Historia ecclesiastica variis colloquiis digesta, ubi pro theologiae candidatis res praecipuae non solum ad historiam sed etiam ad dogmata, criticam, chronologiam & Ecclesiae disciplinam pertinentes ... perstringuntur ... Auctore fr. Ignatio Hiacynth

발행: 1719년

분량: 596페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

gori Palama approbarunt . Nec solunt 'oannes XM. Patriarcha Constantinopolitanus reprobravit una cum aliis Episcopis Graecis in hac Synodo doctris . natari Barlaami, & perversa Gregorii Palamae domota fi rmavit,sed etiam Cassinus in Patriarchatu Co stantinopolitano 'oannis successbr , de Philotbeus , seu Philetus, qui in locum Callisti subrogatus est, eamdem Bartianis doctrinam in Synodis Consta tinopoli habitis proscripserunt, & ad statuminan

dos Gregorii Palama errores concurrerunt,maxime cum id temporis Palamitarum haeresi aperte faveret 'oannes Cantacugenus Graecorum Imperator,qui

proinde in ea, quam descripsit, sui temporis Historia audiri non debet, praesertim dum scribit

lib. a. capite quadragesimo, Bartiamum in Synodo, quam convocavit Poa es XIII. Patriarcha Constantinopolitanus , veniam ob stulte dicta petiisse , fassumque fuisse, lumen. quod Apostolis in monte Thabor circumfulsit , gloriam Dei principii

expertem , & aeternum lumen fuistE., atque illum rediisse in gratiam cum Palamitis . Quae tota Ioannis Cantaeuaeni narratio a vero procul abhorret, cum certum sit, Barlaamum in laudata Synodo damnatum, ut declinaret invidiam Graecorum ,

quos prodita etiam Catholici Dogmatis veritate , promereri frustra studuerat Italiam repetiisse,& aci' Latinorum Instituta, quibus erat imbutus, rediisse. - Circa hanc Palamitarum haeresim duo velim hic obiter observes. Primum est, Gregorium Palamam, usq; Sectarios fuisse Latinoru infensissimos hostes, ita ut hoc praesertim nomine Gregorius Patimas in Graecorum Schismaticoru Sinaxario etiamnum C lebretur Sanctos collocetur,sicut eis expro-

212쪽

hrat Ganuadius Grscus Patriarcha inConcilio Dorε- titio nis verbis r inquit, Graeos quamvis flagitiosissimos,si solum adversus Latinos dicant, omiusa cti mos arbitramini, inger alios quidem multos,quem dam , qui vocatur Palamas, in Ephesi Mareum, hominem nec satis mentis compotem, sed tumidum sapientia ostentatorem, nulla virtute vel sanctitate subnixos , quia loquuntur O scribunt Diam eontra Latinos xto

litis in celebratis , eorumque imagines exornatis , μ' inque agentes eolitis, in veluti Sanvios adoratis. Secundo advertere debes, Leonem

virum alioqui doctissimum, lib. a. De Perpetua consensione cap. II. impegisse in errorem , qui ab omnibus Theologis exploditur. Ibi quippe, postquam

asseruit Barlaainum, non minus quam Palamam circa Iumen Thaborium lapsum este, conceptis verbis docet, illud lumen Thaborium , quod in die a Transfigurationis Christi apparuit, & Apostolorum oculos circumfulsit, fuisse ipsam Christi Deiatatem , nec repugnare ut oculis corporeis divinio re vi corroboratis Deitas ipsa videatur . Sic 'enim loquitur et Verum enim est , oeulis eorporeis increatum conspici non posse , O dism oculi in statu O conditione nartara manent, sed si diviniore vi corrobarati ad altiora eleventur, nil impedit, eorporeis hisce oeulis in eminentiorem statum sublevatis, deitatem ipsam, e gloriam deitatis, qua una cum Deo es , videri .....damnatus itaqile est Rartiamus, qu)d lumen, in monte Thabor refulgens, neque ex Divina essentia, neque divinam essentiam esse virmabat, ear pratered corpo reos oculos per nullam diviniorem potentiam adeo elevari posse, ut deitatem conspiciane σα Hactenus

