S. Ioannes Cassianus illustratus. Siue Chronologia vitae S. Ioannis Cassiani abbatis et monasterii S. Victoris ab eodem Massiliae conditi, primariae inter occidentalia coenobia antiquitatis ab anno Christi 420. Opera & studio P. Ioannis Baptistae Gue

발행: 1652년

분량: 659페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

Cap. 33. atque eruditione conspicuam, viri ae Hierosolymis & peregrinatam esse in AEgyptum author est Palladius in historia Lausiaca. Sub idem tempu,

L b 3 dς prae Arcadius ne traderet ad se confugientes Armenios propter Persaram per-ς p s sequutionem , bellum cum Persis conse it, eo signo,inquit Prosper, quod ante quam potiretur victoria , coeuntibus in praelium militibus aeriae cruces in vestibus apparuere. Vnde etiam Victor cum eodem signo crucis fieri praecepit , quae in usu totius orbis de maxime Asiae hodieque perstitit. . Sed quod propius rem nostram accedit, cum tumultus id genus bellici desiere anno Arcadij 3. & Christi 397. exeunte , Nectarius Epin pus Constantinopolitanus diem obiit , & quidem in tempore sedulo

curatum est ut successoris electio fieret, eiusque rei causa celebratum Lib. 8. e. h. . esse Concilium Episcoporum tradit Soromenus, sed enim cum alii alium ad id muneris quaererent, tandem conspirantibus in unum omnium sinfragiis pi cuit Ioannem Antiochiae Presbyterum ab eloquentia cognomento Chrysostomum accersere, frustra aduersis eum satagente Theophilo Alexandrino, qui vocatus ab Imperatore Constantinopolim ex iure praetenso a Patriarchis Alexandrinis in electione Episcopi eius ciuitatis, conatus est eiun conuellere gloriam suis insectationibus, ratus sibi consultum iri melius , si in omcij consortes parum cordatos tibi suffragio

ascisceret, quam ut cogeretur audire consilia prudentum. Idcirco Is-dorum quemdam suae ipsius Ecclesiae Presbyterum tibique charissimum, quod si olim cauis is in se recepisset negotium plenum periculi, magnopere contendebat in demortui locum succellorem sussicere, & ad Episcopatum suo suffragio promouere. Sed minis metuque iudicii subeundi de nonnullis criminibus ei obiectis , & ipse eumdem Ioannem designauit Episcopum. Extant Arcadij literae per Clericos simul sedi nitate in palatio praepollentes destinatae ad Flauianuum Episcopum Antiochenum , quibus cum innotuisset electio facta Chrysostomi populo Antiocheno , isque pertinacissime resisteret ne abduceretur : vitium est Imperatori scribere ad eius tacitatis Praesectum , ad se ut omnes clanculum nee ullo hominum conscio mitteret virum, ne qua turba commoueretur in ciuitate ob Ioannem. Praesectus verb eundem accerstum extra

portam quae dicitur Magnesia, quasi ad visitandas martyrum sacras aedes impositum rhedae piublicae, Eunucho qui cum Magistro militum fuerat millus, tradidit deducendum ad Imperatorem. Simul ac igitur Ioannes Constantinopolim peruenit ordinatus est eius ciuitatis Epit copiis, quodncta. lib.. anno consequente proximo 398. die 26. Februa . contigisse Socrates , So- cap. x. Eomenus, Marcellinus in Chronicis assirmant. Porro in sublimem thr S RQ . tib 3. num euectus, quanta vigilantia docuerit, quanto studio pugnarit adue

P '' sus haeretico & gentiles, scripta viri declarant. Vbicumque diuinus honor ageretur nulli cedebat dissicultati periculove, sed nixus Deo nihil arduum nihil nimis amplum ducens, immensa quadam animi magnitudine alta quaeque spectare ingentiaque conari coepit. Ac primum omnium curauit, ut Catholicae lides in omnibus prospectum euet, autorque

