장음표시 사용
251쪽
mete, Ieremias Propheta Dei S. IVirus ita de soIpso loquitiir , morti proximus Epist. ll. Cap. l. v. Iέ. i. 3. : Certus, quod et clox est depositio taberna si mri se 'undum quod et Dominus noster Iesi schristus sighi carit mi i. Dabo atilem operam , et frequenter habere τOs ρost Ohilum meum , ut horum memmiam faciatis. Ergo etc. f. 6 3. Prob. II. Patrum traditione perpetua et constanti. S. Basilius Magnus Ilonii l. XX. ) : u Suti scipio ait Sanctos Apostolos , Prophetas, Martyresn qui pro me apud Deum supplicant, quo per ill ii rum mediationem propitius mihi sit Deus noster, B et remissionem peccatorum mihi gratis largiatur ii.
S. Ioannes Chrysostomus In Li iurgia. ) ita Deum
precolur: n Precibus Sanctorum tuorum salva nosn Domine . . . . et omnium Sanctorum Supplicati
ii nibus visita nos Deus u. S. Hieronymus Adver. Vigilant. Cap. III. : Sia Apostoli, ait, et Martyres η adhuc in corpore constituti posSuul orare Pro ea n teris, quando pro se adhuc dolent esse solliciti :n quanto magis post coronas , victorias, ei triumphos i Z Tandem S. Augustinus Ad Psal. 85. ): is Don minus noster Jesus Christus, inquit, adnue inte Pellat pro nobis : omnes Martyres , qui cum illori bunt, interpellant pro nobis v ; Ergo cle.
Sanctorum orationes Deo placent, es at eo ea amdiuntur .
f. 674. Prob. : Sancti atque iusti , utpote Dei amici a Deo diliguntur ; quoties ergo illi Deum pro
nobis orant, eorum orationes Deo sunt acceptae , et ab eo exaudiuntur. Unde legitur Proverb. XV. V. 29. : or uoms justorum exaudientur. Igitur etc. Prob. consa. Deus orationibus Sanctorum suorum plura
252쪽
25o hominibus in hac vita, etiam peccator i l,us, elargitus est. Ita. precibus Loth non destruxit Civitatem Segor
Genesis Cap. XIX. v. eti.); precibus Moysis , ries pepercit Israelitico populo Exodi Cap. XV. XVll. , et alibi. ) , ejusque inii nixos perdidit; pr
cibus Job , peccatum amicorum ejus dimisit; ob ut alia taceamus, precibus S. Petri, Tabitam mortuam reviviscere iacit Actorum Cap. IX. v. o. , ae pre cibus S. Pauli, Uatrem Publii febribus , et dissent xia vexatum salvum fecit; Ergo etc.
Dices. Non negatur Sanctorum Vivenlium Oratione, Deo placere , atque ab co exaudiri; sed mortuorum ; nulla ergo adducta probatio.. q. 6 5. R. Si Sanctorum viventium orationes Deo Hacuerun , multo magis ei placent illae Sauctorum. mortuorum. Cum namque Sancti in Caelis Deo summo hono fruantur , eique ita adhaerant ut unus Spiritus Sint cum eo, profecto quod petunt, nequit nou
se Deo acceptum , et ab eo non exaudiri , t si aliud tamen expedire Divinae Maiestali non videbitur . Deinde si Sanctorum in Caelis regnantium preces De
non placerent, ab eo utique non exaudirentur ne
De proinde Sanctorum intercessionibus aliquid a Deo
itisset obtentum , nulla miracula ad eorum invocationem patrata, imo adversa potius hominibus obumnissent ; Atqui ad Sanctorum invocationem , ut Ecclesiasticae pistoriae testantur, beneficia plurima, et gratiae obtinentur a Deo , surdi auditum , caeci vi-bam , muli loquelam , languidi, et inirmi sanitatem obtinuerunt, ipsi mortui ad vitam revocati sunt; et alia omnis generis miracula, et stupenda prodigiae Patrata sunt; Ergo eiu
253쪽
Sanctorum in Ocrito non riur Christi mediationc 6 6. Prob. : Nam Sancti non invoconlur ia n his ut modiatores primarii, sicuti invocatur Christus sed ut secundarii intercessores apud Deum , et Uβui Dominum Iesum Christum. Ergo etc. Deinde si in ipsorum Haereticorum concessione possumus adhiberae mediatores iustos viventes, atque eorum orationibus, nos comineudare , quin Christo iniuriam laciamus , Cur etiani non mintuos Z Praeterea si nο. Sanctos invocamus ut sint nostri mediatores, non id iacimus quasi fidentes Iesu Christo non simus; scimus enim, et confitemur non esse aliud nomen sub Caelo datum hominibus quom nomen Iesu., in quo oporteat nos
salvos fieri ; atque Sanctos, omnem vim precandi, et impetrandi a Jesu Christo principali mediatore nec Iisse ; unde Ecclesia semper concludit orationes : Dominum nostrum Iesum Christum etc.; α γsdimus itaque in Iesum Christum , sed Sancto.
