장음표시 사용
181쪽
venerari: sed Stoici longe secus ac melius docem inreriarii naturalium contemplatione homines ad modestiam, pietatem, iust tiam geliquas*, virtutes diligentius instrui.& vehement iis excitari: dc sacrae literae Quae continent arcana veritatis & religionis ex operibus Dei, id est ebus naturatibus Deum optimum in ximum Die, sancte & religiose colendum S praedicandum es e monent. 4 R uertitur ad suam quam, antea , confirmat ac , quia res sint nobis obscurae. ς Confirmatio Physicae dissicultatis ab inductione exemplorum. 6 Tria sucrunt genera medicorum:alij enim citcti sunt Empirici, νδ iam id est, ab operentimui neglecta naturae aut morbi confideratione solam expesientiam sequebatur. Alii Dogmatici, ut neglecta operientia lotam
artis methodos ad curandos aesrotos adhibebat. Alii Rationales, qui corporis naturam diligenter inrcebantur,&caullas morborum , & viro medicamentorum.& caetera omnia, quae vel ad tuendam sanitatem, vel ad I fligandum morbum perrinent, non neglectis tamen exemplis & expertinentis rerum lingularium. x Xenophanes terram quiescere dixit, 'in infinitum fundata esset. Thale P aquis sup araret. Anaximenes,st sua latitudine in aere sustineretur. Empedocles , errima coeli conuersione suspensa in med o mundi teneretur. An l- mander, in eius omnes partes aeque distarent a coelo. Lege Aristotelaib. x.de celo cap.ra 8 Eodem modo Anaxagoras & Democritus Lunam dictit elle i tum Hobum, qui in se campos,moles,valles,convallesq; complectitur, ut ait I 'lutarchus lib. i.deDecrevs philosophorum .Huc etiam at Iudit Lucianus in libro de veris narrat. 9 Omnes penE antiqui auctores confirmant antipodas me , ut
de, sunt Philolta , etiam p1thagoreus dixit terram circa i meri in
obliquo circulo: Heraclides Ponticus se hantes instar rotae cardine suo nixam. Nicolaus Copemicus hisce nostrui 'reterem illam opinione sequutus de motu terme multos libros scripsi. Hii probat
terra mota & cillo qu escente theoricam de stellis multo cemor e ,es h
His accidat. ii Apostrophe in Epicurum cotra Mathematicos, mantem leni tantulum esse,quitusus nobis videtur: le quo se ni Epicureus Lucre aib.s,
Ne nimis Solis ina or rota, nec minor ardor
D Socrates apud Platone nihil assi mat,&se omnium rerii rum&in una dicit,&contra eos disputat, quis eat quid scire pmstentur. Aristo Chius discipulus Zenonis induxit ἰδε 'iam id est, indifferentiam, quasi res inter se nihil diserrent, unde efficeretur n hil posse percipi. H Probat de homine nulla adnue essentia q incerta si natura corporis humani sese animo illisummi philos tu
inter te distentiunt. De quibus Aristotela b. i. de Anima,&Cic.Tusc. I. I D caearchus ut ait Cicero in eo sermone, que Corinthi habitu tribus libris exponit doctorii hominii disputantiu imprirno libro multos loquentes facit duobus Une recratem quendam Phthiotam senem que ait ά Deucal ione ortum,disserentem inducit,n nil esse omnino anima,& hoc esse nomen totum inane,iruitraqita animalia & animantes appellari, neq; in honi: ne inesse an mum vel animammec in bestia: vim v. omne eam qua vel agamus quid, vel sentiamus, in omnibus corporibus vivis aequabiliter esse sulam, nec : e parab: lem a corpore esse: quippe quae nulla sit,nec si quicqua .ms corpus uiuii & simplex ita figuratu,ri temperatione naturae viveat,& s Uzt : ad quam impiam & a natam D. archi lentcnimam Galenus videtur accedere,qua an mam definit temperiem quandam coniens udi conspiratione quatuor iurimarii quintatum in v ctibus naturis conititura, qua
182쪽
Dimperie sublata, vita tollitur: Ita Galenus existimat animam a natura vivente separabilem non esse, sed una cum corpore interire, imo vero ante corpus ipsum perire dc dissolui: qu.ae opinio nam alla est, quam qu .vialsissima. as Plato lib. . de Repub.videtur affirmare tres esse animae partes, unam rationis, alteram irae, tertiam cupiditatis, quia anima contrariis allectionibus mouetur: nihil autem secundum idem eontraria recipit. sed nomine partium facultates intelligit, ut una sit animae dubitantiade simplex & indiuidua,cuius tres facultates in diuersscorporis partibus oerceantur, ratio in capite, ira in corde, naturalis cupiditas in iecore. 36 Heraclito animus vhletur esse ignis: Democrito aliquid igneum ex subtilisfinis atomis concretum: Diogeni Aer: Hipponi, aqua: Critiae anguis: Xenocrati, numerus seipsum mouens. Lege Aristotelem cap.2. lib. i. de Anima.
