Sanctorum Augustini et Thomae. Vera et vna mens, de libertate humanâ, & gratiâ diuinâ, explicatur, & Scholae Thomisticae afferitur. Aduersus duos Theophili Raynaudi libros, altosque huius aetatis melioris notae theologos. Manductionis tertia pars dog

발행: 1666년

분량: 612페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

reserantur Romam ad disputantes, non solum manuscriapti, sed etiam libri editi ab Theologis Societatis, qui ad-

. iumento esse possent valentiae, quasi egeret his adminiaculis eruditissimus, & in SS. Patrum lectione versatus, adiunctis aliis tribus eximiis Theologis. Has onanes con- , iecturas validiori responso excipio: hanc a Societate passim in morem inductam curam , ut securitatem ita cautelis

adiungat , ut illius homines sic tuti sint , quasi nihil esset timendum, & perinde prouidi, ac si undique pericula ingruerent, neqye satis unquam praesidiorum, ad tantam concertationem parari possiet, ut ipse euentus pro- bauit, non adeo munitum locis Patrum, & Augustini Certo compertis ad pugnam processisse Valentiam, quin opus habuisset adiutoribus, & collectoribus, quam qui bus usu est, diligentioribus,aut seuerioribus. Status quaestionis de scientia media a Ioanne a sanctoe Thoma positus hallucinatione septima, & octaua, imme- Tito carpitur , quod verbis clarioribus illum explicauerit, cum aliunde nihil medium admittant Aduersarij, inter decreta actualia Thomistarum, ad futuri conditionati veritates necessaria. & sitam scientiam mediam : visi controuersia dirimatur,in gratiam illorum. aut nostri sit pro-

Duntiandum.

Quaei obi jciuntur hallucinatione secunda , & sequentibus, occupata sunt distinctione Congregationum & eonstitutione litis. Nam licet priuatis Theologorum Congregationibus , de scientia media sit tractatum, tamen si lemnioribus coram Summo Pontifice, maxime Congregatione I 3. & sequentibus , ex professo, Macrius ab utrius. que partis Theologis, illa est disputatum. Neque audax pronunciatum est, quasi careret probatione, Pontifices vepeculiares Doctores subscripsisse triginta virorum iudicio Nam de Clemente constat scripto ipuus manu munito. Possem aliquid grauius dicere de Paulo V.nisi charior mihhesset reuerentia decretorum Pontificiorum, quam cause victpria. Hare: paucis de H. hallucinationibus , ne eruditus Lector diligintiam in nobis desideret, quod plura aut praestermittam omnino, aut leui iis perstringam , qualia sun de auraculis Pennae Num. 11. & de Iuliis sblutis Notatio,.

Cc iiij

462쪽

qui excerpserat suffragium censorum ex Commentariis Pennae, de quibus Num. I 3. quia responsio ad ista non dissimilis futura obiectioni, parum videtur his disputa-etionibus congruere. De silentio Thomistarum, quod Num. τ . & ys. Obijcitur , dictum est alibi , dc ex causa litis. atque emendatione Molinae, cadunt quae inde trahuntur

gumenta.

Huius odi vero silentij ratio omnino est duplex,nemis re reuerentia in Summorum Pontificum decreta, & iterum emendatus Molina,quoad caput praecipuum Contro- uersiae, Ut perperam omnino inde coniectent homines agris nem Dominicinnorum non tomisse , non moiso mi .

