장음표시 사용
531쪽
m probat, nee remere , ait, in Schoia inuant
rum consequentis , ct consequent Sed phrenetiorum n 're, non sibi constat, & ad solita deliria relabitur. .Atque has distinctiones veluti tricas , & nugas ria unde ex hoc Calui ni loco, nihil aliud colligi potest, sicut insanientium verba , ita delitia haereticorum Dia carere aliqua veri specie, & praebere interdum bonarmentis spem , si sibi constarent. Quare, cum ex illo loco. uiguitur, necessitatem , quam Caluinus ex Dei decreto derivari putat, esse necessitatem conseque tiae, qua ne- .l mearem consequentis excludat, Respondeo Caluinumih n tum naturae integrae admissime tantum necessitatem Uesequentiae, in nourum inuexisse etiam necessitatem consequentis, qitalis competit voluntati elicienti indei uberatos actus p aut. quos ibet alios sa necessitate, qua Attalus apertus,& validus percipit rem sibi isubiectam. Ea enim ratione ait Caluinus electum credere, se ius Em dc perseueraturum. Inde id constat, quod fiduciam Pr destinationis ponat indubitatam. , F. 'dem est. Responsio, & ex iisdem exemplis, ad aliud, ijcitur de coactio ire. Neque enim aliam ab illa immunitatem exigit, quam quae insit actibus indelibera-
tisa Perinde enim illi est ad bonos, malosque actus, α
ud Vitam, aut. mortem aeternam in praemium, Vel pin-
rimi illis continerendam, an indeliberati, an deliberati sint actus; quia parem utrisque vim asserit ad salutem. N ad damnation . , . Eadem obseruatione ἡ & notione libertatis , defenditur mundum discrimen constitutum aThoma Lemps; Calui'r' maecietum, Mauxilium non esse praedeterminans, ser' arido libertatem 1 quia non curat dei arcio indifferenti, . Et deliberato ad bonos, vel malos actus, nec Vllam Vnor . 'mi potentiam ad dissensum in voluntate issi diuisς, ueest subpraemotione ad cons sum, qualerii nos seruaunus, dese imus ex Delago, constituta mutu dependen-
tuo: Antecessione secundum δiuras sau*rum seriem, qua tanto agnostit Delago saluam esse liberinem , ncc
proinde de verbis disputari. 'i' vertim effetiam tertium distrina ia, quod addit Ioan sa Thoma, legitimo sensu explicatum, Th'-
532쪽
Inistas admittere decretum nor selum exestiri, higialiis: nec soldm mouens cum Caluino . ιδ citans iudicio indifferenti, & mouens. Lice enim a Et regimine in hominem Caluinus non excludat coisset ne sue nihil tamen curat in deliberatae sint, an deliberatae A uvsiui libertatis accommodatae: imo eo melibresqub sertids, & magis necessario persuadent electis, mi, Hos esse, praedestinatos, & perseueraturo sue Editum moximὸ ad iustificationem conterre, cum ea persuasio a M' 11ecessitate innititur, quanta inest ocula aperin renam . . :Rbieistam percipienti. Verum est tandem etiam, quod addit Ioanhes a
Thoma, quartum discrimen , Caluinum agn6uido ei caciam gratiae effectricem di beti tis in horῆinethlisis: deamque negasse homini lapidi atque illa allertio a m raritate, a Thomistis, & a seipsis dissentire, meritSὲ suis Q
serj, & a tota Ecclesia damnari, a qua consequiation cum abhorreamus ab Anathematismo in illum claro , tu
Dices Caluinum contra veram Theologiam, ad iam impegisse. & hunc errorem tebere in aliquam ex , sis referri. Ita est , abcillo ei, im dissentimus , Mod vel musi, essicaciam diuini decreti starite in nocentis; nihil ex Lipso aduersam libertati, pertinere ad natur lapsi in i Deo praeuentam , & adiutam 1 non vero . quod iiq*s . liberam esse actionem necessitate consequentiae halit elicitam, quales stini nostrae: nam hominis a ntis acti
nes ex auxilio cliuino vult necessarias esse et muni no egi tare consequentiae: hominis ver lapsi . vult ex capite, consequentis , α consequentiae necessarias
qualem inesse putat necessitatem actibus indesibgristic
oculo visibile, & collatatum subimaum inspicienti. exemplo comparat fidem, de fiduciam electosum , Persuadentium, se iustus esse, & perseuerat*0ς
Ex his ergό di tentiis a Lemos constitntis , ioter ; εζ Cetuuihi tententiam i euidens est, nihil holis ei eonimii Ie cum hoc Haeresiarcsa quoad primum capse rude bonis a bus liberis , nec discriHen esse verbis ten Q di rebus procul , euisv Iibertatem. ab illo assertami stati innocentiae, ex tuam e natura lapsa, Pertinera cisiaeni t .
