Commentaria in Regulam primitiuam fratrum beatae Mariae Virginis de monte Carmeli, quae in noua Discalceatorum reformatione seruatur. Vbi etiam plures aliorum ordinum Regulae obiter explanantur, potissimum verò Basilij, Augustini, Benedicti & Francis

발행: 1599년

분량: 562페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

Secundum praeceptum, quod inter exhortationes latet,

de silentio tractat. Hoc autem in Regula non eX hortatione in , sed praeceptum este, expresse patet ex illis Verbis, Ideoquestatuimus c. ouae non consilium sed manda tum sonant. Secundo, quia hic articulus praecipue fuit mitigatus ab Innocetio ilII. Tettio quia ita cbsuetudine, de communi ordinis consensu receptuni est , ut nullus via quam de hoc dubitauerit. In hoc c. circa silentium duo statuuntur: primum est, ut dicto completorio usque ad Primam dictam sequetis diei,

silentium obseue tuta secundum vero, quod licet e X Ira praedicta tempora ita arcte silentium non Observetur diligenter tamen multiloquium caueatur. Cum hoc. c. Regulae cosonat Benedictus. c. a. Regulae omni tempore ait istentio fenedictus debent studere monachi, maxime vero noriturnis horis. Et infra. Et exeuntes a completorii, nulla sit licemia denuo cui

quam loqui aliquid, excepto,si necessitas hospitum superueserit, vel Abbas alicui aliquid iusserit.

Circa primam partem sciendum est, olim in Regula Alberti maiore in fuisse in silentio obseruantiam: ita enim in illa cautum erat: Statuisnus, Hab hora Vpertina, 'sique in horam tertiam sequentis diei; lentium teneatis , ii ipsorte necessitas, Ῥe causa rationalutis, aut licentia Prioris silentium laterrumpat maec Albertus Innocen ius igitur IIII ho statutum temperauit,ut solum a dicto completorio , vsciue ad Ptimam dictam sequentis diei, si lentiu in obseruetur. κalia vero parte illa permissio, quae ua Regula Alberti ci rati. nebatur,nem pe, At Uiserte necessitas, vel causa ra tion bilis, aut stentia PHori,siilentium inteVrumpat, ab in sublata est: absolute, sine ullo alio temperamento lilentium a dicto Gnipletorio usque ad Primam dictam sequentis diei,serua

Securido notandum est, Regulam a dicto Completorio. ωnbn Libra complet orij, siletium statuere: ex quo clare sta

462쪽

Quarta Pars,

fit, quamuis hora debita Coplet orij transacta sit,si tamen a

communitate completorium non fuerat recitatum, silentiunon obligare.Et idem etiam censendum est, si ante horam consuetam dicatur. e tuncsscilicet) obligare. Tertio quaeret aliquis, an occurrente Iolenitate aliqua, vel alia rationabili causa, possit completorium ne silentiu frangaturi usque ad decimam, vel undecimam noctis horam differri: vel quod ab aliquibus obseruari vidimus, ylicite fiat, ut hora competenti duo vel tres communitatis fratres hoc officium in choro persoluant,d postea omnes idem officium in choro dicant: ut illi intentioni Ecclesia satisfaciant, hora debita officium persoluatur,lii vero C5pletorium, quod ipsi de silentio vocant adimpleant: dicto hoc ,s lentium teneatur . Respondeo, udd, eXistente aliqua do causa rationabili, non erit peccatum copletorium aliqua tutum difflerri. imo etiam si causa rationabilis non adsit, si raro fiat, non erit peccatum mortale eX his,quae supra de Horis canoni cis di

