장음표시 사용
141쪽
y8 M. ANTONII MUR ET Istain, ut opinor, admirationem habet. Ex hoc nunet ro est,quod apud Ciceronem legitur, cere. eo enim prouerbio homo cloquentissimus utitur,cum praecipuum aliquid significat, quodq; principem in re quapiam obtineat locum . Ter aurem iame legere memini. Primum in epistola qua Trebatium Testam commendat Cesari. nam cum eum multis laudibus affecisset,ad postremum addit Accedit etiam, quod familiam ducit, in iure ciuili singularis memoria, stinam a silentia. quibus verbis significauit, hac primam & praecisuam Trebatii es e laudem : ceteras ei cum multis fortasse communes: hoc
esse ipsius paene proprium bonu. Deinde libro quar to De finibus: ubi Catone alloquens: Sed primum inlud, inquit, vide: grauissimam illam vestram sententiam, quae familiam ducit,honestum quod sit, id esse selum bonum, honesteque viuere, bonorum finem:
communem fore vobis cum omnibus,qui in una vi tute constituunt finem bonorum. Et quinta oratione
in Antonium: Lucius quidem frater eius, utpote quiperestre depugnauit, familiam ducit.
υ Λ bonorum comparatione dissensio inter Platonem O si Zotelem indicata.
INTER multas ac varias bonorum diuiones quas ab antiquis sapientibus accFimus, haec quoque tra idita est. Bonorum partim suapte tantum vi expeti: neque usquam alio referri: alia & per se, & alioruni caussa, quae ex ipsis essciantur: nonnulla etiam, cum in se nihil expetendum habeant, aliorum modo gra tia amari. Primi generis est voluptas.neque enim campxopter aliud e petimus.' ipsa per seia quociique sen
142쪽
K potest, ei desiderium incutit sui. in secudo ordino . sensus collocari licet,quos &per se,& propter vi otomoditates diligimus. sed & valetudinis ac viriunt firmitas eundem in numerum coniici potest. Tertiae ut ita dixerim; classis stini laboriose exercitationes
eorporum , sectiones venarum, adustiones quarundam partium, amarorum medicamentorum sump-ptipnes. quae omnia,& eodem de genere alia,eo tantum expetuntur, quod ad aliud quippiam conducere putentur. Hac igitur tripertita distributiono proposita; viri superiorum generum debeatur principatus, nam tertium quidem in hoc se certamen non offert) non conuenit inter principes philosephorum. Plato enim principio secuai Socratem ei generi, quod lacundo loco posuimus, τα πρωτεια adiu dicantem facit. quod enim duobus nominibus expetitur, melius esse, quam quod uno tant4m. At Aristoteles a magistro dissentiens, id summe bonum es.se definit, quod tantum propter se, nullo autem mo-ao propter aliud expetatur. Finem eiiim omniu optumum esse. Itaque ut in quodque ο τοῦ τελους λογος axime conueniat, ita id optimum ac praestantistim uim esse. Finis autem proprium cst, cum ad eum pertineant cetera,ipsum nusqua alio dirigi. Hunc nodum
dis luent ij , qui Platonem & Aristotelem ubiqueor Volunt. ego quidem, quid mihi tenendum sit, non valde dubium habeo. De loco quodam ex Oratione in Pisonem, aduersus Petrum Vistorium.
RECTE emendatus est locus Ciceronis ex ora,
tione in Pisonem, ubi de rationibus a Pisone ipsi, ad
143쪽
ANTONI 1 MVRETI. aeraritim resatis agitur, & Plautinus hic e Trinit imo versus adducitur, Ratio quidem hercle apparet argentum οιχετω. nam quod Budaeus, deceptus corruptis antiquς scripturae vestigi is, putauit, legendum esse, Restio quiadem hercle apparet: argentum decoritum οιχ' αu: id ipsa carminis ratio manifestbrepudiat. Tota enim illa
pars apud Plautum trimetris iambicis consta j qualis hic quoque est: qui plane corrumpetur, si vocem illam inferseris Q re non illi peccarunt,qui eam sustulerunt: sed ij peccant, qui peccasse illos putant. Nam qudd Petrus Victorius sis enim se corruptae illius scripturae defenserem professus ess) pro firmo aeselido argumento arullit, Graecos Veteres semper ad . iungere eo modo participium aliquod ad verbum oι. χετera: miror equiaem, homini accurate & diligenter versato in Graecis litteris, earumque, ut res ipsa loquitur, in primis intelligenti,quicquam ita perspicii d Lilsum excidisse. neque vero nego id eos interdum ac saepe facere: sed interdum etiam, ac non minus Ope aliter eo verbo uti, sexcentis exemplis, si opus sit me docere paratum esse profiteor. Aliquot proferam:ne Victorii auctoritas quempiam inducat.
