장음표시 사용
201쪽
pe-sippus 3 rlatanis successor so
Summum bonum Isin voluptate iuxιa Epicureos a Summi boni definitio 36 Sas Miner m sa
Temperantia Tempus q qa M. Terentius Varro
Mar.Varro cademicus M.Varronis in tutumi libri de diuinis rebus manis,stem de poetis a6 savise Menippeae as' orum notatis Aor risimile sequunturi cademicι 3. 34 Veritas Veritas in prasendo de. mersa s d Veritatis iudicis pro lagurae, platonis Epicuri contentis sin Veritatis examine Cis ceronis studium 8 Veritatis iudicium 'si
Veritate in profundo ese demersam A Veritatem LIputationis
bus contra's maris me elucere gnteres academici a sisy Visi itudines rerum Aa Virtutis desinitio 36Virtutis genera dκο.ibi LVirtutu vis q9 ad Virtutis studium cos hortator Socrates ἶa in Virtutesela vita beata iuxta Zenonem MVirtutes actionis sis
Vita breuitas ues Vocabula externa istastium irrepsi se qu
hominis 37 Voluptas Fummum bon
Zeno quam partem dias leuicae sicutus' si Zeno Cittiens Stoicorum
202쪽
andromacia ' Vanimae partes tres esse Tluto tinniat Io . 47 tiochus 107. Is Antiochus unde roseautiopa 78 antipater 334 antipodas esse multi aut thores confirmat i 7
sua principium rerum I Idistinus Issaristippus duos fontes
instituit isod Hylo Chius I 47. Iso sistoneorumserea Vo fulus Albinus 157
oliri fons vitae r centaurus ibid.
umericas fundere tesnebras Ioscleanthes Io9.tis.13 cicero dii putat nullam
inesseJapientia in philosophia moruli i6o caeruleus color 33i Color purpureus ibid. communi loco defendes re iis Crantor Solensis is Critiae flent enιia de anti
no a 8 Cyrenaicorum authoritas iis
rae opinio detulia 472.mocriti nulla consis Ilio de imaginibus. 1 8 Democriti sapientia de animo i 8reu pinicipium a trialectica Ias
Eurystheus ui Exemplum desidius ilibus II9 ab Exemplis specialibus
argumentum iis Exordium IosExules ciues imi
203쪽
Ignis, rincipium I 2Infani ciues Isi Disiuas timor 96 Ioctis in Carneadem σΩiogenem 1 7 Pu isqIudices integri ti sancti, senses interni I6o
Lernea palus is Liberalitas gnatuita ,aumercenaria III Linceus II 6 Literae sacrae quid contisneaut a ILocus communis IIS Loco communi defendere
ibid. Lucretius impias Isr Appus Sicyonius Il9
141 Oculorum imbecillitastis ..
s ficti vi baui ibid.noil tam simile suo,
Armenidissentetia iis Telles 7 Penelopes , In lis uxor Ir6 Therecrates 147 Nilolai sententia de terra ibid.
tientes ibid. Auto mundum esse creatum a Se acu I apolianus ιδ
I tagoras mProtagoras res omnes confundebat iaspratagorae ineptiae Isoproverbium IoaTurpureus color Isi
Sapiente nihil scire. ibid. Scientia persedia I oribl.Scipio Nasica iv Seditiosius re furiosius
Tribunus I 6Idensis rerum indices, no iudices I;ISenses interni, integri et sancti iudices Iso Serui ciues Ici Seruius rissus II; quomodo Socrates ratiocinatur is7 Socrates nihil a mansI ISocratis sententia I .isi Socratissententia de Deo Iso Socraticus unde ro9
Sophisu 96.97 Stilpo se arensis iis
caelesti prouidelia res o i a Stoici putant latenatius dum de Puturum ibid.