Nimus. Et credo, conuenientius heri, ut, rationabili causa istente,completorium disseratur, quam dispensare, ut, dicto completorio,communitas confabulari possit. Illud

veris,quoc ab aliquibus de duplici completorio frigitur. sne fundamento videtur. Quod, cum Regula absolute post dictum completorium obliget, scurgeri potestis Veshoc officium, quod a duobus vel tribus recitatur, est, re ossicium Completorij, dc tunc eo dicto, Regula obligat, nam absolute in ea habetur, ut dicto Completori sientium teneatur vel non est vere officium Completorii, se frustra recitabitur, ad satisfaciendum horis debitis ab Ecclesia ad officia diuina deputatis.Tum etiam , quia possent Praelati similiter duplicem Primam fingere, , nam hora debita persoluere, α alteram hora undecima vel duodecima, compellere Religiosos adseruandum silentium, usque ad praedictam horam. Quarto considerandum occurrit,nomine silent3 non tantum intelligi cessationem a loquutione, sed etiam a quolibet alio strepitu , qui alios possit inquietareo nam silantium , utriusque priuationcm includit . ut patet ex

463쪽

illo Sapientiae. 8 g si,nediu silentium tenerent omnia. Et Pre e Sapien. I .rea, quia cum finis Regulae sit, ut omnes iuncin orationi,&quieti vacent, haresaequed loquutionibus, strepitu impediantur, patet, utriusque silentium hic praecipi. Quinto obseruandum est, hoc Regulae statutum aeque praelatos ac subditos obligare . Et quamuis constitutioni-inis nostris permissum sit superioribus, ut in eorum cellis silentisterii pore aliqua colloquia esse possint hoc tamen, sicut ibi exprimitur, de verbis nece jIarijs intellisendum est, 'uae coinmode in aliud tempus reseruar non possint alias non mimis, quam alij subditi, Regulae transgressiores sient. Nam constitutio ampliorem potestatem , quam pro necessarijs colloquijs , ipsis concedere non potuit. Quare tantum Regulam declarauit pro ne- cellariis. Unde hoc est discrimen inter Praelatos in subditos, quod ij sine licentia, etiam necessaria illo tempore loqui non possiunt, illi vero generalem loquendi de necessarijs licentiam a constitutionibus acceperunt. Sexto oportet notare, Innocentium delesse ex Alberti

Regula illa verba, Nisi serte neeebitas, vel causa rationabilis, aut licentia Prioris silentium interrumpat. Quo facito satis significauit, se velle excludere omnes excusationes ad silenti fractionem , ut maiori cum cautione c. licitudine obseruetur. Quare in hoc, ab Alberto traditam constitutionem de silentio restrinxit, coarctauit.

Septimo Circa illa verba, Alio er tempore licet silenti no babeatur obstruetia tanta,diliget ius tam ea multiloquio

eaueatur, Notandum est, alias temporibus, Regulam voluisIe, suo modo silentium obseruari quamuis non ita stri4 Ete, sicut fit dicto completorio:diligentissime tamen, ut nasolum a verbis ociolis, sed etiam a multiloquio caueatur, iniungit. Hoc igitur inter est,ex mente Regule, inter siet ij tepus a copletorio usq; ad Pristia constitutum,in inter alia diei tepora,quod dicto completorio, non sollim a multiloquio x aliis confabulationibus, sed etiam ab omni loquii intione, ni sit ineuitabili necelsitate urgente cessiandum est ralijs vero temporibus licet necessarijs confabulationibus

464쪽

a Regula uti permissum sit expresse tamen multiloquia, quae vulgo confabulationes siue conuersationes appella-

Inus, prohibentur.

Ultimis,ut hanc silenti j materiam absoluamus, aliqua ex Patribus de utilitate,& fructibus silent ij, S de damnis linguae in multiloquio, in otiosis verbis vel facetiis, profer mus, illud tamen primo ad maiorem silenti commendationem referetes,quod Suidas, et enodotus,&cum eis Erasmus in prouerbi j verbo Pythagorae silentiumo commemorant,apud Gentiles scilicet Pythagoram pro mysterijs suae Religionis, diicipulis suis Quinquenne silentium indi

cere solitum.

