장음표시 사용
231쪽
1IN L DE ORAT. iis rerumfrensibus cancellis circumscriptam cientiam,sato
requidem in hu magis asstae versiri hanc nolram ἀ-ctionem se tamen in hu ipsis rebus permultasiunt,quae isti
magistri, qui Rhetorici vocantur, nec tradunt, nec tenent. uu enim nescit maximam vim existere oratoris in homi num mentibus vel adiram,aut odium,aut dolorem incitanta, vel ab hisce istim permotionibus ad lenitatem miseri
cordiama reuocandis 'quae, nisi qui in naturas hominum, Pims Omnem humanitatis, causas, eas, quibus metes aut incitantur, aut refectuntur, penitu elexerit, dicen tri, quod letlescere non poterit. qui totus hic locusebialosophorum putatur protrius: nes orator me authore unquam repugnabit sedcum issu cognitionem rerum concesserit, quod in easelum illi voluerint elaborare '' tractati nem orationis, quae sine istascientia nuda en ,sibi assumet. Hoc enim inproprium oratoris, quo se iam dixi, oratia grauis m ornata, oe hominu ensibus umentibus accommodata, 'Τ quibus de rebus . ristotelem Gin Theophrastum frit se fateor: seMψδε ne hoc, Scaevola, totum sit a me nam ego quaesent oratoris cum illis communia, no mutuor ab illi, si quae de his rebus di utant, oratorum esse concedunt. has caeteros libro artu fissae nomine: hos, etoriacos m inscribunt,m appellant. '' Etenim Him illi in iacenri inciderint sici quo esepe euenit) ut de js immore libus, de pietate, de concordia, de amicitia, de communi cistutam,ri hominum, egentium iure,de aequitate,sse temporantia , L magnitudine animi, de omni virtutis genere sit Acentam,clamabunt, credo, omnia Cymnasia, ars omnes
Misis horum Olae,sua haee esse. omniapropria, nihil
omnino agoratorem pertinere. Quibus ego, t de hu rebus
232쪽
UI AVD. TAE EXPLIC. omnibis in anguia consumenssi oti' causso Hsserant,ckmeoncessero, ilia tamen oratori tribuam G tabo, ut eadem δε quibuι illi tenui qua am ω exiguo Armone aequiant, hic cum omnigrauitate oe iucunditate explicet. Haec ego eum ipsis Niloophis tum QAthenu HUrebam. 6ogebat e nim me M. Marce in hic noster, qui nunc Q-δίου furu-ia est profecto nisi iuris nunc iaceret,huic nostro si ο- ni inter est: ac iamtum erat ad tessentulus hisflud,s mirifice deaetus. '' iam vero de legibus in limenia, de bello, depace desictys, de vectigalibus, is iure ciuium teneratim in ordines aetatest descripto, icat vel cynec volunt, '' ocurgum aut Solonem quanquam illis quidem censimus innumero eloquentium reponendossisse melius quam ' Hyperidem aut Demosthenemperfectos iam homines iussicendis, perpositos An ri ' mecemuiras,qui XI tamia persiri erunt, qμα necesse evuisse prudentes, anteponant in hocgenere '' Ser. 6 albae, cera tuo 6. Laelia, quos consat Acen i gloriapraestitisse. '' Nunquam enim negabo esse quastam artesproprias eorum,qui ιn his cogno-fendis ars tractandis Humseum omnes ierunt: oratorem plenum anperfectum esse eum incam, qui de e-mnibus rebuspost varie copiasti dicere. At enim saepe in i scausis, quas omnes proprias esse oratorum constentur, ea aliquid quod non ex usustrensi, quem silum oratoribus conceditu e ex obsecuriore aliqua tenti sepromendum assumendum. Quaero enim,num fit aut contra imper torem,aut pro imperatore dici sine rei militaris usu,ause re etiam sine regionum terrestrium aut maritimarum memtia' Num apudρopulum is legibus iubendis, aut vetan is, Amm in Senatu de omni vigub. genere dici sine summa r
233쪽
IN L DE'ΟR AT ' rusrum ciuilium cognitione o prudentia ' Num admoueri possit oratio adsiensius animorum ais motus velis ammandos, *el etiam extinguendos quia xnum in oratore domi natur )sine diligentis aperue ligatione earum omnium rationum,quae de natum humani generis ac moribus aphilosephias explicantur' ' . is haud bio an minus hoc vobis simprobaturus: equidem non dubitabo quod iis dicere: Fh sica ista ipsa,quae paulo ante, mathematica, oe eaeterarum artium propriapo se cienti uni eorum,qui ilia profitentur: illustrare autem oratione si quis istin ipsas artesvebi, assoratoris ei confugiendum inscultatem. que
