장음표시 사용
181쪽
quiRomam dicitur:in qua de teplo a Carmelitis Virgini
Religis nis lib. a. c. ar. ubi nolite ab eo fatetur Catane litas accepi Jς, quia prima omnium Virgini in terraru orbe dicata paul a r. Eccle io, ab eis fuerit erecta.Tenuit etia id nostra aetate Paulus origia ordinis Ic sua torii qui in libro de 'rigine Religionii lib. :c. 3 o. aperte fatetur, Carmelitas glorio in i Virginis nome,α patrociniuire caeteris, cum ςruiis saccepis si is ni se, Di primi sacessit,sive Ecclesia iri Virginis Marue si more
in Carmeli moles undauerunt. Sh vero ad author 'r riss radu facere liceret, innumerabile fere eoru multitudinem Possemus adducςre,qui vito ore,ct sentetia has veritate, tcςxta, ut firmissima, scut in ordine a vetustis teporibus arma toribus tradita vere dc pie fatetur.Opus in no est proprios testes in medii proferre, ubi tot extrane abii de suppetui. Lus uteter igitur e praecedetibus coitat, praeclaru Vir in is Mariae cognome, ac titulu,ordiu Cari uelitatu merito
sibi prae caeteris ordinibus vendicasse quia huius initit uti
professores primi fueriit,qui Virgini Mari ei in primo Ecc ella saeculti oratori u costituerunt: primi etia, qui eius '- cinio , cx amori intencreteros Religiosos addicti sunt,pritu itide, qui tantae Virgiij is conuersatione, familiare collo Ma*tuanus quiu meruere.Na ut pie Mantuanus seriti t)Maria, no raro Carineli incolas inuisere solebat, eoru quc colloquio,&fomiriaritate oblectari . Quod eκ eo opinor ni a Mime ciressibile , quia,cu Nazareth ut authores supra adducti amrm-xjtqb milliaribus ni diliaret ab Eliae sonte, liue Carmeli ve licerquid mirum,aut cur no mirii, si sanctissima virgo Esemitas Carati eli cuius sanctitasec religio toti Palcstina, Auxan driai ultrauerat,von saepe adiret,eoruque colloquijs Siccessitudine frueretur MaXime culos passione Christi e salsidem, d Elians ebrPr.edicationem coim criO tala t.
182쪽
Nee i et noro 'nolda etiam hoc Ecclesia nascentis tempo alia Virgini Mariae templa eo structa referre. In primis Q.
Nil Vincentiu Uelua censis lib. 8. in speculo histora alic. '
i. tellatur, Marthae, Mariae sororis hortatu, poli qua in Gal
i ex Palaestina mirabiliter Lazaro, Maximo comitata : ruenit, post noua EuanSelicae doctrinae lucem Masilien uis dei nonstrata,demu factum eme, ut duo te pia, alterumhristo Dontino, alteru vero eius genitrici constructas ne-at. Nec melatet, larem oris esse Oroditum Apostolorum stlo temptu aliud virgini fuisse dicatu in scribit enim Ra-iael Volaterranus lib. l. Geo et raptisae, Anta radi quae molaterran.
titeradus dicitur,nunc autem et ortos appellatur,antiqua egregia Phoeniciae urbs in litore matas sita, ut ex B. Hie-nymo in Ezechielem c. 27. cx e Guilli eluio Tyro. p. beli ric. i s.colligitur sacellum stare,quod primus omni vii ' Genitrici Petrus Apostolorum princeps excitaueriti.
