장음표시 사용
701쪽
tauris opes nunc unt quam prisci .emporis annis, Din populari pauper, dum noua νύ inafuit.
. Cum casa Martigenam capit bat parua Eutrinum, Et dabat exiguumfluminti usu a torum. Iura dabat populti posto moao ptator at atro, Et leuis urgenti lamina crimen exat. 6 Tertium & quartum iunt a repugnancio us: unde existant duo syllogi sint,
Nullum bonum inso est: Diuitiae malo sunt: ' Non sunt ieitur in bonis.
Bona bonum virum efficiunt: Diuitiae bonum virum non cisciunt: Diuitiae igitur non sunt bona. Similis est conclusio in Tustii l.quaeii Non sunt igitur ea bona dicenda, nee habenda, quibus abundantem licet este milerrimum: an dubitas quin praestana valetudine,viribus,sorma cerrimis,integerrimisq; serisibus: adde etiam, si placet, elocitatem&Pernicitatem: da diuitias,honores,imperia,Opes,gloriam: si fuerit is qui haec habe iniustus, intemperans, timidus, hebet. ingenio atque nullo, dubitabisne eum miserum dicereλ qualia igitur ista bona sunt, quae qui habeat,
miserrimus esse possitZ 7 Complexio illustratur Per species quasdam diui
Pecus & suppellex in bonis non sunt: D. uitiae igitur non sunt bonae. 8 Altera confirmatio est ab authoritate Biantis philosbphi, ius idem an phlegma citat Valerius cap. 2.lib.7. atque ita interpretatur: Pectore illa gestaoat, non humeris, non oculis visenda, sed aestimanda animo: quae domicilio mentia incluta iec mortalium,nec deorum man .bus labefactari queunt: &vi manentiabus praestolunt,ita sugientes non descrutat. 9 Ludibria toriunae sunt, qu hursortuna hominibus illudit: hinc illud Iuvenalis,
si uales ex humili magna ad astigia rerum tollit, quoties voluitJortuna iocari.
Ludit tu humanis diuina potentia rebus Et certam praesens vix habet bora fidem.
io Qu:ntum argumentum suntltura coniugatis: Quod recte &honeste fit, id solum bene sit: Erso id folum bonum,quob rectum &honestum est. Cato lib. 3.de Fin b. Ego inquit assentior Diogeni,qui bonum des ni erit, quod natura est absolutum,cuiusmodi est solum honestum. at Cicero transita spia noss&argutis ration: bus Stoicorum ad magis populare & oratorium dicendi penus: est enim bt ipse ait Tuscul. . reperiendi veri ratio duplo,non solum in1;s quae mala ted in iis etiam quae bona videntur: aut enim de ipsus rei natura qualis Si quanta sit, quaerimus: aut a subt:litate disputandi orationem ad exemnia traducimus: Sequitur igitur inductio exemplorum, quae vim quandam h hent repugnantiae: veteres Romani solam virtutem in bonis esse ducebant: Non sunt ititur diuitiae bona. Illud amplificatur vita&sactis primum Regum Romanorum, deinde Cons Ium & Imperatorum illustrium, qui solam virtutem & honestatem in bonis p nendam esse iudicarunt. Ia Romulus post excessum suum Proculo Iulio di xit
702쪽
xit se neu revelli, e Quirinum vocari, templumque sibi dedicari iussit, ut ait Cucero libro primo de Legibus. Eius apotheosim Ouiduis secundo Fastorum versibus celebrauit:
EII locus, antiqui capreae dixere paludem: Forte tuis illic Romule iura dabas: Salsugit, c remouentsubeuntiabdera carium: .i i Et grauis admisiis decidit imber aquis. Hinc tonat, hinc misiis abrumpitur ignibus aether: Fit fuga: rex diutrijs astra petebat equis. Luctus erat, albae, patres in crimine caedis: u
Haesisseis animi forsitan ipsa fides.
