장음표시 사용
341쪽
regula iacebat, magna dubitatio exorta fuit, an per illa ver
ba, Nullusfratrum sibi dicat aliquid esse proprium sed si t
obis omnia communia , c ex his, quae obis Dominus deis
deri oec tenerentur non soliis ad paupertatem in particulari, sed etiam in communi seruandam. Quae certe dubitatio ante Innocentium IIII tempore Gregorij. IX. pullulauit. Cuius causa Fratres Gregorium. IX. pro eius solutione ad illse sertur qui postquam Regulam ab Alberto traditam anno Domini ia3o Pontincatus vero sui anno. . confirmauit , sic circi paupertatis articulum
seruandum decreuit . . Ex si ci nostri debita circu pe-Etione tenemur, selicitam exhibere cautelam, v j qui loris
pedibus Ucenderunt orare cum Domino , iterum eos coinquinent, contemplationis specula descendendo rectu mendo terrenas jacul a te abieritas , quasi quaedam indu menta corporis habeant. de teneantur, in cassum cum spirituabbus nequitis, pugnaruri muces, cysod ὐm lotis pedibus montem Domini abcenderitis , vacantes contemplationibus coelestim, assumpseritis contra maligno spiri-is ΓιLFame , terrenis emnibus abdicatis e Nos prosedaui πυtr Upirant , quctoritate praebentium districtius probi,
,emus ne inpropris ratem de caeter ercmi uiri loca, vel pussiones, siue domes, aut redulitus alios recipiaris Io mo .do,Nelpra amaris habere, praeter asinos astulos, aut ali quot animalium, siue molatilium ad nutrimentum. Hanc Gregorii de laration e ita verbis secit Inno et itis IIII. anno secundo sui Pontificatus, antequam Regulam confirmareta qui eanderiti Gregori Bullam eisdem verbis ierat .is,dor Priit, ut Videre est apud Pal bii orum 'rbr. j. t. do. Sp eisiam. in speculo ordinis, ubi etiam praedicta Bulla recen 2 h. sentur is, IV . re Cum ver, fratres anno. . Ponti Ircatu Dei iisdem Inno cent ij, ab eo Regula correctionem declaratiorrem Sc minligationem peterent: intei alia quae Innocenissui I ID. declarauit, illud potisiimum dubium fuit, quod ad pauper
342쪽
tatem spectabat: hoc fuit in causa , ut paupertatem incommuni,d omnium reddituum, posse istonum expoliationem, Praeter asinos, taliquot volatilium, Innocentius IIII in Regula, a nobis habenda,decreuerit. Fodillis verbis satis declarauit, Apinos autem siue mulos c.
Ex quo clare constat,e vi regulae nos, tam in particu Iari, quam in communi, arctissimam Paupertatem Proinfiteri: cuius etiam paupertatis idem Innocentrus IIII. post huius Regulae confirmationem, eodem mense 4nno, quo Regulam confirmauit, in quadam Bulla mentionem facit, dicens: Hine est quod eum dilecti filii, Prior, farres Eremita de monte Carmeli, abdicatis saeculi vibus, titulum paupertatis sibi elegerint, 'mente, corpore expediti iberamo acceptam aleant impendere domino seruitutem nulla possessioηes neque proprium, quo su- tentari leant possidentes die. In qua ulla, nostram
etiam proponens fidelibus paupertatem , eos ad elargitio nem eleemosynarum ordini faciendam allicere intendit. Nec non idem Innocentius anno II sui. Pontificatus, a tione huius paupertatis ordinem, Xemit a decimarum solutione, ut in quadam Bulli, quae in speculo ordinis re Deculam
fertur,ait cum itaque ex tenore petiti is vestra percepi Ordin.