i et Confirmat ἐπικίω Academica in physicis quaestionibus: &dialogismum instituit Stolo alicuius philosophi cum Democrito philosopho di simulantis,& altercantis de summa naturalis philosophiae. i8. Prosopopoeia eu Stoici phil
sopiri Democritica physice artis principia reprehendentis, inane,& ammos. In Me consutat duobus modis: uno a contrariis. plena sunt omnia, nihil igitur in ne.altem a cauisa motum adiuuante. corpora corporibus cedunt in motu: nonisitur opus est inani. 19iResellit atomos Di Ocriti a repugnantib. Io Tertim loco refellit atheis nium, item a repugnantibus. 2i Quarta refutatio de i numerabilib. niundis ab absurdas inititudine. 22 Quinta refutatio de rati ne intestigendi ά Democrito stulte conficta, qui putabat imagines intrinsecus in animos nostros irrumpere per miroreas atomos, unde gignerentur simulachra rerum omnium. Σ3 Hactenus Stoicus inuectus est in Democritum philos
eum,qui ne sapientior aliis philosophis videatur, multis errorum vitiis insimu &damnatur: ut de diuinatione, de fato,de fabrica mundi,unde Cicero concludit nullam esse legitimam caussam,cur sapiens Stoicis potius,quam aliis pilitas plus assentiatiir. Sic Cicero lib. Σ.aduersus diuinationem disserit,esim esset libro primo a Quinto fratre mirum in modum laudata & desens a patrocianio Stoicorum. Σs Constrinatio est a maiori ad minus. Stoici inter se pugnat, mihi ab his dissentire non licebit λ Repugnantia autein Stoicorum declarantur emplis specialibus. 16 Concludit ex tot cotrouersiis phvscorum lubricum& discitem assensum sapientis, summamque diis cultatem naturalis scientiae: ius tamen studium & inquisitionem magnopere commendat ab adiuncta pulchritudine contemplationis, & mirifica delecta talaridis operibus: naturae.
atione ingenii& mentis in coi ir Dimini litudo inter sapientem Stoicum &
taeniamus nunc ad bonorum malorum 1, notionem.
