장음표시 사용
121쪽
8 M. ANTONII MvRETI LIB. III. verba reseruntur. N cum videat meas comites,
frtitudinem, magnitudinem animi, patientiam , condistantiam grauitatem, dem, ipse se Abducat' quantilis
autem liber ipse non extat tamen non est dissicile ho mini in Ciceronis scriptis exercitato videre, filiorsus illa dicta essent. Erat enim magnis inter philosephos agitata contentionibus quaestio: pollet nequis in tor mentis beatus cile. Theophrastus dixtile putabatur, vitam beatam in rotam non ascendere. Moici contra pugnabant: & , qui beatitudinem in sela virtute ponerent, acerrime defendebant, etiam in s Duillii nisa speriimisq; cruciatibus, hominem virtute praedituni beatum fore. Vtebantur autem ad earn sententiam il- lustrandam, & subiiciendam ante oculos quadam imagine : ut dicerent, cum chorus ipse virtutum raperet r ad tortorem, beatam vitam non subducere se, neque manere extra ostium, sed illas usque comitari.
Cicero igitur aut iustitia, aut quam aliam virtutem, sed iustitiam, ut puto, ea de quibus agitur verba dicentem fecerat . ia ita esse cognoscinu h v. Tuscula narum,ubi Cicero ipse ita loquitur: silane beata vita quasi relinquitur extra octium limen carceris, cum constantia ,grauitas,frtitudo, apientia, reliquaei virtures rapiantur ad tortorem,nullums recis
sint nec supplicium, nec dolorem ὶ &in eodem libro: Dabit, dabit, inquam, si in tormenta vita beata,nec iustitiam, temperantiam, in primis fortitudinem,magnitudinem animi, patientiam prosecuta, cum torto; sos siderit, cosistet, virtutibus, omnibuι sine ullo animi terrore ad cruciatumpro lis, resistet extra res,vi ante dixi liment carce Posie inulto plura colligere,quae hoc verum esse ostenderent: sed haec fatis esse duco.
122쪽
LiBER QUARTV s. Hi II ia de Pindaro sto eta, multato a suis, ornato ab ε theniensibus.. C A P. I. A v s Arii A s in Atticis narra Athe
nienses, quis i a Pindaro in quodam asinate laudati essent, tali fecisse ampli illius ac grandiloqui poetae test montuim,ut , Ide dona ei plurima ob id miserint, & statuam in ciuitate sita statuerint. Non igitur mirum ust, si illis temporibus multi ac praestistes poetae fuerunt; cum qui ea facultate excellebant, & mari s muneribus nonestarentur &honoribus amplissimis mactarentur. aetate no se a vocalis ille olim Musarum chorus conticiiit; quaeque auaritia imarsupia potentium clusit, eadem venas Helicon liquoris obstruxit. Sed qtiodde Pindaro persttingit Patis mas id fusius edisserit in qua dam epistola aschines. Ait enim illum, cuin Athe hiensium urbem commendasset his verbis, viri λι--ψ ἀοί i-εI s s θανου , multatum esse a ciuibus stis,aegreferetibus,alienis eum potius,quam suis, illam tantam laudem dedisse. quod ubi resciue in Athenienses, confestim miserunt ei duplum eius
123쪽
so M. ANTON ii Munxii pecuniae, quam imultae nomine erat exactias: ipsusn . aenea statua ornarunt. ea statua visebatur Eschinis aetate ante regiam porticum : sedens Pindariae cuni pallio,& diademate, lyram tenens: & supra genua apertum librum.
cerent, raripidis testimonio confirmatum.
