nunqmam assentiatur alterum tenere,vsequensρ babilitatem , Iicuri, haec auι occurrui, aut deficiat, aut tiam, aut non, re*onderepsit: nec, rut placeat eum qui de omnibus rebus contineat se ab assentiendo, moueri tamen,
o cre aliqui reliquis eiusmodi vise,quibus adamonem
153쪽
no A C A D. Q V AE S T. excitemur. Item ea quae interrogati in utramque partem
rson ereposimus, siquentes tantummodo quod ita vissim si dum sine assensu: neque tamen omnia eiusmod visa approbari ,sidea quae nulli re impedirentur. ' Haec si vobis non prolamus sint falsa sane: inuidios certe non sunt. non enim lucem eripimus fid ea quae vos percipi comprehendis, eassem nos, si mogo probabilia sinit, videri dicimus. Sic igitur in lucto di constituto probabili, eo quidem expedito, siluto, libero, nulla re implicato, videsprose o, Luculle, iacere iam istu tuu resumitati atrocinium. δε em Gnim hic sapiens, de quo loquor, oculu, quibδs iste vester, lum,terram, mare intuebitur sem sensi ibus reliqua, quae seb quemque casum cadunt. stentiet. ' mare illud quod
nunc Eauonio nassenteturpureum Pidetur, adem huic nonro υidebitur: nec tame assentietur,quia nobismet jsis modo carrulium videbatur,man auum quo , nunc,qtua a Sole collacet, albescit, ρον:bra dissimiles es roximo ei continenti,*t etiam si V u rationem reddere cur id eueniat, tamen nonpossis id veru esse,quod τidebatur oculu,defendere.
i Hactentis Cicero respondit ad Lucullum, id est, Antio luim: d. nceps exponit sententiam Careeadis de ratione vi drum, idcibi e . fictisonibus, ut , demicorum cauisa confirmat contraria disputatio Antiochi lenior & imbecillior apta pareat, N. in secunda parte huius transscnis docet proxuriam propositiorem ex lib.r. liminiachi lumptam este, qui Carneadem multos annos audiu t, elu, uesententiam Graecis literis illustrauit, viait Laertius lib. . 2 Aculei metaph mcos dicuntur interrogat uisculae spinosae, qu bus Stoici utuntur in di putando ad pungendum adueriarium,di tortuos una genus di initandi,& fallax,&capi C-sa argumentatio sec'a anfracibus, ut Stoicus torites, &Chrysipideus syllosis imis ex indisi lubilibus. 3 Vubrum duplex est parcitio apud L litomachi ini, sed prior stulta S ridicula: nam si nul lavisa percip:untur, ut Academici nient, stultum est ea in percQ,tata non percepta diu dere: Pollet ior magis apta est instituto Acadent corum, fui licet nitit; comprehendi lentibus aut animo cicant, multas tamcn res probabiles csse non nesant acceptas sensibus S animo , quaqAc demicus sapiens de pli lusi,phusta in celiberando de Oiliciis degendae v. ita in f thicis physicis dialect cis reliquii l .pliis olo litae disciplinis sequetur: nec stra ipsi in probabilem inlii sitione vera pigredi cur. Hoc gitur Academicum decretulia est, apienti m vi cile perceptum: mii: ta autem Probi l a vi 'cri. Confirmat aliquid effeΠυbabile a resu nantibus, quia EL qu. rat.O vit e
154쪽
tolleretur: hoc eodem argumento antea Lucullus usus erat. s . Secundum a gumentum a dissimilibus, non quemadmodum sapiens multa sensibus accepta probat, sic eadem percipit. 6 Tertium argumentum contra Stoicos similiter ab exemplo speciali , ad probandum sapientem Stoicum interdum verisimile sequi: sed Stoici hoc alienum a quaestione dicerent, quia sapiens Stoicus de nauigati ne no deliberaret ut sapiens, sed ut vir prudens & opinator: deliberationem enim esse in rebus mutabilibus & varie cadentibus, sapientiam in cognitione caussarum aeternarum & immutabilium. Illustratio a dissimilibus. Anaxagoras, quod verisimile est, non facile sequitur, Academicus sapiens multo facilius: ille non modo dixit,sed etiam putauit nivem esse nigram,quod ex ni icante materia fieret. 8 Amplificat locum de opinatione sapientis a caussis eis cientibus probabiles vison essed est,sens bus & animo,& tamen ei perpetua tribuit επικίω, id est , assensionis retentionem, quia nihil propria & vera notione percipitur. 9 Remouet a sensibus a me .iὐμ authoritate Stoicorum &Epicureorum: syllogismus est connexus primi modi. io Occurrit inficiationi connexae propositionis,&de assumntione consentit cum Stoicis. ii Digressiuncula est in Antiochum, cuius autnoritas eleuatur inconstantia S leuitate sententiae: quo etiam in loco iteratur Academicum decretum, Nihil sciri, sed multa probabilia videri sapienti. ra Occupat Antiocheum argumentum .e sensibus&perspicu: tate, &
