장음표시 사용
201쪽
menae fine proposto,omnis actus nostri ad eius consequutionem dirigendi sunt. Hic nobis principalis debet esse co. lanatus . haec Iin Inobili sicli liata a cordibus m, firmandael l . ut diutitas rebus, ac Deo mens temper in hereat. Pro hoc e cellae solitudo,c clausura sectanda cit, ieiunia, vigillae, corporis nuditas, silentium,canus abstinentia, direliquae asPVLltates Iulul emi e lunt. Et denique quidquid ab hoe e tum e si qua nuIs alla magnum videatur, importunum Iamen, aut etialia Histinum, leuio Aium I ' dicandum est. , Palet igitur e X clicti, Poss sit a. l Uliem, α meditationem, in nostra Regula Sc professione secundum locum obtinere vitae asperdatem in qua etiam potissima pars est,cellae,sauenionas ei, clausura .lta, ad Nes Guu n ena ke, ad vitae asperit ite iri, clausuram, veluti ad duos orationis pedes, uir - astrua nos i instituti columna cetera reducuntur. Qu.ire udiosus quisque nostrae prQfessionis insectator, i pollo rationem,colat poenit etiam, siue vitae asperitatem, clau
Secundo eκ illimo, secundario studendum esse nobis anianarum saluti, sine detrimento tame quantum fieri potest Ptai talpat ruiuiis. Et ut clarius loquar, lac secunda asser
iri in L Grilli fias in t r.e eligionis miti tulim tmκ tum elle Untelli Plus in nri cinctioiae, non tamen eκ aequo, sed princi
202쪽
is pro hac parte munus hoc praedicandi, 'confessiones adiendi eonveniat,& hic non sit principalis finis Regulae: lanifeste sequitur,esse tantum principalior anneXum, uasi secundarium . Et confirmatur e bullis summorumontificum, qui hunc uvas secundarium finem nobis pru- munt. Ioannes XXII in bulla de exemptione ab oli mi. Da. ALIII. is Prauatis sic ait crris id sederi amr Dominico diuina disesitioni Gratribe: Cuius professor rili iura illebria, caehstiam eontemplatiori siclinies insistunt iugiter, C pro cit animarum Ecce primo loco iugem contemplationem , cis exam illi quali secundario animarum salutem. Eadem re vella liabentur in bullaeAςmptionis Clementas. I. semes
insere est iis eculo ordinis Illud. veris iencum est,
rdines mendicimte , e Meo prici se cluod mendacates sunt,
orifὸhesi aliarii retia saluti operam dare praecipue mo-imorum cura illis non sit praefixus, ex principalis finis,sed uatum obligantur quando Iu preior,lio est, ordinis Pr:elais id praecipit, ut recte aduertit D. Tho m. a. a. q. II 8 .art. q. t. Nam. d. la.& 3 Quia, is a re coadiutores Episcoporum desseritur,ut patet e CClementina Dudum . . Caeterum de se Clem. Dad. ulturiis, extra uag. super cathedram . . sinali de supultu g. caetera, des, iuncto cap. inter extera de officio ordinari j tamen laoc septiliaris. itelligendum est, non ita, Vt me tuli cantium munus, quod Extruusu- pra dicando, alijs exerceri solit,ex de bato, aut obligat per cathedraone aliqua praestare ipsi teneanturSed tantum spontanee g.βη. dese
libere sui Dia adiutorium Epiti opis fidelibus exhiseri pulturis.