533쪽
statum , vi omnipotentiae di ni in risum conciliantis cum efficacia gratiae: vero; b eensin eandem stabilimus concordiae causam ; ac proinde, pr6mptius nobis fuit hos omnes nodos secare vira 'responsione ,et quam anxi ἡ- soluere Tridentinum, merito 'damnasse Caluinum , non selum a fide Catholica sed etiam a seipso distentientem, quod hominis stan iis libertatem , cui bene conueniebat cum efficacia decretorum , ea putarit extinctam in homine lapso; qua nos
aruistius munimςnta , quoad alias malos ab .ho- .mine integro elicitos sola consequentiae, exclusa coissem tit Messitate , ab homine vero, corrupto, licet. Udtant urraque necessitate, qualis inest actibus indeli-, Vatis amentium, puerosum eodem impetu, quo rem
subie se haurit oculus apertus, & validus'; ab illis
rami nista putat Caluinus auferri noxam culpae lethalis, thinna dignae, quae nec leuitate materiae, nec sub-ubritatione,in veniale, aut nullum Necavum eua
cum in hominem illud genus peccatorum referrit re, sui ,ἀon magis quam bruta compotem, me remistur & damnatur, quod Deum faciat mali Morems iis quem visum. Omnis malitiae inuidia refun- rii sit. At nos . cum Caluino de primi hominis stantis a. conuenimus, abhorremus quoad aliud caput de )us hominis dapsi. in munes ergo stimus, & tuti aboeinatibus in Caluinum iustὸ latis. Hac una excepi dilliunt machinae Argumentorum magno unpetu
ac . luditur prima obiectio Num. IlI. insinuata, tum nolle proditionem Christi l Iuda , & damna nae Pilato, alia necestitate prodiisse, quam conse- iae nulla vero cόnsequentis. .Hoc enim falsum est, ituram tantum admit*rsit , non video, qua ra/io-
534쪽
aie iustam ita illum damnationem latam . Da et scientiae mediae Defensiores, cum omnia, quaestae 1 cientia exploratrice praeuidentur, sutura esse velintne cessitate consequentiae t Ergo nedirna nobiscum , sed cum Ad iterariis etiam consentiret Caluinus, nisi consequet 'tiae necessitati, alteram consequentis adiungeres; qualemi nisi verbis vellet ludere, non negaret inesse actibus malis dormientium , & amentium , quae tamen non desinit peccati mortalis damnare. .
Eadem Responsione dessendi potest, quod ex P. Lemos refertur, & refellitur, errasIe Caluinum, quod dixerit Deum perinde ad malum , sicut ad bonum mouere, nec sciuisse distinguere entitatem actionis a deformitate peccati di hanc enim sibi viam praeripuit ad bonam mentem , iis quae de actibus in deliberatis adultorum, vel malis amentium tradit, quidquid alibi garriat; putat enim nihil conferte ad actum peccati noxa eximendum , An qui elicit, compos sui sit, aut meditatus eliciat. Ιfide enim consequitur , Vel peccatum nihil esse, vel in Deu ni referri oportere: quia amentibus, pueris , vel adultis indeliberate agentibus imputari nequit. Et cum ipse contra libertinos, in quos scripsit,. contendat, suam in his acto bus malitiam constare, quidquid alibi distinguati vel ob- luctetur, in Deum refundat, Oportet. Non est necesse prosequi singula loca Caluini. quod iam explicata sit huius haeretici mens. Doctrinae eius summam , & veluti molem subiecimus oculis Lectorum,compactam partibus sese collidentibus. Nos ne in idem dissidium delabamur, uni assentimur, alteram execramur.
