장음표시 사용
231쪽
En expressis verbis controuersiam nostram de scientia media , Semipelagianotum nomine , etiam ut fatetur Suare2 propositam Augustino. Quid de illa censet M sta auit Negat omnino ullam praescicntiam futurorum ante decretum , nec praesciri a Deo , nisi in sua Praedestinatio-no, id est, Christum hominibus voluisse apparere , Becipuἀ illos praedicare d'istrinam suam , quanis sciebat, de ubi sciebat, qui electi fuerant in ipso ante mundi conmtionem. Si ulla umquam occasio oblata fuit, aut potius necessitas imposita Augustino agnoscendi, & approbandi scientiam mediam, si ullo modo veram & necessariametudicasset ad explicanda arcana diuinae praedestinationis, sanὸ fuit de qua modo agimus: & tamen ne vel minimo quidem verbo indicauit sibi probari, imδ funditus
euertit, repeti ta veritate & notitia quorumcumque sutu-xorum, a Praedestinatione & decreto. Atque ex illo loco explicari potest alter eiusdem Mi-gustini lib. I. de Origine animae, ubi exagitat Pelagia- morum opinionem, asserentium animas paruulorum carne alligati, aut ab ea solui in poenam peccatorum , quae praesciebantur commissurae, si ad usum rationis peruenis. sent. Nam fmst plura Argumenta contra hanc responsionenti, istud tandem adiungit: Θιd Mod ipse exinani--rρ scient in , si quod ρυμ fur non erit: quomodo enim recte dicitur praehrra futurum , quod non est futur- 2 Eodem spectant verba Prosperi Epistola ad Augustinum, praterata qua non existunt, ροβω- qua non sunt θω confingunt, nauoque apud ιβοι ab ristatis renere , ta non venda prae resunt, ct nascit non acta sunt. Ex quibus locis arripit solutionem P. Annatus, quas adfuturorum conditionariurum veritatem; satis sit decretum meth possibile, & determinatio cuiuscumque causis, quae essent posita conditione, sed quae nullo modo sint. Venim immeritδ, ita Augustinum ad suae sententiae patiocinium aduocat: iram in Semipelasianorum sententia distinguenda si1nt duo r nempe assertio scientiae mediae eonditionati futuri ante decretum: secundo abussis illius scientiae, siqueristis inde deducti, qualis est gratia danda ex meritis. st bonae voluntatis uitium ex , dc potiue quas vole
232쪽
hant dare paruulos ob peccata conditionale futura, quae tamen non essent absolute admissuri. D. Augustinus immpugnat utrumque principium & conclusione- : & ita a,. Norret a scientia media, ut non patiatur sua verba in speciem illi fauere: & ideo capite illo nono concludit, eern , me sine praιud ostiatentu consilii, μι, hoc de pra- scientia dicere ooruisse, quod conumcenia Parinnorum 1am, fidelira i , qm bane obrιerent quamonem in cere v/dera νώr. Ergo non admittit prascientiam antecedentem de
cretum , quandoquidem dicit suisse sine praeiudicio lateniatis confiij, in quo huiusmodi cognoscetantur fistura. Libro autem primo de Anima, refellit vltimum errois rem hoc Argumento: praescientia peccarorum quae puniuntur non est quaecumque, sed abaluta: quia nulla peccata castiganda sunt poena a ali, nisi qua reipia ine. futura: Ergo exinanitur praescientia, si poena actu sit insi- , i cta, de peccato tantum sub conditionale futuro. Ex qua interpretatione D. Augustini, non video quid commodi possit referre Aduersarius, pro suis decretis posi bilibus. quae reipsa non sunt, sed forent posita condiatione. Nam si conditio quae suspendit existentiam futuri, suta pendat etiam actum decreti ; inde sequetur voluntatem titutis omnium hominum, promissiones Dei, seu communes, seu priuatas, nullum a stum diuinae voluntatis ponere, sed omnes suspendere, & esse merε possibiles , quando quidem sunt de re conditionatὶ futura numquam