mus quod ordo ene nullas posse*οηes habeat, sed γο de delium eleemosim duntaxat elatris sub regulaν habitu suste rari: Nospaupertati disrae est c.H, cautem Bulla annis.6. post mitigationem Concessa sui taPatet igitur eκ dictis, quid significent illa verba , si uos autem c.& quorsum apposita sint in hoc. c. Nam per illa ex preste declaratur, nos nullas possessiones, neque redditus, neque quid qua aliud in communi habere posse, praeter asinos, siue mulos, Saliquot animalium c. Quae altissi. ma paupcitas licet ex allatis Bullis Pontificum non conflaret, rufficietjssime tamen his verbis, nossine maJοι pr-baretur Naim virorsum, ut in initio dicebamus, si nobis pos*ςssipncs, redditus, domos, aut alia bona possidere libe- tu en in specie coceditur, ut asinos aut mulos licite possi
343쪽
deamus K ertet ridicula est i haec eo cessio, nisi allas emet singularis exceptio, qua notas, quibus quidquam in communi
ex Regula vis sidere non licet, conceditur , ut asinos siue mulos his beamus. Et haec excepties, secudum iuris a Vicinia, Regulam firmat in contrarium. A quamuis e Regula,prout fuit ab Innocentio mitigata, de hac paupertate instet: adhuc restat dubiu,an haec eadem in communi paupertas eκ Regula priora Beati Alberti quoquo modo colligi possit Respondeo , hanc aupertatem collegisse Innocenti uine illis verbis Regulae Alberti,quae in hoc. c.referuntur, ne Pe,Gntu bis omnia communia, rex bis, auae volus Dominus detiris, di tribuatur inuic hi tac. Quibus verbis latis an diuatur, fratrese eleemosynis debere vivere. Et siue ex hoc. c. Regula B. Alberti, liue en alio id Innocentius desumpserit, id omnino certum videtur, hanc declarationem eum, lecundum Alberti mentem, fecisse. Quod mihi illud argumentum efficaciis ter suadet: quia innocent nisi in hac Regu la tantum teri dit. vel declarare dubia, vel graula Regulae onera inoderari: at si ipse ex suo marte B. Alberti Reguli strictissimam hac paupertatem addidisset:non mitigare,ded augere regulam Alberti diceretur Quare,si tantuin in hoc claclarauit, eius declaratio elicienda erat eκ prioris Regula mente Patetigitur ex dictis in hoc capite, tam de pauRertate in continuru, quam in particu uri sermonem siem. Quare breuiter de oraque agedum eru: Sirius de paupertate iis particulari,
vili uerae or tu tem redha -ut o in, et 'od Nullussatrurus bi aliquid ruri eqse dicari. Recolendu est in primis,paupe tale, qua Religiosi colunt, esse ii duplici di iarere tua. Altera est priuata a tu,qi est de ellentia oti paupertatis, per qua quilibet Religiosus abdicat a se capacitate Domini; &aherius cuiuslibet iuris ad exteriora bonat potest tamen in commvnr possidere,in quantu in sua Resi pione reta: ius io messiones habentur,ut cotingit in oris dine artus an orti, Benedicimo ru, S c Altera paupertas in comuni dicitur, per qua nihil omnano neque in corvmuni, raeque in particulari post cretur: quae non solu ad personas. sed etiam ad conuentus, quantum ad redditus de limino
344쪽
De expositione tex. Regutc. S. 29
bilia bona, extenditur quam Sanctus Franciscus, eius ductus eκemplo Dominicus suo ordini seruanda reliquerunt, ante ipsos ut supra demonstrauimus nostri or clinis professores ab Alberto Patriarca Hierosolrinitano simul cum Regula acceperunt. Praedicta igitur verba, NallasfratrumF-bi aliquid proprium se dicat, an ad paupertatem in communi, an vero in particulari pertineant,opus est ut e X plicemus.
