장음표시 사용
211쪽
ualis est finis, siue proprius scopus illius Religionis aeeinde peculiares unius uiusque ordinis obseruantiae, ut vigiliar,ieiunia,meditatio scripturarum, oratio nuditas, litudo,&similia, quae propriis Religionum Regulis, ac constitutionibus decernunt. Inter hec vero instrumenta, potissimum est, omnino necessiarium illud primum, quod tria substantialia vota complectitur, in quo substantia Religionis saluatur, ac sine quo Religio perfecta esse non potest. Nam haec sunt, quia Christo Domino, ut potissima ad perfectionem media,in Religione sunt instituta: cum certe, ut quis perfecte Deum diligat, debeat desse totum Deo tradere, omnia impeditnenta remouere. Vtrumque vero consequimur per virtutes obedientiae,castitatis, S paupertatis. Tradimus enim Deo nos totos, quando tradimus animam, sue eius libertatem,corpus,oeres externas. Nihil enim ha bemus aliud. Animus vero per obedientiam,corpus Per co-tinentiam, res eκ ternae per paupertatem a nobis in Religione Deo traduntur. Ac proinde hae virtutes cum primis in
Religione sunt necessariae ad persectionem acquirendam. Nec solum ad hac iuuat praeuicto modo sed insuper illis reste D. August. sernione. ia. de verbis Domini. Omnis vero malacu pulitas ad tria capita reducituriad luxuriam, auari I,Dan. 2, tiam, Sc superbiam, ut habetur i. Ioan. a. Quidquid est in mundo,aut est concupiscentia carnis', aut concupiscentia oculorum,aut superbia vitae.Hos igitur tres impedimentorum sontes obruunt tres illae praedictae virtutes. Nam desco cupiscentiam carnis, continentia: superbiam vitae, obedientiat oculorum denique e neu piscentiam, siue auaritiam vitae paupertas destruit. De quibus latius D. Thom, a. a. quae ri γε
Secundum genus instrumenti, quod in Religione reperitur ad parandam persectionem , est duplex . Vel enim est finis particularis Religionis , vel sunt exercitia. a quae
212쪽
quae in tali Religione sunt instituta. Hoc autem discrimen
D. Ilom inter Vtrumque orsa ur. Immorima finisum per debet esca etanas. st aliquis actu vittatii η ei misericordiae teli D.Tholii. a. a. q. 38 8.arto in Caiet abi,)vi sunt praedicare,docere,Xeno doctus inseruire, dic vel Rcligionis celi oratio, siue cotemplatio Exercitia vero non semper sunt e se a ius virtutum, ut sunt corporis maceratio,vigilliae,cameunia solitudo,&c.Quae licet intrinsece icta virtutum no sint i si tamedebite assumantur, sunt actus virculis, Ut D.Tho. a. a. o. 83 artic. 2.ad. 3. docet M persectionis instrum elisa, ut idem ipse quaest. 88. arti c.7. in corpore fatetur ina, media non solum opportuna, crum sus Hia coimn uni honinum fragilitate fere omnino necessaria, ut experientia ipsa, sanctorum innumera eXempla testantur ad perfectionem Christianamacquirendam, conseruandam. De quo nos forte alibi latius dicemus. Secutulo dii erunt finis particularis, exercitia Religionum , quod haec semper ordinantur
ad maiorem obieruantiam trium votoru ut docet D. Tho. 2. . q. I 86.ar. 9 llaque occisse obseruatiae habent pro scopo immediato Periistiore triu votoru Obseruatione, mediate vero ipsam charitate .ffinis vero peculiarisin seni per Orodi natur,nec respicit maiore, vel minore votoru obteruatia,
ut patet de fine praedica di doce di,Sc. E le enim nulla ordinatione habent cuboli edientia, castitate,&paupertate: sed immediate respiciunt charitate ipsam, qui est uniuersalissiamus finis Cluillianae Religionis .PAc demque inter exercDtia particularia, alia ordinantur ad obseruantiam trium votorum,ut dictum est alia ad consequutionem mus particu la: is, ut studium litterarum ad pra dicandum. E his clare constrat, in quo conueniant. distinguantur Religiones in duobus enim omnes consentiunt, in duobus altis omere distria Sutitur Cnueniunt enim in unilli ni illi imo, Potissimo mi e mpe, dilectione Deion con a miliai I deinde insitu Hientis, ta mediis in tribus stilicet votis. Diuerunt vero frequenter in fine particulari, vel in eNercitiis,aut in lirumentis particularibus,tam in ordinatis ad obteruantiam trium votorum, quam adessequutionem
illius linis particularis. iii sis nut
213쪽