Sed procul a Auga veniebat Iulius Ma, Luna, fulgebat,nec facis Uus erat, cum siubito motusipes tremueresiuistrae: gettulit ille gradus, horrueranti comae: ffulcher er humano maior Trabeas decorus Romulus in media vibus adesse via: Et dixit Umul. probibe lugere si uirites, Ne viislent Iachinnis numina nostra suis:
Thur erant. placenta nouum pia turba Euirinum. Et patriab artes millitiam, colant. Iustit. Er in tenues oculis euanuit aurad
Conuocat hic patres.iussa, verba refert: Templa Deo sunt, collis quos dictas ab illi ear
Et referunt certi sacra paterna dies. 13 Hic locus varie legitur, vel delicatas pateras, id est, pretiosas,&quasi luxui
dicatus: vel filicatas, ad filicis herbae sipeciein Celatas: vel deliacas, ex aere deliaco secta cuius antiquissima gloria suit ut ait Plin.lib. .cap. z. mercatus in Delo concelebrante toto orbe.Numa Pompilius in sacrificiis vasa instituit, sed setilia, qui x postea autus opibus longe pretiosiora suerunt: nec tamen Dropter excellentiam materiae magis grata diis suerui, quam illa antiqua: quasi clii mentes sacris cantium,non elegantiam poculorum spectarent. i Tullus Hostilius ut Florusi b. i.ait fortis bellator tui & Albanos domuit: Ancus Martius urbem amplificavit: Tarquinius Priscus ornamenta militiae reperit: Servius Tullius renitim populi instruit: postremus Tarquinius tyrannidem exercui qua de causa &rex®num sublatum est, ct institutus consulatus loco regni authore Iunio Br to: de quo Virgil. 6.Aeneid.
Vis er Tarquinios reges, animam, siverbam Vltoris Smti,fascesa videre receptos Consulis imperium hic primu aeuas,fecures accipiet,natosq, pater notia bella mouentes ad bellum pulchra pro libertate vocabit Infesta. utcunsferent ea fata nepotes, Vincet amor patriae, laudum, immensa cupido.
is Cum Porsena, rex Hemiscorum, Tarquinios exules ingentibus copiis re ducere urbemque obsideret, indutius accepta a Senatu transfugiendi potestate, in castra Regis venit, &purpuratum quendam pro Rege deceptus interfeci
703쪽
ad Regemque pertractus, ardentibus socis manum i mposuit, quod in caede Rosis peccallet. Martialis lib. I.
rum peteret Regem.deceptasatellite dextru, Iniecissacrispe periturarocis
Is Plin.lib.ῖ6.cap. is. hunc pontein Sublicium appellat, ubi Ploratius Cocles solus aciem Hetruscorum sust: nuit,donec pons ipse a tergo rumperetur.Ob hac Plia. 5. 34. virtutem,statuam Horatio Romani in comitio posuere. 17 Publ.Decius Coneo. s. sui bello Latino, positis apud Veserim fluuium calicis, Him videret in acie partem suam inclinare, se ipsum & Latinos holles dus manibus Geuouit ,& impetu in eos secto,sua morte luis victoriam reliquit. Lese Liuium libro S .Prianae dec dis. Pub.Decius er us filius,bello Samnitico Patris Gemplum imitatus, aduoc in Liuio Pontisce,deuotum etiam diis inseris caput obtulit, et narrat lautus lubro Io.primae decadis. Iuvenalis Satyr. 8.Flebeiae Deciorum auim ci plebei uerant mina, pro totis legionibus, bi tamen, ω pro omnibus auxitque, pro omni plebe Latina Sufficiunt diis infernis, terraeri parentis Auris enim Deci, quam qui seruantur ab illis.