quo primum ipse quoque sacrificarit. Inio qui Hispania, res gestas illic a Iacobo Apostolo describui, collanter af nat, sanctissima Virgine in ciuitate Caesaraugusta ei de ostolo apparuisse, α post apparitione, te Plia vel sacellu, od nunc et a est celeberrimu , cx vulgari Hispanico ues Sestora dei Pilar appellatur,eo de Apostolo aut hore ere
fuisse. Hanc vero prima in toto oroe Christianoru Ec-siam variis modis,tabulis,d testimonijs,perpetua gentis agoniae fama, simul irad: tio amat. Qua de re etiam,sti eutherium, meni init Ioannes Basseus in Chronico re se*Gosemia Hispanicarii. Vetustissimum autem, omnibus prius ρον Ιἄφς
aptum a Carmelitis fuissec astructuin,grauissimi orii viron authoritas, quos supra retulimus, luculenter confir-t. Quidquid incentius, Volaterranus, Beutherius, aut metis, scribat. I a cum hi florue fides e numero, testiuuitate crescat, tot sunt pro nostra sententia testimonia,
ulcum antiquissima religionis traditipite, ut in sineci, ac superari ab aut horitate paucor ira, ac singula a testium queant . Alias insuper rati nes in huius ti- confirmationem congesserunt valdensis, Ioannes riarcha Hierosoli mi tantis,paleo nidorus, alij,quibus aleonu r. ito, ac iure, nos fratres B. Virginis fuisse nuncupat qs a adnitun in
183쪽
adnisului pr. .liare pas inhve HreiiNatis causa ad alii prorsrates omittamias. Ed haec de tae lupeiscxiphione Regusaev
De J uti cluam primitivam vocant, au- ibo re,tempore, confirmatione.
Carii teli monte M alijs Syriae partibiis de pelicibus tradidit. Non quia litaec fuerit' om e 2 ino pruna , sed quia potissim si inter a. .H-κ, ii 1ia Regulas quas nostri Religio agnouerit. Fuerit hi enim in Carmelitarum ordines tempore filiae, familiaeque Prophetarum variae vivendi regu Le,variaque in .stituta. v supra retul imus. Sed ea, quae ab Alberto condita fuit,etsi tempore fuerit ultima, a nulla alia persectione superatur . Eius igitur in . p. huius opes author inquirimus simul' lepus,in quo codita, Sc maioribus nostrist raditu, achade qua do. a quibuι Potificibus fuerit tofirmatae. Primo de aut hore emipsa Regulae inscriptione donstat,in cuius limine liabetur , Ibertus Dei gratia Hier Obmita. n. Ecclesiae vocatus patriani, dyleἱtii situs. Num de hoc unis quam quis dubitauit ras enim' Patria chai vincis supra
probaui inus datas 1 I aliis pitriticha leges, utiliter ad
modum au it, Meas a s couina odiorem vitae formulam re degit. Illi a tamen apud omnes non constat, an Albertus
hic, qui Regulam condidit,suerit montis Carmeli incola Se filiana fantibae frater . Id vero mihi compertum videtur, Martυrol. quod inir misit ob e Martyrologio Molani, qui cla. blan ii die prilis illii inter nostri ordinis sanetos annumerat Erard. Car. cfrardus Carthusianus in suo temporum fasciculo circa annum i 293. id ni censet: olimque de eo in ordine eo de die celebraricosueuerat. Hoc ideo pramotaui, quiae viroque nepe ex sanctitate Vite, mortique integritate, Sce iseia hone una tu Carmelitis)magna Regulie ab ipso tradita dig. nitas accrescit. N e X hoc, lcripse quid fratribu expediret, qui die illis ina Perari oporteret,pri'euetimeto didice Hir Regulam
184쪽
tegulam discretione conspicuam condidit:e vitet vero perectione salutaria praecepta emanarunt. Trithemius De tempore vero quo Albertus Regulam hanc fratribus ais Carmelitis dederit, non satis liquet apud authores Trihemius lib. delaudibus Carmelit. cap. .existimat, illam an
o Domini. i iii sub Henrico, calixto Papa II fuisse . ,.,
