장음표시 사용
711쪽
paria alia ina; ora .alia minora peccata diiudicatur,velut socium hau dare Sc pupillum paria sunt:&patrem occidere, grauius quam serauum 3c quempiam verberare leuius, qutin interficere. Hoc quoque paradoxon. sicut reliqua alia, Stoici ex Socratici S sermonibus videntur arripuisse . Socrates enim tametsi multis in locis vitia gradibus
distinguit ultimo tamen libro de Legibus: Si quis ait)publicum su-
ratus fuerit, siue paruv. siue magnum, pari poena puniatur: qui namque rem paruam sustulit, cluamuis minore vi, quam qui magnam, Lib.I. Epio. puerit, aequa tamen cupiditate suratus est. Et Horatius in Epistolis ad hanc Socraticam Se Stoicam sententiam allusit:
Stupes fallendi, miseebusacra prophanis Num ae mille fabae modiis cἰm surripis viiunx. Samnum eII. nouscinus mihi pacto lenius isto.
i Verba sunt cuiusdam philosophi Stoicum paradoxon refellentis: Parma rex est,in qua peccatur: ergo paruuin deliciti m. Cui Cicero ita res stit, ut neget naturam peccati circunstantiis rerum, sed duntaxat genere prauitatum metiendain & aestimandam esse: In suo quὼd ad comparationem quantitatis attinet, cum Stoicis labitur, & subtilius quam verius argutatur: syllogismus est con nota us primus: Si, cum lineam rationis trans sti, culpa commissa est, quam longEprogrediare, nihil ad augendam culpam interest: Sed,cum extra lineam rationis prodi isti, culpa chnim illa est: Quain longε igitur progrediare, nihil adaugedum peccatum in Aterest. Propositio declaratur similitudine peccati ,&rei in qua peccatur: quasi haec augeri vel minui possit,ut persona domini maior est,quam serui: illud vero no pon1it: quasi violare dominum & seruum paria deliba sunt: quod ita paradoxon &absurdum est,ut iudiciis no modo indociorum, sed etiam sapientium hominum repudietur. 2 Proxima dissimilitudo illustiatur similitudine: Ut gubernat ris inscitia siue paruam siue magnam iacturain secerit,una S aequalis est: sic intemperantis hominis libido, .sue in ignobili, siue in nobili virgine lapsa sueri par & eadem est. Cicero lib. .de Finib.Vi enim,inquit,gubemator aeque peccans palearum nauem euertit, re si auri, item V ue peccat qui Parentem & seruumini uria verberat. quod argumentum euertit deinceps his verb:s: Haec non vide re cuius generis onus nauis vehat, & ad gubernatoris artem nihil pertinere: ita que aurum paleainue portet,ad bene aut male gubernandum, nihil interesse: a quid inter parentem&seruulum intersit,intelligi&potest&debet: ergo in su bernando nihil,m ossicio plurimina interest,quo in genere peccetur: de si in ipsa nauigatione negligentia est nauis euersa, maius est peccatum in auro, quam in palea. 3 Asumptio syllogismi constat definitione peccati ex similibus sum pta: Vt enim spatia locorii ccito linearum ductu distinguuntur, sic virtutes modiocritate definiuntur, extra quam qui prodeunt, peccare dicuntur: rivistoici.sbmniant,aeque peccare: Vnde Persus Satyra F. ait,
Nili ibi concessit ratio digitum exereleccas, Et quid tam paruum eI f sed nullo thure litabis, Haereat in stultis frenis ut semuncia recti.
Transilire i tur quasi lineas, est tanquam certos Osficii terminos Praeterire, nec modum in agendo seruare: nam, via It Horata uS,
712쪽
. E II modus in rebus ,sunt certi denis fines: i quos ultra citras ne cit consistere redium.
