장음표시 사용
401쪽
Mrus D. AvcvsT. EXPLICATUR. hoc si1mme obseritandum; propositionum de futuro con-riuenti ante diuinae voluntatis determinationem, vel cuiuscumque causae, falsam esse assirmativam , veram quae
negat rem futuram, veritate tamen non omnino immurabili, nisi propositio in speciem negativa, vim habeat a firmatiuae. Ac proinde falsum est , quod progressu illius
Argumenti assumitur,illo priori rationis instanti ante decretum Dei, parem esse rationem, seu prFisionem futuri , & non futuri: nam pro illo instanti rationis, aut natu-xκ, quo decretum diuinum & omnem causis determinationem intelligitur antocedere, Alia est aflirmativa, reserat, Vera, negativa, non erit, quod verissimum est pro illo statu, aut an stanti, quo nulla est , aut concipitur cuiuscumque causae determinatio ad rei futuram productio
Dixi veram esse, non tamen veritate omnino immuta- tabili, donec acceὸat decretum de actu non ponendo, cuius vi propositio specie negativa, transit in assirmativam omnino immutatalam, quo sensu, quave forma assumitur 'a D. Augustino , & opponitur salis propositioni assirmativae res erit, quia D. Augustinus disputat cum Pelagianis, ex regulis Scripturae, & Theologiae, non ex prccisionibus Metaphysicis , quasi rem futuram , aut non futuram attenderet, ut a decretis Dei seiunctam ι sed sapponit alteri parti adiunctum decretum, cuius accessione sit cerib a Deo praescita. Si vero seposito Dei decreto, veritas futuris constaret, vinceret sine dubio Pelagius, & primas vi dicaret voluntati creatae , postremas relinqueret gratiae,& voluntati diuinae. Atque hinc manifestum fit, laturis quibuscumque, maxime ad salutem spectantibus operi--s bonis , in neutram partem veritatem competere, aut
a praescientia attingi ante accessum decreti diuini: Nams eo possibili, & gratia possibilitatis suspensa, consensus voluntatis creatae ex innata libertat praeuideatur futurus , quatenus decreto & gratiae Dei indifferentibus, in alteram partem dat determinationem ι quis non videat, necessaria consecutione quaecumque negat D. i Augiisti & Pelagiani affirmant, verissima &certissima eue, quemlibet se discernere. initium salutis, At praedestinationis causam, a nostra voluntate emuta prima radicet Hinc dessendi
possunt signa rat nis, quae Ghinguunt Salmanucenses,ae
402쪽
qllae male expunguntur, nec melius refellitur negati
futuritio ui ad sensum Nazarij explicata. 'Eadem obseruatione expeditur 4. Argumentum. Fia sum enim est quod rima propositio assumit, dum Dei Praescientiam de futuro conditionato sistit intra signum
Tationis quod antecedit omne decretum, ut ind inseratur, non debere D.Augustinum prima ratione contra Pelagianos assumere, quod oppositum sit absolute futurum: supponimus enim D. August. non agere de conditiona-
futuris Metaphysicum , sed Theologum , nec ex solis praecisionibus, & opposita propositione, non futu- , ri specie & reipsa negativa arguere: sed ex hypothesi Scripturae, ut vi decreti diuini evadit in propositionem forma
negantem , reipsa ac virtute assirmativam, quo sensu diximus alias ex Naratio , propositionem res non erit , ut habet adiunctum decretum de re non ponenda, cum propositione assirmativa res erit contrariε, non contradictorie pugnare.
d vero ex prima propositione sic explicata emolumenti speetati possit, non video , nisi ex falsa suppositione
quae insinuatur Numero 3 s. ante omne decretum, condi elonate certum & verum esse, eum qui rapitur morte ita r. . matura esse peccaturum , ut inde inferatur non futuritionem unius rei absolutό, nullo modo opponi futuritioni conditionatae eiusdem partis, & male argumentari, qui-ςum siue ex Vnius positione, alterius interret destructionem: quae tamen tota vis est Argiuuenti Augustiniani, non esse futurum conditio nate peccatum hominis morti immatura rapti ante admissiim peccatum:ello, nouerit Deus, . illum absolatὸ non peccaturum, potuit tamen nosse conditionatὸ peccaturum, quae erat assertio Pelagiano .