riptam, o ludorus de inuent orbus rerum lib. 6. e. 3. circa Sisbellito,nnum Domini. a io. Sabellicus anno Iaao Pontacus istis. Stirdiurdegalesi fio 8. Chronica mundi seXta aetate sol aop.d chris. mis d. upplementum historiarum lib. I. anno LaoO. Rebardus Sudidit. Hist lorentinus in Chronica uniuersali anno raos. Nos Vero Ebar. Ab imissis illorum sentent ijs certam ieram statuamus, Alterium Regulam dedisti anno Domini. ii l. Id nobis apere constat e ipsa Regula in cuius sine dicitur. Dat Accontino Domini iri qui etiam numerus annorum designa-ur in eadem regula postea ab Innocentio IIII. declarata orrecta pro ut in litteris superius lariptis licet videre. Ideo utem praedicti Historiographi variar ut, quia cum haec Reula a tempore, quo Carmelitae in Europam peruenerunt,ion fuerit obseruata, non mirum, quod scriptores ipsos la-
Quando haec Regula Alberti, d a quibus Pontificibus
uerit approbata,restat,ut aperiamus. In primis communis eriptorum sententia tenet,illam ab Honorio III. fuisse coirmatam. Sic docuerunt Antoninus . parte hist titul ao. 'tqvi πηλap. r. Vincentius in historiali lib. 3 .capit ira Philippus Ui'ς 't/M- orgomen in supplemento historiarum lib. s. in enarra p-3 ione anni Christi. 14oo.Trithemius de laudibus Carmeli orytho arum. cap. 4.Cassaneus in Cathalogo glor.mund . . parte sis ' μέ onsideratione ro. Paulus origi de origine religionum, Wμι
ap. go Imo inter aut hores fere non est,qui ab ho dilaniat .Quo vero anno Honorius 3 id praestiterit, aperire etiaportet. In qua etiare Philippus Bergomensis, Chronica tundi, dc Paulus Morsia ut supra Sinter iuniores Hiero Hiero . Plat. ymus Plato de bono statu. lib. a. cap. a . Gari bastomo. l. Guribo. b., cap. 8.&frater Manuel Rod rigue in quaestionibus4 Manuel gularibus quaestione. i in artaculo de origine Carmel ita Rodrigueraum,Carolus Tapia in authentica ingressi verba monaste Carol. q.
185쪽
i rim a Meantiquitate orditus Carnis hi r c omnes, ordinis scriptores celentinuitorium Ili anno . . sui Positi sic θ; tii Regulum Astrerti conbruiasteacique N preste patet e Mi bucia Honori vi I cuius, ciba uno. Honorius EF copos vilictis sit, P fibri oe fratribus remiris de monte Carmeli.
racu Dei ad utorius os critis ςbservetis. Et in reuii sione πο- is iniusti Juccutoru. Nulli Ggo homma Pol ea regoriEPIG. revelebs lianccdstitiationcm Hot bulla, qui incipit. yx Ucio nostridebita. Haec etiam ea Lime. III. dem Alberti Regula ante Honorium Ill .fuit cosirmata ab Naaclerus. Innocentio ii. Sic expresse asserit Nauclerus o. r. raro nice generatio ie.At ubi sic habet. Terestore Innocet ij III.
Petru Patriarcha tabentem in Syria religionem rehit uere conatas, Carmeli montis incolas fratres disciplinae regula cο cuit Qua regula tunc Roma probata sit. Quibu , docet, lait: m noli ram Regulam tempore Innocenti III suisse Ro- τὸ berulat. rua: apProbat uri .Sentiti dein Trithemius de laudibu Carmos earum cap. q. Hi Verbis. P0lquumfratres huius relistiο-nis in Europam veneremit, multi summi Poripicesipdinem hae confrinna risii rere quibus Alexaude Papa III. pos uem ru- nocentius III. id fecit ramborumqμ Pestigi sint irens a norius III.miasis adiundiis priuilegus, qui regulum denuo c/ trotavit. Haec Trithemius ueliarii historia, vitis Ponti cum n vita Innocentij IIJ.eκ presse alio mat, regii an Caral P est. stra in consirm .ille tilem nouissime ei iam tradit Carolus in commentarijs ad autheticam. Ingressi, verbo in onasteri ubi Religionuin orietines in uestigans nostras ab Innocenta IlI.receptam,confirmatainque allecit. Hanc ita nocet ij I M. Ponfirmationen fuiste laetamim Concilio Lateranensi, allar ut Romanus in noua correctaque editione Reru publi