paululum ante dicendum est. Non mihi Videntur considerare, cum physica ista valde firmant, earum etIam rerum authoritatem, si quae istu triores irideantur, amittore. uou enim magis a sentiuntur, neque approbant lucer nunc,quam cum cornix cecinerit, tum ahquid eam aut iu-lere, aut vetare nec magis affirmabunt lignam illud ,si runt mense, si pessum esse, quam Solem, quem metiri nou
pupunt,plusi am . duodeuiginti partibus maiorem es
183쪽
m sit,percipi no potest, qui caeteras res eo em modo quo magnitudinem Sol approbat,ueas res non percipit. Magnituri autem Solis percipi non potest qui igitur id approbat, qua Vercipiat, nullam rempercipit. ' Xsonderintposse percipi quantus Sol sit: no repugnabo,dummodo eodem pacto inerapercipi comprehendi, dicant. Nec enimposeunt
dicere , aliud alio magis minusue comprehen i auoniam omnium rerum *na , est definitis comprehendendi ' Sed quod carperam,qui habemus in rebus bonis oe malis exploratis nempe'es constituendisunt, ad quos oe bonorum σmatorum summa referatur. Qua de recti igitur intersummos Ἐiros maior disse Ο omitto illa quae relicta iam visilentur ' Herissum, qui incognitione istentia sem-mum bonum ponit: qui cum Zenonis auditor esset, vides 1 antum ab eo dissenseris, quam non multum a Platone ' I garici,quorum fuit nobilis dis Vsina: cuius,xscriptum video, princeps Xenophanes, quem modo nominaui deinde eum sicuti Parmenides Aeno itas ab his Eretriariphilosephi nominabantur. Post Euclides Socratis dia
b:nu tum esse dicebant, quo esset τnum, simile , idem per. hi quos multa a Flatone. enedemo autem, quod is Eretria ui Eretriaci appellati quorum om
ne bonum in mentepositum, mentis acie, qua verum cer
viretur. Illi milia ,stia opinor explicata uberius m ornatius. Vos contemnimus,etiam ablino utamus illiscerte minus de licere debemus ' risionem, qui cum Zenonis
fuisset auditorire probauit ea,quae illi verbis: nihil esse n. num,n virtutem : nes malum,n quo virtuti esset tam
184쪽
A C A D. Q V A s T. trarium in mediys ea momenta,quae Areo voluit, missa esse censiuit. Huicsummum bonum est, in his rebus neutram in partem moueris quae α φοροα ab ipso dicitur. Pyrrho autem, ea ne sentire quidem sapiente, quae nominatur.
t Proponit se dictursi de secunda parte sapientiae, quae est de vita 8c moribus: Led tame quasi imprudens aliquid sit oblitus, regreditur ad physicam, ut irrideat
naturalem diuinationem probatam a Stoicis, & theorema de Solis magnitudine. Argumentum est a comparatione parium. 1 Ar umentum est a paribus. Syllogis nius connexus primi modi plenus Scinteger. 3 occupat quae dici postiunt ad assumptionem syllogismi, nihiloue persecta cognitione posse comprehendi docet ex vi detinitionis,quod una sit definitio comprehensionis,quae aequaliter omnibus rebus subiectis conueniat. Iterat propostam Quaestionem de moribus,totamque hanc disciplinam incertam esse contendit, quod inter phil lophos sit maxime controuersa: quorum sente te ut omnes summatim complectamur bipartitae diuiduntur in eas, quae explotae sunt a scitolis, & in eas quae a magnis philosophis retentie desens eque ii inti Rursiis explosae tres sunt: prima Heruliorum, secunda Megaricorum, siue Eretriacorum, tenta Aristoneorum,siue Pyrrhoneorum, quas Cicero Praeteritione quadam cursim A brcuiter exponitis Prima si ct Herilliorum ab Herillo Carthaginens fluxit, qui xt ait Lae lius) suminum bonum hominis interdum vult ei se Icientiam,vt omnia reserantur ad bene vivendum,ne isnorantia deiiciamur: scientiam autem esse habitum ex comprehensis & impressis visis, qui quidem verbis explicari nequeat: inte dum vero dicit, nullum esse silem Donorum, nihil lue inter virtutem de vitium interesse cuius libri breues quidem suerunt,sed succi ac sententiae pleni, in quia bus disputabat aduersus Zenonem. 