Iterum Argumentum pro decretis conditionatis, quod Scriptura consentanea sint, nec
repugnent. Α Tqua ex his validum elicimus Argumentum, pro II decretis abstistis in Deo defuturis conditionatis, Mquae stibinde sint media ad illa cognoscenda. Habent enim innumera testimonia ex Sacra Scriptura, quae non possumus interpretari ad sensum literateiri, secundum mentem S S. Patrum, nisi de decretis actualibus: Et-
233쪽
sunt omnin , admittenda. Consequetuta probatur iuxta regulam receptam, verba Scripturae sensu proprio este accipienda, si nullum sequatur absurdum & incommodum : Atqui huiusmodi decreta pluribus demonstrauimus esse laudamenta veritatis & media cognitionis certae futurorum, nec ex ullo capite habent repugnantiam :Ergo. Minor probata est quoad primam partem : quoad mundam, late eam prosequitur Ioannes. S. Thoma locis citatis r Nam si quae sit, repeti debet ab obiecto, vel a prouidentia , & perfectione diuina , vela libertate creara:
Atqui ex omnibus his capitibus conuenientissima sunt decreta , & nihil habent Deo repugnans , aut indecens. Minor quoad i primam partem probatur a Ioanne a S. Thoma Articulo . Numero s. & Io. Imprimis obiecta
huiusmodi decretorum honesta smat, qualis est luerbi gratia i gratia primi hominis communicanda posteris , ω
Peruei iura ad gloriam, nisi ponat obicem. . Nec deest obiecto connotatum decreti diuini ,& extra Positum : nam praeter quod Sua res docet contra Vas- quem, dati actualia decreta Dei sine mutatione physica, α sbia morali rei volitae, ut denominatur ab actu aeterno, olita & conditio nate futura , quod satis est ad voluntat antecedentem , ut distinguitur a consequenter ue addimus etiam huiusmodi voluntatem antecedentem, habere adiunctos effectus , ut voluntas salutis Omnium hominum consulit de inediis sussicientibus, mors volita Ezechic appositit causam ex vi morbi, licet per miraculumst impedita. Soluimus etiam cum de libertate Dei Argu mentum Vasqueet, illa diiunctione notanda huius propo-stionis, rebus inuariatis nullam sequi denominationem , sinuariatae maneant, tun active, tum passive, tum abi- ute, dc conditionale transeat: 'si varietur oblectum pansue,& Deus variet actiuε. Nego. At res ita se habet , Deus immutatus nivirat obiecta , vel absolute , si essicax
st, vel cotiditionatE, si sit suspensa, & tunc res illa condi rionale sutura, non est quid bonum actu sibi ectiuε quasi laris ea istens , agi reipsa extitura , sed est obiective bonum ex sua specie, ordinatum ad esse Vi causarum inferiorum, quod satis est ut sit actu amabilis. . , Neque etiam repugnant huius odi decreta conditio
rata persectioni & p ui4cntiae dies 3ae , ut variis locis
234쪽
probat illi duobus Articulis Ioannes a S. Thoma. Nam iii primis, non est imperfectum decretum, quod careat ultimo effectu, dummodo causis inferioribus imprimat inclinationem ad illum produc dum; nec defectus ethiudicij, aut decreti practici, carera vltimo effectu, nisi id contingat impotentia, aut vitio facultatis dirigentis: quod longe abest a causa uniuersialissima quae cum c teras omnes ambiat, interdum pugnantes inter se, fieri ne quit, ut omnes suum effectum Artiantur : Ergo tantum abest ut prouidentiae repusnet, Velle multa conditionatὰ futura, quin potius ad ipsam pertineat, causas contrarias creare, quae sibi sint impedimento , ex quibus per fectio viati tersi constat. Et hanc Dei ordinationem commendat Ecclesiastes capite 33. Intuere omnia opera Altissimi: duo ta duo , ει unum contra unum. Hoc latὸ prosequitur Ioannes a S. Thisma Λrticulo I. Numero II.& IE. ex q tibus.
