장음표시 사용
481쪽
De exposit. Te ut circa exhorta. - σ3 hortatio ad Fratres.
Os quoque caeteri fratres Prio aurasti ius rem vestru honorat humiliter. η' ' γ' Christu potius cogitates, quam ultis in Reipsum qui posuit illum super capita vestra:&Ecclesiarum Prae et Ahia
positis ait. Qui vos audit,me audit &qui vos frictutis D
i pernit, me spernit. Vt non veniatis in iudi-.μς -η- 3cium de contemptu, sed de Obed lentia me hachorum e. Ieamini vitae aeternimercedem. I.cr --
HIe iam subditos prouocat ad honorem debitu Praeis
latis eRhibendum .Honoratur aut e dupliciter Praelatus a subditis. Primo, si eum ex cordes assectu diligant. Secundo, si eis reuerentiamin obedientiam praeis stent.Quae duo tunc conuenienter fent,quando in Praesato potius Christi personam quam hominis considerauerint:&sic tum de honore, tum etiam de Obedientia mercedem habebunt. Similem exhortationem in Regula Augustini inuenies, Iutistiis. dum c.et 3 anquit. Fraeposito tanquam Patri obediatur, multo magis Presbytero,qui omnium vestrum curamgerit Benedictus. c. a. Seum timeant, abbatem suam incera eae humili charitate diligant, Christo omnino nihil praeponant .Haec senedictus. In hac igitur vltima Regulae parte Albertus hanc considerationem circa Praelatos,ut in ipsis Christum intueremur,tanquam potisi imam atque preliantissimam,in hune Incurn reiecit, ut firmius nostras metibus semper in latreret.
482쪽
AEc breuiter scripsimus vobis,
conuersationis vestrae formulam statuentes, secundum quam viuere debeatis. Siqtiis autem supererogauerit, ipse Dominus cum reli erit reddet ei: utatur tamen discretione, quae virtutum est moderatrix. Actum Lugduni, anno Domini Millesimo, Ducetesimo, Quadragesimo Oct auo, Domini Pap Innocet ij. IIII. anno Quinto, Kalendis Septembris.
BReue compediosam a me itile vivendi norma no-ltra Regula continet: qui sepe multis praeceptis animus obrutus, oneri succubit.Ita vero haec breuis proficiendi formula nobis a Regula est praescripta, ut ipsa mo-m at,vltro P r.eli a metam progrediendit: unicuiq; facultate supererogadi,pra uia discretione cocedat. Circa huc tamen supererogationem, qua Regula hic Religiosis permittit, tria a nobis tractanda lunt. Primum est, Omnibus a Nime curandu elle aliqua supererogationis opera facere. Secundia,qua ratione haec cu dilaretiones obedietia facie da sunt. Terti que sint ea, quae ultra precepta Regule,nostra Religio suis constitutionibus adiecerit ac superero auertz.
483쪽
in omnes Christiani teneantur habere intentionem proficiendi in via virtutis,ω Christiana perfectionis.
Vie dubitationi respondet Caietanus is a calatinas.
q. I 86. arti c. 2.supponendo, in hoc profectu tria posse considerari. Primum est,eκecutio eorum, quae utilia videntur ad proficiendu . Secundum antentio exequendi ea, quae ad hunc prosectum c5 ducunt.Tertium,conte plus proficie di. Primo,constat, si de eXequutione loquamur tam interioris, qua exterioris actus, in noc vel in illo opere ea omittere,nullum eis peccatu . ut si quis omittat exercitium actuuhumit: talas,& alicuius operis Misericordiae, quando no currit praeceptu. Et ratio huius est quia nulla leκ obligat ad tale bonu exercendum, ut supponitur: sic nullum erit pecacatum. Quare suffriit, quod quilibet Religiosus caueat oia fensam Dei in his quae sibi praecepta sunt licet alia , quae sunt supererogationis opera non faciat: Vt in simili proposito, de quolibet Christiano respectu mandatorum Dei,do iscet Gerson 3.p. tractatu de Persectione cordis, Alphabeti H, si, co. 68. Lit.F. G. ωH. Nolaeccat inquit Christianus consilia, adimpleat si caueat ostensam Dei, σgratias agat Deo eo quod nota erubominem amplius obligare, quam ad praecepti: cir non languet cir tu ad impletionem praeceptorum sed diligenter, ae strenti ininte gre ea exercet. Haec ille. Et addit Gerson quis aliquando Chrallianus aliquas faciat supererogationes e quia, ut ipse ibidem notat , dc Angestus inmoralibus ea. 8. licet nullus teneatur ad consilia, tamen vice Otingere potest, vilio in precepta debite adimpleat, quin aliqualido aliquid consilii supereroget saltem quoad intentionem volunta