4 Secundum argumentum sumitur ab altera desinitione peccandit syllogitaus est simplex primi peneris: Quod non licet, id nec minus nec maius esse potest .: Peccare,est facere quod non licet: Peccare igitur, nec maius, nec minus esse potest: Propositio & assumptio, si essentiam peccati consideres,verς quidem sunt,ut onmnia pecccata dicantur aeque peccata: si vero qualitates & circumstantias, falsae: 'quia peccatorum alia alias leuiora grauioraque furit : non iSitur omnia paria &aequalia. s Τerti uim arsu mentum est a paribus: Sc syllogismus connexus primus,ubi retinetur antecedens,ut recineatur conseques. Simile est argumentum lib.3. de Finib. Qiuaru m artium summa crescere no potest, earum etiam conta nutu summa non poterit augeri: Ad virtutis summam accedere nihil potest: Nec vitia quidem igitur crescere poterunt, quae sunt virtutum contraria 6 Haec ratio non probat assumptionem, sed hoc tantii in arguit non esse eum virum bonum,qui semper bonus non sta nec temperantem, qui temper temperans non sit: quod quidem Cictroni propositu no est ad probandum. 7 Haec otio probat definitionem virtutis aequaliter omnibus virtutibus conuenire, non tamen omnes Hrutes aequales esse: ut definitio montis omnibus motibus aeque eonuen It: nec tamen consequens est,ut si Oinnes montes aequξ montes sint,protinus etiam aequales sint. 2 Similitudinis vis quaedam lite inclusa est a rectis lineis,ut quemadmodum recto rectius,sic bono melius nihil sit: tuae similitudo item fallax est: vi enim omnes rectae lineae sint aeque rectae,quia a puncto ad punctum breuis sinae sunt possunt tamen esse inter se ita aequales: quia aliae aliis breuiores longioresque sint. 9 Complexio superioris syllogismi illustratur comparatione parium, bi caussae cum essenis conseruntur, virtutes cum recte sectis,& vitia cum peccatis: virtus enim est constans animi affectio,sicut vitium: sed illa honei a & laudabilis, hoc turpe & vituperab: te: ut aute illinc recte facta, ita hinc praue facta, id est, peccata proficiscuntur. io Quartum argumentum nititur authoritate Socratis, ui lib. n. de Legib.videtur hanc sententiam de peccatis paribus indicalle, et ante diximus..ri Hoc argumentum in contrariam partem etiam valere poterit,ut si homines senserint in delictis nullum esse discrimen. que prompti sint ad interficiendum parentem,atq; gallum gallinaceum: nec minus dubitent hominem necare, quam virgis caedet e: hoc deluum commentum Horatius irrisit in Satyris, Satyra 3.lib. I.
comminxit lectum potus, mensiue culillam Euandri manibus tritum deiecit, ob buus rem aut t/ositum ante mea quia pullam in parte catini Sustulit esuriens, minus hoc iucundus amictu
Sit mihis quid faciam, Uurta infecerit, aut si Prodiderit commisa side 'onfiniue negarit' i, sturis paria est ere placuit peccatu, laborant
Cum ventum ad verum eIt enses moresque repugnante
os issa utilita, iusti prope mater aequi.
ix Cicero fingit per Mimesim contradictiones aduersariorum, ut respondeat his, quae contra hoc paradoxon adsersitur. Soluit igitur primam quaest onem de parricidio S nece serui,dupliciter: Prim lim,quod haec duo facta nonni inqua peccata non sint,vt probat alterum exemplo Saguntinorum: deinde quod si peccata
713쪽
sint paria sint: quod tamen posterius, si qualitatem di quantitatem iniuriae,&circunilantias personaru cilige ter attonderis, nullo modo probari potest. is S eunda Stoicos vehementius urget, Plures sunt circunstantiae in vi lando patre,quae delicti magnitudinem augent,quam in violando servo:& pr pterea parricidium grauius punitur, quam ledes serui: quod argumentum ut Cicero dissoluat,in spinae & dumeta Stoicorum relabitur: nec tamen ista tergiue satione quicquam aliud agit, quam ut doceat essentiam & definitionem peccati omnibus peccatis aequaliter conuenire: quod quidem nemini dubium est: de comparatione vero delictorum,quae sumitur ex rerum circunstatiis, nihil respondet, unde tamen aequalitas aut inaequalitas in delictis distinguenda & definienda est. i Tertia est eiusmodi: Cum in minimis rebus peccatur, leuius est peccatum ergo clim in maximis,maximum debet videri: cui Cicero res stit primum ex disti milibus, quod res in quibus peccatur, modum non habeat, animus modum quenda in habeat. quae quidem collatio nihil ad rem facit: dei mde a minori ad maius,Histrio si paululum errauit in pronuntiatione,valde reprehenditur: quantd magis in vita & moribus peccatum reprehendendum estὶquar comparatio non probat Omnia peccata paria est e. Is Peccata digitis dimet ri, est perpendere, di quasi numerare quae frauiora & quae leuiora sunt. Cicero alludit ad supputationem veterum, quae digitorum flexu fiebat,ut Beda docet, vel ad pocras,qui pedes versuum digitis naetiunturiunde Hiaratius:
I gitimum suum digitis callemus aure.
