장음표시 사용
321쪽
His praenotatis , confirmatur Argumentum Ioannis lSancto Thoma contra sicientiam mediam. Nullum . datur genus Prophetiae, quod ordinatione causarum non nitatur, tanquam primo praescientiae fundamento r ea vero 'nequit elle sine decreto ordinante huiusNodi causias : Er- .
go nulla in Deo est scientia libera ante decretum. Ad hoc Argumentum respondetur a scopo aberrare: neque unim quaeritur, virum Deus aliqua sua ordinatio ne reddat cognoscibilia futura conditionata. quaedam, ab ipsius voluntate pendentia, quales sunt poenae : inde vero nullam esse consequentiam ad praedefinitiones rerum qui fiunt cum causis secundis, & liberis. Sed haec responsio refellitur ex superioribus. Si res futurae sunt Verae ante omne decretum ex suppositione , quod sint futurae , ea ratio est commuis omnibus futuris, cuiuscunque generis : Ergo disti notio futurorum insinuata est contra iundamenta eum sicientiae mediae. inod obiicitur Numero 3 .&, occupatum est inter- pretatione Articuli D. Thomae. Vnde etiam falsiim con uincitur quod Numero 36. assumitur; verum modum, &Dei proprium praesciendi futura, esse independentem icognitione causarum ordinatarum ad illa producenda. Hinc etiam soluitur obiectio Num. 3. eodem principio falsb nixa : nec solidiora sunt quae habentur Numero 38. neque enim negari potest eandem esse rationem om nium suturorum : vel enim omnia , Vel nulla vera sunt, ex suppositione futuritionis. Atque hinc etiam ruit quod - Numero nono, sequenti habetur; aliam esse rationem fu tutorum absolutorum , aliam conditionatorum , nisi forte in sententia Molinae: quare nihil opus est expendere quae a Numero I. habentur ad Numerum s. quia iam alibi resutata sunt. Non conueniebat omnino praetermittere Argumenis tum Salmanticensium ab auctoritate Curielis: is primum in sententiam mediam pronior, eam post modum retractauit: professus tamen bona fide, principiis D. Thomae eiusque discipulis pugnare: Vir est supra omnem latisdem, nulli partium addictus , cui subinde maior fides hahenda , quam ulli nostrum, aut ex Societate, quod 3 partium studio abesset. Ille tamen in D. Thoma versiatissimus, nulla scientiae mediae semina reperirc potuit: non
322쪽
tacitunis sine dubio si occurrissent, tum,cum illi sententiae fauebat: ut facile intelligas gratis dictum : Thomilia apud D Nomam silentiam metam quasluisse: sed in modumbus, qui cum breuiarium suum perisisset, ita quaerebar, me
Vt caetera ourit tam , quibus refelli posset coniectura, aut censura haec: illi consutandae lassicit exemplum , & iudicium Curielis omni exceptione maius: ille, ut a fide dignis accepi, more Hispanorum, qui uni scientiae se de dunt , & ea malunt praestare, & imbui , . quam pluribus in tendendo tingi : totum septennium uni impendit Summae D. I homae, cum Caietani commentariis r quasi non minus illam deperiret, eiusque , quam Iacob Rachelis, potiundae studio flagraret: quo vero fructu lauic studio n- cubuerit; Argumento sunt immortalia, & luculentissima in primam secundae commentaria. At ille cum vellet maxime, nihil in D. Thoma reperit, quo scientiam mediam fulciret: ut timendum non fuerit Thomistis, ne in S. Praeaceptore , praeter illorum votum, & expectationem inue
Exactius inquiritur mens D. Augusini de
VA collegi ex D. Augustino & Thoma, sparsim
