장음표시 사용
251쪽
De expositione tex. Regul. c. asu
Prouincia Syriae commorantes decreuerunt. Quare ab Innocentio I LII. dispensationein petierunt, ut sibi liceret ubi Citie terrarum monalteria erigeremam eκ vi Regulae Alberti tantu in in eremis hoc eis videbatur perinitIum. Unde totum hoc. cap. I.additum est ab Innocentio. IIII. in quo duo potissimum latuit. Primum, habitationem nostram in solitudin , vel tremo, vel in alijs locis ad nostra professionis obseruantiam aptis esse debere. Secundum , quod praedicta loca artritrio Prioris, Sc aliorum fratrum ad nostrum propositum, siue institutum iudicentur Idonea.
Eihoc igitur cap. tria licet manifeste deducere.Primu, non solum in eremis, sed aliis quoque locis nostras domosco strui pos . Secudu: no quaelibet loca ad nostraru domoru coltructioni admitti posse,sed ea tantu, quae ad Regulae
obseruantiam visa fuerint conuenire Tertium nullum IO.
cum recipi posse nec debere nisi ex arbitrio Prioris Ge. neralis, aliorum fratrum, nempe Diffinitorum.)Circa primum horum illud se offert animaduersione dignum, quod hic praetereundum non est, quantum scilicet nostrae Regulae dc professioni solitudo in eremus conueniant. Id enim et proprium, α potiis imum quod Regula
intendit dum ait, Loca autem habere poteritis in Fremis Imo,
quod alibi licite erigant, id potius extensio quaedam, siue reguliindulgentia videtur. Nec mirum est, quod fratribus, quos Eremitas Regula appellat, eremi habitatio magis,qua
Circa secundum verui, statim pbuia est dubitatio, quae sciliceto loca possint dici ad nostiae Religionis obseruantiam apta, Sc commoda Cuius solutio e Regula patet mepe, ea este, quae Prior Generalis ci alij fratres apta Sc conuenientia iudicauerint 'Sed quae sint Irunstantiae oeconditiones, quae debeant concurrerrivi Prior Generalis de caeteri fratres debite id arbitrentur,d sine periculo ordinis dis
cerarant,id non facile erit unicuique eNplicare.
Pro cuius declaratione primis certu est, hoc arbitrium sit ue indicium pensandum esse eκ commoditate loci recipiendi dira autem dici possint, di vel e snt commoditates loci ad nostrae Regulae ob Iei uantiam He sine dubio regulande, S de -
252쪽
siue instituto. EX fine enim i&αon alimade, mediorum pro Dortio maior vel 14M nor mensuratur . Quare,cum tam spe .c alis,s primarius nostrae Religionis it ut e dictis in Re- ula pia fationibus constat halsidua druinae lagis medita .rio, siue frequens mine intermissione ad Deum oratio hic enim ante Oliine alios se usi est , in quem omnia noli eae in litiae tela diri untun secundamus vero in veluti ilianus intentusti verbi δiuini praedicatio, in lalutis proximorum citra , t superiori loco dicebamus:) fit, ea loca a Praelati , ut aptiora pre alijs eligenda esse quae ad hos consequendos es, seruata uniuscuiusque digi ut a te, Princi alitate,ma is proportionata iudicauerint. Ea nimirum, quae ad conteplationis quietem aliqualem proxunorum curam tauora repererint. Ita tamen, ut licet potis imurn iluid attenda tur, hoc tamen nequaquam praeternuitatur. Similia loca ad tuorum monasteriorum com structionem D. Basiliu et e risse , ex Nazian Zeno in eius vita accepimus.