Jentam esse ,sed .ni Mans, cum illius sustinendae, aut declinandae causa, castigatus sit locus, qui maxime displicebat in Molina, Augustine prorsiis iniurius. Nec luculentius hac emendatione optari tu et,aut contiugere no- his testimonium fete aequanillam Pontificis decreto, aliqua etiam ratione sit perius . 'uod probi homSes , &racis studiosi, & quales Dominicani se probarunt, eorum in quos agunc, ne veritatem, & fidem indefensam, exagitauia reputentur deserere, emendationem magis quam infamiam , & mortem velint. Et ubi in meliora consilia, sue clam siue aperte, videntur se recepisse, ab illis insectandis abstinuerunt: maxime cum ea moderata animi significatio , Maiorum ad quos pertinet delata errata castigare, sanctionibus confiimatur. Et cum conueniret, hanc Thomistarum immanitatem, laedum laudate, sed etiam imitari, miror rapi in aere nis nedum violenta sed iniqua Aygumentsm: qua- i illius aequitas per o. ennos latuerit in scrinio Pennae, eo mortuo in lucem proditura, nec tacentibus nobis exstaret certior, & manifestior, accusati libri ab ipsis de- sensoribus castigati emendario. Haec vero correctio omni tuba vocalius, & altius Thomistarum modestiam, humanitatem. & aequitatem,ipsis etiam tacentibus incla mat Repnquo quae eodem Numero habentur, de Gazetario . & victoriarum' praeconiis omitto , eadem qua multa ex stiperioribus de causa,quod non putem salua grauit te posse refelli i imo haec pauca omnino inuitus, & repugnante stomaclio repositi.

quae his u. hallucinationibus adduntur,

463쪽

Αrgumentum primum Numero 2. repetitur , a suspicioni bus Cardinalis Perronij, ne Hispani Dominicanis fauerent in odium Iesiuitarum , aut potius:Henrici quarti, quod Praepositus generalis Societatis, subinde alij omnes eiusdem initituti, excepto Mendoeta & Personio , aliisque Anglorum paucis, his duobus obnoxiis , tum in Regem , tum in res gallicas studium non mediocre praese ferrent: non dicam huiusimodi coniecturis ab ipsemet Cardilaale vix habitam fidem : neque inde a nobis exigi , nisi ut meris sespicionibus, quales frequentissimae immigrant in Zelotyporum animos : nam magis deperibat res gallicas Perronius, ut intelligas fuisse huiusimodi cogitationibus opportunum,easque ex sincero assectu prosectas, noluisse Resi ignotas esse, cuius gratiam demereri pote-

rarit.

Sed ne videar nimium eoniecturis indulgere, id velim rescire, unde huiusmodi suspicio ni mentem Perronio Venerit; nempe quod Hispani in Dominicanos essent propenc : hunc vero Hispanorum in nostros affectum ,

Vnde potuit conijcere cerrius, quam ex iudicio Censorum,quorum essent plures Hispani, atque inter eos emInebat, non minus eruditione, quam Pontificia dignit:

te Rada, satis notus vindiciis Scoti in Caietanum. Hae tamen re , Thomistis omnino assentiebat: ut facile hine agnoscas Scotistam Celeberrimum , alias Thomistis infensum, nomine totius Scholae Subtilis, potius damnas se scientiam mediam, pluresque ex suo ordine repraesen-rasse, Ruam quod fingitur Num. II. da Regente Carm litarum,i& Procuratore Generali Sancti Augustini, eos instir multorum fuisse, & nomine suarum Familiarum

esse locutos. Non magis certe, quam cum Tartaria ex

ordine CarmeIitarum discalceatoruna, Molinae quam Diuo Thomae addictior , censendus esset suffragium dare totius ordinis sensu, a quo longissime, & solitarius aesingularis semper abijt. Sed mira est Aduersariorum solertia, in attollendis, 3 amplificandis rebus suis, alienisque deprimendis. Vnus aut alter qui faueat, legio illis sitiat, & nomine suaruna familiarum loquuntur. Caeteri qui pro Thomistis stant' vel ambigui, vel nulli sunt. Atque eadem arte, suspicio- ms Cardinalis Perroni j trahuntur in Λrgumentum cer-

464쪽

tum , doctrinam Ieruistarum a Viro eruditissimo contra riae esse praelatam. Rationem, qua eiu simodi iudicium sulcitur,plane non capio his Verbis subiunctam. Probissiti esse, P erremum ades p emerae interpretatiam eme Hiis morum ransi in , vel indeo p r m δεαμ se propr- ώ---rra, it rationem με--, 9- onsilia μώρ,-,ὰ γνn ea ea a 'rotegenia, quam Use solo veris eis amori protectione sua Egnam censeret. Omitto assumi tamquam certum, quod probandum erat; Perronium sibi hane scientiae mediae opinionem Vindicasse ut propriam Qua ratione negari potest, illum nihil ex sius telone vel ex momentis rerum status scribere , cum eius' verba aliud nihil praeserant, nisi dubia ab ipsi, Resto sapientissimo expendenda λ. Sed de Cardinali Petronio alio loco recurret sermo. Hic certum est, explorabun' dum, & an biguum loqui 3 neque quicquam statuere de