C u vulgb crederetur, viri fortis esse,mortem sibi cosciscere potius, quam graue aliquod & acerbum malum perperi: sapienter animaduertit Aristoteles, falsam esse illam hominum opinionem : eosque qui ita facerent, non modo fortes, sed ignavos,patuique dc abiecit minii habendos pronubtiauit docet enim se id quod fugiunt, ferre non posse neque pares est Vi casui su sit nendo, propter quem vitam relinquunt. id autem e seiminatam potius animi mollitiem, quam magnitudinem arguit . Disputauit eadem de redo efinime ac sapientissime diuus Aureli is Augustinus lib. i. De ciuitate Dei, multisque rationibus osten dit,Lucretiarn. Catamem, ceterosque eiusmodi, fria stra in historiis a fortitudine laudari. longius etiani progressus, demonstrauit nullam esse polle bono ac sapienti vim εξαι γ b, ut Stoici loquebantur, Sed & Euripid s id ante docuerat: qui Hercule pri-
iud facit succumbentem imagnitudini eiun dolorisque hauriebat e Cede uxoris A liberum, quam ipsemet , furore diuinitus immisse correptus perpeti a uerat: & ob id e vita discedere meditantem deinderede interii ad se, de mutantem consilium, rentoni, te id sibi igii uiae ascriberetur, si lucem relinqueret, tan quam aegritudini impar ferendae. Mistoteles ita
124쪽
sed & apud Martiale memini esse epigramma quod dam in nanc sententiam: cuius haec clausula est: Diti in aduersis scile est contemnere vitam. Fortiter iste Diit qui miser esse potest. eorrectus Cicero is locus e libro tertio De legibus.
D E tribunicia potestate longa & copiosa est lia sputatio apud Ciceronem lib. i i i. De legibus . nam cum illam Q Cicero pestifcimn & exitiosam esse dixisset; resp6 Ins Marcus,multa ei vitia inesse non negat: cd quae tamen facilE compe entur pluribus&maioribus bonis: eo maxime, quod nihil ea utilius cogitari potuerit ad plebe cu patribus in con
cordia continendam. tum dissetuens ea quae Quinctus aduersiis eam dixerat ita loquitur: Aiduo Vra
chiseerunt. O praeter eqs, quamuis enumeres. multos lia .cet, cum deni crearentur: nullas in omni memoria reperiesperniciosos tribunos: leues, etiam non bonos frtasse plures . inuidia quidem pummus ordo caret. Sed habet dubitationem quid sit quod Cicero ait, Cum deni crearentum. ita enim loqui,quasi deni creari desierint, yidetur. Neque melius, siquanto etiam deterius,Videtur, quod Adriabius Turnebus scripsit, qui locum hunc ita edidit: e t duo Gracchi ferunti praeter F eo i
125쪽
bet M. ANTONII MURETI eos, quamuis enumeres multos, licet. Cum deni criea rur, nullos in omni memoria, . quasi aliquando deni 'creentur, aliquando aliquo alio numero: &, cum d
ni creantur, tum nulli perniciosi reperiantur. quoasi esset, ne mirificam ille vim numerus habuistet. ego addendam particulam, non: & totum locum ita legendum puto: At duo Gracchi fuerunt. Et praeter
eos quamuis enumeres multos licet, cum deni creen-rtu . Non nullos in omni memoria,&c. Illud enim,
At duo Gracchi fuerunt, quasi ex Quincti persona.