6 Secunda secta Megaren sis appellatur ab Euclide Megarensi: vel Eretriaca a Menedemo Eretriaco, quae censuit unum s luna esse bonum, quod esset unum & simile, & idem,&semper, qualis est solus Deus, cum quo caeterae res collatae tantum umbram quandam boni prae se s runt,non veram & expressam speciem: Socrates autem apud Platonem laepe di lentDeum eae ipsum bonum, in cuius adeptione perfectaque contemplatione. beata hominis vita consistit, quum animus vinculis corpori . t beratus in coelo Deum contemplatur,ta usque persecta sapientia Perfruitur.Uides igitur ri Megarici a Platone non discesserint in quaestione de summo bono. Tertia secta. suit Aristoneorum&Pyrrhoneorsi ab Aristone & PDrhone: Aristo Chius sui muni bonum desinit αδιαφοein id est, indit serentiam, ut si quis promiscue Scindisserenter inter virtute &vitium vixerit,nulla habita huius vel illius ratione, de sapientem praeclaro histrioni siuilem esse est,qui siue Thersitae, siue Agamemnonis persona sumit, , trumque decore S apte repraesentat. Portio Eliensis id est vacuitatem aifectuum summum bonum statuit,ut sapiens omni perturba colle de affectu liber nihil appeta nihil tugiat,nec hoc potius quam illud te tu tur, sed in omnibus rebus inalis ei uter,& sine ullo assectu se habeat:cuius quidem . philolophi vita Praeceptis & decretas consentanea fuit, ut docet Lacri us lib. 2.
' Has igitur tot siententim omittamus haec videamus,quae
nunc diu multumi, defensasῖnt. ' voluptatem finem
esse voluerunt . quorumprinceps crybZpus, qui Socratem
audierat,viae Grenaici Iosi E curus, cuius est disicipi
185쪽
LIBER II. rsana nunc notior, ,eave tinen cum se renaicis de ipsa vol Itare consentiens. Voluptatem autem honestatem es
esse Calipha censuit, vacare omni Molestia Hieronmuchoeidem cum honestate Diogorus. ambo hi Peripatetici. -- esse autem Ἐiuere , ruentem rebus lys, quas primin homini natura conciliet, cor vetus Academiata censuit, ut iugia cantscripta Alemonis, quem istiochus probat maxime: ristoteles, eiust amici nunc proxime videntur accodere. Introducebat etiam Carneades, non quo probaret δώ t opponeret Stoicis , .mmum bonum esse fui js reb-,
quasprimas natura conciliauisset. Honessum autem auia
Acatur a conciliatione naturae, innoflatuit lam esse bonorum , qui inuentor γρHuceps Stoicorum fuit. Iam illudperblicuum est, omnibus bus js bonorum, quos expositi, malorum fines esse contrarios. ' . I Ῥos nunc res N, quem l ar, modo ne , quis illud tam ineruditum ab surdumi reston eat, quemlibet, moso aliquem. nihilpotest dici inconsideratius. cupiue qui Stoicos: licetne' Omitto
per ipsum Aristotel m,meo iudicio inphil ophia v esingularem per sium LXntiochum,qui appestabatur Academicus erat quile siperpauca mutaui et,germanismus Stoicis. Erit igitur res iam in Isirimine. ' nam aut Stoicus consit mrsariens, aut veteris cademiae. utrumque non potest. est enim inter eos non de terminis,stia de tota
