장음표시 사용
721쪽
mittere noctu venire domum ad eum precari, denique vplicare. Quae sit uisus est haec libertas existimaripoten quid' cum cupiditatum riminatus excessi, O alius est
dominus exortus ex confitent iapeccatorum, timor, quam
in ilia miseris,quam durae struitus' '' obsientibuspollo loquacioribus insit utendum. Omnes qui aliquid scire
'videntur,tanquam domini timetur. Iudex τero quantum
habet dominatum ' quo timore nocentes assicit ' Anon essomnii metus siruitus' '' Quid valet igitur ista eloquentissimi *iri L. Gras copiose magis qua liens oratio' diripite nos ex seruitute. Quae in isa struitus tam claro homini tam , nobili ' Omnis enim animi debilitata O humilis fracta timiditas, seruitus est. Nolites nere nos cuiquam peruire. In libertatem vindicari vult' misime. Quid enim adiungit, Nisivobis uniuersis, Dominum mutare, non liber esse vult. Quibus oes sumus, oestruire debemus. Nos vero, si quidem animo excelso G alto, virtutibus ema geratosi mus, nec debemus, ne ossemus. Tuposse ilicito, quandoquidem potes: debere ne dixeris, quoniam nihil qui quam debet, nisi quod ea turpe non reddere. Sed haec hactenus. Ere Ἐideat quomodo imperator esset is, quum eum ne liberum quidem esse ratio G veritas i i
Philosophi libertatem & semitutem non iure gentium.ut iureconsulti definiunt, ut liber sit is, qui nemini pareat: & semus, qui alicui subiectus mancipatusque sit: sed iure narum, id est, mentis & rationis: ut cum ratio in homine magistra est,& cupiditatibus imperat,e. tiam si corpore infirmus, vel captus sit, tamen is liber esse dicatur: iteinque cum ratio vincitur a cupiditatibus, licEt homo corpore r bustus sit, multisque per vi in subactis imperet, tamen is natura, id est . mente & animo seruus sit: quae disputatio est Aristotelis primo Politico: & Socratis in Alcibiade primo, ubi docet prauitatem serui. Iem esse,virtutem vero liberam:& in Gorgia,ubi probat Π rannos minimum
722쪽
nimum in esuitate posse. quia serviant turpitudini, se potestate mentis, Sc rationis careant. Et apud Xenophontem lib. . Comment. Die
mihi, 5 Euti de me, putasne libertatem hominibus & Reipubl. magnam possessionem esse Magnam, inquit. Qui igitur voluptatibus corporis inseruit.&ob id a rebus optimis auocatur, huncine liberum esse putas: Minimὸ, inquit. Fortasse arbitraris liberi esse hominis bona Se recta agere, serui autein habere aliquid intus, quod impediatine rationem ducem sequatur. Sic,inquit, rursus arbitror. Libertas igitur & seruitus per metaphoram a philosophis usurpantur, ad signincandum illic quidem principatum rationis cupiditatibus imperam iis, hic vero oppressionem mentis & rationis malis affectibus tamquam imperiosis dominis obedientis.
I Principium videtur ironice aliquem Romanum principem reprehendere, ut M.Antonium titulo S nomine imperatoris gloriantem: quae iactantia eludiutur a minori ad maius: lylloeismus est eiusmo)i: Qui non potest suis cup:d: talibus imperare, nec hominibus qui dem poterit: Hae non potest suis cupiditatibus imperare: Tanto minus igitur hominibus imperabit. x Horarius libro I. wistia. egem pri ne Patu rationis &virtutis au ineptiastoli, desinit:
se pueri Iudentes, Rex eris,aiunt,
Et Cic. pro Sylla, Nisi sorte, inquit, regium tibi videtur ita viuere, ut non modb homini nemini ed ne cupiditati quidem ulli seruia contemnere omnes libidines,non auri ion argenti,non caeterarum rerum indisere,populi magis utilitati consulere,quam voluntati: nemini cedere,multis obpilcre, hoc si putas esse r
8ium, tum inermem confiteor esse. Et apud Persas paedagogus primogenitum situm regis, ut ait plato in Alcib. t. assidue admonere solebat, , t bene vivere consuesceret,& omnibus his,quae in seipso essent, imperare,nee uni omnino Lbidini seruire. 3 Primum caput Paradoxi,quod solus sapiens sit liber pprobatur authoritate sapient. um Sedoctorum hominum, qui hanc sententiam frequentissime usurpantiat, ut constat ex libris philolophorum S poetarum: syllog snaus est
ex remotione antecedentis ad concludendum remotionem consequentis.