His praemissis breuiter,nune constituo primum, quod excellentia unius Religionis supra aliam potest attendi cripli
culo. 6 Uno modo eκ parte finis: sic illa dicitur perfectior eligio,quae ordinatur ad perfectiorem finem. Secundo attenditur eκcellentia unius Religionis ad aliam, secundum quod in eodem genere sinis una ordinatur ad altiore actum,quam altera:v inter Religiones,qua ordinantur ad contemplativam vitam persectior erat illa, quae ad contem Plandum, qui in ea, quae ad legendum ordinatur desinter Opera vitae activae, potior Isinis est,redimere captitios,quam recipere. Et ideo Religio, quae ordinatur ad redimendum captiuos,erit excellentior ea,quae ad hospites suscipiendos ordinatur tem paribus. Attenditur etiam ex parte sim excellarylli qua ivlo ad plures fines una, quam alia ordinatur: ut, qua ordinatur ad cotemplandum d predicandia, Perlectior erit, ea, quae ad unum istorum tantum des na-aur. Temo iudicatur de pratem mentia unius Religionis ad aliam,e parte eΝerciiij non quidem quantum ad quantitatem,sed quantum ad proportionem erus ad finem intentum .Haec sunt,quae ex doctrina D. Thom communiter obiς ruant Theologi, qui perfectionem omnelie ffine parti culari. mediis,sue exercitus dillum sequendum pro
Porcionalis,delii mendam esse decernunt. ιMne,ied si beXercitiis potius Rel gioni per feestionem tu L '' olitan quo solum consitata arculor,strictior, durion, vel formes vivetidi in utique attendunt in omnibus, inun mum haritatis finem, non inspectis ali particillaribus, sed tantuml distrii rore ni vivendi rationem. Quibus fauet Innocentius Pa Capices, Pam c licet de Regularivbida laetior vita licitur arctior de M. Hon est locus hic clisserendi, quae haruna opinion una verior,ac inagis aur ons a sita parum enim adi pontum
dubium specta anx hanc velitam amplectamur. Et ideis hilaus controuertiae ad allum locum resecto examine,Dcundia
tramque opiniora pilaeet inane de excellentia ἰωρ γω
214쪽
de Regula in comparatione ad alias Religionum Regulas:
postea vero de Religione respective ad alias dicemus. Secudo coiti tuo,quod noitra Regula primitiva, ta secu- dualleologoria, qua Canonis taru sentetiam persectior est quibuscunq; aliis Religion Regulis. Primo ex lentetia Patru, Theologorii probatur. Naeremiticae vitae insitu tuest culmen &fastigi Religiosae vitae, ac pro itide eremiti. 2. Tribui caii 4 perfectior est omnibus alijs Testatur id aperte D. Tlao m. a a. q. 8 8. articulo. 8. nullus est, qui ab hac senteno muti pat Hidissentiat,in quam omnes fere Patres conueniunt, dum docent,non debere quenquam transire ad vitam remiticam, nisi prius diligenter ii coenobio se e Xercuerit, propterea quod hic modus vivendi non adferat perfectionem, sed Hic qum irae supponat, ut Hieronym .docet in Epistola ad Rusticu, coiiσημό- Cassianus ollatione io.cap. 3. Augustinus libro . l. de moria 'stiυμ . Dus Ecclesiae cap 3.Benedictus in Regula cap. I Bcr nardus senedictui sermone. 3. de circuncisione, sic eremitica vita est perse- sc ηδ os cstorum, similis suo modo 'piscoporum statui. Sicut ergo ut verbis D.Thom. utar id, quod iam perscctum est praeeminet ei, quod ad persectionem exercetur, ita vita solitariorum prae eminet vitae sociali. Et haec est potissima causa, quare Pontifices, omnium aliarum Resigionum monachis ad Carthusienses, vel Camaldulenses, qui eremiticam vitam Profitentur, transitum permiti ut Imo inter hos duos ordines, quia Canaesdulenses vitae Ererniticae institutum persecius exequunt uti ut pote qui ingulariter in cellulis sic paratis de 'ui ut concessum est a Leone Decimo, ut Chartu-heses licite ad Camaldulensiunt ordinem transire pos. sinc. Cum ergo in nostra Regula, eremiti a vita in rigore et sectissima mutituta appareat, ut patet eX cap. 1. 3. 4. lin Regule capitibus. in quibus, ut singuli separatim in celubidiu sis, separatis vivaru traguitur; .di solum praecipi-ar,ut orti inicis dicbus in capitulo, α singulis alijs ad auendum iussarum so leonia conuenire debeant, ut patete his quae in cap. a. c. 3,dicemus,cuius verbasin taraeterea iuxta situm Dci, ν em iuba itare proposieritis Liguli vestrum singu
215쪽