n illa ersia Nullus fratrum sibi aliquid proprium cc. intelligantur depavertate in partia
N hoe dubio vllaeertandi occasio non est,
cum clare consteriora dicta verbMNalik1fratrumsibi ali uia proprium esse dicat, de paupertate in particulari esse accipienda. Quod ut manifestius fiat annotare in primis oportet, Religiosum nulla ratione posse dominium aut proprietatem ullius rei possidere, ut diffinitum est in Lateranensi Concilio sub Aleκandro Tertio, parte prima, ca io. ρης tat . dc nouit sim in Tridenti sessione et s. cap. 2: Constat etiam Conc. Trid. ex varijs Patrum testimoniis.Vrbanus Primus in Epistola Urbaηη1. . seu decretali de paupertate loquens, sic ait, si uicunqueyestrum
itam communem suscepit, sin Ouir,se nihilproprium habere: ideat, ne pollicitationem suam irritamfaciat Cassianus Cassianas. lib. . de institutis renuntiantium. cap. 3 de AEgypti Monacliorum paupertate loque ira, Nulli inquit cistellam, nulli pecu liarem 'crtella liceat possidere, nec tale aliquut, quod ut proprium retinens uo debeat communiresignaculo. D. Basilius in constitutionibus tonasticis cap. c. Bebet ait pieta ris cultor, qui itam tammuxem amplixus est, ab omni priua X et ta
345쪽
D rerum ossessisue liber esse D. Benedictus in sua Regula'. 3 3Neque aliquid quis prusumat habere proprium, nutiam omninorem teque codicem, neque tabulas tequegraphium, sed ibi
rigystiuui omnino. D. Augustinus in tribus regulis, quas condidit, id elate prohibet.Omnes denique resigionum institutores hoc perpetua traditione senserunt, ut omnes monasticae vitae proses res nihil omnino proprium possiderent. Imo hanc proprietatis abrenuntiationem intrinsecam esse Religionis halui, satis ubique constat: ac proinde omnes Religio ii speciali voto, omnium rerum dominio ac possessioni renutiat. Quod necessario debere ita fieri, alibi eκ eo principio ac fundamento colligebamus,quia, cum Religiosi sui iuris nosint, ac suae libertatis dominium non habeant, sed illud in Praelatorum potestatem per traditionem, quae in professionest,trasserat: necessario sequitur, eos nihil habere,neque posidere posse , non aliter,ac si serui essent. Cuius rationisti uelandam etiBenedictus.c. 33.suae regula meminit: ubicus filiMi. docuisset,nihil omnino proprium a monachis essepossidendum, rationem sic reddit. si quibus, nec corpora sua nec νο-
Iuntates seuas licet habere Inpuapropria potestate Eodem serme modo in hoc proposito arguit D. Aug.in sermone de comuni vita clericorum ,relato in .c. no dicatis. I a. q. I. dicens, Cum huius congregationisfratres se per obedientiam penitus aliorum
potestatiJubdiderint: certum es eos nihil habere posse. Quasi
dicat,ex eo,quod quis est sub alterius potestate costitutus. necessario sequitur quod nihil in sua potestate possidere neq; habere posit: sicut cotingit in seruo ac in filio familias sed quia de hoc latius,du de paupertatis voto agerem' disseruimus, ne eade saepius repetamus, ab his super se deduduxim'. Ex his factum est,quod ,cum Religiosi per votum paupertatis ab omni possessiones proprietate, imo e habendi caPacitate denudentur, non solum nihil propri illis habere conceditur, verit nec quicquam retenus proprium appellare Patres, ac Religionum institutores permittiat. Quam cO-
η Aps suetudinem in Ecclesia Primitiua suisse accurate obseruata se actibus Apostolorum capit. 4. accepimus, ubi dicitur.