144쪽
ήσω. Sed mihi facile fuerit vel iust e magnitudinis librum ex eiusmodi exemplis conficere: nisi sic quo que verear, ne qui haec legent, in re satis aperta plus satis immoratum esse me iudicent. cuius tamen rei in me culpa non haeret: non enim qui dili genter falsa conuincit, sed qui indilisenter ea pro v xis prodit, culpandus est. Horatiana quadam ex curaco ducta.
L sos BAMus Tibure, aestiuis mensibus a prandio dum se calor frageret, vita ii Enani causia,& δαγωγῆς χαριν, Odas Horatij, easq. libentiis me, quae de vetere illius loci salubritate atque amoenitate loquebantur: ac, si quid veniebat in mentem, quod aut hGraecis eslictum, aut exquisitius dictu, aut deisiq. ab eius poetae interpretibus praetermissum, ne l. tamen cognitu indignum, videretur, id, pro suo quis lite captu, quasi symbolas quasdam, amice & simpliciter in medium confere oamus. Atq. ex illis collocu-gionibus excerpta pleraq. in his libris lagen citr. Qua-
145쪽
ro1 M. ANTONII MvRETI LIB. IIII
le est hoc, quod cum recitata essent illa, suem tu Melpomen emel Nascentem placido lumine videris: dc quq sequuntur: lixi,ea mihi videri expressa de sententia quadam Callimachi, qui in epitaphio patri sui posuit, quos Musae pueros aspexerunt,eos per i
tam vitam Musis amicos manere.
Venit & ex eo in metem, quod ex vetere quodam re fert Eustathius, quos non aspiciunt Musae,eis Circes; pocula exitio esse . - ου-αὶ Moia, τουτους xij - . Sed & illud quasi praetereuntes nota uimus, quod in eodem illo epigrammgae est,
consimiliter locutum videri Horatium quodam alio ioco, ubi se inuidia maiorem vaticinatur fore.
146쪽
LIBER QEINTVS. insularum'rtunatarum descriptio, es situ,
RODI TvM est a veteribus poetis, esse quasdam in Oceano insulas, ad quas post mortem deferatur eorum animi qui sant iste religioseque vixerint . ibi eos inter se iucundissime ac suauissimh vivere, in amoenissimo quodam prato,quod gemmea florum oculis naribus. que gratissimoriam varietate perpetuo distinctum picturatiunque sit. nunquam non illic nitere caelum, frondere arbores, pubescere herbas, ridere omnia. spirare assiduὸ mollissimos Fauonios, quoru flabellis arboru comae leniter ventilatae, placidissimo murmure auribus blandiantur . eb accedere innumerabi lem vim ac copiam immortalium aviculam, quae vΩque &vsque liquidissimos cantus tenui gutture funditantes, intimos audientium sensiis incredibili v luptate permulceant. pratum ipsiim perennibus ri utilis varie intersecari, litorum aquuta nitidissima adversicolores illos molliter fracta & allisa susurrunt essciat dulcissimum. ita,qua flosculorum ambrosios odores exhalantium suauitate,qua Zephyrorum Vi
147쪽
ridantibus. arborum ramis illudentium sibilo, qui
volucrum concentibus, qua uando murmurantium riuulorum strepitu beatas illas metes continentcr hilarari. ergo alios ad Orphei, Amplaionisve lyra choreas apere, alios psallere, alios corollas texere, alios in herba fuses, qua tellus tremulis laurorum ac my torum opacatur umbraculis, iucudissimos sermones consererer humum ipsam opum suarum prodigam, sine ullo cultu, ter quotquot annis, Vbertate summa, Mimentorum copiam eis suggerere ac subministrare. Haec alia l. similia de insulis illis poetae,ut dixi fabulantur. sed de earum situ non idem ab omnibus traditur. nam chim pleriq. Omnes,Homerum secuti,eas
in Hispaniae finibus collocent: non desunt tame quila dic vicinas esse dicant. in primis autem mihi visum est admirabile'absser tu,quod apud Giςcum quendam grammaticum repperi ,eas in Britannia esse. ra- lena enim quadam fabulam narrat. esse in littore eius maris quod insillam Britanniam alluat, hornines quosdam piscibus capiendis victitantes: qui Francis quidem pareant, neque tamen sint vectigeses. Ii nonnunquam in qdibus inis dormientes,audiunt vocem, qua inclamantur ; sientiuntque, pro foribus adesse multitudinem quandam hominum summa cum hilaritate plaudentium. expergefacti autem, & domo
exeuntes,neminem quidem conspicantur maves tantum quasdam reperiunt, non suas, quas, ex ipso strepitu, vectorum plenas esse intelligunt subeunt igitur illas,&,ex consiletudine, remigant Britanniam versus. &qub alioqui ne velis quidem passis, secundo vento, sitis nauibus peruenire breuiore quam qua' tuor & viginti horarum spatio solent: eb tum unica, que non longa, remigatione deseruntur. ibi inco-
148쪽
VAR. LECT. LIB. I. Ioignitos illos vectores exponui. cumq; neminem om- nino videant, sentiunt tamen ingentem concursum feri ad litus, hominum . congratulantium iis qui recenta s Venerunt, eosq; maxima cum latitia excipientium. audiunt etiam eos inter se humanissime cons Jutantes:cum alius alium proprio nomine,alius a tribu , alius ab artificio, alius etiam gentis ac cognati nis nomine appellet. tum iisdem illis nauibus conscensis, qlia celeritate venerant, eadem reuehuntur
domum. Quinetiam a quodam historiae scriptore proditum est, C. Itilium Caesarem eo aliquando γna triremi cum centum hominibus delatum : cumque incredibili loci amoenitate captus, sedes ibi ca-pexe vellet, ab illis incolis inuitum de reluctantem eiectum esse. Tibulliversus illustratus.