Quid ergo simile nobis, nisi ut loquitur Ioannes a sancto 'Thoma, per stuporem obi jci potest . cum ex Caluihofana, & Catholica seligamus squalia omnes haeretici suis
erroribus intermiscenti corrupta vero, .& haeretica abhorreamus 3 Caluinus agnoscit, ex decretis status'innocentiae quamlibet antecedant, prodire entitatem peccati necessitate consiqnentiae , malitiam vero referri in causae & voluntatis creatae defectum potius quam vitium, quod
ex nihilo facta sit, defectibilis.
Aliud confingit decretorum genus, ad naturae corruptae regimen quo amentium, & puerorum actus ima litia assiciantur, dc adultorum etiam, quacumque 'necessitate indeliberati
535쪽
iiideliberati eliciantur, peccato imputentur. . Primurriti ecretorum genus probamus , alterum abominamur rq iiid contagii potest ista dissensione nobis contingere.& obiici, nisi iuxta Ioannis a sancto Th. dichium per stu-Porem Quem non video satis excusari iis quibus impetitur dictum illud Argumentis, qliam diu dissentimus dei peccatis lapsi hominis: eo enim statu non minils vastum Chaos inter nos, & Caluinum iacet, quam quo Abraham, epuloni inclames at illum a Lazaro distare . & esse
Neque hoc latuit Aduersarios, ideo dissisi Argumentatis, quibus urgemur ex illa cum Caluino in natura pura Corrupta comparatione ; confugiunt ad primum Angeli Peccatum , a Deo permisthim, quod non dissimulo quam- .eumque sequamur sententiam, seu praedefinitionum absilutarum, seu conditionatarum ex scientia media aliquid incomprehensium humano ingenio,& forte Angelico Lontinere, sola visione diuinae essentiae reserandum. Sed quidquid sit de hoc arcano torquendis, qua acuendis auda xercendis ingeniis opportuniore ; Respondeo, me nolin Jegisse, nec au liuisse quidquam a Caluino de hac re dictu. quod meruerit, & asciuerit censuram Ecclesiae Catholica taleque enim ad illas subtilitates , & dissicultatum apices
progrediuntur iudicia Ecclesiastica: sed ed propellimur
vel otio rum , vel curiosorum hominum importunitateέ vel scholae disceptationibus, quae interdum ab illo vitio non longὸ absint, ut inde gaudendum nobis sit, nostram innocentiam, & immunitatem a Caluini simo obiecto ita apertam esse , ut accusiatio summa elegantia, & eruditio ... ne instructa , caeteris refractis Argumentis ad primi Angeli peccatum tandem deducta sit, ut si quid verisimilemabeat, inde sit depromptura. Sed non patiemur ex illo capite omnino inualestere, eaque nos opprimi. Illud tanta ediri monebimus cum Hylario de Trinitatis arcano accu-xatius contra Arianos disputaturo , nos in vitium, si quod fit, ustio coarctari alieno. Neque adeo graue malum so- re, si clauum trudamus clauo , &sabtilitates subtilitati hus scholae excipiamus.