204쪽
Venocratis sententia de animo μου Venophanes colaph nias I raem*banissententia de terra Isaeo tantis deliberatio
Zeno 3sqZeno dicebat nemmon fse consulem nisisapientem HI cur Zeno satientem rex gem appellauerit. ibi
205쪽
tum fratrem Dialogi tres, O DOMARI TM LAE I Er
dinati amptis imo Audomarus Tatius S. P. D. Res Ciceronis de Oratore dialogos Carole Lotharinge Cardinalis) praelectionibus nostrIs expositos, cur in
tuo poti stimum nomine publicatos esse volui, si quis requirat,is nec obseruantiae erga te meae, nec oblati muri ris rationem ullam habere videbituri Etenim qui cum Petro Ramo istre charisiimo, mei hi amantissimo annos propὸ iam viginti communione voluntatum, studiorum. rtunarumq; omnium armiama coniunctus vixerim, possumne tua in illum singularia b neficia. non in me quoque collata iudicares Habuit Academia Pari- sensis centum abhinc annis tres magnas de constituendis philos phiae studiis contentiones: omnesque pro legibus Se institutis Academiae susceptas: nullam tamen Petri Rami contentione neque legi bus conuenientiorem neque authori suo molestiorem &grauiorem. Prima fuit anno I 7 . Ioanne Fanutio Rectore Academiae,&contentionis eius authore. Ut Aristotelis libri, non barbarorum Sophistarum commenta ij in scholis praelegerentur. iustisti ina etiam temporibus illis postulatio plerisque videbatur, ad eamque regis authorritas accesserat: attamen barbaries pervicit, Sc Academia Parisiensis Aristotele quemvis vel barbarum & sordidum Sophistam commodiorem esse iuuentuti,&utiliorem iudicauit. Secunda contentio authore Iacobo Fabro Picardo Stapulensi veterem querimoniam renouauit,nec authoritate principu,sed magno diuturnae pro-
sessionis labore pulsis Sophistis Aristotelem in scholas reduxit ut imgibus imperati & descripti libri iuuentuti praelegerentur. Tertiam Petri Rami diligentia industriaqι excitauit, qui magnam quidem laudem Fabro popul ri suo tribueret, quod Aristotclem legendum proposuisset ,sed inulto maiorem lau sein putaret Aristotelis philos
206쪽
phiam non solum legi, sed cu iudiciti tegi Ic commodo exerceri physicam rerum physicarii ortus, progressus, interitus tractando ethicam.
bene vivendo: logicam. bene disserendo. Sc excellentium hominum consilia&iudicia cognoscendo& imitando, cum praeserti in ad eam rem ex institutis Academiae dies nnis singulis ducentum&viginti septem omni praelectione philosophiae liberi & vacui concedantur. Attamen quamuis haec contentio tam legitima esset, tamque votis omnibus optanda, horribile tamen est, inuidiae teinpestatem & in lem ab uno homine concitatam meminis rimδ vero eius librum contra Petri Rami contentionem hanc diuulgatum legere: Ita res verissima & utilissi ina tetris calumniarum tenebris offunditur. Ergo quum tam laudabile Petri Rami studium non solum pro tua sapientia ab oppressionis fraude desenderis, sed etiam regia profestione Ornaum ris, possum ne ullis officiorum muneribus debitam tibi obseruantiam satis testari, quum te etiam licὰt summi Francici regni gubernaculis
occupatissimum, tame honestarum&laudatam literam studiis lain libenter occupari videam ζ Laudant te huius amplissimi restri regi nes atq; prouinciae,cum tuae bonitatis & aequitatis auxilio leuantur: at in perpetuu etiam exterae gentes laudabunt quae pro te non caducum fortunae aut corporis aliquem fructuin,sed animi tantum, tam que omnibus mortalibus commune & optabile bonum fuerint assim cutae. Ergo ut philosophiae saltem in aliqua parte non solum veram cognitionem, lad etiam exercitationem,usum,utilitatem, pro viribus