484쪽
dierba tamen. Facile enim livgua tibitur,nec mἰηusfacile ilia. bitu cordi ra, t multis inter c quendi minus profuerit qued ropria cohibueriηt,dύηἴcauerint aliena. Utilis est frater . qui tibi loquitur ipies es Religiosus ac times De v. plus dico: Angelus esto angelus lucifretia sic cane tibi in audias Ῥnde daris. Nec persona velim tibi se pectu esse, ed lingua praesertimi sermocinatione comuni.Βοη a quid colubasimplicitasdedin i V arte serpetis quoque asturiano emittas. Hucusq; Bernar. Gregorius i. a. Moral. c. tr. super illud Iob. 6. Ad increpa utunti; loquia concinnatis, inῬentu verba profertis inquit
DPentum Perba proferre, es, otiosa dicere Nasaepὸ duaboriosia Perbis equaqua lingua copescitur,ad temeritateqμoq; stulta increpationis effrenatur. Nam dum otiosarierba caue re negligimus,ad ποxia eruenimus. Dist. Prouer. 2 7. Qui imponirpulto silentiu ras mitigat. Quod aut e multiloquio quis que Ieruiens ,rerititudine iustitia teneν non posit, te1titur Propheta, qui ait. ιν linguosus non dulgetur in terr s. hie Sa lomon iterum dicit. In multi loquio peccatum non deerit. Hinc
Isaias ait. Culius Iustitia silentiam, idelicet, indicans, quia mentis iustitia desolatur , quando ab immoderata loquution no parcitur. Hinc Iacobus dicit. Si quis pura se religiosum esse non refraenaη linguam suam,sed seduceas ον suum huic svanae preligio. Hinc rursum ait. Sit aure omnis homo elox ad audiendum ardus autem adloquendam. Hinc iterum adiugii: Linqua inquietum malum , plena veneno mortifero. Hinc per semetipsam nosveritas admonet dicens. Omne aerbum otiosum quod loquutifuerint homis es eddet de eo rationem in die iudicis. Si ergo ratio de otioso sermone existitur, pensandi valde es,quae paena illud multiloquis sequatur quo etiam per superbia Perba peccatur. Sciendum quoque es, quod ab omni
rectitudinis statu depererant, hipernoxia,erba .iulabuntur. Humana etenim mens, aquae more, circumclusa, ad superiora colligitur . Quia illud repetit, unde descendit. Et relaxata 1 deperit
485쪽
De expositione Reg circa exhori. . T
deperit qui se per infima inutiliter sipargit. χο euim supe vacuis Perbis asileuti sui censura disipatur , quasi tor rivis
extras ducit ιι r. Vade , redire interius adsui eον uitiovem non Iussicit: quia per multiloquium exterius sparse, im intima cosiderariolis amittit Totam igitur se se insidiantis hostis vulneribus detegis; quia Ie nulla munitione cullodiae , cum cludit. Vnde scriptum est. Sicut γνbs patens, Mabsque murorum ambitu , ita ir, qui non potes in loquendo cohibere spiritum suum. Quia enim murum lilenti non rubet, pater immici iaculis ciuitas mentis cum se per verba extra semetipsam eiicit, apertam se aduersari ostendit: quam
tant ille inelobε re superar, quant m haec eadem, quae incitur, couIrat metipsam per multiloquium puguat. - - Lingua sub magni moderaminis liberatione fraenauda est , non in in1οlubilite liganda: ne aut Lxata in ilium desuam, aut rectricta , etiam ab tilitate torpescat . Hinc per sapieu tem dicitur. Sapiens tacebit Aa ad tempus: Huimirum,
cum Onortunum considerat postposita censura silenti , ο
quendo qui congruu ut i/ usum se tilitatis impendat. Hinc Salomon ait Tempus tacendi tempus loquendi Discre te quidem lai situ diuum pensanda sunt tempora ne avr cum ν6iriugi lingua debet, ster ei bis inutiliter soluat aut cum