Sed ne quid videamur confingere , quod subtilius istam soliditis in aristam desinat: sufkagium danda: tutioiii suiuam ab ipsisnet Aiuersariis , ascinina siubtili-
536쪽
rate laudatis. Multos tulit Societas viros variis dotibus erornatos ; sed non puto habere ingenij sit btilitate pares, Cardinati de Lugo , & Vasquesio: nam si Ariaga, Druie-do, & Ripalda videantur cum his duobus certare, ingenij acumine, hoc saltem nomine decedunt a quod inuenta sua ab illis tacito saepe nomine, veluti a magistris,hause rint: quod interdum non dissimulat Cardinalis de Lugo' hac dote celeberrimus : sed occasione data, modeste obseruat, quae a se primum excogitata sant, alios usurpasse, nec sibi retulisse accepta: ut Dasputatione de transubstantiatione monet Ariagam a se excepisse, constitutam materiae primae a forma substantiali dependentiam tantam, vi si miraculo , omni forma seiungeretur,. an nihilari exigeret : a se,etiam alio loco obseruat didicisse Ripaldam S: aussim negare communissimum illud omnium Philo phorum, & Theologorum effatum, potentias, habitus,& actus specificam rationem, & distinctionem ab aliis, a rebus, quas respiciunt, & in quas feruntur, haurire. Nec dubito illius ingenio excogitatam, aut certὸ excultam , de qua sibi mirdm quantum placeant nominati Theologi, cum Herice, distinctio irem virtualem, qua contradictoriis conceptibus obiectivis inam deformalibus nihil curant in veritas constet, exclusam a rebus omnibus creatis,
ει soli Trinitati assertam , cuius vi, & beneficio facile gloriantur se intelligere, qui fieri possit, ut Pater Filio diuinitatem communicet, seruata sibi relatione Paternitatis,
licet Diuinitati indiuiduae&ab illa indistinctae, Idque fieri contendunt, mirabili illa distinctione virtuali , unienti infinito eximia qu a profligentur dissicultates huius mytterij alias inseperabiles. Mirum igitur nulli sit, si a Cardinali de Lugo, tanto
subtilitatum artifice, praesidium aliquod repetamus, Ut exoluamur a nodis de peccato primi nominis, S Angeli,
de auxilio susticienti, dc efficaci, quibus nos arctissimi implicare conantur Aduersarij : Ex illo igitur adiuncto Vasquesio paris subtilitatis, & Bellarmino nihilo istis
eruditione inferiori, & sorte in Ecclesiam meritis maiori , Argumentum iam supra breui insinuatum depromimus. Stat vera libertas creata, & subinde origo mali in nos, nulla ratione in Deum refundenda, & libertate salua,
ctabit disseremia auxilij essicacis, & sussicientis, atque ita
537쪽
cadent tria Argumenta, quae Carterius nos ita urgere in-
Clamabat . ut nihil nobis supersit, nisi conuitia, ouatii solido responso destitutis, tecta, inquam, & farta erit libertas voluntatis decrcto diuino antecedenti, & auxilioessi caci praeuenta, si concipi, &intelligi possit vera causarum secundum diuersium genus, mutua antecessio, &dependentia, eaque utamur ad praesentem quaestionem de concursu Dei, ad quoscumque actus nostros praevio. Ita enim expresse habet Cardinalis de Lugo disput. g. de Poenitentia, cui immortales gratias agimus, & habemus, de si nostia idconditio pateretur, referremus ob istam hypothesim concessam, qua semel posita non haeresis aut erroris in fidem, sed ad summum inscitiae rerum philosophi.
