장음표시 사용
661쪽
s s M T. CICERONI snarius ad binarium duplus est: Non igitur ad binarium sim lus est. 6 Contraria quaret generis appellant Latine contradicetia: GraecE duobus nominibus η ταφαπης &2πφα rei, id est, aientia & negantia: quorum alterum ait quid, alterum negat idem:quae duobus modis considerantur: alias in vorbis singulis, ut bonia non bonum: aliis in enuntiatis altero asArmante,altero negante idem: Q, Omnis voluptas est bonum: Nulla voluptas est bonum. 7 In hoc exemplo nullum est contradictionis vestigium: quia non significatur idem de eodem affirmari&nerari: sed Cicero videtur hoc significare voluisse, te duobus contradicentibus si unum verum sit, alterum verum non esse. 8 Haec regula sic intelligenda est, Nulli contrario contrarcium conuenit : quae sumitur ex definitione contrariorum,quae nec de se, nee de eodem tertio simul affirmari possunt.
si uia de contrariis Cicero ex Aristotelu toicis assumisit
Nomina tantum contrariorum : nam in topicis contraria tantum nominatur,&non definiuntur :&sepissime quidem nominantur, ut ex his admoneamur quid sit aut quid non sit,uel accidens,vel genus vel proprium,vel definitio:quod hie Cicero non fecit, neque sacere volu t.Contrariorum autem genera definiuntur in categoriis eodem modo,quo in his topicis a Cicerone explicantur.Itaque Cicero categorias Aristotelis potius quam topica secutus esset.' . agunctis autem psu equidem exemplum paulo mite, multa ilicet ailiano quaesuscipienda essent si tu simus ex edicto Plaetoris fundum eas tabula possessionem dari, quin is insiluisset, cui ultiment actio nullata esset.' Sed locus hic mustis ad coniecturales caussas, quae versantur in iudiciys, 'valet, cum 'eritur quid aut sit, aut eum rit, aut futurumsit, aut quia omnino ferip it. - loci quidem is lasso, A talis est. ' monet autem hic locus, ut quaeratur qui ante rem, qui cum re, quidpo si rem euenerit. ' Nihil hoc assius,adckeronem inquioat Cassus nos resi quis ad cum tale quid retulerat,*t de facto quaerere r. tamen patiere nullum a me artis institutae locum
praeteriri: nesi nihil nisi quod aά te pertineat ,siribendum
putaris, nimium te amare Piriare. Est igitur magna ex parte locus hic oratorius, non mogo non iurision ultorum,
sil nephil phorum quidem. y nte rem enim quam tur,quae talia knt, riparatus, colloquia locus,co tutum
conuiuium. cum re autem,pedum crepitus, igitus homi
num,corporum Imbrae, quid ei nos. At posi rem,
662쪽
rubor, passor, titubatio, siqua alia tna conturbationis,
O conscientia:praeterea resinctus ignis, gladius cruentus,
caetera , quae .llicionem factipossunt mouere.
' i Adiunctum seprimum penus argumenti assecti non definitur: exemplum autem ex iii periore enumeratione repetitur, quod tamen docuimus no esse ab adiunctis,sed a comparatione parium. 1 Adiuncta plurimum quide ad caucsas coniecturales valent, & ad probadam quaestionem tacti in eaustis forensibus: Quanquam etiam ad reliquas omne, quaestiones & speciales,& generales,non tum in ciuilibus caussis , sed in omni disputatione tractandas& explicandas adiuncta valent. 3 Haec admonitio non est adiunctorum propria:quia omnia es gumenta dissentaneis & diminilibus exceptis, vel antecedunt rem, de qua ag tu vel sunt cum re ipsa, vel rem sequuntur. Hoc pro sormula Romam iudeeij verum est: quia iureconsulti quaestiones de iure & qualitate rerum, oratores vero, id est, actores caussarum ciuilium, quaestiones facti tractabant, & excuti
bant. s Hic locus indicat artem topicam omnium rerum & omnium hominum communem traduquamuis ad unum Trebatium iuri lconsultum scribatur. 6 Hic adiunctorum locus tam eommunis est omnium rerum & hominum, quam communes sunt reliqui loci dialecticae inuentionis: nee magis oratorum
est,quam philosophorum & reliquorum hominum. Nam & medici ad iudicandum de sanitate aut morbo, S generibus medicamentorum maxime adiunctis,tuntur: & astrologi hoc argumento, de pluuia & seren itate diuinant: & physici de elementis caeterisque naturis philosophatur per qualitates eis adiunctas. Ita que hie locus pace Ciceronis tam familiaris est philosophorum, quam oratorii. Exempla sunt ad illustrandam superiorem diuisionem adiunctorum, quae dicuntur a rhetoribus signa probabilia & verisimilia, quae vel factum anteceduci vel sunt in facto,vel factum sequuntur.
