장음표시 사용
191쪽
Herunt ν ι ta infernum operti hcimo. Apud Isaiam ap. V. V. legitur: Dι latavit infernus aniamiam Suam , et veruit Os suum absque ullo termino :et descendent fortes eius etc. Ιu Evangelio pluribus in locis Christus Dominus de Insertio mentionem facit. Apiul S. Matissaeum C Cap. X. v. 28. ait potιus timete eum, qui potest et animam et corseus predere in s ehennam; apud S. Lucam C Cap. XVI. V. 22. I .' Mortuus est dines , et se ullus est in Inferno ; et de supplicio finali reproborum loquens
Pticrum GPlerarum ric. Tandem , ut alios taceam ait
cis Precantibus non PFercu, Sed rudentibus Inferia detractos rn Tartarum Irassiit cruciandos. Ergo etc. g. r 29. Probatur 2. ratione theologica in Seii pluris standata. Deus est justus, et iustitiam diligit. Bonos ergo atque diligentes se praemio assicit, pec calores vero , alque iniquos Poena atque supplicio μυnde frequens est in Scripturis : Dominum benedicere
v. a 3. ) : Iustos lautari in Domino Isai. 63. v. II.); ut Palma florere Psal. qi. v. I 3. apsorum animas esse in manu Dei, Sapion III. V. I. , etc. necatures autem, atque injustos Delma disperdere Hal. 144. V. 2o. , atque pr Dare Vsa I DO, : eorum cervices eoncidere l. I 28. 2. 4.): eos odio habere Ecclesiast VII. et S. ): eisque reddere vindictam Ibid. v. 4. , etc. Atqui plerumque in hoc Mundo cernimus, justos et
honos malis amigi, alque persequutionibus agitari amplos vero atque peccatores, divitiis assuere laetatosque dies agere; Ergo dicendum, alteram vitam esse, in qua Sicuti pro iustis paratum est Regnum aetaerna felicitas cum Deo; ita pro peccatoribus De Talus est Infernus , in quo acterne cruciabuntur. stasane; unde de impiis dicebat Job Cap. XXI. vis. : D uns in bonis dies suos, et M Puncto ad
192쪽
. . Sumenta Omo Pa εο unstar. 53o. Obla. Inserni exissent;a est purum Inventum ad Vitia coercenda , a Platonis doctrina , et Poetarum figmentis ortum ; Ergo admittenda non est
531. R. Nihil ineptius dici poterat quam quod
in argumento asseritur. Quid namque opus erat eXPootarum fabellis Inferni ideam compingere, ut homi- 'nos a vitiis cohiberentur 7 Adeone stulti, et bardi fuerunt homines ut sibi persuaderent absque ullo
undamento, Infernum existere, a vitiis proinde δε- .stinendum esset Nonne et paenae apud omnes popul fuerunt, sormidine quarum oderunt peccare mali 'Quod si praesentium poenarum terrori bus a malo Vix impii coercentur . multo minus vanis Inferni fictionibus id fuisset oblentum. Deinde salsum omnino est ex Platonis doctrina, et Poetarum figmentis ortum fuisse inventum, ut aiunt' adversarii, de existentia Inferni. Nam ante Platonem , aliosque Poetas, sere
annos mille biscentum, goruit Moyses, floruit Job , qui de Inserno, loco , vindictae , et punitionis, e stimonium faciunt 528. . Quare dicendum P ius cum Clemente Alexandrino Lib V. Stromatum ), quod GR Pia post mortem , es stoena : quae igno
uuntur, a Promeus barbara Philosophia, et unia .ersa Musa Poetoa, et Grorea surripuit Philosoρhia; non vero quod Catholici ex Platonis doctrina et Posiarum fabulis ideam Inserni mutuati fuerint. g. 532. Contra. Atqui existentia Inferni non est nisi purum figmentum a Vialone et a Poetis mutuatum; Ergo n. r. Hob. subfm Insernus qualis asseritur , omnino repugnat tum ex parte Dei, qui est mis atteors, et pius, eum ex Parte hominis, qui cum sit
Pronus ad malum, misericordia dignus est; nam n vit dominus figmentum nostrum, et recordatur qu niam pulvis sumus; tum tandem ex parte offerasae ,
193쪽
aum finita sit, poenam aeternam non meretur; Ergo etc. NS. 533. R. Nullo pacto , ex adductis in argumento, repugnat Insernus , qualis asseritur 525. 528. Non enim repugnat ex parte Dei. diam Deus est quidem summe misericors cum homine, sed est etiam summo iusius: Sicut ergo, ait S. Bonaventura Lib. IV. Disp. 44. q. I. ) , summo misericordia est summe misereri , es misericordiam suam summe manifestare per essectum: sic et summe est summe Punire , et suam justistam mani atare Per essectum. Non repugnat ex parte hominis. Nam etsi homo sit fragilis, et pronus ad peccandum , habet tamen media , ct auxilia quibus aut a peccatis praecaVere , aut ab eis resurgere ρο- est. In vita propterea ipse misericorssia Dei undique eiecismdatus dici potest; at si abutens misericordia Dei , impaenitens moritur, incidit in Dei justitiam, a reddetur ei pro mensura delicti plagarum modus. Nec tandem repugnat ex parte ossensae. Nam licet ο sensa in se infricta, et Prout est cogitatio, actio aliqua , vel omissio, sit finita considerata lamen ut offensa est Dei boni infiniti, poenam meretur infinitam; Et licet, i, ait praelatus Seraphicus Doctor 13 ,
i, delectatio illa transiens sit momentanea, quia ta- ,, men deordinata tenet rationem perpetuitatis, poenau deordinati respondens debet habere carentiam finis , is ut sicut homo in suo perpetuo snem non ' fuitn a peccato recedendo , sic Deus in suo perpetuo nonn desistat a puniendo , et sicut homo contra infinin tum peccavit, sic poenam habeat insnitam. Et quian non potest habere poenam infinitam intentiis, ha-n beat saltem duratione n. i) ν Brevilog. Parre VIR GN. 6. Per totum.
