장음표시 사용
451쪽
'btilitatibus annumeranda est. Non video, quid ipsi scientiae mediae hostes possint de illa peius statuere , quam quod ab acerrimis eius patronis 1cr ituri re tuis
a Ercusiarem quasi gratis conficta, haec de necessitate gratiae solum ab August. disputata , de Scholae siubtilitatibus,& inuentis quotidianis , quibus scientia media annumeratur ι nisi infinita legerem apud Augustinum , Prosperum , aliosque gratiae Chrilli defensores, de illius gratiarem cacia cum libertate concilianda, ut prodigij loco sit, dici de sola necessitate; non de essicacia gratiar illicitum suisse Augustinum , & cum Aduersariis disputasse rseis ad summum attigille obiter, & obmurmurast e hunc unicum concordiae nodum , beneficio scientiae mediae, posteris explicandum. Nec verius, aut solidius est quod affertur, ad mollien- 'dum quod Molinae excidit verbum , in Augustino deside. rari tantum, explanatam huiusmodi scientiam , & adusium redactam , cum ipse Molina dicat, Fiata expianata ob Ariusimo Quid vero dati est, ex sensit Scholae , nisi concedi & probari Molina vero perinde
alegat ab Augustino datam, ac explanatam eodem tenore verborum : Ergo agnoscit improbatam, quod unum contendimus: & eo semel concessio , plane euincimus Augustinum totum a nobis contra Aduersarios
Ressitatis tribus sblutionibus primi Argumenti a Nuiri.
Io' ad III. Numerum, superfluus esset labor, expendere ad alia duo Salmanticensium Argum nia, responsio- ines, cum iisdem fundamentis iam euersis sulciantur. i-bus adde quae obiter pluribus locis, & ex professo scripsimus Art. 3. & s. Paragr. . 3. Si sola auxilia constituta sint ab Augustino, sub0rdinata libero arbitrio, & beneficio scientiae medipe essicacia, immerito pastas standalum, ubeius doctrinam Aduersarios; cum non magis ab huiusnodi gratia impediri possit liberum arbitrium, quam a se ipso : quia Pelagius illud primum numerat inter Dei stratias nullo merito concessas Ergo si ipsa voluntas sibi ad libertatem nequeat esse impedimento,ita de
vli4 gratia libero arbitrio sebdita, id suspicari stultum omnino est , cum haec duo communia habeant labuci li-
452쪽
bertati .&gratis citra ullum meritum a Deo dari. Vnge ' filium est , quod dicitur ad finem Num. TI'. modum unum concordiar, nec esse intellectum a Maissiliensibus, nec propositum ab Augustino , intento magis tuendae diuinae gratiae necessitati: nam duo euicimus, notam Seismipelagianis, & usurpatam scientiam mediam , ab Aufumno vero notam & improbatam ι sed necessari' proandam,&asserendam, si veram putasset, & idoneam fulciendae escaciae gratiae, Ae qua magis quam de necesi tale cum Aduersariis dimicabat. ΡΑRAGRAPH vs S EA TIMUS.