is Vltimum argumentum ducitur ex caussis peccati: syllogismus simplex primi generis:
Perturbatio rationis, nec augeri Mec minui potest: Peccatum sit perturbatione rationis: Peccatum igitur nec augeri, nec minui potest. Propositio syllogismi nimium paradoxa est, quia perturbationes in animis nostris modo leuiores, modo grauiores sunt r&hontines magis & minus tu r scuntur, tum dolent, tum cupiunt,tum speran tum metuunt, tum reliquis perturbationibus alliciuntur.
Omnes stultos insanire. PARADOXON IIII
' O vero te no ultum, uaepe, non improbum, Puemper, sed dementem oe insenum rebus addi eam necesseri s. Sapientis animus magnitudine
consilliν, tolerantia rerum humanarum, contemptione fortunae, xirtutibus denis omnibus Pt moenibus eptus, vinceturo expugnabitur, qui ne ciuitate quidete voten' uae
est enim ciuitas omnίsse conuentus feroru m immanium emnise etiamfugitiuorum ac latronum cogregata*numin
714쪽
PARADOXA. 6as in locum multitudo certe negabis. m erat igitur illa tum riuitas,cum leges in ea nihil valebant, ' cum iudicia iacebant, o cum mos patrius occi erat, cum ferro pulsis magis ratibus Senatus nomen in Repub. non erat' Praedonum itile concursus,m te duce latrocinium infra constitutum, O
reliquiae coniurationis a Catilinae fur,s ad tuum flusμ- roremi couersae,num riuitas erat by haspia in ego ciuitare non um,quae nuda erat. accersitus in Auitatesum, ' cum
esset in Republ. GUῖl, qui tum nussus fuerat, esset Senatus qui tum occiderat: esset consensuspopuli liberi,cum esset iuris oe aequitatis quae riincula sunt ciuitatis repetita memoria. et vide quam ista tui latrocis, tela contempserim. Iactam ω immissam a te nefariam in me iniuriam perduxi, tamenperuenisse ad me nunquamputaui '' nisi forte cism parietes disturbabar, aut chm tecti elerataι saces inferebas, tunc meoru aliquid ruere aut des rare arbitrabare. Nihil nes meῆ est,nes cui quam quod auferri, quod eripi, quo amittipotest. ' Si mihi eripuisses Huiuam animi mei constantiam, meas curas, vigilias, consili , quibus X lubi inuictastat , si huius aeterni benefici immortalem memoriam debuisses, multo etiam magis si illam mentem, unde haec consilia manant mihi eripussis tum ego accepisse me confiterer iniuriam. Sedsi haec necfecisti,necfacerepotuisti,reditum mihi gloriosum tua dedit iniuria,no exitum
calamitosum. Ergo ego per ciuis eram, tum maxime, cum meam salutem Senatus exteris nationibus, t ciuis o ptimI,commendabat.' Tu ne nunc quidem es ciuis,ni orte idem hostis esse-ciuis potest. An tu ciuem ab hoste natura ac loco,non animosactiso distinguis' aedem infra se cistic armatis latronibus te la tenuisi priuatorum domos
715쪽
ae esssacras incessisti. ' ' Cur hostu Spartacus tu ciui, Po
tes aute esse tu ciuueropter que aliquando ciuitas nonfuit' ' Et me exulem tuo nomine appestas,ia; omnes meo di cessu exulasse Re putent' Nunquamne homo amentissime te