Leo Asiarius, qui non vidit, se per latus Barlaami

213쪽

ferire onmes Theologos , quorum omnium com cors est doctrina, Lumen Thaborium non fuisio Deitatem Christi, & oculos corporeos divina vi tute ad visionem essentiae Dei evehi haud posio , .

communior eorum sententia est.. D. Meministi in superiori Colloquio cujusdam non minus importunae,quam molestae contro .

versiae, quae Saeculo decimo quarto diu multumque exercuit Romanum Pontificem Ioannem XXI. vulgo dictum XXII. defensu de observatione Regulae Sancti Francisci, quoad Evangelicam paupertatem . Huic controversiae,ut ibidem observasti,occasionem.& initium dederunt nonnulli Minoritae de paupertate sua ambitiosius, quam religiosius disceptantes. At quinam fuerit progressus atque exitus gravissimi istius Controversiae, necdum exposuisti. Ab ovo itaque hanc incipe Controversiam , & omnia, quae illam.spectant, compendiosa narratione describe . . M. Jam sub Romanis Pontificibus, eio VIII. de ciemente V. Ordo Fratrum Minorum ..duas in partes scissus erat, aliis Spiritualium , sive Fratrum strictioris Observantia , aliis contientuam lium Fratrum Communitatis nomine insignitis . Haec aesta ordinis. divisio magnam peperit litem , & animorum. contentionem, quae lub Romano Pontifice 'oone XXL seu,ut vulgo dicitur XXILacrius recruduit,& toto illius Pontificatu fuit summo utrinque partium studio agitata. Praecipua discordiae ratio sita erat in discrimine habitus, Min frumenti, viniqus in granariis , & cellariis con- ςgatione. At enim, qui Spiritualium, S Fratrum rictioris observantia nomen ambiebat, cur ito ,stria ρι, inintuta, in Rufidios , ut ait Vadin--

214쪽

abin in Matralibushunorum ad annum MςCOII., assumebant, nec eos jussi a. Superi ita, deponere volebant , immo .Fratrum conventuisum habitum supersuum ac irregular m esse querebgatur& iluti citum esse putabant frumentum de vinum in gramisitiis & cellariis congregare quamvis eleemosynisi quaesitum . Hanc discordiam ut componeretnes XXII. Constitutionem edidit, quae incipit lusi verbis : Quorundam exigit , qua Ministrorum, C .stodum , Guardianorumque laudicise & arbitris commisit, determinare atque praecipere, crius A. igitudinis oe latitudinis , grvitiei o subtilitatis, fodi. mae sive figura atque similium accidentium esse debeant, habitus, caputia, Fratrum Minorum , & similia ter , ubi. . quando, O quotiti granum, panem. vinum pro vitae Fratrum necessὸriis , Fratres ipsi quaerere debeant , conservare sine repUere ctiam Dia: granariis O cellariis. Ea Summi Pontificis Consti-. tutione exasperati Fratres Minores dicti Spirituales laustria laris observiantia, in Siciliam secesserunt,, ubi quemdam ordinis Apostatam Henricum de cemima sibi Ministrum Generalem praeficere Aci Prψῶν ciales, Guardianos, caeterosque Ministros instituere ausi sunt,quo μ; gravius est, rexa authoritate RO- , mani Pontificis, qui eos ad meliorem iugem red .cere satagebat,in varios proruperunt ςrrores, quos in Annalibus Ecclesiasticis referunt , dpon . danus , & Odorixus Asnaldus ad ann MCinum. Duas quippd finxerunt Ecclesias, alte tym disdueu-ιtem opibus di delitus, qbsitamque sordibus, cui. praeesset Romanus Pontifex ; Alteram humanarμ- rerum inopia divitem, ac virtutum omnium gene Is ς orR--sa ipsi qli contuimcntur . Praete-