186쪽
um .p.lib. 6.c.lo. Bernardinus Corius in historia Me siti. lanensi. 2.p.fol. 339. illudque addit, approbationem hac B. Ioannis Euangelista contigisse. aetersi ne his plus immore inur, illud nunc probare coten, ordine nostru si noὰκ presse, salte tacite in praedicto cilio Lateranensi suisse approbatu Verba prius Cocili V 'ς Γ te. era, quae hinentur. c. 3. Vbi dicitur Ne nimia Reli Oi Oruersitas straue in Ecclesia Deio sensionem hi ducat: firmiter
', voluerit ad religione overti, Pna de approbaris Iuniat. Si iter qui voluerit domum de nouo undare, estulam δε- utionem accipiat de approbatis Mactenus Concilium.)Circa hoc decretuco siderandia est, ante ipsum Conciliu:re, salte aut horitate Episcopi, noua Religionem inueni quod infra latius probabimus. Nunc vero e decisionem cilimraedicta confirmatur. Quia Conciliu hic non pro et, nec prohibere debcbat,nouum ordinem aut horitateio stolica fundare: sedam id aut horitate propria,vel F pis oru prohibetur. Imo nec Cociliu Lugdunense, quod ut a distristiori decreto rem hac interdixit quicqua de orie aut horitate Potiscis ad mucto decreuit,aut cogitauit. Praeterea, quia, post ipsum Concilium Lateranense, instiae fuerunt aut horitate Apostolica beatorii Francisci, 3m in Religiones, d plures aliae, de quibus mentio fit . ne nimia, de religiosis domibus ins xto li uod vero ante ipsum Ocilium liceret,saltim authori cap. ne ηἰ-e Episcoporti, Religionem noua ad inuenire, hoc in pri mid, de reli patet cκ principio in iure notissimo , quo cauetur, id, io m.in. od non est superiora reseruatum , nec iniseriori ordinario . hibitum, praesuini a iure,inferiori esse concestum: ut pa-eκ cap. nuper de sententia eκ communi c. cap.cum apud ponsalibus: Qua tecti in toto iure hocn inueniatur e m. ιγὸν
se nec tacite Episcopis prohibitu ,e sequenti illi , as ιῆ. 2- sum fuisse videtur. Quod similiterio firmat usus praxis a e in Ecclesia a tepore Apostoloris receptissim , qu ob ia radiis uatu legimus, Religiones fete omnes, vel aut horitate pro In P. ata atorutasse erectas,vel soluab Episcq pisco fili tas.
187쪽
orities approbantes nascua ivuenies hosfrdines litteris. D. rmatos a. principio Haec Trithemius. Et quatiuis Religiones olim sundata tedasApostolicae probatione non indigerent,ab spisse copis amet 'Minariisque propriis probabantur . Sic re in 'Mi gulam A Uumni olim confirmauit Valerius Episcopus tiraditi dinatius centuria i anno Domini ro.Carthusi ensu Nero institutum Hugo Episcopus, ut Genebrardus O
ssiatma di Platina Gregori. VIII olidorus de in uetoribus re
Pol orηs rum ii pro.7 cap. 3.&Volaterranus libro. 2I.o Dauu Am- ιοιaterra'. rosi una propria aut horitate monasterium Mediolani ere- A W μ xime,regulamque ei dedissi fertu Cuius meminit D. u- AEneat Ii gustinus libro. 8.confessionum nostrique ordinis regulam
Comen . ab Alberto traditam,dum Historiographi referimi, addui illam suociure obseruaudam Albertum tradidisse quasi di