M.ita,ut quan uis Innocentius IIII in mitigatione addiderit ut in Refectorio quotidie omnes coueniant, tame nihil aliud circa rigorem , ac perfectionem fremiticae vitae tem Perauerit. recte fit ut ex hac parte si nevila cotrouersia alijs Omnium Religionum Regulis praeeinmeat. Nam neque Basilius, nec Benedictus,nec Augustinus, aut Franciscus de vita eremitica in sua Regula meminere. Nam et ii Augustinus si atribus eremitis Regulam dedit: tamen de eremitica viue
di sormiae instituto nihil Augustini Regula tractat. Neq;
sufficit in eremo vivere, nisi solitaries, separatim auatur, ut iure Eremitae dici possint. De Chartu siensium vero&Camaldulensium Religionibus etiam censeo, cum nostra Regula non esse eas conserendas, eo tamen modo, quo h cPropositio inferius eXplicanda, temperanda est. Primo quia Chartu sienses non ita strictam vita eremiticae forma, sicut nostra Regula praecipit,obseruant,cum in claustris simulta ne degant. Et pr. eterea um id habeant e constitutionibus, quae quotidie mutari,ac deleri solent, non sunt coparandi cum eo eretniticae vitae instituto, quod in aliqua Regula constituitur. Camandulensium vero Religio D. Benedicti Regulam obseruat: sic , quamuis perfectior sit alijs
in olitudine, modus tamen eorum, vitaratastitutio adhue si cum eo, qui a nostra Regula decernitur,conferatur,excellentior illo non est imo ab eo in multis superatur, potissimum vero in hoc, quod ille a Regula,hic vero a constitutionibus statuitur. Et forte minus proprie utrumque institutum aceremitice vivendi moduin comparainus cum hic sermo non sit, nec controuersia, nisi inter ea,quae in Regulis Religionuconstituuntur. Quare,cum illi vel Regulam eremiticam noli abeant, nempe Chariusiani, in vel qui habent, ut Camandulenses, in ea de eremitica vita nihil agant inani seste fit, ut nostra Regula non solum perfectior siit e hac parte omnibus alijs Religionum Regulis, sed potius sola sit, inicae Regulis ab Ecclesia approbatis, quae eremiticam vitam
Tertiq dico, quod nostra Regula ex parte exercit ij,no solum quantum ad quantitatem, sed quantum ad propor-N tionem
216쪽
tionem, est uersectior alijs. Quod ex eo manifeste proba, tur: quia austeritas solitudo luiu optima media, magis proportionata ad finem eremiticae vitae.Nam 1 finis auste aee solitariae vitae et contemplatio Dei,rerumque coelestiis, Cc a v i vi patet ex Cassiano collatione quae est de fine vitae eremiticae: quia medium,ad contemplationem omnium optimum est, habere animum collectum intenturia:cui rei valde deseruit solitudo,quae omnem strepitum Dei uni, quae animum distrahere post unciprocul arcet. Idem quoque de ieiunio,&reliqua vitae seueritate dici potest Sios supra, dum de sine notirae Regulae ageremus,diximus. Cum igitur in nostra Regula cellas dillinctas ac omnino separatas Albertus constituat, ac praeterea ieiunium, silentium, manuum laborein districte commendet,fit, ut simul cum cremitica vita,proportionata ac conuenientia inedia pio eius persecta Nequutione decernantur, ac Proinde quod e κparte exercit ij ad finem proportionati, perfectior sit alijs Religionum regulis. Imb, quamuis nostra Regula vitam eremiticam non amplacteretur, adhuc e X parte finis persectio est alijs Religionum Regulis. Nam, ut eX praecedentibus constat, sanas,dcscopus eius est oratio, ac meditatio continua quod innulista Religione e vi Regulae statutum inuenitur. Legat, ac reuolua Lector Basilij, Benedicti, Augustini,aut Fracisci normas,quas tradidere tuendi,&praeceptum simile dementali, ac iugi oratione non inueniet. Quo liquis dicat, in alijs
Regulis actus docendi, aut praedicandi praecipi, qui conte-plationi praestant: respondeo, quod adhuc nostrae Regulae pers cstioni non derogat. Primo quia in Augustini Baslij,
alit Benedicti Regula vi de praedicatione meo tio sit soluFrancisci Reetulam praedicationis munus eius prosessoribus iniun Nilse inueni, Quod ainen parum praedici Hobest quia tutic praedicationis munus praeverendum It conis contemplationi, quando simul est cum illa,&ab ea derivatur. Nani praeci lacli contemplatio, α reditatio sumantur, L . T cm. contern latio praedicationi praesertur,ut e X D.Thom .patet, ut supra asticulo. 6. in corpore Quale icet finis Regulae Beati Francisci it Praedicatio, quia tamen in illa non chaiungitur