loqui tiliter potest, semetipsam pi re re iringat. Quod bene Psalmista considera sobreui postulatione complexus est, di
486쪽
tis Instat di bolus:circuir rugi es,vi rapiar omnia mouet ac tetat: omnῖ adurebus capa tuu invertit, extraq; nidu ei cere
bilibat ei=ηalibus hostibus billum es, quique vibit ex sermo
487쪽
De expositione 24 circa exhori. Is
moda, 7sso turpiloquia Sed tales laqsιis ηο, sunt facetiae. Veνum audi,quod Omuem facetiarum γbavitate reiecerit Apostolus. Beli tempus est,pπηα, Pistiliarsm,custodi.e, armatura aciei. Nullum hic locu habet ridendi tempus liud enim madi et L. fudi Christum dicerem,mundus i quit gaudebit, os autem coutris.ibimini. Maloriim tuorumgratia crucifixus esse chrisus: iuridi s lapis percussis est,tantaque comodi ruigrari. ad auert edam tempe stare, quae te occupabar, passus essc , tu deliciaris Et quomodo, quaelo ipsum non magis ad iracundiam prouocastriaec ille. U. Bonaventurali 3. Pharetrae uiueune,3 de mulla loquio Gregorium referens in moralibus Certum ess i quin quod erbosus vi iusti Pari nequeat. Item. Mentis iust ri dejotitur, quada ab immoderata loquatione noparcitur de Greici pastoral. Quia murum silenti, non habet,patet iurimici iaculisciuitas mentis mcut e per multaPerba extra semetipsam iij cit,aperta se torum aduersari Ostedit:quam ille tanto sine labore superet,quanto Acceadem qua Niucitur,cotr semetipsam per multiloquia pugnat. In Prouerb.dicitiιr. Sicut Tibspaics absq; muroru ambitu: ita Ῥὶν qui nοpore1 in loque do cohibere stiritu suu Ide per Execb. Valde dissicile es,ut qui multa loquitur,noerizmetiatur. ι ad n Savo. Loqui multudiustitia 6l, do insit eluis in multiplicatione sermonisadem. Multiloqηium ηοn declinat peceatus uuius enim exundas,cito ρlligi Iutum.Hucusquc Bona. Ac denique Petrus Damianus silentium ser. a. de vicia litigue his vel bis commendat. Curate ergo fratres mei cum in uice cmueriiris, ibones et 'ra viter, mori se iη, edere tu. dea tu quatehus debitae mortisicatio isi isse vosmetipsosqHute ac paci iactarern leatis charitate cog uereo extrinsecui aduentantibus, Iahestae coiiuersitis ms exemplastrabere praecipue amen qua cir.rtia isto seue
488쪽
des eis nunc lineua leuite e fluat quod mentem p Hi ea paenitendo 'rauiter premat. SV namque inter reliquos cibos usfortalis a comedeηte trajcitur, qui perplures dies po)lmodum occupa, tomachum minime digeratu ν. Sic nimirum inter multa πerba, quae indiscrete proferimu impossibite ejicit non qua doque aliquidprodeat,quo deprimi mentis nostrae stomachum sentiamus: a per hoc nequeatfacile digeri, quia non or I Oblinioni traditum, a costitatione deleri Nomulsi enim Ira trulos quam se a stipiando siluisse meminerint quada quasi ex ipso sit lentio secura rate praegumpta, mox ad projerenda 'Lina quaelibet, leuia defluunt non ad necessitatis iudi i , sed ad voluptatis portu petulantiam indiscreta ora resoluunt stoi - , υνο idyῬald timendum est,ne uois Deum de itionsuae verbosi rotis osseudant,quam sibi prius d silenti' ui ceu Iura piae uerant. Deum si quid m, qu m silentiri orationivus inpiliando , in se suscipere fortassis ante meruerant , nunc γucando 1abulis oe sermonibus Octo sis aut periculi si a , qu.imo ichnus persequi non firmidan r. viiiiiia ait Quid aure da alloquio potu est deterius quod non modo peue metipsum . infalicem animum ei haliter ora t*edis, piam bonustae uere thia tem, qua hominem De iungi , euacuar, Ia Oho, Iante, qui a tr. Si quis pulsi Reli' i isum esse, ηυ ru anum lint,um tuum, edi cerato suum Aman 6 Re listio Quibus nimirum i lucὸ cursus cιu Sardinia in nihi-
489쪽
De expositione Re circa exhort
plus ipsa carnis infirmitate peccamus sed quicquid in humana