194쪽
g. 334. Contra. Atqui Deus esto su iustus, adliue
lamen repugi t quod existat Insernus: Ergo n. r. Prob. subfm. Esto Deus sit iustus , est tamen adeo dives in misericordia , ut nuinquam iniSerem. OblivIscatur Psal. 76 v. Io.); et ejus mISericordia, nedum est Super omnia opera ejus, Sed superexaltat
iudicium ipsum Jacobi Car. I l. v. I 3. , et Itaquidem ut circumstet iustitiain: Quare Darid demisericordia , et de justitia Dei loquens, ponit misericordiam ante, et post iustitiam ς ait siquidem mι- sericors Dominus, et justus Psal II 'b- ,
Deus noster miseretur. Ergo non patietur aliquem apud inferos tam saeve, et in perpetuum torqueri
S. 535. R. Laudata in argumento, et alia huiusmodi verissima sunt si de Deo loquamur , horninem inspiciente in hac vita praesenti. Revera enim quantumlibet homo peccet in hac vita; esto ejus peccata multiplicata fuerint super numerum arenae marIS; dignus propterea qui divinam ultionem mereatur, et a facie Dei proiiciatur , Deus tamen propter m Sersecordiam non obliviscitur illius , imo dat ei media , et auxilia, quibus a peccatis eum avertat, et ad Se convertat ; adeo ut non sit mater , quae sic consoletuc do reditu filii sui domum, eumque Complectatur , quemadmodum Deus paratus est excipere poenitentem quacumque hora se converterit. At peracto vitae huius termino: si ceciderit lignum ad aristrum, Sινe cin
uilonem , ibi eril Ecclesiast. Cap. XI. v. 3.);
adeoque sicut homo non est amplius in statu me- Tendi , neque amplius Vuli Se ad. Deum convertere pila etiam extra omnem spem divinae misericordiae est; Mortuo enim homine imριο, ait Salomon in Prove
hiis Cap. XI. v. 7. , nulla erit ultra ves, ef
mctatιο solicitorum ρeribit. Ceterum etiam In In serno, dicere possumus, Deum exercere quodammodo suam misericordiam, non quidem reprobos liberando ,
195쪽
vel poenas assignatas minuendo, sed ra eo senum
eos puniendo, uti docent Theologi ci).ῆ. 536: Odisse : ΙΙ. Quidquid sit 'de Insernotin
Lege Veteri , certum est in lege Nova, Infernum per Iesum Christam essο penitus ablatum; Ergo falsa Prop. Prob: antec: ineae s Cap: XIII. v. I 4. 9 legitur e de manu mortis lGcrassio eos, de morte redia
inferne; Ergo etc. g. 537. n. distr antec : Et laudatis verbis vult innuere Propheta, Christum Dominum sua Redem-Iltione, eN parte destruxisse Inseruum, conc: tota-
iter Sustuli , n. antece et cons m. Christus Dominus Sua morte, mortem ritique omnium superavit in aeternum, set vitam nostram resurgendo repatavit ;atque ad infernum descendit. n Ex quo, ait Gregorius
D QUO Ue, et suis criminibus, artarnia suppliciisn deditos, adveniens reparavit, sed illos ex infernili claustris eripuit, quos suos in sde, et charitalen recognovit. n Propterea per Oseam P phetam dixit O mors tua, O mors, moratis suus ero inferne. Id namque quod occidimus, facimus, ut penitus non sit. Ex eo quod mordemus, Partem abstrahimus, et Partem relinquimus ; quia ergo in electis suis funditus occi dit mortem , mors morti extitit; quia vero ex inferno Partem abstraxit, nempe Sanctos Patres e Limbo Iiberando, et partem reliquit, nempe reprobos sinaliter damnatos, non occidit tanditus, sed solum memordit Infernum. Quare si Salvator solum momor- .ssit In sernum, non ipsum evacuavit, neque totaliter destruxit; Adeoque existit Infernus.