stula Cicera de adiunctis ex aristotelis topicis sui sit
Nihil Aristoteles enim in topicis nusquam adiuncta diuidit in ea quaerem antecedunt,Quae sunt cum re,& quae rem sequuntur: neque de adiunctorum usis admonet, quod ea magis oratorum sin quam iureconsultorum, aut philos phorum: neque distinguit adiuncta ab antecedentibus Seonsequentibus,qudd illa non semper eueniant, haec verbsemper &necessari deueniant. Itaque doctrina Ciceronis de adiunctis nihil Aristotelicum habet.' Deinceps est locus dialecticorumproprius ex consequentibus, antecedentibus, repugnantibus: qui etiam ab adiunctis longe iliuersius est. Nam adiuncta, te quibus pauis Io ante Actum est,non semper eueniunt: consequentia autem semper. Ea enim dico consequentia, qzae rem necessa
rio consequuntur. Itemg antecedentia γ repugnantia. uicquid enim antece lit quamque rem,id cohaeret cum re
necessario: quicqvij repugnat, id eiusmodi est, xt cohae-
663쪽
s 8 M. T. CICERONI srere nunquampo't.6um tripartito igitur distribuatur lo
cus hicis consecutionem,antecessione, repugnantiam: ' roseriens argumeti locussimplex est tractandi triplex. Nam
quid inteiret cum hocstum ris,pecuniam numeratam mulieri deberi,cui sit omne argentum legatum. Ῥtrum hoc mori concludas argumetum Apecum gnata argentum est, legata est mulieri est autem pecuniasignata argentum togata igitur. An in modo Si numeratapecunia non enle gata, non est numerata pecunia argetum est autem numerata fecunia argentu, ligata igitur est. An illo moris noe legatum argentum H,mno es legata numerata pecu ni a legatum autem argentum est,tegata igitur numerata pecunia est. ' iaspellant autem Dialectici eam conclusio
nem argumenti,in qua cis rimum sumpseris, consequitur id quo annexu est,primu conclusionis motam.' cum id quod annexum est,negaris,ut id quoque cui fuerit anne xum,negandum sit secutas appellatur concludendi monae. Cum autem aliqua coniuncta negaris, his alia negatio ruris adiungitur,m ex hisprimum seu steris,ut quod relinquitur,togendum sit .is tertius appellatur coclusionis modus. Ex hoc in rhetorum sunt ex contrariys conclusi quae si mibymemata appessant: non quod non omnissin tennaproprio nomine enthymema dicatur fid*t Homerus propter excellentiam commune foetarum nomen escit mpud CraecosFum c ckm omnis sintentia enthymema dicatur,quia videtur ea quae ex cotrariys costiatur, acutis ima, siti proprie nomi communep isset. Eius generis haesunt,
Hunc metuere, alterum in metu non ponere. Ham quam nihil accusas,damnas Tene quam meritam esse autuma dia
cis mali mereri u quod cis rodest, nihil id quod nesis,
664쪽
ώIess. De Aserendigenus attingit omnino venos quoque in re o lendo δ*utationes IIphilosophorum magis, qui
bus est cum oratoribus ilia ex repugnantibus torse com munus conclusio, quae a dialecticis tertius modus, a rhetoriabus ent mema nuncupatur. Reliqui Italicticorum modi pluressunt,qui ex disiunctionibus consat qui hoc, aut idui hoc autem no igitur illud. hemo ut hoc aut illa in non autem hoc, illud igitur. Quae conclusiones idcirco ratae
sunt,quossis disiunctionet plus uno verum esse nonpotest. is ex idis conclusionibus quassuprascripsi prior quartς,
posterior quintvi a dialecticu modus avellatur. Teinde addunt coniunctionu negantium,sic, Non hoc, illus
hoc autem, no igitur illua. hic modus e extus. 'Septimus autem, Non hoc,m illa non autem hoctilud igitur. Ex his modo conclusiones innumerabiles nascuntur: in quo eu
fere tota dialectica . '' Sed ne eae quidem quas evoui,ad hanc institutionem necessariae.