quoque invocamus, ut eorum meriti A et intercessorubus a Deo Paxre, et Filio ejus , quod petimus faxia Ilus impetremus ; quod certe in Dei honorem, et gloriam cedit, qui coronat Sanctos suos , et ipsis mediantibus largitor bonorum, et dives in miseric dia ostenditur. Tan em si Sanetoruin invocatio esset OP si in mediationi Christi, Deo non placeret; Atqui Deo placet, et ita quidem ut stupetida mix cula eL
254쪽
Tisiaum est Sanctos cum Christo regnantes int Ocare. 677. Prob. : Sinctoriam euin Christo rogna lium invocatio non est Deo injuriosa , nee mediationi
Jesu Christi opposita f. 6 6 ); Ergo etc. Deinde
placet Deo ut Sancti invocentur; placent enim ei Sanctorum orationes, quas illi pro nobis ad ipsum faciunt
, 6 έ. ; Ergo licitum est et . PROPOSITIO VI. '
Sanctorum in ratio usi is est: non aiacm Prata Ff . 678. Proh Sancti sc7unt quid nobis est opus in hoc Mundo, et nostras audiunt preces g. 67 a); ipsi orant Deum pro nobis 672. eorum orationes Deo placent, et ab ipso exaudiuntur ; unde eο- Tum intercessionibus plurima boneficia in nos dimanant ; et innumera patrantur a Deo miraenia S. 6 4. ): Ergo Sanctorum etc. Quare Tridentina s nodus, mandat Episcopis et Pastoribus, ut sdeles, de Samctorum intercessione diligenter instruant f Sess. XXV - , docentes eos, Sanctos una cum Christo regnanus Orationes suas pro Lominibus inerre: hovum atque utile esse os uester eos insocare, et ob ιε' tria impetranda a Deo per Usum e pus Iesum Chri- Grum DomAum nostrum, qui solus noster ' Reden Prer , et Satiator est, ad emim Orassenes , o em auxilia pete confugere: si s vero, qui negans Sanctos , aeterna fellaifata in Caelo fueries , invoca Moa
f. 679. Prob. II. Si Sanctorum invoeatio esset praecepta , id constaret vel ex Scriptura, vel ex tr ditione , vel ex Conciliis, vel ex aliquo Decreto Ee-
255쪽
cursiae; Atqui nullibi constat extare tale praeceptum Ergo etc. a . 68o. Uriis. Prope est Dominus omnibus civ cantibus eum , ait Regius Psalle, Psul. ιέ . , Ergo prorsus inutile est Sanctos in Caelo, tam longe
a noliis distantes invocare , ut bona conSequia mur. q. 681. R. Licet Deus, quia ubique cSt, Prores. t omnibus invocalitibus eum, non ideo sequitur e dinutile Saucios in Caelo existentes invocare; na multa meus concedere decrevit per merita et intcre Siones Sanctorum, et non aliter. Poterat certe Deus Abimelech sanare a contracto morbo Propter Saram, quam sibi tulit in uxorem , et tamen nonnisi media
tibus orationibus Abrahae id voluit; dixit namque illis Genesis Cap. XX. v. r. r Redde siso suo idest
Abrahae ua orem . . . eluorabit pro te, et visca de facto, orante Abraham, sanavit Deus Abι- cn etc. Poterat Deus Iobi amicis ignoscere, at nonnisi per ipsius Iobi orationes id facere voluit; Unde et dixit illis Cap. XLII. v. 8. : Ite ad Servum
meu Iob, et ostieret holocaustum pro vobis. Iob tacitem Servus meus Orabia pro sobia: faciem eius -- iam , ut non vobis imputetur strillilia. Ita pariter potest,Deus per seipsum , quod nobis opus est
concedere, at multa non aliter vult concedere, quam per intercessionem Sanctorum , ut experientia continua Palet. Quod vero Sancti distent a nobis, id non impedit, quominus videant quibus nos indigemus; et Budiant nostraqpreces. Nam id Sancti non percipiunt Sensibus corporis, sed in Deo vident. 682. Contra. Atqui prorsus inutile est , Sanctos In Caelo existentes invocare, cum tam prope ii Mamus Deum, quem invocemus, ergo a capite argm. 4ὶ Viae Becanus Tomo Omaeulorum oua .
