장음표시 사용
261쪽
iti AVD. τ'AL L scidixit Antonius ocriptoribus artis, rationem docendi cinxiam ea naturam defuisse. Nam oe animi ais ingeni coleres quidam motus esse debent, qui agenogitandum acu ti, G ad explicandum ornandumi sint uberes, GaIm
moria irmi aias diuturni si quis in qui haec putet ar te acci posse,quo ulsum est praeclare enim si res habeat
Ahaec accendi aut commoueri arreposnt,inseri quidem γάonari ab arte non possum omnia: sunt enim illa dona na turae' quid de illis ilicet, quae certe cum se homine nascuntur, linguae solutio, voci sonus, latera , vires, conformatio quaedam rigura totius oris γ corpori, ohaec triaco, ut ars aliquid limarenopossit, nes enim ignoro car quae bona sint ,feri meliorapo se doctrinar qua non optima, aliquo modo acui tamen oe corrigi posse λ susunt quidam aut ita lingua bouantes , aut ita voce absoni, aut ita voce motus corporis ob ais agrestes, ut etiamsit mi' atque
arte valeant, tame in oratorum numerum venire nonposi
slat. Sunt autem quidam ita naturae muneribus in dem rebus habiles,ita ornati,ut non nati,sed ab aliquo deo ficti se ideantur. Imagnum quoddam in onus ais mun GIuscipere ais pro teri,si esse omnibussilentibus unum maiaximis de rebus magno in conuentu hominum autendum. Iest enim ere nemo quin acutius ais acrius vitia in ἀ- cente,quam recta videat. Ita quicquid est in quo Ose itur, id etiam ista,quae laudo alunt,obruit. ac in eam 'sententiam dissura, rhomines adolesientes quia natur de forte non habeant, omnino a ilicen1' is deterream. Quis enim non videat, ' C Caelio aequali mes, maximo h
)tuerit, in icendo mediocritatem ' Vitis vestrum qualem
262쪽
s N L DE ORAT. V meum si arium, vastum hominem at ardum, nam i
telligit illa i a facultate quamcunq)habet, magnam esse in
ciuitate gratiam consecutum ' Sed quia de Oratore quaeri mus , fingendus es nobis oratione nostr , Lira tis omnibus itys, orator, ais omni laude cumulatus. Neque epim si multitudo luium ,si 'arietas caussarum Jhac turb/cia o barbaria'rensis dat locum vel vitiosissimis Oratoribus, idcirco nos hoc quod quaeramuss,omittemus.fasin 'sartibus in quibu3 non utilitas quamur necessaria ,Iedammi libera quaedam oblectario,quam diligenter, cin quamprσU sidiose iudieamub Nullae erim lites,nes controuersia punt, quae cogant homines sicutis soro non bonos oratores, item in theatro actores malos perpeti. Est igitur Oratori dilige ter prouuendum, non Ἐn alias tufaciat, quibus necesse est
fi xt js ipsis admirabilis esse videatur, quibus libere liceat Hilicare. c si quaerituplane quid sientiam, enuntiabo apud homines familiarissimos quod adhuc;emper tacui, tacendum putaui. Mihi etiam qui , optime dicunt, qμ ν facillime ais ornatisime facere possunt,tamen nisi timide addicendum accedunt Gin exotaienda oratione editurbantur,fene impudentes videntur,tametsi ignon accidere nonpotest. Ut enim quis optime ilicis, ita maxime discendi uiscultatem variosas euentus orationis, hominum. expectationeseri sit. Qui vero nihil potin dignum re,
dignum nomine oratoris. Dum hominum auribus escere,ais edere,is mihi,etiamsi commouetur in arceri, tamen
impudens τιdetur non enim pudori sed non facieηδε id quod Nn decet, impudentiae nome esserere debemus: quem
263쪽
perior, *t exalbesiam in principi s dicenuι, Gr tota menteat somnibus artubus contremisiam. Iolefientulus vero isc in initio accusationis exanimatu sum, Ῥt hocsummum Leneficium Quintomaximo LIuerim,quod continuo concilium dimiserit uldcmefactum ac Petilitatum metu,