I octauum, nonum. & decimum, genera argumenti assecti a Cicerone ponuntur antecedens, nsequens,repugnans: at hic triplex locus dialecticorum proprius esse dicitur, vel quod a malecticis horum argumentorum formulae dc tractationes explicentur: vel quod a solis dialecticis haec argumenta in disserendo usurpentur:quorum pri naum,quainuis sit it simpliciter tamen & imperite a Cicerone dicitur. Nam quum tota topio doctrina dialecticorum sit, moiculum est unum quentiam e us aris locum, dc non omnes omnino proprios facere: s eundum autem plane falsum est, quia non solum a dialecticis scholasticis , sed etiam a caeteris Philol ophis,&non philoibphis, eiusmodi conclusiones ad disputandunt adh bentur. Porri antecedentium&consequentium praeceptis in a te topica n h:l admodum proficitum. quia quicquid antecedit necessarid, & conliquitur necessario, d aliis peneribus argumentorum melius explicatur. D si itisenim nec eliarib rem cses nitam antecedit,&consequitur, scut Partest
tum.& notatio nomen, di genus uniuersum species omnes, dc species genus. Haec autem argumenta melius & iacilius locis aliis exponuntur, quam nomine antecedentium, vel consequentium. Repugnantium autem locus in topica a te necellarius elu, si modo distinguatur a contrariis, ut contraria certa lege, &certo numero repugnantia nulla certa lege nec certo numero dissentiant: quam dist nct.onem . icero non exprimit, sed contraria cum repugnantibus coniundit a Non est unus S simplex locus reperiendi argumenti ab antecedenti-huι, conte luentilius, & repugnantibus: nam antecedere necessario, & cons sequi necetiario,&repupnare ne inrid, tres diuersae rationes Ec praeceptiones. viiit, ideoque tres uiueis loci: nec sequitur si idem argumentum varus modis
665쪽
tractari & eoncludi possit, ideo locos istos no esse ratione & praeceptis distin fros.
et Tres regulae de tribus generibus conclusonum verae quidem sunt, e utiles, sed tamen a topica doctrina alienae: & quarum proprius locus est in secunda par te dialecticae,cum agitur de coniunctis syllogismis: praerepta autem artium non satis est vera esse&utili nisi etiain suo quaeque loco & ordine tradantur,& explicentur: v In Grammatica arte vitiosum esset, si quis in etymologia regulas de syntaxi confunderet 8c permisceret. Quin etiam videtur in nac confusione Cic ro quid dialeciti cum iudicium esset, gnorare: nam cum top cam doctrinam, non
Craticam hoc libro tradere instituat,&syllogismus diale lici iudicii regula sonrequiis topicis Criticas repulas sine indicio confundit. Primus autem concit sonis modus, quem hic Cicero definit, Syllogisnius est connexus primi modi, ubi sumitur Rretinetur antecedens, ut quod ei annexum est, retineatur. sumere autem antecedcns est, id quod in pronuntiato connexo primum erat, in assumptione ponere,affirmatum,s assirmabitur,vel negatum,c negabatur: ut,
Si virtus est res diuina, vir bonus est quidam deus: Sed virtus est res diuina: . Itaque vir bonus est quidam deus. 4 Secundus modus est syllo 3isimus connexus secundi modi, ubi negaturi
cundum ut negetur primum: Negare autem hic Cicero usurpat pro verbo o Iere,id est assumere contrarium: & id 'uidem contrarium,quod consequeti parte connexae propositionis contradicit summa contradictione, qualis est propria, vel specialis: vi, Si Socrates a iudicibus damnandus est,iniustus est: Sed Socrates non est iniustus: Non igitur damnandus a iuditibus.s Tertius modus fit ex negati a copulate pronuntiation is,ubi retinetur unum xd reliquum tollendum: nihil vero interes ad huc conclusonis modum, utrum pars aliqua opulationis seorsum negezur, an singulae astanentur:quia utrobiq;
manet constantia ratiocinationis: v Non & Socrates cum & non mouetur: '. Sed Socrates currit: Ergo mouetur. Item,
Non & Socrates currit. e quiesciti
Sed Socrates currit: Ergo Socrates non lutescit. i6 Cicero enthymemara rhetorum ex contrariis refert ad tertium conclusi nis modum ex negant: a copulatae pronuntiationis: ac primum significationem
nominis declarat: enthymema enim proprie signiscat omnem sententiam mente concepta, ut ait Fabius Lb.F.qui ctiam hoc Graecum nomen Latine vertit commentum & commentationem: λεκδοχμς autem sumitur speciatim pro ea sententia, quae fit ex contrariis: qui tropus declaratur similitudine ab Homero sumpta: Vt enim poetae nomen generale interdum pro solo Homero i Graecis usurpatur , ita enthytineri a nomen commune interdum specialiter accipitur pro ea tantum sententia quae sit ex contrariis: exempla vero quae a Cicerone proponuntur,in hunc tertium modum concludi possunt: Primum hoc modo, Non & hunc metuis,& alterum in metu non Ponis: Sed hunc metuis: Ergo alterum in metu ponis: In quo exemplo non est enthymema ex veris eontrariis, quia hare duo non diu sentiunt iunc metuere, & alterum non metuere: Secundum sic concluditur, Non & eam nihil accusas,& damnas:
666쪽
Non igitur eam damnas. Tertium sic, Non & eam bene meritam esse autumas,&dicis malὶ mereri: 'Sed eam bene mer tam esse autumas: Non igitur dicis eam male mereri.