o, non alio uti itine vinculo,nec iure alio, cruam gratitaldi Capit. interis, pro eleemosynarum sibia fidelibus beneficio Rhibito caeteris, de ratiam spiritualibus bonis reddentes .Quare solum ad hoc sc ordinar. nei Hur, quando Praelatus id praeceperit Quando verorae latus teneator id praecipere,credi terim, forte non allo in Pore, cluam necessitatis, ut si ob peristriam Parochoruri contingere solet aempore pestis in non esset , qui si Melibus sacramenta posset mimitiare . Alij vero tem oribus licet pium ait de laudabile omnibus ordinibus aendicantibus pro Munorum isaluti attendere in nora tamen Religitio, oportebit Praelatum in hac re iota elle nimis folicitum M an Rium t sed ea ratione haec
203쪽
tur praedictas Regulas prima fuit Basilij. Basilint enim Morientali Ecclesia normam, ac uiuendi Regulam Monachis Syriae constituit. Docet id Antoninus x. parte suae historiae 't- i,is esse hanc communem omnium scribentium sententiam: retulit Cassianeus in Cathai .glo. inunc .s .conlio aetatione Basilio successisse Augustinum in Occidentς,
onnes etiam si ne controuersia tradunt. Post hanc sequitur
tenedicti Regula quae Ertium iure occupat locum Ultimo Regula ah. Francisco non sine magna utilitate Ecclesie edita est. Carthusienses tamen sub Regula aliqua non militant sed propria habent statuta, quae mutata possunt per praelatos sui ordinas,aeir inde non reducuntur ad aliquaces praedictis Regulis, sed proprio ordine,inter aliosque peria ctissimo , sub constitutionibus instituto gaude tu De Regula vero si atrum Carmelitarum vel aut lici res plurimi non meminere, vel j, qui de ea sermonem instituunt,appendicem eius, qua D . Basili est, non verentur fateri: licet alij e Paulino.& Basilio Lalii e Ioanne Hierosol mitano, Basilio extractam tradant. Prioris sentenciae, nempe, quod carmeli te sub Regula Basilii quondam in Occidentali Ec- autoninus clesia militauerint author est Antoninus 3, p. sua summae
tit. 16.c. i.f. . propes nem ubi sic ait Sub Regula Basiiij quae Iouit FVtres Carmelitae ahquando ferunt quibus anno Dominia a T. Dominus tinocentius IIII additit quasdaordina lines peν modum Restula 'traditas eis a quodam Patriarcha Hierosol mira dicto Alberto,extractas a Regu- Basili cum quibusdam ad stinere. Haec antoninus: quem et .... sequuntur plures ab grauissimi scriptores ut sunt Cassa is qν 'ς in Calli gloriae inu. . 6co sideratione o qui desCδrmelitis loquens,ita ait Caνmelita praeferendi sunt fratribus
Praedicatoribu Sancti Augustimi. Minoribus quia primo
Defunt instituti, cumfuerint Is Reluti B. Basilij quae prius fuit,quam Regula Beati Mugust ni sub qua erant Praedicato
armilia. dem verbo,oc Antoninum laquutur ii rba Canonillatum,
204쪽
aliorum authorum: praecipue quantum ad id, quod asserat, Alberium dedisse Regulam mutuatam ex Basilio , cue olantiunt Dolidorus lib.7.c. 3. deterum inuentoribus, Sa mbellic. lib. I, aene ad. 9.dc Platina quorum etiam sententiam o ' 'probat author Theatri vitae humanae volumine. p. lib. 3.f. lio. 4 l. I Ali vero alia via procedunt,asserentes, Carmeli tas non immediate sub Regula D.Bassilii fuisse, sed eam ac , ce isse circa annum Domini ia .a Ioanne Patriareia Hie My' rololymitano, de quo supra mentionem fecimus .Hune tradunt, Regulam Carmelitis dedi me, eκ tractam vero e doctrina D. Basilii. Ita affirmat noster valdens de sacram 'at ensis. tatibus titulo .9.cap. 8O. Pro qua sententia affert ibi Arma armachan. canum Hiberniae Primatem. Censet idem, Paleonidotus lia aliouhior,bro ...c. . Plato. debo. Ra Rebg.sib. a. cap. ari. Morigia libi me. PLib. a. de Origa ne Relig. c. o. dc denique interiuniores Frater Morisia. Emanuel Rod rigue in questionibus Regulari. quae R. f. de Emanuel Origine Religionum,art. s.&ali; ordinis Historiographi Ddmueeto Nobis vero in lac parte primum videtur, Carmelitas unis
