장음표시 사용
211쪽
eiosum Haeretici non paueta Λc primi quidem, qui dixerunt Induagentias nihil valero, suerunt Valdenses, vulgo Pauperes de LMUuno. Hos pusica sequuti sunt Vicclesus , Hussitae , Lucterus , Calvinus, Luin-g'ius, eorumque sectatores. Contra quos Catholici
Indulgentiam poenitentibus e cedere , ab imo stolorum temptare fuit In usu. g. 58o. Probatur. Nam ex Epistola secunda ad Corinthios Cap. II. v. 6. 7. patet, Apostolum Paulum remisisse incestuoso Corinthio partem poenarum justitiae Divinae dehitariim ; ait siquidem : Stifflest illi, quit riusmodi est Ol iurgatio hinc, quae si a pluribus, ita ut e contruria magis donetis, et consolemini , ne forte abundanriori trisIAM alsorbeatur . . . Cui murem adquid donariis, et ego. Nam ego quod donari, si grad donavi , prosei r vos in persona circiti. Ergo aere.
De spisseuuli Melesiae Thesa uro, ei usque dis n- satori S. 581. Def. Thesaurus spiritualis Ecclesiae nihilist aliud, quam maximus quιdam, et inexhaurosisscumulus meritorum, et sadisfactianum, vive a Chriario Domino , ejusque Axia mem is SV mustunt, et in aviemarione, memoriaque D dia servantin, et in utilitiem Ecclesiae membrorum erogari se Sunt me legitimam Indulgentiarum concessisncm. 582. Schol: thesaurus porro iste constat in primis ex meritis, et satisfactionibus Christi, quae
212쪽
sunt valoris insuit ; deinde ex nis itis. Bi blax; ad semper Νirginis, atque aliorum Saticloi uiri , qui plus Passi sunt quam.eorum peccata regi rerent, EX Su- grfluentibus ergo meritis, et satisfactionibus Christi omini, atque ex sayerab undantibus passionibus, ei operibus tum Sanctissimae Dei Genitricis , tum omnium Sanctorum , Thesaurus iste Ecclesiasticus estor
. Ea tot resera ta Eeclesia virisualia I hesauru s. g. 583. Probatur I. Christus, ut Homo Deus, estrersona infinita ; ergo ejus. merita et satisfactionessu i insiniti valoris ; Atqui quod insulti valoris est, exhauriri nequit; Ergo Thesaurum inhexauribilem reliquit Christus Ecclesiae suae. Deinde Christus , quia innueens, et Sanctus , pro se non indigebat ulla satisfactione; totum ergo pretium sui sanguinis dedit, iri redemptionem hominum; passio itaque , et mors Christi, non solum sufficiens fuit homini redimendo, sed superabundans: Atqui ex hac superabundantia constat Thesaurus Ecclesiae g. 582. ergo etc. Tandem Griscus pro omnibus mortuus est, rasque propritiatio pro peccatis nostris; non pro nostriSaulem tantum, Sed etiam pro toti mundι Ι. Joan. Cap. 2. v. 2 Atqui non omnibus xeipsa applicatur pretium mortis Christi ad expianda peccata, quia maxima pars hominiam 'aeternae damnationi est addicta,
iuxta illud Matth. Cap. XX. : Multi sunt Cocali pauci Cero 'Acti; ergo mullum de illo pretio rem nes, quod semper applicari potest, et quantumlibet
applicetur, semper redundabit. Ergo etc. g. 584. Probatur '2. Virgo Dei para nullum al-luale peccatum nebue mortale , neque veniale comm1- sit; imo neque originale contraxit; de ipsa enim ait
213쪽
timica mea , et macula non est in te : Maria Virgo
itaque nulla indiguit satisfactione pro seipsa ; Atqui permulta passa est pro Dei gloria in exorcitio Divianae maternitatis , atque plus meruit , quam Dinnes
creaturae simul sumptae; ergo quod illi superninandat Thesaurum Ecclesiae ingre itur. Τandem alii SS. permulti plus laboraverunt, et passi Sunt, ac requi-xitur ad satisfaciendum pro seipsis : Quid passi non sunt Iob , Elias, Eliseus, Isaias , Hieremias, Ezechiel, et alii non pauci , etoris Tostamenti sive Patres , sive Prophetae 8 Et tamen ipsi erant sanctissimi viri, qui tantis tribulationibus probari non merebantur. Quid non meruit S. Joseph exercendo dignitatem
vori Sponsi BB. irginis Mariae et Patris putativi Christi Domini t Quid non secit S. Joannes Baptista ,
quidve passus non est y et tam innocens erat, et in matris utero sanctificatus: Quid non fecerunt Apostoli, aut quid laborum, et tribulationum non sustinuerunt pro fide per universum orbem stabilienda 8 Quae, et quanta Martyres Domini passi non sunt, quod mensuram eXcederet Satisfactionis Pro se dandae 8 Quid non fecerunt tot innocentes Virgines; tot ordinum Fundatores incliti ῖ multum quidem per omnem mO- dum excedit quod facere debuissent ad satisfaciendum Pro seipsiS. Hic porro eXcessus, in Thesauro Ecclesiae reconditur; Adeoque etc.