kiderit. His omnes assensi, signfare intersiste, O colloqui caeperunt: sultenim mirificin quidam in bras Opudor: qui
tamen non mossio non obesset eius orationista et iamprobita tu commenssation tradesset: '' Tum sentonius, Saepe, ut dicis,inquit,animaduerti crasse, edite, γ caeteros summos oratores quanquam tibitar,mea tentia,nemo *nquam
fuit) in dicendi exordio permoveri. ciuius quidem rei cum causam quaererem, quidnam esset cur t in fusis oratore plurimum esset, it-maxime ispertimesseret: has causis inueniebam Las. Unam quod intelligerent i , quos usus ac
natura docuisset, nonnunquam pummis oratoribus no Oris exsintentia euentum dicen Troceaere ita non iniuria
quotie nr scerent, id quod aliquanilo posset accidere,netum accideγου, timere. ltera est haec,de qua queri se pessido aeteraris vi homines artium oectisti probati,si uisu δε aliquissminus bene fecerunt quam 'lent, atra nolui Gauru letuine impediri non potuisse con ut id quo sc
rent, putamur. Noluit, inquiunt, hodie agere Rostius, aut Duilior fuit 'V 'Oratorispeccatum si quoi in animaduer Ium inrisereatum , detur Stultitia autem excusatistanem Mn habet, quia nemo videtur,aut quia crudus fuerit;
aut quod ita maluerit ultus fuisse. ο etiamgrauius is ilicium in Acen risu min. Quoties enim dicimus,toties genobis iudicatur. Et qui elinge fleccauit,non continui existis
264쪽
existimatur nsire gestum Dius autem in Acori aliqui
reprehensum est, aut aeterna in eo, aut certe Luturna valet
opinio tarditatis. '' ELI vero, quod a te dictum est, esse Iermulta quae orator nisia natura haberet, non multum a magistro adiuuaretur, valde tibi assentior: in re vel ma xime frobam summum illum doctorem . elabandensim postorium,qui cum merciae doceretitamen nonpatiebatur eos, quos iudicabat non posse oratores euadere, operam quo eperdere: dimittebat , m ad quam qMems inrtem tutabat esse aptum asseam impellere atque hortari olebat. Satis est enim caeteris artifici s percipiendis tantummodo
fimilem esse hominis: O id quοItrantur, vel etiam incuticetur ,siquis forte se tardior pepercipere animo G me
moria custodire: Non 1uaeritur mobilitas linguae, non celi ritas verborum: non genia ea quae nobis nonpos .mu -- gerefacies,vultus,sonus: In oratore autem acumen galecticorum,stententiaephilosophorum, *erba prope poetarum: memoria iurision ultorum, vox tragargorum ,ge spene summorum actorum est requirendus. Quamobrem nihil in ominum genere , rariasperfecto oratore inueniri potest.
Quae enissingularum rerum artifices singula si me ioci Lur adepti 'unt,probantur: ea nisi omni emmasynt in a- ratore probari nonpossunt. '' Tum frassus, Atqui vi te, inquit, in artificis opera perquam tenui leui quanto plus Ahibeatur uigentiae,quam in hacre , quam constat esse maximam. '' Saepe enim oleo aussire Sosicium, quum
ita dicat s a Duc reperire sinpulum, quem quidem p baretiolui se neminem: non quo non esstent quidam prρba
biles, sed qui aliquid mοὐ esset illi errei nonposi
'. Nihil est enim Gm infigare, nec tam adiuturnitatem
265쪽
memori ubili,quam id in quo aliquid ossenderis. stas ut ad hane similitudinem huius hirtonu oratoriam laudem dirigamus, ridetisse , quam nihil ab eo nis refecte, nihil nisi cumsumma xenustate fat, nisi ita ut deceat uti omnes moueat,ais delectet' has hoc iam tu est consecusin. t in qua quisi artificia excessere is in Aogenere Roscius aceretur. Hauc ego astutionem perfectionemi in oratore desiderans, in qua ipse longe ab um acto impudenter. Ita hi enim του lusi, caerem i e non ignosio. Nam quι nora . Iotest,qui vitios acit 'em denis non decet, hunc ut O sollinius iubebat ad id quod sacere psit,detrudendum