256쪽
683. R. Deus etc. per scientiam infinitam , et ementialem , conc. ans ; au exclusionem aliorum , priscientiam hasent participatam, n. ans; et admisso aIio Scripturae testimonio in sensu explicando, Π. Onsm. secreta cordium penetrare solius Dei est, qui
sua natura , infinita scientia pollet, unde eL Deuastientiarum Dominus dicitur l. Regum Cap. ll. v. 3. ) ; ei rob. Cap. XXXVl. v. 26. 3, vincens Scientiam nostram; nihil autem obstat quominus id a Deo homini'concedatur ; qu6madmodum pluries eum Pr phetis , Apostolis aliisque factum esse, Sacrae literae
testamur. Quare scientia participata, atque a Deo accepta, Optime possunt Sancti occulta scite, atque secreta cordium pem trare. Neque contra hoc sacere putandum est, quod ait Ecclesiastes citato loco; ibi namque non negat'Sanctis scientiam eorum , quae bicreraguntur, sed tantum vult ostendere operandum esse bonum in hac vita , quae nobis ad merendum data est, qudi post mortem nihil amplius noscit homo ,
quod possit prodesse ad salutem , et nihil habet quod possit adjicere ad illud , quod secum tulit de hoc
Mundo, ut Deo magis placeat, aut ab eo uberiorem mercedem accipiat.
q. 684. O D. II.'mvs est nisidialor hominum
Christus Jesus, per quem habemus accessum ad P trem ; Ergo frustra alios mediatores invocamus ;Adeoque etc. g. 685. n. diu. ans. Unus ore. principalis, sine exclusione aliorum , qui sunt secundarii , conc. ἰ secus n. ans. cum consa. Unus utique est principalis noster mediator Christus Dominus S. 667. ; at non Per hoc excluduntur mediatores secundarii, Sancti nempe in Caelo regnantes, chii vim mediandi ab ipso Participant, et per ejus merita i Unde sicut non lit
257쪽
stra hane eἰs vim tonlullt Chr7slus Domἰnus, ita non frustra ipsi a nobis invocantur. S. 686. Contra, Atqui frustra alios mediatores invi eamus ; Ergo n. r. Prob. subs m. hristus Dominus , licet in Caelis ad dexteram Patris,laadhue est vivens ad interpellandum pro nobis, et nos advocatum habemus eum apud Patrem, qui utique pro sua reverentia a Patre exauditur; Ergo etc. g. 687. R. Si hoc argumentum valeret, dicere deberemus non esse amplius orandum nec pro aliis, nec pro nobis ipsis. Unus suisque enim dicere posset: Ego sum peccator, et nullius meriti; Christus ostJustus, et meriti infiniti; meae itaque orationes apud Deum nihil valent; valent vero quammaxime Illae Christi ; Iam vero Christus interpellat pro me semper, et exauditur; ut quid ergo frustra tempus insumam in procisus tandendis' Iam vero hoc unpium est dicere: Christus namque ipse docuit Lucae Cap. XVlli. v. i. : Uortet se re orare, et numquam descere; et ad orandum in Horto discipulos secum
habere voluit; et S. Jacobus f Cap. V. v. i6. :
Me pro invicem ut satiem&ι. Si ergo non obstante Christi apud Patrem continua mediatione', adhuc debemus orare pro nobis , et pro aliis ; stante eadem mediatione possunt Sancti in Coelis Deum pro nobis orare , et cXaudiri; et consequenter non frustra eos
De adoratione Christo, ut homini debisa. i S. 688. Animai Adoratio tam Latriae, quam
Iuro nempe, et relatipa, va respectiva. Prima est illa , quae alicui praestatur propter excellentiam intrinsecam vel sibi, vel supposito : hujus adorationis
258쪽
capax est sola rationalis substantia ; secunda vero est illa quae alicui rei prestatur propἰer aliquam Per-nam excellentem , ad quani res illa habet aliquam habitudinem, vel relationem; atque hujus capaX ratquaelibet res, ouae habitudinem habet ad substantiam intellectualem. f. 689. Schol. Christi humanitas, quoad adorationem , tripliciter considerari potest: I. qualenus concipitur ut hypostatice unita Verbo Divino, et sic
concepta adoratur. 2. prout apprehenditur separata a Verbo, et sic adoratur. 3. tandem ut consideratur
secluso omni ordine ad suppositum Verbi, et solummodo quatenus ab illa multa consequuti sumus benescia. Porro circa adorationem humanitatis Cluisti priori modo inspectam. Maiae sunt Tleologorum sententiae.
g. 'o. Volunt aliqui, Christi humanitatem, ut
Divinitati Verbi unitam, non esse adorandam adoratione Latriae, sed Hyperdusae. Putant alii eam adorandam quidem esse adoratione Latriae, at largo modo, non stricte sumpta. Opinantur tandem per multi , earn vera adoratione Latriae adorandum pise ;atque haec sententia communis est hodie inter Theologos ; Unde sit.