is C .Fabritius oblatam sibi a Pyrilio rege dimidiam partem regni repudi
uit: nec pecuniam a Samnitibus oblatam attigit: & Rui sinu in hominem consularem,quod decem pondo argenti haberet, Senatu Censor amouit. Unde intelligitur quanta suerit continentia Fabriti j, quem Ual. Maximus lib. . ait locupletem non multa possidendo, sed pauca desiderando iactum esse. 19 M.Curius Dentatus,legatis Samnitum aurum offerentibus, cum ipse in soco rapa torreret, 'Malo inquit h. Dc in fictilibus meis esse,&auru habentibus imperare. 2O Cn.&Publ.Scipiones in Hispania Asdrubalem vicerunt,&H: sipaniam suam secerunt,clait Florus: sed rerum sceliciter gestarum tristem exitum tulerunt, prophcum totis exercitibus caesi anno octauo quani in His amam tuerant, amissaque eius prouinciae possessio re nisi L. Marti j equitis Romani virtute εἰ industria, contractis exercituum reliquiis, eiusdem hortatu bina cailra hostium expugna ta essem. 2i Pub. Scipio Asel canus maior, filius fuit Pub Scipionis, qui iii Hispania interiit, & ab Ast: deuicta, Africani nomen inuenit: minor autem fuitsI:us Pauli Aemilii adoptatus ab Africani maioris filio: Marc.Portius Cato illo quinque annis inferior su:t, hoc autem aetate Ionge griandior. 12 Concludit primam partem orationis, quod opes & diuitiae in bonis non sint: quae conclusio exornatur comparatione diuitum, qui magnificis rebus abundant, & vel rum, qui res ipsas contemplerunt. 23 Hactenus Cicero disputauit ad uosus opes & commoda fortunae: deinceps voluptatem refellit, quam plerique existimant non modo bonum sed etiam suminum bonum es e & definiunt iucundum motum,quo sensus hiant: argumentum est ab aduerss: Voluptas est pecudis propria: non igitur sit inuin bonum. Socrates apud Platonem saepe voluptate, puras laudat,quae sunt adiunctae sapientiae: scedas autem voluptates corporis& vita εἰ verbis damnauit. Fuit enim clim frugi, tum laborum & dolorum imprimis patiens: & apud Xenophontem cum Eulydeino disputans, multa voluptatum incommoda commemorat: &m Phylebo, Animas inquithotti potes suriosae perturbant, nec adolescere nos permittunt. 24 Alterum argumentum a repugnantibus ita concluditur: Omne bonum iacit possessorem suum meliorem:
Nulla foeda voluptas facit possessorem suum mesicrem. Nulla igitur foeda voluptas est bonum. M E
704쪽
' xs Eadem est coclusio proximi syllo ismi,&uniuersae disipurationis, quae paulo plenius & uberius ita seri poterat: Cum diuitias habere,voluptatibus perfrui, & reliquis fortunae vel corporis commodis abundare non sit bene vivere: reli quum est, ut bene vivere sit idem quod recte & honeste : unde eiscitur, ut quod honestum est, id sollim sit bonum.
In quo virtus sit,ei nihil deesse ad beate
' Ec vero ego I Regulum aerumnosum, nee
inmicem, nec miserum nquam esse putaui:
non enIm magnituri animi eius cruciabatur
J a Poenis, nongrauitas, non fides, non consta tia, non Ia irtus, ' non denique animus irae, qui tot vi tutumpraesidio munitus, tantoi comitatu virtuti plus, quum corpus eius caperetur, capi certe i ta non potuit. xero marium vidimus. qui mihi secun is in rebus unus ex fortunatis hominibus, in aduersis unus exsummis viris τι lebatur: quo beatius esse mortals nihil potest. ' Nesiis, insane , usis quantas vires Ῥirtus habeat. Nomen tauiatum γιrtutis Uurpas . quidi a valeat, noras. ' Nemopotest non beatissimus esse, qui est totus ex me, quique in se Ῥnο sua ponit omnia' cui autem stes omnis G ratio mcogitatis pendet ex fortuna, huic nihil potest esset certi, nihilque suoά exploratum habeat permansurum sibi, ne virum quidem Hem. y Eum tu hominem terreto, si quem
