장음표시 사용
491쪽
De expositione Reg. circa exhori. se
earulam Ioluere, nisi lepus appareat: Pilicre habeat Monachus lingua tua, quam ad nullius salutem e commodum inutiliter soluat Sudat lapis in manu onust nativmaenia: Gi icassum Ῥοlat erbum de Oreflantis in Ecclesia disciplina: -cus1 lexis cornibushoran intenditur, rationale, adessendendum irrationabilia passim reseratur. Parcitur pharetra , t ex asagitta leuiterno exeatruo parcitu lingua, Ni mordax inqueliber erbum, Ῥelut ictu vulneris no instigat. Quid ad ιυρα tres dicimvis qua nos assumentatio ela seudere: qua nos possuimus artisiciosa excusarione purgareZNunquid nos rihua et arque trai illius, tacere, Pam loqui Nuvquid ηο labori ius eji, linouam per tot loquacitaris verba discariere di su a quis taIilenti permanereti, de nos immerit de qui bis dit Ieremium decitur Docuerunt in am suam loqui mendaciis: tinique agerent laborvis emur. Laber se dicuntur, vi inique agerent,qui tacendo utique, sise pecc ii melius quieui it Etsi
forte quemlibetforte in silua fefatigame mirer dele Elar, Paulum eiιdiar, quid dicat Corinthiys. Duid ergo fratres' iam coaevitis, nusquisq; vestra Psalmum ἡbet cocitrina habet ροeat pisim aber i uJlaber interi etatione habet,amnia ad aedificatione fat. Si quem ergo taeae, ingvasuaritida silenti, censura copescere: oranihil silendo,legendo siue etia disica,tionis verba proferendo iudeat ea salubriter exercereme, Grinuc ardet instiιa is loque di ocul Ucetitia , diuatiοη is suae postmodocoburatur in parva Neque euim negligente audi odii est quod diues sit petebat refrigerari linguibu quia νuciabatur infama sui enim uxta . solidamsententiam,humana lingua a Gebenna, hoc est .agebe realiblis incolis nune dicitur Inflammari: non immcrito postmodum fammis vltricibus tra dita, cum eisdem simul meretur aduri. Vnde non ioco ria de
492쪽
p illis: non extinquetur in illis quasi eo, quasi pardus a cet eos Illudis quantae formidini quanto nobis delet se ter-rtiri, cius L eritas ait. Omne erbum ociosum, quod loquuti fuerim homines,reddent rationem de eo la die iudicu Audiat 'xamsi uua lingua audia lingua otiosa audia linqua cabiosa, lingua inqua)qua elut cabie quada atque pruritu patitur, nisi semper quodam odo acuto superuacua cquutionis nouescalpatur. udiat, pauescat an relligat. circa te reria perhorrescat. Audiat terroi iudici' de cre ipsius iudica ruri. An no habet aures, tpossit audire, manu habet ut possit occideres Mors enim πita in manu linouae. Audiat ero quod de re' eritatis dicituro subtili meditatione discurrat, quod minatur. Omne verbu inquir quod loquut fuerint homines ,reddet de ea ratione in dieauditi. Ponamus itaque cocio
o exiguu omnino peccatu . Sedquid milio breu us' sti,idpenna leuius inuenitur si erura me mennari et missoru innumera,
bili, multitudo cogeritur, necesse est, πr portatis ceruix elut sub grauit id immmode uter pressa hastatur. Ex humeribus quoq;saxis, tenuis quide in rara tu ira dytitur: sed sit,as Iube