112쪽

ae Monam. ab eo Massilia conditi. Lib. I dis

itisse putatur, ut seuerissimasia lex 3 . Codi. Theodosi a. de haereticis,

post dies sex a sua ordinatione sanciretur, qua & ipsorum conueritus omnino prohibiti , & eorum clerici urbibus pclli ac codices igne comburi iussi sunt, & quod nunquam hactentis aduersus ullos haereticos decretum fuerat , eorumdem receptoribus & occultatoribus capitale suppliacium irrogatum est. Deinde Theophila Alaxandtino in auxilium astumpto misit Romam,& in AEgyptum legatos, Acacium Beroeensem Epi- opum & & Ilidoram illum, cuius nomine Theophilus ordinatione sua obstiterat, quorum opera Romano Pontifici de Occia talibus ac AEgyptiis Episcopis Flauianum Antiochenum reconciliaret , & Ecclesi imipsam Antiochenam diu inter se diuulsam propter Paulinum , Evagrio eius succellore vita functo, ad unionem redigeret. Inde luxum cleric vum , potentium mensas affectantium coarguit, & superfluos Ecclesiae ipsiusque Episcopi Constantinopolitani sumptus resecari & ad infirmotum solatia transferri voluit. Neque minus ardens studium aduersus

principum & illustrium virorum sastus de superbiam, qu m plebeiorum

minas de terrores fuit. Denique omnes omnis generis laicos semper in coarguendo vitio admonitione& audacia repressit.

s. Caeterum nulla res magis incredibilem eius animi magnitudinem ostendit quam infinita quaedam cupido Euangelii toto orbe terrarum circumserendi , cum enim ei angusta videretur longe lateque diffisi i Ecclesiae Constantinopolitanα amplitudo , totam Thraciam , insuper Graeciam , Scythiam , Pontum, Asiam uniuersam, omnem denique animo atque industria complexus eis Orientem , omnes utique terras deinde complexurus, si animi ardori & vires de vita respondissent , quare spectata in adiungendis Christo infidelibus & haereticis conuincendis, Monachorum fides atque industria , ad communicandum cum eisdem laborem plebis erudiendae Chrysostomum accendit. In delectu itaque habendo eorum quibus haud minus sedulitatis soret , quam pietatis' usus , solerti industria nactus est Cassianum virum postea suis virtutibus clarum , eumque Constantinopolim accersivit , dignum utique ratus , qui sibi a consiliis tanqi iam alteri Damase alter Hieronymus , in sanctiore Conclauio assideret. Chrysostomum induxit ad hane electio nem cum fama rpsa quae Cassiano late percrebuerat , tum verb quod

opinionem de ipso simu augerent multa, & supra caeteros Theophilus, Isidorus & alij AEgyptij quibus olim vitae usus & consuetusso frequenx

Alexandriae, dc alibi cum peregrinaretur virtutes eius notas fecerat. Tum

Brte quippe cum affirmarent hominem esse ad religionis munia factum, quia ipsum inaudiuerant Spe ita in consultationibus loqui, ut ingens omnium quae diceret admiratio simul esset atque fides, coniunctionemque Delicem in eo summae doctrinae ac siimmae modestiae suspicerent uniuersi. Tum sorte etiam quia sanctitatem ac morum eius suauitatem ipsemet Chrysostomus libauerat. Is enim vixit in Syria , qualem nobis Heraclidem Monachum describit Trithemius. De vita & conuersatione 55. Patrum , vir motibus sanctus & diuinarum scripturatum erudi

113쪽

tione insignis , sanctorum Patrum Anachoretarum ac Monachorum dilia hemillimus in nititor de imitator, qui velut argumentosa apis de singulor im conuersati me flores virtutum in alaeolum pectoris sui conserens, i uel spiri alis dulcedinis procreauit. Sed& Aniochiae, cum in ore&sermone omnium es xi istimas extitit, aeque innotuille Hierosiolymis ,& lyx. l. estinae loca sancta perlustralle Chrysostomum, quis poterit dubitare Certe quidem ii coniectura interdum verisimili, ex similibus comparatae exemplis, agere concclium est, haud par est credere, qui nulla alia quam inuisendotum sanctorum Patrum & tyrocinii Monastici ponendi causa in F remos Calcidis sece ierat, praeteri ille finitimas ac venergiadas canctissimae urbis memorias uniuerso antiquitus celeberrimas orbi, & ad Christi cinnas Belblehemum non accessiile, i nsalutatosque ibidem prisci motis i tegerrimique sanctorum plurimos reliquisse. 6. Hieron o non futile incognitum, atque adeo Cassiano Hiero nymi familiarii limo eidemque omnibus rebus coniuncto, sed etiam ii ter eos ollicia quaedam S paria & mutua intercessiisse colligitur eiusdem Hieronymi testinionio , idque primum in Catalogo eius de scriptoribus