Plura Ad rsariorum Argumenta ex una agem iis uniuersalismi notione profligaut r.
SOLvretvst aliud Argumentum: si semel dentur decreta conditionata de futuris, concedenda esse infinita de omnibus combinationibus possibilibus , quod videtuc omnino superfluum , & repugnans. Ad hoc Respondeo , . admittenda esse decreta de futuris conditionatis, quae Scriptura reuelat, Vel quae pertinent ad regimen huiuς uniuersi. De caeteris nihil possum cerib citra temeritatem iasserere, quia sortE Deus de caeteris possibilibus non situris statuit nihil decernere , quamvis non careat, Vt diximus, temeritate, velle Deum nostro modulo metiri, α huiusimodi decreta otiosa reputare. Certum quidem est
superfluam sorte sollicitudinem nostram, si de regimine Hierarchiae Coelestis, & Ecclesiasticae aliquid statuamiis et inam quae supra nos nihil ad nos. At quis neget, de his omnibus Angelos . & Ecclesiae Pastores posse consulere& statuere., & interdum etiam debere Multominus pos mi ista subduci a cura Dei, ut Oecumenici rerum Ona
235쪽
nium gubernatoris, qua operatur omnia Ie dum ran
maluntatis sea, & locat res sub diuersis ordinibus, quorum uno suturae sint secundum propensionem causarum inseriorum aliis impediantur secundum vim stipe
Atque hinc soluitur obiectio eumn unis , si Deus decernat rem impediendam, nec sole absolutὸ, hoc ipsis excludi ab ordine futurorum, & impossibilibus accensendam ; nec minus otiosiim videli, de illis quidquam st tuere quam de Chimaeris. Lorigε enim diuersa ratio est Chimerae, & citiusvis rei per se impossi bilis, & rei non suturae , quae fieri possit, α debeat, ex lege unius status,
nequeat vero ex conditione alterius : haec enim repugnantia oritur a suppositione aliqua liberi decreti Dei, tera vero prouenit a principiis naturae intrinsecis r qua--xe licet otiosum sit de istis, utile tamen, & interdum necessarium est de illis decernere. Ex eadem notione agentis uniuersalissimi ι luitur aliud Argumentum in speciem urgeret ius ex Suare Pro-J omeno a. de gratia cap. g. vana & irrisoria est. promissio , 'ea conditione , quae a nudo sponsioris arbitrio pendeat, quam nolit apponere, ut si quis dicat dabo tibi ,1 oo. aureos , si voluero , si eo die venero , & statuat se
aut noliturum , aut non venturum : Atqui secundum nos
asse est sensus promissionum Dei a spontor sum tuae salutis . si te praedestinauero, &c. Et decernit se non praedesinaturum. Dissicile in speciem Argumentum ι sed vires eantum habet ab angusta, & demitta cogitatione no-Bra, qua Deum Vt particulare agens concipimus, more aliorum, quae nobis sunt familiaria, & aegrὶ possumus filii rgere ad uniuersalissimi gubernatoris prouidentiam nullo fine cohibitam, ad quam pertinet non solum di- mera, sed etiam con raria ordina . Licet otiosa videa- aut huiusmodi promisso, Se ordinatio , si effect umqui decernitur, & promittitur, noe suturus est, spectemus, utilis tamen & necessaria. est ad alios fines consequendos, qualis est certa veritas futurorum , quae in Scriptura reuelantur, manis statio inclinationis causa xum secundnrum. Atque eo consilio Meernenda fuit aiorum eonversio. si apud illos edita fuissent miracula Lauci eis visa, licet apud ipsos namquam faciendas vr prae
236쪽
xllis agnoscerentur pejores Iudaei esse Nec reiici potest haec responsio, aduersariis necessaria
eorumque principiis non omnino dissentanea: nam cumvltrb admittant , rerum omnium ordinibus, & singulaalaribus, suam inesse determinaram veritatem , ex ipsa ratione causae secundar, & voluntatis creatae, praestitam
