M. Antonii Mureti Variarum lectionum libri 15. Ad Hippolytum Estensem, cardinalem, ac principem illustrissimum

발행: 1580년

분량: 467페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

quibus Romani seimonis integritas viguit, inauditum. eo tamen non nullos video,& quide eoruin, qui se non Latine modb, sed etiam, si diis placet, Ciceronis more loqui putant. Decipiuntur autem prae cipue corrupto quodam loco ex Oratione pro domo sua ad pontifices: quem emendare tristitui: ut isti qui se e Nietolii libro ge manos Cicerones esse credunt, errore hoc suo liberentur. Non enim ita locus ille legendus cst: Omnem diu colle tam vim improbortivo,nua inueterata compre so odis atque tacito iam erum bat in acturi , trino audaces duces excepi meo corpore.

Sed hoc modo, ut in antiquis libris esse, homines certi de s de digni affrmant: omne diu collentam vim

improboru quae inurserata compresso odio ais tricito iam erumpebat,nacha tam audaces duces ,excepi meo corpore., Correctuὸ locus e secundo Te finibus. C A D. x x. E i us D E M generis est Odrilicium: quae inepta vox, & nihil plane significans, ita insedit in loco quo dam e secundo De finibus, ut omnes prope iam libros occuparit. ita enim ibi legitur: vi sint etiamst πιο si pueri , qui ministrent. resplendeat his vestu, argen atum, odrilicium, locu3 ipsi. at in libris veteribus nocmodo: Aysimi etiam sti m pueri, qui ministrent . re spondeat his restis , a Gytum, Corinthium aes, aut Deliacum, aedificium, locus ipse. quae quin vera scriptu ta sit, non est cur quisquam dubitandum putet. Ita que ipsum quoq. resplendedi verbum mihi quidem valde suspectum est. nam hoc Vno loco nitebantur qui illud, ut Latinum, recipiebant. nunc autem ,niualiquod aliud testimonium reperiatur; videtur fanaei qu oque lege Papia periculi aliquid imminere. hoc igitur alii cogitabunt.

192쪽

M. ANTONII MURETI

AD HIPPOLYTUM EST ENSEM

VARIARUM LECTIONVM

LIBER SEPTIMUS. sorores uxores ducere, num apud ε theniensis licuerit. C A P. I.

E RELEGANs extat similii Probi ad T . Pomponium Atticum libellus, quo

Graecorum imperatorum vitae mundissi mo ac castissimo orationis genere explicantur. eum nuper cum animi caussa euolueremus,

in ipsa statim praefatione, quiddam deprehendimus, quod ane mirati sumus. Negat enim,Cimoni, summo Atheniensium viro, turpe fuisse , sororem germana habere in matrimonio: quipi . cum ciues eius eodem uterentur instituto. Ego vero de Persis & aliis quibusdam barbaris nationisus Lepcid legeram : de Atheniensibus nihil tale, nisi ab eo, memineram proditum esse. Itaque cum attentius de eo cogitare coe pissem , quasique excutere memoriam meam; reco datus sim loci cuiusdam ex oratione, quam antiquissimus & nobilissimus orator Andocides aduersus Alia cibiadem habuit: qui ex diametro , Ut aiunt, cum eo, quod ab AEmilio dicitur, pugnat. ostendit enim, eam ipsam fuisse caussam, cur Cimon in exilium missus sit, tanquam legum contemptor. neque quicquam

193쪽

IFO M. ANTONII MUR ET I

ei profui ste , quod de ipse Olvmpia vicisset, id pater.

veteres enim illos, non certaminu, aut Vici Oriarum,

sed legum S institutorum , in iudicando habuisse rationcm . Andocidis verba si quis requirit, haec sunt:

legimus: quod mendum esse librariorum puto. ab aliis enim omnibus Cimonem vocari video. Neque pigebit emendare locum quendam e libro sexto Valerii Maximi , ubi de hoc ipso Cimone ita seraptum est: Cimonta vero incunabula opinionestultitia ferunt referta. eius emistultitia imperia salutaria thenien si sinsimul. Ego autem non dubito, quin VOX, stultitia poste nori loco delenda sit. Cimonis enim. non sttillitiae, dicit impcria Atheniensibus salutariae fuisse. I e consiletudine Graecor m nco adhibendi honestas

mulieres ad conuiuia virorum. Illustraim locus ex

nucho Terentii: item blorati Ciceronis e libro primo in Verrem. CAP. II. I N conuiuiis liberius & hilarius sere loqui homines solent: neque quisquam ita seuerus est, qui non inter vinum& epulas tum iocetur intcrdii ipse, tum libenter iocantes alios audiar. fieri autem vix potest, quin vacuo de seluto animo locantibus non tauquam parum verecundum aliquid excidat: quodque si alibi diceretur , replehensione merita non Caseret . quo circa prudenter olim Graecorum conspςtudo muli