teis os . Quanabbrem ea dissipata longe lateque fama , tacito

proprio ob tanti viri reuerentiam Ioannis nomine, Hieronymus sub arnabae voce, ex Pauli icntentia ipsum sugillat his verbis. De Occidentis partibus ad Orientem turbo transgrestiis minitabatur plurimis magna naufragia. Tunc impletum est. Putac veniens filius hominia fidem in leniet super terram 3 refrigerata charitate multorum, pauci qui amabant fidei veritatem nostro lateri iungebantur, quorum publice petebatur caput accusationibus scilicet Origenistarum, contra quos opes omnes parabantur. Ita ut Barnabas quoque duceretur in illam simula tionem , imo apertu:n parricidium , quod non viribus sed voluntat commisit. Haec ipse , nimirum quod , ut dictum est , fama vulgatum ellet, licet magna calumnia, libellum accusationum aduersus Theophilum capitalibus criminibus plenum oblatum Arcadio suille impellentec Ery stomo . Sed cum longe aliter res se haberet, quod tamen illis patrocinatus Chrysostomus visus ellet, haec suspicandi ausam captantibus

. Caeterum ipsum Hieronymum Chr sestonii causa maximo mille dolore assectum , adeo ut etiam in febrim inciderit, ipse suae Epistolae ad Thoophilum exordio tradit, licet eiura non nominet, in qua de S. Paulae obita .ruem itiit , dinite amictione quam ob Eceseliae turbines pateretur, si in aus stane turbas Ecclesiael Constantinopolitanae ob expulium a sim Chrysostomum cius Episcopum, ait enim. Ex ιν tempore qM Ac it

114쪽

ac Monas,. ab eo Massiliae conditi. Lib. I. y

diuis tua a uepi Epicturas An to paschali libro que ad praesentem Elim, ita maerore .luctu, σ solicitredine ,ue diuersis super statu Messia hine Adbri

moribus exagitatus sim, ut vis volumen tuum p tuerim in Lar num Jνmo

nem Oretere. De aliis Ecclesiarum turbis nihil est quod eossit intelligi tam non ellent alibi alia de re tunc concitati tumultus, si enim in his conspirallet S. Hieronymus cum Theophilo certe quidem sibi gaudendum illique gratulandum suillet, quod scilicet res ex seiuentia eueni siet. Iunctus ergo erat Hieronymus cum Theophilo, in dissipandix Origenistis destruendisque erroribus Origenis, non autem in persequutione ab eo aduersus Ioannem Chrysostomum excitata, quod detestandum videbatur. Laude quidem dignum illud Origenistis atque erroribus Origenis resistere , quibus ad perdendam Catholicam veritatem a nonnullis

ianua iam aperta erat.

C A P. V T XXXIII.

Ab eodem renuntiatur Diaconus ma nae Ecclesia Da Constantinopolit ara T. TAmtum solemiae illud ab Ecclesia seruatum fuisse, ut Monachi o ldinarentur & clero vindicarentur , liquet ex Epistola S. Pauli iri s. quae inter Epistolas Augustini extat num. 3s. Nam de se ita loquitur. t si a D. hin. Btirigati bapti a tus a Lampio apud Barcinonam in Hisparia per vim inflammataplebis furatim sim, tamen Ambrosii semper , ct di e-

'ione ad fidem ntit stu 3 nune in Sacerdoti3 ordine con furor. Denique sua me clero υἰndicare voluis, ut et si diuersii locis degam, i ius Prei tercensear. SS. Mommolenus & Bertraminius Ascetae Luxovienses, d SP M si rota. fertini in Apostolico munere praedieationis in agro Morinorum sub Gallio. 1, s. Audomari praesidio suffragatores . collecta multa animarum melle, Sept in vita cum iustitiae manipulis ovantes in coelum euolarunt. De aliis vero id , Ῥς genus quam plurimis, in fine eiusdem Epistolae citatae S. Paulini, haec . verba leguntur. Boedidias Io litatis tua comitra , s a latores in Domit 'stat , ,si dignantur, nomos tam H Ecclesiis quam in Monacteriis Cai t Tini , Tagasse, re veneretis , totis Parachiis tuis atris omuibus eo uituribi per Africam locis Domino catholice seruire es multo affictu Cr obsequio ἐ ε is salutari rotamus, Sed de Pollidius invita Augustini quemadmodum per Car. ii. totam Asticam propagati fuerint clerici, Episcopi , de Monathecia ex primo illo Hipponensi ab Augustino crecto Monasterio, docet his verbi ς Prociente, viro Affrina diuina ab saetcto ct cum Duelo' Iustino , tu M, nasse A Deo fertilentast, Ξ esiae H tonensis cieriri ordiuini coeperum ae inde Drate ente ae Aa escente de H in ditis Ecclesiae in libi ea prae lau