jejacie logio repermiι ritur, ita plenu, a si proflues Unda disecurreret, inuem tur. Paruae equide,sed innumerae criniphes, superbi Pharaonis G totius Agypri Iuperauere irtute Ercu tepus est hora, sed du hora horae cotinua successione coiugitur otius iitae, ,Ilia cu=sus impletur. Nemo iraque semetipsum de pi-inat fratres mei Ied peccatu, quia leue albitratur esse duben Iat, erraue ideat Ar in eius aestimatisne, cu numerat. Quid enim durius laxos Q, id qua liquidus sEt tame a quod sapiere dicirών. Gurta caua lapide, cosumitur annistus Ps. Nimiru omν ῆι animae, praefortitudo ac soliditas destruitur,si assiduis iniuduitu quodamodo p'uuiaru Verboru luxibus arterat Ir, quaui, , leuiter epec Je quis aserat, cu post dicat. Qui tu e
493쪽
De expositione Reg. circa exhori. .s I
ea lubio culpae Idetur obnoxius quia diuinas Audes, ad quas hvm.sua coditio assidue prouocatur, bidicit, oesuperflui loquacitati aqua prohibetur Usit. Sicut de quibusdameremias dicit. Duo malafecit Populus meus,me dereliquerutfonte a qua tuae, Oderut sibi cisterna difupatas, qua corinere,oῬaleeaquas. QEa nimiru Propheta Perbael: de ociosa loquetibus possunt o inco uenieter intelligisqui derelictoβη te aquae tua hoc G,ρο posito Terbo vitae orasu cipernasDO ut, ex quιbus io noui ed eleris hominis Uerba pro erur queadmodi nore celedeonte sed sentiussam potius aqua de clyterna proferuic quia tibia sua moderata diIcretione reprimerene'ut, esserna dissipatae aquas nequeut corinere. Noradu sane quia sicut a. vis aduolas expouitur ramo cuiuslibet arboris,sic mitiguus spiritus plerus Penic incidit lingua incolsiderare loquet in Flu υν dinatu quid indecursu sermonis per surreptione suadet e fluere πη depos modi;*ιnies quasi cogesta dimicadi materia)χον hominisvaleat impugnare. Intra colicieriasua fratres chariseimi, usquisque redeat in e, culpa qua dicimus recognos it. Saepe haq; aliquid hiquimur ieWfiterer Ῥnde postmodu ad silet, nostricus odia redeures, rata ingrueitu cogitation molestia patimur vi ix tolerare posisimus. Et paeniter quide omnino, ta incaute
noxia protulisse, sed remedium non occurrit: quia quod Iemel emissum volat, non possumus reuocare. Vnde Flaccus ait. Et semel emissum volat irrevoca lle verbum oramus, psalli mus, sed euellere de corde nostro infixum stinae illius aculeumno alemus. Tuc veteranus bosis, ci meten ora in lato Persa ν turbine cospicit,victor insultas auder, se quasi fructus de suo labore colligere,quos in materieraci terra linguae nostra
meminit seminassetan quo videlicet facto .id aliud qua Turdeuimitatur, qua ex eo, quod digerit, moritur Ex ei 'quippesereor plata nascitur, de cuius humore viscus Ucitur, quo postmoduo tria capiatur: atq; ex eo quod prius fuerat cibus eius,M itur, toe sap6 modus cibus adtenus. Ita er ο cu immu
494쪽
da quaeq; ac vana proferimus, quid aliud qua laqueos,nobismetipsit loque i copi'gimus. quibus ab a flutis aucupibusi hoc utumationisspiritibus)capiamur8Saepe aut e sermo 'Ioyserno loqueti sed audieti uena generat ta,vico eliis hi odiu illius,qui cotraria erba protulerat,vehemerer accedat retsi ficultasadsieno laveνba,erbis reddere, qua mala retributionis actibusparuerespodere. Haec aut in ipsa Nerboru co asione parat pededa nobis Ῥideturin leuia sed cu ad oratio tu secreta recurrimus, reducta protinusadmemoria, dura prorsus mintolerabilia iudieamus. Quapropter dilectissimbratres mei studeamus nosmetipsos intrasileri claustra reprimere nostras a Panis seiu utitibus eloquys cohibere. Amma aque nostra super- ηι Reses ebl sponsa. ui,acceptopignore sancti spiris