nonnihil adiuuarem, Ses ut logicis artibus consilia praestantium hominum, iudiciaque cognoscenda ac perspicienda essent reipsa Sce-xemplo docerem, proposui mihi tres Oratorios Ciceronis dialogos, in quibus quum viderem seorsum inuentionis, dispositionis, memoriae nomine non longo alias artes si genera spectes) quam quae Arustotelis Topicis de Analyticis continentur, institui: elocutionis item separatim & actionis nomine veram rhetoricam definiri, Petri Rami quaestiones Brutinas, Se rhetoricas distinctiones imitatus, omnibus partibus praecipu8 id unum elaboraui,ut duarum artium distinctionein perpetuo retinerem: praecepta tantum necessaria, cognata, pro-
ria probarem, contraria notarem, ordine Se methodum locis omni us exquirerem: ut rhetorica & logica praeceptis & regulis distinctae a pueris & facilius ediscerentur,ia utilius exercerentur.qui duo sum in i sunt in disciplinis fructus singulariter&unicὰ spectandi. In caeteris etiam intelligentiae necessariis partibus,reruin historia,verborum interpretatione, qua inuis a superioribus Interpretibus studiose tractatae sint. nullum tamen negligentia in nostrain accusare Uolui. Quare haee erit in Oratoriis histe tribus libris Se logica luce clarioribus esseetis. utilitas: sed eni in etsi commoditas in distinctis artibus tanta non esset,lainen esset in ipsarum tractatione arti u ni diffrendi dicendique emplum tam illustre propositum, ut vel ob eam caussam v-
207쪽
nicam totum volumen ad verbum pueris ediscendum esse iudicem. Iouem philosophi dicebant, si Graece loqui vellet, non alio sermone quam Platonis usurum: at vero tanto tultius dicam Iouem,si de re vlla cum alio deo differere & colloqui vellet, non aliis quam Ciceronis dialogis & colloquiis usurum, quanto Romana ciuitas Atheniensi ciuitate maior, Scaeuolaque&Crassus& Antonius maiores Gorgia, Protagora,& reliquis Platonicis personis fuere: Tantus est in pers nis ipsis decor, tanta in sermone cuiusque dignitas,tanta in omni tractatione rerum M verborum moderatio &wnfimnatio, ut nihil murum sit, quod ait Guarinus, repertis primum Ciceronis de Oratore libris,eloquentiam,quae tot annos sepulta iacuerat,reuixisse: horum squidem librorum vel exemplis solis magnus orator possit emci. Quamobrem vigilias nostras, quibus tanti operis Se πηιλο λυ distinguere, Setractationem illustrare conati sumus, cui potius offeram quam Petri Rami,quam etiam meo Meccenati,imo quam Academiae emensis fundatori, quam Parisiensis regio tutori, quam omnium liberalium artium
208쪽
IN MARCI TVLLII CICER Gnis libros de Oratore Au domari T laei explicationes.
Clier a tribus oratonis dialogis scholas redisputationes duorum illarum
instituit, ut ex initis primi oe tertii libri constat. Primus liber continetacademicum sermonem unim diei consiumptum in contentione de variare multiplici defuitione oratoris, ubi Licinius Crassus M. Tulli, Ciceronissem tentiam explicat de pefecto onitore. cni non folion et oricum sed omissium aratium eruditionem er dominam tribuit, ut de rebus omnibussienter σ omastet it dicere. autouius defendit sententiam 2 Ciceronis de vulgari tir medior cri Oxutore, cui detracta tot artium scientia cr cognitione, mediocrem tantum prudentiam'exercitationem in caulus foreusibus relinquit. ZMutius Scaesiolasenex ad in qua sistimonis author cir moderator. Publ. Sulpitius tr Caius cotta adolescentes auditores,cr tanaitam discipuli tribus illis magistris adhibeatur. Secundus liber habet alterius diei matutinum sermonem. in quo tonii tres artes prudentiae a Graecis acceptas, ingentionem. d 'stionem, cr memotriam,multὸ magnificentius'aptius ad usumforensem tractat , quam fuerant a Graecis hominibus expositae. Tertius pomeridianam Crini di Putatione exsplicui, de eliculioneWpronuntiatione. stui quidemsermo, suamuis ab itus Di C in Ἀ- manis hominibus, quos Cicero inducit, nunquam babiιus uerit,tamen apte fuit o. gitur ad gratiam or dignitatem buius oratoriae di*utationis: Genus enim strimonti inpositum in hominum veterum aut boritate plus uestio quo modo vi exturbabere grauitatis: σ uidem