Ad Patres vero accedamus,qui passim silenti fructus comendant, linguae multiloquium, ociosa verba, ac face- fugustinus tias damnant. In priinis Diuus Augustinus ad fratres in eremo,et sermone de silentio sic ait Silentium fratres charissimi inter catera vobis in erem OIumme necessarium est Omne enim,quod non aedificat opericulum vertitur dicentium, Gaussientium. Lingua nostra sensum nostrum sequatur rationem ion oluntatem. Non enim debemus tantum oculos clausosseruare sedis linguas intra dentes reseruare iliasas δεν

mo enim anus πaηae oscientiae index est. Qualis enim es, tales sermones ὀqueris: talis mens comprobatur. Et qualisfue risis factis,talis comprobaberis is ex bis Stultus enim valde

es, qui non prius verbum ducit ad linguam rationis, quam ad linguam oris educat. Qualis est homo in mente, talem erbositas depingit in ore Verbositas homilitem conducit in ioculatorem, humanae natura dignitatem deponit bonoressibi rapit, inimicos infinitos acquirit. Infamat denique linguat mobilitas, in adolescentia ad iocose,in virili aetate adfraudulenta, sed in senili ad detractoria. Restringenda se igitur hae paruafauilla,ne in magnam vertatur flammam surculus , ne crescat in oluamgurra, te rumescar insontem. Maius es denique ha tres linguam refraenare,quam eapere ciuitatem:quia illud insulta exterius sed istud hiterius .Hic sumuntur arma conrea

te ipsa

465쪽

De expositione Reg. circa exhort p

te ipsum sed ibi de alieno. Summa tamen verecundia est depressa deiecti , non posse linguam refraenare . ile non

posse ligare membris m. Ecce litigua egredi quaerit , morum perquirit. Tu vero o Monache per temperantiam, nam re fana, ppone ei pessulum rationis, circunda eam maliιritare discretionis. O lingua, tu periculum immittis, edi uritum producis: discordiam e sipargis: proditionis Penenum detractionisparis ad infernum, qui ibi credunt, condiιcis. Omonache, coguο ce lis tuam nequam fuge eam,despice eam ipο- testonfunde eam. Sedriolo instruere tuam linguam bene loqui Vis bene loqui' Da e moderatum totum Pretios enim lingua

non nouit nisi erba diuina sepe conferre. O quam sanctum estos, undesemper caelestia erupunt eloquia. Omo uache, considerate redditurum rationem de omni Perbo otiose, tanto magis quanto minus mundo ea obli ratus. Non enim insero dedi cella habitare debes:noufamiliam, sedfamiliarum anim.t oratione

pasiere debes. Non est igitur tibi necesse,multum loqui iec in

te homines conuersarisere mercautias pertra Elare, nderii muas. Nam mercantiam in Monacho suram occultam existimamus. Ama igiturii Monacheo solitudinem , fuge multitudiuem , ne comprehendaris in Perbes, ne confundari, infι Elo. Et si interrogatusfuerit, melius est, adsin quia responde ν breuite , quam diuti us immorando Perba curiosa. prolixa extendere. Verbosita sevim quid aliud6l,quamseme, quod fructum noufacit Perbose erubesce considera tuam grandem miseriam. Quid enim aliud es, quὰm sal infit uatum,

quod ad nullum alet condimentumλῬerelas udi ferus es, infructiferosfacis, qui re libenter audiunt. O verbos mendax qui veritate raro dicere Noluisti. O loquax, cognosce teippum: nam loqui nunquam erubescis nec consideras, quidssed quatum dicere possis. Non mensuras verborumseu tevtias sed tantum ut satieris.o verbose, erubesce, quia omniso cogno ceris, quid agis. Num tua conditio est, Occulta manifest re, et diu conum