g. 538. Contra. Atqui Christus Dominus ita mc-
196쪽
ino, d, Inserenum , ut illum quo iue damnatorum , evacuaverit; Ergo n. r. Prob': substia. De Christo
clesia : Hodie portas mortis, et serus ρerriter Salvator nostre ψse disruyil. Destram it claustra' Inferni, et subi eriit Potentias Diiaboli. Atqur linoo , Donnisi de Inferno damnatorum , et de dami uitis intelligi possunt;
539. R. admitt: auit: in sensii explicando. Vella illa desumpta ex Psalmis intelliguntur per tiane de 'inserno sanelorum Dalrura, quos Salvator noueΥ, Statim post mortem ad Inseros descendens, liberavit. Per hoc enim veris calur , quod Salvator disrupit seras mortis , quia ad oriernam vitam sanctos illos vocavit, qui Din diu vel illi mortui delinebantur ; desti uxit claustra Inferni, quia non pormis taliquom Sanetum ibi destinari. Subvertit polentias Diaboli , quia cum Paradisi ianua propter peccatum Dialioli vafritia inducium occlusa solet , per Clii isti
Passionem et moriem Teserata est.
g. 54o. Lemtra. Atqui ita Christus Insortium Damnatorii in momordit, ut illum penitus destruxorit: Ergo n. r. Prob: subsin. Christus Dominus visitavit etiam Ins tum damnatorum; diam Isaiae Cap : XXIV. legitur: Et congregabunIur in cons Scisione tinius fastis in locum , et claudentur iri in carcere: et post mullos dies sisitabuntur; Ergo. g. 5 1. R. Ex quo etiam damnati dicantur a Christo in inserno visitati, peiperam deducunt adversarii, illos fuisse liberalos h Putris, insernumque prorsus hvacuatum. Nam n Chri sim defrendente ad Inseros, ait S. Thoinas 5. pr q: 52. art. s. ad I . , omnes qui erant in i, quacumque Purse Inferni sunt ,, aliqualiter visitati: sed quidam ad suam consola-Μ tioneni, et liserationem; quidam autem ad suamn consulationem , et' rotis usionem sicut damnati s Sicu cuam eaplicat S. Hierou Potest etiam hoc re,
197쪽
., serri ad vi sitationem qua visitabuntur in die Juis dicii , non ut liberentur , sed ut amplius conde-n nentur, secundum illud Sophoniae s Cap: i. '. Ia. ,: Visitabo super miros de os in faecibus suis. Nihil
ergo ex adducto testimonio conticitur contra tostram illesim ; Adeoque ele.
christus Dominus statim Ou: in Cruce emisit viritum, Dere et reniliter descendit ad Inferos ad Limbum nempe SS. Patrum
, 542. Probatur. Christus ad laseros descendit, ut eos liberaret quos vinctos illi detinebant, iuxta illud Osee Cap. XIII. a. : ero mors .iua, o mors P morarιus tuus ero inferne; necnon Zachariae Prophetae qui Salvatorem promissum alloquens, ait Cap. IX. v. II. 9: tu quoque in sanguina test menti tui emisisti cinctos tuos de lacu, in q- non est aqua. Atqui in Inferno damnatorum nulla est redemptio; nec ullus qui eo perductus est, potest a poenis liberari; Ergo Christus non ad Insernum damnatorum , sed ad Limbum M. Patrum descendit i .