Christus ut Deus-homo unica adoratione Latriae adorarί debet. 69i. Prob. I. ex Scripturis. Apostolus ad Hebraeos scribens . ait Cap. I. v. 6. : Et cum Perum infroducis primogenisum in orbem Terrae, H- cur et adorent eum omnes Angeli Dei; et ad Philippenses, inquit Cap. ll.): dona diu illi nomen .,
259쪽
vuod est super omne nomen d usi in Domino Iesu omNegenusectatur , cor alium , terrestrirem, et Oferno rum. Revera cum natus esset Iesus , Magi ab oriente venerunt cum muneribus adorare eum , et iam Procidentes Moraverunt eum Mattia Gip. ll. v. ii ) . Caecus Evangelicus cum lumen a Jesu Christo repe- Iusset, et scivis,et eum eme Mess a m e'pectatum, et
ilium Dei ,γρrocidens adoraτit eum. Joan. cap. lX. v. 38. ). Leprosus pariter venians adorabat eum Matthaei Cap. Vll. v. 2. ), et V nossens eius divinam potentiam in morbis.curandis, dicebat: Domiare., Si τίε, ρotes me mul re. 'randem cum a morte resurrexisset, et dixisset mulieribus : Avete , illae cesseriunt, et tenuerum Pestes , et adoraxerunt eum. Ergo ete.
6u2. Prob. II. ex Concilio Lateranensi sub Martino I. Consuli. 4. Can. 9. , in quo ita legitur: si quia in duabus naturis adorari disse Ciuriarium, ea quo dum adorationes introducunt smararim Deo Verbo, et smaratim homini . . . . sed non una adorastine Deum Verbum Acarnatum cum Propria ossis earne adorat, sicut at Dilia Ecclesiae Dei traduum est , talis .anathema sit. Ergo etc.
3. Ohist. Christi Domini humanitas non debet adorari ut Deus; sed soli Deo cultus Latriae debetur ; Ergo salsa propositio. 69 . n. dist. maj: Christi Doni ni etc. pr
mario, et Propter Se , conc. mai. , Secundario , ct yrυ-pler.excellentiam increatam Verbi , seu suppositi , n. mai. , et inne. min , in data dist. , u. consm.
Cum Christi humanitas, non humana, sed subsi- stentia Verbi Divini subsistat; unde non duae, sed una sit Christi persona, nenuae Verbi, et i n du'. sed unus sit Christus; ideo cum Verbi Divini persona adoratione Latriae adorari debeat, eadem quoque adoratione humanitas Veri,' uni A., in unitate Personae adorari debet. In christo namque s ivinitIs, et hu-
260쪽
manitas separari ab inv cm nequeunt, ullizet una, illa alia adoratione adoretur; tunc quidem duo, non unus esset Christus. Humanitas itaque non adora lue primario, et per se ut Deus, Sed recundario, et pro Pler increatam excellentiam Verbi sui suppositi. 695. Contra. Atqui Humanitas, nec etiam ut Verbo unilai, adoratione Latriae adorari debet ; Ergo n. r. Prob. subSm. Numanitas etiam Verbo unita non desin; t esse creatura ; Ergo cie. 696. R. cum S. Albanasio . In Epistola ad Adelphium. : u Nos creaturam non adoramus: absit.. Ethnicorum enim , et Aricinorum est hujusmodiriverror. Sed rerum creatarum Dominum, carnemn sactum . Dei Verbum adoramus. Etsi enim ipsa fu caro SeorSum Spectata, Pars sit rerum Creatarum ,
B attamen Dei saeta est corpus. Necive vero hujusti modi corpus a Verbo dividentes adoramus, atque i, eum Verbum Volumus adorare, ipsum a camen removemus u i . Quaeres. Utrum humanitas Chriali, etiam in abstracto considerata coli debeat absoluta adora Itone
Latriae '697. R. negative. Nam ego, aiebat S. Augustinus Ser 58. de verb. Dom: u Dominicam
n Carnem , imo persectam in Christo humanitatem M propterea adoro, quod a Divinitate suscepta, ali, que Deitati unita est,'ut non alium , sed unum k eumdem Deum et hominem Dei filium confitear. . Denique si hominem separaveris a Deo , ut Phon tinus, vel Paulus Samosalenus; ' illi ego nunquam v credo, nec servio; velut si quis vestem, aut pum M Furam, aut diadema regale Jacens inveniat, nun v quid ea conabitur adorare i Cum vero ea Rex sue- 1 HVM. I assen cis Adorat. Chrissi 'Ambi v. de