quam sub Regula Basilij militasse,i D. Aialoninus sine furida mento loquutus fuisse videtur . Nam in primis excostitati non potest ullum tempus, in quo Carmeli te sub Re la Rasi lihi uerint. Regula enim Ioannis Hierosolymitarii, te supra p. i. docuimus tradita fuit Carmelitis circa an miruDomini. la.&hare perdurauit usque ad Aymerici tempora qui ut supra etiam retulimus institutjohem a Iban fieHierosola initano Carmelu tatam ' Didiomate G Horon scriptam , Latine verti, propter Latino in monte Caria mel co in moriantes, iussit. Floruit autem Aymericus vili et enti dubio tradidimus)circa annum Domini illo Culsere inn mediate successit Albertus, qui anno i 17i Rel lanobis concessit. Quo ergo tempore sub Basilii Reguli Caemelitae vivere potuerunt Et minus etiam probavile apparet id, qtio idem Antoninus. alij c siit Regulum Alaberi leκ tractam Ac desumptam me ex ea, qua in Ba filius condidit. Cum potius,si nostra Resula cum Busi Ihi aliis tum Regulis conse atur, in nullo fere eam , quae Basilise referre videatur 'cum caeteris Verb frequenter concordit. Nam si per singula Reguilae nostra carbitu discurramus, titillum
205쪽
nlt Basilius. Cam verti decimum de ea pitulo correctionestatrum agit ibi autem in Basilio capitulum , aut aliquid, quod allud tapies legi tu . Et, vi omnia concludam, ubi Basiliu et ieiunium ab exaltatione Sa,ftie Crucis sciue ad Dominiscam Reuir rectionis suis monaclias conamen ciauit ubi abstinentia a carnibus decreuit Certe nec de ieiunio in Regula IIa fili Daliquod peculiare statutu invenio: c carni uisum non solurn non ilitarciici,verum4 expresse concedi video, ' patet in Regulis fusior interrogatione 9.&χo. bima filius aperte ni inachis,se nolle carnium esum negare, fateis
tur De silantio lucique nocturno in Basili j Regula sermorio ut Quod ii de deli; bore manuia in ea tractatur qd quidem non inficior hoc tamen laborandi studiu in ita fuit monaesus Syrte AEgypti inmune, ut nullus ad eorum colortium ad miteletur, qui alicuius artis mechanicae munere nosvngeretur. Nec solu in orientalibus Religionibus id receptu coperies, sed in Occidentalibus apudBenedictu August. &Fraci seu ide stat ut ii videbis. Quid ergo comercis, cietalli, aut linilitudinis Alberti Regule, cu Baiiiij institutionibus ut praedisti aut hones ausi hiit ad naeniare, nostra Regulae Basilio e M tractam citasquc appendice esse res tam latc. longeque inter se distent. Et certe inter hac duo dicta Antonini, Depe, quod Religio nostra suerit aliqua do sub Regula B. Basili j cx praeterea, quod Regula Alberti sit extractaeocuistitutionib' Bblili j ,hbc secuitu inagis ci ratione ac cineri et lairigi at . Nade priori no imiror, quod ,cii Religio iostra in remotis Suria partibus com oraretur, eius initia, ac Progressi is ab Antonino, Scalijs Latinis scriptoribus i : norarentur,& sic nil potu illent, existimantes lub Regula Basilii, famulatum Deo praestitisse. Aiar si piae dicti x obitare videtur nost ri ordinis aut trorus erit etia. N Uvald. vi sup . Sc Paleonidor. Oc Matu an . in apo M aldensis.