Ius controuersiis: nec poterat, cum vni tantum aut alteri, quo tempore haec scribebat, Congregationi inter

Leuius est secundum , quod additur Argumentum a studio Clementis, ad profligandam scientiam mediam .

reret , ail feren m sententi m; non posse attribo, nisi se ira I in G, I, directioni viritus veritatis , ἱ-nam mediam non fuisse damnatam. Haec omnia eodem quo se periore loco reponenda sent, id est, inter leuiores coniecturas. Vnde enim probatur, exhaustam litis ma- iteriam, Pontifice Clementeὶ Damnata,inquies, Centrum suffragio scientia mediar quasi de illa tantum statuen dum esset, nec superessent consectaria inde deducta, ad examen vocanda. Quam vero sit probabile omnia Cle mente VIII. absoluta ad ferendam sententiam, demonserant Congregationes habitae sub Paulo V. nisi velis hune Pontificem allaborasse tantum, iis retractandis, quae eius decesser peccauerat. Quod tertium adiungitur Argumentum, a Cen ruinauthoritate, quam constat inferioris fuisse subsellij, a quo iusta esset appellatio ι ita esse assentimur: neque ullum iu

dicium a nostris allatum est, quasi Ecclesiae i Pontificia

465쪽

Decretum, i sed quasi sententia Virorum doctissimorum . quibus , vitum est Molinam non ibisse falsum , cum aster' auit scientiam mediam, ab Augustino nec expian stam nec datam, & praeter illius mentem & usium adhiberi iis de gratia & libero arbitrio controuersitis. Dicto Molinae veritatem asseruerunt, damnato eius consilio, quod ipsius defen res erraserunt. Quid Vltra requirimus testes, aut coniecturis indulgemus Cum vindices Molinae assentiant, corrigendum esse, ac proinde non fuisse ferendum quod Dominicani in illo accusabant. Quod ibidem additur, a Recentioribus magnam nos inituros gratiam, si dicere voluissemus, ecquis fueritvItimarum Sessionum exitus siub Paulo quinto, quasi omnino alieno a mente Clementis. Haec omnia nullo teste, . nullo argumento, nec fundamento scribuntur. Nullos comperi Thomistarum huiusmodi rerum commentarios scripsisse , neque extraneorum praeter Pennam , & le Bos sit; quorum copiam & usum nobis subripuerunt: ut iis sublatis tamquam certioribus, euulgent quidquid .libuerit, rati se falsi non posse conuinci, & ideo antiqua Diaria se mouerunt, noua ad arbitrium cusuri. . Plura asserutitur quarto Argumento, nihil probatur. Dicitur Summus Pontifex motus Academiarum. Praesi- Ium, & Principum intercessione: haec aut probanda erant, aut tacenda ne haeretici nobis obi j ciant, inter se pugnari- .

tes Pontifices, quasi Ethnicorum Deos, piter in o pro nora stabat Nec certius est, aut magis ad rem, quod refert Petrus a sancto Iosepho ex dictis illius Aut horis, quem fatetur Domini canis apertε seuere, Domini te Bost.. Nam ut probet Clementem VIII. male affectum in Molinam, eiusque scientiam mediam ex ignorantia, narrat Carm litanum, qui de sensionem scientiae mediae siusceperat interrogatum , quid per illam Deus praesciret Respondi se praescire bonum usum liberi arbitri j, & tum sebi ecass. Pontificem iterum interrogando , aut quem gratia- , aut quem natura erat factura Et hanc responsionem hoe Argumento resutasse, si primum , est contra Molinamis secundum, est secundum Cassianum. Haec disceptatio Pontificis cum Carmelitano, dem on