puto. ' Num tu igitur,inquit Sulpitius me aut hunc Lot tam ius ciuile, aut rem militarem iubes disiere Nam qui
assi summa aron omni genereperfecta potest feruen
re ' Piam ille , Ego vero, inruit, quod in νοbu egregiam quandam abrae clarum λάolem ad dicendum este cogo ut, idcirco haec expostui omnia: nec magis ad eos dete re
Gi qui non 8 sint, quam ad vos, quis esse id, exacui nδει
accommodam orationem meam. Et quanquam ira s*emumsummum es maenium dium1Jeseis: tame
quam plent Cyraeci dicere, Di te Sulpiti diuina μιnt. Ego nim neminem nec motu corporis, nes Esi habitu inissemma aptiorem,nec Ἐocvleniorem aut suaviore mihi videor audit, '' quae quibus a natura minora data punt, tamen illud equi possunt, ut 3s quae habeant,modice cocienter utantur,oe ut ne dedeceat. um m est maxime vitandum, O de hoc uno minime est a sepraecipere, non mιοι modo, . 1κi sicut unus paterfamilias hu de rebus loquor ,hil etiam Esilai X scio, que apeaudio dicere,caput esse arto,d ce re:
266쪽
' Sed placet siermonem alio transferamus,m nostro more aliquando, non rhetorico loquamur. Minime vero,inquit Cottia . nunc enim te iam exoremus necesse ia est, quoniam retines nos in hocstulo,nec ad aliam dimittis artem,ut nobis explices quicquid est istud quod tu indice topotes. Nesenim sumus nimis auidi: ista tua mediocrieloquetia contentisummo in ex te quaerimus vi ne plus nos assiqμamμ quam quantulum tu in dicendo assecutus es) quoniam quae a natura expetenda μnt,ea dicis no nimis deesse nobis quis praeterea esse , assumendum putes' Tum se μου arridens, ut censis,inquit, =tta,nisi uilium m ardorem quendam amori, sine quo cum in 'vita nihil quicqua egregium,
tum certe hoc quod tu ex ris, nemo unquam assequetur. Nea vero vos ad eam rem video esse cohortandos,quos,cum
mihi quos dis molesti,nimis etiamflagrare intelligo cupiditate. Sed prasietao studia nihilpi sun eruenienai abruo, nisi istud quod re quo intenda ferat, deducat cognoris,
Quare quoniam mihi leuius suo dam onus imponitis, mam me ae oratoris arte, de hac me quantulacuns est acultate quaeratis exronam vobis non quo am auipere conditam, aut raue disicilem,aut magnifica, aut auem rationem consuetudinis meae,qua quondam selitussum ti,
Om mihi in istos, is versiri adolestenti licebat Tum Sulpitius. O Aem corta nobis,inqui optatum. Quod enim nes precibus νnsuam,nec insitori,ne eculando assequi parui,vi,quid crassus agere meditans aut ilicendi caussa , non mogo videre mihised ex eius riptore O lictore Diphilo lusticari liceret, id*ero nos esse taeptos, omniat iam exi O, quae diu cupimu6cognituros.
267쪽
1 Crasso Cicitatus ad dicendu m de maioribus eloquentiae cauills, noua quasi prooemio vi tur: & dignitatis retinendae gratia, ei plum extenuat, quasi res leue &ineptas dicturus sit: qui locus illustratur duobus dissimilibus. primum sic est, D cam non ut artiis ,sed ut mediocris mulsidicus, no omnino imperitus. Seeundum sic, Clan prelieissabam, non habebam Scaevolam testem,at testis hic, est inearum ineptiarum. Licinius Crassus, cum omnium candidatorum more, circumsus briim subplex populo ire cogeretur,nunqua adduci potuit, ut id praesente Scaevola saeci eci. Itaque rogabat eum, aie,dum ineptae rei inseruire dic. cederet. 2 Ratio a coniugatis: Dicere sire aliqua caussa est ineptum: Erro praecipere de dicendo sine aliqua caussa item ineptum est.