enim si '' Milonem illum architectum, qui Athenien Lbus armamentarium fecit, constat per erre populo ratis-nem operis fisi reddidisse, Missmanilum est architectito rius artificio L'tum,quam oratoris visee. Ne huic
Antonivro Hermodorofuisset de navalium opere ἀce
dum,non cum ab illo causam didicisset,ipst ornate de aliona artificio copiosis Axissit. Nes vera clepiades is,
quo nos medico amico i Usumus,tum cum eloquentia iiscebat caeteros messicos, in eo jse quo ornate dicebat, me Lcis acultate utebatur, non eloquentiae. 'Τ . is ita infrobabilius,neque tamen Ἐerum, quo Socrates aicereseolobat,omnes iura quo irent,sam esse eloquentes illail e rius, nes quenquam in eo Asinum esseposse, quod nefac nes sid Ftimefiat, ignarusssetfaciundae ac pobεndae orationis,diserte id sum pust δε quostia dicere.' Quamobrem si quis Ἐniuersam γ propriam oratoris γλ δε ire
complectit vult, is orator erit measententia, hoc ramgraui nud nomine, qui, quaecuns res inciderit, quaesit ilictione 1 ca .Ler denter,m composite, O Ornate, o memori
234쪽
roo Α V D. T A L. E X P L I C. ter ilicat cum quadam etiam actionu dignitate. '' An cuipiam iamu infestum videtur.quod ita proposui, qμacuns
de reo licet hinc quantum cuis videbitur, circuncitat ars amputet: tamen illa tenebo, si quae caeteris in artibus aut
sudi sit uni, orator ignoret, tantumi ea tenea quae sint in Amptationibus aut in usu forensi, tame his de rebus ipsis si sit ei dicendum, cum cognouerit ab ,s, qui tenent quae sit
in quaque re,multo oratorem melius, quam iras illos,quorum eaesunt artes,esse dicturum. Ita si de re militari iurendum huic erit Sulpino, quaeret a ccci cario affini nonroroe c.m acceperit, ita pronuntiabit , ut i maris pene hic meliusquam ipse , ille cire videatur. Sin de iure ciuili tecum communicabit,iei hominem prudentissimum oeperitissimum in i s ipsis rebus, quas abs te di licerit,dicent artesuperabit. Sin quaeres anciderit, in qua de natura,ῶ ti s hominum,de cupiditatabus, e mori, de continentia, de
dolore,de morte dicendum sit orsitan est risum, si haec quidem nesse gebet orator) cum Sext. Pompeio eruis duo homine in il phia communicabit: hoc pro se so e mciet, *t q amcuns rem a quos cognouerit, ile ea multo di cat ornatius,quam ille se xnde cognorit. ' Sia, si me au- aeris,quoniamphil phia in recupartes ea gistributa, iunaturae ob ritatem, in Hsserendi siubtilitatem, in*itam ais mores: duo illa relinquamus, idi largiamur inertiae nosrae tertium vero,quodymper oratoris t,nisitenebimus, nihil Oratori in quo magnin esse possit, relinquemus. Quare hic locus de vita m moribus totus in oratori perdisiendus: caetera si non didicerit, tamenpoterit quando volet,orna re Licendo,cum erunt asseum delata tradita. Τ' Etenim si constat inter doctos, hominem ignarum astrologiae orna
235쪽
ri misata optimis versibus ' Ocratum de caelo 'Liss ἀ- . xisse, 'lsi, rebus rusticis hominem ab agro remotissimum Nicandrum βου onium, poetica quata acultate, non rustica,scripsi epraeclare: quidestor non orator de rebus js eloquestrissime dicat, quas ad certam caussam tempus , 'noris' G enim finitimus oratori poeta,numeris agrictior pausi, verborum autem licentia liberior, multis vero ornandi generibustius, ac pene par: in hoc quidem certe prope uem, 'ε nullis Ῥt terminis circumsiribat, aut desianiat ius syum, quo minus ei liceat eadem illa facultate copia ν arc qua velit. '' Nam quod illud scaevola notasti te uisse laturum, nisi in meo regno esses, quod in omni generesermoni in omni parte humanitatis dixerim oratorem perfectum esse debere nunquam mehercule hoc dice rem, laum, quem P,me sum esse arbitrareWsiavistiGbat C Lucilius saepe dicere, homo tibi subiratus, mihipro pter i tm causam minus quam volebat familiaris, sedimmen-doctus, perurbanus: sic stentio, neminem esse in oratorum numero habendum, quino sit omnibus js artibus,