Secundum argumentum sumitur a desinitione libertatis: syllogismus sin
Potestas vivendi ut velis, libertas ess: Solus sapiens habet potestatem vivendi ut vel uSolus igitur sapiens liber est. Assii niptio declaratur a se iis sapientis,quae sunt,Rectum sequi apienter prouia dere egibus parere ibere & loqui, & facere,& cogitare,voluntate & iudici o si re. s Prouerbi uin est: Sui cuique mores snpunt fortunam,id est,bona bonis,& mala malis euenire solent. Caesar apud Sallustium, Res, inquit, docuit id verum esse,quod in carminibus Appius air, fabrii esse quemq; sortunae. 6 CO cludit primum caput Paradox i, 3 transit ad secundum, cisputans a contrariis. Sunt enim contrariorum consequetia: ut si libertas est sapientis, seruitus est stulti & insipientis. quae disputatio quo planius intelligatur, Cicero duo senera seruorum distinguit: unum legibus institutum, cum homines bello victi rure se tium alienae potestati ta dominationi praeter naturam subiiciuntur, de quibus
723쪽
Iureconsulti multa scribunt. Altero: in a ui aces natim ea vet ante diximus, cum
ratio debilis & infirmi S I per orbationibu superara non poteli agere id quodvulf, id es rectum & hone bam: tum e nin bicuntur homineς serub quia prauis affectibus tanquam tyrannia serviunt: sic literae lacrae iOQuuntur Qtri peccatum committi seruum elle peccati: Eaedemq; admonent pestim sceleratos homines esse in potes late&vincias Cacodaemollis. 7 Sectiva definitio seru ituta, huic disputat om conuenitis si opsimus est connexus primus: .
Si sieruitus est obedientia Dacii animi, omnes improbi sunt serui: Sed leruitus est obedientia fracti animi: Omnes ig tur improbi sunt serui. Propositio probatur inductione hominum improborum per species,Voluptuos, auari, ambitiosi, habent animum fractum, & arb: trio carentem tuo, & hi sunt improbi. Si igitur seruitus ita est,impiobi sunt serui. Ac primum de seruitute hominum voluptati deditorum agitur, qui turpiter parent mul: eribus: ex hoc genere est incontinens ille apud Persum Satyr.s.
Nun erus ae Violens at si vocet, haud mora, dicas, quidnam ut Ar faciam' ne nunc cῖm accerser, . vltra Supplicet, accedam i totus integer illine
Exieris, nunc nunc,bis, lac, quem quaerimim,hic eII:
Non infestitia lictor, quam tu lat ineptus.