pos Ione contentio. nam omnis ratis vitae diffinitione summi toni continetur: de qua qui dissident, de omni vitae ratione di dent Mnpotes igitur vires, sapiens esse,quoniam tantopere Assentiui alter Polemoneus, peccat Stoicus reis se asentiens. vos quide nihil dicitis asapiente tam alienu ese sis versent Amonis eadem Ἐeteres cademicos
186쪽
Feripateticosi dicenda. ' Irie igitis neutri assentiens si nunquam, uter esipodentiores Quid, quum irae nilochus ili Hot quibustam in rebin ab Us quos amat, Stoicis, nonne /ndicat nonpose id probanda e fisapienti ' Placuctoicis,omniapeccata esstparia at hoc ntiocho vehementissime di licet. liceat tandem mihi conssiderare*tra eu-tentiam sequar. ' Praecia inquit, latue aliquando quidlibet. 3 id es quae dicuntur quidem, acuta mihi videntur
in utramque partem, oe pariaοῦ. nonne caueam nes tu arciam' Scelus enim dicebas esse, Lucust dogmaprodere bontineo igitur me, incognito a sentiare quid mihi tecum est dogma commune. 7 Ecce multo maior etiam dissensio. in Ἐn inute positam beatam , tam putat. Quid mtiochus' Etiam,insuit,beatam,si non beatifimam. Deus illi,qui nihilcentiat lese virtuti homuncio hi qui multa putavraeter riirtutem homini partim chara esse,partim Otiam necessaria . Sed isse vereor ne *irtuti plus tribuat, Pam ualui patiatur,praesertim Theophrasto multa diserie copio ei dicente. 8 Et hic metuo ne vix sibi tan et qui quum dicat esse quaedam corporis 'rtunae mala, ta meu eum qui in his omnibu sit, beatusore censet,si piens sit. '' Distrahori tum hoc mihi probabilius. tum illud xi detur tame nisi alterutrum si virtutem iacerepta pu , '' ο rum in his discrepant. Quid illul' in quibus tam sientiunt,num pro veris probare possumus,npsetis animum nμ quam vel cupiditate moueri, nes laetitia esserri ' g haec probabilia sanesint: num etiam illa, Nunquam ti m sinunquam Iolere' Dpiensia non timeat nec, sipatria deleatur,non doleat satis durum: si Zenoui necessarium pr tir honestum nihil est in bona. tibi NMo ntio che
187쪽
emnime cui praeter honestatem multa bona,praeter tum
pitudinem multa mala videntur quae γ τ ementia metuat
sapiens nec se est, *enisse doleat. Sed quaero quando ista
fuerint ab Lacademia vetere decreta,ut animum sapientis commoueri oe conturbari negarcnt' mediocritates illi probabant, in omnipermotione naturalem volebant sequendam mοάum. '' Legimus omnes Γrantoris veteris cademici de luctu: en enim non magnus, verum aureo
Lου ut Tuberoni Panaetitispraecipit,ail verbum ediscendis libellus. ' et L quidem etiam utiliter a nηtura dicebant permotiones illas animis nostras Lata metum cauendi
caussa,misericordiam aegritu Anemὰ clementiae ipsem iracundiam fortitudinis quasi rem ele dicebant: recte cucne, alias vigerimus. trocitas ista quidem tua quo modo in veterem cademiam irruperis,nescio.
a Transi ireiectis & explos, philosophorum de beata vita sententus ad mentas Sc defensas, quas quidem Tuscul.s.panditur in simplices S mixtas,& simplices m quatuor Onera: ξed nunc sublata luce diuisionis duntaxat eas enumeratione complectitur. 1 Ar ippus summum bonum censet elle in voluptate corporis, quod omne animal simulatque natum est, voluptatem appetit, et summum bonum: doloremove sugitvtiummum malum. Illa autem indolentia & doloris vacuitas quam tueturEpicurus non videtur QTenaicis voluptas,neque pr- uatici voluptatis dolor, quia voluptara & dolor versantur in aliquo motu luaui aut aspero. Placci autem Aristippo eum cile beatum & sapientxm,non qui sit in Pe