194쪽

VAR. LECT. LIB. VII. ISI.

brem sexum a conuiuiis amouerat: ne l. vlla in virorum sympositis accumbebat mulier, nisi quae quidui .

non audire modo, verum etiam perpeti pollet. Vid . bant enim alioqhai fore, ut aut matronaleni virgilia- lenive pudorem libertas iocantium offenderet, aut

iocandi libertatem illius habita ratio retardaret. Inde igitur est, quod cum apud Terentium Thrasb introduci iussisset in conuiuium Pamptatam, indignata

Thais , minime , inquit, gentium . In conuiuium tu

illam' quod enim suis integram eam acpudicam reddere ac restituere cupiebat, vix id consequi poIIe vi debatur, si hoc, quod postulabat miles,passa esset. Ex eadem etiam consuetudine intelligendium est id quod apud Ciceronem libro primo accusationis legi tur. Posteaquam stis calere res Rubrio vise est

inauit, Philodame, cur ad nos filiam tuam non intro vocari iubes Θ homo, qui es summa rauitate , ct iam id aetatis, crparens esset, ob supuit hominis improbi dicito.instare Rubritu. tum iste, ut aliquid responderet, negauit,

moris esse Graecorum , ut in conuiuio virorum accumberent mulieres. hic tum alius ex alia parte. Enimuero si

renuum hoc non e F. v cetur mulier . 'simul ruusuis P ubrius,ut ianuam clauderent,o ipsi adstres assisterent, imperat. .d ubi iste intellexit, id agi, atque id parari, visitae sua vis asserretur , seruos suos adsi vocat: his imperat, visis ἶρα, negliganta, filiam defindant. . Nam quod non nullos ceteroqui non ineruditos homines opinari vidco , id tum a Philodamo pro tem pore confictu messe: quantopere in eo fallantur, vel de his,quae subiiciam,nobilissimis oratoris Ilai,quem veteres Demosthenicae in dicendo facultatis fontem Vocarunt, Verbis cognosci potest. ita enim loquitur in oratione, qua de Pyrrhi cuiu sdam hereditate con- . F. tenditur.

195쪽

aurem innuptas modo virgines, quod quidem sciam, a comitia ijs amouebant: quod haec Varronis verba ostendunt i Uirgo de conuiuio abdicatur ideo , quod maiores/ostri virginis acerbae aures V neris vocabulas imbui noluerunt.

Euripidis locus in nradea correctus cst declaratim.

C A p. III.

I NTER pos 1 TA iurisiurandi religio in obser uandis conuentionibus homines plerunque dili 'tiores facit. quanquam enim boni viri est fidem seruare etiam nullo eiusmodi vinculo alligatam: contin gere tamen videmus , ut saepe caussam aliquam reperiant,qui ea quae receperunt,praestare nolunt: cum in iis quae assirmate quasi deo teste promissa sunt, nemo id facere, nisi plane impius, soleat. itaque prudenter& callide apud Euripidem Medea, cum AEgeus tutum ei apud se hospitium. re promisisset; non temere tamen ei statim fidem habere vult: sed illud ipsum iureiurando sibi confirmari petit . quod cum illami raretur, quaereretque ex ea, an non sibi fideret: ita vafra S astuta mulier respondens inducitur:

196쪽

VAR. LECT. LIB. VI . II

qui quidem versus & aliquot locis deprauati vulgo

leguntur,& a scholiaste, mea quidem sententia, non intelliguntur.ego igitur ita eos interpretor. Fido equi dem tibi. ceterii inimica mihi est Peliae domus: item- qtie Creon. b , nempe Peliae & Creonti: αγε, εμ εκ γοωης, si venerint, cupientes me a finibus tuis abducere: ου αν , tu id non permittes, neque me eis trades: siqitidem iureiurango fidem mihi tuam obligaueris. At si nudis tantum sermonibus mecumcqnueneris: hoc enim est, ly σιμ&ὸς neque deos testes adhibueris: tum te fortassis amice cum illis geres, neque stabis iis, quae inter nos conuenta