Cum enim inquit Na RiaηRenus ammadferrisset, eos, qui in communi ita adest monachos qui degunt inter saeuia fes)morasticam luet ab amentiam bi vero nequaquam exisere, cum multis eos necessest enari malis, qua ita perfecta, ac plane quieti contrariarii den-1ur. eos Pero, qui in solitudiηe procul ab his astur, firmiores quidem 'ropositio , mastisque De coniunctos, quam supradie os vidit, tamen sibi tantum utiles: truraque Ῥιta euus con- inrigere conatus est. Quamobrem Monachorum uenobia haud Iirocul ab hi qui in hominum societate iuunt, aediscari lusefit,nec omnia separauit, πt D propitiquitate, cum opu , N-
-ati xx, cerer, eis pqsent: distante alioqui propri, rem
minis, ne quies eorum, aut paxintereumpi per multitudiom
, Jet: roe sic nec ipsi Monachi actionis merito,quod exim hendesida j ijspietate esset, priuarentur, neque rursum eoru
actis per tumultus inutilis ceretur Maec re orius ut su-
253쪽
De expositione tex. Cui c. a. ras
E quibus collige te licet, duo potissimum in domor unino I rarit m eiectione else consideranda. Prirnum ut ea rutri situs contemplationi aptias, S congruus sit: Scita aloe ula riura tonuersatione Sc cohabitatione aliquantulinii distet. Nam, ut optasne Bern .irdus epist. 78. ad Suggeriviri Abba D.servant. se iri, scripsit, fit epiraitiam ab dimui stre ιι secidariam perpet tu Dies tui caelotia Mediturri. Nam multam auidem ' aiebat Gre D. Gregor. Priὴnde equi dueima ,Δemtiqua tιone Mutua saecularibus admis remur. Eo itfirmat hoc usitanus collatione 19 ubi perto casian. tam solitariae vitae finem esse conte in plationem,& illam ad hane medium elle aptissimum demonstrat. Nam cum meadium optimum ad contemplationem sit, habere animum collec tulit. Si a rebus milibus abstractui huic rei miri in in modunt lolitudo deserui , que omne in strepitum rerum, quae mentem irat trahe e possunt, protul arcet. nod adeo esse verum scribit D. His ronymus,libto a contra Iovinia. 'N 'nuini ut etiam multi Philosophi solo naturei ductu in desee. iii habitauerint, imo 'usdam usibi oculos eruerint v sine
t inpressitationibus, cxcotesilonibus a Iob loco civibus exercedit tu etia propter eleemosynaram retributionem, quanos pauperes cumen dici a saecularibus ad noli rum qu citiis
dira iam victum en pectamusmet non tio alias varias nece suta te quibus pauperes frequentis vrgeri solerti Quare,sicut eraditus homo, qui aliorum in ricordia uiueret, Hibhominum omnino separari consortio no posset, alias magnas Heretur in commisita: ita nee pauperum conuentus longe ab urbibus fonstrui nec oportet, nec debent: si minus m Mora incomnio sale nirent. Me imi igitur inrer duo eκ-trein, si mendum est. lta, utinet annaediis urbibus, nec pinacul .i ei, loca ad monasteriorumdabricam recipiantur: ut sic utrumque finem, scilicet, orationi vacare, in proximo rasaluti studere possimus alia plectLHunc vero esse opportu.niorem ricii tris domibus situm,eκ perle Irtia sese optunare rum miles stra edocemur In illis enim domibus 'meis milisituri distantia gaudent, vi sunto idcuuiar Pastianae,inli
254쪽
natae,& Valli soleti Religiosos maiori perseu quiete, eriletiori oratione, spiru ambulare compertum est. Et ti-nam,si id fieri commode posset,in secretioribus remotioribusque locis monasteria nostra erigerenturii bi Deo tantum vacandi eiusque consortio fruendi locus ellet. At dicet quis Proximorum saluti commodius, sulitur, in urbibus nostrae domus erigantur. Nam cum ibi sedicularimn sit maior frequentia in concursus, plus noli roeκemplo aedificabuntur, dc confessionibus nostris, ac praedicationibus proficient .Haec tamen euasio forte Daemonis eli versutia,qui sub specie recti,a nostro instituto dc proposito nos reuocare nitituta ut eX aequo utrumque finesnom. plecti cupientes,utruasque fructu privemur, Sc neu cium colequamur. Nam eum finis noster situs non fit in pro Muno ruin cura, ted in assidua oratione, vel meditatione: qua lex quodue consilium postulat, ut praetermisso principalioriscopo,vel eo saltem nimium periclitante, minus principale summo studio,&diligentia curemus Vbi quael in nostrai Reσula de proximorum salute perquirenda, aut de comicinicus ad populum habendis mentio fili Vbi conteisaonum