petuis voluptat bus ed qui nisi ore ex parte his perstuatur. 3 Commun icatio est com aduersariis Sc confirmatio Academicae ut adiiterentibus phii sophorum testimoniis Sc decretis. Probat a sine summam philosophorum ii terie diffensionem. Stilogismus est simplex primi seneris. F argumentum adiis milibus, quae sunt caui se cur Aodemicus sapiens assentum retineat. 6 Occurrit huic obiectioni, SViens eliget de multis quidlibet: dcrete Lia caussis efficientibus mκli, Si testimonio Luculli. Indicat disseret tiam inter Antiochum N Zenonem de summo no , quae accurat:us e plicatur lib. s.de Finibus.& horum philosophorum contraria argumenta inter se comparat, ab probandam disicultatem,vel potuistemerit rei 3 alicui rei assentiendi.' 8 Argumentum Antiochi contra Zenonem ducitur a tellimonio Theoplar sti,qui iii libro de Beata vita disputat, quamὐbrem is qui torqueatur, aut cruci rur, beatus ene no possit: in eo etiam libro putatur dicere beatam vinam in rotam non ascendere:&in callisthene suo Iaudauit illam sententiam, Vitam regit homtuna, sen SV:entia. Cic.Tuscul.s. 9 Argumentum est Zenonis contra Antiodium & veteres Academicos a repugnantibus. io Conclusio ancipitra uetipe-
188쪽
rationis ad retinendam Θοκ d. ii Transita disserentia ad similitudinem doctrinae,quae est inter Zenonem dc veteres Academicos, qui eodem modo sapie tem definiunt liberum Sc vacuum ab omni perturbatione, cupiditate, helma, more,molestia: uod tamen de sapiente cogitare ut omni proritis careat affectu)difficile est. ii Apostrophe in Antiochum non fatis congruenter Academic rum decretis de persona sapientis philosophantem,quia Academici non prorsus. adim ut affectu, tapienti,sed in eo mediocre,&moderatos esse volunta re Vistus moralis, ut ait Aristotel.1.Ethic.est habitus voluntarius in mediocritate positus,ea qua ad nos resertur ratione sic rectus,ut vir prudens praescripserit. Medi eritas autem in moderandis perturbationibus vel actionibus cernitur, ut hae neq; modum transeant,neq; ab eo deficiant:sicut etiam praeclare dicit Horatius,
, Ut modus in rebus fiunt certi denique fines.stuos vitia citraque nequit consistere rectura.
34 Confirmatio a testimonio Crantoris Solensis,qui poemata quaedam scitia psit. Laudatur eius liberiquem de luctu edidit,ut ait Laertius lib. . s Declarat TUM. . ex Academicorum sententia utilitatem assectuum in homine, quorum talis est oratio: Primam multis vobis iracundiam laudant: cotem sortitudinis est didicunt: multo Pe&in hostem, Scin improbum ciuem vehementiores iratorum impetus esse.Leues autem ratiunculas eorum qui ita cogitaret, Praelium rectum est hoe fieri,conuenit dimicare pro legibus, pro libertate, pro patria. Haee ullam habent vim nisi ita excanduit fortitudo λ Nee uod de bellatoribus solum disputant,imperias iteriora nulla esse putant sine aliqua acerbitate iracundiae.Orat rem denique non modo accusantem, sed ne defendentem quidem probant sine aculeis iracundiae. Quae etiam si non adia, tamen verbis atq; motu si landam arbitrantur, ut auditoris iram oratoria incendat actio: virum denique videri negant, qui irasci nescia eamque quam lenitatem nos diei is,vitioso lenitudinis nomine appellant.Nec vero solum hanc libidinem laudandi est enim tradi m dd destitui, Meiseendi libido sed illud ipsum genus vel libidinis, vel cupiditatis ad summam utilitatem esse dicunt a natura datum.