Iora a de antiquitate ordinis affirmat, Regula noltra e Ytra Paleo nidor.
octi filiis ex R egulis Basilij. Huic obiectioni respodetur cic Mentuanus C. cM Amphil. Υconiae Episcopo, Si mali; docet Paleon Amphitit. I H. a. c. ς. in Eusebius Caelarea Episcopus,cuiri inu Basilinagri inuit, admiram Pi undissimae sapictia eius Pelagus, vocat ii, et tributam, ni ondis Carmeli fratribus, in monte Didimi eis Mona Ile
206쪽
Monasterium constituit,cum quibus Basilius omni ii militate conuersando, post mortem Eusebi meruit prouehittit summum Caesarea sacerdoti gradum. Et insuper addi Daleo nidorus. Iste est Basilius, qui Monachorum institutuduplici sub forma composuit: unam per modum dialogi de
hanc eius confratres Carmelitae in monte Didimi assumpserui:& eunde in Patronu eligetes, de ordine S. Baliiij vocata sunt: aliam per modum communis admonitionis , quam S.Ioannes. .Hierosolymorum Episcopus suo libro in te. ruit, carmelitis tradidit. Sub hac Carmelitae vixerunt
quousque ab Alberto compendiosam regulam acceperunt Hic Paleonidorus.Id mihi in hac re magis probatur quod
latius sum prosecutus libro i cap. Io.de ordinis antiquita te D. Basilium,praeter regulas, quas monachis communi inter incce nobijs degentibus composuit quae etia in inter sua
opera habentur aliam regulam tradidisse his, qui solitaria vitam in Ponto Euxino agebanti quorum ipse simul cum
D. Gregorio Nazianaeno collegatuit, ut saepe ta ipse, qua Nazianzenus Epistolis suis repetunt . Coiisulendus de re hac Varonius, qui haec cilia D. Basili gelia tomo. 4. circa. annus 62. D. plena oratione scripsi. fit quantii inihi fas est colligere, has institutiones Basilius simul cum Nazian. Zeno composuit ut aperte ipse Nazian Zeno Epistola. p. demonstrat. Ab his forte regulis, fremitis illis Euxinum colentibus, impositis Ioannes Hierosolymitanus partem aliquam suarum institutiorauest mutuatus a quo Albet tus Patriarcha ut infra dicamo suam regulam accepit, adeo Albertus dicitur suas institutiones a Basilio rite dicasse. Quibus bene consonant ea, quae nostri ordinis historiographlde Basilio dicunt: nempe, Regulam Ioannis e X tractam talia se e Regula Basilij, non e his, quae inter scripta Basilii circumferuntur,sed de aliis institutionibus, quas ipse fremitis Ponti siue voce siue scripto tradidit. Et ex hoc comunas authorum sententia occasionem assumpsit affirmandi, Carmelitas in occidenti sub Regula Beati Balilii militasse. Sed certe quod verius existimo horum authorum erradi occasio non alia fuit quam quod cum ipsi solum in Europa quatuor praedictas Regulas agnouissent 4 Catane li
207쪽
tas neq; sub Augustini, neq; Benedicti aut Francisci regulis viderent, statim suspicati sunt, sub Regula Basili originem sumpsisse. Ma Ailne,cum eorum mitia, ut pote in Syria 'de alijs remotissimis Religionibus peracta ignorarent. Nec mirum est, quod historiographia alliat ea, quae ita procul contigere , non cognouerint. Et hoc est in causa, ut tam varie, tam incerte,& requenter tam longe a veritate de huius Religionis gestis loquantur. EN praedictis igitur luculenten patet, Carmelitarum Regulam a Patriarcha Alberto eis traditam, non esse appendicem Regulae Basilij,neque ad aliquam aliam ex quatuor suPerius allatis reduci.Quare cum omnino diuersa sit ab illis, non iam tantum quatuor Regul ,sed quinque inter approbatas erunt annumerandae:praecipue,cum Regula Alberti nec tempore ut dictum est supra, nec perfectione, ut iam Pergimus explicare, alijs posterior sit Patet etiam secudo, Albertum in sua regula nulla fere inseruasse, que antea in institutionibus Ioannis Hierosolymitani non essent apposita. Quod facile esset ostendere, persini uia Alberti capita pecul. or discurrendo ut probatur in Speculo ordinis libr. 8. capit. . ubi fusius demonstratur ptiedictam Regulam fere in omnibus,eam, quae Ioannis est, aemulari: praecipue vero legenti cap. a i Ioannis Regulae,constabit,ab eodem circa oratorium, cellarum separationem, silentium,idem quod ab Alberto suisse stabilitum. Quare Albertus in sua Regula id solum praestitit, i,quod Ioannes in dicitis institutionibus suadendo in generali dixerat Albertus statuendo in speciali
determinaret. Ita expresse sentit valdensis, de sacramen 'ridensis. latit. 9. c. 8o dum ait, Ordo carmelituram a Lanne Patriarcha Hierosolumitan restulam tuendi Graece conscriptam accepit,
sua leniori 6 sub alberi Patriarcha forma di- Irad mgestam inspexit. Sentit ergoVual densis in hac re nobi D
208쪽
De persectione Reguti Alberti, nostraque Religionis.