215쪽

rea, negabant,Praesules ulla vel ad jus exercendum, vel divina conficienda authoritate pollere, & virtutem Sacramentorum a Sacerdotis sanctitate pendere , de Christi Evangelium extinctum olim inis ipsis revixisse & florere effutiebant, multaque alia id genus garriebant contra sacramentum Matri monitis de cursu temporum, ac fine saeculi & asventu Antichristi. Contra hujusmodi segreges Minoritas agens yoannes Pontifex , Constitutionem

edidit, quae incipit: Gloriosam Ecclesiam . qua ipsorum errores damnavit, dc illos Minoritas , velut Apostatas, excommunicatos , Schismaticos , dca ei versorum dogmatum alteriores, ubique perquiri , capi, & puniri praecepit. Ex quibus quatuor fuere anno MCCCxvIII. Massiliae combusti i damnati prius de haeresi ab Inquisitore Fidei ordinis Fr

trum Minorum. Non multo post captus est Avenione anno MCCCxIx. F. Bernardus Delitis, Minor

Mon speliensis, eoquod in suspicionem venisset sacrilegi veneficii Benedi Io XL propinati, sicut constat ex diplomate 'oannis XXII. eodem anno ad Archiepiscopum Tolosanum, εc ad Appamiensem , de Sancti Papuli Episcopos dato, quod antehac ine ditum , ex Iliquisitiouis Carcassonensis Archivo adoctissimo. nostro Thoma Souete erutum , publica luce integrum donavit, & in sua Historia Ecclesia-1tica inseruit Natalis Alexander Tomo vII. dissertatione IX. art. vI. pag. q8s. & q86. Ab his laudatis

Episcopis; qui a Sede Apostolica Iudices erant d

putati, Bernardus Delitiosi perpetuo carcere damnatus est, pane laboris, S aqua angustiae sustentandus . Ι.egi potest Mephanus Balueius Tom. I. Miscel-

216쪽

Bibliothecae Coibertinae litteras 'oannis IIII. Papae , quibus fratri Michaeli ordinis Minorum

committit causum quorumdam Fratrum Minorum non bene de Fide sentientium, & pag. I98. recitat sententiam Inquisitionis ex veteri codice MS. Inquisitionis Carcasibnensis erutam contra quatuor Fratres Minores combustos Massiliae . D. Sic igitur tandem conticuerunt Minori- .

tae, & finita est famosa illa controversia, quam cum illis Saeculo decimo quarto habuit Ioannes XXII lM. Nequaquam finita est illa controversia , sed , ut videre est apud Spondanam ad ann.MCCCXXI. Num. xv. longe major 7oa i Romano Pontifici cum Fratribus Minoribus fuit conflictatio , ob excitatam ab eis de paupertate Christi quaestionem , quae maximas in Minorum ordine, & Ecclesia turbas concitavit. Haec quaestio in hoc potissimum sistebat, quod assererent Fratres Minores, Christum & Apostolos, viam perfectionis sequentes ,

nihil habuissὰ jure proprietatis & dominii in speciali, nec etiam incommuni. Hanc doctrinam Fr. Berengarius Taloni, Minor Theologus , acriter Propugnare coepit anno MCCCxxII. cumque a Narbonensi Archiepiscopo, di a Ioanne Belsa ordinis Fratrum Praedicatorum ei palinodia indicta fuisset,

is ad Sedem Apostolicam provocans verba sunt Spou-dani ad annum MCCCxxv. Avenionem petiit,oe rem totam Pontifici exposuit, qui, ne temere , quidquam in re maximi momenti statueret omnibus cademiis,σdoctissimis .iris ubiq; terrarum proposuit: utrism p rtiuaciter asserere, Christum, oe Apostolos non habuisse aliquid in speciali neque in communi , foret haereticum censendum s Censorium Judicium, quod super hac