Cicero dicit. Deinde respodens ait, non eos tantum proferri posse, verumetiam eorum similes quamuis multos. neque id mirum esse, cum deni creentur. etenim in tanto numero, non est mirabile plures improbos ex titisse, quam in iis magistratibus qui bini
creabantur. Tum subiungit: si euoluantur annales, ct antiquitatis memoria repliceriir; nonnullos re pertum iri pernicios in tribunos: leues aut cum noni Unos sor se plures o Hoc tamen magnum bonum in tribunatu ines: quod eiscit, ut ordo senatorius initidia carear. Nullos autem in omni memoria pernicioses tribunos fuisse,nemo opinor, nisi plane ἀνι- dixerit. veteri prouerbio, quo dicebatur, quod pulchrum est placere. CAP. Io I. AE pulcsra sint, habere eam vim, ut statimeonspecta, omnium sibi voluntatem c5cilient amo remque adiungant, nemini ignotum esse, nisi coiri, munis sensus experti,potest. Itaque scitum est illud ' Aristotelis, qui intexi Ogaciis ab aliquo. qui fieret ut pulchri tam facilὸ ab omnibus amarenture caeci eam interrogationem esse respondit. & Gneci sapienter
sua lingua pulsuo ex eo indidere nomen, quod Om-
126쪽
λον Id. Eius autem originem ad Musas & ad Gratias referunt: quae ciun conuenissent ad nuptias Cadmi & Harmoniae, pulchrum car me,quo ea se tentia contineretur,iinmortali ore cecinerint: nouae nuptae pulchritudinem, ut verisimile est, commen dantes. Hoc de sapientissimo poeta Theogniti cognouimus: cuius haec sint,
nani auel illas nuptias venisse diuos, testatur etiam Euripides in Phoenissis:
Sed & Hellanicus, & Apollodorus Musas cecinisse in nuptiis Cadmi, ad eas iue conuenisse diuos, dc nouae nuptae munera obtulisse scripserant. De loco quodam Varronis aduersus Petrivi Zorθsententiam disputatum. ' CAP. v. P o s vi iampridem magnum studium in iis fragmentis M. Varronis, quae dispersa passim apud V res gramaticos, ac praecipvh apud Nonium leguntur. magis autem mihi placere meum illud studium.
127쪽
rra Arretor ret Mus reti nem, etsi ab eo dissentio longE tamen facio psi rimi) Variarum lectionum libri s Laeclari fati,& vtyles in lucem prodierunt. Laudat enim ille phiribus, locis eos qui id faciunt : datque plurimas luculentas significationes diligentiae quam ipse.in iis seni illis
fragmentis reconcinnandis adhibuerit. sed ita contigit, ut mestos locos, quos ego cole aura tantum usus emendare conatus eram, ipsepostea longe aliter a se emendatos ediderit. quare eis non sum tam stultus ut me cogitem tanto viro proferam tamen veteres Dasdam opiniones meas; ut de iis crini
ab aliis, tum ab ipse in primis Victorio hi licetur. Ci- tantur igitur illa ε Varrone Margopoli,
. Cui celer die nos lemmatos Dys Antipatra Stoicistitu' utro caput dispianat . quaecum comipta esse appa reat, putat Vitiorius lindu esse dilemmatos logos Sed ea contem mihi quidem parum digna aucto re suo videtur. primum, quod nimium recedit a vetere sci retra. Deinde quod Antipater togis uteba rur non dilemmatis, sed monolemmatis. ut x es trux
,δ. quae verba ille cum ad stabiliendam coniecti ram suam attulit, videtur suo se gladio, quod alimi Nam' dilemmati quidem syllogismi sintex Aristote lis sententi, quis esst enim ita hospes in analyticis, ut nesciat, duo lemmata praecedere ad essiciendam conclusionema sed quid in hac re pluribus moror' Ego, nihil addens, ninil detrahens , locum itai legendum
semper credideram: neque sane me sententiae poeni tet. Cui celar Is vli lemmatos logos. Idem enim puto esse λογις , & λόγοις δ' ενος
cui iis rei volo Victorium ipsum iudicem esse.
128쪽
Fragmentum Varronise J arcipore, quo . . , sit tempessas elegantem descri Ωιr.
A Tet g x A M etiam huic loco Aegantem quandam descriptionem tempestatis,quq versibus iambicis inclusa,apud eundem grammaticum, e Varronis Ma cipore legitur . sed diuulsa. neque tamen quenquarii puto infitiaturum,eam a me rei e & vere conluctam esse. est autem haec: Nubes aquali frigido velo leues
caeli caue in aurein subduxerant, e quam vomentri instram mortalibus.