quaesiunt libero homine ignae,perpolitus: quin ipsis si iu
scenilo non utimur, tamen apparet, al, extat, utrum si minearum ruges, an Adicerimus: Τ' ut qui LG ludunt,no utuntur in ipsi lusione artificio proprio palaestrae,sed i
Acat ipse motus, didicer&tnepaloris,au neficiant: qui aliquid gunt , rasitumpictura nihil utuntur, tamen ν-trum silan ingere,an nesciau non osurum in sic in o rationibus hisce ipsis iudiciorum, cocionum,sinatus, etiamsi proprie caeterae non adhibentur artes, tamen facise Lilara tur, utrum is qui dicat, tantummodo in hoc declamatorio fit opere iactatus, an ad dicendum omnibus ingenuis artis
236쪽
A V D. T A L. E X P L I C. bus instructus accesserit. ' Tum ridens Scaevola, Non luctabor, inquit, tecum fra se ampli s. id enim ibum quos contra m. locutus es,anificio quodam es consecutus, Pt γ' mihi, quae ego vellem,non esse oratoris concederes: γ ea ipsansio quo modo rursu detorqueres, ais oratori propria iraderes. Daec cum ego Praetor Rhodum venissem, cum
summo illo doctore ipsius disciph EO Onio,ea quae a Panaetio acceZeram, contulis m, irrisit ille quidem, Flebat, philosiopivam,ais contemsit: multa non tam grauiter dixi quam sacere: tua autem fuit oratio et modi,nou ut Llam artem doctrinamve contemneres, sed ut omnes comites
ac ministras oratoris esse diceres ' quas ego quis sit unus complexus omnes, idem i, si ad eas facultates istam ornatissimae orationis adiunxerit, nonpossum dicere eum non Ur
gium quendam hominem ais admirandum seresedis,si quu esset,aursi etiam unquam fuisset,aut verosi es posset,
tu esses unusIrosecto, qui oe meo iudicis,stomnium vix ullam caeteris oratoribus jace horum dixerim) laudem re
liquisti. t eri/msi tibi sinihil deest quodin frensibus ro
bin ciuibbusi versitur,qui cias, nes eam tame silentiam,
quam adiungis oratori, complexus es ve eamus ne plus ei tribuas,quam res periras ipsa concedat. '' Hic crassus,
emento,in1uit, me non ge mea, sed de oratoris facultate dixisse. Quid enim nos aut didicimus, aut ire potuimus, qui ante ad agendum, quam ad cognoscendum venimus' quos in foro, quos in ambitione,qxos in Apub. quos in amicorum negotys res I a ante confecit quampossemω aliquid de rebus tantusius ' cari. Quod si tibi tantum in nobis vid tur esciuilius etiamsi ingenium, ut tu putas,non maxime defuit, doctrina certe, . otium, hercule etiamstudium
237쪽
IN I. DE ORA T. V rosi uJ Boen i acerrimum defuit: quidcenses, i ta alicuius
ingenium a et maius ista , quae ego non attigi, accesserint, qualem illum in quantum oratorem futurum
i Scaevola primus est oppositus Crasso ad reprehendendum duas laudes oraris,quas L rasius in oratione sua polia erat. Crassus igitur deinde resspondet adprehensionem Scaeuolu, ac prinitim indicat philoso nos raecos a quibus ista
Scaevole disputatio contra oratorem sumpta sit, Carneadem, Clitomachum, A schinem. Metrodorum, Mnesarchum Critolaum, Diodorum, qui oratori detrahebant,non solum laudem urbium cond tarum &consertiatarum. sed etiam e gnitionem doctrinae ingenuae,& liberalis. De qu.bus philosophis vide Diop nem I aerium. 2 Comparat Carneadem oratore miseris seruis, qui propter aliquam nodiam contractam detruduntur in pistrinun ita versandas molas,quibus frumentum tunditur &comininuitur.sicut ait Terentius:
S. Vet beribus caesum te in pistrinum Dave dedani ad necem.
His igitur consertur causid: cus , qui in tribus seneribus caussarum asscuissim E&laboriosissime veribur. crassus incipit refellere contraria Philosopli ruin testimonia &impr m s platonis a repugnantibus: Ilato in irridendis su m-mis orator uvis, ipse est si minus Orator: non igitur eos serio irridet. Socrates in AGorgia contra Polum & Caliclem disputans , cd in ciuilis scientiae duas species ad corpus retulisset, Gymnasticam & medicinam, duas item ad animum, les
lem & iustitiam, sinsulis artibus S. virtutibus vitiosias Sc sallaces carum imitati nes Npotuit, Gymnasticae,artem mangonum : medicinae,artem coquorum: l
sali,sophrsticam: iustit ae rhetoricam : ibique contendit rhetoricam non ellea tem,sed Per tiam quandam inartificialem aucupanuae gratiae de voluptatis in s ro&caussis ciuilibus. Socratis verba sunt, γίαι σωυτ μή φημa εδ α - ἐμπει
esse non dico sed per.t am: qui ri: am nullam corum quae adsere qualia sint natura, rationcm habet, nec potcst unius tuique rei caussam dicere: ego vero artem non appello quae ratione careat. de his autem si dubitas, volo rationem reddere. Medicinae qu ciem ridico subiicitur blanda ars parandorum obsisniorum: Glamnasticae autem eodem modo ars sucandi, improba, fallax, minime penerosa &liberal s, figuris,coloribus, lineamentis & sensu sic imponens, ut faciat nos aliena forma captos propriam,quae per gymnasticen inducitur,negligere. ac ne sim lonsior, volo tibi d: cere quemadmodum solent geometrae: iam enim sortalle asi Qu.iris:quod furandi ars est ad symnasticen,hoc ipsum est ars coquorum ad medicinam: uniud vero si quoa ars sutandi ad gymnasticem hoc est, sophistica ad
238쪽
legalem: &quod ars coquorum ad medicinam, hoc rhetor: ce ad iust tiam. V cap. io. 5b. rum Socrates eam Rhetoricam, quae suis temporibus exercebatur, exasitat &via. tuperat, non autem veram & honestam, ait Fab us. railus indu at de oratore controuersiam in nomine ipso consistere, quod alto atque alio modo definiatur: oratoris siquidem nomine triplex orator distingui videtur, primus persedius S omni scientia cumulatus, qui de omnibus rebus ornate & copiose posuit d. cere,quem Crassus antea laudauit,& Antonius postea eloquentem appellabit: secundus mediocris, qui de tribus generibus causarum polli t apte dicere, ueni Scaevola aduersus Crassum defend1t, & Antonius postea disertum appellabit. Sed neutra defin; tio recta est: luia neque persectus orator ex artium scientia,sed ex elocutionis &actionis pereectione: neque mediocris ex actione ciuilium caussarum sed ex mediocri lacultate eloquendi & pronuntiandi definiri debet, ut posea plenius ostendemus.Tertius autem communis a Crasso interdum velut pertransennam demonstratur, cum is oratori solum ori atum oratronis,hoc est, et
cutionis & actionis, attribuit. De primo S pereecto Crassus ita respondet, ut quamuis secundum vel tertium constituas, tamen persecuina illis nominibus necesse sit institui 1 quae Crassi disputatio quamuis persaepe in veram & gener
tem di simplicem eloquentiae insormationem incidat, non tamen In ea perna net, sed eo relabitur, ut eloquentiae nomine politicam & sorensem quandam s cultatem multarum artium disciplinis, instructam confundat, non unius artis propriam virtutem desiliat. s Disputat definitione secundita mediocris or toris itum oratorem contineri: Argum tum est ex causa,quae dicitur sine qua, ita conclusum: Qui res magnas cognouerit. sine quibus caussos cnses tractare nou potest, s magnarum rerum est scientiam consecutus: Orator autem S uol. aeres magnas perci Pere debet, sine quibus non possit agere caussam: rorator igitur Scaeuolae magnarum rerum scientiam sit consecutus,ne