carperat , magna desideris poscere atque aec pere Discopas ct clari uos, pax

115쪽

Messa atque unitaι, ct cvit nimo ct pono. consequuta est. Nam formis iacem quor is noui, Ductor ac venerabiles viros , conlisentes σ LII. -ι B. Augu rinius diuersis Ecclesiis nonnullis quoque eminentioribus rogatus δε- dii. Similiter ue ct ipsi exissarum S an florum μορ te et enlarare, Domini E clesio propagatis, ct Monas Ha instituerunt, ct studio exesi nte ad ea Ia-- ωινbi Dei, ceteris Ecclesiis promotor fratres ad s. cipiendum sac/rdotium priaris muri. Haec Possidius, H plane videas ex uno Augustini Monasterio uniuersam Catholicam Ecclesiam Asticanam sanctis Sacerdotibus breui tempore suisse repletam , Donatistis propterea inuidentibus , de nomen Monachi execrantibus. Est de his rescriptum Honorij Imperatoris lib. 31. Codicis Theodosiani, De spisio' er Clericis. Si quos sorte Episcopi deei se sibi Clericos arbitrantur Ux Monachorum numero rectius ordinabunt non obnoxios publicis priuatisque ration bus , &c. Dat. V II. Calen. August. Honorio IV. & Euthychiano Cosso Indeque S. Augustius suos clericos interdum Monachos appellat 1. Hanc igitur viam , quae frequens & pop. ilaris haberetur, sequutus Chrysostomus Germanum & Cassianum Monachos sacrorum ordi num charactere Deo &Ecclesiae suae Constantinopolitanae asseruit,& quidem Germanum Sacerdotali, Cassiamini vero Diaconi dignitate inaugurauit. Author est Gennadius in Catalogo It histrium virorum. Casiamunii me Scytha constam in ii .ι Itaque magna Disapo ordinatus. Simiter Trithemius. D innes , inquit, C sanis natiso Scytha R. Damiu Chos stimi can lautinopoli sui Pondam auditor atque discipulus , ct ab eo

Dia onm o. diuatim. Assentiuntur Baronius & alij communiter historici, aede virm re satis ex Theodoro intelligitur, c eo iam legationem, , claro Constantinopolitano pro ChrIsol tomo Romam ad Innocentium

Pontificem destinatam narrat his verbis. Post Palladium Germanin Pro-0ter , Cosanusque Diaco us , I. unis viri magna religionis riserare ab on sciero M ulerunt. Eam porrei gratiam 5c honorum dignit tem sanctissimi, viris peperisse, non modo praeclaram eorum virtutem, sed quae suscepturi erant in conciliandis nomini Christiano infidelibus ossicia & partes

suadere videtur Theodoretus in historia Ecclesiastica. Ctim enim cerator Dyme Οι Ch seuomus διακiciam eti-m nam ad nefaria damonum mn ria ce ebranda caeco furore ferri, m nactis diuino pietatis studio inflammaro, In vntim cogit, eo με eum edictis Imperatoris ad simulachrarxm fana dem lienaa mittit. Mox insta. Cκm videret Haterea gentem Sothisam doctrina Aria, laqueis oreti tam teneri, malitin est sedulo isde eam eripere, ad quam

praedam capiendam hanc viam , excogitaPh. Complurci qui earim si meisquebantar Pres'io os, Diaconos ,σ Lecto re ordinatiis issisque unam tribuir Ecclesiam quorum Uera multos errore lapsos Ecclesia reconciliauit. Itemo cum accepist Scyh- , qui Nomadci vocantur, quior propter Ictrum accol

bant, sitienser Pidem salu em appetere,sed habere neminem quἰ sitis Damsalutaris a Brina s entis rem utieret , viros laborum Arnolicorum ἰ--