Qinnum sic, Non & id quod scis prodest,& quod nescis non obessi Sed id quod scis, prodest: Ergo id quodnelcis, obe 1 obessi 7 Cicero prosequitur alieno quoq; loco syllogismu disiunctum: cuius duos
modos explicat: primum,in quo unum retinetur ad alterum tollendum: qui modus tantum tirmus est,cum omnes partes disiunctionis affirmanturi ut, Aut dies et aut nox: At dies est: Non igitur nox. Nam si di sun otiis pars altera negetur,syllogismus erit inconsequens: Vt, Aut decem poterunt,autinus non Iruterit: At decem poterunt: Unus igitur poterit. Antecedentibus veris conclusio salsa sequitur, Secundus modus tollit unum, ut reliquum retineat: ut, Aut morte parricida dignus est,aut vita:
- Non autem vita: Morte Isitur.
8 Hic sextus modus non debuit Itertio distinguit sed ex his duobus unus &idem effici debuit: Nam cum proposita neganda verae copulationis pars una r tinetur ad reliquam tollendam syllogismus est constans: nec interest ad conci dendum, an partes copulationis avirmentur omnes, an earum aliqua negetur. 9 Septimus conclusionis modus, qui a Cicerone describitur, fallaxi con equens: nam si ita dixeris, Non ta albus homo est& niger: At non est albus: Ergo niger. Vitiose conciuieris: quia antecedentibus partibus veris conclusio salsa sequi vir. io Cicero hic indicat se regulas syllogi liuorum uacitasse, a topica doctrina
Luid ciuero de autecedentibus, consis entibus, repugnantibus ex aeristotelu toptiis assumpsitfNem definitiones horum argumentorum, neq; tractationes: ut enim omnes topici libri legantur,nusquam haee tria argumenta definita reperientur: Nec vera etiam septem conesus:Onu modos exposuit Aristoteles, quos hic Cicero persequitur: tantum attagit lib.2.topi secundum modum connexum ex inversione consequentis:quem tamen non tanquam syllogismum proposuitiis, Si homo, animes: Non aniliis: Non igitur homo. Itaque tu tres loci ex Aristotelis topica doctrina descripti non sunt.
' Proximus in locus rerum escientium, Pae caussae V pellanim. deinde rerum essectarum ab escientibus casis.
667쪽
na M T. CtCERONI sBarum exempla i reliquorum locorum auso antetqui, O quidem ex iure ciuili Ied hae patent latius. Caussarum igitur genera duoῖnt. Unum,quod*iμa id quo sub tacta,
subiectum est,certe escis,ut ignis accendit. uerum,quoInaturam efficiendi non habeat ea sine quo lici non possis: νι si quis aes caussam suaveor dicere, quod sine eo non II
fit e ci. ' Huiu generis causarum,sive quo non licitur, alia sunt quieta,nihil agentia, si olida quodammon, ut lo
cus, te ψ, materiae,ferrament caetera generis erusi
dem. Ia aut praecursionem quandam adhibent adesciendum, G quaedam aseruntIerstadiumenta , etsi non necesseriar ut amori congressio causam attulerit,amors gitis. ' fix hoc genere causarum ex aeternitatesenilem.om fatum a Stoicu ne titur. s ut earum causarumsine quibus lici nonpotest genera diuisi, sic etiam licientium diuidi possunt. Sunt enim abae caussae quaestine liciant, nulla re adiuuante: altae quae adiuuari velint: Τ ut sapientia escissapientesia persee beatos efficiat necne sola persi, quaslis est Quare cάm in dissutation m inciderat caussa Uiciens aliqui necessar A silae dubitatione licebit quod li
citur ab ea caussa concludere. Cum autem erit talis cause,
xt in ea non sit esciendi necessitas,nece saria conclusio non sequitur. LAtque illud qui em genus casarum quod habet vim efficiendi necessariam errorem au me non si resolet: hoc autem sine quo non escitur aepe conturbat.Non enim si sine parentibuis, esse non possent,propterea caussa fuit in parentibus gignendi necessaria: Hoc igitur sine qua non sit , ab eo in quo certes, diligenter est parandum.