Et M. Antonius, qui Cleopatre pretium sibi dinum Romanum imperium pronii si se Hercules,qui imperara ab Omphale regina Lydorum pensa muliebriter tractauit: & Sardanapalii , qui inter scortorum greges delituit. 8 Complexio est syllogismi exornata comparatione maiorum. 9 Secuti dum caput inductionis qubd auari serui sint,qui diuitias expetant & admirentur disputatur prinitim collatione similium, Ut in magna familia serui atrienses serui sunt: Sic in ciuitate principes auari suam ni cupiditatum serui sunt. Serui atrienses erant ol: in in familia praecipui, qui in atrio signa, tabulas, i magi-Mes, de pretiosani gazam cullodiebant. io Dialogismiis sequitur ad eleuandam & extenuandam arrogantem auitioritatem principuim. qui deinceps comparantur mediastinis seruis vilis limis 3 abiectis limis,& in familia res ibi dido tractantibus: idque recte: auarosquidem homine nil est sordidius. ii Secundus dialogisnus est, in quo refellitur aduersarius ab adiunctis, auaritia, surto, &admiratione tabulatum S signorum, quae ex Nouinciis Romam exportauit. 11 Aetionem Plin. p. aib.ῖ I. inter clarisii mos Pictores polia δε quorum t bulet singulae oppidorum opibus , ei derchtur.Idemq; Ptin .car. Io.lib.3s.Clari, inquit, ior . Olympiade extitere Aetion & Telimachus. Aetionis sunt nobiles picturae Liber pate tem Tragoed: a & Co: noedia, Semiramis ex ancilla adipisces regnum, anus lampadas Π Eserens, & noua nupta verecundia notabilis. Cicero in Bruto. In Aetione, ait, N icomacho, Protogene, Apelle,iam persecta sunt Omnia. i3 Polycletus S cyonius statuarius, Aseladis discipulita Diadumenon secit molliter iuuenem centum talenti. nobilitatum : item Doryphorum viriliter puerum fecit,& quem canona arrisces vocant, lineamenta artis ex eo petentes velut i lege quadam: notusq; hominum artem ipte fecisse artis opere iudicatur: secit Sc diluingentem se.& nudum talo incestentem,duosque Pueros talis ludentes, qui vocantur sunt in Titi Imperatoris atrio.Item Mercurium qui sitit Lysimachi .e: Herculem, qui Romae, Antrum I terra sustinentem: Artemona, qui Uca φορίω appellatus es l. hic consummat se hanc scientiam iud ,catur,& His sic erudasse,ut Phidias aperuisse. I Tertius dialogi sinus eludit Pulchritudinem eiul modi operum, quae a pictoribus Statuariis reiciun
724쪽
riari argum tum est a dissimili, Non quemadmodum pueri,ita sapientes his deliciis & venustatibu s operum delectentur. qui locus exoria tur domesticis exemPlis antiquorii Imperatorum. is Mummius extincta Achaia repleuit urbem. m :- n apte excellit non relicturus sitae dotem: de Quo Cicero in Oisc.lib. 2. Quid,Luc. 'Mummius nunquid copiosior , cum copiolassina am urbem sui ditiis simulisses Italiam ornare, quam domum suam maluit quanqua Italia ornata domus ipsam ini videtur ornatior. I 6 De mullorum deliciis, Cicero ad Atticum lib. i. Nostri,inquit, principes digito se coelum attin ere putant, si mulli barbati in piscinis uni, diui ad manum accedant. I ei aestet favult dictos esse a malleolorum calaceorum similitudine. Hi risces semina barba in labro inferiori insigniuntur, ut ait Plinaib. n.nec in vivariis, aut piscinis nascuntur, sed ex mari huc asportantur. II Murenae item accinebantur ad Romanas Piscinas ex freto Si culo, ut ait Macrobius lib.3.cap. 8. quae ex illo loco πλῶ 'nia vocantu Latine flutae,quod in summo supernante Sole torrefactae curuare se posse,& in aquam mergere desinunt,atque ita satiles captu sunt. Martialis lib.ι3.stuae natat tu Siculo grandis muraena profundo
Non valet exustam mergere Sole cutem.
. I 8. arguinentia in est de auarorum ictu mite ex eorum lactis, quod sp culari inisere serviant,de quibus Horatius,
uni qui Frusis G pomis vidum venentur auaras, Excipiant, senes, quos in uiualia mittant.19 Tertium caput inductionis quod ambitios sint serui disputatur ex e rum iactis,quod hi honoris caussa cogantur multa liberis hominibus indigna ta cere. Persi us Satyr. .
Im habet illesii pulpa, quem ducis biotem. Cretata ambitior vigila, ω piper ingere lardi Rixanti populo ne Iura ut rutis psia: Aprici memini sesenes.