Crunt . ea enim vocat . addit deinde causiam probabile, cur vereatur, ne ita eveniat.Cum autem vulgo legatur , aut φθειψαν, ubi ego legendum censeo αν : & Dωαοτος,Vbi ego τος : quantam ea res α Picus scholiastae obiecerit; quamque longe eum a poetae sententia abduxerit: di cerem, si liberet ostentare me in exagitandis aliorum erroribus . nunc eo ingenio sum, ut id, quod mihi v riam videtur, nude ac simpliciter proponere, satius

ducam.

uuid intersit inter imperiuno patris es Aomini. Emendati Afranii versus apud Gellium .

M v L T v M interesse inter imperium patris & do mini, longeq. alia ratione regendos esse liberos, alia senios, multi & philosephi & poetae veteres tradidem in t . nam seruilis quidem animus naturali quodam dominorum odio imbutus, coerceri fere, nisi malo, non potest . liberi, quos cum parentibus arctissimo caritatis vinculo natura copulauit, ossiciis stini, &obsequio, de beneuolentia deuincicndi. sed haben

197쪽

1F4 . M. ANTONII MUR ET Idus diligenter est modus. neque enim laudandi sunt, qui ita indulgenter filios habent, ut ad omnia eorum peccata conniueant: qualis a Terentio inducitur Mitio: multoque minus si qui sc eis praebent inhonestarum libidinum administros, &, quod ait apud Euri'

pidem Medeae nutrix, ημαρτηκου κυπρον

Vt fugiamus cnim proponuntur illa in theatris, non ut imitemur:

Omnes parentes Libane liberis suis, si quelam acient, qui ausultabunt mihi:

mage amico Vtantvrgnato, benevolo. sque ego me id facerestudeo: volo amari a meis.

Volo mei patris me similem, qui , caussa mea, Hauclerio ipse ornatu perfallaciam,uPam amabam abduxit a lenone mulierem. Cueque puduit eum id aetatisfrcophantias Struere, en beneficiis me emere gnatum suum sibi. Eos me decretum ξ per eoui mores Patris. Ham me hodie orauit O gyrippim filiiv, . manti vi Iacerem argenti copiam sibi. Et id ego percupio obsequi gnato meo.

volo amori ob cutum illiud. volo amet me patrem .

Flagitiosa quidem illa sunt, & a paterna lenitate ni -- mium quantum abhorrentia. an vero si quis pater filium aut brachio, aut crure, aut aliqua corporis parte debilitet, inutilemque reddat, teter & immanis ii beatur : qui animum , quo nihil est diuinius, detorquebit , deprauabit, corrumpet, hunc lenem, atque indulgentem putemus ' ego vero immitem potius,&crudelem nominauerim . non hercle minus, quam si desipienti ac deliranti, & mentis vitio morti serum Venenum petenti pro cibo,praebeat eique se nihil negare posse dicat. Satis sit errantes admonere, de ad

198쪽

VAR. LECT. LIB. VII. II s

mista blanditiis setieritate in viam. reducere, lapis erigere, ignoscere: non seu ite, non domo excluctere, non in manicis S copedibus habere: prςcipitare quia dem labates, de suapte sponte ruentes in exitium impellere , non comitatis est, neque Mementiae, sed crudelitatis ,& dementiae: neque hoc qui faciunt, benigni patres, sed importunissimi filiorum suorum hostes sunt iudicandi. Pari quoque propemodum in vitio sunt, qui ad illam sitissimam veritatis normam exigere omnia, quae a liberis fiunt, volunt: neque fas putant,inconsultam illam & improuidam aetatem us. quam offendere, & illectam blanditiis voluptatum a rationis pra scripto deflectere: cum senes quoque ipsos. quibus multo facilius est domitas dc compressas libidines habere , non nunquam tamen abripi earum