conuersatione delinquitur fructuosae paeniteriae remedio m crebris orationibus expiatur. 6ψιderemus ergo Fratrescharissimi quamgraue sit delinquere in lingua,qua compucti a
mari cordis interpres,pro Wiris deli diis sycacite consueuit orare: eam Nanissimae loquacitatis itio ream arcu obnoxiam diuin conlpectu reddere, qua nimirum insuae munditia puritare pervens,ninris rearibus poterat venia obtinere. Vnde non immerito e nitrum apientem dicitur Flagelli plaga liuoremfacit:plaga aurem linguae eomminuit Ossa. Ecce . lingua
ossa non habet, Musa comminuit:quia cum ipsa per entos verba leuiter esuit fortiaatque obusta virtutis nostrae Iacta
corrumpit. Nam cum mors. ira sit in ahu linguae, Palde cauendum es ilium,quod mauu adferiendum ti dicituνπnde inaniter loquentis anima trucidetur. Vnde non inmerito idem, qui supra sapiens dicit Multi ceciderunt in ore gladij rsed non quanti, qui interierunt per linguam suam. Duo autem nicuique necessaria sunt qui se ab huius nequitiae peste ψο- dire desiderat, πt Pidelicet e9proprium sali peruacuis Iermonibus comprima , m aures etiam ab ineptis alieηae loquacitatis confabulationibus claudat stu'niam hoc irus non solum eos, a quibus oritur, lethali te inficit sed eos etiam , in quo perse oditur perniciosa tabe corrumpit. de scriptum es. Sepi aures tuas spinis cm non audire linguam nequam moν tuos cito octia, seras auνibus tuis. Aurum tuum , argeutum tuum consa, Cy erbis ruisfacito stateramamfratres ori tuo resios, attende, neforte labaris in lingua cadas in conspectu inimicorum insidiantium tibi, it caseus tuus insanabilis in mortem Salomon autem dicit. Qui custodit ossuum. custodit animam suam: qui autem in copideratu est adloquendum sentie malum. Nec enim credendum est, fratres mei Sanctos Dodiores nouiscilicet ac eteris testameti tot
Iententia sine causa aduersus lingvi vitium notulisse. Nisi
490쪽
enim huic morbo immanr periculum inesse coinoscerct nequaquam aduersus hunc tam austere, tam sis sic iter, tam niformiterdi putarent. gi enim caetera tesimoniasicra scriptura praeteream quem Apostolica verba ilia non terreant , qua de bacpernicie terribiliter intonat, dicens Ecce inquit quanta ignis quam magnam saluam incendit. Et Linguae stris, nitie Vitas es iniquitatis: in 'ua consiιuitur m membris no iris,
q:ια maculat totum corpus, oe insammat rotam natiuitatis
nutrae,inflammata gehenna. Non autem in initio li ua ignis dicitur:quiasicut de insipiente Salomon dicit pertio oris illius Uammatio. Si ergo ignis est qua omnemπirtutum Osraram bluam incendiis niue1sitas ei iniquitatis:si totum M pus seu faeditate contaminat:si rotam nostra natiuitatis insammat deji, si omne meritum iustabilis notae noserae. uidam clationis incendi deuoratur:nisi linguam suam quis diζcrerimo deratione custodiat, quis de sobrietate, quis de culitate praesumere, si de ieii ηιν , siue de stilijs atque alias poterit boua speratioue iactare t Ponamus ergo fratres charis imi fraenum riuo tres: non ex eo verba scurrilia prodeant non suxclaritiae prorumpant. Non lingua vestra fratres Ἀη-
firmi iram detractione mordeat ' non, bene currentis opera Iub Piraebuius ine erro praecipitanter extollat non praeteritasecta Ῥel dicta tua vite νecitet: non quod a bacularibus abitur , inter fratres silenter enarret Seruemus o nos
quod Paulus Colossensibus praecipit, dicens Sermo este semper ingratia sale sit conditus, ut sciatis, quo modo Ῥον rear os nicuique re pondere. Sit ergo lingua estra ο-d s. sobriu , pudica sit ori Pesro,saliua crescente in gua π υνο nisi rilitatis occasio praebeatur, sique i crajiinum silue perendie incorrupte seruetur. Portatis ob cupον
rati, fratresmed claue cellulat orta te Lue linguae. On itis
pessula Uis adhibete retinaculasalubriter Orivsro scep so emittit Accipitre,nisi ansere Ῥidear: Monachus dimitat