3. Venit in mentem Prae caetetis Cassianus, tum quod illustri Scythiae laco

116쪽

ina e Monane. aἴ eo Mustriae condic Lib. I. yy

loco clat sque natalibus ortus esset, tum quod in illo praeter diuinitus

infusa charismata mirum etiam atque esticax ingenium de studium ad hominum animos demerendos, ut in eorum quibuscum viveret ageret veamicitias opportune insinuaret sese , eos limque obsequio & submissione tueretur. Quibus sermE artibus de simul sanctimoniae ac frugalitatis exemplo , ad suunt institutum de vitae rationem sibi olim Deo bene iuuante adiunxit mulcos , de a solutiori vita non mod5 ad sebrietatem de continentiam, sed etiam ad contemptum rerum mortalium atque ad salutaria consilia Christi conuertit. Complures praeterea haereticos grassisante iam tum peste Arianorum 6c Origenistarum, temtestiuis displutationibus monitisque conuictos ingratiam Romanae Ecclesiae secreta abiuratione restitu. i. Accessit desiderio Chrysestonii, de l.iboribus Cassiani S. Theotimus etiam Scytha de Tomiensium Episcopus ; magnus insuper ille Apostolus S. Nicetas Dacorum Episeopus , de S. Victricius Epi- Lib. 1 histo. icopus Rothon agensis, quos omnes hoc eodem tempore studuille Scy- ς p. s. th rum conuersioni tradunt Soetomenus, de S. Paulinus Episto. 16. 6c de reditu Nicetae in Daciam. . Caeteriura contigit sub eod Arcadio , e usque patrocinante

reseripto ann. s98. Porphyrii ordinatio, insignis pietate viri , patria Thettalonicensis, proiei 1ione Monachi λ Ioanne Episeopo Caenriens. qui rogatus a fidelibus Gasensibus dari sibi Epistopum potentem opere

ac sermone , ut eiseratos Gasensium mores mitigare , Christianiique spraeceptis instituere conuertendo pollet, eisdem praefecit S.Porphyrium. Cum enim in AEgypto apud Scetim in adolestentia vitam Monasticam exercuillet annos quinque, totidem in Palaestina, qud visendorum causilocorum Sanctorum peregrinatus ellet de post multa ibi edita vitae sanctissimae exempla, a Cyrillo tune eius Ecclesiae Episeopo inuitus creatus ellet Presbyter , custosque ligni sanctissimae crucis factus , tandem diuino monitu accersitum illum ac diu licet reluctantem Ioannes Caesarientis Antistes creauit Gasensem Episcopum, annum aetatis agentem quadragesimum tertium. Quomodo autem prosectus Constantinopolim egerit apud Imperatorem aduersus Gasenses Idololatras , de pecIoannem Chrysostomum atque Amantium cubicularium impetrarit ab Imperatore , ut Mamaeo clauio stemplum id erat celeberrimum Martiae idolo, quod Iouem putant, sacrum in de aliis templis omnia sinui lachra delicerentur nec amplius consilerentur, satis liquet ex Marco Diacono

apud Baronium anno Christi oi. Sc ex Epistola colligi potest ea de re ab 'iipse CE sostomo seripta, cdm postea in Armenia exularet.

CAPUT XXXIV.

Commentum de Casiam eiectione a Ch si limo expulsi

exturbari. i. CEd ista ne prosequamur longius, quam fides nostra postulabit Elensulandum , ut aisertum , Trithemio commentum & ab aliis cius

117쪽

opinionem sequutis acceptum, manifesti mendacij' conuincamus. Eshautem huiusmodi. Ioannes Cassianus natione S tha B. Da mi, Chrysonomicinctantinopolitam Episcopi quondam auditor atque discipulin, ct ab eo Diorenus ordinatu , Post aliquot annes ab eodem vesito TVterquam causam ex-ρ'l iis, o ud Massiliam Presb ter cras Gratis est.

r. Ad hanc deridiculam e echtionis calumniam refellendam, illud primo fulite en scit argumentum , quod Hilarius & Prosper in defensione Augustini acriter suscepta, vitam Cassiani rationemque doctrinae penitus inuestigarunt & perstrui ui sunt, leuissimis etiam suspicionibus hanc insignem domesticae turritudinis notam & ignominiam non inullarunt,

quae in fronte fuerat collocanda , cum praesertim res tanta in tantum

visam , locoque tali a illa nec angulum orbis praeterille potucrit, ubi

non sciretur.