per totam Disputationem,Valide refellunt scientiani iam. Tribus potissimum ἡemonstratum est utrumque conuenire principiis, quae generatim scientiae mediae repugnant. Primunt eli gratiam efficaccm desumere vini suam ab omnipotentissima Dei voluntate : secundum, diaci res futuras, a pliori, quod a Deo sciantur tertiunt creaturas cognosti in essentia, ut in causa, quae omnia negant Aduersati j. quod videant cum nullo illo tum lanadamentorum seorsim , multominus cum his tribus iuna Gim, stare posse scientiam mediam, cuius Veritatem a principiis omnino contrariis desumunt. Sed placet rem. operosius pertractare: quod meris D. Augustini comperiat ,regula sit totius Ecclesiae de doctrina gratiae , & praeei puum Scholae nostae praesidium. -
323쪽
natura benescio non se ossiens est. Et Epistola 2o. me m-ra , hoc opta , omnia vota Deo remissums, ut contentussa
teipso, S ex se bonis nascentibus. Et Epistola Vnum bonum est, quod beata vita est momentum ,sibisdere. Et ex Cicerone libro de natura deorum, fudicium hoc omni mortalium es Vortunam a Deo petendam, a se Uo fumendam sapientiam. Hanc Pelagianorum cum Ethnicis consensionem, notat D. August. Epith. Io 6. Quibus utiqωe, quonia- G stiani appetet in maris obseemaniam est,quam Iudaeis, de iquibώs Qxis Apo rotas, ne Gendant in lapidem essensionis, velut argute defendendo naturam , tiberum Arbιtrium3 quemadmodum Philosoρhi Mius mund/, qui vehemente. egerunt, ut Miarentur, vel putarent sibi vitam beatam vir tute propria voluntatis incere. Quare, totam iustitiam repetebant a naturali possibilitate, seu libertate ad bonum, & malum, iuxta illam vulgatissiniam vocem ex Augustino, Homilia .m potestata habeo iussitam e , & ιώ tam non esse : idque . iusitIs explicant ex illorum mente Hieronymus ad Ctesiphontem , &Innocentius Epist. 9 I. ad Augustinum ita haber. Et quinos adiutorio nexat indigere diuino, quasi ex non a in solum psibilitate perfecti, tae. Id est , a thoris noctri obliti, eius potentiam, ut nos onendamus liberos,ab urenim: quas iam amplius quodpossit dare, non habeat ; qui te , in tuo ortu tiberum fecit. Non diu in eo errore, seu Ethnicismo,sine ullo pietatis velo, nude praedicando, perstiterunt Pelagiani: sed statim post ipsa initia, aliquam gratiae laruam assumere comis pulsi sunt. , ex Catholicorum offensione : & naturam i iam tanquam gratiam praedicare coeperunt, secundo sta- . , tu,quem Semiethnicismum vocare possumus. Ita docet D. Augustinus multis locis, maxime Serm. II. de verbis Apostoli Cap. . ubi ita habet. Disputa Hes erro contra graissam , pro Abero arbitrio , coeperunt horreri, S inuene ueisdre,uandam ν tam inuidiam tale commentum. Non,inquit , eontra gratiam Dra di puto, quod tiberum arbitrium visendo : -a homini tiberum arbitrium Deus donauia. QMidquid homo potest de tibero arbitrio, cuius gratia debe ruri /s esus, qui eum coniuἀt eum ubero aM.trio 2 Statum
324쪽
1 3 Da spvTATIO II. SECT. II. istum ex pro G defendit Pelagius lib. cui D. Augusti' nus suum de natura & gratia opposuit. Hanc Vero naturae, seu liberi arbitrij gratiam, omnibus hominibus, piis de impiis communem l confitebatur Pelagius ;&ideo omnes impios merito iudicandos & damnandos censebat: quia cum habeant liberum arbitrium, per qupd, tanquam Per gratiam primam Dei, ad fidem venire possunt, malevtulatur libertate concessa. 'Sed cum illa gratiae consessio a catholicis quasi fraudulenta damnaretur; excogitarunt aliam , quae commu-γniter gratia legis , atque doctrinae dici solet, & vocari potest Iudaistinus , cui remissionem peccatorum addiderunt, ut habet Augustinus de gestis Pelagianorum cap. 3s. Eans esse Dei gνariam dieit haeresis Peumana r quia sic condit. si mus, ut hoc voluntate usim s ; re quod adiutorium le- - mandatorumque suorum dessit,& quod adse eonuersis. reccata praeterita gnosiit. In his fotu esse Dei gratiam δε- ωtandam , non in adiutorio nos,orum actuum singulorum. Haec vero non tam dogmatis capitalis, de naturali ponsibilitate non peccandi, mutatio , quam additio quxdam est, & palliatio. Idque ex duplici capite : Primo quod uamuis arbitrium per legem adiuuari dicant, ad facienam iustitiam ι tantum tamen valere putant, Vt etiam