circun*icies nuquamne quid facias considerabis, nec quia loquare' ' Nessu exilium celem esseparnam' meum illud iter obpraeclarissimas res a me antegestas essessusceptus '' Omneshelerati ars impj, quorum tu te ducem es rofiteris, quos leges exilio aspici το lunt, exulessunt,etiam Ulum nomutarunt. cum omnes leges te exulem esse iubeat,noueris tu exul'Num appellatur inimicus, '' qui cu teli fuerit ante Senatum' tua ira deprehesi est. Qui hominem occiderit tu plurimos occia b. Qui incen ιῶ eceris' '' aedes Nympharum manu tua deflagrarunt. Qui templa lorum occupauerit' '' infra etiam castraposuisti. '' Se quid ego communes leges profero, quibus omnibus es exul' Aamiliari mus tuus de te priuilegium tulit, ut si in opertum Anae deae accessisses exulares atte Ufecisse etiam gloriari boles. Quo
mori igitur tot legibus eiectus in exilium, nome exutis non
perhorrescis' ' Romae siem, inquis. Et tu quidem in verto fusi. Non igitur ubi quisque erit, eius loci ius tenebit,si ibi eum legibin es esubiectum non oportebit.
Quarti Paradoxi thesis, quae vulgo adscribitur, disputationi non nuenit: non enim Cicero probat omnes stultos insanire, sed solos sapientes esse ciues, Ubicunq; fuerint,&oinnes improbos fugitiuos de exules esse. itaq; potius inscribendum est,is πιόντες οἱ σοφοὶ κνά ποτες οἱ μωροὶ ea γως. nee thetica quae Paradoxis praeponuntur. a Cicerone fortasse praeposita sunt,sed vela Tyrone, qui Ciceronis libros digessit:vel ab aliquo alio,qui negligentius animaduertit,quid hqc ageretur.Tota vero oratio a tnesi ad laypothesi in traducitur: ut siemagi S popularis cuius duae sunt partes: una,quod Cicero non fuerit exul: ltera,quod P. Clodius licἡt Romae siti nihilominus in sit exul. N a P. Clodius passiin Cicerone columeloia vexis, exule appellabar: Di it trocl
716쪽
r Rincipium vehemens est ad obiurgandum dementem S liti sinam maleditandi licentiam Pub.Clod , lirasi de Cicerone victo triumphantis, dc cum exu in vocitantis. Primus locus refutationis habet collationem minorum cu maioribus: Sapiens ne ciuitate qu: dem pelli potest, quid mirum si expugnari no p testὸ Quo in loco Cicero per allegoricam similitudine alludit ad soletissima praesidia oppidorum: sacilius autem est urbe expugnata ciueni eiicere, quam urbem Sciuem expugnare. 2 Princeps argumentum sumitura repuetnantibus:syllogismus sinis ex est secundi generis,
Nulla ciuitas est congregata latronum multitudo: iCum Roma discelli,congregata erat latronum multitudo: Cum igitur Roma discesti,non erat ciuitas. Proposito praecedri, deinde assumptio declaratur ex remotione caussarum ciuitatis haec enun constat legibus,tudiciis, consuetudine,magistratibus. Similis est Iocus in oratione post reditum,Ego autem in qua ciuitare nihil valeret Senatu omnis esset impunitas, nulla iudicia,vis de serum in iudicio versarentur, Him priuatis e parietum praesidio, non letum tuerentur: Tribuni plebi; 8c vobis in sp ciuitibus vulnerarentur,ad magistratuum domos cii serm&facibus iretur, Consulum sasces frangerentur,deorum immortalium templa incenderentur,RemP. esse nulla putaui: itaq; neq; exterminata Repub. mihi locu in hac urbe est eduxi.