spiritualis Thesaurus sta est Ecclesiae concredDUS, in illius hona ta fasorem fdelium distribuere posSit. f. 585. Probatur i. Apud S. Matthaeum ait Christus Cap. XVlli. v. 18. : Ouo cumque alligaveritissumr fer m erunt ligata et ιn Caelo: et quaecumque solvo ilis sumr to ram, erunt soluta et in Coelo;
214쪽
Λtqui es gaine super terram, nihil aliud segnis ea
quam , aut non remittere peccata , aut opera laboriosa pro peccatis in onere ς Solvere vero , aut remittere peccata, aut relaxare aliqua ex parte opera laboriosa
Pro peccatis remissis debita; Ergo etc. Vid. Estius in Lib. IV. Sent. Dist. 2 o. 2. .*- 5864 Prob. 2. ex Concilio Tridentino, ubi Iegitur Sess. XV- in decreto de Indulg. : Cum se testas conferendi Indi sientias a Christo Ecclesii concessa SA , arque hi jusmodi inolescate disintius sibi tr ita , antiquisssinis es m Iemporibus sua usa
g. 58 . Obiia. Nullus datur Ecclesiae spiritualis Thesausus, ex passionibus Christi constans, si Christus pro suis passionibus completam a Deo recestit merce
dem; Atqui τει ita se habet, dicente Aeu isto Ad Philip . Cap. II. , v. 8. ): Christus humiliavit semetipsum factus obedians usque ad mortem . . .. ρ Fler quod et Deus exauasit illum M.; Ergo etc. 588. R. Passiones Christi quatenus meritoriae orant, aliquod praemium a Deo Patre obtinumunt, gloriam nempe corporis ejus , et nominis exaltationem ; sed ut satisfactoriae, ipsi supervacaneae suerunt, quia peccatum non secit, nec proinde satisfactione aliqua indigebat
*. 583 ; quare in Ecclesiae Thesauro repositae Sunt. g. 589. Contra. Atqui christi passiones, otiamuli satisfactoriar, completam mercedeni receperunt, ut
Oinde nihil amplius superfuerit pro praetenso Ecclesiae hesauro; Ergo n. r. Prob. si s. Christus passionibus suis Divinae justitiae pro peccatis totius Mundi satisfecit; Atqui peccata lethalia , uti ossensa infimilae Maiestatis , continent malitiam infinitam ; ergo prclium ausinitum pix, illis Christus solvit; Adeoque cie.
215쪽
2i 3--59o. R. Ad delenda omnia totius Mundi pec- rata , Christi Domini passiones, non solum sufficientes sed superabundantes suerunt. Fam eum qua selibet Christi passio, utpote personae infinitae, sussiciens fuisset ad expiandas omnes culpas lethales, et poenas Pro eis debitas; cumque innumerabiles fuerint Christi passiones huiusmodi , semper superest pretium , et quidem superabiέndans, quod Ecclesiae ad nostra debita solvenda applicare potest. q. . 59 I. 2. Τhesaurus spiritualis, qui de fenditur, iniuriam facit Christo; Ergo non est admittendus. Prob. ans. Miscere simul merita Christi , et inerita Sanctorum est iniuria Christi; atqui hoc fit pretenso Ecclesiae Thesauro; Ergo et . . 'g. 592. R. Tune iniuria Christo insorrotur si
ejus merita, et satissectiones eodem in ordine, et gr3du ponerentur cum meritis ot satisfactionibus Sanctorum ; At non est ita. Quamvis enim Ecclesiae Thesaurum constare dicimus ex moritis Christi , et Sanctorum , dirimus pariter, merita et satisfactiones Christi esse valoris infiniti non sic autem Sauci Tum , quae sunt usitoris finiti ; Christum per se m Tuisse , et satisfecisse Sanctos vero nonnisi per Christum ; Christi merita ad 'remissionem poenao temporruliS eoncnrrere ut causa primaria , et principalis illa vero ut secundaria, et prout a Christo efficaciam
habetit. Nulla igi uir iniuria Christo infertur admi
tendo Thesaurum EccleSise. t*. 593. Conmm. Atqui semper iniuria Christo ii
sertur , licet Cliristi satisfactiones in aso ordine, ac
illae Sanctorum collocentor ; crgo n. r. Prob. subgm.