Deo, non decretam sub conditione ι quid repugnantiae , quid otiosum causeatur . si illud determinationis genus , quod a seipsis causas inseriores habere volun r. Pendeat a voluntate diuina, ut a causa uniuersalissima
iupra omnes rerum ordines constituta , earumque Ori-
hine , & basi Cem verb statuit, aut promittit Deus, aut paratus est dare gratiam, & concursum vi decreti prae- determinantis, non absolutδ, sed sub aliqua conditione, non sequitur esse ponendam conditionem , neque ideo fit otiosam sere promissionem, siue conditio a selo Deo pendeat, siue a causis secundis δε quia licEt esse s
suspendatur duo tamen consequuntur 1ummε necessaria ad ordinem diuinae prouidentiae, nempε determinatio veritatis conditionatae, & inclinatio causarum secundarum ad essectum , licti reipsa non sit ponendus. Ex eadem ratione agentis uniuersialissimi, & effracis
smi , soluit idem minor aliud A umentum paris in speciem dissicultatis, si ex decreto quo Deus praedefiniuit
rem sub conditione futuram . deducatur veritas ipsius futuri ι necessarib saltem necessitate infallibilitatis, & immutabilitatis , huius suturi notitiam pertinere aa scientiam simplicis intelligentiar, quae omnia necessaria a tingit , non ad scientiam liberam,. seu approbationis , Muisionis. Hoc Argumentum soluit tribus locis Disput. a. de scientia Dei Λrt. . si Art. r. ad x de voluntatae Disp. 3. Att. 7. eadem ubique responsio habetur, Sc --nium breuis summa, hare est: ex decreto praedefinitivo, seu ab lutὸ , seu conditionat/, i eadem est: utriusque ratioὶ deduci rem futuram . seu veritatem rei futurast consecutione necessaria consequente ad decretum ut sic loquar, exercitum, & actu positum: Conoedo, necessit'
te antecedente decretum, nec ex illius orta immutabit
tale ,Nego r unde nulla est quae additur Consin ruta pertinere ad scientiam simplicis intelligentiar.
Nam ut egregiE S. Doctar quast 1. de veritate
237쪽
ad 8. Scientia simplicis intelligentiae id nomen indesertitur, quod ἡuo excludat, quae sent extra genus notitia: ι nempὸ existentiam rerum, quam addit scientia visonis, vel ordinem volunt is atrem scitam, quam affert scientia approbationis. Ex hoc ultimo capite scientia futurorum conditionata excluditur a scientia simplicis intelligentiae, quia addit ordinem voluntatis ad rem Producendam, licet non perueniat ad existentiam. Ad scientiam simplicis intelligentiae pertinent ea, quae ne Cessaria connexione Praedicatorum nituntur, quae praeueniat exercitium omne liberi decreti, &ab illo dependentiam i quae vero nituntur libero decreto , & ex illius suppositione aut immutabilitate, inseruntur infalis libili necessitate, pertinent ad scientiam visionis , aue liberam, nec ex illo decreto quod praeit, oritur necessi- eas antecedens, sed consequens r quia est causa ponens, non tollens libertatem et quatenus eminenter continet
quidquid est in ach i libero, & perinde ex supposition
illius ac ex suppositione propriae nqstrae volunistis , deducitur insillibili, non necessaria consequentia. Si instes Haec propofitio: Si idem-e ax an-Deedens detur Petro , eonuertetur , conditionalis est necessaria, quia non potest saluo Antecedente non dari Consequens r Ergo ex decreto conditicinato fiet prop6sitio necessaria , quae pertinebit ad scientiam simplicis intelligentiae r Ad hoc respondendum est, decretum dupliciter comparari posse ad veritatem propositionem futuri r pthrib si apponatur ut conditio, & Antecedens, Propositionis .hypotheticae , si praedestinetur Pectus mauus erit, si praedeterminetur conuerretur. 2. Si assilma tur tanquam medium extrinsecum, propositionis hypo- heticae postium , quod tamqn sit ratio cemnoscendi