Per se, tametsi difficilius, ad eamdem implendam possit
lassicere. Ita explicat mentem Pelagianorum D. Augustinus defratia Christi Cap. I. hic verbis. Quamuis apsam viam, quae per legem & Euangelium n is reuelatur: Conten-
ant etiam pia inueniri posse natora, facit . si adiMMU
Aram. Secundo volebant obtento legis adiutorio, id est, Dabita praecepti & iustitiae faciendae cognitione, no in ip sam legem, sed solum arbitrium , sine ullo alio adiutorio, per se sufficere sibi ad adipiscendam iustitiae perfectionem, ut fusius explicat D. Augustinus ibidem, & serm. a. de veris bis Apostoli, Selib de haeresibus, haeresi 88. eam ex Peragianis disserentiam insinuat, inter liberi arbitrij, & legis gratiam , quod liberum arbitrium sit illa gratia, sene qua nihil boni possumus facere : lex vero atque doctrina, adiuuet quidem hominem , ut distan us quae fa - re, &quae sperare debeamus , sic tamen , ut sine illa per
nus ipsos etiam multa, vel omnia stire possimus, atqM
325쪽
igere. Et ad utriusque gratiae, naturae inquam & legis
consessionein, non Veritate persuadente, sed pudoressi perbiae sulit compulsi : quia initidiatri negatae gratiae non ferebant ait Augultinus de Spiritu & littera cap. 2. & i9. . Hic vero status Pesagianismi omnium celeberrimus. nihil a Iudaismo differt: quia Iudaeis proprium cst indo ge gloriari ut habet August. Epist. I 86. & 2po. Hinc excurrerunt in legis laudes, vires, & effectus , & in illam re- fercbant omnem iustitiam, & vitam aeternam ad regnum coelorum ut notat D. August. lib. . ad Bonifacium cap.'Nusquam, inqui t, i ii inimici gratia, ad eamdem vehemen -
,rius oppugnandam, occultio, es moliuntur insidi- : quam ibalegem laudant, quasne dubio laudanda est. Legem quipped uersis locutionum modis , & Varietate. Verborum , roommιώs Hsputationibus. suis volunt Iriariiam intellio rvt scilicet a Domino Deo adiutorium cognitionis ha-- bcamus: & ut D. Augustinus interpretatur eiusdem libri .
cap. II. Non adfaciendum quoἀ γνοΜerimus,sed ad agno in icendum quid faciamus nos adiuuare credatur.
. Hanc vero legis, seu intelligentiae gratiam , D. Aug. de Gratia Christi cap . 7. ex, Pelagio sic explicat, quiam uinquit, nos non ut tu puta , in lete tantummodo , sed in Dei adjutorio esse re temur. Quod tribus aut quatuor . modis amplificat. Adiuuat en m nos per doctrinam es reuelatione Mam, dum o Ios eordis postri aperit, secun a rdum nos s ne praesentibus occupemur futura demonstrars. dum Diaboli pandis insis- , dum nos multis iisnessabili dono realia caelewbus .lluminat. Quintum addi potest cx cap. Io. Dum nobis suadet omne quod bonumissi. ' , . Legi, At doctrinae sic explicatae, tanquam uni ac sussicienti principio, adscribit quidquid Scriptura intimae charitati, & Spiritui sancto in abditis cordis visceribus, operanti assignat, &in unam legem. refert hos tres gr*tiae Christi & Euangelij effectu; praecipuos. Primo immunitatem a peccato : ideo Iulianus in libri secundi operis impersecti, lio 1 8. ait. Quod instruit pereatum censium le- , infringendo ex multis parte restrinxit. Hinc Maio Q7. ait, que ad legem regnasse peccatum a se ens .