in Cum L .Lucullus prouinciam belli Mithridatici a Senatu impetrare vetaret, Cethegum principem Senatus hominem flagit: osissimum officiosis lime r sare de ad Preciam scortum Cethegi dona mittere coactus est. Lege Plutarchum in vita Luculli. 2I Confirmat item ambitiosos esse seruos, quia perfuncti li noribus oratores & iudices metuunt: sillogi sinus es t eiusmodi: Qui metuunt erui sunt: Improbi male partis aut gessis honoribus accusationes di iudicia
Tales is tur homines serui sunt. xi Prima adolescent.bus ad gloriam commendatio ex caussis forensibus vat; . t ait c icero Oilies ib. r. quarum etsi laudabilior est defenso, tamen etiam accula opersaepe probata est: sic Lic. Crastu adolescens accusauit Carbonem, Publ.Sulpitius C. Noibanum, M. Cicero C.yerrem, C. Caesar Dolabellam.Itaque multi Rectore, prouinciarum conscientia scelerum perterriti adolescentcscratores multis officiis sibi conciliabant, ne ab his in iudicium vocarentur. : 23 Posti emo loco reprehenditur oratro I icinii Crassi, quam habuit in miniarna concione ciuium, quum aduersus Philippum Considieni caul im Senatu. 'enderet cuius orationis idem exemplum citatur libro primo de Oratore, sed verb:s paululum immutatis. Negat igitur L: cinium Crassum sapienter locu tum esse, quum diceret Senatum populo Romano seruire debere: sed Crai Ius aes ter seruiendi verbum usurpabat,qaam hic Cicero,&apud populum Pos
725쪽
' tabe est ista in commomorandapecunia tua tam insolens ostentatio esset e tu diues' pro
se immortale Vone me aut e aliquid O didicisse non gaudeam Flusine tu diu is Quid sine diues quidem ' quid pauper etiam' ' Quem enim in
testigimus diuitem' aut hoc verbum in quo homine poni. m. ' Opinor in eo, cui tanta posses is es, xt ad liberaliter vivendum facili contentus sic qui nihil quaerat, nihil aneta nihil optet amplius. . nimus enim tuus oportet se iussi cet Iiuitem,non hominum sermo, nesposse oves tuae. Qui si tibi nihil deesseputas,nihil curas ambus satiatus e aut
contentus etiam pecunia I concedo diues es. ' Sin autem
propter auiditatem pecuniae nussum quaestum turpem p tas, ' cum isti ordini ne honesius quidem esse possit τι ut, si quotidie raudas,decipis escis,pacisceris, auferseripis socios spolias' aerarium expilas, si testamenta amicorum Zectas, aut ne expectas quidem, at i Uipponis: haec γ-trum abundantis, an egenti P unt imus hominis diues, non arca appellari solet: quamuis illa sit plena AmtZ inanem rii ebo,diuitem non putabo. Stemm exeo,quanis tum cuique sat est, metiuntur homines diuitiarum modum. Aliam quis habet, pecunia est opus DuM, maiore Flures,maiore etiam. Si ut aiunt) ' Danai quinquagintasiunt filiae, tot dotes maPram quaeruntpecuniam: qua tum enim cuiquestu est,ad id accommodatur, ut ante ilia xiluitiarum modus. ' Qui igitur non filiasplures dimnumerabiles cupiditates habet, quae breui tempore maxi
726쪽
mas copias exhaurare possent, hunc quomodo ego appe a- ιο diuitem, quum ipse egere se sentiate ' ulti ex teta audierunt, quum iliceres, Neminem esse diuitem, nisi qui
exercitum alere palset sῖufumbin, quod populus Roma
nus ex tantis vectigabbus iampridem vix potest..Ergo hoc proposito nunquam eris alues, antequam tibi ex tuis possessionibus tantum reficiatur, ut ex eo tueri 'sex le Pones, m magna equitum ac peditum auxilia possis. iam steris igitur, non esse te diuitem, cui tantum aesit, ut expleas id, quod exoptas. '' Itaque, sam pauperi
rem, ve otius egestatem ac men icitatem tuam nunquam
ob re tulisti: nam ut lys qui honesse rem quarunt merπcaturis faciendis, operis dandis,publicis sumendis intelli gimres opus quasito: sic qui videt domi tuae pariter