Merita, et satisfactiones Christi sunt infiniti valoras; Ergo non dehent eis adjungi merita, et satisfactiones Sanciorum; sed adjunguutur; Ergo scinper etc.
atque satisfactionibus Christi adjunguntur , quasi ne-
216쪽
-α cessariae ut hae suum, sortiantur esseclum; non equi-4lein. Sunt enim hae satisfactiones infiniti valoris, do se proinde sussicientes abunde ad remissionem omnium culparum , ut poenarum ; adjunguntur ergo , ne sint inanes, et otiosae coram Deo, ct tot laborum fra
Summu Pontifex potest quascumque Indulgent x in tota Ecclesia concedere. Alia sero Proetati non ita. g. 595. Nam concedere Indulgentias quascumque est actus supremae iurisdictionis ; Atqui Summus Ponii sex jurisdictionem habet in universam Ecclesiam
tra ag. Unigenitus de Poenit.) , sic loquitur : Unia genuus Dei Filius . . . Thesauram miluanta Ecclesiae adquisivit . . . . Quem quidem Nesaurum . . . . per B. Petrum Corsi clavigerum, Ut isque sue- cessores , suos in terris Vicarios commisit fidelibus salvisester dispensandum cx propriis, et rationat uscausis, nunc Wο ιOtrii, nunc Wo Partiali remissione poenae te oratis pro peccatis debitae tam generaliter , quam Uecialiter, c moret cum Deo eaperire cognoscerent P sere menstentibus, et confessis misericorditer omlicandum.
596. Prob. 2. pars alii Praelati, Episcopi
nempe, ac Metropolitani non possunt omnibus , et quascumque Indulgentias eoncedere, sed solum Indulgentias partiales, atque illi solum in propria Dioecesi
217쪽
,sta in tota Provincia, in his namque habent iurisdictionem. Idipsuri sacere possunt Cardinales ex tacita concessione diummi Pontificis. Legati Vero , et Nu tii Apostolici ex speciali , vel generali commissione Summi Pontificis , in omni loco , ad quem suae legationes se editendunt, Indulgenties concedere possunt.
Ad concedendam Indulgentiam vista cavsa requisAur.
597. Probatur. Nam Pontifex , et Episcopi sunt non solum, ex Apostolo Ι. Corinth. - . IV. , DAPensatores mysteriorum Dei; sed ex D. Petros Epist. I. Cap. IV ) : Boni dispensatores multi mmis gratiae Dei: Atqui honos dispensator, Thesauros
Domini sui, non temere , et. pro lubitu, sed prudenter , et rationabili ex causa di ensat, alias non dispensator esset, sed dissipator ; Ergo ad concede dam etc. Deinde Dominus ratam hahere non potest sui Thesauri direptionem aut dissipationem, sed nullam reputat; Ergo Deus nec ratam habet, nec approbat Thesauri Ecclesiae dispensationem, Indulgentiam nempe, quoties absque justa causa conceditur. Adeo etc. Quare Tridentina Synodus Sess. XXV. de Indulg. haec habet: In his concedendis moderationemi vasa τeterem , et Probatam Ecclesiae consuetudinem adhiberi cupit Sacrosancta Synodus , ne nimia facilitate Ecclesiastica disciplina e rveetin.
De multiplici Indulgentiarum sarietate.' 598. Indulgent a alia . est plenaria, et totalis, alia partialis. ' ι i , . Di
218쪽
2i6rius Poenoe temροι udis , ρeccatis rite confessia delι- Iae. Induissentia sero mi folia est remissio partis rantum ilhus mentie ; uti est indulgentia centum au-norum , quadraginta dierum etc. g. 6oo. Schol: Indulgentia alia dicitur eersonatis , alia localia, et alia realis. Personalis est illa quae alicui personae conceditur , camque comitatur: talis est illa quae conceditur hab tum religiosum induentibus in die vestitionis. Localis est illa, quae in lavorem alicujus loci conceditur, talis est illa quae I cm-Plis , vel Oratoriis, ob peculiarem aliquam seStivitatem etc., consertur , quamque lucrantur , qui cumdobita dispositione illa visitant. Realis tandem estissa quae alicui rei, uti nosario, Coronae, Numi
g. 6oi. Animad. Inter alias porro locales Induli gentias, celebris est illa, quae vulgo Portiunculia nunculiatur ; atque hodie in Universis Seraphici ordinis Ecclesiis a primis Vesperis Kalendaruiti Augu-Σti, ia,que ad Secundas Vesperas a. diei ab universis Christi sdelibus lucrari potest. Celebris inquam; nam ct a Christo Domino precibus Divi Francisci fuit ininaediate concessa I et miraculis confirmata ; atque a pluribus Pontificibus , nedum approbata , . et ad Ecclesias Universas ordinis Franciscant extensa , Sed Summis laudibus celebrata , magnoque in pretio habita. Circa eam tamen variae Sunt. Auctoria ι μntentiae.