3 P. Clodius di leges perniciossiimas tulit,fc leges Heliam Fusamq; Reipudis durares sustulit. 4 Vetus illa maristra pudoris & modestiae frueritas censio
ria sublata est Pisone Gabinioq; Cols.quadringentis, postquam coeperat nnis Cic.in Pilonem. s Cum S.Cal.Februarii Tribileb. de reuocando Cicerone legem ferre statuissent, P. Clodius multa de nocte forum,comitium, curiam ammatis hominibus occupauit,& in QTabesciuira & Pub.Sellium impetum fecit: quo tempore multi sero pulsi pleriq; ctiam caesistitit. Leee oratione pro Sestio. 6 Cic. pro Domo sua 'atellites Clodij alias vocat gregales Catilinae: itemque clan in Pisonem R Gabinium inuehitur: Qnod maius,ait,iudicium expediatis, nihil inter vos & Catilinam interfuisse, q quod eandem illam manum ex intc mortuis Catilinae reliquiis concitastis pst omnes vulgi perditos collegi stas Q in
me carcerem effudist .s3o coniuratos am astis λω ferro meum corpus atque Omnium bonorum vitam obiicere voluistis Complexio syllogismi exornaturantithesi rerum dissimilium. 8 In discessit Ciceronis Consul nullus erat: nec enim Piso, neque Gabinius: lege orationem in Pisonem: in reditu Coss. erant P. Lentulus, di Q Metellus, qui Reipub.consulerent. V Eludis suspicionem acceptae iniuri. x: Clodius enim gloriabatur se satis superque persecutum esse inimicitias cum Cicerone: negat igitur Cicero sibi ullam a Clodio factam esse iniuriam: argumentum est a repugnantibus: syllogismus simplex prinii generis,
Nihil quod auferri potest, inhum est:
Fortunae commoda auferri possunt: Nihil igitur horum meum est. Io Clodius pulso Cicerone villas eius incendit, urbanam domum diruit, in ea templum libertatis aedificauit, suppellectilem & reliquas opes hastae subiecit, ut ait Plutarchus in vita Ciceronis. H Confirmat id quod proposuit rursu, ά repugna imbussetque ita concludit: Si mihi virtutem eripuisses,iniuriam fecisses: Nullam autem virtutem eripuisti: Mon igitur vllam nobis iniuriam secisti. Sed in assumptione Cicero de se magnificentius gloriatur, A veritas ipsa serati, enim in discessu suo valde mollis &abiectus,quippe qui mutata veste sordidatus,supplex, & lachrymans, ad populum vicatim confugerit: nec verb tantam mollitiem am cum ab aduersum obuceretur di inderetur,negare ipse ausus
717쪽
Pro Dems est. Reeepi,inqvit,magnum atque incredibilem dolorem: non nego: neq; istam μα ascisco mihi sapientiam, quam nonnulli in me requirebat, qui me animo nimis fracto atque amicto loquebantur: an ego poteram inficiari me esse hominem ερ commune naturae sensum repudiare pii 2 Probat Clodium Romae esse exulem argumento a repugnantibus: syllo Pisinius est simplex primi generis, Hostis patriae non potest elle ciuis. Clodius est hosti et patriae: Non est igitur ciuis Clodius. Assumptio probatur ex lactis Clodij. 13 Startacus gladiator cum e ludo Lintuli profugisset,congregata seruorum S erseitulorum multitudine bellum seruile excitauit. I Relabitur ad resutandum conuicium Publij Clodii a repugnantibus:
In meo discessu ciuitas nulla suit: Non igitur exul sui.
is Urget Clodium ab exilii caussa: syllogismus est simplex secundi generis:
Exilium est poena sceleris: Meus discessus non fuit poma sceleris: Meus itaque discessus non fuit exilium. Idem irgumentum est pro domo sua: Hunc tu etiam perniciosa pestis exulem
appellare ausiis es, cum tantis sceleribus esses & fadiis notatus,vi omnem locum,
quo adiisses exilii simillimum redderes 3quid est enim exul pipsum per se nomen calamitatis,non turpitudinis: quando igitur est turpeλ reuerachm est poena peccati,op:nione autem hominum, si est poena damnati: utrum igitur peccato meo exulis nomen subeo,an re iudicataλ peccato iam neque id tu dicere audes, dic. is syllogismus est integre conclusus contra clodium, cuius argumentum sumitur partim ab adiunctis personae, quod improbus &sceleratus sit: partim ab authoritate legum: Omnes scelerati,quos Ieges exilio assici volunt, exules sunt: Clodius est sceleratus,quem leges exulare iubent.