3 Crairus incipit exponere caussas eloquentiae maiores arte,&praestantiores, naturam scilicet & exercitationem: ac primum naturae partes enumerat, inuentionem,dispostionem elocutionem,memoriam: ubi dialecticae naturalis partes, cum eloquentiae partibus confundit:qu a acumen ad inueniendum,&prudentia ad disponendum, bonitas lite memori naturales dotes sunt dialecticae vimi tis propriae.Nec verb Crassum, si maxime velis, excusare possis, ludd naturam poelitici hominis,& non communis oratoris,oratione sita definitieriti non enim naturam totam eius inodi hominis ostendit, que cum vellet esse persectum omnibus artibus, aequum certe erat, ut quemadmodum dialecticae & rhetoricae, sic tivum artium naturales dotes ei traderet, ut semina virtutum ad percipiendam. philosophiam moralem, igniculos ingeni j ad contemplationem Phusicam,natu De propensionem ad fluvium iuris : doceretque quemadmodum vir ille politi cus ad omnis disciplinae scientiam egregi)iuatus & aptus esset, Scin eo mirabili indoles omnium virtutum eluceret. Caeterum natura oratoris, quae secundum veterem & antiquam consuetudinem anaum male traditur a Crasso, duabus im bus cernitur, an 'n' & corpore: ut animi dotes sint ad percipiendam et quentiam, acuineis,ubertas, memoria: oorporis autem bona sint linguae soluti cuin omni bos sublatis impedimentis expedite dc articulate loquimur, qualem.
Iegimus suisse in Cotta & Sulpitio,& pleri sique aliis Oratoribus : hute opponitur haesitantia linguae, quam Cicero notauit in Bambesione : tum vocis sonus pres sus, suauis, urbanus,venustu ingenuus, liberalis, qualis suit ita Catulo: huic opponitur vox agrestis, dura, ct vasta, R :nculta: qualis suit Cottae. Tum latera limina & robusta, ad eliciendum d sustinendum spiritum vocis: se Cia Sompeius.
lateribus pugnans d citur, incitans animos, acer acerbi , cri ininosuS: tum consormatio quaedam ii iis oris, ta con oris venusta & decens, unde magnam laudem tulit Hortensus contra veno vituperatus est SextiivTiti iis, i solutu dc mollixin gestu: d C. Curio qui cum cauilam ageret, icto mrpore in ininaque pax
tem vacillabat: haec & eius iriodi dona naturae, icet ab arte iuua e pollini ut si bona sint, meliora sint, si non omnino bona, arte quodammodo corrigantur & emendentur scut de Demosthene accepimus: tamen ab arte & doctrina non donantur, sed a natura. Actio arte uti idem uiuatur, sed natura tamen potissimum constat: qui locus illustratur dii similitudine homin viri, uorum sit voceti gestu corporis habiles & Ornati sunt.alii iisdem in reli iti inepti & deformes h rasi uc expositis naturae dotibus, qua b. instructus esse debet orator,ampliaris commendationis gratia amplificat eloquentiae dissicultatem, Magnum, ii quit, & arduum est iu conuentu multorum hominum dicere, quia in eo nihil nisi rectum&persectum requiritur. 6 Prolepsis est, quod Cratilis non idcirco adolescentes, in quibus haec omnia naturae dona no fuerint, velit ab eloquentia deterrere: quia & mediocribus oratoribus sua laus est, cui probat duobus Gxemplis Caeli j &varii) led uuod hoc loco statuat docere, qualis sit optimus orator,quem non exemplo proprio & sngulari ed uniuersa quadam definitione iam uatione comprehendit. 7 Cicero scribit in Caelio industriam summa in
268쪽
surge, minasq; virtutes,eloquentiae tantum, quam esset in rebus priliatis uni cis e us,i ii Republ. ipsius dignitati saris. Ibidem de Qu.Vario videtur honorit , centius mentionem saccre,quam in hoc dialogo. Acutior inquit Carbone Q.
Varius rebus inueniendis, nec minus verbis exped itus,sortis vero actor & veheniens ac verbis nec humilis, nec abiectus, εἰ que plane oratore dicere auderes.