Assumptio praecedit, quae illustratiirenumeratione rerum oratori&causi dico. tenendarum. Verum Scaevola ne aret Crasso astomptionis hu iis rationem , tacui et am postea Antonius negabul. 6 Crassus item disputat definitione tertii oratoris sunt naum de I esiectum oratorem suum contineri: quia sne maenarum rerum scientia non possit orator copiose 5comate eloqui: qui locus est dii genter animaduertendiri: nam c rastus argumento,& argumentat one peccat: argumento quidem, quia puer in propositis poctis & oratoribus p siit a magistro
mnia ornamenta eloquentiae docem,&in his exerceri: Arsumentatione vero, quia non sequitur, si creatus rhetorici usus stat magnarum rerum scient a consistere non potest, dcirco magnas uni rerum scientiam Oratoris propriam esse:
liud enim est qwppiani oratori es e nec stari uin, aliud esse proprium . . 7 Hic Cras usi ere de oratoris facultate philosoph.1tur,& eloquentiam vere a caeteris artibus distinpuit: sc s Dena ocritu , Plato Aristotcles,I hcophrasius,c arnead pure & emendate loquuta iunt, puritas scrinonis fit Praminat: ci nropria imateries uod aliarum artium, quas ipsi c omerunt: &si idem ipsi philosophi subtiliter& prudenter argumentati Ze ratiocinati sunt. haec rationis subtii: tas dialecti cae propria sti materies vero aliarum artium: ieci Crassus in hae tam vera distinctione artium non conssi: sed ad tuum politicum hominem, &ad artium confusionem statim reuere tur: Democritus res ph, scas imprimi, docuit, de cuius libris ita scribit Suidas: arnma, b Icλια εἰσὶ δυο, δ, - ἰ. κοφοι .i l est, germani autem eius sunt duo libri, magnus diacosmus dc de Ornatu naturae. Plato Atheniensis omnium poli distin e dcelcsantisti me scri psit de mundo S pars biis c u delicim ne, Ni 'et i que rei us m. nime vulsatis &popularibus. Aristoteles e ua uiscu uius non :ol ni Philoloi bus, sed etiam eo quens
239쪽
quens habitus est. Theophrastus, Aristotelis auditor, a dignitate orationis hoc
nomen inuenit. i. arneades patronus nouae Academiae, tantum in dicendo v
luit , ut ad eum audiendum etiam Rhetores accederent, de quo vide Diogenem Laertium. 8 Exemplum Chrysippi superioribus dissimile est,quo eloquentia recte & vere a philosophia separetur: quia hrysppus sine eloquentia summus extitit philosophus: a philosopho autem si afferat eloquent: am,non aspernern si non habeat, non admodum flagitem, ut ait Cicero. Chrysi pus itaque Stoicus Lib. 2.de Fiacum inuentionis acumine de rerum copia abundare non usque tamen adeo di--bon. Octione clariis suit, ut author est Laertius: is composuit volumina&Philosophi- mal. ca, & historica, ct grammatica, ut in Suidas. 9 Oratio hominis politici elexans verbis,sed inanis sententiarum, merito quide in iure irridenda est,qu:a nul .l habeat ad docendum authoritatem: Murorein non lani hominis indicat,