idei est dotata.Maneat ergo inpexetralibus Piroo no mi et e tertia publicu prodeat:uo per oris lime oressa , insudier acua verba usaecularibus ina uter fefundat, ne Au ea stolus amostapudicui suae 'rauitate deviare cupexerit, qua loci, ubiurgas
dicit. Opulabra inter mulieres, Uredere ubi put utigia gregu Incubiculo ergo uo,πi imili morer ideat, ori, stilum clausum teneato nuqua,nisi quae ad expecta lahosii caelestis aduersi pertinet οquu rura procedat. sub Tmbra pleri reprimat se,ne decuον ideatur, ab omni aetii negoti saecularis abscodat se, ut O immerito possit catare alacria oce subῬmbra illius, i e desiderabi sedcoefrud us eius ducis guttur meo
Introduxit me in cella Pinaris ordisrauit tu me charitate. Solet
aiἰ sessae nobiliἄ,diuersas pigmeroru species madedo perora reuoluere: di aduenietibus pro eis firνstiusῬaleat ac si Aius redolere. Mima eriansba, cepas, allia, quicquid terrenaeprs detis acritudine feruersrorsius abhorrea casia 3er, sidua orationis stacte saera lectionisinsalmodiam ciuuamomuraeἄcta, lopainet spiritualis aromata iugiter sta rarecor edat. ch i iussit omne quod loquitur , omne quo delectatur, omne
495쪽
De expositione Teg. circa exhort 1s
si uoluet, Chri llulare pronutiet, Christu assidua cordis medii
tione per tractet. Hactenus Petrus Damianus S caeteri Patres qui tat opere silet midine dat: ut interim omitta in ne prolixior vide ar Magnum ieg. qui in tractatu in qua fragesi-rm iciunissi 'entium, optime grauiterque ut solet, insuae damna lenti; qire utilitates descripsi.
Exhortatio Trioris ad Humilitatem.
que post te institutus fuerit Prior illud semper habeatis in mente,& observetis in opere, quod Dias ait in Evangelio. Quicunque voluerit inter vos maior fieri, erit minister vester:& qui cu q; voluerit inter vos primus esse erit vesic seru'.
I hac sequuti exhortatione inuice Priore monet adhumilitate, Sofratres ut Priore suu veneretur, honoret, eiq; obediat. Et sic duo hoc loco a Regula significatur.PrimuPraelati erga subditos modestia, humilitas. 1ecudii subditorii ergaPr at uidelitas,&obedietia.Circa primu D. Basi . in Regulis fusus X plicat interro o. Presectuq; lic instituit
Praefectum ait et: ela rufaciat dignitas, at,e ipse a beatitudine humilitatis excidar, aut etia elatus a Iudic tu incidat Diaboli. ρονι illud credatquod pluriu cura, tori'Ulmimse i g. sine admodu igitur qui multis sauciaris ministrat, si gutoru*ulneνu Ianies detegit, auxilia iuxta subiecti mali proprietates adhibet γο ministerio metitionis Occassione sumit sedpotius humilitati , pudij, acselicitudinis sic multo amplius cui medetiinfinitati;Iraternitatiscocredita est, Ῥetit rei luminister pro omnibus ratione daturus, meditari acsolicitus esse debet.