217쪽

controversia vir eruditus ubertinus de Ca salis , quid Minorum ordine ad Benedictinum Pontificia dispensatione migraverat, composuit; illudquo in solemni Consistoriouectum omnibus placuit, extat apud adinghum in Annalibus Minoruni ad annum MCCCxxi. N apud clarissimum Balazium lib. i. Miscellaneorim pag. 3s7. Dum sic in discussione SN dis Apostolicae adhuc penderet haec de Christi, de

Apostolorum paupertate controversia, Fratres Minores suum , ut vocant, Capitulum Generale Pe- rusii anno Mcccxxii. sub Ministro generali Michaeis de Cesena celebrarunt, in quo communibus suffragiis decretum est, Christum Apostolos nihil omnino jure proprietatis ac dominii, neque in speciali, neque in communi habuisse . Duplices ea cie re Capituli Perusini litteras datas pridid Nonas Iunii, & Idibus Iunii ejusdem anni MCCCxxv. de scribit adinsus Tomo 3. Annalium Minotum ad hunc annum, additque , hujusce doctritiae in Curia

Pontificia defendendae provinciam demandatar . fuisse totius ordinis nomine Fratri Bonagraria. Damnanda sand fuit haec Fratrum Minorum audacia ,& punienda praesumptio atque temeritas, tum quia desciscentes a B. Francisci Institutis, quibus reverentiam in Christi Vicarium imperabat, Eufi sunt decretorium judicium Summi Pontificis , sub quo

lis illa adhuc pendebat, antevertere, contra Ecclesiam insurgere, Schismati viam aperire, materiam ministrare , & Sedis Apostolicae hostibus haud mo-dlaas ei insultandi occasiones suppeditare ς tum qilia etiam Fratres Minores Scripta divulgarunt, in

in quibus asserebant, Religiὀs's, qui aliquod in communi bonum possideat, non latum a perfectio-

218쪽

ne Regulae Franciscanorum deficere, sed etiam ab exemplo Christi, di a lege Evangelii. Ex quo ne-ςessaria consecutione deducebatur, aliorum ordinum Religiosos , qui bona in communi possident , excludendos esse omnes a Mendicantium, de Evangelicae paupe rtatis professorum catalogo, ac pr inde privandos mercede a Christo Domino promissa iis,qui sui causa omnia reliquerunt, di ipsum

sunt secuti . Hanc tumultantium Fratrum Minorum temeritatem Gerardus odoris,quii, post Muba lis Cesenatis exauctorationem, Mitiisser Generalis anno Min Cxx lx. Pariliis electus est, retudit, ac promeritis castigavit in Tractatu , quem ex MS. Bibliothecae vaticanae laudat, ejusque fragmentun describit odoricus Risualdus ad annum MCCCXXII. Num. Lv. Λd illos etiam FF. Minores refractarios ac segreges in ordinem redigendos Ioannes XXII.

post quae ilionem de Christi , & Apostolorum paupertate , multis cardinalium , Episcoporum, Doctorumque, Parisiensis in prinus Academiae, accuratissimo examine, concertationibus.& tractatibus discustam & eliquatam,clefinitivam aiu1.MCCCXXIII.

protulit sententiam , qua pronunciavit, hanc propositionem : Christus er . spostoli in Ipeciali non habuerunt aliqua , nec incommuni, eiulque assertionem pertinacem , erroneam ac hareticam esse . Haccr etoria Summi Pontificis sententia oἀensi segreges & obitinati Minoritae , praesertim Mubael Cuenas , Ohsmus, & Bonagratia, effractis omnibus reverentiae claustiis, in Summum Pontificem intolentia pertinaci insurrexerunt, contra illius Constituti nes allatrarunt, & ad Ludovicum Bavarum, impla

cabilem Sedis Apostolicae hostem, defecerunt, α

219쪽

Σo8 . HISTORIA. Schismati ab eo conflato adhaeserunt. Qua d.