Illis enim ea tanquam. Utinam ne in nemore Pelio securibus Caesie
668쪽
Nisi enim cecidissent abiegnae ad terram trabes, Argo illa facta non esset: nec tamen fuit in his trabibus efficiendi vis necessaria. cu in Aiacis navim crei ulcans igneum fulmen iniectum sonflammatur nauis necessario. si etiam est caussarum Uimilitudo, quoIali mi ut
ulla appetitione animi, ne voluntate ne opinione, sevum quasi Fin efficiant, velat omne interea quo ortum est, fliae autem aut voluntate efficiunt, aut perturbatione
animi,aut habitu,aut naturis,aut arte,aut casiu. t olunta
te, t tu cum hunc labe tam legis. Perturbatisne,ut si quis euentum horum te orum timeat. Habitu,*jacise citor scatur. Natura,Ῥt vitium in dies cresicat. Due,ut bene
pingat. 66is,ut pro erenaviget. Nihilham sine caussa,nec quicqua omnino se uiasimodi caussae no necessariae. '' O mmum aute causarum in alisi inest constantia, in alijs non
iness. In natura oe in arte confantia est, in caeteris nulla Seg tamen earum caussarum quae non sunt constantes,aliae sῆntpers Vcuae,ata latet. Perstic Iunt, quae appetitione
animi iudiciums tangunt. Latent,quaesubiectae unis re nae. 9ιm enim nihilsine caussasat, hoc ipsium elisertunae,
euentus obscura causa,quae latenter efficit. ditiam ea quae sun arti unt ignoratalartim Poluntaria . Ignorata, quae nece late e sectasiunt: Ἐoluntaria,quae cos ibo. '' uae autefortuna,vel ignorata, vel voluntaria. Nam iacere tolum,uoiantatis ectferire que nolueris fortunae.' Ex quo a
nes illesiubi citur in vesis actionibus, Si telum manu fugit magis quam iecit. ' Cadunt enim in ignorationem ars in imprudentiam perturbationes animis quae quanquamsent Ioluntariae obiurgati me enim . admonitione de ciῆtur
669쪽
H u T. CICERONI stamm habent tantos motus,*t ea quae voluntariasunt, aut necessaria interdum, aut certe ignorata riideantur. 87 Toto igitur loco caussarum explicato, ex earum disserentia in magnis quidem causiis vel oratorum, vel philosephorum magna argumentorum su2petit copia. In vestris autem si non uberior, asson esubtiliorFriuata enim iudicia maximarum quidem rerum, iniurisconsultorum mihi videmtur esseprudentia Nam . adsunt multum, adhibentur in consilio , G patronis Illigentibus ad eorum prudentiam confugientibus' ' hasas ministrant.In omnibus igitur istis lici', '' in quibus exfri bona est additum,plurimis earum usu est. Dbi vero etiam,vt inter bonos bene agi oportet,inprimiss '' in arbitrio rei uxoriae, in quo est quid aequius melius,parati esse debent. Illi enim dolum malum,iL
lisdem bonam: illi aequum bonum, illi quid strium serio,
quid eum qui negotia aliena curasset, ei cuius ea negotia fuissent', quid eum qui mandasset eum*e cui mandatum fiet, alterum alterit flare oporteret, quUrirum uxori,
quid orem viso,tradiderunt. Licebit igitur giligenter regnitis argumentorum loci non modo oratoribus philosephissed iuris etia peritis copiose de consultationibus uis AF putare.' ' coniunctus huic causam locus sita ille est,qui esscitur ex causis.tat enim caussa quid sit essectum indicat sic quassesectum est,quae fuerit caussa demo M. '' Dic locus Alpeditaresilit oratoribus O poetis ,sepe et Πρhil phis,M 3s qui ornate G copiose siquipossunt, mirabile copiam dicendi cum denuntiant quid quas re sit futurum. a fsarum enim cognitio, cognitionem euentorum facit.