326쪽
muni, solio o R. Quod non potuit mane e peccasum amo- κτις , non natιμι tatu esse conuincitur ει osenditur non esse
ρεμ legem , ut habet solio 1 8. Nec solum in legena res runt magnam liberandi a malis potestatem, sed etiam operandi in nobis voluntatem, atque bonum opus, Ut ex Pelagio refert August. cap. Io. de Gratia Christi, dum res elatione sapientia stupentem mscitat voluntatem, aeum suadet omne quod bonum est. D. August. lib. . ad Bonifacium cap. 3. Dissentionem Catholicorum a Pelagio, quoad hos duos effectus ita paucis explicat . ut legem ἀ--t ta pere tum ostendere,non tame tollere, ει ι Btiam νώ here, non tamen dare: quod eontra Apostolum nerat Pe
rus. Hinc Pelagiani Ecclesiam accusabant, quoa legem Ueteris T6 amenti nerarent, ob hoc datam fms , ut iώ- fcaret Obedientes r quia molebar hominem ex Iete ins --- Tertio denique,ut habet August. de gestis Pelagia
num cap. II. volebant legem mittere ad regnum,quem
admodum Euangelium & Regnum coelorum in veteri T stamento promissum, & ex lege promissionem , & haereditateiri esse.
His tribus effectis legi perinde ac gratiar Christi concessis, corrumpebant salsis interpretationibus, quaecumque Apostolus scripsit, ad deprimendam quorumdam glorificationem in lege : quale est illud ad Romanos s. In quo infirmatur per earnem in istis, inquit, hom--εus Io infirmabator non in oe, de illud lex iram operarer . non vitio suo, inquit, Iulianus libro z. operis imperfecti folio 369. sed eo in iniquitate qui peccπω vir xutibus anteponunt. Illud autem ad Romanos s.' Lex subistrauit ut abundaret peccaeum; sic Iulianus libro x. Cperis imperfecti folio 436. ad . suam causam , & haeresim detorquebat , ut diceret Catholieos e UIio diuino , quo lex data fiserae, inmriam inivitisse; tanquam allu fictum quam Deus seerit opinatus: neque hoc prouenit Eata , ore, quod Lector legis antenderat. Nempe , quia Deus legem dando, expectauerat ut a peccatis suis , iata gratia Iebo sanarentur: sed ut Iulianus loquitur , delinquen-xiωm prauitas eo ferro quo curari Aebuit, obstitit con-
327쪽
Ex D. Avcvs TINO. et I Ad eumdem errorem pertinet diuisio generis huimisi, sub natura, sub lege, & sub gratia, a Pelagianis passuri
inducta ,& ab Augustino resutata , locis multis, sed breuius, & validius , libro primo ad Bonifactum c.χr. Hae vos
non multis ammici gratia raram, ut eadem gratιά Iesu
Chri B salisi facti raedantur Antiq.i: sed distris tuitis rem -
γ pora secundum Pelagism, in e-- libris hoc luctur: Uante letem dieitu salvos factos esse homines per naturam, nempe usque ad tempus dataelegis, quia, ut inquit Diutis Prosper , f Lex insita eordibus intus , hoc moueat quo eri ..ptin foris J deinde per legem, postremo per Chrissum saluos, ' factos bomines : quasi hominibus Auorum superiorum te .pstr m , ante legem scilicet, να lege, Sangois Chri non fuerit necessaris . Datam fuisse legem , quasi ex duobus capitibus necessariam asserebant: ut ex Pelagio refert
Augultinus de gratia Christi cap. 17. Quod vitiatis mori-'buS, ubi crepit non sincere nata a, ram decolor, lex μώιta est: qua merui, lima fulgori pristino , detrito rub, gine redderetur. Subbangebat ex alio cap. necessariam sitisse legem, ut contra consuetudinem homo lexis obo r raone, re poena muniretiar. Ita insinuat Pelagius in s. caput ad Galatas. Lex propterea data est, ut nσς non transegredi, vel cogeret, mel doceret, usque iam Chri; a me. niret: quem missum dicebant, Vt refert ex Pelagio Angustinus de gratia Christi cap. 26. Vt tanquam peruti silmo , non per discipulos , se per seipsum , Meiaeus