Ff tibus

466쪽

tibus praedicare Sed si iocis somnia inaudita fingis te scire o dui sit , t libet cratidiaris a cliens.Cartifex Adaci ruinfabri fabularu ege quod dicitur, Quia i linquosusno dirige

tui super terra, nec dirigetur in terra promissionis. D mona see tu dilivere arte ἱ: s. Naquino refraehathnoua sua ,huiu a

tis loquaces: loquimbu Deo, iptis eruces:c6Ieptatem crevis r coteplemini acta iis in caelo. Et are capita,n teletiemini corde extedite brachia, ut ex tedamini toto corpore' esates adcoetu, ad quod perducat nos CbrbiusDeus no ster.Ame Haec Auag. sero ritu D. Berna r. in se rin. de triplici custodia manus, lingue, Scordis, Quis sine numeret inqui quarasmoduulinguae mobrtim cotrabar sordea: qua multiplex in labijs incircucisis immultitia coaguletur: quas prauis pernicies oris in circi peni'Est enim

fingua dissoluta in I rmoniblis cisis es lingua impudica est mapniloqua: quaru prima lasciuiae eques arrogatiae famula

rur. D ttiati gua dolosa, mite'linqua maledica. quaru altera tu Iailsiloqua, CD adulatoria sub diuiditur alterarie, o uac infacie coutumelias irrogar, nunc detrahit in occulto Quod si de omni ves Ocios verbo,quodcuq, cquutifuerint homines, Deo sunt reddituri .itione in die iudicii, qliat districtius de ei bor . daci,mordaci oe iniurioso, de elato, πellascitio, de adulato .rio aut d tractor udicabu ur. Qua era semelia I atres,)iumuli loquio no fugiedu peccaru. Vt enim praetereacaetera si propterea lociqum Perbi haὸd nulla rationabile causam has at qua rationc de eo reddere poterimus quod estprater rario e Nemo est :ι fratre; parat aestimet repus, quod in ersis co umitur ociosis siquid repus acceptabile es odiossala. h. Olat verba irreuocabile, utar Fas irremeabile, nec aduertis

467쪽

De expositione Red circa exhort FI

uertit insipies quid amittat Liber ofabulari aiu tydoue hora praetereat. Ο doue praetereat bora eo donec perexaleat te uspDmiec praetere.it hora, qua tibi ad ageaei aenite tia, ad Obtioeda venia in t acquirenda gratia ad promere aptorias miseratio conditoris ind)ιster 'Donec transeat tempus quo diuitia tibi repropitiit re debueras pietatem .properare ad Aselicam societate,

suseirare ad amissam haeredirarem, a pirare ad promissa satucitate, excit.ire remissam ποLutaremsere commissam in ult.i: et Sic IMirum sic ericola,cum diu desiderat assuerit o

tilvis facis, acuos ambiunt occiseare recessus, fouere latebrasivanstulis piarea, ut I tina tamen, et Olum tempus ita amitteretur in veνbis .sed multi in lus etia ita amittere coprobanturi nec modo iosi amittere sed ad mere quoque, hoe fratribus Iuis. Au non amittu ut ita detra lores, Deo odisses,rnens sed exterminat oleum suauitam. Tene νum membrum lingua, attame Φix reveri portit: lab tantia quidem insirmum arque exiguum , sed si magirum , validum inuenitur. Modicum membνum es sed nisi caveas, mamum malum. Tenuis est tira, apti simum acuandis cordibus ii: arcimen tum: sicut multorum mihi biter os cor εientias arbitror at

rellari , nisi se te omnes iam persecti simus nunquam nobis, post longa confabulariones , inueata sit mens quodammodo vacua, meditatio mutus deuora , sic magi ad Eliso em holocauctum orationi mi, que actio fuste o pte Ῥerba sim quae diximus spinae tum ouae. audio usu

468쪽

sa suarta Pars,

dierba tamen. Facile enim liuua tibitur,ve monu sfacile ilia. bitu cordi ta,ut multisinter equenda minuspro uerit,quod propria cohibuerint,du ηοcauerint aliena. Utilis est frater . iii tibi loquitur apies es Religiosus ac times Deu.plus dico: Angelus est, mansteias lucis:etia sic cane an id audius de iactiris. Nec persona elim tibi sulpecta esse ed lingua praesertim

hi sermocinatione comuni.Βοη a quid colubas licitas edinh V arte serpetis quoque astutiano emittas.Huc usq; bcmar. Gregorius'. a orat. c. r. super illud Iob. 6. increpadurantu eloquia coηcinnatis minῬentu verba proferris inquit