onnexionem antecedentis cum consequenter Ut si P frus aerea p aa d=mum Ponti is C fitam negabit aquae propositionis partes secundum se ad summum falli-hilem habent connexionem, cerab tamen cognoscantur,ve subsunt decreto conditionato , tanquam medio ex erinseco, non Antreedente propositionis, cuius vis in hoc sta est ut res fiat infallibiliter, & liberὸ non necessaridi Ergo totum hoc pertinet ad scientiam liberam non
PMis intelligentia i quia inquit , Ioaime a S. Tum
238쪽
TERTiVM PRINCIPI vM A PRIORI. ror 'fundatur in ipse decreto liberb, tacita, aut omis Ia eius natura , aut connexione, ut suo exercitio ducit ad effectus infallibilem notitiam. Si vero ipsa natura decreti, aut vis illationis, Sc conne - , xionis cum effectu, attendatur quasi in actu signato,pertinet ad scientiam simplicis intelligentiae,quia spectatur cundum quidditatem, & ut abstrahit ab exercitio existentia, qua ratione sumitur, cum locum habet pεrtis, seu Antecedentis in propositione hypothetica : tum enim expenditur sola vis illationis , & ideo pertinet ad scientiam simplicis intelligentiae: si verb decretum sematur ut actu posituita , vis consequentiae nititur exercitio libero : unde licet dicat ordinem infallibilem ad effectum.& ex illo fiat consequentia necessaria vi illationis, aue consequentiae , non vi consequentis , tamen ad scientiam liberam spectat : quia nititur decreti exercitio libero , quod etiam vim sitam in hoc exerit, ut actus sit proditurus libere & infallibiliter. Haec in antecessum dicta sint. , clarius infra explicanda , dc validius propu- suanda. ΡΛRAGRAPH vs SEPTIM Vs.
Confrinantur severiora, breui Argumentorum
complexione , noua adduntur contra.
REca NTro Ras bona fide, & eruditὸ totam hane
controuersiam ad haec χ. Capita reuocant: conditio-
natorum certa est & recepta apud omnes Dei scientia, nee potest haberi, nisi ex decreto actuali, vel ex suppo- .sitione fiaturitionis rei ante omnem quamcumque causae primae , aut secundae determin tionem : Atqui non potest Deus scire huiusmodi futura in decretis, Venim inquiunt Deo ra/ων amposeit, volo me si veletem Petrum interesse concioni , -t eomedia conciperet liber. talem votantatem bonam aut praemam Z inis Deum ouitauis da - -- exi tintibus sollicitiam, ut tara -- prouidentia Alos hominum actus dirige/M , ευι nunquam emni t Ex
nouitate decretorum inser i antiquitatem si uae
239쪽
mediae, quae nihil aliuiu sit , quam olim creditum effestientiam liberorum actuum conditionatε suturorum,& non esse credita decreta, ex quibus illa pendeat , quod Probant sciscitando , ut aliqua sibi huiusmodi velligia ostendantur : si nulla enim apparent apud veteres Scri-Ptores , restat ut iam mirari meritδ possint, sicut ad conspectam nouorum fructuum. Atque indε aliud sibi commodum comparant,cum stam opinionem antiquam nostram velint esse nouam , onus probandi detrect ant,&nobis imponunt. Cum aliundEsela negatione se defendant, non dari conditionata decreta : probationes a nobis expectare debent, quae nullae adhue apparuere satis idoneae. Tota haec Argumentatio longioris operis Epilogo pras fixa, satis demonstrat, Aduersarios magis arte quam marte velle pugnare . 3e probandi onus recusare vha coi scientia inopiae Argumentorum saltem a priori, quae hac