attentionis exc.tandae yratia transitionem facit ad ea, quae dicuntur a Clitomacho contra eiulinodi ob:ectiones aduersariorum. i3 L. Martius Censorinus
N M.Manilius, vel, ut alii scribunt, Manlius,Consules fuerunt,anno Vrbis condi- 6os. i4 Cicero incipit recitare ex libris Clitomachi summam aliquam cademicae disciplinae certis capitibus comprehensam. Primum caput continet diuisionem rerum in probabiles & improbabiles,earum aue distinctionem a rebus perceptis, S non perceptis. is Coniectarium est de iensibus, in quibus negat inesse scientiarn,idque vere,quia sensus rerum sunt indices, non iudices, in quibus nullum iudicium est,neque ratiocinario, tua rerum caussas aestiment,& iudicent. 16 Alterum caput, ubi Clitomachus distinguit verbum εοri duos que modos ostendit asentium iustinendi, quorum priore utetur sapiens, ut nulli rei assentiatur: non item posteriore, ut nihil sapiens respondeat: quia S aifirma bi quae probabilia videbuntur,& negabit contraria. 17 Concludit Academicam Clitomachi philoti phiam:&quid a Stoicorum philosi hia disserat, osteriadit: i liturq; exempli, rerum sensibilium, quae probantur quidem a sapiente, sed non percipiuntur. ia Purpureus color est niger admisto quoda rubore,qualis apparet in aquis ad Solem occidentem, scut mane flavus, S meridie coerulcus, idque accidit ex radiis Solis varie in ciuentibus in mare.
' de is memoria, si nihil stercipimus, sic enim quae rebas) quod meminisse visa nihil comprehensa non possumus ' Qui I Pol aenus, qui magnus mathematicus fuisse
dicitur posteaquam Epicuro assinitens, totam Ceom
triam esse salsam credidit, num illa etiam quae ciebat, oblitus est sequissium quoden, i percipi non potest,ut nobismetipsis placet. ' Si igitur memoria perceptarum comprehensarumi rerum in. omnia quae qui , meminit, habet
155쪽
1;a A C A D. Q V M s T. ea comprehensa, atque percepta falsi autem comprehendi nihil potest: omnia meminit Scyron Epicuri dogmata vera igitur istaseunt nunc omnia. Hoc per me iscet. Sed tibi aut concedendum en ita esse, quod minime vis aut memoriam mihi remittas portet: facilem ei etsi sicum, etiam
sicompreb operceptio inussa L ' Quid et artibus quia
bus f iisse quae t estetur coniecturast plus uti,qua tentiae an js quae tantum id quodvidetur sequuntur, nec habent illam artem vestram, qua vera falsit . djudicent Τ Sedissa sunt lumina duo,quae maxime caussam istam comtinent. primum enim negat eriposse, ut quisquam nulli
rei assentiatur. At id quidem per licuum est cum Panaetius,princeps prope meo quidem iudicio Stoicorum, ea de re dubitare se dicat, quam omnes,praeter eum, Stoici certissimamputat: vera esse arupicum austici oracula nia,
*aticinationesset ab assensus lineat. Quodsii potest ace
re,ut δε lys rebus,quas illi a quibus ipsi dici certas habue rint: cur id sapiens de reliquis rebus sacere nonpossis est aliquid quodpositum τὰ improbare vel approbaret
si dubitare nonpost' tu in Fritispoteris hoc, cum voles: illi reliquis rebus no poterit eodem modo insistere, pr
'tim cum positsine assensione, ipsim verisimilitudinem non impeditam siquis ' iterum est, quod negatu actionem xllius rest si in eo esseta , qui nullam rem assin usua
comprobet. Primum enim videri oportet,in quo iis etiam affenses. dicunt enim Stoici sensio ipsos assenser esse: quos quoniam appetitio consequatur,actione qui tolli autem o mnia si visa tollantur. Hac de re in vir spartem γ δ- sunt cripta multa. t Uesiseriora breui respo res tota confici. Ego enim et imaximam actionemputo repugnare