D entum Perba'νοferre, si, Otiosa dicere Nasaepe'. duaboriosita Perbis equaqua lingua copescitur,ad temeritate quoq; stulta increpationis effrenatur. Nam,dum oti a Perba caue re negligimus. sumia eruenimus. Iura prouer. 2 7. Qui imponirfluit silentiu ras mitigat. Quod aute multiloqui quiI-queseruiens rectιtudine iustitia teneν non posit 6titur Propheta, qui ait. ιν linguosus non dirigetur in errs Hinc Sa lomon iterum dicit. In multi loquio peccatum non deerit. Hinc Isaias ait ultus Iustitias leutium,Ῥidelicet, indicans quia meηris iustitia desolatur , quando ab immoderata loquution no parcitur. Hinc Dcobus dicit. Siquis pura se religiosum

esse non refraenaη linguam suam,sed sedaeeas ον suum hul svana est religio. Hinc rursum ait. Sit aure omnis homo AOxad audiendum ardus autem ad Aquendam. Hinc iterum adiugii: Lingua inquietum malum, plena veneno mortifero. Hinc per semetipsam nosveritas admonet dicens. Omne aerbum otiosum quod loquutifuerint homises eddet de eo rationem in die iudicii. Si ergo rati de otioso sermone exigitur, pensandu alde es,quae paena illud multiloquin sequatur. quo etiam per superbis Perba peccatur. Sciendum quoque est, quod ab omni rectitudinis statu depereunt, hipernoxia verba Alabuntur.

Humana etenim mens, aquae more, circumclusa, ad superio-ν colligituν: Quia illud repetit, unde descendit. Et relaxata deperit

469쪽

De expositione Reg circa exhori. . TI

deperit quia se per infima inutilire sipargit 2 ιο enim superuacuis erbis asileuti, sui censura dis patur, quasi tot rivis

extras ducitur. Vade , redire interius adsui co ouiliouem non sufflcit: quia per multiloquium extersius sparse, im intimae cossiderari unis amittit Totam igitu se se insidiantis γο- Ilis vulneribus de te .ies; quia Ie nulla munitione culpodia cis incumcludit. descriptum est . Sicut Ῥrbs patens, absque murorum ambitiι, ita ir, qui non potes in loquendo co hibere spiritum Iuum. Quia enim murum silenti non rubet, patet luimici Liculis ciuitas mentis o cum se per verba ex-rra semetipIam eiicit, apertam se aduersari ostendit: quam tanto ille sitne ob ε re superat, quanto haec eadem, qui incitur , courra semetipsam per multiloquium pugnat. - - Liutua sub muni moderaminis liberatione Iraenauta e i , non insolubiliter uiuandaeve aut Lxata in ilium desua , aut restricta , etiam ab tilitate torpescat . Hinc per sapientem dicitur. Sapiens tacebit sque ad tempus: t vimirum, cum opportunum considerat postposita censura silent, loquendo qua conrruu ut iurisum se tilitatis impendat. Hinc Salomon ait Tempus tacendi rempus loquendi Discre te quidem Tici situ di sumpensanda sunt tempora ne aut cumrejirbigi in otia debet se vella I inutiliter soluat eau c. mloqui tiliter potest, semetipsam piet re Ciringar. Quod bene Psalmista consi teriis, breui postulatione complexus est, dieens. Pone domiae custodiam ori meo, γ, sium circuns antia lubjs meis. O. tium namque aperitur , oe clauditur. Qui

beat, ex necesitate laxari,quarenosis discretico struot ον vox aperiat, jur1um cooruo taciturnitas claudat. D. Ioannes Chrysolio mus de Otiosis confabii lationibu 3.

470쪽

tissInstat diabolus:circuit rugies,π rapiat omnia mouet ac tetat:omnia aduersus capa tuu invertit extraq; nuἄeiscere

nabas noceνi poterunt, tanto tuntur silentio: Iu cuti sermoni

SEARCH

MENU NAVIGATION