장음표시 사용
421쪽
aut absolute, coia sentiens determinatione data decreto susipenso Dei, & auxilio pentili, quacumque ratione prae. uideatur : hoc secundo sensu, seu abiblate, seu Conditio- . nate futurus sit a voluntate actus Vt a prima radice,qua fiediscretio Electorum , reuera Vincunt Semipelagiani, cata 'dit caula D. Augiastinus , & fides non est a Deo dante M praedestinante, sed est a nobis , S a Deo tautum praesti ta , quod a illimunt Salmanti censes Num. 46. quia pla-: ne idem est apud V Augustinum fidem Praedellinari, &esie a Deo dante, ut a prima radice. Hinc etiam confirmatur tertium Argumentum Sala manticensium Numero 7. D. Augi istinum a D. Prospero interrogatum,num propositum Dei niteretur praesciet tia conditionata futuri a nobis consensus , siue absilute, siue conditio nate: quo via lix inius Semipelagianos con
tulere decretorum Dei firmitati, & nostrae libertati j si sedit, fieret , id est , si pri escientia quaecumque Diteretur proposito, quod unum contendebat D. Augustinus: perituram nostram libertatem. Certum autem cst Diuunt Augustinum non satisfecisse Pelagianis, si tacita praestienatia conditio nata, responderit deabusu absolutae: quia solo usu conditionatae admitto , Ut pluries insinuatum est, re uocari poterant haeretici ad bonam mentem. i. Quare falsum est D. Augustinum utrumque erroreiri emendasse, nisi constituta voluntate diuina tanquam pri ma radice consensius conditionati& absoluti. Nec veriua est nos decipi, dum quod dicitur ad emendandum ab LIutae praescientiae abusium , interpretamur etiam dictum ad emendandum abusum si ientiae conditionatae : quia virAqile idem remedium adhibitum est , nempe diuina volun tas prima radix utriusque futuri. Nam si in creatam refeώratur, ut ad primam determinationis causam , etiam futurus conditionale assensiis. in eandem refundendus est ab late futurus , cum sit prima ratio statuendi decretunt in fallibile illaesa libertate. Hinc valide confirmatur quarta Argumentatio aperata , qua probant Salmanti censes, eandem este ratio-
nem , & Rituri conditionati, & futuri absbluti, quoad necessitatem praesentis decreti proportionari , quo fiae
futurum: nam, utriusque prima radix constituetida est
voluntas diuina, quod fieri nequit decreto possibili
422쪽
aut pensili , determinando per volviata di m creatam ratias ipsa euaderet in primam radicem iniiij Iallitis, quod
Qisod vero dicitur Num. q.& 9.differre suturum ab iasi lutum a conditionato, quod ad Illius veritatem requiratur decretum actuale ad imus praescientiam fassiciat possibile di superius refutatum est pluribus: hic addo Argumentuni ad hominem; omne absolutum futurum prius est cogi itum conditionale, quam absolute: quaero igitur,pro illo priori ante transitum conditionati in abitu tum , vel cognoscitur absolutἡ tantum,vel conditio natet si primunt dicas,s pqrflua est scientia media , cuius totus usus est , ut praeeat absolutae scientie, 3c decreto abibluto , fitque illius fundamentum: si alterum allaras, Ergo falsi1m est, absolut/futuri decretum esse semper praesens, neque possibile , aut
futurum concipi posse: quandoquidem pro illo priori, qho
regnat & adhibetur scientia media , nondum concipitutdecretum' actuale, alias inutilis esset scientia media. Hinc etiam elucet vis primi Argumenti Ioannis a S. Thoma. D. Augustinus cum agit contra Semipelagianos. ε & decretum praemittit scientiae mediae, vel semper locutus est de futuris absolutis , vel aliquando etiam de conditio ianatis: primum dici nequit, alias diminuta suisset Argumentatio & responsio V. At ustilai, quia Semipelagiani
confugiebant ad scientiam condjtionatam , ex quo praesidio non depulistet eos Augustini'. Nec satisfacit responso Num. s. Augustinum agere semper de futuris absolutis, quando urget necessitatem praesentis & actualis decreti : quia D. Augustinus urget decretum , quod sit fundamenturii veritatis futuri, & prima radix salutis : Atqui hoc minime conuenit decreto possibili, aut pensili, determinando per voluntatem creatam. Falsium est etiam quod additur D. Augustinum abunde illi respondisse, quando significauit absurdissimam esse, & insulsissitatam cogitationem , quae motivum praesemtis , & absoluti decreti, ex eo peteret, quod est tantum
Conditior iste futurum : neque enim hoc cogitarunt Semipesagiani, pec in eo visi sunt ineptiores Pelagianis, sed' quod meritis conditio nate futuris, vellent praemia , aut
Enas rependi. Hinc patet quod saepius dixi, nunquam nona fide referri Authores.