strat illum in Augustini doctrina versuissimum, meid

466쪽

tem Molinae Augustini aduersam percalluisse. Nam Augustino. Pesagianum est, & erroneum, quidquid a Deo Conditionate vel absolute praescitur, vssi liberi arbitris-,

ab ipsa voluntate derivatum, ut a prima radice, gratiam suspensam determinante; quod sit ratio vocations &Ptaedestinationis. Atque ad illud tandem caput reuoca. tum sciebat totum. Pelagianae haeresis virus, neque ab

illa alienum fuisse Molinam , dum usum sub gratia liberi arbitri; bonum excludit ab effectibus praedestinarionis,

'uod a creata ii Certate determinante gratiam, 'nona gratia determinante existat. Atque eb deducit sa- Pieritissimus Pontifex vim Argumenti. Si quae seligunt induersari), ex aetis , quae penes se solos habent, quasi suae causae commoda, illi aduersa sunt; quid putas nitu- aeuio de iis, quae tanto sttidio occultant, ut sitis opinionibus fidem aliquam concilient Nec validius est quod additur Num. 12. nihil commo- . tum Paulum V. Censorum sessragiis, inclinasse in scien- iana mediam , quod Cardinali Perronio tradiderit le- Renda acta Concilii Tridentini, quae ad has quaestiones iis stabant: quasi Pontifex post dilputationes omnes an Ceps adhuc & pronus eiIetris sequendum Petronis iud

σε m, quem probe nosset intente esse V si

comparationem erussiti mo , quo nomo umquam M.

Haec omnia, ne quid aliud dicam se spicionibus acce, senda sunt , quae nullam prorsus 'fidem faciant. Quid enim incredibilius , quam Pontificem , unius hominis quamlibet docti iudicium, & labores unius mensis, prae-

eulisse, tot virorum eruditissimorum, tot annorum luci

- brationibus, ut uno verbo difflaret, quae infinitis concertationibus fuerant constituta: haec sane magis somnium Tesipiunt, quam, quae hoc nomine irridetur substriptio Pontificis, effata quam priuati Doctoris , in condemnationem scientiae mediae cum extet ingens scriptum de his controuersiis, a Pontificentaboratum versis Augustiani, a Molina ubique dissentiens, & Thomistarium doctriamae consentaneum. Si ista minus exacte expensa conquein Tatur hiiiusmodi rerutri auidus Lector, in causa stant Ad-vςι-rij, qui Diaria Congregationum, aut abstulerunt

467쪽

somnino, aut inhiberi curarunt. Probarena hanc sbiliciis tudinem, nisi suspicarer istis praeludi ad nouam hilhoriam, ex domestica traditione, & fide, exclusis testim nus ex traneorum instituendam,

Defenduntur ιria Argumenta Dan. a S. Thomade mente AuguHini.

AD idem caput, quod late hoc Arti. prosecuti su

mus de sensu Augustini, reuocantur tria Argumenta a posteriori, quae urget Ioan . a S. Thom. Disp. 2 o. Art. 4. quibus ad compendium redactis Disip. . Num. 73. lat Crespondetur a Numero 7 . usque ad N6m. yo.Supersede Re poteram ab examine horum Argumen rorum & soluistionum quae adhibentur: quia nihiὶ noui affertur, quod non fuerit refutatum. Verum. ne quid videar omittere, quod ad indagaiidam , & Scholae nostrae vindicandam mentem Augustini, conserat, paucis Argumenta Ioan . a S. Thom. & responsionum praecipua capita perstringam. Argumentorum a posteriori haec vis est & forma: si boneficio scientiae mediae peragatur alus. nostra, & illius initium . ac perseuerantuae donum, ac subinde arcanuiam praedestitiationis ex Massiliensibus administretur ; sequi-