accusatorum atque , iudicum consectam greges, qui nocentes m pecunioseos reos, eodem te authore, corruptelam
iudic, molientes, qui tuas mercedum pactiones in patro, cinjs intercisas, pecuniarum in contionibus candidatorum , άimissones libertorum ad fenerandas diripi ndissiqueprouincias, qui expulsiones vicinorum, qui latroci niata in agris, qui cum struis, cum libertis, cum clientibus secietates, qui possessiones vacuar, ' qui prostraptio nes locupletum, qui caedes municipiorum, '' qui iliam S)llaui temporis messem recordetur, qui testamenta ub tecta, qui sublatos tot homines, qui inique , omniame nasia, delectum, Jecretum, alienam, sisam sententiam, forum, domum, ruocem, silentium, quis hunc non putetrans risibi quaesito opus esse ' '' oui autem quaesito opinsit, quis 'nquam hunc vere ilixerit diuitem' Este
nim iuinarumfluctus tu copia r copia autem declarat
727쪽
6 a M. T. CICERONI ssatietas rerum atque abundantia quam tu quoniam numquam assequere,nunqua omnino es diuessaturus.' meam autem quoniam pecuniam contemnis,m recte, est enim a Ῥulgi opinienem mediocris,assiuam nussa,agmeam mol-ca de me silebo, e te loquar. Si censenda nobis ais aestimanda res sit, vim tande luris aestimabimus pecuniam PIN i, 'Τ quam Fabritis Lia an continentiam Sabriij, qui illam pecuniam repudiabat' Utrum aurum Samnitum, an re onsum ' cur,' Haereditatem L nul an liberalitatem yricani,qui eius haereditatis V V2ximos tripartemssam conces ''' Haecprofecto quaesiunsummarum Urtutiι, uris aestimandasunt,quam ista quaesium
pecuniae. Quis igitur si quidem ut qui ue quo plurimi sit
psideat ita diligimus habendus sit dubitet,qui in virtute diuitiaepositaesint, quoniam nultipol o, nulla τὼ auri argenti, pluris quam virtus aestimanda en' O , --
mortales , non intelligunt homines quam magnum vectigal sit parsimonia. '' i emo enim iam adsiumptuoses relinquo
sum quaestuosum. Capit ille exsilis praesissexcenta sester
tia, ego centena ex meis. Illi aurata tecta in villis, oesoluta, marmor ascienti, c signa, tabulas suteli istem o v flem infinite concupi centi,non modo adsumptumstuctus iste es uetiam ad furnus exiguus. Ex meo tenui vectigali detracti umptibus cupissitatu, aliquid etiam redundabis i ter igitur ent ditior' cui deest,an cuisuperat qui eget, an qui abundat ' cuim possessio quo est maior , raptus roquirit a si tuendam, an quae se *iribus Uinet' Sed quid ego δε me loquor, qui morum ac temporum vitis,alia 1uantum etiam ipse friasse in huim siculi errore *ersier' A manibus patrum nostrorum memoria n e semper burios
728쪽
PARADOXA 6 scuriss Lucinios loquamur auper tandemfuit habuit enim aediculas in forinis, undum in Labicano. Nos igitur ditiores, qui plura habemus' Minam quidem essemusi'' Sed non aestimatione censius, verum victu ais cultu terminatur pecuniae modus. Non esse cupidum,pecunia in non esse emacem, ectigal esse contentum Ῥero seis rebus esse,maximaeseunt certi maei diuitiae. Etenim sisti callidi rerum aestimatorespratainareas quassam magno aestimat, quod ei generi possessionum maxime quasi nocerepotem quanti est aes an *irtus,quae nec eripi, nec 2rripi potest Ἐn- quammes naust is,nes incendio amittituri necte elatum, nec temporumpermutatione mutatur' ' u qui
praeditis.nt Obsent diuites: soli enim Vent res oest ctuosis Gysempiternas Ilias quod in proprium diuitiarum)I ontenti junt rebus sῖα Satis esseputant quod est,nihil appetunt,nulla re egent,nibi bi deessesintiunt, nihil requirunt. Improbi autem auari, quoniam incertas,atque
in casei positaspsissessiones habent, plus per appetunt,
nec eorum qui tuam adhuc inuentus in, cui quod haberet esset satis, non modo non copiosi ac Buites, sed etiam inopes acFauperes existimandisunt.