423쪽
Hinc vires habet secundum Argumentum relatum Numero fr. Futurum de quo agit Augustinus in quaestio .aribus Paganorum, est conditionatum,& ad illud requirit actuale decretum , quo posito,ruit scientia media . Consequentia euidens est, Minor probatur : quia ad illud requirit decretum ut fundamentum veritatis huiusmodi futuori, & primam radicem cuiuscunque futuri, quale esse nequit decretum suspensum & possibile, determinandum a voluntate creata. Quare saluim est quod Respondetur, i Augustinum non requirere decretum Dei, ut fiat futi immtantum ex hypothesi. Nec validiora sunt, quae in nos retorquentur Argumenta eodem Numero, a decreto undequaque ab luto praedestinationis , quod deerat Tyriis; unde diximus non excludi decretum actuale proportionatum futuro conditionato. Hinc etiam robur habet tertium Argumentum relatum 'Numeros quando Semipelagiani obiiciebant sitam Au sustino responsionem ad quaestiones Paganorum, non ad urgebant ut fides praeuisa esset principium nostrae iustificationis, sed id unum contendebant . huiusmodi decretis constare veritatem, & posse esse rationem firmandi decreta diuina, salua libertate, imo necessario debere id exploriare praescientiam, antequam quidquam fraedestinatio δecerneret , quae est unica ratio, cur Recentiores hunc scientiae mediae usum approbent: Ergo conueniunt cum Pelagianis. Hanc vero scientiam ste explicatam, etiam seclusio merito, improbauit D. Augustinus , nisi decreto sibi proportionato sulciatur : Ergo aliena est ab Auis 'gustini mente huiusmodi scientia, quamlibet innoxiam fingas. Atque ea explicatione cadunt quae eodem Numero exceptiones congeruntur hac nostra interpretatione de
pulta, ut nihil opus sit sigillatim exscribere, & refellere. :Hinc etiam confutantur, quae Disputatione 4. Num. as. & 16. ad eadem Ioannis a S. Thoma Argumenta. habet P. Annatus, Augustinum nunquam reiecisse scientiam mediam, sed eius abusum , quo Massilienses conabantur libertatem hominum tueri, etiam in suppeditanda cauta bapti simi, & praedicationis gratiae: certum est enim, mul. ito longius progressum D. Augustinum ,&voluisse exclu- sam illam pr*stientiam , cruae praedestinationi cessitudi- .nem, de voluntati primam salutis radicem assereret.
424쪽
MENs D. AvavsT. EXPLICATVR. Atque hinc firmantur regulae, quas ex S. Augustino tradit Ioannes a S. Thoma, quaecunque praescita sum a Deo , & quomodocunque, esse a De Iraedestinata : quia alias prima praedostinationis radix esset a.voluntate humana non diuina. Inde etiam firmatur altera regula, qu ties apud aliquos verbi DeiTractatores agitur de pr scientia & vocatione electorum,eandem praedestimationem esia eligendam , quia agitur de prima radice salutis & praedestinationis. Ex iis omnibus iudicet aequus Lector , an verum sit quod legitur ad finem Numeri a C. nihil praesidii, ' posse a nobis sperati ex D. Augustino. ι ARTICYLYs SEX TV s.