2 Prolapsis est a dissimilibus:
Non si malus orator in foro toleratur,idcircb persectus non est Oro
Qui locus illustrariir dissimilitudine artiui Mudicrarii&forensu: Non quenia modum malus actor e theatro, se malus orator e foro exploditur: qui a in hoc r . tinendo aliqua necessitas est in illo non est. 9 Crassus excitat attentionem ad praeceptum de ingenuo pudore oratoris, praesertim in principio orationum : res igitur ita se habe ut orator quo mestor, eo verecundior st, de qub deterior, eo sitini pudentiori sic in principiis orationum Ciceronis fere datur aliqua verecu d dc metus significatio: ut pro Quintio, Quia aeres in ciuitate plurim si possunt, hae contra nos iaciunt ambae hoc tempore,summa gratia & eloquentia: quarum alteram C. Aquili vereor, alteram metuo: eloquentia Q Hortensii ne me dicet do impedia nonnihil commoveori gratia Sext Naevii, ne P.Quintia noceat, id non mediocriter pertimeseo. Et Agraria 2. De me autem ipso vereor ne arroga tis si apud uos dicere,ingrati tacere. Et pro Milone, Etsi vereo Iudices,ne turpest pro sortis sino viro dicere insipientein timere,minimeque deceat cum T. At nius M lo ipsis magis de Reipubl. salute, quam de sua perturbetur, me ad eius caussam parem animi masnitudinem aifferre non posse: tamen haec iudicii noua serina terret oculos, qui quocunque inciderint, veterem consuetudinem fori,&pristin uni morem iudiciorum minime vident. Et pro Deiotaro, c ii in in. mnibus caussis Cai Caelis, initio dicendi comolieri soleam vehementius,quani videtur vel usus vel aetas mea postulare, tum in hac caussa ita me inulta pertu bant, ut quantum mea fides studii mihi adferat ad salutem regis Deiotari dei e dendam, tantum facultatis timor detrahat. Et Fabius, I nquit, it litigari- Lidi. 4.tis securitateiri. Item, Conueni: frequentissime Prooemio lenis pronuntiatio: Lib. u. nihil est enim ad concit iand sistratius verecundiamon tamen semper. Io Antonius approbat sententiam Crassi de ingenuo pudore oratoris: cuius duas caussas adsera,& qudd orator timet,ne caussae aut famae suae non respondeat: & quod in oratore peccatum iro excuterer explicitio secundae cauilae comparatione dissimilium tractatur: Histriones si quando peccant, excusant
Prima pars dissimilitudinis probatur exemplo Roscii: atque haec collatio de bono oratore,& excellenti histrione intelligeda est. H A Wim πού ei ς dissimi lit
dinis, xta syllogismus est smplex primi genetis:
Oratoris peccatum est stultitia:
Oratoris itaque peccatum non excusatur.3x Antonius item approbat sententiam Crassi de naturalibus dotibus me tis N corporis, quae in oratore requiruntur. idque testimonio Apollonii Rhet ri Alabandensi qui discipulos dociles,&ad rhetoricam ineptos a se dimittebat.
Alabanda autem cut ait Stephanuq oppidum est Cariae, ab Alabando Caris stio
ira nominatum. 13 Confirmatio ex dissimilitudine aliarum artium, quae contentae sunt mediocri ingenio, & facultate hominis, eloquentia autem variam di multiplicem naturae facultatem & gratiam requirit. Secunda pars dissimilitii dinis ili ustratur enumeratione earum rerum, quas Orator a natura assumit: ubi Antonius indicat inni multa, quae oratori velut legitimo possessori tribuuntur,
non esse eloquentiae propria nam singula propriis luis artificibus attribuit -
269쪽
que oratorem desiniri hominem unius artis, sed virum politicum multis ingenuis naturae dotibus instructum, ut dialectie: s ph losophicis, poeticis,irag cis,comicis,&c. 14 Crassus auget eloquentiae difficultatem collatione histri caeartis, quae tametsi eloquentia mi nor est, tamen maxime industrios Ze laboriosis habet artifices. qui locus iacto Sc oepto Rescii declaratur. is Collatio est ex dissimilibus Non quemadmodum Roscius in arte sua perfectus est de detractis omnibus vitari omni laude cumulatus histrio sic in eloquentia quisquam versectus inueniri potest. haec sentetula Roscius iii suo genere abiit in proueroum, quo utimur ad significandum hominem in aliqua arte excellentem Quintus nim Roscius tanta dignitate vocis Scaestus comoedias in scena agebat, ut homi his actione nihil videretur esse venu stius ec excellentius: de quo Cicero in ora rionibus pro Quintio, pro Roscio,&pro