t Undecimum & duodecimum argumenta essecta sunt eausiae Sr egeolux, quae coniuncte explicantur, praeterea quod relata sunt, Sc alterum ex altero facilius intelligitur. S ed tamen Cicero neque generatim cauinam definit, neque ira' quatuox
670쪽
quatuor veras species sinem, rinam, es scientem,materiam Aristotelis more distribuit. Caussarum autem diuisionem bipertitam tripliciter instituit, primum in eas quae sua vi aliquid essic: unt,& in eas sine quibus res non eis citur: ut in nimalibus formas ira vi nutrit, aueet, alterat, conteruati materia vero sua vi nihil essicit sed tamen est e usa odi, ut gae ea neq; nutritio, neque incrementum,n que alterat o, neque conseruatio & salus animalium existere possit. 1 Cautiae secundi generis priore loco diuidulitur in stolida in quibus salso numerantur locus & tempus: quia potius rerum circumstantiae, quam caui se sunt:& in pra currentes non tamen necessarias, ut congressio praecedit amorem, neque tamen est necessaria cauisa amoris . a Fatura nectitur a Stoicis ex omnibus musiis tanecessariis,&no necessariis inter se collisatis, & ex omni aetern itate fluentibus: ut nihil aliud sit fatum, quam perpetua series caussarum inter se cohaerentium, cum caussam caulsa praecedit, & consequitur, & caussa caussae annectitur senipiterna serie: quae fatalis perpetuitas a Stoicis inducta prorsus anilis&impia est quia libertatem agendi nostris animis eripit, ut constat ex disputatione Cicer nis de Fato, in qua ipse cum multis philosophis etiam labitur. Caussae pri ris generis, quae siua vi effciunt, posteriore loco distribuuntur in absolutas &adiuuantes. s Sapientia hic Stoicorum more dicitur pro persecta virtute: ut lib. I.de Legab .Ratio quum adoleuit,atque persecta est, nominatur rite sapientia: unde sapiens 1 Cicerone in philosophia Lxpe dicitur pro viro bono,& virtutibus cumulato. Vtrum autem sapientia sola per se beatos e scia necne, magna quaestio est inter Peripateticos & Stoicoet: quorum hi virtutem se ipsa contentam esse ad bene beateq; vivendum defendunt: illi vero non putant eam sine opibus & commodis corporis ad beatam vitam satis solam,& per se valere lege libros Cicer nis de Finibus bonorum & malorum. 6 Regulae adhibentur de concius ne & iudicio causaruit at ex necessariis necessarius esse ius, & ex no necessariis non necessarius concludatur: quae regula in inuentionis arte sunt inutiles, & plerumque etiam sallaces: quia millum est argumenti genus tam necessarium, ex quo vitiose & captios E concludi no possit. 7 Hoc exemplum sumptum est ex Enni j Medea,&ab Ennio translatum ex Medea Euripidis: ubi ancilla conqueritur de milieriis dominae suae: quartim caullam ait suisse arbores in Pelio monte caesas, ex quibus facta est Argo nauis: sed minus simpliciter& imperite argumentatur: quia in eiusmodi stupida & inerti materia nulla fuit necessitas ericiendae nauis: ac multo minus arbores caussae suerunt,cur Medea erraret:sed ipsius M deae voluntas in caussa suit. Hoc exemplum saepe citatur a Cicerone,ut in veteri et aco, in oratione pro Caelio,libro .de Natura deorum,& in libro de Fato.
8 Hoc eXenaplum non omnino conuenit: non enim sulmen necessaria cauta
se est deflagrationis: licet aliquando comburat:quia fieri possit ut nauis fulmine tacta non comburatur, praesertim si maior sit vis resistedi in materia,quam agendi in i nito fulmine. Pallas autem fulmine perdidit navim Aiacis olei, propterea quod ille Cassandram si iam Priami in eius templo violarati qua de re Virgilius lib. i. neid.
-pali ne exurere classem argivum, atque ipsos potui submergere Tonto, Unius ob noxam, furias diacis Oileis
satiuis rapidum iaculata e nubibus ignem, fisiecit , rates, euertita aequora ponte.
Secunda cauta distributio valde consuta est,&indistincta: nam haec parti- titio huc spectabat, ri quaedam cau stae non sponte essicerent, quaedam vero sponte : sed res tota hic conturbatur: nam in caussis spontaneis numeratur sortuna, quae tame nihil habet consilij &voluntatis. io Propositi et hoc Gemplum pro caussa naturaliter agente: nam omnes effectus naturales confli j& voluntatis