Ari. sunt in Ecclesia Religionum genera,
quibus Deus variis hominum conditio nibus consultum esse voluit. Nam cum diuersa sint hominum ingenia, varie propensiones, nec pares omnibus vires inlint, nuenim diligit solitudinem,alius frequetia Videt,alius libentius legit,alius operatur, vel orat: non sine duino conlilio, Religionum initit ut uiri inimitas professio Mis es, studiaque diuiditur: c ut recte Nestorius Abbas apud N pq ' Catii alium collatione. q. loquitur, Quidam summam intentionis suae erga Eremi secreta, b cordis constituunt puritate: ut in praeteritis Elia, oe Eliseum,nostrisique temporibus Beatum Antonium familiarissim Deo per solitudinis silentiu=eoba spe costnoscimus. Quidam erga insJι tutionem fatrum Operuistile coenobiorum curam, omnem studi μι solicitudii dediderui. Quosdamnodochij, susceptionispiudelectat e sequiu Quida eligetes egrotantiu cura, alij intercessione, quprimiseris,ac oppresiis impeditur, exequeres, aut doctrina; 'tutes aut eleemosynas pauperibus largientes uter Uuos, a summos hos Piguerunt Hac et tota usit lupra. Hoc aut singulis ni ulcuiusque artis ac vitae professoribus innatum cernimiis, ut illam omnibus aliis cXcellentiorem exis, ment ac vadijs laudibus esserant: quod multis exein plis ii artium professoribus relucet. Laudant enim iurisperiti iti suam artein,ut cum eorum disciplina nihil putent consere. dum ab hac enim totius mundi administrationem ac pra.
ticam disciplinam pendere putat Medici vero nihil humano generi eorum facultate utilius esse cognoscunt Philosophi haec omnia,tanquam vilia caduca, aspernantur: nihilque sublimius ea disciplina eta clamant, quae a terrenis his rebus
209쪽
rebus homines abductos, ad coelestium contemplationem conuertit.Theologi denique ut alios interim omittam tanquam cum Deo versantes,eiusque arcana penetrantes, scletiarum omnium famulatum Theologiae deberi contendui. Adeo enim unicuiqvie pulchrum. ac excellens suum institutum videtur, ut omnibus alijsir ferendum merito censeat. In quo, de propria facultate M instituto', a inobis lato iudicio nescio quid proprietatis ac philauci elatet: nam,dum de prosessione propria quis gloriatur, in fui laudem ac commendationem, tuae artis gloriam retorquet.