serie jubuenireti post Mam nimia peccandi consi eiuri ρ Maluit, cui sanandae lex parum valet. Vnde tria remedia ex Pelagianis refert D. Augustinus de gratia Christi capite 3'. si Mem ab hoc consuetudinis malo dierant liberandum esse per Christam, qui credentibώs sibi primo, omnia per baptisimum peccata d m,ttit: deinde smitatione sui ad perfictam incarat sanctitatem, o vitiorum con
328쪽
Explicatio triplicis gratiae ex Pelagianis a Christo
DIvus Augustinus de Natura , & Gratia cap. IX. si naain colligit gratiarum , quas Pestagiatii agnoscunt a Christo profectas , , emissionem pecociorum, doctr/-s
Quod ad primam attinet, Pelagius in caput quartum ad Romanos. Primam gratiam remissionis peccatorum, tribus ton 'poribus assisnat, naturae,& Circumcisionis, &- Christianitatis. Videtur in primis nullo temporum disecrimine , agnoscere hanc veniam suis te gratuitam : quia Ut ex illo refert D. Augustinus cicato capite I 8. Propter mensam promerenaerm est D esu exorandus: ipsa V/tur orano Har issima est gratia tesseano, vi habet D. August. Epistola, cur vero venia sit gratuita, generatim rationem affert, ex illo Augustini cap. 18. Quia id quod factum', Ριere , multum a Petagio laudata porr irae natura, re voluntas hominis non potest. Praeter hanc communem omni statui gratuitae peccatorum Venix ratione, duo aut tria addimi, quibus gratuitam a Christo collatam peccatorum veniam volunt. Primo quia ut inquit Pelagius in cap. . ad Romanos, non ex is hareditin, sed ex fida: lex enim non condonat peccata, sed damnat. Haec praeceptoris verba susius explicat Iulianus eius discipulus operis impersecti solio 8 . siώia lex unit fessos , ut habet illum e entiam misericarisa. quam baptisma, in quo confessione breui, actuum des,cta
purgantur, ta lex morum vulneribus comminaIur zνα-ria mero in citer, ta celeriter me letum .
re, prima caula cur collata venia Christianis , dicatur gratuita, prae illa quae ex lege sperari potest, in hoetest posita, iquod Christus ad assequendam illum eximat nos ab operibus istis reremonialis, non moralis, sola fide coa-tentus. Ita habet Pelagius in caput tertium ad Romanos, . ubi ait ex operibus leo non tuin cari omnem. carnem , Paxon tam ar iustitiam, ruam ad camis iantiam pertine-
329쪽
bant. Et in caput secundum ad Galatas, ait sui mori opera non propter susιtiam , seή ad edom niam populi δε- Mitiam se se mandatam. Secundam gratuitae veniae causam habet, in cap. 4 ad Galatast, Magna est beatitudo , e Iabore legis, ta parmien-oa D om ni Variam promerera. Eo resert dictum Apostoli
ad Rom. II. Sine paenitentia esse dona Dei: id est, sine af- simone paenitent,a,si ered derint se abuntur. Et in cap. a O. ad Romanos. Tisias est, inquit, ille qui Christum cre-d cx, die qua credidit qualis ille qui uniuersam legem
imple ILTertiam gratuitae caulam vera veniae repetunt ex dictis
sipra de consuetudine nimia peccandi, quae ita inuarierat. t a Iudaeis impleri lex non posset, nisi praesto fuisset Christus, doctrina Euangelij, tuoque exemplo. Hinc arguit , Iudaeos Pelagius in cap. Io. ad Romanos, ignor utes, quo