Iudicio triginta Censorum Romanorum, aduersam Augustino scientiam mediam
QVAE numero reto. disp. 3. & toto Cap. primoe quaristae Disputationis, dicuntur de Censoribus Romanis triginta , praesems expendendae liti inter Recentiores. '& Thomistas, Ialsum esse, hos omnes, Vno aut altero, nempe Procuratore generali Augustinianorum , & Regente Carmelitarum exceptis , pronuntiasse scientiam mediam Augustino repugnare, supersedeo respondere; non quod multa non suppetant: valida & comperta quae incertis, & lassis opponam . sed quod obedientia sit mihi Potior, quam victimae, aut victoria, & velim cum maximo causae detrimento, parere deeretis Pontificiis, quae erant Congregationum sub Clemente VIII. de auxiliis , & Paulo V. habitarum , duobus quod sciam , a Francisco Penna Hispano ,& Rotae Romanae Decano, lPetro te Bossu Gallo, Benedicti ni ordinis ex Sancti Dionysin'nasterio Coenobita, & Doctore Parisiensi, Congregationum secretario, Scriptam historiam ad has controuersias usurpari: quamuis non dubitem quod scripsit Sapiens misi obuenturum, vir obediens liquetur victori.ω,& mei silentij, atque obedientias mercedem fore sperem, cauta nostrae victoriam. Salua itaque decretorum reuerentia, licet respondere
ad id quod insertum est margini eiusdem Numeri, si
453쪽
OZenon potiat ex Avustino' probari, non probari potuistremore Gementis VIID Et ad ea quae textui apponuntur, exesane sunt paucomm annorum vetustate , temmontaram perspicua, ta tam riser , ut non liceat modo, eandem ex illis mentia media eruere condemnationem e Respondeo semota omni verborum acerbitate , damnationem
scientiae mediae haberi, nedum ex singulis Augustini testimoniis, sed etiam ex textu omnium controuersiarum cum
Pelagianis, ex ipso etiam Sanctissimi Doctoris silentio,
ex Molinae conressione, qui ad has de gratia & libero arbitrio concertationes ab Augustino, datam,ta explanistam negat huiuμοἰ scientiam. Nec longa dilatione fatigabo Aduersari's, dum expectant ut probemus apud Augustinum inueniri huiusmodi scientiae damnationem,nam exclamare licet verbis Archimedis : inueni apud AugusΗ num omnibus paginis scriptum quod negatur inueniri Posse , aut inuentum fuisse ab illis triginta viris. Quae ad Disput. . praemittuntur verba grandia, Seselecta ommitto : unum dicam , quae ex Ioanne i sancto
Thoma excerpuntur verba, magis hominum sin is eo
mententia quam Andilorum, quas sibi aliisque optabat, sin omnino probanda, certe condonanda esse, quod importunitate Alarcon & Hericet minus quam reliqui Societatis Scriptores modesto ruim, & Molinae Centura in Augustinum iniuria, posterioribus editionibus errasa extorta sint, & inuito stomacho potius quam sponte prolata. Thomistarum una mens est omnium , sutura quaecunque commentitia esse ex silpercomprehelisione causarum secundarum Molinae, ex suppositione aliorum, exo futuris decretis Suares , ex possibilibus, aut veritate obiee tua reliquorum , nulla dari nisi fulta decretis actualibus. Quid ad haec Alarcon, & Hericet Volunt Thomi stas in totum negasse decreta conditionata, sed sitis, suorumque Argumentis futuroruin conditionatorum confessionem extortam ab inuitis, & quasi captiuos, ac reuinctos, tantum non duci ad letiumphantium currus. Haec. Ioanni a s. Thoma tuba sunt. Et inanes seisitus, inanesque Traumphi, ae verborum pompa. Assentient illi quicunque ficum vocare solent ficum. Sed fassum re incessum in nrirabitibus adscribit M ouna, ta attentiorem facit --
454쪽
mori, m4, quam sincerae veritati. Haec leniora sentiquam mereatur Molina , dum in aduersus Pelagiananahaeresim & in antecesium contra Lutheranam ab Augustino infeliciter pugnatum , atque ex illius doctrina, ni ultorum casis extitisse : se veto ad mala ex Heresi, & Augustino nata, remedium parasse praesentissimum. Quis neget, nisi sorte cui sancti Patrςs, prae Recentioribus viis aestant, mitiorem esse, quam par sit, hanc Ioannis a S. Thoma in Molinae dictum censuram, vindicando a tanta contumelia Augustinoi Nec lucem Molinae immerito sugillat, quam dixerit a se sparsiam depellendae caligini, sud qua delituerat Augustinus, ante exortum scientiae mediar item. Certe quisquis Catholicorum ista aequis amribus audiet, nae ille quod praeseri, nomine indignus est nec aduertit promistum a Molina praesidium aduersus liquas,& nouas haereses,in Ecclesiae perniciem ,& hae.