217쪽
iungitur e si conte platione nullum enim est in Regula Francisci de contemplatione statutu)aperte sequitur, sirem noustra Regula praeferenduin esse ei, qui in Regula Francisci praefigitur. Dico quarto. Si vitae perfectio ex arctiori vivendi modo ut a non ista non immeritis volunt)penseturi nostra Reagula persectissima est inter alias, cum inter omnes sit stri. ctissima. IVobatur. Quia etsi sola ea, quae ex solitudine oritur, austeritas sufficeret, ut eam arctio rein redderet , habet praeterea continua in cellis clausuram, simul cum assidua,&iugi oratione Deinde ab exaltatione sancta Crucis usque ac Dominicam Resurrectioni prolongata ieiunia. Quae nec singula apud ullam aliam Religionis Restulam praescripta inueniuntur. Quibus si addas paupertatem in communi, a carnibus nisi pro infirmitatibus abstinentiam, manuum labores, ac ita arctum silentium, ut in nulla Regula ei aequa Ie proponatur:proculdubio hec regula aliis omnibus seuerior, ac districtior apparebit,d quas is in ea aliud non esset, nisi vitae eremitiuae institutuni, omnibus in
vitae seueritate prae emineret.
'Haec dicta sunt de nostra Regula secundum se considera ta.Qu. ae proculdubio, si quantum ad eremitica vitae forma attinet, in eo rigore,in quo condita et , seruaretur nec Ca mandulensium,nec Charthusiensium institutuni ei esset co
Nunc vero de nostra Regula, prout i nobis seruatum, adiunctis alius a Rebylone excogitatis ad maiorem obseruanditam exercitijs,disseramus: ocia ostram Religione cum abistum ex parte finis, tum X parte Xercitiorum compare, in iis . Loquor autem nunc a Religione,prout complectitur a in Regulam, quam stamuta a capitulis generatibus coindita: Sc suppono, nostram regulam in omnibus ad unguem seruari eκceptis his,qua de separatis cellulis, commora. tione in eremis statuit, ut videre est in nostris constitutionibus. Dico quinto .Resigio B. Mariae Virginis derisite Carmeli, proiit a fratribus discalceatis seruatur, alijs Religionibus in persectione inferior non est. Loquor nunc de Religioni
218쪽
bus illorum, qui eremiticam vitam non prostentur. Nam Chariusiani,&Camandulenses, nobis,&alis coenobilicam vitam degentibus, ratione vitet solitaris, in persectione sunt
praestantiores. Quare omnibus coenobilis ad eorum consortium transitus est permissus. Probatur id efficacissima ratione: quia e duplici capite, ut e dictis constat,attendi potest in Religione perfectio: primo ex parte finis. constat inter omnes,si neni mixtum ex conte platione, actione, siue praedicatione persectiorem esse alio quolibet. Prae4terea constare debet, inter miκtos fines, praeserendum este
eum qui plus habet de contemplatione, illis, qui e aequo vel eicontemplatione tactionς vel minus e contemplatione, magis ex actione constant, quia plus participat de contemplatione, quae perfectior est alijs finibus:sed nostra resisto,ut ex dictis patet: habet hunc finem mixtum, ita tarne, ut principaliter constet e cotemplatione, minus vero Principaliter exactione ergo e hac parte nulli Reigioni posterior est. Secundo haec persectio considerari potest ex parte mediorum,& constat in Religione nostra de mediis ad conte-Plationem ordinatis de quibus late diximus difficultate tertia Patet etiam de illis, quae ad praedicationem conserunt, qualia sunt studia, exercitia litterarum,quae in nostris costitutionibus districte praecipi situr. Ergo neque e hac parte in serior est aliis. Quod si insensu Canoninarum de perfectione loquamur,qui eam tantum ex arctitudine vitae coij ciunt, si haec in nostra Religione consideretur, etiam non est minor alijsma ta e Regula , qua e costitutionibus, ut videre est in ultimo dubio totius Regulae, plures habet, no contemnendas asperitates in quibus a nulla superatur. Solet etiam una Religio altera excellentior ac dignior di. ηti ci ratione antiquitatis: quoniam, qui prior est tempore,po de pri . tior est iure, ut patet eκ cap. Antiqua de priuil. Reg. Qui uneus prior de Reg.tur. in . 6. Vt tradit Cassianeus in Cathai .glo.