qui audeat multis audientibus multa verba temere S inaniter taurire. Comp D te& apte sne sententiis dicere, ait Cicero, insania est: sententiose autem,lane in Orat ad verborum ordine di modo, insantia. Duae sunt igitur magnae laudes orationi , Brutum. una in apparatu rerum, altera in ornatu verborum: & ambae quidem homini politicoso utiles, non ut viri eloquentiae proprie conueniant, verbi vilau, rerum artibus hi Munderes nobis suppetunt, laus ornatae dictionis, rhetori Ce vzrtuti debeatur. Io Concludit oratorem de omni re,quam didicerit,melius esse dicturum, quam hominem artis peritum, sed eloquentiae expertem: quae concluso verisi ima est: nam qui M.thmeticus erit & orator, melius de numeris dice quam qui arithmeticus tantum fuerit, & non oratori u IΠρολη lac est: orator tantum in tribus generibus cati Tarum versitur: lion igitur ad eum pertiner rerum omnium. 1 cientia. ubi c rastus ita primum concedit , ut tamen ne t fine rerum scientia oratorem in ciuilibus caussis versari posse: idque probat a phys , quae species est scienti quae set ipse putarὶ maxime est nec arra oratori, ad n ouendos vel sedandos affectus. in Crastus hic redit ad veram Sc germanam distanctionem oratorim Philol phis clim oratoris tum ornatum tribuit. IV Argumentum Scaeuolae de Theophrasto & Aristotele, Rhetoricae artis scriptoribus c rasus tacedit,sed ex eo contrarium concludit per distriactionem: Orator communem habet philosophiam cum Philosopho, non communem eloquent amesed propositio huius distinctionis si ista est quia Philosophia tam propria est philosophorum,quam Rhetorica rhetorum: nec vero Ph losophia rhetorum,aut Philosophorum Rhetoricii est, non masis quam Philosophia framni corum, aut Grammatica philosophorum sed singularum artium certi sunt homines, qui ab his denominantur. I Occurrit huic obiectioni Philosoph a moralis est rhilosi horum: non igitur oratorum 'uae refellitur a dissim: t.bus, quod Philol phi :elu ne Sc exiliter, oratores copiose & prauiter disputent: quod magis decore dc conuenienter perionae e rasti dictum est,quIm erc:philosophi enim quidam copio E & ornate loquuntur, et Plato, stoteles, Theophrastus. atque haec dissimilitudo deartibus intelligenda non est quae usu coniungi &disiungi possunt, ἡ ut oratio aliquando sit philoidphica de ornata, at a s ornata, sed non philta ophica, vel philosophica, sed non ornata : leant quis ixitur honi num studi is hic locus intelligatur, quorum nonnulli extiterunt Phil sophi qui contempta eloquentia ιι philoloph am praecipue in schol:s meditarentur,ut Stoici: es t etiam di dii orat res , qui ornate bc p ose caussas cuium agerent, & hac dictione serensi inte dum liacos gi aues ex ph losophia tractam, qui vel politici, vel caussidici propri Edicerentur: sed nescio quomodo nomen oratoris, quod erat commune omnluin bene dc ornate dicentium,proprium &luum effecerunt.neque tamen tam de nomine ipsis contendo quam de congerie artium, viro eloquentiae nomine consus arui et Dialecticae philosi phax, scientiae auris, historiae quae confuso colitra naturam iptam est,& hominum ingemis magnas tenebras offundit. Is Concluditur locus de Philoloph a oratori necesiam, ni honor. fica intersatione de
240쪽
M. Marcellat qui locus etiam significat ex Graecis sumptam esse hanc dispur1-tionem:&transitum saeit ad ea qu. v sequuntur. 16 Scaevola negati erat res politieau inuentas &tractatas si vise ab oratoribus: cui loco c ras lux respondet, l- latione parium: Lycurgus S Solon non metus lepes scierunt, quana Demosthenes & Hyperii des: nee mel us Decemviri, quam calta de La ius: quod argu- mentum Crassi parum probabile est, nec sat sconsequenς: qu a oratores ill res politicas perceperunt,no eloquent ae sed prudentiae quadam facultate. ir Lycurgus Lacedaemonis leges suas authoritate Apollinis Delphici, Solon Atheniensibus authoritate Palladis confirmauit, quarum capita Plutarchus refert, summanique viri utriusque