496쪽
quis ulti iter vos esse primus,sit omnium irimus, o omnium iusse=Maec Basil. D. Aug. in Reg. c. a. sic de Praelatis scri μί'st hὸ, qui mobis praeest,nos existimet,potestate. Ominat esed charitate seruiete alice. Monore coxa vobis praelatus sit vobis: tImore cora Deo substratussit pedibus esteis. Circa omnes heipsum bonorum operum praebeat exempiam: corripiat Inquietos, cossoleturpusiillanimes suscipiat infirmos paad omnes. Disciplinam libens habeat,metuendus imponat mquamuis trumque sit vecessarium, tamen ario bis plus amari appetat. quam timerissemper coetitans, Deo pro vobis redditurum se rationem. Vnde, os magis obediendo, non solum vestri sed etiam ipsius misereamini,qui intervos quantoin loco si superiori, tanto tu periculo maiori versetur. D. Franciscu in sua Regula capit et O. de Praelatorum humilitat est docet. Mir 'cis μὰ t ei qui sunt ministri serui alioru,fratres ibitent c. Et infra Ministri tantamfamiliaritatem habeant ei stafratres, mi dicere possint eis facere,sicut Domini seruis. Quia , tibi eκ positores, Spraecipue Diuus Bona uentura adnotarunt Praelati dicuntur ministri in spiritualibus, ct serui in
temporalibus. Et Hugo in eandem Regulam. In nomine Mi HIl ; ait humilitas u nomine serui rigi as penditur. Nam n,inistri debent esse strui,nonDominifratrum,ministerium quidem, non dominium habentes: quia rilitate, minis erio Ieru Ireo ministrare debent. Et ideo Asiniseri si serui vocautur, Lucae 2 2. Qui maior est,estrum, erit minister Ῥ6le γ naPraelati tam humilitate,quamvirae imitatione hrylo debent esse conformes,qui Matth ao. ait, Filius homini, non enit ministraνi, sed ministrare.
497쪽
me exposit. Te ut circa exhorta sExhortatio ad Fratres.
Os quoque caeteri fratres Prio a ras in rem vestru honorat humiliter, 'IT Christu potius cogitates, quam diatus ishipsum qui posuit illum super ca 4-σ
pita veltra: Ecclellarum Prae ἰλ. risu positis ait. Qui vos audit,me audit dc qui Vos societatis Di pernit, me spernit. Vt non veniatis in iudi- .sμ' Hy- 3cium de contemptu, sed de obedientia me nachorum c. Ieamini vitae aetern ς mercedem Doemen
HIe iam subditos prouocat ad honorem debitu Praeis
latis eAhibendum.Honoratur aut e dupliciter Praeis latus a subditis. Primo, si eum ex cordes assectu diligant. Secundo, si eis reuerentiam rubedientiam praeis stent. Quae duo tunc conuenienter sent, quando in Praelato potius Christi personam quam hominis considerauerint: sic tum de honore, tum etiam de obedientia mercedem habebunt. Similem exhortationem in Regula Augustini nuenies, sortistiis. dum c.23 anquit. Fraeposito tanquam Patri obediatur, multo magis presbytero, ut omnium vestrum curamgerit Benedictus. c. 72. Seum timeant, abbatem suamsincera re humili charitate diligant, christo omnino nihilpraeponant .Haec senedictus. In hac igitur vltima Regul e parte Albertus hanc considerationem circa Praelatos,ut in ipsis Chri Ilum intueremur,tanquam potisi imam atque prestantissimam,in hune Iocum reiecit,ut firinius nostris metibus semper in hereret.
498쪽
ρ R PAEc breuiter scripsimus vobis,
A conuersationis vestrae formulam statuentes, secundum quam Viuere debeatis. Siqais autem supererogauerit, ipse Dominus cum redierit reddet ei: utatur tamen discretione, quae virtutum est moderatrix. Actum Lugduni, anno Domini Millesimo, Ducetesimo, Quadragesimo octauo, Domini Papς In nocet ij. IIII. anno Quinto,Kalendis Septembris.
BReue compediosam tam e rutile vivendi norma no-llia Regula continet: quia saepe multis praeceptis animus obrutus, oneri succubit.Ita vero haec breuis proficiendi formula nobis a Regula est praescripti, ut ipsa moneat,vltra praesi Aa metam progrediendit: unicuiq; facultate supererogadi,praeuia scretione,co cedat. Circa huc tarmen supererogationem, qua Regula hic Religiosis permittit,tria a nobis tractanda sunt. Primum est, Omnibus a Nime curandia elle aliqua supererogationis opera facere. Secundu ,qua ratione haec cu discretiones obedietia facie da sunt. Tertiu,que sitit ea, quae ultra Pr cepta Regule,nostra Religio suis conititutionibus adiecerit ac supererogauerit.
499쪽
in omnes Christiani teneantur habere intentionem proficiendi invia virtutis,& Christiana perfectionis.