Nec qui suam eorum qii poseidcbat, suam ali uidesse di
346쪽
De exposivione M. Regut . S. I L
esbit. Vnde Basilius in Reguli breuior. hanc eis rigida Sasilius.
protulit sententiam: quaest. enim 84 sic ait. Dui dicit δε timati
quid esseseipsum alienum reddit ab Ecclesia Dei eo charitate
homini. D. Augustinus sermoneri de vita communi clerico angustinus.
ruin, Quantum inquit possumus, imitemursanctos, de quibus loquitur lib. . Et postoc Nem dictbat aliquid proprium. Idem docet in Epist. io s. ad Monachos, clarius in sua regula praecipit, dicens: Non dicatis ποbis aliquidproprium cap. Noti di
a quo mendicauit Gratianus celcbrem illum te X t. ca non catis Ia. q. l.
dicatis ira. q. . Chrysostomus suae aetatis Monachos gom Chus . mendans,ait: Non est ibi meum ac tuum sed hoc perbum penitus eliminatum est, multorum causa malorum. Et Conc conc. ita. Milanense pari. i. cap. 7.quod habetur in s. tomo Conciliorum, de Religiosorum paupertate tractans,ait: Tuum,oe men. atque omnis possesii rem verbo omnino tollatu8. Sed Scillud magis mirandum est, ita hunc ritum inter rati quos Mona. chos suisse obseruatum . Cassiano teste ut supra Tut etiam qui inco siderate propriu aliquid appellabat, illo tepore puniretur. Ac denique hac obseruatione in suis Monasterijs itas orere, Magnus ille Lasilius praeoptauit, ut etia Religiosoruproprios parcies comi nuni nomine appellados decerneret. Hotu igitur Patru,imo dc potius scripturae vestigijs no .istra in haeres Regula,merito in hoc. e. decernit, ut nullus fratru sibi aliquid proprii esse dicat, quasi a sortiori sumes arissumetu. Si enim aliquid propriuio bis etia nominare prohibeo: quato magis, neq; habere neq; retinere coceda Quare in hoc cap. v truq horu prohibetur: possidere aliquid propriu'm super iropriu aliquid dicere: licet illud aqua intrinsecta voto paupertatis Praesu ponaturaioc vero laqua utile ad eius obsieruatione expresse decern tur. Sicenim Ger Gerson son in opus .cotra proprietarios in similibus vel bis circa Resulam Augustini considerauit,dicens.ii ergo expresse prob bella 'ulliisus verbam proprietatis,a sertiori Erfactum. Inquiret aliquis .an proprium aliquid dicere, in nostro ordine peccatust. Nauamd .c.non dicatis n. . tunc hoc existumat esse Peccatu, quando clurino solii voce sed re appel N laret, credet et sibi aliquid propriuum inline vero peccatu
347쪽
, censet,si quis sibi rem usui a Praelato concessam propriamst υς hia Veio Canonillae,ut sunt Archidiaconus, Caro ' Σμ' initi, Aleκander, in commentarijs d.c. Non dicatis, ScM 'ρ η' Esthositose, Regulae D. Augustini sentiunt, Religiosum
peccare saltem venialiter,qui absolute libro cellam, aut vestes, aut quid aliud proprium appellat. Quod etiam nobis videtur necessiario affirmadum: quia cum noltra Regula ad maiorem paupertatis obseruantiam id clare praecipiat in haec obliget ad peccatum veniale,non Video , qua ratione ij possint excusari, nisi ignoratia aut inconsideratione faciat Secundo Quaeret aliqui quando Peccabit quis contra votum paupertatis, aliquid proprium sibi retinendo/Haec difficultas longiorem petit disputationem,qua nos late prosequuti sumus in tractatu de Voto Paupertatis Breuiter tamen respondeo.Quoties cuiuscunque rei dominiit, proprietas,sive possessio,tus,vel administratio usus fructus vel usus possidetur, siue quilibet alius actus domini, exercetur sine Praelati tacita vel expressa licentia toti inpeccatii est proprietatis ex suo genere, maius vel minus secundum maiore vel minore grauitate materiae. Ad quae reducitur quidquid Religiosus sinePrslati authoritate donat,accipiti retinet,velait,emit,esimulat,Vel alienat,aut mutat, vel alio modo administrat: quq omnia Persingulas partes predicto libro probavina'.Quare ampli in his no oportet immorari.
s.d fines obis omnia communia.