q. 6oa. Quamvis haec Indulgentia sere in omnibus Terrae partibus hodie nota sit, et ubique sdeles ad
eam lucrandam concurrant, nihilominus, ore impio Kemnitius his hemare est ausus , eam esse impude tissimam fabulam. Nee sine causa , ait optime Bel-
hirminus f Lib. II. De indulg. Cap. XX. quoniam Per .historiam de hac Indulgentia, tria Catholica My
219쪽
2IT fata confirmantur, unum da Indulgentiis, alterum de Pontisco Maximo , tertium do Confessione. SL quidem ad Preces S. Francisci Christus Ose ADtia Ham Inhlgentiam dedit, sed nonnisi per miniat riam Visiarii sui Ponlisitis Maximi dedit, nec nisi Per contrationem, et confessionem a culpa e iatis, et eam Ecclesiam Disseuntibus dedis. Non desuerunt ansuper alii, qui huius Indulgentiae existentῖaui ne
gare nou Valentes, eam una tantum Vice, et non IO-
tos quotιes lucrari posse aggressi sunt sustinere. IGrito tamen semper conatu. Unde Sit.
Indulgenua Partiantiam toties quoties a Christi Adelibus, bene dispositis, lucrari potest. 6o 3. Probatur. Nam haec Indulgentia ita petita fuit, et obtenta a Seraphico P. d. Francisco. Legitur quippe In Breviar. Francisc. die 2. Aug. : quod sum x petias, ut omnibus Ecclesiam illam in
doli Ierissent. Respondis Dominus , ta sibi placere a Promitque IIII, ut eritis Vicarium adiret, et ab eo Suo nomine ialam indulgentiam postularet', quod et fecit, et obtinuit. Nam sequitur; intelligens Pontia
fea divinam Ooluntatem, concessis eam B. Francia Sco ρlenariam quidem , et liberam ., ac Pe eluam , sed tintas dumtaalat diei naturalis myts myue anni, hoc est a Vesperis Kalendarum Augusti usque ad veras sequentia diei. Sanctus ergo Franciscus non pro una vice tantum talem indulgentiam petit, sed an perpetuum; ut quoties scilicet si delis cum requisitis conditionibus dictam Ecclesiam visitaret, totissindui entiam lucraretur. Quod si Pontifex Indulge ti3m istam generaliter petitam , restrinxit ad unum
220쪽
218 naturalem diem , non ideo Iloc privilegio suteles ombavit, ut nempe intra latitici instin illius diei, pluriescam lucrarentur; quippe non mutavit Indulgentiam, sed illam concessit, quam S. Franciscus a Domino petiit, licet, ut diximus restrictam quoad temP riscontinuationem si . Deinde praxis comni unis omnium fidelium , ubique locorum, et Romae existentium ; idelium inquam , non siniplicium , aut semellarum , sed Primatum , Metignatum , atque Doctorum , haec est, pluries eadem die Ecclesiam visitarce, atque alia necessaria peragere , ut pluries Indulgentiam lucrentur; Adeo ut, licet ab aliquibus reclamatum suexit, quasi abusus esset pluries ranulem Ecclosiam visitare , nihilominus antiquam consuetudinem nemo mulare potuit; et quamvis super hoc Saeris Cardinalium Congregati otii recursus dati suissent , Sacra Di-hilominus Congregatio semper censuia Semandum eras
solitum Ferraris Xerbo Indulgentiau t. V. n. 57. ; Ergo et c. 4. ω c. I. Indulgentia pIenaria , quilibet
fidelis , remissionem consequitur totius poenae temporalis , pro culpis remissis, debitae; nihil proinde ei
superest luendum ; ergo in eadem die , una vice tantum , lucrari potest; Atqui Indulgentia Portiunculae est I)lenaria; ergo una vice tantum in eadem die i crari potest; adeO3Ue cte.
q. 6o5. R. Indulgentia Plenaria , sdeli utique
optime diseosito , tota.poena pro peccatis remissis d hila remittitur, at non ideo Indulgentis Portiunculae olιes quoties lucrari eadem in die nequit; nam eXSummorum Pontificum concessione, cum ea applicabilis quoque sit animabus Purgatorii, eam , licet non Pro se Pluries, sed modo pro ima , modo pro alia o Teg. Manstrius DAP. 23. δε , ndulsi. g. ., arc