aut praedicationum ministeriuin praecipitur , consulitur, aut saltem indicatur Atint intra cellulas nostra manentes frequenter oremus, noctu diuque legem diuinam meditemur,id nostrae regulae centrum,& fundamentum est. Oportet igitur,illud ita facere dc praestare,ut hae quae potissimalunt,nequaquam aut Pereant, aut in ahquo minuantur. Secundo e dictis infero, quantum in hac parte circunspectos esse oporteat ordinis prae Litos curates, extra urbes hominum frequentiam eonventus erigere. Nam alias ordinis puritatem oc primitiuuin rigorem magno sine dubio relatiationis periculoexponunt. Quia, quantuin in se
est,occasionem praebent, ut in his domibus Religiosi nunc vel succeia temporis saecularibus negotiis occupati, varijs distrahantur curis , hisque implicati deuotionis spiritum
amittant, orationis seruorem extinguat, denique omnia alia spiritualia illis in nauseam taedium vertantur. Tertio adhuc licet inferre, nostr et intentionis no esti hic, damnare eremi domos,qua longe ab hominum conspectu secretiso
255쪽
sextetissimis in locis in una quaque Prouincia construi, a nouis admodum Religioso Patre Generali Elia a sancto Martino , simul cum Capitulo Generali , nuper sancitum e I t. Hoc enim potius laudandum, ac vij omnibus commendaridum est cum monasteria hec columen sint, abordinis de .cus ac Regularis obseruantiae fundamentum is denique veluti ossa ac nerui, quibus hoc laudiit uale Religionis arcusi-eium sustentari debet. Loquor igitur nunc non de his eremit ori jς, in quibus remiticae vitae puritas ac persectio om nino seruaturo sed de illis tantum Monasterijs, quae frequentius in ordine eriguntur, in quorum fundatione prae 4
dictum. modum obseruandum dixi. Quia per illum Regulae menti ordinis utilitati, ac Religiosorum prosectu satis
Circa tertium, quod Regula praecipit, nempe loea recipi ilabere de arbitrio de dispositione Prioris, de assensu aliorum fratrum,supposito, quod hic Regula de Priore Gene. rali loquatur, ut supra cap.precedenti statuimus,lestat nuceκammandum, quo iure Prior Generalis aut horitatem ha beat ad nouas domos in ordine fundandas, vel ad desse te dum iam ante fundata sis Pro cuius resolutione prlino con tituendum est, ordinis Praelatos, etiam si de Generali loquamur ex vi iuris communis non posse sine aut horitate Apostolica conuentum aliquem erigere: quia hoc expresse cauetur. c. unico de ex Cap. cessibus Praelatorum iii sexto. Imb, preter aut horitatem de Excessib. Pontificis praedictam, requiratur Episcopi dioeceiani licen, praetii η. 6ti,,ut decretum fuit a Tridentino sessione et s. de reformat conc. TD. i.
regu cap. 3. indi. in quo statuitur, ut praedicta loca minime erigantur sine aut horitate Episcopi dioecesiis,&c .in qua erigenda sunt.Quare utraque Summisistificis S Episco ali facultas ad noua monasteria construenda praecedete deinet. Nec decipiatur quis exilirmans, nune, post editum Cocilium , aut horitaten Apostolicam de iure non prae requiis
ri, cum de illa Tridentinum non memineris nam a Illus trissima Cardinalium congregatione declaratum fuit adhue post concilium, authoritatem Apollo licam esse ne te sis satiam,per haec verba. No ut bi non possunt disicare me serisi
256쪽
ui decla auri minime sidetor iuri consentanea 'am α Licto Tridentini decreto minime abrogatu dispositio utis ommunis antiqui,secundum quam licentia Pape perequirebatur,ut patet indicto cap.unico de excessibus λα
Aiata: tibi . Est . post praedictam Cardinalium
Darationem , quae licentia Papae praerequiratur antiliceat religionibus suis priuilegiis . quibus eis indulge -
ruristin sine noua Papae licentia monasterili erigeret
in , a 2 bo aedificareJRApsidetur huiusmodi priuilegiano esse utara duha Thidentino, cum nihil contrarium eius
ne Cardinalium,quia haec tantum declarauit mentelia con Osinitento communis iuris rigore unde,licet e vi rura si iamia Papae non possini igionum PrRJaci noua rein opere monasteria,posrunt tamen e vi priuilegu illis concessi,vel ab aliis ordinibus participat Eκtendenda tamen aliqui ex iunioribus, Nosnus de fundatione nouorum monasteriorum dicta ad trant lationem monasteri de uno ad alium locum,etiam iii rassa dem dioecesin ves ciuitatem in ciseo requiri,praeter Papa licentiam etiam Episcopi fatemur. Quia vi ipsi aiunt)non videtur lator ratio de uno,uuam de alioe iam hoc ure F ΞηΜη- istionum videtur suisse receptum: tenet u Frater fina iugμ uel RodrigueΣ.in Summa verbo praelados ca. 29.conclusio 1 o. si isti censent,e vi Concili Tridentini Episcopi licentia esse necessaria . In hac reali mis videtur cer u e vi ruris non requiri licentiam,ne ue Potitum, neque dii Eraseopi,ad transferenda Monasteria de uno 1 pMali