dat ea dialogis venia, ut desuis Mademicis Lib.s. Eria testat Ur Cicero puto,inquit fertimireris, quum legeris id nos locutos esse inter sol.sumi. nos suod nunquam locuti semus sed nosti morem Lalogorum. atque ut primi libri contentis de Oratore e libris Graecorum hominum sumpta else videtur, ut cameadas, Clitomachi, Critolai, Sis ri,Mnesarchi, apolloni,Menedemi, qui ibi obiter citantur. ex Phaeno etiam O Gorgia Platonis, ita fecundi oe tertii τεχνολογα arisotelica cr Isocratica est. Hos dialogos Cicero diu multum, iutatas manibus habui ut scribit in epistola ad Atticnm: tandems elimatos er es
Itos edidit, L Domitis AEnobarbo cr appio Claudio Pulchro C . quo anno M. crassus diues prosemis ei ad bellum Parthicum scut nos ex eculem epistola possumus augurari, qui annus fuit ab Urbe condita septingemtesimus, a Confulatu autem Ciceronis
209쪽
' Ogitanti mihi penumero in memoria vetera reZetentieerbeat ussi, Quinte state illi videra solent, aut in utima δε- publica cum honoratus rerum gestarum gloria orereur, eum Urae cursum tenerepotuerunt, i vel in negotio sine periculo, τel in otia
cum dignitate ese possint. ' Ic fuit tempus illud cum mihi quos initium requiessen i,ars animum ad viri Ino Irumpraeclarastussia referendi afore iustum oe prope ab omnibus concessum esse arbitrarer sin mim forensium re
rum labor, oe ambitionis occupatio ' aecursu honorRetiam
aetati flexu constitisset. Quam item cogitationum oe consi
borum meoru , cumgraues communium temporu, tum va
riν nsis casem Desserui. Nam qui locus quietu γ tranqui litatis pleni mus fore *idebatur , in eo maximae molesti
rum,o turbulentissimae tempsales extiterunt. 'Ne vero nobis cupientibus ais optantibuJuctus oti datus est adein arteis, quibus afueru dediti fuimus, celebrandas, internosa recolendas. Nam prima aetate incidimuου in ipsam pem turbationem disciplinae veteris confiulatu Luemmus in medium rerum omnium certamen atque distrimen σhoetempus omne pon Gonsulatum, obiecimus js fluctibus, qui per nos a communipse i depulsi in n. netipsos retan mrunt. Τ Sed tamen in his νel a steritatibus reru, Hlariusse
210쪽
temporis, obsequar'As nostris qua tum mihi ve ausinimicorum, vel caussae amicoru, vel Res ub. tribuet ony, adscribendum potissimum conferam. Tibi vero frater,nes hortanti deero,nes roganti. Nam nes authoritate quisquam apud meptus te valere potes,nes voluntate. mihi repetenda est veteris cui tam memoriae non sane satis explicata recordatio ,sed, *t arbitror, apta ad id quod requiris, Ἐt cognoscas, quae viri omnium eloquentissimi clarist imitstensierint de omni ratione dicendi. 7 tau enim,ut mihi Vediisset, quoniam quaeiam pueris aut adolescentulis nobis ex
commentariolis nostris inchoata ais milia exciderunt,*ix hac aetate iligna, hoc usu quem ex causim quas diximus,
tot tantii, consecuti sumus,aliquid siem de rebus politius a nobis perfectiust proferri seles; nonnunquam hac de
re a me in istutationibus nostris dissentire,quo ego erudiatissmorum hominum artibus eloquentiam contineri si tuam: tu autem illam ab elegantia doctrinae segregandam I tes, in quodam ingen, ais, exercitationis genereponendam. Ac mihi qui e epenumero inpῖmmos homines, a ummis ingen spraeditos intuenti, quaeredum esse visum est,'' quidesset curplures in omnib. artibus quam indicendo ad rabiles extitissent. nam quocus te animo γ cogitatione conuerteris, permultos excessent eu in quolgenere videbis, no mediocrium artium, se prope maximaru. uis enim est,qui si clarorum hominum cientiam,rerum gest rum,vel utilitate vel magnitudine metiri veli non antepo nat oratori Imperatorem Quis autem dubitet, quin belli duces ex hac una riuitaturaestantissimospene innumerabiles, iudicendo autem excellentes vix paucos proferre possim i '' Iam vero consilio acsapientia qui regere ac gubernare Rempu-