156쪽
repugnare visis, ob fere opinionibus, assensius lubritas 2 Lnere, credat filitomacho it cribent Herculis quendam laborem mandatum a corneade, quod viseram O imma nem be uamsic ex animis nosim assensionem,id est opina tionem γ temeritatem extraxisset: tamen ut rapars defensionis relinquatur, ' quid impediet actionem citas,quiprobabilissequitur nuda re impediente' Hoc,inquit,ipsium impediet,quo amet,ne id quidem, quod probetiose percipilam ψluc re quos impediet in nauigando, in conserendo, in uxore ducenda,in liberivrocrean sis plurimisi in rebur,in quibus nihilsiquere praeterprobabile. Et tamen illud latum, aepe repudiatum refers,non ut Antipaterfu*t aiseres ius: nam tipatrum reprehensῖm, quod iceret,consentaneum esse ei qui affirmaret nihil posse compro
bendi , id ipsi, altem dicere posse comprehendi: quod ipsi
Antiocho pingue videbatur, O sibi contrarium. Non enim potes convellienter dici nihil comprehendi posse,si Uinum comprehendi pose dicatur. illo modo potius putat urgendumsui β arneadem umsapientis nullum decre tum esse posit,nisi comprehensivm, perceptum,cognitura . ut hoc ipsum decretum, quod apientu esset, nihilpos epercipi, fateretur esseperceptum. '' proinde quasi sapiens nullum aliud decretu habeat, oesine decretis vitam agerepo sit. Sed tilla habet probabilia,non percepta sic hoc Esum, nihil posse percipi. '' namsi in hoc haberet cognitionis notam, easdem uteretur in caeteris: quam quoniam non habet, Vtitur probabilibus. '' has non metuit ne confundere omnia vi deatur,m incerta reddere. Non enim quemadmodum si
157쪽
r; A C A D. c A s T. citatiuisse,nsirest dicat. in incertis enim nihil inprobribile in quibus autem est,in his non Leriis ienti, neque quid faciat, nes avid respondeat. '' Pisissam quid praetermisis, Luculle, reprehensionem Mntiochi nec mirum in primis enim in nobilis) qua olebat dicere Gentiochus,
Philonem maxime perturbatum. cum enim sumeretur υ-num, se quaedamsals visi . alteru, nihil ea disserre a veris
non atte ere, Verius ista ea , re e esse concesum, quod videretur esse quaedam in visis diserentia: eam tolli altero,
quo neget vis afalsis vera disserre: nihil tam repugnare '' Issita esset sinos verum omnino to eremus Non scimus
nam tam vera, quam sal a cernimus. st probandi Ipecies esse, cipiendis num nullum habemus.
i Eadem Carneadis sententia, Cicero redit ad Lucullum, id est,Antiochum,
ne luperioris orationis argumentum ullum sine refutatione praetereat: respor detoue argumento de memoria leui S inepto, quia falloium etiam visorum posui eile memoria ut constat duobus exemplis Pollaeni& Scyron: ς. 2 Polyaenus
fuit Athenodori filius Lampsaceniis,modestus vir & amabilis, ut ait Lac mus lib. o. Hunc Epicurus maluit geometr ani dedocere, quam ab eo discere. Cic.lib. I. se Fimb. 3 Syllogismus est connexus secundi modi ad refellendum argumentum inemoriae . Argumentum a des nitione artis, superiori proximum sui quod soluitur per species : quae enim dicuntur dein onstrativae, ut Mathematicae artes:&'ux dicuntur opinabiles, ut Rhetoricae,nihil habent certi & percepti, sed mobab libus tantum pr.eceptis & institutis continentur. s Duo capita Luculleae caussae refelluntur,quae probabat esse aliquem sapient: s a sensum:&prim dira quidem ab auilioritate Panaetii Rhodii qui licet Stoicus fit, negat tamen esse ai- sentiendum& credendum auguriis,quae reliqui stoici verissim a& certa est e confriarant, Zeno, Cleanthes, Antipatera :os enes, Chr7sppus, Posidonius: de quibus Cicero lib.r. de Diuinat. Panaeti; testimonium illustratura paribus: syllogis mus est connexus primi modi. 6 Alterum item arsumentum a parium collatiotie. 7 Alterum est firmamentum disputationis a Lucullo frequenter adhibitum , cum &- uemcrisio confirmaret: quibus sublatis dicebat omnem actioriem tolli. qu i locus tractatur a caussis e seientibus assensum, scuta Stoicis praestriptum est: lenius enim paritas elisum,assensus appetit Onem,ap