Responsio ad Caput quartum Disputationis quo. expenduntur alia Augustini T6timonia. OV A susissime tractantur eo capite de Pelagianorum
erroribus, occupata sunt historia superius contextat quare hic breuiores eriimus. Plurimum refert ad causam Aduersiariorum, Massi lien ses grau re variis accusationi bus confictis, quia vix difΚrre comperientur,si expendatur quid ipsi senserint, ex sincerioribus testimoniis Anti
CERT v M enim est prima propositione Paragraph. eiusdem Capitis a Numero s6. Vsque ad Numerum ε . illis impingi , errasse circa praescientiam absolutam, tum quorundam meritorum gratiam Dei praeuenientium; elim finalis perseuerantiae in kratia semel acquisita sine ul- teriori beneficio, & salsium esset quod asserunt Salmanti-ticenses ex D. Augustino de Praedestinatione s s. cap. m. S de Bono Perseuerantiae Cap s. errasse solurn ex praescientia futurorum sub conditione , unde diximus desum-;lisse initium nostrae salutis quatenus voluntas sub adia,
425쪽
tomo Dei sufficienti & suspense se ipsam disce
Haec accusatio septena aut octo Argumentis tirr, quoruni omnium itutio facilis est, a i. Paragrapho superiori explicata, duplicis condilui, quorum primum manet semper inleo sturus generis diximus esse merita paruulorum,&x lxqui morte immatura praerepti sunt,antequana auri Ttem pcruenirent i qua comparanda erant praevii Rsecundi generis' sunt conditionale sutura, sone transeant in absoluta, qualia diximus rima a Pelagi. ni s. ν' uuare septem Argumenis, qui luis accusatrix , Iagianorum urgetur, duplici vitio laborant . confundunt haec duo genera conditionatorum tutis absorutis secundi generis, excluditur corinc rsi lentia si1b conditione , quod ipsis Aduersariis
non miaus noxium esset, quam Semipelamas , nihil ab solute suturum , aut cognitum ad init ran . non sucrit prius conditionate praeuisum : Ergo si alla, qua ex absblute suturis improbatam volu*: ERianis eorumdem praescientiam conditionatam is
causae capitaliter aduersatur.
, Primo vitio Iaborat Argumentatio prima hin
qua dicitur , ex Augustino non tam facile conuitani . :Pelagianos aientes Dei gratiam dati secundum in exticipientium, in adultis , quam in paruulis accepto i ino decedentibus. Et huius differentiae causa. cqns tur merita praecedentia, quae ni illa fingi poterant i uulis. Vera erso ratio discriminis est,quqd par is, tantum generis conditionata merita , aa ulti, hi competant. Idem est vitium secundi Argum ei se stola Prospehit quia agit de meritis adulto rudi
uul uerum primi s neris, id est, cqnditionatis
abitata transituris. ' '' Secundo vitio laborat tertium χrgumentum. isi Fallum enim est Pelagianos, non fuisse uses conditio nata , sed absoluta, cum agebant de
ribus Esau, & Iacob; haec enim ad secundum in 'tinebant , quae prius explorata conditionate: m sil
Aad viri est 'solatio quarti Argumetui, num
426쪽
Ρnt enim fidelia conditio nate praevisam, ut habetur a noxa, voluntate sub Dei adiutorio , rationem esse cur in ablatam transiret, adiuncto, aut potius determinato de
uintum Argumentum Num. 6o. praeter vitia sepea una Omnia, plura addit. Falsiam enim est quod dicia Pelagianos astruxisse praescientiam propriorum mearum a diuina gratia independentium , quam Augustia Moque approbati exar, antequam de illa disputare coe- u. Verum quidem est , huiusimodi futuris D Augi, ni , & Semipelagianos cum Pelagianis veritatem afflam concessiste cuius praescientia seecessarium e - .ndanientum decreti diuini quo niteretur, & libera iii mana seruaretur : Semipelagianos vero praeter ve- iratem , quae esset ratio decernendi absolute, addidissct merendi, etiamsi a statu chnditionati non abirene . isti,' bsilutum. Et hyc est eausia admirationis D. Augusti- ausurae acrioris Semipelagianorum. Sed quid istσι. . 'reprobetur Pelagianos liaesiste tantum ἐρι& errasse circa. iura absoluta 8 Atqui non iminus quam Recentiores obditinnata praemittebant : Atque ninc rescindunturi . se quibus illud Argumentum implicatur. .