tur quidquid ex illis reserunt suis liberis Prosper , &Hilarius,ri quidquid duobus ad illas Epistolis refellit August mus, Catholicum esse, ac proinde nihil probare eius Argumenta ; quod salua tantorum Doctorum reuerentia dici nequit : Atqui quaecumque Massilienses docent de tribus donis , sidet, perseuerantiar. 8 praedestinationis Peraguntur duce scientia media : Ergo erronea & falsa sint, vel Augustinus vanus est, & parum Catholicus in illis refellenclis. Ad hoc Arguimentum duplex adhibetur Responsio. r. Num 8 o. videtur concedi , quod conclusimus nostro Λrgumento, Catholica esse, quaecumque beneficio scientiae mediar, sub gratiae Dei adiutorio conferuntur dona,

dei, perseuerantia, dcc. & de antiquis Patribus, non de

468쪽

Semipelagianis interpretanda esse haec Prosperi verba. uod etιam qualiter diluatur quasumus insipientiam nostram ferendo demonstres , qMoa retraritaris priorum de haeis opinsonibur , perae omn/- ρ r inuenitur, ρο ina sentenna, qua pro UPMm γ p defrinationem Desseeundiam

praescientiam receperunt: ut ob hoc Deus alios vasis honoris,

alios rentumelia fecerit, q- snem uni cuiusque praeiaide sti insubs o Imma ad Mior o , im qua seturus esset maluntate Amone praescierit Ex quo loco alibi praeclusimus secundam responsionem, in hoc positum errorem Massiliensium, quod eam admiserint praeficientiam, qu Deo repraesentaretur humanum aliquod bonum' naturae vitibus, & secluso speciali auxilio comparatum , quo ille ad dandam gratiam moueri posset . ad modum cause es ficientis moralis. meritoriae scilicet aliqua ratione, vel impetratoriae: Nam Prosper refert, quaecumque merita ad salutem conserunt, ex communi sententia, sub ipso gratiae adiutorio comparari. .

Seg hJe appellatur fides Ioan . a S. Thoma,quod dictum putet de Semipelagianis, quae Prospex Catholhcis Scriptoribus attribuit. sed ipsa reprehensio Ioan is a S. Thoma, digna est grauiori reprehesione: nam .Massilienses hoc maximὸ nomine August. arguebant, quod in his de gratia ω libero arbitrio controuersiis, Antiquorum Patrum vestiasti, deseruisset, quibus ipsi mordicus adhaererent: ac proia inde , parem illam Vnam sentetulam , qua praedestinatio Dei secundum praescientiam recipitur , sibi ex Patribus vindicatam iactast e & aduersam Augustino qui nedum ab illis Patribus , sed etiam a se ipse dissentiret 1 Ergo si Catholica est praedestinatio, quam defendunt secundum praescientiam, recepta, perperam ab Augustino exagitatur ut haeretica : & suspectus haeresis potius est ipse, quam Aduersatij antiquae fidei desenires, & nouitatis Augusti nianae insectatores. Sed huic Responsioni parum tutae, & Augustino iniuriae, addunt alteram; esto Semipelagiani fuerint, qui siesentiebant, interpretanda esse illorum verba , de praeiastientia absoluta, non conditionata, qua praestiebat Deus, in qua sub gratiae adiutorio suturus esset electus volunt te. Sed cum idem sit omnino tenor verborum, de Patria

469쪽

bns Antiquis, & de Recentioribus Semipelagianis ι minina est, sub iisdem verbis latere fidem Vatnolicam, &haeresim Pelagianam. Atque hinc refellitur Ialtera responsio iam insinuata,'. Semipelagianos negasse gratiam ad initium fidei, & pet-

seuerantiam necessariam. Sed nos contra, inuictis ipsorum, & Augustini testimoniis demonstrauimus, congeriem omnium gratiorum auhibuisse ad perseuerantiam rneque ad hoc donum comparandum , solum fidei initium, sed etiam illius incrementum, & omnis generis bonorum operum vitae Christianae, & ad illa gratias omnino exigebant: Ergo gratis a stetitur, ne quid aliud dicam , Massilienses exclusisse auxilia gratiae, a donis fidei,& perseuerantiae. Atque hinc conuellitur altera responsio generalis, qlla negatur Minor nostri Argumenti ; Massilienses abusos quidem suisse scientia media, quoad merita paruulorum, abstinuisse tamen ab illius legitimo usiu de adultorum electione ad gratiam , & gloriam. Si causam so utionis re- inquiras, hanc unam lego Num. 7 . non est e censendos Pelagianos , in eo errauisse , in quo ipsi Recentiores Verum sentiunt. Bene est, quod hunc erroiem fateamur se cogi illis impingere, ut a suo consortio procul amoveant, alias ipsis quoad omnia concordes suturos. Sed nos