eris nactus illusinossi, mortis aut exit, minis: mihi γero quicquid. acciderit' in tam ingrata Huitat , ne recusenti quidem euenerit, non modo non repugnanti. ' Quid enim ego laboraui, aut quid egi, aut in quo euigilarunt cu
rae cogitationes meae siquidem nihilpeperitat nihil coni II a
705쪽
cro M T. CICERONI ssecutussum, i in eo statu essem, quem nes fortunae temeri tas, nes inimicorum labefactaret iniuria. Mortemne mihi minitaris,*t omnino ab hominabus,an exilium,ut ab improbis demigrandumsit mors terribilis est js,quorum cum vita omnia, extinguunturi. non lys, quorum laus emori non potest. Exilium autem terribile istu, quibus quas ii cumscriptus est habitandi locus: non lys qui omnem orbem terrarum τnam urbem esse ducunt '' Te miseriae,re aerumnae premunt omnes, qui te beatum, qui te forentemputas: tuae libidines te torquent: tu dies nolles s cruciaris, cui necsatis
est quod est, O idipsum quod habes, ne non diuturnum sit
futurum times. Te conscientiae stimulant maleficiorum tuorum te metus exanimant iudiciorum ais legum. Quocumque astexisti, ut furiae,sic tuae tibi occurrunt iniuriae, vae te respirare non i nunt. '' Quamobrem ut improbo ullo inerti nemini bene esse potest sic bonur τὰ sopiens fortis miser esse non potest. 'Τ Nec vero cuius virtus mores , laudandi sunt,eius non laudanda vita es, cpomrofugienda vita ea, quae laudanda ene esset autems i
ta lasset misera. Quamobrem quicquid est laudabile din
oe beatum, forens, expetendum rii eri debet
Secundum Paradoxum ut ait Cic.Tusc.s primo connexum est: Nam cum Stoicus docuerit, nihil esse bonum, nisi quod honestiam sit, hoc probato, consequens est beatam vitam virtute esse contentam: Sc quo modo hoc consequens est illi. sic illud huic: ut si beata viata virtute contenta sit,nisi honestum quod sit, nihil aliud sit bonum. Vtrumque Cic.Tuscul.f. in unam 3c eandem disputationem inclu-st: at vero nuc separatim de honesto Sc summo bono Stoicorum more propriis argumen is Sc distinctis rationibus disserit. Atque boeitem Zenonis dogma beatam vitam in sola virtute posita in esse) Socraticum est: Socrates enim in Gorgia, cum esset ex eo quaesitum Archelaum Perdiccae filium, qui tu fortunatissimus haberetur, nonne beatum putaret Haud scio inquit: nunquam enim cum eo loquutus sum. An tu aliter id scire non potes: Nullo modo. Tu igitur ne
706쪽
de Persarum quidem magno Rege potes dicere, beatusne sit: An egol ossem, cum ignorem quam sit vir doctus, & bonus Quid tu in eo
ita in beatam vitam putas Ita prorsus existimo bonos beatos, improbos miseros. Miser ergo Archelaus Miser, si iniustus. Ex hoc igitur augulto Socratis sonte Stoica disputatio manavit, quae tantam virtutis vim esse vult, ut nullis iniuriis fortunae, nullo dolore aut cruciatu corporis in sapiente frangi aut labefactari possit, in quo magna est Stoicis cum Peripateticorum familia contentio, apud Christianos ridicula, qui beatam hominis vitam.neque tribus bonorum generibus
definiunt,ut Peripatetici, neque in una virtute mundana ponunt, ut Stoici, sed eam totam ad Deum referunt. r orditur ab exemplis M. Reguli,& C. larii, in quibus latet assimptio primi sillosismi, ut athesi ad hypothesim facilioris intelligentiae gratia reuocetur oratio: syllogis inus autem prasius ita concludi potest, Qui in seipso sua ponit omnia, is est beatus: Vir bonus in seipso sua ponit omnia: ut Marcus Regulus, ct Caius