. Ignis Inferni est xerus ac realias . 543. Probatur. Nam de instrumento Poenarum Inferni loquentes Prophetae, ignem prraecipue assignant. Job biquidem 6 Cap. XXIV. v. 9: Ad nia
198쪽
mium calorem , ait, fra serae ab raquis ni um. Sintiliter Psalmista friai. Io. 9: Ignis, et su*hur, inquit, et spiritus Procellarum, pars calicis corum. Isaias quoque, peccatores a peccatis avertere volens poenarum Inferni consideratione, ait Cap. XXXIII. v. 9: Otiis poterit hiahitare de mobis cum vne denorante Z Quis habitalis ex xia is cum ardoribus sempiternis Ρ Tandem Iesus Christus expressis verbis hoc docuit, cum apud S. Matthaeum de sinali sententia , quam impiis in Iudicio dabit, loquens ait Cap. χXV. v. 31.; Ite matericli in senem ante
544. Obiic. Nequit intelligi quomodo animae
spirituales , et Doemones ab igne corporeo in Inserno torqueantur ἰ Ergo non in Sonsu proprio , sed met Phorico accipienda sunt , quae de igne insernali leguntur in Scripturis; adeo me Ple. 5 5. R. neg. consui. EX quo Occultum Sit , et ignoretur praecise , quari ratione abseigne materiali animae in inferno torqueantur , doduci nequit, Verum ignem in Inferno realiter non ardere. Quis namque explicavit persecte, quomodo anima , quae mi spiritualis , agat in corpore, et corpus materiale suis motibus animae volitionibus corrwspondeat, et ita quidem ut laeso corpore , doleat anima y et tamen non ideo negatur aut animam esse spiritualetu, aut cum Ortrare a Pre. Cur ergo , cum Augustino 6 Lib. XXI. de Civit. Dei lap. X. 9, non dicanu/S , quam--S miris, Ceris tamen modis , etiam Spiritus incor Poreos poena moralis ignis affligi, Si mi ilus hominum etitam 9si Profecto incor rei, el nunc Poluerunt includi corporaliurus mEndyris , et tunc potuerunt mmorum suorum et inculis insolutiliter alligarist
ait corporeus, nai aliter agere non Possit in viritum , calefaciondo; tau tumeri in imum ut instru-
199쪽
mentum Spinae ius ilior. Et tam dolor maalmus est tam propter Potentiam dii inoe majestatis ignem iLLin momentis ἰ tiim propter sensililitatem patientis erum Propter immediationem conjunctionis. Non ergo Megandum est , ignem Inferni Se realem , ex quo nequeat intelligi quomodo ab co torqueantur spiritus , cum Sacrae literae claro doceant talem esse c
f. 546. Purgatorium quid sit, jam diximus S.
An autem revora sit, diversae sunt. 542. Plures non modo ex Vel hus, Vertam etiam ex Recensioribus adversus Purgatorii existentiam decertarunt; prae taeteris vero mi celeius , Calvinus , et novissime Volney. Primus namque Pr insit. 25 damnata a Coned. Constans. 9 assserere nouest Veritus, preces pro mortuis, et Purgatorium ignem, osse invonium avaritiae Sal erdotum. Secundus
ita declamat s Lab. III. Instit .. c. q. N. 6 I. 9: Pu 1 ut inm esse ea diale Sasanin commemum, quod tristi Crucem eatenuat etc. Tertius tandem 'PPurgatorium ridet veluti quid penitus fabulosum,
α in opere impio, cujus titulias est. L. Rouine ossis Μeditationi sulla Rivolutioni destritopesi. Res tuus G Rovina della Relisione , deue Anime.
200쪽
sed opportune a Presbyteris promotum ut reddit 1hus mortuorum ditarentur. Verum omnes Cathoses, Ptis rgatorium tuentur. Et iuste quidem, ut infra patebit: Inierim pro maiori dicendorem elaritaω tria Metamquam certa, atque explorata habenda sunt. 8. 548. Primum nempe : dari aliqua peccata I via , quae licet Charitatis servorem imminuant, ainicitiam tamen cum Deo minime destruunt. Nam dieitur in Scripturis Proverb. Cap. XXIV ): Septies tu die cadit iustus; et Iacobi Cap. I. : Unusqui
que tentiatur a concmiscentia sua abstractus et illectos. Deinde concupiscentia cum concepeTit mrit ρα- casum , pecca rum Nero cum conmma tum fuerit, g nerat mortem. Iam Vero Harum est, justum ni que septies cadere mortaliter ; neque omne peccatum ab hominibus perpetrari, quod consumatum sit ; ade
5 q. Secundum: In impii iustificatione sive per
Satramentum Poenitentiae , sive per Contritionem perfectam , Iicet deleatur reatus culpae , et Temittatur Poena aeterna peccato mortali debita, non semper tamen tollitur omnis poena temporalis , ut proinde nihil Divinae justitae satisfaciendum Supersit. Nam Adam eductus fuit a delicto suo , et ab aeterna morte liberatus , poenis tamen corporalibus expers non suit.
David condonationem patrati adulterii , et homicidii obliuuit ; dixit namque ei Nathan ll. Regum Cap. XVI. et Dominus transtulit peccauum tutam ς attamen a poena temporalli liber non fuit; filius enim , qui
ei natus fuerat mortuus est. Nos pariter Sacramenis Baptismatis a peccato O iginali, atque ab aeterna morte liberamur, mala vero temporalia non evadimus. , , .55o. Tertium tandem . Non omnes iustos in hac vita discedere, habentes animam ab omni macula purgatam, et ab omni Teatu poenae liberam . . Nam cum- iustus septies in die , hoc est saepius , venialiter ς-dut , aut pro piscatis remissis satisfactionem