carum argui poterimus. Sed ab hac etiam nota eximit nos Vasquestis, constituta hac mutua antecessione diuersi generis causarum , gratiam habitualem inter R actum contritionis , ac charitatis, quo in animum infunditur, 't dispositionem vitimam. Ab hoc etiam ignorantiae vituperio,& subinde ab haereseo, censuris multo nos apertius , & validius duobus seperioribus liberat Beliarminus, cui ad seruaniadam, & explicandam libertatem usurpanda est eadem subordinatio, & dependentia inter Voluntatis actum, Miudicium vitimo practicum , unde infallibiliter consequi
tur operatio voluntatis libera, Vt a regula directrice, & vi imper ij mouente , a voluntate, alio genere causae, ut a prima Tadice motionis, quoad' exercitium haustae . Idem genus dependentiae tota Philosophia Peripatetica,& Domestica agnoscit, inter generationem formae antecedentem, secundum genus causae efficientis, & corruptionem generatione posteriorem ex causa materiali; inter dispo ntionem ultimam, & formam substantialem in materiam
quasi subactam inducendam : Ergo ex principiis, quae Aduersarij probant, & illis accepta reserimus, stat cum
praevio concursu efficaci ad bonos actus materialiter, MLormaliter , ad malos materialiter tantum libertas integra
in sensu diui ,& subinde disserentia auxilij efficacis,& sus
ficientis, nec non origo mali in eandem Voluntatem creatam , non in diuinam referenda: quandoquidem se cundum diuersum causarum genus, hanc mutuam ante
cessionem statuimus, & profitemur, concu sum inter Dei
538쪽
P raeuium , & voluntatis consensiim. Argumenti nostri pii. mam propositionem Ἐii mimus ex de Lngo, alteram et Vasquesio, Bellarmino , & ex omnibus vere Philosophia
Peripatetiear studiosis : Consequentia ex praemissis trecensatio,&euidenter insertur: Ergo hac una Argumentatione tecti sumus, & salvi ab omnibus censuris, & Argu mentis A luersariorum, quae tum hic , tum Disputatione prima magno numero congeruntur in nos , quasi extinctae libertatis reos.
Fateor nos hoc immortale beneficium, non uni debeiaxe Cardinali de Lugo, sed cum aliis partiendum este, quos tamen minus illo de nobis bene meritos esse fateor. Illud cumulasset, sibique viai vindicasset, nisi concessa prima Propositione, alteram negasset,& dependentiam illam Causiarum, adeo oportunam se uandae libertati, nobisque Prorsius necessariam, quasi commentitiam impio basiet, sed quod noluit sponte largiri plenum , S integrum, sorte ab illo etiam inuito extorquebimus Vi Argumentorum, beneficium. Nonnulla retulimus ab illo ingeniosὰ inuenta, & inuecta in Scholas , ab aliis usurpata, sibique, ta Cito aut hore, vindicata; quibus' addam aliud singularissimum, quo soluit unum Enostris Argumentis, pr.ecipuum illius antecessionis, & dependentiae inutuae causarum fundamentum : illud vero petimus ab exemplo Chrilli, apud omnes Theologos fere recepto, eum merui sie gratiam
Antiquis P Ρ.suaeque senetissimae Matri,a quibus originem
traxerat, & concursu vi originis ab illa, sitisque auis exceptae consecuto, eius humanitas Deo manu tenebatur. Illo igitur Chrilli in suos progenitores merito euincitur, cautas sibi inuicem causas esse , cum Christus vitam gratiae contulerit, a quibus hauserat naturae.
Quid ad istud Argumentum Cardinalis acutissimus Respondet Christum sitis parentibus, & auis , & proauis
nihil potuisse promereri, nihil humanitate ab eorum gen ratione & influxu exempta, & immuni, ut estet idoneum meriti & influxus in illos principium. ina vera id ratione factum fuerit, sic explicat: Christum oratione in horto ter iterata, sic timori mortis, de impendentium suppliciorum , laxa me habenas, & occupata carnificum cria delitate permisissse, in se saeuire, ut emota, & conuulsa totius corporis tale , & compage, mors itieuitabilites
539쪽
ingrueret, nisi celsin te & seposito concursu quo veluti manu tenebatur vita Christi, quasi iure vim Matris, Sc
uorum generativam consecuto, tum morti arcendae
impari, alius validior quo seruaretur, & fulciretur, singulari miraculo suffectiis fuisset: & tum humanitatem Christi hoe nouo concursu seruatam , parentum quocu' que subsidio destitutam , neque illorum opis ulla ratione indigentem, gratiam iis comparaste nouis meritis, quia priora , quamlibet essicacia infinitis mundis redimendis, otiosa erant, & inutilia parentibus saluandis , quamdiu illis obnoxius erat, & eorum beneficio ut a ratione Viue
bat. Itaque Christus niuit potuit prodesse Matri ad salutem aeternam, nisi cum desiit est e illius 'ilius . nec ulla ratione ab eius generatione pependit. Nos malumus se ne Peripateticam sententiam de mutua causarum antecessione probare, quam ea siabtilitate uti, & ad iam immane- absurdum confugere.