Idem quoque in suscipiendis religiosae vitae institutis plerumque accidere videmus, ut quod sibi quisque magis accomodatum videtur,id solum, praestantissimum iactet. caetera vero pro nihilo ducat E quo variae sunt inter Religiones exorte quaestiones,&controuersic magnae de excellentia, ac perfectione uniuscuiusque regulae seu instituti ita, ut fere nulla sit, quae alijs etiam perfectissimis palmam concedere velitri cum tamen vere absque ulla dubitatione, multae sint aliis digniores,ac persectiores . Ex quo autem Iaaec persectio pesanda lit, non est locus hic exactuis examin adi, ta de hac ni ateria latitas in tractatione de prosessione simus dicturi.Tn, ut adito politi dubij resolutione descendamus, aliqua circa haec profari oportet: vi, praemissis his, nostrae Regulae,ac Religionis arctitudo , ac perfectio luculentius pateat. Cosulto addidi cx Religionis: yna e sola regula, Religionis perfectioni eiuranda no est: cu plures Religiones persectione in equales, saepe sub eadeRegula militet. Quare ab alio principio,praeter Regula,pensanda est in Religionibus perfectio, e utroque tamen coplete: saepe,iveta Regula,qua e aliis Religionis salutis,fine, exercit ijs, religiosi status perfecti, fideratur. In hac dubitatione nostrae intentionis non elli sanctissimis aliarii Religionii insti tutis quicquam derogare,sed tantum nostrae Regulae, ac instituti perfectionem eius athletis, ac prosessoribus ostendere: ut sic ad bravium suae vocationis alacrius,ac velocius ab omnibus eX pediti currat,eiq; tenacius inhaereat,no vi de altissima pislsione glorietur, sed ut citi more,&tremore sua
salute operates,potius redde da Deo ratione pertimescant: Primum
210쪽
Primum igitur ad resolutionem huius difficultatis nota indum est, veram presectionem Christianam in charitate cons stere. Nam cum uniuscuiusque rei perfectio in eo sita sit, ut suo ultimo fini quam arctissime coniungatur, finis hominis sit Deus, cum quo eum charitas siue dilectio maxime
D '-- vnit iuxta illud Ioan stat manti in charitate,in De manet,
COLf3 Deus in eo Sc ad Collo T. 3 Thuritas est vinctilum persectionis, id est,uinculum, quod ligans hominem cum Deo,illam reddit
persectuim fit e consequenti quod in charitate, dilectione Dei, omnis perfectionis Christiana summa sita sit. Secundo notadum est quod quamuis in cliaritate perfecta,essentialis persectio cosiliat. est tamen,praeter hanc,alia Persectio, qua persectio status, siue status persectionis dicii I si tur: de quo D. Th. a. a. q. t 83.ar. i.&q.I8 .ar.4. alibi ad Pe,&comuniter Theologi,qui diuidunt perfectione in absoluta, quae in charitate contistit, in statu in persectionis,
qui est modus vivendi certis legibus S consuetudinibus obnoxius, quibus perfectio adquiritur,vel exercetur.Qui perfectionis status adhuc sub diuidi solet, nempe in statum persectionis ia adeptae, siue exercedar, qualis est status Praela torustpote Episcoporii, Sin natu adipiscendae, siue acquirendae persectionis, qualis est status Relgiosoru Hoc enim interest inter Episcopos,&Religiosos,quod j non tenetur tinuo esse perse ii, sed tantum ad perfectionem aspirare,
versantur enim in palaestra, ct exercitatione virtutum,&remotione impedimentor utalli vero tenentur esse persecti,
in eo gradu charitatis inueniri, ad que Religiosi per sua vota, ct exercitia tendunt. Quare Episcopi debent esse persecti, ac persectionis veluti Doctores, i Magistri,qui ea exercere, docere tenetur. Religiosis vero tantu conuenit disci
pulorui sectio, quibus expedit ad disceres, prosectu indisciplina curare.Tend ut igitur Religiosi ad pei sectionem, eoru latus est via charitatis,siue perseetionis acquire te. Tertio obseruandu est, in statu Religiosoruin, ad persectionem parandam dupleκ esse instrumentorum genus: aliud est communissimum . qualia sunt tria illa sub antialia vota. obesientiae,cauitatis,4 paupei fatis alludicro