Exul igitur est Clodius. Assumptio probatur a quatuor communibus capitibus legum, & totidem sceleratis factis Publ. Clodii, quibus ab eo Romanae leges violatae lunt. i et Cicero pro Milone, Comprehenitas est,ait, in templo Castoris seruus P.Clodij,quem il. te ad interficiendum Cn.Pompeium collocarat: extracta est confitenti sica de manibus: caruit soro postea Pompeius, caruit senatu, caruit publico, ianua se Scparietibus, non iure legum, iudiciolumque texit. 18 Cicero pro Milone ita scribit de Clodio: Qui templum nympharum incendit,ut memoriam publicam recensionis publicis tabulis impressam extingueret. Et de resiponsis Aruspicum, Earum templum inflammavit dearum, quarum ope, aliis etiam incendiis su uenitur. I9 Cicero in Pisonem, Arma in templo Castoriis, o proditor templorum omnium vidente te constituebantur ab eo latrone, cui temptu illud fuit te Consule arx ciuiu in terditorum, ceptaculum veterum Catilinet militum,castellum resis latrocinii, bustum lesum omnium & religionum. Lo Transita communibus legibus ad testimonium priuilegii, id est, priuatae legis, qua SNnatus nominatim quaestionem in Pub. Clodium decreuit de pollutis & violatis sacris Bonae deae,quae quotannis mense Iunio pro salute Pop. Romani in domo Pontificis aut Consulis multa de nocte a nobilibus matronis & virginibus vestalibus in interiore parte aedium sebant, a quibus non modo viri prohibebantur, sed etiam picturae aut statuae viriles, si quae in aedibus essent, tegebantur: Cl dius autem iuuenis captus amore Calphurniae, sumpta veste muliebri in haec sacra surtim ingressus est:de quo Cicero ad Atticum, Credo, ait,te audisse,cum pud Caesarem pro populo fieret sacrificium, venisse eo muliebri indutum vestitu virum dque sacrisscium cum virgines instaurassent,inentionem a QVoria
718쪽
ficio in senatu lactum.Is fuit princeps,ne tu sorte alique nostrum putes: postea rem ex senatusconsulto ad virgines & Pontifices relatam,idque ab his nefas esse decretum:deinde ex Senatuscosulto Cosianationem promulgasse. M Pr Iepsis est a repugnantibus: Romae sum,inquit Clodius, non igitur exulo:cui Cicero ressiua paribus: In operto Bonae deae suisti, cum te illi cesse leges vetarent: Et Rome item es,cum legibus Romanu nullum in urbe ius manendi habeas.
' udetur vero hic INerator,aut etiam appelle intur,aut hoc nomine dignusputetur: Quomodo
ut aut cui tandem hic Iibero imperabit, qui non 'tia cupiditatibus sῖis imperaro ' A est et prius tibia
dines cstemat voluptates, Vacundiam teneat, coerceat auaritiam caeteras animi labes repellat tum incipiat alty imperare,c um irae improbissimis dominis dedecori ac turpitudiniparere desierit. Tum quidem his obedire non modo imseratorsedliber habendus omnino non erit. Τ Fraeclare e-
nim in hoc usurpatum a LEE imis, quorum authoritate non uterer,si mihi apud aliquos agrestes haec habenda fiet oratio. cum vero apudprudentissimos loquar, quibus haec
inaudita non sitat, cur egosimulem me, si,uid in his uri'
veraeposuerim ieridisses Tictum est igitur ab eruditi Itamis viris,ni pientem iberum se neminem. uid uenim libertas' Potestas visendi vixelis. Quis igitur xivit ut vult,nisi qui recta sequitur,qui gaudet ficio, cui vivendi via considerata atqueprauis est,qui ne legibin quissem non propter metum paret, sed obequitur atque colit quia Usalutare maxime esse iudicat ' qui nihil dicit,nihil facit, nihil cogitat denique, nisi libenter ac libere ' cuius omnia Gasina, re que omnes quingerit,ab i o proficiscuntur, eo-