sapientiam in condendis legibus commendat: terque etiam eloquens, ut tempor bus illis habitus est. i8 Demosthenes Iu Bruto. rator Atheniensis fuit, quem ut ait Cicero plane qudemi erfectum&cui nil admodum des sic te dixeris: nihil acute inueniri potuit in eis rati iris, quas scripsit, nihil ut ita dicam subdole, nihil ver ute, quoci ille non viderit, nihil subtiliter dici,nili l presse,nihil enucleate,quo seri possit aliquid limatius, nihil contra grande, nihil incitatum,nihil ornatum.vel verborum prauitate, vel sententi rum, quo 'u c liram esset clarius. hu e proximus suit Hyperides. i 9 Decein- uiri creati sunt centuriat s comiti is, Appius Claudius,& Titus Genuri u qu 1 d fgnati Consules fuerant,ciimque his Publius Sextius e us anni Consul, & tres legati,quia Graecis leges attulerant, Publ. Posthum ius,Serilius Sulpitius Aulus
innitus:& unus exsuperioris anni ColS.T.Romulius,qui accusante Sucio eam natus, pdst author popularis sentent ae fuerar: ex reliquo deinde fimatu .l liu T.Veturius,P.HOratiuΝ,consulares omnes: hi leges tum in Graecoruin iure, tum ex institutis patriis proposuersit in decem tabulas, ut a quouis ciue polient: deinde centuriatis comitiis sumtas, & in ars incisas const: rueret in max. me conspicuo loco fori, & quia aliqu: d legum deesse videbatur, in proximum annum
Lib.to. rursus Decemuiri creati sunt.Author Dionys. Halicarn. io Cicero Laelium &In Bruto . Galbam in numero oratorum aloibit diei aliam in Laelio, vim in Galba fuisse scribit: sed I aelij mentem spirare etiam in scriptis, Galbae autem vim occioisse. M rastus ita concludit distinctionem attum ab oratore, ut tamen neget ita Ium vel in ciuili bus caussis versari posse sine multarum S masnarii artium scientia: idque probatur inductione artium, militaris, Geographicae, Politicae, Phus eae, quae ad disputandas caussas ciuiles oratori conferunt: sed Crassus oratoris persectionem non aduentitiis illis & extrinseclis talumptis artibus, verum Rhetoricae artis potestate, Asiae sicut aliis dixi mus in metiri detinaeque debuit. 11 Praemunitio est ad proximam cistinctionem eloquetiae a caeteris artibu quae quidem veristima est: sed in ea Crassus non permanet, quia eo tandem P labitur,ut oratori ni, solum lacultatem ornandae & poliendae orationis,sed etiam arti um coen itionem S scientiam subiiciat utitur eui in exemplis valde idoneis
Philonis, Antoni:,&Asclepiade in quibus singulis ostendit liud eloquentia di . serat ab alienis artibus: sed nescio quo modo Crassus quasi obi tus sui, nec ibiis
acutE considerans quid in hac caussa dicendum sit, oratorem legit in una posscssorem omnium artium paulo post statu t: &in oratoris desin tione summaque cap. 37. 5b. comprehensione caeteras artes 5 disti plinas confundit. Σχ Laucatus est,ait Pliet nius,Ctesiphon Gnosius aede Ephesiae Dianae admirabiliter labricata, Philon
thenis armamentario mille nauium. Asclepiades ex Rhetore satius naedi- Ibidem. cus,condi in noua lecta, reperit rationem qua vinum aegris mederetur, ut ait Plinius & relato e funere hom ine,& conseruato, sponsionein iecit cum fortuna, ne medicus crederetur, si unquam inualidus ullo modo su siet ipse: Ec,'eior supre- senecta lapsu scalarum exanimatus est. 1s Dicium Socratis refellitur a commodate ad lententiam Crasti, quia eloquentia S lcientia rerum ita separantur, ut tamen ad persectam oratoris , id est, pol tici homini, laucem coniunctieelle Gebeant. 26 Cranus concludit oratoris sua persecti definitionem, ex a cum