Praeterea quando hic expulsus a Chrysostomo dici potest i qui

etiam post exilium Ioannis in eius obsequio perseuerat te, & pro eo ligatione ad Innocentium functiis elle cognia ita Huc spectat frequens &lunula a si illicitudo qua in tam in gna & turbulenta Ecclesiae teinpestate, imminentis periculi haud ignarus socios etiam atque etiam rogabat m- pensis ut Deo precibus iudicium summae existimationis & pene dicam capitis Chrysostomi enixe commendarent. Hinc assiduitas illa qua publicis functionibus interueniebat , quoties de restinguendis aut i dandis discordiis foret consultandum , tametsi coram plerique numerarentur de clero cum primis prudentes atque omni doctrina eruditi, nilominus in unum ipsum videbatur inclinatus omnium labor, & praecipua curarum ira Patres ad eum reiiciebant, tanqtiam si oracula loquereluxaut sublimior in ipso ac supra communem conisitionem excellens quae latrivicius Dei eluceret. Cum hac fima & existimatione, aduersus Eudoxiam& Episcopos Theophili fautores mirum est quam ellet ei libera vox pro defensione Chrysostomi, dum cunctarentur nonnulli agerentque lenius forte & gratiam corum potius amicitiamque respicerent. Versam adue sariorum animos, omnes in partes , orare summa demissione pro amicitia, obtestari per Christum communem Dominum uti obliuiscerentur iniurias i, aut ii in his postularent petitoris personam caperent, accusatoris deponerent, ne vitiosis aemulationibus cursum Euangeli, quem et quentia virtute ac sapientia illa tantopere promouere ceperat Chrys stomus, impedirent aut morarentur , ne hanc , diabolo gratiam quam ille maxime velit ineant, nec tam insignia Christi sane uini ac nomini probra inurant: tum iniicen o prccibus minas, grauissimis verbis denuntiare, cauerent ne in supreini Ecclesiae capitis Romani Antistitis Dei denique immortalis incurrerent Oisensionem iramque , ut pote qui in uno negotio limul omnium illorum authoritatein numenque

violarent.

. Caeteris quoque autor erat, ut ab omni assentatione tanquam Icommuni aulae scopulo declinarent, & ne in custodia Ecclesiae ae iuris obseruantia, canes pauidos allatrandi se praeberent..Si quae inter discep

tandum.

118쪽

M M ID. ab eo Massilia conditi. Lib. I. 1 o r

tandum scriberentur grauius, aut dicerentur contra Chrysostomum, aut contra viros alios, quorum ei nota probitas , in authores inuehebatur suopte licet mitis ingenio, & captans occasionem ex ratione maledicendi eorum , ponebat ob oculos arcana Dei iudicia, atque hunc in modum ad pacem hortabatur, pacem vero ali Oportere imprimis demonstrabat inter religiosos, quo ii in hostes fidei potius acuerent animos & stvlum stringerent , atque adeo inter Episcopos , ne sint ruatio documento &exemplo populis , perosis eorum inimicitias & simultates. Verum aemulatio non solii in mentem Eudoximoruin exccccarat , sed etiam aures occluserat, quae causa fuit cur eum tandem Innocentio Papae Romam

legarit Clerus Constantinopolitanus de quo mox insta proximo sequenti capite s. Tertib. Cum nullus antiquorum notam huiusmodi Cassiano im pestile legatur, uti rem probe commeminit Barcanius ann. o . puto e randi occasionem inde manalle, ut qui reliquis membris Cleri Constat tinopolitani non pepercillet Antiloannitarum furor, capita ipsa , quibus annumerabatur Callianus , in urbe reliquii te quasi quiddam incredibile dici putarint, aut qui sorte pro Ioanne Chrγsostomo sutile reperitur expulsus, eumdem per Ioannem ipsum eiectum perperam existimarint. Eit qui reserat de se Palladius in Dialogo , quod abique literis Romam venisset , quoniam ct irae dicebat se fugisse vesaniam Principηm, expressit amum ac signantis 3 enarratiit omnia, i smque edictum protulit in hanc sem/mii . cuicumque occultasset Episcopum ac Clericum siue in sua domo seis siperet qui Ioanni communicarat e m domum publicandam.