ret corum iustam excusationem, & defensionem vergere , si a viginti Summis Pontificibus probata aduersus P lagianos Augustini sicripta Theologi Scolastici abiiciant,&cum Pighio Sanchesio, & Molina permittant usurpanda & fruenda Caluinisti . Quid enim sibi timeant , aut
quid potius non audeant in Ecclesiam hodiernam , cum ab antiqua disseii tire compererint dici , non solum impune, sed etiam cum gloriatione , & magna mercede ab iis qui se fidei Catholicae praecipuos , ac pene solos dessensores nouo in uento praedicant Nec immerito se inuictos reputabunt haeretici, quandiu ab Aduersariis comtemptum Augustinum & reiectum a se. stare licebit nostrorum confessione demonstrare. Hinc elucet Dominicanos, non aliqua aemulatione,
aut studio partium , vel quocunque affectu praepostero, sed necessitate sibi imposita defendendi, ut veros E es e- .sae filios par erat, antiquam fidem , in audax Molinae ili ctum & consilium totis viribus insurrexisse. Nec sapientissimus Cardinalis Baronius abnuebat Epistola ad Archiepiscopum Viennensem scripta & relata a Petro Maisthaeo dum ait se mirari, & omnino impmbare desensionem unius Molinae a Dominicanis accusati sit sceptam, a tota Societate , quam alias testatur, sibi amori & venea ratio im semper fuisse. Et si Aduersarios incerta quaeque, α interdum filsa , pro compertis dc veris usurpantes
455쪽
imitari liceret , adderem quod pluries audiui Aquam vi uam praepositum Generalem Societatis sapiennismumcipius testatum se huius consilis poenitere r & nisi iacta alea,& Rubicone transmisib, dedecus fuisset retrocedere, Molinam omnino se indefensum iudicio Ecclesiae permis
strum : neque omnino inemendatum voluisse, cum verba quae scandalo fuerant omnibus piis, & Dominicano in illum accenderant Eposterioribus editionibus tolli iusta sit. Quare non est cenisnda victrix causa Molinae, & victa Dominicanorum, ut pluries scripsit Theophilus, alii que iactant. Nam praeter quod reo accusato nondum damnato , vel conuicto sua minime constat innocentia, quandiu sub iudice lis est, neque pronunciatum est malo lacessituin, & insontem este i quod hactenus Molinae non contigit: in neque in actores animaduersum e1h, sed utrique parti,silentio indicto,ius sibi seruauit Pontifex , rem, cum licuerit aut libuerit dirimendi , ipsimet defensores. Molinae videntur domesti eo iudicio publicum occupasse.