Archia poeta. is Προληψς est ad pudorein 3c decorem per narum,ne adolescentes Cotta Sc Sulpitius ea sibi videantur arrogare, quae Crassus de natura oratoris commemorauit: est enim elegantius laudes nostras alieno, quam nostro ore praedicari. Itaque Crassus eamati dem magis decore prosequitur,& auget collatione malorum: Magnae sunt ingeni j Sc corporis do es in Cotta de Sulpitio: Sed in Sulpifo maiores 3c excellentiores sint. Vbi Sulpitius adducitur in exemplum excellent s oratoris, Sc ma viniis natura dotibus praediti. Cotta vero in exemplum mediocris &tolerabdis oratoris. Fuit Sulpitius ut ait Cicero omnium quos quidem audierim, grandis, S ut ita dicam Tragicus oratori vox clim magna uni suauis: gestiis & motus corporis ita venustus,ut tamen ad forum,non ad scenam institurus videretur. i De natura mediocris oratoris C rassus hoc Praecip: ut ab eo dccorum praecipue lcriae uri idque dicit maxime propter Cotta na, in quo non erat tam excellens vis naturae,
in , iri in Dipitio. erat enim. ut ait Cicero infirmis lateribus. is Tametsi in singulis artibus intelligitur,quid in his rebus,quas artes maxime tractant dec ruin si, ut grammatica,quomodo loquami r ex arithmetica,quomodo recte ni meremus: ex ς eometria,quomodo apte metia muri tamen insin tae sunt res arti
bus non comprehensae, in quiboes quid decorum si, nulla ars S doctrina traditii; Crassius simulat se alio velle transferre sermone x t habeat perpetuam pel sin aes grati talis suae rationem, ne iudicio do voluntate sua, sed potius adole centum cohortatu, dc precibus in hac disputatione Rhetorica commorari videaturi itaq; huic additur Cotta supplex,qui Crassi eloquentiam per iocum Sc ἀρω me extenuat, ne Crassus sicut anten se morosum de dii scitem ad respondendum.st reliqua explicandum praebeat. 2o Ardens amor naturae coniunctus est, quia naturale est incitamentum ad pere piendam de consequendam eam virtutem, a quam natus scide habilis: res enim magnae ab hominibus comparatur: primum si ad eas sint apti, deinde si eas ardore quodam amoris optent: tum si viam εἰ a tem in agendo cognoscant: postremd n usum de exercitationem adii beanti
' Tum orassus sui arbitror, ipse quum audieris,
non tam te haec admiraturum quae dixero,imam eo tim
turum tum, quum ea audire cupidas, causam cur cuperes,
nonfuisse. Nihil enim dicam recon stum nihil expectatisne vestra dignum,nihil aut inauditum vobis, aut cuiquam
nouum. ' Nam principio illud, quod en homine ingenuone, abieri educato dignum, non negabo me ista omnium
270쪽
eommunia O contritapraecepta ilidiisse,primum oratoris .fficium esse,dicere adpersuadendum accommodate ' deinde esse omnem orationem aut de infestae rei quaelisne ne designatisnepersinarum oe tempora, aut de certis inpersanu ac temporibus locata. In*tras autem re quicquidi controuersiam veniat, in eo quaerisolere , au actumne sit,
os infactum, qualisit, aut etiam quo nomine vocetur: aut quo2 nonnulli addunt, rectene actum esse is videatur.3 Existere autem controuersiaι etiam ex fripti interpret trione, in quo aut ambigue qui se scriptum, aut contrarie, aut ita,ut astutetiascriptum dissideat u autem Omnis bin paradu subiecta quaedam esse , argumenta propria:
' sed caussarum quae sint a communi quaestionestis
Elae, partim in iudici s versari,fartim in deliberationibus: DetiamPnus tertium,quod in laudandis aut vituperanta homini inponeretur: certosi esse locosquibus in iudiciss teremuriis quibus aequitin quaeritur: alios in deliberatis r ibus, qui omnes aά τtilitatem δrigetur eorum quibus confisium daremus: alios item in laudationibus, in quibus ad perfnarum dignitatem omnia resereretur. Vuumsesset omnis oratoris τὰ ac facultas in quinque partes distrib ta,ut deberet reperire primum quid Aceret Linde inuentanan selum ordine, ed etiam momento quodam ais iudicis dioensare ais disponere tum ea Aenis vestre atque
ornare oratione post memori epire: ail extremum, agere eum gignitate oe venustate etiam illa cognoram Er ac ceperam,ante quam de re diceremus,initio conciliandos e xum esse animos,qui audiret Liuile rem domonstrandam: tolle controuersiam constituendam tum id quod nos i tenderemus, confirmandum: Eon, qua contra dicerentur,