validius est, aut sincerius Argumentum sextum ruuiem; fr. ex iisdem paruulorum meritis, quae iam didistincta ab adultorum , quod illa conditio nata
iiiiiiij nt,ista a conditionatis transeant ad ab luta: Ergci fignouerunt futura sub utroque statu, quae tantum abest', in are velint, ii in potius subordsnatione abselutotai eunditionatisi dem vinculo nectant i quo Recem semus est Φptimum Argumentum num. K.quani-
primi generis merita paruulorum n
abaluta transire vel illis iungi: quid vetat hancti em statui, & approbatam esse abi omnibus initiqnari&ab luti statum 3 Atque hinc statisfita
priorem esse hominis obedientiam; quam Dei gras.. Reston imi ei compa attode pelagianorum cunis hia ante, Los omnes . nullam admisisse 'obedieib. bitianis, quae ad mintis non haberet adiunctam gra-Disibilitatis, ex cuius determisistione a volunta
427쪽
facta, ab utraque simul prodiret obedientiationate, & siubinde absolute praevisa, qua gradiis es Dei gratiam essicacem , a qua minudi quam abhorrebant: neque enim ab illa timebantheriatis, dummocio actus aliquis ex gratia siumceessisset.' Quare ad Argumentum, eum quaeritur, an praescita obedientia sit absoIute vel conditionat :deo utroque modo, primum conditionatς,.dus ad abiblute praestitum, & ex illa ad gratiam AcQuae gradatio locum nequit habeas in paruviis, quam nobis nocet, aut iuuat Aduersarios. Hir aequus Iector ἡ cujus censura timetur, an haeqea adeo perspicua sint, Vt iuperfluam in hac qine operam lusisse videatur illorum Auth'r i di veni m ocati impetrandam speret ab hallucinatione Salinarsuia , quod dixerint, Semipelagianos caesam eleliorum prae illis .nolle esse ex praescientia bonorum absolute laturorum, sed solum ex praescientia eoru conditionate praeuissorum: cum unica soluti e profligatae sint dissicultates.
Expenditur secunda Propositio. . VIn a N ' v M est y an quae sequuntur validiori si
tem conficiendam,seperior,hus, quorum vim ex rauimus imparem esse proposito confirmando.. Hsecunda Propositio, Semperiiani confvermisnam ma dition tam , tunc tant- quando
hiantiam Osten ere non poterant. Haec iusius quam 4 a Num s . ad Num. 7'. cfnfirmantur, a uita ' me expediam ; quia vix quidquam noui assertur non iuerit pluries relatatum. Atque ut breuiortior sit respoissio, tria capita altivam , quibus. t in tigraphus continetur. . - Primo Thesis hoc unico Argumento probatur. pelagiahi stilantiam mediam adhibueriint tantum i
D. gustinus instabar exemplis partuitorum , α
428쪽
rum, quibus ob merita nunquam comparanda, concede
batur gratia baptismi, aut praedicationis, aut negabatur e Ergo usi sunt tum tantum scientia media, cum nullum supererat perfugium ad scientiam absolutam. Inde secundo illorum sententia detortis, & voluntariis interpreta. tionibus explicatur a Numero 66. ad Num 7o. Hinc tandem ad Numerum usque s. repetuntur selutiones ad Λr-
sumenta superius proposita Salmanticensium, & Ioarinis a sancto Thoma. Quod ad primum caput attinet, nihil miror Recentiores adeo sollicitos esse, in semouenda scientia media a pla- . . citis Massiliensium , qudd videant se illorum erroribus ab icclesia damnatis notandos, si constet scientia media si aduersiis Diuum Augustinum tutatos fuisse. Id vero euicimus pluribus Argumentis, quibus tria addenda Occur
Primem quaero an illud perfugium ad scientiam abΕ-lutam damnent tanquam erroneum. Si ita censeant, Semipelagianis haereticis asgregabunt Lessium inter Recenis riores, qui praedestinationem & vocationem hominum , semota scientia media, quasi insidiatrice piatus nostrae salutis, quam libertatis exploratrice, explicat beneficio
scientiae absolutorum, quae gratiae communis Omnibus 'hominibus concessae, attingat bonum usum a voluntate cuiusque propria ut a prima radice ortum, quo se disce arat, de praedestinet.