Venti' frigido se ab axe eruperant. . Fhrenetici, septem trionum filii, Secumfrentes te ulo, mos ,oru . mutaui pauca quaedam: tuid, his allor.sed tamen in dicabuntur Aurea, in vulgatis libris legitur, non, aureas: ct frigidos, ubi scripsi, frigido se: &, erumpebant , non : eruperant. ιed hoc posterius verum .esse demonstrat carminis lex praeterea orationis ipsus Δολουθut propter illud , subduxeram Enni ni v sus ex Euripide expressi. notata ii oti inconstantia. C A P. V II. C E R N E R E, est Nonius, amittere. Varro δεδάσκ ου. Non bides, apud Ennium esse scriptum, ter sub armis malim vita cernere, Quam semel modῶν rere 3 S ed falsam esse & ineptam illam eius verbi declaratione, somet, qui eam attulit,teste permincam. Omenim paulo pbst docuisset, cernere, no nunquaesie idem, quod dimicare,aut contendere: ei rei pro handae hoc exemplum subiicit. Ennius Medea exuler
129쪽
86 M. A Ni ON II M V R E et INam ter sub armis malim vitam cernere.
Hoc autem Euripides, ex quo illam fabulam veri
dea multa questa esset de infelicitate mulierum: addit , errare eos, qui putant, intelius agi cum mulieribus , quam cum viris; prorterea quod illae domi vitam sine periculo igant: in viris Spe sit de vita in bello dimicandum. te enim, si optio detur, malle texvitam sub armis, ut locutus est Latinus podia, cern re, quam semel parere. Eiuipidi versus subiiciam:
Emendati et arronis loci duo . CAP. 'VI II.
AnisTOTELEs libro tertio ad Nicomachum, homines intemperates & asotos, cum in iis voluptatibus versari dixisset quae comunes sent noliis currimulis animantibus, iis nempe, quae gustatu percipiuntur, quaeque tactu; addit postea,eos gustatu aut nihil omnino, aut perparum uti. cum enim gurgites illi ita vinum in guttur uatim quasi invit em aliquem invergant, nihil curantes .nisi ut quampliarimum exhauriant , proph ut percolando vino nati esse vidcan- . tur, non admodum possunt eius surilitatem gustan-- do percipere: cu in contra delicati & elegantes homi
nes , qui grato illo liquore linguant sibi ac pilatum
probd titillari volunt, paulatim eum in Dirgulionem instillent verius, quam infundant, guttatim prope quceres: etiam antequam bibant, oculis poculusaepe ac naxibus admoventes, nulla visitan eo parriciata
130쪽
sumsitatis, quam non ipsi accurate exprimant, exquita siteque perientiant. quod in Euripida Sileno optimἡ cerni potest. id non faciunt, qui gutture tantun γω infundibulo utuntur. Hoc autem Maguror dixissee. tiam Varronem in easatyra I inscribebatur , Est
modus. matula. σπρια ης .iride enim citantur haec: omni vita bello mori olyacit temetum Z quae ego
i uodammodo legenda censuerim in omni vita heluo probe olyncit temetum ' potest aute aut pro priE vsiis esse olfaciendi verbo, aut etiam illud aa s statum transtulisse. Sed haud alienum fore puto,si ex
eadem satyra versus aliquot attulerim, quibus vis num elegantissimὰ celebratur. Dino nihil iucundius quidquam cluit. . me aegritudinem ad medendam inuenerunt. me hilaritatis dulceseminarium
Hoc continet coagulum conuiuia. .
Duo versub Horatii conuerse Sinuniae. C A P. IDvD V M admonui, versum illum Horati anum, morio fugacem persequitur virum, ad verbum expressum esse e Simonide ; illum enim ita cecinissς:αζ θα:/ατ, ἐφ υnunc clim in alium inciderim, qui itidem ex eodem
poeta conuersus est,annotandum duxi. est igitur Horatii quidem hic: . Quicunque terra munere vescimur: Simoniais vero Ἀγὶν υνυμε qui ex Homer', ut viaetur , sumterat: