장음표시 사용
191쪽
niam xera a falsis nullo discrimine siparantur:praesertim quum iudicia ita salecticae nussa M.
-i Negat Academica esse pleraque paradoxa, quae Stoici & Antiochus ab Madeinia vetere pmsecta videri volunt. Argumentum ex dissimilibus, licet ut a dicantur 1 Socrate, ab Academicis tamen non dicuntur. 1 Cum Zeno sapiet
tem appellaret regem, liuitem,sormosum, consulem, praetorem iberii Ti, teri.
que similibus vocabulis, spectauit ea bonorum genera, quae iii priniis magna mirabilia vulgo viderentur, qualia sunt sortunae, & corporis,& animi, &quadam orationis magnificentia dele latus metaphoritas ad animum transtulit. i Sie
crates ratiocinabatur, Deorum sunt omnia: viri boni sunt deorum amiei,& micorum bona sunt communia: bonorum igitur virorum sunt ornnia. 4 Ze nu dicebat neminem esse consulem, nisi sapientem,quia omnes magistratus vi tute&sapientia definiendi sunt,non opibus&diuitiis. s Quia non essent ad persectit in sapientiae formam descripta . s Concludit sicut antea quid intersit inter Stoicum & Academicum adisii milibus. 7 Recitat duos iocos: unum Aubini Praetoris in Carneadein alterum Carneadis in D osenem Stoicum .H -uo philosophi cum c ritolao Peripatet co ab Atheniensibus ad Senatum populumque Romanum missi fuerant impetratum, uri . t uicta remitteretur quingent rum talentorum, quam Athenienses fecerant propter Oropi vastationem, ut ait Gellius cap.r . lib. . 8 P. Scipio N. 1sica,& M. Claudius Marcellus Consules fuerant anno Vrbis conditae s99. Aulus Posthunius Albinus,& L.Licinius Lucullus anno 6o3. hic Albinus historiam Romana Graece scripsit, t ait Cic.in Bruto. 9 Communicatio iteratur aptissima ad signifieadani difficultatem percipiendi,in tanta prael in varietate opinionum, quas Chrysppus caeteris an pulistis in tria genera concludere voluit. 1o Concluso Chrysippeae diuision .s de liummo bono ex remotione quarundam partium. ii Argumenta sunt an piris, Sin varias partes diduciae deliberationis in quaestione de finibus, ad confirmandum lubr cos assensus vise sapientum in tanta muli tudine opinionum. Ir Alterum argumentum est ancipitis deliberationis de voluptate S virtute, qualem
Xenophon lib. i. de dictis Socratis scripsit obtigisse Hercilii pubcscenti, qui clundeligere vellet, quam vivendi viam esset inpressurus, dicitur abiisse in solitudi non bique diu ac risultum dubitasse cum duas vias cernerer,unam voluptatis, iteram virtutis,xtram ingredi naelius esset. Η Arsumentum pro virtute contra voluptatem duc tura fine&natura propria inrtutis. i Cic.lib.L de Legibus, Quici liberalitas,gratu tane est,an mercenaria si sine praemio, benigna est S gratuita: si cum meiaede, mercenaria. is Argumentum voluptatis contra virtutem ab authoritate&testimonio Epicureorum. 16 Concludit qualis si Ac demicus sapiens in philosophia morali, d. quid disserata Stoico. . .
' taenio enim iam asstertiam parte philosiophiae. liud iudicium ' Protagorae est, qui putet id culi ver esse, q*ρ
cuis videatur aliud si renaicorum,quipraeter permotiones intimas nihil putant esse iudiciν aliud Epicuri, qui omne iudicium in sensibus, oem rerum notis si in volupta
te constituit. ' Plato autem omne iussicium veritatis, veritatem 5 in ,abductam ab opinionibus. astensibus cuia
192쪽
in A C A D. in V AE s T. Qtionis jsim o mentis esse 'voluit. Num quid horum probat nosser ntiochus ille vero ne maiorum quidem μο-rum. ubi enim aut Xenocrate equitur, cuius libri simide ratione loquenili multi, multum probatis aut i in
ristotelem, quo profecto nihil est acutius, nihil positius - ct v pedem nunquam. Quid ergo Academicι Ψ-
pedamur' an abutimurgloria nominis ' aut cur cogimurtassequiqui intersi di ident' is hoci , quod in eleme
tis dialectici docent, quomodo iudicare oporteat,verum fati Iumnest,siquid ita connexum ea, ut hoc Si dies en, lucet: quanta contentio est liter Diodoro, aliter Philoni, s
i po aliter placet. Quid' cum Cleanthe doctore seu quam multis rebus G=rasippus δsidet quil Δο xel principes Aa
lecticorum, Antipater ω rchidemus opinisi semi homines, nonne multis in rebus Histentiunt' ' Quid me igitur Luculle, in inuidiam, G tanquam in concionem vocas's quidem, xsitis Tribuni flent, occludi tabernas iubes quo enim sectat illud, quum artificia tolli quereris a nobis, nisixi visces concitentur' qui si dique omnes conuene rint, facili contra vos incitabuntur. Expromam primum illa inuidisse, quod eos omnes qui in concione labunt,exules Duos, insanos esse dicatis: deinde ad illa veniam, quae iam non ad multitudinem sedadν netipsis , i adesis,
pertinent. ' negat enim vos Zeno, negat Antiochusscire quissuam. Quo modo,inquies' nos enim Hstendimus etiam insipientem multa comprehendere at 're negatis quemquam rem am,nim ientem: γ hoc quidem Zenogo su consciebat. nam quum extensis agitis aduersam ma num ostenderativisem, inquiebat,huiusmodi est: Linde ruumpaulum digitos contraxerat,aspensiu hin οἱ tum
193쪽
quum ane compresserat,eugnum Vecera comprehensionem itum esse dicebat. qua ex ibis ine etia nomen ei rei' quod ante no fuerat, πάλ-is impossit. Quum autem linuam manum admouera oe illum pugnum artae *ehementer , compresserat silentiam talem esse dicebat cuius comporem,ni Uapientem, si nemine. Dil quisapiessit,aut .erit, misi quidem Flent dicere.' ita tu nunc atule, lucere ne M. nes tu Hortensiis tua villa nos esse. Num nimu hac inuidisse dicuntur me tamen minus eleganter,illasubtilius.
Sed quomodo tu,si comprehiat nihilρο let, artificia concidere dicebas,nes mihi dabas,idquo probabile esset alis magnam vim habere ad artes si ego nunc tibi refero,artem sine fientia esse ηοposse. opateretur hocin f,aut Phidias, aut Polycletu ,nihi scire quum in his es' tanta silertiat M. Festi docuisset aliqui qua vim habere diceretur, cientia,desinerent irasitae nobis quidemsuccensirent,quu dissicisset id tollere nos, quod nusqua esseC. quod autem satis e ser
i Arelinquere.' quam rationem maiorum etiam compro
bat algentia qui primum iurare ex Alanimi sintentia quem 1 voluerui: Ainde ita tener Hen assereti 1uod inscientia multa versaretur in vita tum qui te monium diaceret, ut arbitrari se iceret etiam quod hist vidi et: qu i iurati iudices cognouisent, i ea non esse facta, si xt 'videri pronuntiarent. '' Uerum quoniam nonsitum nauta signiscat, Metiam Rauonius ipsi insi serrat, nauigandi nobis, Luculle, tempus esse σquoniam satis multa dixi, est mihi perorantam.Fo, hac tame qua haec 1uaeremus,lιώ- δε ais sionibus tantis summorum virorum disseramus e Ob
ritate naturae, e errore torphilosiphorum,qui de , bonis, contrarissi rebus tantopere discrerant, t quumIlus νοο
194쪽
verum ege nonposit, iacere necesse sit tot tam nobiles ilia Iciplina Aquam ae oculorum en 2umj reliquorum mentari Am deserite aut Oseu omeno, quoplagas si contra'
Stoici texuerunt. Tum Lucussus, Non moles sicinqui fera nos haec contulisse. Saepius enim cong redientes nos, O maxime in Tusculanis nostris, si qua Hi esuntur,requiremus.
Optime, inquam si quid c atulus sentit j qui Hortensiim
'' Tum Catulus, Egone, inquit' adpatris revolvorsente
riam: quam quidem iste Carneadeam esse dicebat: νt percisti nisi ut posse,aspensurum autem non percepto, iden, opinaturum sapientem exi limem edita τt intelligat e vinari, sciat a nihil esse quod comprehendi percipi possit:
per ε xu istam omnium rerum comprobans, illi alteri
sententiae, nihil esse quodpercipipossit, vehemeter assentior. Habeo, in ream ententiam tu nes eam admodum a 'e nor. Ita illi qui tandem videtur, Morte P Tum ille ridens, DPendum teneo te, inquam. nam ista Academiae est pro priastentetia. Basermone consecto atulus remansit, nos a
i Transitus a philosophia morali ad dialecticam tertiam partem sapientiae,inrita Cicero ii .sputat nullam inesse sapientiam,m variis &dissidentibus veterumialecticorum decretis: de Iudicio veritaris,& notitiis serum quae pnecepta supra docuimus a dialecticis institutis aliena esse,ad physicam de anima & ammae ais ctionibus tractationem proprie Pertinere. 2 Has ineptias Protagorae Aristot las refellit in Metaphysic.s cap.yaib. . Nam si it quoia cuique vigetur,id verum est plerique autem res contrar as simul oninantur, accidit ut utraque pars contradictionis vera simul esse pias quo quidem nihil est in philosophia absurdius. 3 Aristippus duos fontςs institui intimam voluptatem & dolorem, unde oriatur omne iudicium veritatis. Epicurus sensus internos vult esse integros & sat reos iudices , Sc notione a sensibus nuprellas & voluptatem, id est, lenem quen- . cam inotum, quo sensus assiciuntur: ut quicquid hi iudices statuerint, id ratum, frinum,uerum iudicetur. 4 Verba sunt Socratis in Theaeteto, An veritatem eo percipere possimus, tuo essentiam non percipimus Τ H. Non. soc. Cuius autem quis veritate caret, huius si lentiam ullam habet τ u. Quomodo id seri poste 's o C. In motionibus igitur sensuum ferentia non est,in ratiocinatione tamen quae eirca illas versatu inesse oporteret:hac enim naturam rerum & verit rem attingere possumus, illis non possurnus. 1 u. Id perspicuum est. s Dialecticam Stoicorum iusimulat ut incertam de variam a differentibus eorum decre
195쪽
tis. 6 Hactenus docuit in anibus philosophiae nulla messe firmI wro, φιν& scientiam: & quia Lucullus conquestus erat hac ratione tolli artes, estiue comparat eum fit tios , Tribuno pleb:s,quasi opisces urbano . in Ciceronem concitare volenti: alludit ad furiosos Tribuno, Plebis, qui operarios homines promotos ad scelus di male si crum interim comi araba ut in comitiis quicquid vellent, per vim & scelus obi nerent: quo tempore clavdcbantur opiscum tabernae. Atq; pari festiuitate Cicero locatur in Lucullum.& in inuidiam vocati quod Stoica αAntiocheia paradoxa sequitur, quae sunt inuid:osa civ. bus, quos Stoici seruos, quos exules, quos denique insanos,&lumosos appellant. 7 Alter est inuidiae locus,quo icero suspectam di inu: diosam Lucullo &Hortensor ait Zenonisti Antiochi disciplinam , idque test: monio ipsius Zenon .ssestutium litudine manuum distinguetis visum, assens una,comprehensonem &scientiam:definientisque eam sesentiam,quae in nullo homine possit inueniri. quo argumento nec Lucullus, nec Hortensus quicquam sciunt, aut sapientes esse pollunt. 8 L eus in Hortensium festiuior est, quam a i or ad re.ii ipsam: tu erenda enim su rant exempla rerum via uersalium,iro singularium. 9 Alterum argumentum aduersus μυμ ab antiqua & Romana iur: si uiadi sermula & cosuetudine, ubi testes &iudices rurati tantu opinandi verbis utebantur. io Perorationis argumentum &occasio captiatur a caussis efficientibus, quibus adiungitur breuis epilogus eorum que dicta sunt in confirmatione& coniuratione. ii Lucullus decorum suum tenet, neque probans, neque improbans orationem c iceronis. is Catulus sententiam dic t , in qua sultima est totius Academicae instituti nis comprehensa duobus decretis,quorum primu est,Sapientem nati. I lc.re,nullique rei tanquam perceptae allentiru alterum, Sapientem multa opinari usquς eatenus assentiri,quatenus probabilia di verisimit a sunt.
te quatuor a monitores no nimis Terecuris. noli enim prosecto os adolescentioris cademiae. Ex ea igitur media emcitatos misi: qui metuo ne te forte agitent. ego autem man
196쪽
isa A C A D. E S T. cum tu tardius faceres, id est, ut ego interpretor,diligentius,teneri non potui quin coniunctionem uiliorum, amoris , nostra quo possem siterarum genere declararem. Reci igitur sermonem inter nos habitum in comano, cum esset na Pomponius: tibi liparaeis c citro Ian.' quas a te
probari inte exisse mihi videbar mihi misi Fh donis. Fu
ro fore, ut cum legeris, mirere id nos locutos esse inter nos, quod nunquam locuti sumus Iednos morem dialogorum. Fost haec autem,mi Varro,quam plurima *Hebitur, o de nobis,minter nos sero fortasse: siverisi v temporum
fortuna Reipub. caussam si ineat: haec iffsipraefare debe
m 1 ars utinam quietis temporibu ais aliquo non bono, at Ditem certo flatu riuitatis haec inter nos sudia exercere Issimus. quanquam tum quidem velabae quaepiam ratis-neshonestas nobis oe curas oe actiones darent. nune autem quid in nebis cur vivere Ἐesimus Kihi xere cum his i suis: his autem detractisne vix quidem. Sed haec coram, saepias. I grationem G emptione H citer Guenire volo, mumi in eao re consi-
197쪽
academia unica iuxta Philinem 29 academia noua q. Iacademia vetus a quibus
ma induxit aristis scaacademiae in tuta antiqui mum 8 academiae quae,ω cur sic
nominatae gina mica Ciceronis disi putatio cur a Catulo ct Lucullo ad Varro. nem translata TZ academicis dii talibuissecundus masis sacademicarum quaestionum Ciceronis causia I6 academicarum quaestiorna liber primus quid
contineat II.I8 academici noui vetus Platonis iusti tum reuocarunt 3 4 academici radcademici a quo 1a academici, unde a. sacademici cur tam pauci cκm tam mulsi aemuli sint caeterarum sellas
academici veteres oe nosui s.I6dcademici veteres omissa vetere disserendi mο-dsiasua decreta tras debaut sacademicorum disserenitia a reliquis 'iusti
academicorum in diluita δε mos a quibus corruptra cacademicum iustitutum quodnam fuerit sacademicorum libertas Isria emices nihil imare uis motionibus sensium
micos tantum reliquisse opinionem sacademium neutri generis φ
appetitus naturales soa petitio narce filas sarcesilas ditaneus sGarcessae institutum s arcesilae insitu tum iu
incessae Socrutici cu Asripateticis ετ reliquis
certamen sarcesilia sinisti sphilosophus agari telioram iudicum
rixae Ia.Is aristoteliorum vanitas . amor caecus erga
Aristotelem udristoteleis iudicibus tribus iudicium de Aristotelicis ammad1ιers Onibiu permittiturIsdristotelicae animaduersonet Ralui uaristotelicae animaduer
198쪽
tutones dialecticae codemiantur Is ristotelicum iudicium degamo ri ristoteliorum credulistas γ
remi 2I. 23 atomi Epicureorum Α Attilius terrens scriptor Elima Sophoclis mas
geat a Uita in ama Virrtute iuxta omnem
geatae vitae partitio a8geatam vitam in , rtur te esse negauit dristo telis 49 Teatitudo sysseatitas I9 Ioannes Romontius Tarrisiensis Iasona quae φSmna corporis ibid. Fonorum cs malorum notionem esse confu*
carneades δ. 7 Carneadis vis dicendi ue
nihil Certius maresoliti dia emici scicero Academicus nos Mus 29 cicero cur si contulerita philosophiam arcisero inconstantia cur
Is Cicero unus ex nouis Ascademicis Ciceronis in veritatis ex
xamine ludium 8 Ciceronis liberim in phillosophia tractanda 9 Ciceronis libri de Finis.
veritatem elucere Sciuntor Cnutes ibid.