parte Versamus. Primium ponunt tanquam certum,conditioliata certo stibilia & scita esse a Deo omnium consensu, independenter a decretis: quod tamen quoad primam partem, Recentiorum multi negant doctissimi, quos inter eminent Cuuel, & Thyphanus, Deinde, esto eerta sit, huiusmodi futurorum Dei notitia; malὸ inde deducitur exclusis etiam deeretis,scita esse huiusinodi conditionata , beneficio scientiae mediae, ex una suppositione fiaturitionis illorum, ante quamcumque causarum determinationem. Constat enim infinitas ex Scriptura, ex Theologia , compertas, & apud omnes receptasasserti nes, & veritates , licet vatij, & incerti' sint modi quibus explicantur. Fide credimus Verbum generari, non Spiri-tnm Sanebam : nec tamen hactenus inuenta est certa huius disserentiae causa, quae omnes Theologos exercet. Demus aequὸ receptam' futurorum conditionatorum noti riam ac Riij generationem , male inde insertur, non minus compertam, communem , & receptam esse rationem
explicandi hane suam, ex suppositione futuritionis, scien tiam mediam, quam staturorum insinuatam a Scriptura
cognitionem quocumque modo explicetur. Praeterea Argumentum , quo carpuntur decreta Con-ἐitionata quasi otiosa, & pen. ridicula, non longὸ absane M iis, quibus Lucretius, aliique antiqui impetunt,
240쪽
traducunt Prouidentiam: diuinam , quae ad singularia ac minuta quaeque ad muscas , & atomos descendat: & si Vellem vicem reponere, longo uberiorem suppeditarent materiam inexhaustae . illae, & pares, aut sortε maiores
possibilitate rerum suturitiones, ex innata vi creaturarum, quae Deum per totam aeternuatem distentum tenent, quam aliquot sutura, vel decreta conditionata, quae ex Scriptura nouimus,vel ad oeconomiam uniuersi necesseria
sunt, qualia sunt quae superiore Paragrapho collegimus. etiam defuturis disparatis, ut cum Elieteus ad quinquies terram percussam victorias de hostibus reserendas numerat. Atque inde suscepto probandi onere ,'primum pro decretis actu positis contra scientiam mediam, Argumentum iam insinuatum assumo, quod Epilogo dimidiatum
E tribus futurorum generibus, nempὸ absblutis, condi tionatis disparate , & inter haec duo extrema quasi mediis, nempe contiuentibus & liberis, fallibili rinculo
connexis, in coit fesso est apud Aduersarios,priorum iam titiam hauriri ex decretis actualibus. Si ab extremis liceat de mediis statuere, uti necesse est, immerito nouitatis arguitur nostra sententia, quae idem de futuris conditionatis libere, & contingenter connexis tradit, &male si is blantiquitatis auctoritatem vindicant, qui id negant Ad uersarij. Argumentum videtur essicacissimum, etiam uniuersim propositum, sed vis eius elucescet singularum partium probatione. De disparatis quidem retisimus ex Ar- rubal,& Alarcon, non posse cognosci, nec subinde reis uesari a Deo, ut aliquando contingit, nisi adsit actuale decretum , quo eius partes ligemur, & innotescant: & idem de conditionatis liberis, consecutione euidenti deductum est. Nullo loco illud Argumentum obiectum aut solutum ab Aduersariis lego. & dum ad illud responsionem expecto ι urgeo exemplum de absolutis. Futura ab Plata non cognoscuntur nisi decreto praesenti r Ergo neque conditionata futura. Quam vim habeat istud Argumentum,quamquam sit Aduersariis molestum, probat ipserum discordia. Suares, & alij plures eiusdeiri Familiae, negant Antecedens, & contendunt futura absoluta cognosci, sicut conditio nata, ex lege contradictoriarim, vi decreti futuri, eo ratioub instanti, quo conci.