SuprRI ORE anno edidi scholia quςdam in Tibullum; &, quantum licuit ' 'rangustias temporis, perq; occupationes quibus distinebar, operam dedi, ut mea industria poeta ille & emendatius legi, de minore negotio intelligi posset. multos entiri locos deprauatos restitui, obscuros de laraui, non nullos etiam ,qui integri putabantur,mancos ac mutilos esse indicaui me quem obducta forte cicatrix falleret. sed, inter cetera, cu versus illi e libro secudo ita legeretur, Ludite. iam Nox iungit equos murrumi sequuntur
Martis lasoluo sidera Mua choro:
admonui, non Martis, sed atris, legendum esse. ipsam enim Noctem, matre siderum dici. Hoc nullo tum testimonio confirmanduratus sum: quod nemi-mm putabam ita stolidum fore, qui non statim illius si 1 emcnd
149쪽
ros M. ANTONII MUR ET Iemendationis bonitatem ac veritatem seripiceret. Nunc, cum videam, reperiri quosdam viriue eo ἀμοί- σους, ut negent,satis lepide dici posse Noctem sidenim matrem et ideoque ad illam vulgatam scripturam defendendam inepta quςdam de Martis sidere comminiscantur: visum est testari,primu in libro vetere,qui Penes me non a fartu, legi: deinde ita etiam locutum Euripidem ; ac Noctem sideriim nutricem vocasse. it enim apud eum Elegra loquitur:
sh νυξ μέλαινα, ατρων τροφε. id est;
2 ox aureorum frua nutrix siderum. sed & alia,quae idem confirmarent, asserre quamlibet misita possem: nisi hoc satis superq; fore arbitrarer. Virgilii versus, in quo Ciceronem imitatiu videripotest.
M v x x A siimpsisse Virgilium non a poetis modo, qui ante ipsiim fuerant, vertimetiam ab iis, quisb-luta oratione scripserant, notum est.quare facile crediderim, versum illume secundo AEneidos, Muam an in meminisse horret , luctui refugit, e Cicerone imitatum esse.ita enim ille oratione XIIII. in Antonium scripserat: Refiigit animus P. C. eaq; se idat dicere,qine L. Antonius in Parmensium liberis de coniugibus essecerit. Platonis in Hippia maiore emendatus Acm.
Apuo Psatonem in Hippia maiore, cum aphl-stes ille de cuius nomine dialogo imposiluin nomen
est,teriam definire conatus esset; neque t
men attulisset quicquam, quod non Socrates falsiimae absurdiun este docuisset: ita denique loquens inducitur
150쪽
vΛn LEcT et 1 a , ior ducitur. ponam autem Verba Platonis, ita vivulgo leguntur: dbinde Marsilii interpretatione subtexam:
tum demum, quia ea deprauata esse existimo, ostendam, quomodo corripenda, quoque modo interpretanda videantur. Platonis igitur haec sunt: I r. ιαι ἔξω. senis γαρ μοι δεκώς, πιολον π το καλὸν , ἔ
ώς τα in πηὸς Θεω,.quae Marsilius ita interpretatur. p. Dicam equidem. requirere nanque mihi videris tale quiddam pulchrum respondere, quod nunquam alicui turpe videri queat. Soc. Omnino 5 Hip. . pia, recte nuc accipis .audi modb,& vide si quis contra hoc obi jcere possit,dicemq; nihil me laudare pos se. dic per deos citb. Ego vero primum math dii nactam esse per nis orationem existimo: deinde, non ἔπανειν, sed επα- lego. describam autem eam tan-thm partem, in qua vitium inesse arbitror. Σω.
cum hoc modo interpretor. II F. Ego dicam tibi. videris enim mihi quaerere,quomodo tale aliquid pulchrum esse respondeas, quod nullo unquam modo cuiquam turpe esse videatur. O. Plane o Hippia. re- tu quidem nunc putas. mp. Ausculta igitur. aduersus id enim, quod nunc afferam, siquis quod di cere possit habeat, scito me fassurum,nullius me omnino rei narum atque intelligentem esse. Hanc emintcrpretationem veriorem puto. cum autem & Platonis auctoritas tanta sit; & Marsilii couerso merito