6. Postremo Cassianus ipse in libris, quos de Incarnatione conscripsit, erga memoriam eiusdem Ioannis Chrysostomi propensiissimum & pra-6il uin se ostendit, dum eum saepe laudibus haud vulgaribus celebrat.& quod magis videri debet, quidquid ipse sciret liberaliter ei acceptum

refert. Nam inter alia, Damici, inquit, Counamino litanorum Anti- Lib. 7. 3mphum decus , cuim farictitau absque ussa gentilitia persecuti is protelu -d martyr, merita peruenit, quid risi, incarnatisne senseris ac praedicarit almsciata. Et illum , inquit, quem si nuda Deitate venisset nou caelam , non terra, non maria , non ussa creatara sustinere potuisset, id a Virginis viscera pori. Muerunt. Hrim ergo em atque doctrinam , etiam si aliorum en rabas . se ρηι ae tenete debueras, exim utique amore 2 desideris te anti Ni m sibi μ tibi, religἰ a delegit. ciua cum de Antiochena Ecclesia te sibi sum et Sacerdotem . ex qua irum a te prate erat , receptaram se in te credidit, quid uid in illo habes. risii set. Mox infra ConLiantinopolitanis merba

faciens. Me Note magistrorum veterum sacerdotumque vectrorum ,

gory, nobilis fer orbem , N ectari' sanesi movia insignis , Io mi, fide aerarit e mirabilis , Launis inquam Ioannis Elim qui vere ad similiti Einem Ioannis Euangelicta O discipulis I Eis V π spitulin quasi βο- per pectu Domini semper. , affectumque discubuitia Inlim , inPam , mentote Eta sequimini , illius puritatem .i Lus sdem , illiati dos rinamare faucili maniam cogitate. I ius mementere. semper doctoris et Liri ac

119쪽

nutritoris , in cuivi quasi tremis quadam da ample rue erevisio, qui communis mihi ae vibis maguler Dit, cuivi discipuliaque inHitutis sumin. I ii siripta lι ite, iritu infrmationem tenete , Gius fidem ac meritum a sexamini, Quod etsi as qui grande est ae diFcite seqvi, tamen pulchrum atquo

sublime. Quamam in summa remm nan adeptio tantum , sed etiam imitatisi a laudanda est, quia nunquari re aliquis eius rei portione ad Alenum caret , ad quam scandere ac peruenire contenderit. Ille ergo vobis in sensu si mr G quasi in conspectu sit : isse is anima atque in cultatione versetur. Ide denique ipse vobis etiam haec , que a me sunt , scripta com endet, quia hac quaeras QR in me docuit , ac per hoc non tam mea hac, quam uim esse crediset wa rium ex sente conflat, 2 quidquid putatur esse discipuli, totum ad ὁ

παrem referri conuenit magi mi. . Hac de Ioanne ad Conctantinopolitanes summa cum Lude Caspianira GHae compellam eos inpecimen in omnibus ed

dit Minoti si mi Dami, discipuli, de quo ct post exilium, imo 2 post moriem adeo benem re i studuerit ut nec vel tenuis naeum in ipso peritis dignosipsistalicuiuis simultatu assertae. 7. Ex quibus manifeste deprehensum apparet, quis inconsulte ac temere frigidus ille fictor , eiectionis sabulo ae commentum euulgarit. Sed & nihilo prudentiores alii, qui compingentes Cassiani vitam, una cum aliis mendaciis istud ipsum praeteritile noluerunt. Sapienter in eos animaduertit Hemicus Cuychius , eisque censoriae seueritatis notam inurit, praefatione in suas Annotationes, his verbis. Nec ferendum est quod quidam illum a B. Chrysostomo propter huiusce erroris suspicionem explosum, ablegatum , vel eiectum satile alterunt, praesertim cum nulla illius suae. suspicionis euidentia aut certa documenta proserant: dc ipse Chrysostomus quoque propter sui temporis gratiantes haereses liberi arbitrii vires nonnunquam extollat, quasi gratiae Christi iniquior fuisse videatur, quamquam secus res habeat. Quadopter cum incerta omnino sit istius discellus causa, & ex sine septimi libri de Incarnatione Palam sit Cassianum Diuum Chrysi stomum uti optimum & probatissimum magistrum suum semper veneratum sutile; temerarium esse censeo sinistri& incerti quidpiam de eo suspicari. Aut enim per haereticos ab Ecclesia Constantinopolitana siue Ierosolomytana eiectiis est, ut autor est volaterranus : aut solitudinis desiderium ipsun impulit, ut in Narbonensem Galliam, in qua sita est Massilia, ignotam sibi Prouinciam seced ret, ibique duo Monasteria, virorum alterum & alterum mulierum coi deret, aut denique propter studia ringenuarum disciplinarum & morum grauitatem Maniliam commigrauit, quemadmodum Romani quoque pro Attica peregrinatione ad disciplinas capellendas Massilioticum gymna sium petebant. Vsque adeo enim in ea urbe morum grauitas , ac maturitas, & honesta studia floruerunt, ut Plautus in Casina , Massilienses mores tanquam optimos & probatissimos dixerit. Eadem quoque studia& mores mirifice commendat Marcus Tullius, cum alibi tum praecipue in oratione pro L. Flacco cuius haec sunt verba. Neque vera te sabilia Fraureo. rua L. Flaccum militam Quiatilem cognoutari, cuivi ego ciuitati di A. plinam