Vt illius Argumenti nodus rescindatur, est obseruandum, oppositionem ab lute non suturi cum suturo conditionate, duplicem distingui debere, speculatiuam unam, practicam alteram, si his verbis uti liceat intricati sitiriae rei explicandae gratia. Primigeneris .ea est, quae specta- ur oppositio vi propositionum, non attenta cauta & Oririgine, unde illis veritas aduenit; atque hoc sensit legitima est Argumeritatiό allata D. Augultini: nihil enim re-
Pugnat , oppositum abselute non futurum, rei conditior
403쪽
Mrus D. Ausus T. EXPLICATUR. 36- nate suturae, & male ex positiolae illius infertur istius destructio: qIlia si spectentus vim propositionis, potest
eadem res non este futura absolute,& esse futura conditio nate. At si causam fututitionis expendamus, certum
est iecum pugnare. Qiud vero id est Paucis meam mentem & responsionem aperio.
Pesagiani quibuscum pugnat D. Augustinus volunt Veritatem constare futuro constensu praeui , ex vi innatae libertatis, decretum possibile& gratiam indifferentem adtrahentis, ut se ab aliis secernat actu illo a se ut a prima causa deprompto. Hoc megat & pernegat D. Augustinus, & ex futuro absolute consentiu vi praedestinationis, infert destructionem actus illius absolute, vel conditionate piaeui si ex propriis viribus eliciti - , inquit D. Augustinus, a non a nobu ipsis disca imur, Ginitium Dialis is Dei pra destinatisne es a decreto est, non a nobia sis. Atque ea est vis Argumenti , quo D. Aug.
Guersarios urget, sumptum ab oppositione non fui ri a bsbluti, cum futuro coinditionale; attenta cauta Vno prouenire potest quae illis insit veritas , nempὰ a decreto diuino, non a voluntate nostra, ut a prima causa boni actus siue conditionatς, siue assolute futuri. . Huius quarti Argumenti solutio fiet apertior Responsione ad quintum. Augustinus non impugnat scientiatri
conditionatam consensus quamcumque, nec sensiti nostro, ut a decreto Dei veritatem habet; sed Semipesagianorum. & Recentiorum sensu , ut profluit tanquam a Prima radice amostra voluntate, cuius Deus expectebcOnatum, quem tamen ex D. Augustino daturus sit. Hinc go manifeste patet, dum Augustinum aduersariis opponimus, nulla ratione nobis opponere , quia reuera nulla futura etiam conditionate , nitem eorum quae ad salutem honlinis lapsi pertinent, admittimus eo genere futuritionis, quae a nobis psis via prima causa initium habeat. Patet etiam Augustinum non excludere tantum futuritionem absolutam, sed etiam conditoinatam quan cun que, quae a nobis Vt a prima causa , non a decreto di
Atque hinc soluitur quod ad finem num. 36. scribitur. VideamuI , inquit, quid consilij capiendum nobis sit, vesteragio D. Augustini a contrario, scientiam nostram
404쪽
eluceat, eam laudare, & si res postulet, etiam admirari rnon est dubium quin toto hoc Paragrapho magna con-rentione, & pari subtilitate, sit disputatum contra Salmanticenses. Sed quo spectat tanta molitio, & cong Ties Argumentorum contra germanam D. Augustini interpretationem 3 Nempe ut aliquam veri speciem habeat, quae ad finem Paragraphi assertur explicatio testimo.