In quo consistat ratio vita communis ac de eius tilitatibus.
ITAE communismodusae forma in eo maxime sita videtur,ut nullus Religiosoru liquid proprium sibi vendicet. Quia cum proprium Scommune interse inuicem pugnent,comunia omnia ibi esse non possunt
348쪽
De expositione ex Regul. c. g. III
ubi proprium aliquid retinetur. Pertinet etiam ad hanc vitae communis rationem isti entiam , ut ea omnia , quae a clReligiosorum victum tellitum sunt necessaria, aequaliter eis, inspectis eorum necessitatibus, e bonis monaster ij comunibus adminilitentur. Et sic tunc in Religione omnia commata esse diculur. quado una mesa, unus cibus, et de vestes ea de habitatio. ea de supellex, denique omnia, quae ad victum testitu pertinet, aequaliter omnibus distribuutur. Hanc esse comunis vitae ratione ac modu, in primis probature actis Apollo lorum: ubi ca . . dicitur metuo aliquid a. f. c suum proprium diceb.it, sed era ut illis omnia communia, s distribue 4. . batur uicui sicut cui Popus erat. In quae verba Aug. ser m. ac augustinus. de verbis Apostoli lac ait, iure fraternitutis erant illis omnia communia sicilicet, ut oui eodem cousorti Religionis tenebantur, eodeconsortio fruerentur Eraritiae hoc e l. H ovibus erat Puasides se una substantia Et quibus erat communis Christus, communis esset E sum situs. Et idem Augustinus in Reg. c. 3. Et d Dibuatur I,nicuique inm.
a praeposito otio I ictus, Er tegumentum, non aequaliter omnibus, Dialon aequiliter valetis omnessed potius eticuisue cuicuique ο pusfuerit. Si euim legimus in athbar Cpostolorum , ouis erant illis Omnia communia .Quibuς verbis satis perspicue docet Augustinus, c5itiun vita a Xime in hac reru proportionata distributione cosistere. D. Basi. sermo. . exercitationis pr5pt. η γ έων
Porro ait unum commune omnibus si nihilproprium, .
nicuique nominetur:sed in potera a te Praefecti positu sit sus,
ut ex ommunibus id, quod conueniens eji, Vnus tu citie surpet, iuxta P νaefecti voluntatem. D. Benedictu in Rςg L. 3 3. Eise A .
hanc rerum communitarem in eo cosistere decernit, ut nullus aliquid proprium habeat:& quod omnia distribuantur ab Abbateriugulis prout opus habent:hanc enuia ibi docetcsse ratione comunis vitae. D Io lirus horri . 8. ad popu brisest..tu Antiochentii de sui simili monachis narras ait. Una mensi nu ministeriu Iaseipientius, ex hiberibus eademferctila,mide imiumenta habitacula eade Tita ea lerno est ibi meu, ac suum, sed hoc verbum penitus eliminatum est, multorum causa m Arum. I ii quorum Patrum it stimoniis id licet conside. rare,bmites vitam communem ad haec duo reducere,i ad
349쪽
carendum proprio, ta ad distributionem communium boontanid norum,scruata subditor uni necessitate,faciendam. uibus etiam accedat Conci.Trid. seces . c. a. ubi volens quae ad comunem vitam in victi vestitu consei uanda pertinet,sidecu liter obseruari, Religionum Praelatis praecipit, vi de bonis Monastera necessaria subditis prouideant.Et in Conc Colonienti sub Conrado Archiepiscopo ann i 2 6 o. celebrato, titui. de Monachis S de eoru conuersationes vita. c. 3.circdecernitur Stataimus,quod ABnachi propriu non habeant si quod pariter, Et, aut stilum percipiant de communi per administratiονπc.Med. nem sui Abbatis. Celebre quoque Concilium Mediolanense, sub Karolo Barro meo Cardinale post Tridentinii celebratum, parte utitulo de communi vitae via, sae inquit. In omnibus monasterus,quoad cibum potum