Sextum Paradoxon, ut pleraque alia, deducitur a Socrate libro de Republ. .in ciuitate, inquit,vere diuites nominabuntur,no quidem auro, sed iis rebus, quibus oportet virum bonum esse diuitem, ne mispe vita proba,atq; prudentia. Et apud Xenophon. lib.4. Commenti Animaduertit time aliquando b Eutideme,quosdam, cum valde pauca possideant. non modo satis habere, sed etiam abundare:aliis verone valde quidem multa satis esse ' Etiam mehercule, inquit: recte enim in mentem reduxisti: nam quosdam noui tyranos,qui tanquain egeni sint,ad iniuriam aliis faciendam impelluntur. Socr. Tyrai nos igitur inter vulgus,eos vero qui paucis rebus contenti sunt,& his reis em Utuntur, inter diuites ponemus. Mea ut videtur,utilitas me cogit fater, Simili ratione Stoici censent sapientes, etiam si mendacissi .ni
729쪽
sint, diuites esse ut ait Cicero in oratione pro Muraena. Atq; haec sexta declamatio, sicut aliae superiores, pro thesi disputat hypothesin, Minuehitur in M. Crassum vulgo diuitem nominatum, in quem negat hoc nomen quadra re, quod si improbus,& plus semper appetat: ubi diues Stoicd definitur contra vulgi opinionem. non qui multas sortunae facultates habeat, sed qui inultis animi bonis instructus, modi- eis fortunae copiis contentus sit.
I Initium orationi; habet intentionem de depulsionem ex contradictione: M. Crassus diues est: M. Crassus diues non est. Crassi opes, ut ait Plutarchus in eius vita, summam septem millium & ce tum talentorum essicieb it, antequam exercitum duceret aduersus Parthos, climetiam decimam suarum rerum Herculi consecrasset,& publicum epulum Populo secisset,& ternas minas in singula capita ciuium contulisset: quarum Opun maximam partemo verum licet dicere) ex bellis ciuilibus atque incendiis sibi comparaui publicis calamitatibus abutens ad priuatam utilitatem. H unc itaque Cicero in tanta opulentia multis argumentis probat non esse diuitem,quod auarus,& alieni appetens, quod sordid iis,quod iniustus,quod omnibus sceleribus de sagitus tectus,& coopertus sit. 1 Pri nisi argumentu sumitur a defini tione diuitis,atque ita coneluditur: Omnis diues suis νebus contentus est: Crassus non est suis rebus contentus:
Non est igitur Crassus diues. Propositio ex vi nominis intelligi potest: diues enim,ut ait Varro, I diuo deduciatur, ut Deus nil egere videatur. 3 NIumpi o amplificatur ex vita & facti Crasti, de quo Plutarchus, Apud Romanos, a si constat virtutes, quas plurimas Crassus habui unius auariti. x sordibus obscuraras fuit se: hoc enim in ipso praecipuum vitium,extera quae in eo erant longe superauit. QA laudius Trib. pleb.legem tulit, nequis Senator, quive Senatoris pater sitisset, maritimam n uem, quae plusquam c c c.amphorarum esset, haberet : id sitis habitum ad stuctus ex agris vectandos. Liuius lib.11. s Crassus temo Consul e templo Iouis Capitolini duo millia pondo auri sustui si ut ait P sib. GIdemque saepius in uertit vectigal aerarit,unde reus depeculatu suit. 6 Crassus multis haereditatis caussa blandiebaturi quua etiam saepe testamenta supponebat, id est, suppositis personis sali, testamenta obsignabat: cuius auiditatem Cicero ridet in O se. lib. 3.Si dares hane vim M. Crasso,ut digitorum percussione haeres posset scriptu esse, qui reuera non esset, in sero, mihi crede,saltaret. 7 Iterat argumentiun a defin: tione diuitis,atque ita concludit,
Diues id quod satis est,habet: Crassus non habet, id quod satis est:
Crassus ig:tur non est diues. Proposidici declaratur exemplo ab adinctis lampto, ut intelligatur qualis debeat esse diuitiarum modus pro conditione & circumstantiis personarum. 8 D nao regi Aegyptiorum io .siliae suerunt, quas inuitus S coactus Io. nepotibus, qui ex Aegypto fratre nata essent, in matrimonio collocauit. 9 Asiumptio ge complexio virata eadem sententia comprehenduntur :&id se uens est inor tionibus Ciceronis. io Cicero nititur conuincere Crassum Crassi ipsiust stimonio, Nauthoritate: syllogismus est simplex lecundi generis, Omnis diues exercitum potest alere fructibus suis, ut ait Crassus: Exercitum autem c rassus alere non posset suis sumptibus:
Crassus igitur suo ipsius iudicio diues non est. Hanc
730쪽
Hanc Crassantentiam Plutarchus in eius vita reprehendit: Illud ver ait, non
' te dicere sol ar, Neminem omnino diuitem dici aut eae istimari debere ovi suis facultatibus exercitum alere non posset nullus enim eli modus bellici IImptus: nec ulla inentura bellum nutritur,ut ait Archidamus. H Leaitimus exercitus ex Romano Que conscriptu, videtur olim fuisse sex legionum*quanquam etiam legimus pauciores aliquando suille,ut terna ,aut binas,aut quaternas conuabat autem legi ut ait Vegetius,sex millibus ped: tum & centum,equitibus autem si cingentis triginta uno: his adiuncti erant auxiliares, qui a sociis vel foederatis gentibus ad subsidium belli mittebatur. i: Pro equitur institutam quae-itionem a repugnantibus: syllodi sinus est simplex primi generis: Qui semper aliquid quaerit a unquam diues futurus est: Crassus perpetuum quaestum facit:
Cratius igitur nunquam diura erit.
Complexio prima est sibinptio secuda, quae illustratur similitudine hominum
quaestitolorum, ut mercatorum,opiticum, clii tediorum. Redditio coinparati
'l' isset m uJunux indicant Marcum Crastin suis rebus contentum non esse,sed ad rem auidissimum. 13 L Sylla multos diuites proscripsi via luis,ex quibus erat unus Cras us,interficerentur,& eorum bona publicarentur: idemq; splendidi mina Italiae municis' a sub hasta vendidit, caesis municipibus, buterum,Interamnum, Praeneste,Fluentiam: nam Sulmonem vetus oppidum. deieri. Les Florum libro 3. & Appianum in bellis ciuilibus. i Cra Ilus Syllanis temporibus magnam partem urbis a Sylla vastatam paruo pretio a d mini S cc ponet loribus emit, cu hi partim metu, parti in egestate coacti, n:hil Crash llogisnus existit: Omnes diuites & eopiosi sunt contenti sua sorici
Crast iis non est contentus sua sorte: Crassus igitur diues non est. is occupat ostentationem hominis auari: Ego,inqui multa possideo tu vero tenuem pecuniam habes .Hunc itaque refellit exemplis hominὐ in continentis umorum, qui Plui ab virtutem, quam opes aestiniarunt, quod in illa non in his verae essent diuitiae. I7 Fabritius legatus ad Purrhum missus pro captiuis redimendis, oblatam a rege pecuniam respuit: & postridie cum ad eum terrendum magnus eleplus productus esset:Neque,mquὶ heri me aurum commouit Ineque hodie me bestia comouebita a 8 M.Curius post tres honestissimos triumphos agellum situm sodiebat,& aedi cnias incolebat, ubi rapis & oleribus vescens, legatis Samnitum dona offerentibus: His, inquilina minae auro opus est, quibus haec coena Latis sit: quique aurum habentes vincere, quam aurum habere pulchmis esse iudicant. 19 Plutarchus scribit haereditatem L .Pauli non magnam utile: erat enim, vi :ple aitimi miris cupidus pecuniae,sed sumptuosus, & liberatismec multa habebat: sed cum dos uxori reddenda, vix eius patrimonium lutiecit: huius lilius Scipio Asrieanus minora Scipionis maioris filio ad Optatus Paternam haereditatem non attigit, sed labio maximo Allobrogico fratri suo concellit. 2o Pol tremuin argumentum de veris diuitiis ira concluditur: Ut quisque quod plur: mi fit,possidet,ita ditissimus est habenduM Uiri boni virtutem possident,qua nihil est pretiosus Quare viri boni ditissimis lint habendi.