aut deprecari, dum praecipuum accurationis caput a Domini canis impetitum ἡ Molinae libris accurate semove runt, ut in illum cadat cuiusdam iudicis verbum, emendatum a nobis, illum dimittite, & finite abire. iHallucinationes duodecim obiectas Salmanticensibus.&Ioanni a S. Thoma praetermittendas omnino censeo, quod merae viti litigationes sint , nec admodum conue Diant grauissimae concertationi et nec si veras daremus. quidquam ad rem faciant: & interdum resipiant morosi
Praeterea quod valide impugnari nequeant, nisi aduocata historia Congregationum Pennae prohibita, cuius Iamque causas, neque aut hores inquirere nolim, nec si potasem , evulgare mihi permitterem. Illud minus graue, M serium videtur, triginta Censorum Molinae de scientia media examen initio huius saeculi institutum certa ac rea centi traditione compertum , licet de circunstantiis leuio ribus variet fama, in eodem praedicamento reponi cum peregrinatione Pythagorae ad montem Carmeli; ex quo Philosiophiam deduxisse creditur.Verius hanc gratis inie eum dubitationem liceat mihi aequiparare nuperae, quam Satiraesiis mouit magno verborum strepitu de aduentu
Petri Romam, neque verisi lius est negare Petri Romae
456쪽
In ora per viginti quinque annos, & morte obita, Ecclesiam Romanam in caput omnium Ecclesiarum evectam aquam praepositos ex omnibus orbis partibus, α ordinibus Cardinales , Episcopos , & diuersarum familiarum Theologos examini & iudicio de Molina praemittendo Pontificiis decretis. Et quamlibet durior sit schola, & diia sciliora scholasticorum ingenia, neque se premi putent,
dum narrantur consusE quaedam miracula , quae cauta accessiones sint, non fundamenta , non tamen adeo austera & tetrica fore & intractabilia existimo , quin traditioni sexaginta annorum compertissimae fidem habeant, Clementem S. unius Ecclesiae & antiquae doctrinae , quo flagrabat studio insensum misse Molinae,& iam decrepita aetate, non dubitasse, quo sibi mortem videbat accelerari,ex Augustini libris de gratia & libero arbitrio noctu diuque lactitatis, laboriosissimum & eruditissimum scriptum col. lisere, cuius Autographum propria manu Pontificis munitum habetur Parisis, ut totius doctrinae de gratia Augustini testimoniis confirmatae, cum Molinae opinionibus
Comparationem iniret, ut priuatus Doctor,ac subinde ut
Pontifex ex Cathedra quid de illa foret statuendum pro-
Nunciaret, atque iis rebus ita comparatis, tum Censb-xum iudicio confirmatis ad Molinae damnationem accinctum. Et si alia deessent testimonia, quae id probarent, non immerito confici posset ipsa vitae Bellar mini historia
ab uno ἡ Societate Scriptore, pie & eleganter scripta aqua denunciata resertur mors Pontifici, quasi Prophetico Spiritu , si moliretur, & tentaret, quod in Molinam, eiusque defensores meditabatur,& reipsis contigisse, interiacipiendo huic consilio Aduersariis oportunissima, ne di, Cam optata ι neque in Dominicanos cadit, in illorum c Put intentata censura , quasi hoc ab Aduersariis distent, quod contenti sint domestica quadam traditione, nihil curent publicis tabulis consignare, & Vu'gare quae proseis xunt, i eorum firma atque inconcussa veritas haberetur.
457쪽
Responsio ad singulia hallucinationes.
DO Hr Nica Nis ingenitum ab ordinis incunabulis morem multa praeclare agendi, &de se loquendi nunquam, etiamsi alia deessent Argumenta quae ia probent, testatur Congregationum de Auxiliis historia , vel Potius traditio, ex qua licet constet plura in decus Ordi, niue sempiternum contigisse, nihil tamen ab illis cuialgatum legi, imo nec in taSulis familiae nostrae publicis seria Natum scio , ilicet pluries Romae fuerim j ad posteroruni memoriam, sed extraneorum industria & diligentia facturi est , ne haec immortalis gloriae ornamenta pe
siquis nouerit hoc Dominicanorum ingenium, mirabitur silentium Aluares, Gonzales , & N. .etarij detrigin-