257쪽
De expositione ex Tegul. c. a. a I
Nullibi enim nisi his locis sit mentio de hoc. Sed in primis iis nulla ratione colligitur e capitulo unico de Religiosis
domibus. Nam quamuis ibi, in . . confirmatos, Religi Osis Mendicantibus interdicatur, nouam domum ad ciuirere vel antiquam mutare: tamen ibi loquitur de illis ordinibus Mendicantibus, qui propter decretum Concilii Lugdunensis extincti sunt. Et e X presse ab hac decisione ibi κcipiuntur sacri Carmelitarum, Erenittarum sancti Augultini, Do-ntini canorum, ac Franciscariorum ordines. Quare te κtus ille nullatenus comprehendit has religiones, nec ullas alias Mendicantes, que post dictum Concilium approbationem a sede Apostolica meruere. Praeterea in d .c.v mco de eκ cessibus Praelatorum,quam uis ibi eX presse caueatur, ne Religiosi ordinum Mendi canintium denuo ad habitandum domos recipiat, vel eas absque sedis Apostolicae licentia mutare prat Hamant. adhuc tamen
haec decisio non eκ tenditur ad domos, quae post illam editam fundatae sunt. Nam quamuis quantum ad hoc, quod eir, nouum erigere imonasterium, semper requiratur ex vi illius iuris, summi Pontificis auuioritas, quia id sine ulla limitatione, praedicto'. statuitur, quantum vero ad illud, quod decernitur de transferendis aut mutandis domibus iam receptis, expresse in d c. declaratur intelligendu esse tantu de domibus ante praedictu in decretum receptis , non vero de recipiendio, cibi expressi obseruat Glos Ia fere in princi Glo ioci mo id concessum et a maiorem firmitatem ordini. us Meridicantibus, ut patet in compendio verbo aedificare,)vba Leo. o. id concessit monialibus sanctae Clare: ex consequenti per communicationem omnibus alijs.
Porro supposito, quod Religiosi habeant LSede Apostolica hanc transferendi sua monasteria ad alia loca facultate non video, quo iure teneantur Episcopi licentiam expectare. Narn certe Tridentini decisio doquens de nova monasteriorum fundatione, non est cur extendi debeat ad trairessationem intra eandem dioecesim. Prim5,quia cum ista constitutio sit odiosa, ac iuris commuiris correctoria, minime extendi debet ad casum in ipsa non comprehensum lino limitari debet eius decisio, Per te K. in d canico de excessibus Praela
258쪽
Piae latorum.Nam leges generales,etiam posteriores, telisti untur dimitatur per leges speciales priores. Cuius exei l. scien psuri quotidianum est in lege sciendum .ss. qui latis dare co-dum.1 μ gantur, in authent. oneratur. C. delitis cotestat. Vbi glos satisdare co- , commuiriter receptet idem asserunt. E quibus sit, men-gan. σin dotem Concili exponendam, intelligenda in eme iuxta di-
tben. Ofera estum cap. ita, ut non e X tendatur ad translationem: sed tantur, C. de is tum ad nouam Conuentus erectionem. Tum secundo,quiatis contest ni inime in iure idem sunt,sundaret, tras serre monasteriu, ut patet expresse e d.c. unico. de eX c. prael ubi Bonifacius
prohibet no solum nouam loci erectionem si te Potificis li centia, verum quamcunque eiusdem mutationem: ubi an notauit Glossa. minime unum com prehendi sub alio, Ἀκpresse in casu,de quo loquimur,nobiscum sentit. Tum tertio, quia cum Patres Concili non ignorarent praedicta iubra quae Religiosis Mendicantibus interdicunt erectionem novam, vel translationem, siue alιam quamcunque mutationem suorum monasteriorum mirum est,iplorum mentem fuisse ut contrari asserunt comprehendere etiam domorutrant lationem, id non expressisse, cuin id in simili casu exprimere, antea nessarium vitum sic Concilio Lugdunensi,& Bonifacio Pontifici,ut refertur iuribus supra adductis. Tum etiam quarto, quod authores contraciae sententiae as- firmant, non eqviri Episcopi licentiam ad delertionem monasteriorum S certe, si res attente Perpendatur, magis in- .cludit ut sub mente Conc j iij Trident desertio, quam translatio: qui res per easdem causas nasci, Missolui debeti ae proinde eadem videbatur utriusque ratio. Unde no video, qua ratione ducti fateantur, requiri Episcopi licentiam ad
translationem, minime vero ad desertionem.