Dciiψmio cant, propria aut horitate, proprioque Patriarchatus fungens nunere Regulam confecit. Ita loquuntur neas Sylum ut Chronica munda loco superius adducto, Bergomensis, S Garibay, supra Imo inter aut hores nbstri tempora grauissimos id docent Bellarminius lib. deMonachis e . tradit Basilium,Augustinum, dc Be nedictum approba.tionem ullam a Pontilice non quaesiuisse, propterea quod nondum extaret tunc ius Ecclesiasticum id praecipiend. Raai, tione etiam efficaci probatur. quia cum ante Lateranense Concilium non legatur, religiones expresse fuisse approbata a Sede Apostolica,tfieret religiones incepisse post Coniscit. Lateranens quod haeretici mari inae concedunt, ut probent nouum es. ad inuetum.Imo neque etiam ante Conci-hin Lateranense s Apressum AniureteX tua aliquem potui mucia ire,quo decernatur requiri ad erectionem noui ordinis,aut regula approbationem, Episcopi authoritatem likoue cata et id colligi possiveXConcilio Calcedonensa,cap. .Et re- cap. quidam ferturis cap. Quidam monachorum 8.quaesti , in qua monachoru tui ibi decemitur. Primit, ne monachi monasteria sine au
8.1. thoritatessi copi erigant. Secundum, O obediant hexl. a quibus
188쪽
bus consequi videtur, nec religionem fundare sine consntia ,α aut horitate Episcopi posse. . dito hoc Lateranensis Concilii decreto, cum postea 3ortuna aliquorum supplicatione. aliorum praesumpsa temeritate, diuersorum ordinum mendicantium ei- nata multitudo resurgeret, repetita Lateranensis Concionstitutione, Lugdunense Concilium districtius pro hi si g t,primum, ne deinceps aliquis nouum ordinem adinve-: nempe sine aut horitate summi Pontificis:) deinde omordines mendicantes post dictum Lateranense Concia ad inuentos, eos scilicet, qui approbationem Apostoli-edis non meruerint, de medio tollit, ac omnino reuo- eos vero, qui per eandem sed ei fuerant co firmati,periatii subsistere, dummodo deinceps nullum ad eorum procinem admittant,novumque locum non acutarant viis refertur in capit unico de religiosis domibus in . . vero rigidior Concilij decreto ea exceptio data est, Cap. vicu, ipe, Vt ad Praedicatorum, minorum, eremitarum is Religiosis Ri Augusti m nec non Carmelitarum ordines deci domibus in 6iaec non extederetur, ut patet X. g. sane,ubi sic dicitur.
adpraedicatorum minorum ordines , propter eorum ntem Ecclesia'tilitatem,praesentem nonpatimur consi nem extendi. Caeterum eremitarumsancti M. Vini Parmelitarum ordiues quorum insituti dictum aenerale ilium praecepit,insolidosatu volumuspermane . Ha-us Concilium. In quibus satis aperte indicat, supradi-
constitutionem ad Carmelitas non eκ tendi, quia illo institutum dictum Concilium generale Lateranense essit. Quare decernit, illorum ordinem in solido statu ianere. Si vero Carmelitarum ordo ante praedictum cilium Lateranense non fuisset approbatus sine dubio lunensis Concili decreto extingueretur. Nam si illo tones etiam a sede Apostolica post Concilium Laterae approbatae, reiectae sunt,nec ultra progredi permitur, a fortiori, si nouraeκ approbatis non censeretur, cilio Lugdunensi perimeretur . Quare cum hocceia
Ilostrum ordinem fuisse institutum ante Concilium 1 Latera
189쪽
Lateranen in illasque Religiones,qu. illud praecessere, cenias eat approbatas maxime quia Episcoporum vel Patriarchar uni aut horitate fulcirentur: recte sequitur eivi decreti Concilii Lateranensis, nostram Religionem in ipso, ante ipsum Lateranense fuisse constrinatam. Quod argumetum breuiter hac ratione firma fiet. Ait Concilium Latera neniast. Qui valuerit ad religionem conuerti. nam de approbatis Cante ipsum scilicet Cocilium' assumat: dc postea Concilium Lugdunense volens de medio tollere omnes religiones post latera nensu ortas, declarat, Carmelitarum ordinem non esse extinguendum: quia eius institutio Lateranense praecessit. Igitur cum Concilium Lateranense ait, nam ex aplprobatis assu, tacite censet,esse approbatam Carmelitarum familiam
quam ipsum precessisse,& antea legitime fuisse inlli tutam, declarauit postea Lugdunense.