niorum Diui Augustini, omnino improbabilis , a sentatum D. Augustini, tum Semipelagianorum, & ab omni denique uini litudine veri aliena, operibus bonis, aut malis, quae paruulos mortuos adulta aetate, si eo peruenissent, ante vel post bapti sinum , elicituros esse asserebant, de a Deo conditionale cognosci, Vim aliquam meriti inesse, qua Deus moueretur ut bene merito bapti Gmum conferret, negaret indigniori. Licet abserdum, & stultum si hoc asserere; non tamen ita apertam prae se fert absurditatem, quin possit inimentem venire alicui, & admitti , cum grauior aliqua hominem dissicultas premit, cuius effugiendae causa minus mali putat esse huiusmodi absiardum vorare. His vero operibus conditionale saturis , & a Deo, ut supponebant Pelagiani, certo cognitis , dare rationem existendi,
Jualem habent absblute futura , nec quidquam ab illisifferre, atque hoc a Semipelagianis assertum, & tantum ab Augustino impugnatum, illaesa , & intacta illorum veritate, & notitia sub statu conditionate laturi, omnem superat stuporem de stultitiam3 vi opus fuerit Semi- pelagianos haereticorum ingeniosissimos, ut hoc in animum inducerent paruulorum opera ante adultam aetatem desuέistorum , nec nisi adulta aetate elicienda, habere existentiam ι qualis competit solis rebus future absolutis ue necesse est , inquam, hominum stolidissimos , defensias communis expertes fuisse.Atque hoc nobis credendum indicitur . ne credamus D.Augustinum,in Semipelagianis huiusnodi paruulorum merita, non aliunde imp obasse, aut impugnasse : quod cum nequidem fingi ponsent, nisi ut conditionale futura ; illis tamen existentiam aliquando ab solii te futuram assererent: tanti est scientiam Inediam tutari, ut illius causa nos ipses, vel alios etiam
snbti Iissimos damnemus, ad fidem rerum quae prorsus omnem fidem si1perant, δc mentis effugiunt cogitationem.
405쪽
Defenditur secundum genus testimoniorum ex
. D. Augustino. SEcvNDVM testimonium. superius illustrabit. Potest vero paucis hoc Argumento persti ingi. D. Augustinus 'eam scientiam resecit, tanquam inutilem ad seruandam libertatem humanam, & Christi gratiae insensima, imo in totum Deo rcpugnantem scuod alias dispqtabitur quam S S. Pro spei & Hilarius suis ad eum Epistolis retu Ierunt a Semipelagianis adinventam tutandae libertati, &cum gratia concilia iidae causa, eamque adhibitam ad explicanda arcana praedesti Rationis, v secationis, perse-' uerantiae electorum : Atqui huiusmodi scientia reipsa est scientia conditionatorum, quae decretum antecedit, eo sensit quo gloriatur Molina a se excogitatam , & si fuisset explanata ab August. approbatum , iri. Ergo scientia media conditionatorum repugnat Augiist. Consequentia est legitima : probandae sunt lingulae partes Argumenti. Atque ut a secunda, & Minori incipiamus , Aduersarij vltro fatentur a Semipelagianis cognitam, & usurpatam scientiam futurorum conditionate ante decretum , Ita Suares libro x. de Praedest. cap. s. hoc videtur insinuare P. Annatus Disput. 3. Numero so. responsione ad hoc' , valid ssimum Ioannis a S. Thoma Argumentit ira; quando Rugust. agit contra Semipelagianos & decretum Dei, ac Praedellinationem praescientiae praemittit, Vel semper locutus est defuturis a bsolutis , vel etiam de conditionatis tRespondetur de absolutis semper agere , quoties urget necessitatem praesentis, atque actualis decreti ad praescientiam futurorum actuum. Vt omittam hanc responsionem esse meram petitioncm principij , id solum eiscio, non negari Semipelagianos vere agnouis te scientiam n)ediam . seu praescieimam futurorum conditiona
Confirmatur testimonium stiperioris Paragr. 3t probatur Minor postremi nostri Argumenti, si quae futura conditionata admisere Pelagiani sciri a De' Per scien-
406쪽