120쪽

nam atque auitatem non uerum Graecisseilhauil scis an .unctis genti antemnendam iure dicam. Qua tam procul a Gracorum omnium regiani uti Asriptinu , lingui diuisa, cum iu intimis terris cincta GaIorum gentibus barbaria fluctibus alta tur, sis optimarum costio tu,ematur, ut omet ι e instituta lauda, facili inpossint quim emulari. Sed a nobis in toto reliquo quasi contextu haec erunt illustranda maxime.

silanus mittitur Romam Legatus cum Germano Presbytero 'na Innocentium Papam, quem Chos omus appetiarat.' i. 'Nnocentium Romanum Pontificem appellarar Chrysostomus, cuml nullam spem reliquam esse cognosce et, ut meliori statu res collocarentur , sed cerid iam intelligeret omnia in deterius prolapsura , legationem honorificam quatuor Episcoporum ac duorum Diaconorum ad cum direx i, qua ipsum contra iudicium Theophili & aliorum Episcoporum appellauit, scribens pariter de iisdem ad Venerium Episcopum Mediolanensem, de Chromatium Aquileiensem, iisque aliae sunt additae literae Episcoporum quadraginta ipsus communionis, nec non cleri Constantinopolitani ad eundem Innocentium, confirmantes qua a Ioanne scripta ellent. Verum Theophilus haec studia praeuenire conatus, ne in caput suum talia tantaque praesumpsisset, tesatum prius ipse Romam misit Alexandrinae Ecclesiae Lectorem , cum literis quibus significauit quae in synodo aduersus Ioannem mirabiliter omnium generum atque ordinum consensus conspirare sensisset. De his Iocuples testis est in Dia go Palladius cuius haec sunt verba. Primus omnium prosectus est ad nas Alexandrina Ecclesia Leetor , cum Papa Theophili literis , quibus iud edat Ioannemas. D ' denositum. Eas i teras cum legisses Beatissimus Innocentius Romanae sedis Antistes inhorruit temeritatem fastumque Theophili , aegre serens & quod solus siripserat , de quod rei totius seriem referre omiserat, cuius scilicet rei statia quibusve adiunctis sibi sociis illum deponere ausus sitisset. Inter haec mansit admirans nihilque rescribere voluit rei indignitate commotus. Dum Eusebius quidam Diaconus Constantinopolitanae Ecclesiae qui tunc Romae erat , Ecclesiasticae utilitatis gratia Innocentium adiit libellisque traditis adiurauit sustineret ut modicum temporis, fore en in ut breui sibi totius scenae facio patesceret. Post triduum adueneriant Episcopi quatuor a Ioanne missi Reuerendissimi prosechb viri Pans Eius Pisidiae, Pappus Syriae , Dem trius Galatiae secundae , Eugenius Plirygiae, tre, Ep stolas Ilurocentio deserentes , unam quidem romnis Episcopi, secundam vero Episcoporum quadraginta de communione Ioannis, reliquam scripserat Ioannis Clarus, omnes indiseiplinarim tun Ultum &seditionem pariter significantes a. Tum reddita cinciri .ecbis Episto ad Innocentium,

subdiu

SEARCH

MENU NAVIGATION