minus Aduersiariis fidem habemus, quam Prospero det Semipelagianis scribenti, et nas omnes re par est sententia, Sanctos Patres ut putabant secutos recepisse praedestinationem secundum praescientiam qua subiiceretur aliquid diuino conspectui, q no fierent digni Dei vocatione & praedestinatione. Atque hoc non solum illis attribuit Prosper, sed ex illorum praescientia consequi demonstrat lib. contra collatorem cap. 8. Nequa emm , inquit, nussim meriti haberi potest perenti des, quarentis p eras antis instantia, quibus prudenter addit Ioan . a S. Thom. si Cassian. poneret expressὸ merita ante gratiam Mon opus esset per illationes illud Sanctum Prosperum indagare. Sed durissima necessitate nos premunt Aduez-sarij ut Catholici prae Augustino habendi sint nobis Pelagiani, si scientia media suas opiniones sulciant, vel mor talium stupidissimi quamuis eruditione , eloquentia ae ingenio pares & sorte superiores sint omnibus haereticis

470쪽

& moribus magis incorrupti. Hmc vero scientiam mea diam ad omnia sua do 'mata pluribus Argumentis euict-mus adhibuisse. & cum sit totius disputationis cardo quod dicitur assiimere Ioan .a S. Thon . non probate,superioribus Arpumentis, haec noua adgo vel priora instauro noua forma , & vi maiori addita. Primo eth prorsus incredibile Massilienses, qui nonnullorum salutem a scientia media inchoant, & ea sola duce absoluunt i ut depantulis & adultis immatura morte raptis dixivius in a reliquorum hominum salute siubmouisse quasi inutilem,quae sola plures ad gloriam prouehit

Vt paruulos, atque adultos ad Betaorum sortem perduxit meritis conditionat δ praevisis, quae comparatant adulta aetate, ad quam nunquam essent peruenturi.

Inde desumimus secundum Argumentum: si haec sutura conditionata de meritis comparandis admittunt Massilienses scita a Deo, concedent eiusdem generis futura de hominum possibilium peccaris aut meritis: quae cum manifeste priora sint absolutis, nisi caecos & stolidos esse velimus, credendi sunt de his, qui saluantur, p'misisse conditionatam scientiam ad abbolutam, maxiitie cum ignorare non possent scientiam conditio natam ad abselutam comparari ut priorem, & ad libertatem Dei, spectare ut ista semota illa stare postit : neque conditionata abeant in ab Iuta nisi Deo ita decernente ut ea infinitis hominibus quos prae uidit; sub gratiae adiutorio consensitros aut dissensuros, si in illa rerum serie constitueret libere, Volue ri γ fatuos aut permiserit damnari , ad statum abλlute futurum transire , aliis in statu conditio nato relictis. Omissis pluribus quae ad rem conferunt,iterum impu.

gno, quod additur, Semipelagianos abuses fuisse scientia

ab luta ante 'ullum praescitum conditionatum. Ex hv storia Pelagianae haeresis colligimus, illos communi con sensu praemittere ad omnem actum voluntatis creatae, Voluntatem Dei generalem salutis omnium hominum.

quae abseluta sit, & essicax quoad media necessaria ad salutem, & conditionata, arque inessicax, 'quoad usum huiusmodi mediorum , cuius praeuisione eadem voluntas generalis transeat in ab lutam , & essicacem,quoad omnes qui praesciuntur his mediis bene usuri, & se ab aliis discernere, dignosque facere 'ut ad alios gradus proue-

SEARCH

MENU NAVIGATION