tiam mediam, ea maxime fuere merita, & opera quae certo nouerant non esse futura, idque ex ipsis terminis astruebant: Atqui huius generis erant merita paruulorum ante maturam aetatem , & usium rationis defunctorum, quae tamen non nisi matura aetate mpleri & comparari poterant': Ergo huiusmodi merita secundum Semi- pelagiano'ertinebant ad scientiam conditionale futurorum. Modo subsumimus: Atqui de huiusmodi suturis, etiam post ipsorum praeuisionem conditio natam , exstabant ex D. Auguthmo secundum Semipelagina. decreta actuali a dandi uni paruulorum, & alteri negandi baptismum: Ergo falsum eis quod assumitur illa respolisione, D. Augustinum semper de futuris absolutis, nunquam de
conditionatis agere, cum admittit necessitatem praesentis decreti ad praescientiam suturorum. Probatur eadem veritas Argumento a meritis adultorum : Semipelagiani, cum urgebantur exemplis paruulorum, & adultorum, quibus conferebatur gratia baptismi, aut praedicationis Euangelij, nullo bonae voluntatis initio praeuio , aut praerequisito, ad scientiam conditionatorum coniuglabant, Vt V. Prosper refert : Ex paruulis, inquit, docent laus peri, talesque Mara, quales futuros illos in annis maior ιus Fad activam seruarentur aetatem, scientia Hui praeuideris. En conceptis verbis expressam scientiam conditionarorum,cui decretum diuitium astruebant Semipelagiani: quod ita refellit D. Prosper verbis
sequentibus: quibuscunque commenntiis meritis electionem Dei subiiciunt , ut quia praeterita non ex - . ni. JIura qua non sint futura con gannnouoque absuγ-dita is genere, apud illos non ingenia prasita sint, ta pras
Vim huius Argumenti licet ex superioribus colligere, in eo positam , quod Semipelagiani operibus conditionate futuris paruulorum in adulta aetate, perinde vim me. rendi, aut demerendi apud Deum assererent, ac si aliquando exstitura essent , quamuis certissime scirent, nunquam absolute sutura r ideo D. Prosper vocar commentitia merita r neque alia ratione potuit eludi hoc ANomentum ex D. August. & Prosperi contra scientiam
mediam Recentiorum , nisi assicta Semipelagianis non
solum absurditate incredibili , sed etiam manifesta impli-
407쪽
Catione terminorum , ut crederent merita ab lute sutura Paruulorum aetate adulta,ad quam supponebant nunquam Peruenturos, ac proinde sub statu conditionato mansera.
Diuersa enim sunt & plurimum distant haec duo paradoxa, futuris conditionate operibus, seu bonis , seu malis , inesse vim futurorum absolute ad merenduti, aut demerendum, de ipsam ab lutorum existentians Hoc enim postremum non potest asseri, nisi ex ipsa vocis, & terminorum ignorantia. Vtrumque tamen impingitur falsbPelagianis Disput. 3. Numer. 13. sed adeo iniqua via est suo Authori haec accusatio, & ab omni sensu aliena communi, ut illius retractationem legam Dispiat. 4. Num. 24. his verbis, quae est summa omnium responsionum ad testimonia ex D. Augustino, prenabant astem - enses non pro quacum Me tibertate hominum, hed pro ilia, qua i s reret independenter a Dei auxilio, ad dandam ωώ- sam ἀώina constitutionu decementis gratiam , decernentistoriam pos finalem exitum , decernentis πρtieationem,uel subis arionem baptismi, Atque etiam praedicatio es. Neausam illam ex absoluta prascientia traxerunt, qω md Milia pomit pratexi ; quandiu uon potuit, consuerunt ad con
Maximum commodum ex contexta serie haeresis pelagianae & Semipelagianae decerpimus . & si alius nos deficeret fructus, certὲ non est poenitendus. quod responsio allata , qua nititur tota defensio scientiae mediae , omnino conuellatur. Quid enim magis ab omni specie veri alis
num quam quia asseritur prima huius responsionis parte, Semipelagianos pro ea solu libertatis parte pugnasse, quae fibi sussiceret independenter Dei auxilio ad iliadam cau- iam diuinae constitutionis r cum omnes D. Augustibi, D. Prosperi & ipsorum mel haereticorum libri reclament. ex quibus sole meridiano euidentius fit, illos omnia ponsibilitatis auxilia admisisse, uno excluso, operationis M.
Voluntatis, quo calumniabantur remoueri omnem industriam, tollique virtutem ZMitum est sane, auses fuisse Recentiores, tam crassum errorem impingere Semipelagi nis renitentibus D. Prospero, & D. H io, qui illos ab huiusmodi calumniis aperte vindicant. Quid enim ex-PIcilius, quam quod D. Prosper seribit D. Augustino his
408쪽
icientiam recepe ne, ut ob hoe De- μlios vis honoris
intios contramelia fecerit, quia finem uni cui que praeaώiderit,'sub Vs Waria adiutorio, in 'MAE futur- es set voluntate, π actione, praescierit. Ergo falsissimum est quod imponit Semipelagianus psos struere non θ --i cumque libertatem bominώm , sed qua sinceret ind9Zis. d nier a Dei auxilio, a d dandam Uam diuina eonis
rutionis decernentu gloriam, post Minum exitum: cum
D. Prosper expresse dicat, sub Vso Dei adiutorio inis es pari sententia prascitos deisse occasionem proposito,ρορυ- uesinationi DA Nec veritis est, decretam hominibus gratiam praedita
cationis, ex libertate quae ad id sussiceret, independen- iter a Dei a illo i cum idem Hilarius dicat, q- autem cre iniurisiant, quive in e.ἰ Me, qua deinceps peη Dei diis xiam sit inuanda , mansiri sun , prahisse AEnre mundι con-Atitutionem Deum e V eοι ρ destinasse in Remumsutim, quos tristis iocatos, dignos fumros elemone , de hae mi u ιono fine excessaros esse prauiderit. Si gratis vocati sunt ex D. Prospero , quo animo, quave fiducia, dicitur illis . decretam praedicationem, qua vocantur,a libertate quae sibi sussieetet independenter ab Dei auxilio Si nec vocatio gratiae data est nisi gratis ι qua specie veri dicetur
ex eadem libertate, quae nullo Dei auxilio egeat, adeptos esse perseueranuam: de qua hoc unum Augustini assertum impiobabant, quod illius donum ita essicax emet ex sua natura, ut irritum fieri non possiet 3 Illam praeselem nam, inquit D. Hilarius, sic accipiunt, propter Mene 'futuram intelligendi sint prasitati , nec cuiqu- ώρορεν seuerantiam, a non permittitur prasera ri, sed a qia possint sua voluntate deficere, es in mari. Neepore ne pati, eam quo am perse erant am percepisse, ut nonnia perseuerantes esse non possiae Ergo Semipelagiant nul Ium genus auxiliorum, & Sratiae excludebant, qua si
uaretur possibilitas , sed qua infallibiliter daretur velle M
Perseuerare , quod est auxilium quo, seu voluntatis 'Falsium est etiam quod passim dicitur, Semipelastianos ita actibus , unde initium salutis repetebant adea
409쪽
Ii i te verum meritum, quo gratia, gloria, bapti sinus , aut praedicatio comparetur : abnocenim errore Partagiano.
tum recessiste diximus Art. superiori, Paragrapho prubio : & Paragrapho secundo, ipsorum testimoniis euicimus nullum eos detrectare verbum , quo recentiores allud initium bonae voluntatis , quo quisque se discernit, extenuant ; ne rationcm meriti habeat, ut inde manifestum sit, utrosque reuera consentire, vix posse sciungi, nisi assicio Semipelagianis aliquo errore. Nec verius est , Semipelagianos cum de suturorum praescientia agunt, quorum Occasione Vocamur, praedestinantur, &c. locutos este de futuris absoluteiquod cum multis Argumentis euincere in promptu esset , idque iatri moditarer , opportunus Occurrit locus ex Epilogo qui me hoc labore leuauit , his verbis quae lego Epilo gi Numero is Breuiter respondere August. Istra merbis, utrum illos praescierit tantum, aut praedestinauerit . inreulgere pradestinationem, non quae pro ceaeat, sed quaris adpr scientiam fidei conditio ate fusura inacringrue aliam futuram ah blute. Hispalicis verbis euertitur qui 3 quid resiponsum cst Salmanticensium , & Ioannis a san- cto Thoma Argumentis Disput. s. cap. 3. Para g. a.& Disput. o. cap. 2. Unde sic argumentor ad hominem. Quid quid Semipelagiani volunt per scientiam mediam cxplorari, antequam praedestinatio quid quain decernat, pertinet ad fidem a qua volunt esse initium nostrae salutis Vt Articulo luperiora suse ostensum est. Atqui ut modo reis . Iatum est ea fides 'est tantum conditionari futura, nec potest fieri absoluta, nisi decreto sequenti praedestinationis: Ergo quidquid docent Semipelag. de praesci lia explo- .rattice ad praedestinationein, pcrtinet ad scientiam me diam , quae fidem conditionale futuram attingat. Consequentia est euissens, nec minus est Maior aperta : Minor est desumpta ex loco citato.
Vnde certissimum est quod assumit prima siri Argumen. ti propositione Ioan . a S. Th. Prosperum, & Hilaifum ex Semipelagianis proposuille Augustino scientiam mediam, siue fidei conditio nate futur ,& immerito dicitur Disput. .. Numero 1 . Cum Ioannes a S Thoma assi m it, probat νllam profositionem, petere principium
410쪽
Priscientsi exploraueνit, pradeshnaraonem nihιl decernere. esse intestgenda de prasientia ab luta, nost conLDonata. Nam fides est quam maxime explorat, qtiae ad mittitur conditionale tantum futura ante dec Ictum prae destinationis. Eadem Argumei latione falsi conuincitur, quod est additum consequenter, praescire Deum quinam cssent bene viri libero arbitrio, Euangelio creditura absolute; non conditionate : & tum Deum decernere , ut illis da setur gratia, non iam ad volendum credere; & orare ἰse . ad viteriorem sanctitatem comparandana. Nam ex
loco citato Epilogi, liuiusmodi fides, & or tio praescii ut vi conditio nate futura, nec in absolutam trapsit, nisi ver decretum quo proinde fides datur, non ulterior tali
Eodem Argumento refellitur interpretatio quatuor lo-cbruns ex Hil rio & Prospero . quibus scribunt Augiisti-n 6, Deum praescire per praescientiam ante praedestinarronem, quinam credituri triat, quive in cande quae de inceps per gratiam sit iuuanda, manseri sunt. Nequi enim est admittendum , quod gratis dicitur , ea loca ex , plicanda de praescientia fidei ab tolute futura, cum sit iani concestiam ante decretum praedestinationis, non esse fuisturam nisi conditionate. Nec dicas, excidisse non cogitanti, quod est scriptuni in Epilogo , hec anteponendum his quae superius pluries sint repetita r nam praeter quod Epilogus ultimo scriptus vim habet quasi Testamenti, & quae praecessiere retractat facile est idem Argumentis euincere, nec Videamur ara guere tantum ex concessis, & ad hominem. λSed quid opus pluribus reui adeo apertam dembnst a te, cum ipsa verba quibus D. Prosper proponit quaestionem aduersus Massilienses pertractandam, ita sint de futuris .conditionatis expressa, ut omnem auferant dubita Milionem , & tergiversationem excluilant 3 Asitur de illa praescientia fidei, a qua desiuniunt salutis initium Sem ι pelagiani,qua una conciliant libertatem cum praedestinatione salvandorum id est, conditio nate futuram ex ipsi Rinet Aduersiariis. Quid vero de illa sibi vult ab Augustin dresponderi Nempe, utrum per praescientiam possit stare proposituria saluandi praedestinatum infallibiliter: an ve-- -