misioni subνcere perearorum, ne peccatoreI fuisse viderensuri Subscribit ino Magistro Iulianus , ab August. Iolatus lib. 6. contra illum cap. χ3. in quam sirperbiam trans. fert illa verba D. Pauli : Quis me liberabit Tanquam illos in se transfigurauit 'solus , qui , contemnebant donis Christi, veluti μι non necessaria: qMod venιam δε- .ret tile peccatis, qua ipsi ieris admonitione vitassent. Sod tribus modis hoc beneficium Christi arctando eorrumpebant. Primo ab illo , tanquam non necessario, excludebant eos , qui ex naturae vixibus legem seruassent ι quales non dubitabant omnes esse posse, & plures reipsa exstitisse, deinde ut Augustin. obseruat de Gratia, &Jibero arbitrio cap. I 3. Gratiam Dei, qua data est, persia et dem Iase Christi, q- est Iex , neque natura, AEd hoc tantum valere volebane, mi peccata praeteri dimittantur ;non ut futura mitentur, aut repugnantia Aperentur. Ita
ut inquit Iulianus relatus lib. h. oper. imp.folio so. Non agnoscit gratiam nisi in remissione peς torum . meiam de catero per Γώerum arbitrium, ima homo seipsum fabri- 'icet iustu-. Et ideo vox Pelagianorum relata/Serm - . ne 2. ex verbis Apostolis cap. 6. S scit mihi quod iis
baptismo aere, omnem peccastrum remissio m.
330쪽
, terra, negabant remissionem peccatorum esse gratuitam.
selisit Catholico, quod homini Spiritus poenitentiae, si-ate ullo bonorum operum merito, conferatur. Huic primo beneficio duo alia addebant, do strinam, &virtutis exemplum, quae passim ingerebant, & ex illis refert D. August. de gratia cap. 2. cap. 3I. & Epistol. r 3. Quae tamen omnia non differunt a stupetiori bcneficio legis ut explicat D. Augustinus Epistola citata, quod nobis, inquit, 3n gratia, vel adιutorio Dei, dicunt Dominum Christum bene vivendi propositum exemprum, AEdeamdem doctrinam reuo eant: quia scilicet ab eius ςxemplo disti irius, quemadmodum vivere debeamus: & nocChristi exemoloen ita exaggerant multis locis, 'Vt eo cor-xumpant, quidquid Scriptura docet de gratia Christi singularissima' ad exemplum enim Christi reserunr, quod Apostolus ait ad Corinth. a.cap. s. uinos reconciliamisi per Chrisium, id est . ρε Christi doctrinam S exemplum, quo volunt mobis datam victoriam per Christum. Eo etiam resert illud ad PhiIippenses: Qui revit in vobis opsti bonώm , lipse perficiet carpit, inquit, Pelarius ri . . nam siue V tiam scientia. largiendo perficiet , perficien- , do quod Gm fuerint me Areant. Iulianus libro f. de hac gratia multa habet: & ait non potuisse re exemplum seram ἀβmilem, id est, Christum, nise assumsisset no-
tiam Christi in exemplo eius esse , non in dono , cs Antiquos inrebat, sine gratia Christi iussos fisse, eo quod non habuerint eius exemplum. od fol. o I. vacat iustitia normam maximam, non primam. Hoc vero exemplum non
exit legem , & praedicationem , ut ait D. August. de Gratia Christi cap. r. via illa nobis via demo, amr, q- ambulare debeamus: ut iam miriι- liberi arbitrῶν nullo alterius adiutorio indigentes, seu ciamus nobis ; ne des
Hamus in via. 'Eo etiam spectant quae ex Pelagio retulimus ,reuelatione
sapientiae, oculorum apertio, praen j praemissio. insidiarum detectio,coelestis illuminatio, de suasio boni. Haec enim omnia ut August. demonstrat de Gratia Christi cap. 7. Panunt aliam in lege es doctrina, es quouis moris πισωδεκν, veritatis oritur cognitio, non alectis. Quate