petitio actionem. Cui argumento iam a nobis responsium est: & ita nunc occum
ritur, quod pollit at sensus & appet tus &actio signi ex probabilibus visis, neque tamen perceptis S cognitis. 8 Solutio argumenti duplex est, ludd assensu incohibere, itemque res probabiles sequi, magnae sint actiones hominis sapientis. Primum declaratura limitibus ut Herculi d Eicile fuit tollere hydram: sic Sapientis niagnum opus est tollere ex animo temerariam allensionem. Hydra, fuit te pens inultorum capitum in Lernea palude iuxta Arsos,cui amputato uno capite duo succrescebant. Hanc bellum Hercules prim dira caua percussit,deinde sagit
158쪽
vi: postrembesse in latebris abdidissi cogestis lignis,igne cosumpsit. 9 Suta
licit alterum genus actionum, in quibus versaturaeapiens: ut clari multa nos quitur officia, quorum probabilem ratione posset reddere. ut propositis aliquot exemplis conitat. io Antipater & Antiochus contra hoc Academicum decre
tum, Nihil posse percipi,disputarant: sed ille minus subtiliter, hic prestius. Haec igitur argumeta denuo repetuntur &refelluntur: primum Antipatri dicitur pingue,id est hebes & parum subtile,ves impeditum & : neptum, ut ait Nonius,hunc
locum citans. D Quia utraque pars contrauictionis specialis simul esset vera, quod non modo recte heri,sed omnino fieri non potest. ar. Repetit arsumen
tum Antiochi contra Carneadem ab adiunctis: syllogismus simplex primi Sene ris integer est: Omne decretum sapienti debet esse perceptum: Nihil posse sciri est decretum lapientis: Hoe luitur debet ei Ie perceptum. ii Resellit Antiochi argumentum, negando propossvonem sillogisii i sum plana ex stultissima veterum phil sbphorum persuasione, tui decreta suae scholae ct disciplinae tam , era & certa ei se credebant,quam Pythii Apollinis oracula: chira tamen satis constet,nihil tale in antiquorum philoibphia reperiri, ut satis super' sit,si decretum sapientis probabile suer t. 14 Ratio a paribus. Syllogis hius connexus secundi modi. is D ssoluit obiectionein illam Luculli Quod omnia redderentur incerta, s nihil posset perci l)i, & argumentatur a dimittitibus, Non quemadmodum incertum est sapienti, an stellarum numerus par sit, vel in par: sic officia vice sunt ince rea: probab lia cnim sunt sapienti, nihil autem incertumeli probabile. 16 Hoc argumentum lini Licra Lucullo Academicis obiectum fuit adrefellendum Philonem quasi pus nantia dicentem. h.vc en ini pusnantia
videntur, Diuic crevisa in vera desalla: Dicere inter verae salia nihil inte esse. i Solutio argumenti ambisui fit, adhibita distinctione: vera visa distin-runtur a t alsis,non pcrceptione de scientia, sed coniecturati opinione.
' c mihi Ἐideor nimis etiam nunc agere ieiune. ' cum fit enim campus, in quo ρ it exultare. oratio: cur eam in tantas angustias, in Stoicorum dumeta compessimus ' Si
enim mihi cum Peripatetico res esset, qui Ufercipiposse di
ceret, quos resum esset e vero n q, a hiberet issam magnam accestonem, quo modo imprimi non posset a false cum simplici homines pliciter agerem, nec magnopercta contenderem. tque etiamsi, cum ego nihil dicerem possi
comprehendi, diceret ille, sapientem interdum opinari . non
repugnarem, fraesertim ne arneade quidem huic loco vati de repugnate. ' Nuc qui facere im quaero emm quid si quoj compreheni possit. Elon et mihi non rytot
leue, aut T. Ubrasius, ne A enocrates qui em, aut Polemo,
159쪽
possis. Nihil ei nossi iuuenio: ita a in cognitione nimirum affinitar, idest opinabor. Docmmi Peripatetici v tus cademia cocedit, os negatis, ntiochus inprimis, qui me valde mourer et quod amam hominem cutisse me. vel quod ita iussicolobiissimum G acutissimum nos memoriae philosophorum. a quo primum quaero, quo ta dem mori sit eius cademiae, cuius se esseprofiteatur omittam alia: haec duo, de quibus agitur, quis unquam ὀ-xi aut veteris cademiae,aut Peripateticorum, vel id se-