senum, vestitum,caetera que relattinet,emnes communiter vivant,ditsacra Concilio Tridentino decretum sine quid1uam inter eas disserat, loquitur eni in demonia libuc aut alia alijs praeferatur, aut post habeatur, aemadmodam votum paupertris postulat ut tua me meum,ac omnis priuata Vpsi. in re γ' NU Omvius tollatar. Quibus verbis clare hoc Cociliudecernit, quanti ad votu paupertatis accurate seruandu coducat huius vitae comunis ratio.Na exea oritur, ut a Monachis omnis priuata possessio procul arceaturiscut e contrario,ex desectu vitae comunis ac distributionis necessariorumagna illis proprietatis praebetur occasio. Et demque prae-ι. Cime dictis cosonat Cocii. Prouinciale Camera c. tit. de Monachisc.9. lo. ω italcens. Cum sacrosancta Sunodus Tridentina praeceia perit, ea cur ad communem Itam, πidium, ,essitum peν
tinent deliter obseruari manda haec I nodus omxibus Reliis piosis , t diligentissime paupertatis Porum, tamquam largabilis cώiusdam Iulcipima quietis causam, custodiant meque proprietatis Titio iolent Gaueant igitur te quidsibi ita reti.
neant et retinere desiderent, ut communitari nolint esse commune: neue ad peculiares se eo tantur sine superioris consensu. Et infra praecipit ut praelati omnibus necessaria tri
Ex his facile conijci potest illa regulae verba, Omnia esse coma via, nihil aliud tigui sicare, quam quod nemo quidquam
350쪽
De expositione tex. Regulc. r. Is r
sibi proprium habeat sed potius ut omnia sint omnitimi Seillis in o muni, in necessarios via auctoritate Praelatio innibus dispensetitur. uare commune bonus non erit illud quod, quamuis quis a Praelato tibi perinillum habeat, tamen ita mordicus aenaciter retinet, ut vi ab eo etiam aut hiritate Praelati separari possit. De quo me inini me dixisse intractatu de paupertatera ubi bonum commune
illud appeuabamus , luod incorporatum est alijs bonis communibus monasterij, s subest liberae ait ministratiniani Praelati, ita, ut Praelatus liberes abs tu impedunon-to possit necessarijs fratrum, aut colauem uum sabus applicare, sisnVarie vero sunt rationes,ob quas concilia ac Patres tar, set opere hanc vita comunis rationem comendarunt D. Basilius Sermori s .e Xercitationis, eam rationem liuius ad inuenit, ut id factum esse eXistimet ob Religiosorum pacem unitatena cum igitur ait plures ad eundem salutis scopum espicientes inmunem interse iram susceperint, vertet, hoc prae omnibus tui D Obtinere, I r aria Liam vibiis sit cor γοluntas nai desiderium num di quem admodum θο- solvasa cit, ut Ῥηum corpussiat, ex diuersis membris coaptatum oras ille oumregationes ateruus Hoc autem aliter feri non potest, nisi istud obtinue=ir, t non designetur ominatam alicu neque ejlimetatum,neque Pas, neque aliud quid ex his qua ad communem iram conducunt, quo sidiuι εα his sussint necessitatis, oenon possidentis. liae Basilius. qui biis luculenter probat, maxime ad unitatem iacem , hanc comis munem vitam conducere, quam etiam ad inestabilem dedi laus imam quietem custodienda ui inuare, lupra κConcilio Cime ratenti retulimus. A Balilio non dissen- ,
ta Chrylosto inus in Apologia itae monasticae in tua husest
duri conuersationem hanc Celestem cominendat, eiusque gaudia, quietem gloriam, aliaque commoda recenset, Ita . . tiui subiicit, hoc prouenire, qui inde duo illa, quae omnia inruertunt G perturbant,meum,&luum,penitus et Hul nata tulit. Cuncta quippeillisco Inmunias uiri uten id, do Πιu m.-