Itaque vir bonus est beatus. Nec enim M. ille Regulus,ria tCie.in Pi nem, quem Carthaginenses resectis palliebris illigatum in machina vigilando necauertit, videtur supplicio affectus: Et cum,ut idem ait lib.3. Oisc.vigilando necabatur, erat in meliore caussa, quam ii domi senex,captiuus,peri urus,consularis rei nansisset. Tubero in historiis scria Getis. psit, Resurum noctu in profundissimas tenebras a Poenis clausum fuisse,& sum- M.f. modi et S Solis aestu oculos in caesum intendere coactum aduersus Solem. i S c lib. a.de Fimb. Cato, Recte,ai apiens inuictus dicetur, cuius etiam corpus si constringatur, animo tamen vincula mi ici nulla possunt. 3 C. Marius m rebus secundis sominat stimus suit,quia licet humili loco natus, tame omnibus honoribus per ordinem iunctus est,Tribunatu, Aedilitate,Praetura,LeCati ne: quinetiam septies Consul fuit, multisq; rebus pra clare gestis de Iustiirtha, Cimbris, Teutonibi s triumphauit: idem victus a L. Cornelio Sylla, & pullus in Urbe virtutem non amisit, sed eandem constantiam adhibuit, quam in rebus si cuneis: de quo Cic.post reditum,Vidi,inquit,ego sortissim si municipem meum
C. Marium cum est et si imma senectute, non modo non infracto animo propter magnitudinem calamitatis, sed confirmato atque renouato: quem egomet dicere audiui , se tum non suis enia crum, cuni careret patria,quam obsidione liberauisset: &clim bona sua pollideri ab inimicis di diripi audiret: cum adolescentem filium audiret eius sc ii socium calamitatis: cum in paludibus deme sus concurs u & misericordia Mynturnensium corpus & vitam suam conseruaret: cima parua nauicula traiectus in Africam,quibus regna ipse dedera ad eos lup
plex inopsque venisset: recuperata vero die nitate se non com missurum, ut cum ea qu.ae amiserat, ubi resta uti essent,virtutem animi non habere qua nunquam
perdidisset. conclusio syllogii mi cum apostrophe in aduersarium, qui vi
tutem verbo, non v ta te saetis usurpat.Tale est illud Horat. lib. I .epist. 6.
Virtutem verba esse putas, ut ligua lucum. s Propositio syllogismi coni net descript onem Stoici sapientis a Christiana
religione alienam: sacrae enim literae admonent hominem, non ut in seipso,& in proprio robore animi sui ted in Deo optimo maximo sua ponat omnia. 6 Ratio propositionis vera quidem est,eum qui ex Mituna pendet, certi nihil haberer nec tamen Propterea sapientem & beatum virum sine Deo definire oportuitiqui
707쪽
humana quadam vireute nrteretur,& in eam spem omnem positam haberet philosi,phari enim de virtute & de beata vita sine Deo, & diuino numine impium est. 7 Occupat ea quae contra virtutem dicuntur, ea na videlicet metu moreis aut exilii terreri,& miseram efficti huic igitur obiectioni resistit,& metum mortis aut exilii negat in sapientem cadere: argumetum est ab adiunctis sapientis,quia in vita se constans: Sc sententia generatim sic ponderanda est:
Vir constans mortem & exilium contemn ta
Sapiens est vir constans: Sapiens igitur mortem & exilium contemniti Hucpertinet illud Horatianum Iib.3.Odarum,ode 3.
Iustum tir tenacem propositi virum
u ciuium ardorpraua iubentium, u vultus in tuin tu tu anni
Mente quatitsolida, negi austero. Sux inquie i turbidici adriae, i Nec fulminantis magna Iouis manus: Sifractus illabatur orbis, Impavid inferient mime.