causa a Pontifice exauctoratus est Michael Cesenas,& anathemate confixus , a qua tamen Pontificissententia ad Ecclesiam Catholicam provocavit Michael Cesenas,d suggestu Ioannem XXII. Haereticum

perfricta fronte proclamavit, & contra ipsius Coim stitutiones petulantissimos libeIlos scripsit, adversus quos novam Constitutionem edidit Pontifex, quae incipit his verbis: Ruia vir reprolvis Michael, quam suis Annalibus inseruix Odoricus Radinaldus ad annum MCCxxI Num.xxv. De his procacissimis Michaelis Cesenatis libellis,& de aliis, quos O smus Minorita ad scindendam Ecclesiae unitatem, di personam Ioannis XXII. Pontificis Maximi lacesse dam scripturivit, opportunius agemus in quinto Colloquio , quod erit de viris Illustribus, qui aliqua scientiae laude Ssculis XIII. & XIV. claruerunt. Hic dumtaxat obiter observabo, praeter Micbaelem scisenum, O sinum, S Bonagratiam , alios tum temporis fuisse quosdam falsos fratres Ordinis Minorum ad Schisma usque pertinaces, de quibus

Guillelmimuit Continuator ad annum MCCCXXIX. haec scribit: Adtactus est . ventoria quidam Fratrum Minorum de Provincia Oriundus, nomine Granu , qui apud Montem Pessislanum, O in aliis eorumdem locis

solemnibus dicebatur fuisse lector, ob hoe quid contrι Papam dieitur publicὸ praedicasse,qui ad ejus adductus spraesentiam, nulla sibi facta riserentia , dixit sibi in

facie,quia erat verus Haereticus G non Papa,σ quod pro ista veritate desiderabar mori. Esquisitus de causa dixit. uuia tu deseruis , vel destraere niteris pavς ratem Evangelieam, quam tartuus verbo doeuite Nis. Propter quod dictum detentus est in carcere

. cum

220쪽

cum quindeeim aliis ejusdem ordinis Fratxibus, qui de diversis Mundi partibus adducti, propter dicta sua

retica in dioersis earceribus miseri disnentur . D. Facile mihi persuadeo,Sacrum ordinem Fratrum Minorum de Ecclesia tam bene meritum degeneres & segheges illos Fratres, eorumque doν mata & facta impia damnasse , atque in obedientia Ioannis XXII. Pontificis Maximi constanter perse-

erasse.

M. omnia, quae hactenus dixi de quibusdam

Fratribus Minoritis, qui Saeculo decimo quarto Ecclesiam perturbarunt , & Ioannis XXII. acerrimi insectatores fuerunt , nullam Sanctissimo Fratrum Minorum ordini infamiae labem inurere debent, quia Sacer ille ordo perduelles istos fratres diris devovit , de quaecumque ab illis hac in causa haeretice dicta , vel impie gesta sunt, reprobavit in Capitulo generali anno MCccxxIx. Parisis habito , in quo Gerardus Odonis,electus Minister Generalis , de consilio & consensu unanimi Provincialium MN nistrorum , & caeterorum Definitorum Capituli, tam Michaelem Cesenatem , olim ordinis Ministrum

Generalem, quam Petrum de Corbaria, Bonagratiam Bergomensem , Guillelmum Ohamum, O Frauci cum de Esculo ejusdem ordinis, & alios eorum asseclas in excommunicationis, privationisque poenas, tanquam manifestos-notorios Apostatas, ii currisse publica sententia pronunciavit, ut videre est apud Spondanum in Annalibus Eccles ad annum

MCCCxxIx. Num. vI. Testatur etiam ad eumdem

annum Guillelmi muli Chronici Continuator , quod Fr. Henricus de Semons, Doctor in Theologia, σProvincialis Ordinis Minorum, in prasentia omnium Tom.V. O sur-

SEARCH

MENU NAVIGATION