Uie dubitationi respondet Caietanus is a cattianutiq. I 86. arti c. a. supponendo, in hoc profectu tria posse considerari. Primum est,eκecutio eorum, quae utilia videntur ad proficiendu. Secundum antentii equendi ea, quae ad hunc prosectum coducunt.Tertium,conte plus proficie di. Primo,onstat, si de e Xequutione loquamur tam interioris, qua exterioris ac tus, in noc vel in illo opere ea miti re,nullum e II peccatu . ut si quis omittat exercitium actuuli uinii: tatis.& alicuius operis Misericordiae, quando no currit praeceptu. Et ratio huius est: quia nulla letobligat ad tala bonu exercendum, ut supponitur: sic nullum eritie catum. Quare ius fiuit, quod quilibet Religiosus caueat offensam Dei in his quae sibi praecepta sunt licet alia , quae sunt supererogationis opera non faciat: Vt in s mili proposito, de quolibet Christiano respectu mandatorum Dei,do iscet Gersono .p.tracta lude Persectione cordis, Alphabeti c, si, co. 68. Lit.F. G. H. Niseccat inquit Christiantis consilian iudhnphat, i caueat mensam Dei,s gratias agat Deo eo quod noluerit hominem amplius obligare, quam ad praecepta Dci non languet ιrinta ad impletionem naeceptorum sed diligenter strenueis integre ea exercet. Haec ille. Et addit Gerson , quod aliquando Christianus aliquas faciat supererogationes: quia, ut ipse bident notat , cx Angestus inmoralibus ea. 8. licet nullus teneatur ad conlilia, tamen vice Otingere potest,ut homo precepta debite adimpleat, quin aliquando aliquid consilii supereroget: si item quoad intentionem voluntatis. Quae proportionaliter Religios applicanda sunt.
500쪽
dicemus: sed tantum dicit absolute messiciat mihi praecepta adimplere.
Quo ad Secundu vero,in quantu respicit intentione proficiendi,nepe, quando quis habet animuin intentione non proficiendi amplius, nec faciendi id,quod melius aut perfectius est sed tantu proponit seruare madata, alia vero omnino,&positive no vult seruare, nec ultra madata proficerer
hunc quide sine dubio peccare dicendu est ut docet Calet Caietanati dicta. q.486Lart. a. quia firmat animicontra spirituale profectum, dc, quantum est de se,directe ponit obicem Spiritui Sancto tratiae Dei: quod est peccatum, culpa Verum
non est tam graue peccatum, licui si hanc intutionem iuramento vel voto confirmaret: quia tunc propter maiore animi firmitatem contra gratiam, propter maiorem irreuerentiam, quando fit ex voto vel iurameto, est peccatia mortale: quod non contingit, quando solii in fit sine iuramento vel voto: quia solii in tunc est peccatum veniale, cum non transgrediatur aliquod praeceptum, ad salutem necessariu. Et cum hac intentione saluari potest dilectio Dei super omnia quamuis ut supra diximus hic status valde periculosus sit. Quod confirmari potest ex testimonijs Sanctorum, nuper adductis. E his ergo intertur, quod si exequutio vel intentio vltra progrediendi omittatur in hoc vel illo opere non erit Peccatu, aliquando nec veniale. Si vero quis habeat in te istione seruandi ea,ad quae sub prccepto tenetur, omittere alia bona supererogationis siue consilij, quae conducunt ad spiritualem profectum: tu ipse peccat venialiter, quia, quatum est de se, ponit obicem Spiritu Sancto. Haec Caietani
Doctrina, quae his duabus propositionibus clauditur,com muniter a Thomistis recepta est indicto arti. 2.ut supra. Ea etiam tenet Corduba in Regulam Beati Francisci. e. i. q. 3. - 'ubi de Religiosis loquens, docet,eos peccare, si intendant nunquam proficere, seu non facere alia bona, neque iatio modo meliora, quam sua Regula vel constitutionibus taxatur. Et peccabunt inquit et grauius, quo magis eos decet intendere refectioni, quam alios chri)tianos.