719쪽
ilem eruntur: nec ea νlla res quae plus apud eum polliat, quam ipsius voluntas ais iudicium' cui qui em etia squae ita habere maximam Iicitur fortuna ipsa cessit,sicub piens Foeta ixit,3 Suis qui a fingitur moribus. Soli igitur hoc contingit sapieti,*t nihil faciat inuitus,nihil dolens, nihil coactus. Quo et si ita esstpluribus τerbu diserendum est, illud tamen breui consciendum H, nsi qui ita sit os
ctus, esset uberum neminem. Igitur omnes improbι,seris. Nec hoc tam re est, quam dictu inopinatum ais mirabile. Non enim ita dicunt eos esse struos,ut mancipia ,qucunt gominorumfacta nexu, aut aliquo iure ciuilic se si,
uitis sit, sicut est, obedientia facti animi abiecti, ambitris carenti suo, quis neget omnes leues, omnes cupidos,
omnes denique improbos es ruos si ille mihi liber Ἀ- detur, cui mulier imperat, i leges imponit,praescribit,iubet, vetat quod*idetur quinihil imperanti negare potest, nihil recusare audet' Sipsit, dandum ess vocat. veniendum si eucit,abeundum si minatur,extimesiendum. σο vero istum non modo sieruumsed ne qui fimum seruum,
otiam sin amplissim amilia na sit Appellandum puto. 8 . tque ut in magnasamilia ultorum siunt a* lautat ores ii bi xissentur )strui: se tamen strui atriensis actu paristultitia Ant, quos signa quos tabulae, quos caelutum argentum, quos Gorinthia opera , quos ae fcia ma gui a nimiopere delectant. '' Ex summu, inquiunt, ciaisitatis principes sium s. Vos vero ne construorum quidem*estrorum principes estis. Sed ut in familia, qui tractant L sa, qui tergunt,qui ungunt, qui verrunt, qui I argunt,non honesti um licum struitutis tenent: sic in ciuitate, qui se sarum rerum cupiditatibue dedi ferunt, essius ciuitatu
720쪽
licumpene infimum obtinent. '' magna, inquis, Iagessi, magnis imperiy prcu:nc spraesui. Ore igitur ani mum Luge dignum. et ieius tabula testupidum detinet , autsignum aliquod Fol cisti. Mitto undes uiueris, γ quomori habeas: intuentem, admirantem, clamores tollentem cum video fruum te esse ineptiari. omnium iudico. '' Nόnne igitur sunt id estuas Sint: nam nos quos oculos eruditos habemus. Sea obsecro te, ita venusta habeantur ista,non ut vincula virorumsint ut oblectamenta puerorum. Quid enim censis '' L. ummius milium istorum videret matellionem forinthum eupidissime tractantem, Γιm ipsi totam Corinthum contempsisset utrum illum ciuem excellentem,an atriensi ruum Attagentemputaret' Reuiuiscat M. 6uria aut eorum aliquis,
quorum in xi a ac domo nihildlendidum, nihil Ornatum fui raeter ipsos: videat alique ummispopuli benefae s usum, barbatulos mutatos exceptantem depfina
oepertractantem,' ' O murenam copia oriantem nouis
ese hunc hominem ita simum iudicet,*t ne in familia quiassim dignum maiore aliquo negotio putet ' - eorum' uisus Iubia est, qui cupiditate pecul nuram conditionem recusant duris maestruitutus Haereditatu Istes qui fini uitatis instruiendo nonsumpit ' quem nutum sic gletis orbi senis non obstruat' Loquitur ad*oluptatem quicqui de nuntiatum sit,facit assentatur, iit,minatur. Quid horum in liberi quid denique non strui inertis' '' Quidiam - , ata, cupiditas,quae videtur esse liberalior,honoris Neris, prouinciarum' quam dura est domina, quam imperios quam veheme,' '' Gethego hominino probatissimo seruire res coegit erfrui sibi esse amplissimi videbantur, munera L L a