8 Ingratam ciuitatem vocat, quae T. Camillum ,quae Africanum, quae Nascam,quae P.Lentulum bene meritos ciues in exilium misit, aut exulare permisit, de quibus lege Valerium capite 3 l. bri s. 9 Enthymema est ex complexione &propositione,quibus si addat assumptio,syllogismus hoc modo per scietur: Neque mors terribilis est his, quorum laus emori non potest, neque exilium his, qui totum orbem terrarum unam urbem esse
At bonorum virorum laus emori non potest, di totus orbis communis quaedam ciuitas illis est: Neque igitur mors nesve exis tum boni, viris terribile est. io Cato apud Ciceronem lib. y. de Finib. Stoici, inquit, censent mundum regi numine deorum, cumque elle quasi communem , stem εἰ ciuitatem hominum S deorum,& unumquemque nc strum esse huius mundi partem: S Socrates interrogatus cuiatem se esse diceret, Mundanum,inquit: tot ua enim mundi se incolam &ciuem arbitrabatur. Et ou dius,
Oninesolumforti patria es Lut piscibus aequor,
In volucri vacuo quicquid in o be patet.
at Consrmat deinceps thesim ab aduersis: qui locus pressus ita concluditur quinta Tusculana: clim enim satentur homine, satis magnam vim esse in vitiis
ad miseram vitam, nonne fatendum est,eandem vana esse ad beatam 3 Contraria enim contrariorum sunt consequentia:hic situ, enumerantur perturbat Ones, libido,dolor nctus, conscientia scelerum,quae sceleratos homine miseros & i
so lices iniciunt. ri Concludit sententiam ex aduerss, qualis est apud Plat nem in Alcib: ade primo: Soc. Qui male agit, nonne miserλ ALC. M in Equ: lem. Soc. An vero & hi,quibuscum haec asity AL c. Et hi quo Soc. Nemo itaq; scilixelse potest,n si sapiens, bonusque sit. Alc. Nemo. So C. Sequitur ut mali homines miseri sint AL c. Apprime. Soc. Non ergo qui diues sit, sed qui prudens. miseriam vitat. AL c. Videtur. 33 Stoicus sorites inuolutus & implicatus est, quem licebit ita clarius euoluere atque explicare: Vita laudanda sugienda non est: Cuius autem virtus laudatur eius vita est laudanda: Cuius igitur virtus laudatur, eius vita fugienda non est, sed beata & . forens existimand Digitizec t
708쪽
Quod aequalia sunt peccata. PARADOXON III.
' rua, inquit, res en, atque magna culpa Ni c peccata rerum euentu,Iuvit,s bo x minum metiendasunt. In quo peccatur,iθου te Ii aliud alis maius esse , aut minus: in.m
quidem illudfeccare,quoquo te verteris,*num est. ' uri nauem euertatgubernator, an paleae in re aliquantum, iugubernatoris in citia nihil interest. Lapsa est alicuius libis L in muliere ignota, dolor ad pauciores pertinet, quam si petulans fuisset: in aliquageneros ac nobili virgine,peccauit vero nihilominus. ' Siquidem estpeccare,tanqua transire lineaου. quod cum feceris,culpa commissa e Ii: quam longe , progrediare,cumsemeltransieris,ad augendam transeundi culpam nihil pertinet. ' Feccare certe irret nemini. Quod
autem non licet. idhoc dino tenetur,si arguitur non licere titis uidem nec maius,nec minus *nqua eri potest,quoniam in eo estpeccatum, si non licuit,quod emper τnum Oidem est, quae ex eo peccata nascantur, aequalia sint oporret. Quodsi virtutes pares sunt, inter se paria esse etia vitia necesse est. inqui pares esse , nutes, nec bono viaro meliorem,nec temperante temperantiorem,necforti fomtiorem, nec sapiente sapientiorem posset feri facise potenperstiti. - virum bonum dices, qui depositum nullo te- se, cum lucrari impuneρosset, auripondo decem reddiderit, si idem in decem missibusponda auri, non idem feceris'
ut temperantem eum,qui se in aliqua libidine continuerit,in aliqua essederit' tana virtus es consenties ciι ratio
ne γperpetua consantia mihil huic ad voles qua metu
709쪽
nim si benefacta, rectefacta sunt, O nihil recto rectius est,