Credulitas in philosophia mitiosa I
Democritus qDemocritus cur natura
Dialectica tertia phil sex ph pars A Dialectica cur ptan si in is qs Dialecticae contemptor Epicuriis γnialecticae artis partes duae satu dialectica tractandas Olaram error Iiu Dialectica tructanda retri flami cui, obor. Iis certamen ibid.rialecticastudia ab Episcurris contemni as δάεισ1ς 36 Diodorus Stoicus 27
D putatis omnis quae via re ratione proceς
dit.a defuitione profrisci debet ia
ἐλέγnoi 8 Elementa 38.4o Elementa in quinquege nexu distinxit Aristoteles si EA uptia dialecticae quoσmodo re pondiat As pedocles φ
Epictinus dialecticae constemptor
199쪽
Homo ad duas res natus 23Homo deus mortalis a Honestum 48 Honesum in quove sextur T
INDEX.Laelius vir doctus a Laetitia soLatinus sermo praecipue e Graeco couersus AoLiberalitas 36 Libido
Lucullus Ciceronis, intes ger is Lycaeum.Gymnasium a Iocium sa
Magnificentia 36 Mansuetudo animi ibid. Mappa Α Materia 39Materia γ forma priuscipia rerum natu alium, iuxta Academicos as Materia omnia accipere
Materia prima ibid. Mens Uuumfons s3Mentis vis 44
Mundus, Deus si Mundus a Deo conditus iuxta Autonem 7 Mundus ex atomis comsectus, iuxta Epicus reos a Mundi animus a reo creatus Aa Mundifabrica ibid. Mundi mes προνι/- qa
I Πάθη soperipatetici cperipatetici a quo asPeripatetici cur tam multi IoPermotiones quadruplisces hominilms insitae so Perturbatis quid ibid. Ferturbatio nulla modes rata ibid. Perturbationis definitio, iuxta Zenonem ibid. ferturbationes quae. ibi.
pinationi subiectae s Terturbationum diuisio, iuxta Teripateticos ox s
200쪽
rphili Academit 3 27 Nili pro uouis Academicis libres duos consiris
philosophum decet veristatis esse cupidum s sphil ubi antiqui quid
trastarent Iophilosophi mercatores ataque institores sipiensitie 14 Thilsopbonem Grammaticorum, cria libertas in di putationibus Ilzbit oborum veterum
modesta qThil obia in tres parstes diuisa smil ophia naturae J9fhilosophia quib. de causiss expetenda a Nilosopbia Socratis futueritatu inquisitis Gnili biae prima parade moribus f Nilo Ubiis tui resta diuis hinxta Platonem
misis blae verae quis proprium sad Philosophiam inrsico
tulerit Cicero 27ia nil qbia an discipulus debeat esse creato Ius smiloutandi morem ve
ratio s7 Ilatonis vetus histitu.
Iangamfru in Aristate leos II Rumi risiotelicae ranimaduersiones a P. 'ami pertamen cum scholis de tractata Halectica I
diam in erudisvdum uentute ris Sama Triumuirum sntentia Isinter Ramum ais ArisItitelios controuersiae
talutantium interrogastio quae ro Sapiens vir bon- 49 Sapientem nihil optuaris Sapientia 36 qui
twne conse ia Abolia duplicem errorem inuasio inibisse Scire cire veteres
Socrutes φSocrates cademicorum parens si Socrates atru Sopbisas
Socrates omnium sapie tisinus It Socratis di simulatis re Socratis ignoratia qualis qSocrutis interrogationes ad eluendum veritastem GSocratis philosiophia a Socnuticus di puta ii isti I