lum percipi posse, quod esset verum tal quale fulsem 1 i
non posset: vel sapientem nihil opinari orere nemo. Horum neutrum ante Zenouem magnopere I sensum est. ego tamextrum i verum puto: nec dico temporis caulla sed ita plane probo. ' Ita erre no possem. Tu cum me incognito Ufntiri vetes, id turpi imum esse dicas, O pleni fimum temoritatis rantum tibi arroges, τtextonas discipbna apiemtiae,naturam rerum omnsum euoluas,more Vas nes bonorum malorum s constituas, licia Iesi, in quam vitam ingrediar, definias, i dema etiam dilutandi inte hendi iussitium dicas teinartificium traditurum: perficies *t C. iis innumerabilia complectens,nusquam labar 'nihil vi ner' ' Quae tandem ea est disiiplina adquam me de cicas, si ab hac ab axoris reornesiubarrogante actas dixeris tuam: alsita dicas necesse est. Neg, vera i tui se me ad Auam quh, rapiet. . fge, restitero Peripateticis, qui Ficum oratoribuου cognationem esse, q ii claros viros instruis dicant Xempub sepe rexile sustinuero Epicu
160쪽
inquies, ta vera sunt. Gerte siti, si vera plura enim vera distrepantia esse nonposunt. rum igitur nos impudentes, qui labet nolumiu an illi arrogantes, qui ibi persuaserant
i Universa oratione Luculli partibu singulis relatata&dissoluta ad extrema
Cicero adhibet excusatronem quandam, cur tam subtiliter & spi nose argumentatus sit, culpamque ipsam regerit in Stiacos, quῖ immis argute visum ipsum, de quo agitur,definiunt.Syllogis inus est connexus tertii modi:
Si mihi res esset cum simplicibus philosophis,&non versutis, agerem simpliciter,& non a ute: Sed misi res non est cum simplicibi sed cum argutis: Et idcirco mihi argute aeendum fuit. 2. Allegoria est a locis spatiosis, S i salebrosis ad signa scandum duplex argumentationis genus: vias copiosum de late sustini,quod Peripatetici sequuti sui alterum subtile &angustum, quodplacuit Stoicis. Stoicorum,ait Cic.lib. .de F nibus,non ignoras quam sit iplinosum,vel subtile dicendi genus. 3 Propositio syllogi:hυ. 4 Ailumptio syli pilini per remotionem antecedentis. Antio
Gaias adducitur in inuidiam quod te Academicum veterem profiteatur, & tamen a disciplina veteris Academiae desciscat, que censet sapientem interdum aliquid upinari. 6 Postrema amplificatio est ad commonendum Lucullum ab adiun-
liis reru,que in philosophia disputantur. Syllogismus simplex est Primi generis:
Nulli rei incognitae est assentiendum . . .
Quicquid in philosophia traditur,est incognitum N ulii igitur rei in plutosisphia assentiendum est. Assumptio declaratur per tres philosophiae partes, Ethicam , physicam, dialect
cana. 7 Altera approbatio assumptionis a discrepantibus philosophorum sententiis, Epicureorum, Peripateticorum, Stoicorum, cinia una de re una & eadem sit te εἰ reeula veritatis. Itaque satis magno argumento est in philosophia vel re nihil fuisse Perceptum & cognitum, quod ipsi philosoplai de eadem re tam v ria, tamque discrepantia pr.eciperet. 8 Diodorus Stoicis, non sistum familia risui ne vinit cuiri C: rone, sed etiam domi eius mortuus es fa suo cimi alia multa, tum dialecticam didicit,uta: t in Bruto. 9 Conclusio est lynoessimi, vel po- , eri .e resu attonis aduersus Lucullum S cuius argumenta tigri latim ne nobis animadueria sunt, adhibito lumine dialecticiae inuentionis&dispositi nis,ut lalla, leuia incola: cquetia. & aliena quae essent, iudicaremus vera,& ad rem proposita in pertinentia, laudaremus: Sc in singulis huius contentionis capitibus non sol im nos interpretes, sed etiam dialecticos rerum aestimatores de iudi
' Non me quidem inquit se pientem Aio Hre. Θt mc: nempe ista ire, quae fiunt in tua gi plinae. Doc Piramῶquale est, a non piente explicarisipientiam ' Se siste annus a nobisinetipsis: desipiente loquamur: de quo, ut petam Axi, omnis haec quaestio es. In tres igitur partes, O a