certe net bono quidem melius quicquam iuueniri potest.' Sequitur igitur, ut etiam iuitia sinuariasiquid prauitates animi recte vitia δcuntur. . sequi quoniam pares 'virtutes sunt, recte etiamfacta, quando a virtutibus proficia fiuntur,paria es debent item peccata,quoniam exuisse manan sint aequalia necesse est. ' . Apini phis, inquit, ista sumu, metuebam ne a lenonibus iceres. Socrates aestutabat φο modo. Bene hercule narras: nam sum doctum sapientem virum fuissememoriae traditum est. Sed tamen
quaero ex te, quando verbis internos contendimus, nonpu
gnis virumpotius ile bonis en quaerendum,qui baiuli ais verari , an quid lomines docti semisenserint' praesertim cum hasntentia non mori Verior, sed ne utilior quidem hominum vitae reperiri *Papossit. uaevis in enim,quae magis arceat homines ab improbitate omni, quam si sensirint nullum in delictu esse disirimen, aequeprecare se, si priuatis,ac simagistratibus manus instrantur: quamcuns in domum prum intuleris eandem esse labem ubi inos V Nihilne igitur intereu, nam hoc dicet aliquis patrem quis necet, an 'πκm da ista 'Onas, iudicari qualia sint non facit epossunt. Patrem *itapriuare , Per eius est, S untini qui parentesμos liberos emori, quamstruos
rueret maluerunt,tarricidae fuerunt. Ergo parenti
nonnunquam adimi vita sinestetere potest, struo saepe sine iniuria nonpotest. Causa igitur baecnon natura distinguit: quae quando alteri accessit, id propensim si utrique adiuncta ess,paria fiant necesse est. '' Ilia tamen interest, quod instrua necandosi i fit iniuria Apeccatur inpatris
710쪽
PARADOXA. tris vita violanda multu peccantur. Violaturis enim qui
procreauit, is qui aluit, u qui erudiuit: is qui in sede ac δε-
mo,ais in republica collocauit: multitudine peccatorum praestat os,parua maiore dignus est. Sed uos in vita 1 si quae
ii peccato parnasse,sed quantum cuique liceat Ilectare debemus. Quicquis non oportet celus esse, quicquidnon li
cet, nou putare debemus. '' fiamne is in minimis rebus Eliam. Siquidem rerum modum fingere nonpossumus, se
nimorum modum tenere possemus. Histrios aulum se ma
uit extra numerum, aut siversaspronuntiatus e Tilaba una breuior aut longior,exsibilatur Gr exploditur: in esita, quae omnigestu mo eratior, omni versῖ aptior esse debet, ut in filaba tepeccare ilices' Poetam no audio in nugis,in ἘLtae societate audiam ciuem '' iligitis peccatara dimetientem
cum quicquidere tureerturbationepeccetur rationis amque ordinis. '' Perturbata autemsemel ratione oe o inc
ndibosiis addi quo magis peccariposse Uideatur.
Quoniam Stoici virtutem volunt esse bonum quoddam natura persectum, & sapietem definiunt eum, qui sit omnibus absolutarum virtutum numeris absolutus, nec sapiente q uenquam sapientiorein inueniri posse existimant, ut eorum iudicio sapiens omnis sit sapientissimus, & omnes sapientes aequὰ sapientes, & omnes qui sapientes non sunt, miseri sint. hoc consti tuto consentaneum fuit, ut ipsi dicerent virtutes omnes sapientium hominum, quandoquidem in summo gradu persectionis existerent,non tantum inter se pares esse . sed ne in sinsulis quidem generibus vllain crescendi accessionem habe re itemque vitia, quia sumina essent,inter se paria & aequalia esse omnia: quod quidem paradoxon plus habet sustilitatis, quam veritatis: non enim si omnia peccata aeque peccata esse dixerimus quia species communem naturam generis ex aequo sibi vendicant, ut homo non est magis animal, quam bestia) sequitur etiam, ut omnia aequalia dicamus: quantitas enim Sc potestas sceleris res quaedam aduentitia eth, quae per omnes comparationis gradus parium, inaiorum,minoruin duci potest: de circunstantiis rerum in quibus peccatur, alia