. ta Censorum mente aduersa scientiae mediae arreptum
fuisse in Argumentum conficti a Ioanne a S. Thoma illorum iudicij : Dominicani ab institutione ordinis ad nostra usque tempora n quaesitorum, aliisque Ecclesiasti is Causis versati, perpetuam sibi legem silentij indiaerunt,d nullo quod sciam etiam ex Aduersariistae fame & cum nominati Theologi scirent adhuc siub iudice litem, non permisistunt sibi viri religiosissimi quidquam eorum quae
causae inseruirent evulgare. Sed ab illis omnino abstinum runt, sicut ab ipsa tractatione de Λuxiliis Apostolica authoritate prohibita. At,inquies.si iusta fuerit & vera, alias de iis tacendis causa, cur illud silentium ruperunt Salmanticenset, MIoannes 4 S. Thoma ZIllorum nomine reponam, & verbis Ap stoli, insipiens factus o m, vos me eoυιLM. Hoc ipsum a sede Apostolica usiarpatum, aliisque indictum si in lentium trahi ab Aduersariis in suae causae commodum devictoriam ac nostrae noxam tacite viris prudentibus iustae defensionis iura perpendentibus, necessariam esse aliquam harum rerum mentionem ab inuitis extortam: & quod mirere, nona domestica quadam traditione & fide, neque a publicis nostrae familiae tabulis, sed ab extraneis
458쪽
tradita scripserunt. Quid Erancisco Pennae Deeano Ra
tae , Ac rebui Curiae Romanae innutrito, & immortuo cum sumit a integritatis opinione, quid Petro te Boitu, Benedictinoi & Doctori Sorbonico commune aut priuatum cum Dominicanis intercessit, si unum veri studium excipias , ut illorum gratia fidem rerum corrumperent, &ab opinione probitatis ac sapientiae multis experimentis comprobata exciderent Hos duos Congregationum Diagium audio scripsisse , atque inde Λrgumentum arripio
astruendae fidei nis, quae Dominicani faustὸ fecisse,secus
Domini te Bossis historiae se pra memini, eam vero Romae conquisitam, Pater te Golu , Praepositus Generalis Fuliensium latis notus libris Gallice editis legitimus Paternae linguarum peritiae, & in bonas litteras propen sonis haeres,hunc a nectutum in Galliam deportauit. Sed nestio quo calia in Petria sancto Iosepho ex eodem FuisIiensi ordine & acerrimi Molinae defensoris manus incidit, eiusque copiam habuit, nobisque inuidit, & ex ea aliquideturipuit ad suae causae commodum, caetera subticuit, quia, ut inquit uisputatione quarta Cocordiae Sectione quatia,
Numero quarto aperte fauebant Dominicanis. Egregium sane librorum arbitrum , quos metieritur, aut evulgabat ut E re sita fore videbat nulla boni publici ratione attenta. De Pennae historia prohibita absit ut meas cogitatio
ales proseram : duo tantum, illaesa reuerentia decretorum
Pontificiorum dicam: primum vni E nostris apud Cardinalem satis sua pietate & sapientia notum conquerenti de hac censura, responsum, librum prohibitum fuisse , non
quasi corruptae aut suspectae fidei, sed pacis gratia, & iis contentionibus sopiendis. Addo aliud prohibita nominaeim Pennae, suppressa Petri te Bossit historia viam sibi putasse Aduerserios munitam ad nouam historiam terendam , quam primum Annalibus suis inserendam. Qimvero looo si sutura apud Cordatos & emunctae naris homines , ipsi viderint. Hoc solum denuncio , etsi accuratEcauerint suppressis extraneoru Diariis , ne covinci queant mendacii . modicam tamen aut nullam fidem facturos. Quis enim credat iis,qui certiorem agnoscendi veri viam,
id est extraneorum & minus partium stud ij suspectorum aestimonia praecluserunt,Vt tutos Me, di amereolare
459쪽
eeat rerum narrationem 3 Congregationum ordinem , Certumque numerum ineundi rationem nobis abstulerunt Aduersari j, prohibitione & suppressione Commentariorum : non tamen ita potuit obscurari veritas, quia eorum Argumentis Ac rebus quas referunt. hallucinationes ,
duodecim nobis obiectae depelli queant, & inde parari antidotum ad historiam ipsorum opera in lucem Proditu ram his enim refellendis satis fuerit duo compertissima