Amt enim Socraticapieras, mirabiba Stoicorum, quae δοξια nominantur sed νbi Xenocrates,ubi Gristoteles sata,
tetigit' frius enim quasi fidem esse vultis . illi unquam dic rent' sapietessis reges' setos diuites Osfrmosis' ' Omnia tua ubis essent, apientis esse ' nemine se utem Praetorem, imperatoremnestio an ne quinque utrum quidem
quenquam nisi pientem Osirema selum cit te fiam liborum' insipientes omneseeregrinos, exulis smos, urioses' An scripta securri,Solonis, Τ ΔοIecim tabulas nostra non ebe leges ne viseu denique,aut ciuitates, nisi quae essent sapientium' ' Haec tibi Lucul, ias assensus Antiochos- miliari tuo,tam sunt destiata Pam marma. mihi autem
189쪽
LIBER ILbono modo tantum,quantum videbitur. ' Legi apud fili. machum,cum Camea es, o Stoicus Diogenes ad Senatum in Opitolio rem, M. Albinum, qui tum F. Scipione. M. arcesso consubbus Praetor esset, eum quicum auo tuo, Luculle, onsul uit,sane Actum hominem,ut indicat
ipsius histori cripta Craece, iocatem axisse carneias: Ego tibi, ametae,Praetor esse non videar, quia sapiens nasium:
nec haec urbs,nec in ea ciuitas. Tum illi, Huic Stoico non vi
deris. Aristoteles, aut Xenocrates, quos Antiochus sequi volebat, non Abitasset quin m praetor ille esset, inatama rbs, m e ciuitin incoleret. Sed illi noster estplane, ut Apra AB,Stoicus, perpauca balbutimis. Vos autem mihi veremini, ne labar ad Opinionem, aliquid a seisiam crcomprobem incognitum quod minime vultis. ' Quidconsi
t, Iatu ' restatur saepe fcti sippus tres stlas esse ententia
putat multitudinem. aut exum honestatem essesnem,aut voluptatem,aut*trums. nam qui dicant summum bonum uespe, si vacemus omni molestia, eos inuidiosum nomen volu- statissi errim in vicinitate Ἐersari: quod Facere eos etiam qui istud idem cum honestate coniungerent nec mul Asicus en qui ad honestatem primata naturae commoda adiunge rent. '' Ita tres resiluissententias, quaι putet probabiliter
'θά fens. Sit sine ita. Panquam a Polemonis oe Feri
pateticorum , Antiochi finibus non facili diuellic noque qui uam habeo adhuc probabilius. ' Verumtamen ideo quam siuauiter volupta 'sibus nostris blandiatur. boro, ut assentiar Epicuro aut ristino. reuocat vir tus, e otius reprehedit manu pecudum illis motus es diacit hominem iungit Deo. Fossum esse meain: ν quoniamu a
190쪽
. ristippus, quasianimum nullum habeamus, Eorpus m
itim tuetur: Zeno, quasicorpori simus expertes, animum
flum complectitur: ut Calliphontem sequar, cuius quidem finientiam sarneades ita nudisse Aesensitabat,ut ea re,
bare etiam Hileretur. quanquam Clitomachim affirmabat,
nunquamst intelligerepotuisse, quid corneari probaretur. Gasi su nem veti qui,nonne i fueritas, gra
uis,m recta ratis mihi obuersetur' tu,quum honestis in luptate contemnenda consistat, honestatem cum voluptate, tanquam hominem cum bellua copulabis' '' Unum igitur par, quoά depugnet, reliquum est, Ἐoluptas cumsonestate de quo Chrysipposuit,quantum Costentio,non magna con
tentio. elierum si quare,multa ruunt, oe mamme communit, cum hominum genere, charita amicitia, iustitia,
reliquae τirtutes quainm esse nullapotest,nisierit' gratuita.nam quae voluptare,quomerciam aliqua a oscium impeltitur, ea non Hi virtus,st udax imitatio simulatisi irtutis uda contra illos, qui nomen honestatu a se ue
intest i quidem dicant: nisi serte quo lurisum sit in vul
gus, id honestum τAimus aicere ontem omnium bonorum in corpore esse: hanc normam,hanc regulam,han Ilionem esse naturae a qua qui aberro si eum nunquam quid invitabequatur,habiturum. ' 'Nihil igitur me putabis, e alia innumerabilia quum audiam moueritiam moueor, quam tu Luculle nes me minud hominem,quam reputaueris. Tantum interesi,quod tu quum es commotus, acquiesci assentiris,aZprobas, verum tuu certum,comprehensium,perceptu, tum flami , Dum fuisse vis, dei eo nulla ratione nespessi, ne 'noueripotes. esto nihil eiu θοί