Ex his ergo constat, Religionis Praelatos, licet ex vi iuris ad erectione nouae domus habere debeat tam Papae, quam episcopi licentiam: tamen e vi priuilagiorum suorum nuctantum obtinere debere Episcopi licentiam, quam,fatemur ex vi Tridentini adsundationem nouam esse necessariam, non vero ad translationem domus iam constructae, qua dointra eandem dioecesim haec translatio sit. Secundo principaliter latuo, quod qua uis e vi iuris
259쪽
De expositione ex. Regui c. a 2
eo munis non sit specialiter decretu, ad ciue facultas haee re ei pie di nouos eo uentus pertineat, an ad Generale, an vero ad Prouinciale,ac proinde ad utrumque spectare videatur: tamen e vi nostrae Regulae,mo nostrarum constitutionu,in nostro ordine ad Generalem spectat, non utcumque, sed simul eu consilio Definitor urvi sic hoc Remula mandatu melius adimpleatur, in quoi ecipitur, ut noua loca ab ordine no aliter recipiantur, qua si Priori Generali, alijs fratribus visa sint professioni nostra eκpedire. Quod & nouissime aut horitate Sixti V. in Bulla, quae incipit, cum ἀestatu,ac bono regimine, fuit confirmatur ubi sic dicitur. Ita tamen, dii Priores prouinciales,aut alijfratres nouas domos ast monasteria recipere,erigere,aut construere minime audeant.
Tertio constituo, quod licet ad nouos erigendos conuentus sufficiat e vi iuris, Generalis, vel Prouincialis aut horitas,tam nouam Prouinciam erigere, fundare, vel erecta dividere, aut unam Prouinciam alteri sub ijcere, sine licentia Papae, Praelati Regulares non possunt. Ratio huius eli, quia cum de ianilibus idem errandum sit ius,fit, quod prohibitio, quae facta est a iure, ne fiat noua constitutio sedis Episcopalis, nec eius diuisio, nec subiectio absque iacultate Pa P . D. .. ap. Deux. Pae, ut patet e c.foeli κ. 3 6. q. l. 4. locorum de consecra a,
tione d i. ex tradit S luest, verbq casus casu. Q. S. io, acco . I. I.
modari debeat cla ex te di ad erectionem,diuisionem, desunt nem Prouinciarum Religiosorum. In quare consule da sunt
Propria mulcuiusque ordinis priuilegia. Quarto it trino circa desertionem monasteriorum dicendum est, attento iuris rigore, non posse Praelatos ordiis Mum Mendicantium deserere conuentus iam in suo ordine
erectos sine licentia Papae.Ita expresse habetur dicto c. unico de excessibus praelatorum m. 6. Habent tamen Mendi cantes a summis Pontificibus impetrata priuilegia, ut absque noua licentia sedis Apostolicae , possint proprias domos, cum expedire viderint, derelinquere. Sic Sixtus IIII. concessit Generali Minorum , ut habetur in compendio verbo aedificare, in Sixtus . nostrae reformationi,ut ea loca, quae fratribus suis minus commoda esse cognoue rit, possit dimittere in manibus ordinariorum, illa licite dein a serendo,
260쪽
serenda , prout eis visum uerit expedire. ubi nota, Prouincialem,imo nec totam Prouinciam sine licentia praedicti Generalis ad posse iacere, esias incurreret, Xcommunicationem contra religiosos proprio tuna loco ἀδ ιμ Icr. uin clesertores latam, cuius meminit Sylvester verbo Cca susJc alii. S. verbo eXcomui unicatio . l. f. ao. Et hec dedesertione, tianslation acerectione locorum dictas clauta. ita 'o Dici tu ,. uri i ita, Ottin no
nachor. c. a. lulas separatas, sicut per dii posi-
M. u. Ionem Psi ONS J psilus,&de assensu aliorumis statutum callum eadem cellulae cuique fuerint assio ,
frar Raecedenti rapite postquam a Regula de situ loci reetrendo F l. - piendi dictum est iam ab hoc c.de disposititine, ct for-σzenedo ma conuentus incipit agere . Cirea quod duo in illo
D .praeced. eon notantur, siue praecipiuntur Alterium est, ut eremita rum cellulae admuicem separentur,&unusquisque s bi designatam singulariter tabuet: alteriam veris,ut haec cellηla iniculum de Prioris.α aliorum fratrum consensu designetur. Circa primam huius .c.partem recolendu est,um dolura, ut exijs, que in regule introductione adducebamus costii Religiosorum habitacula potius eremiticam, quam conobili eam conuersationem, imitabantur e sic ad illius vita ex conuersationis nolmam fratrurn tabernacula an ficabantur.Quare tunc no intra coenobisci lira Religiosii