Sed instat Cardinalis de Lugo , 8e alio ab suido illi periculosiori, nos urget. Si hoc effatum mutuae eausa ruina
dependentiae obtineat, vix salua erit diuinitas a 3ericulo quod impender, ne ima aliquo genere causae suis o onox sit effectis , & ab illis pendere confingatur. Sed hunc timorem facile deponimus: quia hanc causarum antecensionem negamus posse contingere , nisi cum de causis secundis ag Imus, quae id genus mutuae causalitatis exercent , Ut primae sebduntur; quales ex communiori sententia, quam Suares non videtur improbare, stant coelorum materia & sorm a coelestis . creatione E nihilo una actione Dei indiuisa concreatae. Tum vero has inter partes coelorum necessaria fuit omnino partium , quibus componantur, mutua illa caualitas, & secundum diuersiam genus causae materialis, & sormalis antecessio , Aedependentia mutuar utramque enim Deus coagmentauidi partem consoriis indigam, & mutuo beneficam ; quia materia formam exigebat, qua perficeretur , & existere nec minils materiam exigebat forma, qua sulciretur : Ergo exemplis tum naturae, tum gratiae satis euicimus, hanc causarum antecessionem, & consecutionem, qua constituta , & in nostram controuersiam inducta, Cardinalis de Lugo agnoscit, nos portum tutissimum , 3c arcem incon-
euom habere collocandae libertati, aduersus omnes
540쪽
Eae mutua dependentia Conchius Dei , Ο- nostri Consensus Argumeηtum de primo peccato An
Ioannes a Sancto Thoma. SE D ne videamar salutem nostram solis Aduersariis
debere, obserao solutionem hanc , & Argumen rationem, a me quitem sorte primJm Recentiorum collectis testimoniis cox firmatam , sed a Diuo Thoma occupatam variis locis, de inde a Ioanne a cancto Thoma haustam,& ad rem nostram ab illo accommodatam Disi utation ς quinta de itoluntate Dei arr. num. s6. Hic occurrit locus de nostris Theologis aliquia Lectorem eruditum monendi, quod forte audire nim displicuerit. Duos nostra aetate habuit Schola Thomistica Theologos, pares ferὸ celebritate nominis, de quibus meum iudicium hac occasone data subijciam: Arauxo ex prima Salmantieensi Cathedra ad Episcopatum assumptus,eo sponte deposito adhuc multis annis ut audio superstes , nuperrime obi j t. Ioan. a S. Thom. gente Gallus, natalibus Vli siponensis ex Patre Petricorensi, qui Regi Hispaniae militauerat ortus ex Complutensi primo Theologiae Prosessore, ad Regis Catholici munus a consessionibus vocatus, ab aliquot annis immatura morte, & intercepto, quem inchoaverat& iam promouerat Theologico cursu , maximo nostro damno, & dolore praereptus est: hos inter eruditionis χfama libris editis, & dignitate non admodum dispares, id distare video , quod Ioannes a Sancto Thoma communi sententiae de Auxiliis diuinae gratiae in Scholis nostris Ieceptae, tenacior fuerit, & Vindex acerrimus, a qua videtur Arauxo paululum deflexisse, alteri volumini in pri-
mam secundae addito Tractatu de auxiliis, quem illius iDiscipulus Sibilla lib. contra Iansenium de libero arbitrio monet, non esse opus genuinum Arauxi: sed quidquid sit. si quod sit discrimen istius ab aliis Authoribus , & nostrae doctrinae de Auxiliis interpretibus, inde petitur, quod