a si u , neque ορλιν ναιοῦ perpetub tenere poste videamus . Illi ergo stiperiores a filiis pro amore contemptum feriint. nunquam enim contemptum cognita nequitiaeffugit. hi,quibus, naturae lege vita ipsa cariores este debuerant, eis inuisbs se, odiososque reddunt: & illud consequuntur, ut filii paternae vitae finem; suae principium putent fore. Iam qui ne liberis quidem carus sit,eum consentaneum est, ne ceterae

quidem familiae carum esse. Cui autem dulce quic quam es 3 possit in vita, qui se vivere tota sua domo

norit inulta'

ait ille . non male. nam quid miserius, quam ita via Ucre, Vt neminem Videas, qui te saluum velit 3 quod consequuntur illi, ut dixi , qui metu potius, quam reuerentia quadam , filios in ossicio continendos putant. Itaque praeclare Afranius: m injure p4rentum est vita bilis liberis,

199쪽

. ANTONII MUR ETI

. malunt metui, quam vereri se a juis. euius versus eo libentius ad duxi,ut eme darem. apud

Gellium enim mirabiliter deprauati leguntur. Gare neque exultanti iuuenum libidini frena laxada sunt: neque Drox aetas duriore, quam par est, imperio insegis etiam exasperanda: sed ea utendum dexteritate, viij qui reprenenduntur ipsi, non odio sui,sed amore potius & beneuolentia id fieri sentiant: omninoq;

ita temperanda omnia, ut de ab odio seueritatem c mitas vindicet,& a contemptu sieueritas comitatem. Emendat tu Varronis locin, qui citarur a Nonis. CAP- y A s s E visum : asse pulmentarium .sedeas, quo natura aurigatur, non necessit uao. Ita plane citantur haec

verba Varronis a Nonio: nisi quod librariorum vi tio,sedeas, coniuncte legitur pro, sed eas. Mirum est autem, Victorium,qui liaec verba diligenter considerauit, eorummie sententiam satis commode exposuit, non vidisse, magnu in eis adhuc haerere vitium, ii ue tale, ut sententiam plane absiurdam & ineptamessiciat. nam quid cst tandem, quo natura aurigatur, non necessitudo ἰ 'aut lub aurigatur natura, nisi quo etiam necessitudo Z puto autem tres primas litteras ultimae vocis ab aliquo librario sine causta geminatas este, hoc modo: nec necessitudo. deinde illud,=-, mutatum esse ab aliis in , non . ut plane ita legendum siti in Ie vinum: asse pulmentarium. sedeas, quo natura aurigatur necessitudo. igne ad vitam crebro tralatra esse multa, ab an liquisscriptoribus voces. CAP. VI. I G N E naturae esse animum, plerique Veteres crediderunt . adducebantur autem in eam opinio

nem s

200쪽

nem, quod calore foueri,ac vegetari omnia viderent: rum quod frigere cadauera: unde de frigidam vitai paulum dixit Lucretius. Sed & mouetur per se ignis,& pascitur: quae certo quodam modo propria anim lium sunt. ergo ex ea opinione multa loquendi geri ra fluxere in quotidianam loquendi consuetudinem. nam extinguendi verbum, quod in igne proprium

est, etiam in animalibus dicitur. vi ,- natum, patrem Cum genere extinxem. & animam extinguam sint.bc vivere, ab iis quae animata sunt, ad ignem transfertur. Plautus: Namsi ignis uiuet , tu extinguere extempulo.& Horatius vivas lucernas dixit, accenses: producent tacemae,

rediens fuget astra Phoebus. quod autem mihi rarum in primis visum est, etiam interfectum torrem pro extincto Accius dixit. eius enim extant hi versus Meleagro: Tum suum vitae finem, acybii internecionem stre. Meleagro, ci m torris esset interfectus mei CorrenDu locus e primo Rhetoricorum Aristotelis. item locus Callimachi. ex hymno in Apollinem.

CAP. VII.

A R isTOTELEs libro prinio De arte dicendi, ubi felicitatis partes percenset, ευγηρίαν, id est , ut Victorius erudite & eleganter interpretatur, hi nam commodamque senectutem in eo positam esse dicit, ut & tarde senescat quis, & sine dolore ac molestia senescat: nam neque quei citd deserit iuuentus, seliciter senescere dicendus est; neque is . cuius ingraue centem aetatem magni dolores molestiaeque comitantur . In iis autem verbis, quae statim apud Aristotelem

SEARCH

MENU NAVIGATION