admonere. Primum Dominicanos Molinae litem mouin' se apud Quaesitores Hispaniae,& apud Summum Pontificem unius Augustibi vindicandi gratia, quem sub caligi ne positum Molina asserebat ex ignoratione scientiae mea diae,ab ipὶ nec explanatae, nec datae a se primum inuentae ad has de gratia & libero arbitrio dissicultates profligandas,haehenusAugustino& nobis ex principiis ab illo insti- trutis insuperabiles, unde cum scientia media & Augustini
contemptus esset totius litis fiamma cum consectariis inde deductis, quis neget non una aut tribus Congregationibus de illa actum, δc omnibus fisisse a summo Pontifice constitutam ex authoritate & doctrina Augustini regulam his dirimendis controuersiis pΑdde non improbari insinuatam Ioannis a S. Thomadistinctionem Congregationum duplicis generis; quibuta dam iisque selemni orisus disputatum a Theologis nostras& Societatis coram iudicibus, & interdum coram siimmo Pontifice: : bas praecessisse alias, quibus semotis contendentium disputationibus, censores suo studio expenderent Molinae doctrinam, cuius caput praecipuum erat scientia media ignota Augustino,aut certe nec data ,nec Vserpata, siue in usum deducta , ut fatentur Aduersari j: pares ver
numero utriusque generis suisse, id eli rennino quadraginta septem. Hinc cadunt hallucinationes duodecim nobis obiecta re quatuor, quibus roborantur Argumenta, aut potiugst spiciones r atque ut a grauiori incipiam, non fuit neces: se, quod eodem loci obiicitur, ita sibi utriusque ordinis. Congregationes respondisse, ut si trigesima septima unius. generis tuerit de scientia media tractatum,alterius generis- Congregatione de eode Argumento agi debuerit,& si qui Ihuius conuenientiae desit,falsi credamus conictam relatio
460쪽
batturi: neque enim concentum musicum , sed histortam ex sincerioribus actis' conteximus, ut opus sit Congre- sationes numero pares, Argumento contentire., alias pe-zituram rerum fidem,sicut cantus musici consonantiam r& utiae ad eleuandam damnatae a Censoribus scientiae
mediae uno aut altero excepto congeruntur, narrationem, imagis valent ad fidem illi adstruendam , & ad depellendas I ι .hallucinationes nobis obiectas.
Mod enim obhcitur primo, variare Scriptores de nu.
mero Censorum, quibusciam I s. aliis pauciores recensentibus , hoc verum est, cum de singularibus Congregationibus agunt, id est , Theologorum praeuiis ad Golemniores, a quibus multi aberant, morbo aliisque impedimen. tis distenti, ad quis non a debant Cardinales, cum apud Episcopum Sanctae Againae habebantur, ut secunda
hallucinatione attingitur , ia eorum dignitas non patiebatur ed conuenire. Totius vero disputationis scopus,& cardo , in Augustini Sententia a Molinae accusationibus vindicanda positus erat . cum que agitata sunt toto Congregationum utriusque ordinis progressu, etiam ante decrerum temne Clementis demon urant suffragium.
de quo hallucinatione tertia , aliisque sequentibus , interpretandum esse iuxta D. Augustini, eiusque Discipuli mentem, licet prφcesserit decretum Clementis, quia ad num spectabat omnium inquisitio. in praecluditur quarta hallucinatio , quasi ante huiusmodi decretum non potuerit Hispania in colligendis Augustini, & Thomas
testimoniis suum Symbolum conferre ι & aliunde , ut dicitur hallucinatione sexta. Fonseca , Vasques, & Suares libris ante has controuersias editis, scientiam mediam Augustini sit Magio ron munierint. , Sed non est satis animaduersum , quod pluries significati imus, nec in Vas. 'uem, aut Fonsecam, & Suarem, sed in unum Molinam litem esse motam, quod scientiam mediam ad vincendas haereses necessariam scripserit, nec aiatam . nec expia Avus o , cum maximo Ecclesiae detrimento, atque haereticorum standalo : neque adeo aperte exclusus August. a scientiae mediae consortio,& consense, eo aduocari potest, quod aliorum Patrum testimonia adhibuerir Molina, sin verbis i re tamen tela sciςntiam meu nossicinantium.