Deinde incredibile est, quod debili admodum Argumento Probatur ι Semipelagianos nunquam usos scientia media, nisi coactos Argumentis D: Augustini. Id enim Certum est, Recentioribus nihilo inferiores ingenio, elo uenti eruditione,& opinione sanctitatis, & futuris con-.itionatis sponte veritatem, vim meriti inuitos asseruis se. cris igitur credat, viros doctissimos, omissa huiusmodi futurorum veritate, summe sibi necessaria ad suam explicandam, & ad Augustini impugnandam doctrinam, meminisse tantum meritorum, quae illi veritati astrue tantur , quibus concessis stultissimi, propo fita autem Veritate Catholici & sapientissimi haberentur' . Addo tandem, Faustum Pelagianorum acerrimum Issi primo de gratia cap. I . improbasse responsionem gregalium de Paruulorum de adultorum conditionatis σ
429쪽
ritis. Serpentina, inquit, est, AEA renebros- -- Meen- , relicta luce confugere. Quid rarimis eis, it inferro re vel . occulta, eum fossicitudini ma plen ymamidein respondere manifesta P Non toteletiris quod in meν. - xatis iniuriam perscrutaris , quidquid verit ν scire re no- ii ρ Nempe ae huiusmodi meritis paruulorum comis' Mentitiis. Vis auteiri totius Argumentationis in hoc posita est. Se mipelagiani abusi sum scientia media ad constituenda merita fictitia : Ergo. nunquam ea usi sunt, ad Rab lienda certa merita, qualia Recentiores illi astruunt. Dato Antecedente, Nego Consequentiam : &in Aduersario s reis torquetur Argumentum. l Cum futuris conditionatis ines- , se cognoscerent veritatem , quae prior esset meritis conamentitiis , & illorum fundamentum , multo euidentius viros sapientissimos, & eruditissimos illi sua placita astruxisse, & ut explorare Deum vellent omnia, antequam qRidquam decerneret praedestinatio. Adiungenda iunt huic Argumento ex superiori Paragrapho quae illi inuictum robur addunt. Atque hinc refellitur interpretatio sententiae Semipelagianorum . & D. Augustini, astructa duobus falsis funda mentis; nempe Semipelagianos nunquam scientia me dia vλs esse, sed absoluta praescientia futtirae fidei ex naturae viribus , ob quam eligerentur Iusti ad ulteriorem gratiam , &subinde ad gloriam, experseuerantia in eagem fide unde colligitur eos ab Augustini sententia recessisse, qui fidem vult cognitam esse, in praedestinatione, tu prae- Paratione gratiae necessariae ad illam eliciendam. Sed haec explicatio utriusque sententiae, aliena est a mente sitorum Authorum, quod euinci potest ex historia relata haeresis Massiliensium Art. 4. Paragraph. vltimo ad finem , ubi obseruatum est lPelagianis, & Maniliensibus, sim mό displicuisse propositum vocationis, & praedestinationis Augustinianum ex triplici capite; ratione Originis, quod humanam praeueniat voluntatem , eaque in-φonsillia, seu eius consensu non praemii, saltem conditionale sancitum sit: quoad ambitum , quod omnia in- , ςludat, & nullum ab homine supponat initium salutis :Tertio quoad essicaciam quod infallibiliter , e nolenti
430쪽
in Igtistini, siuam omnino oppositam statuunt, & hi, tribus nodis situm cuneum sine Pelagiani erroris nota, sinu gratia, aut propositi diuini laesione commenti sunt. ' Itaque his omnibus dissicultatibus profligandis , cum hori possent propositum , seu praedestinationem toties a Scriptura commendatam negare, bicipitem constituerunt i yniuersaleni unam, quar praeueniat humanes vo- Utates , & ab luta sit, quatenus est origo rhultipliciser tiae generalis, conditionata quoad essicaciam ex prae conditionate , aut absolute fide, & in ea perseueran- de electus ad gratiam & ad gloriam absoluta alte- -Praedestinatione sic explicata . Dutabant generalem astruebant his verbis ex prima M Timstheum miter. Djus vult omnes homines fa os fieri , es a/Q- sonem veris tu memre, ut testatur Hilarius Epistola ad
gustinum , in is est , quod isti m sententia
. . Ex hoc mo posito generali absoluto quoia media com- . . inuinii, conditionato & inessicaci qumid euentum, , Vollantate creata sispensem; diximus Art. Semipela- i. gynds'iratuor genera gratiarum , ,elpi .e fonte paradis , flumina deriuasle. Primum remotum , nempe
. 'doquitur Prosper Epistola ad Augustinum, qui e sis δε- . i prviueationem, quaties in Sine menaeo snguinis, exceptione esse proposit m, ut quicumque me ν -- buti um accedere voluerint, salia sol. , a s iu 'Sec da gratia propior , indisctrinω, & Euanges raditi latio, quam negatam dicebant quibusdam et1m tedulitate . reliquis concessari, qui praeuig, A me illi fidem habituri, si ad eos petueniret: vndi con- cussimus pia ad discrimen illud credentium ab incredu--