muri. .P.consideratione. I 2. Praeterea e X cellentia,&praeeminentia considerantur e X parte instituentium,ita,ut ordines illi, qui a maiori, Vel digniori sunt instituti,praeseranture parte hac eis, qui a minus digno origine habet: ut patet
219쪽
sane. Vt supra ultimo consideratur, quod una Religi sit, ρὸ e. si, kvi, cellentior altera, approbatione: cita illa Religio dig' d. p ὰb .d. nior erit, quae Drius fit erat approbata,vt notatur in cap. sina , Lli de Religiosis domibus, ta haec tria potius ad dignit/tςm Cosiu ,.quam ad persectionem subitantialem pertinent. Adhuc a Missimi. men in his quae accidentalia sunt, haec Religio indignior non estinati de antiquitate patet ex dictis: de dignitate, exces lentia institutoris nempe san tissimi prophetae Eliae; tacere potius, quam loqui par est: de approbatione vero superius visum est, nostram Religione saltem omnibus alijs, quae mendicantes sunt, prius fuisse approbatam et quod eκGenebrardo, alijs grauissimis viris. α veritate ipsa confirmabamus. His sunt, quae de nostrae Regule,ac in lutuli perfectione breuiter attigimus.
Indortale an vero ad oeniale peccatum, siue potius ad
nullum. . . Vius dubij resolutio adeo grauis de dissici elis aut horibus visa est, ut Caiet. a. a. q. ira 'μμ artico . in s.dubij magni summum Pontifice adeundum pro eius declaratione putet. An angelus.
Qq gelus verbo praeceptum eandem, circa D.
Augustini regulam , declarationem desiderat,Nauarr. vero, vir alias rebus moralibus aptissimu a an Naharta,. inuelligationem cap. a 3. n. 8. ita difficilem , Nobstrusa in arbitratur,ut ibi asserat praeoptasse se,ut a Concilio Tridentino diffiniretur. Quodnexpectasse Henricum Caietanum .ibidem allerit ille. Et tandem Sylvester verbo lex ni Blaesenhil e potuisse in hac re eκ ploratum, certum habere, confitetur. Haecinun est illa dii ficultas, quae adeo olim fratres ordinis
220쪽
ordinis minorum vexavit, ut tunc Clemetem Ecclesiae summu in Pastorem suis precibus coegerint,iilaia celebrem Clelia entinam,2 Uus e Pithias,occatione suae regulae in lucem edere. Et utinam hu: us Ponticis, alioruin circa suam regulam declarationibus pollea iactis, adhuc eorum conscientiae sedarentur. Adeo arduum,dodissicile est,institutoris,si uelegislatoris regulae mentem dignoscere,aut aperire. Sed
quia pendet huius dubi solutio ex notione alterius aeque ignoti ac distacilis,penes quid in quain conjjci possit,quanto te in conscientia obliget,d praeceptiua sit,quando vero directiva tantum,aut poenalis solum ideo praesens difficultas in duas secabitur partes. In prima de drgnoscenda le : is obligatione, in secunda de huius regula obligatione dis
Tenes quid dignosci debeat,anlio praceptiua ,s ob aus in conscientia.
Rraemittendum est praeceptum dupliciter sumi. Priuiostricte,' proprie, sue anthonomasice pro illo precepto , cuius transgressio est mortalis. Secundo sumitur latius. prout solum eius transgreliores venialis culpae reos constituit Din quo sensu ab ali. archidia si quibus praeceptum mandatum appellatur , ut ab Archi d. Hugo. l os Hugonem id quaestione i .cap.Quisquis:vbi affirmat,iac ratione sumptum praeceptum esse mandatum,medians inter praeceptum obligans ad mortale,cx consilium, siue echortationem: quia inter obligationem ad mortale, o libcr-tatem ad opera consiliorum , mediare debet haec obligatio ad veniale Qua licet mandatum siue stat ut lini ab aliquibus appelletur. in quo modo non moror:tamen tam haec , qua illa obligatio ad mortale cadit sub nomine praecepti generice sumpto, de cuius ratione est oblimatio ad culpam, abstra troissη- Mndo a mortali, veniali.Docem hoc Antoli inuri foret hali dii