Sed contra haec ob ij ciunt aliqui, in dicto. f. caeterum non esse legendum in otia statu sed potius,insu statu mauore cocedimus,donec de ipsis aliter fuerit ordinatum, intendimtis enim tam de ipsis quam de alijs non mendicantibus prouidere, prout animaram se futi 2 eoium statui aridebitur expedire. Sic enim in Cocilio I tigdunensi olim legebatur. Vnde in dicto . . Caeterum dicunt Bonifacium VIII.loco horum verborum, adieci IIe, illa,insolidoslutu. Quare contendunt hi nostrum ordinem neque in Lateranenti, neque in Lugdunensi Concilio fuisse appro
Huic obiectioni respondeo verum eme, ut glossa in dicto.
g. caeterum asserit, praedicta verba, insolido statu . non haberi in Lugdunensi Concilio, sed tantum ea . quae aduersa rii opponunt. Non tamene his sequitur nostram Religionem non fuisse approbatam in praedictis Concilijs. Primo, quia clausula illa donec de ipsis Alter βιerit ordinata mynon aufert Carmelitis approbationem sui ordinis mam pari etiam ratione auferret religionibus non mendicantibus confirmationem, quia de Carmelitis in de aliis non mendicanti. bus intendebat Concilium aliter ordinare. Quare si illa verba tollerent a Carmelitis in alijs non mendicantibus eoia. firmationem: manifeste fieret, quod ,:in te plum Concilium
Lateranen se, nullus esset in Ecclesia Dei ordo approbatus:
190쪽
od est contra ipsum Concilium Lateranense, ut patet eric bis supra adductas.Tum etia in i quia multo ante Concita Lugdunense, quod sub Gregorio X fuit celebratum, rinclitarum Religio fuit approbata ab Honorio III. I ii, centio Hl. ut supra mostrauimus.Quare dum Cocilium, fixum ordinem in suo statu manere,permitth: certe non adimendit, luam ut ipse dum aliud Pontifici non pla-:rit approbatus permaneat. Quare hoc nori obstat, quo nus ante Concilium Lateranense Carmelitarum Religio erit approbata, siue in solido, siue in solito, siue in suo sta legatur. Et rLec de Innocenti III .Lateranensis Concituprotatione. EX quibus sequitur, Alberti Regulam ab anno rci I .ino ab ipso tradita fuit, approbatam fuisse, tum ob ratios dietas nempe,quia Episcopi ante Lateranens Conci in hac potestate religiones Confirmandi gaudebant :&tiori iure Patriarchar, quoru iurisdictio,&authoritas surtor maiorque eiti tum etiam quod in hac re valde comerandum cu)quia Albertus tunc non solum Patriarchaeanere, sed Sc legationis Apostolicae sedis officio iungeba Guill bri , ut expresse docet Guilli elinus Tyrus libr. . continua inis belli sacri cap. q. his verbis. Dertas stra Hierosolumita sub Dinocenti III. Patriarcha' legatus, certus obseruatio . . . custulas Carmelitis pr.ecepit. Idem Sabbellicus ut supra.Et Clui ch st M sanus Masseus author theatri vitae humane,VoIumine. et '
3. Quare et si ratione officij Patriarchatus quod ab udeficiebat regulam propria aut horitate contirmare nonsset: praestare tamen id sine dubio potuit ratione muneis Legati,quo fungebatur. Imo ob hanc rationem ccsendu ab hoc empore regulam fuisse a sede Apostolica approtam,cum ex tunc suerit ab erusdem sedis Legato confr- . ita,ex regula iuris, quae habet,ea nostri fiunt, quibus au-oritatem nostram imperti muta Ex his secundo colligo, antequam Albertus hanc regu iconderet, nostrum ordiriem a Sede Apostolica ob, Gem nuper adductam etiam fuisse approbatum. Cui nymericus Padriarcha Antiochenus,ac Sedis Apostolicae Sacus circa annum Domini via o. anotis Carmeli Erenai