장음표시 사용
211쪽
Eae eodem libelro emendati aliquot loci. ν
PRAEsERTidis cum id tibi casus asserat,mti tecum
petant, quorum amicitia aut contemnenda, aut fugien
uasit. ex codem illo commentariolo sunt haec: in qui bus libentius legerim . ii tecum petant. at hoc non magni momenti est. Illud paulo grauius: quod, rem hon am, scripserunt, ubi sine dubio scribere opo tuerat , hove statem. Quis enim non offendatur, haec egens r i actu planeo iis postulato,ut, quoniam nusta impensa per te 4 i rem honestam , alii lutemacfrimnas omnes optiuuerunt. . Honestatem autem dicit
dignitatem & existimationem . Assentior citam hominini eruditissimo Dionyso Lambino, qui ignora tione antiqui verbi locum hunc ex eodem libro deprauatum iudicat. 7 am cum idpetitior,quod hones aut sine detrimento nostropromitterenon possumΠ quo modo si quis roget, ut contra amicum aliquam caussam recipiamus; besie negandum est: ut o Zendas necessitudinem: demonstres, quam moleste fras: aliis te id re e Ecturum esse persuadeas. neque enim censet ille, ibi legi debere, exastarum: sed, exserturum. idemquς
ita legit ersis illos ex Heautontimorumeno: cistas, eruos: nisi eos, qui, opere rustico Faciundo , seriis victum e arcirenthum. unum etiam locum QNiceronis corrigam: qui in ioptimis ψmnium Manutianis libris asterisco notatuet Ost: deinde alio me conuertam. ItaErgo ibi legitur: Praesertim cum multo magis irascantur iis qui negent, quam iis, quem videant ea caussa impeditum, viscere
quod promisit cupiat, si usto modo possit. Legendum
212쪽
obiecitob leta iam scribendi ratio. Eu enim scribebant, oro ei: & reii pro rei. & de codem genere cete in ad eundena modum, Quod apud Ciceronem in epistolis ad EAtticum legi μr, εν ram, unde impiumsit.
eorum modo integros, modo dimidiatos versus, modo etiam leuiter immutatos scriptis suis immis cuisse; quin & non nunquam unam aut alteram vocem ab iis sumpi in usurpasse, quae tamen facile ab hominibus in eodem stactio tritis agnosceretur. Tale est, qWod in epistola quadam ad Atticum posuit, ενωνιγ n. Cum enim diceret, se, si perfidelem haberet tabellarium, omnia de rep. scripturum pland : sit aliter esset; subobscurE quidem: sed tameo, ut Atticum facile intellecturum confideret:in i inquit,e stili, me Laelium . te Furium sciam. cetera erunt ενα νιγαοῖσ1. Sumpsisse autAn hoc videtur ex Euripide:
apud quem in Rhesbita loquitur chorus:
Frouerbium quoddam, quo Cicero De e iure usus eis, ex Euripide sumptum es se.
P RiNcipi v M libri De senei ute ὀ primo Platonis mM-ων propE ad verbum conuersum esse, ne mo paulum modo humanior nescit. sed quod ibi di centem facit Scipionem de quibusdam senibus, qui bus ita odiosa senectus esset, ut, onus se Arm
213쪽
uius dicerent sustinere: id unde sumptu sit, a nem ne , quod sciam, proditum est . Eruditus sane vir, ac multae lectionis, qui tot millia unum in cor pus contulit , hoc non vidit. Est aute a ex Euripide: apud quem muro χέrs chorus, qui E senibus
constat, iuuentutem quidem celebrat ac praedicat: malam vero, ut veteres loquebantur, aetatem miris modis exagitat; eique multa mala precatur. inter c tera autem, eam dicit onus esse Elna grauius, quo perpetuo prematur senum caput. Versus hi sunt qui tamen vulgo aliter leguntur . sed ego ita legena puto:
Sed & apud Plautum non raro ita senes de aetate ut de graui aliquo ac ponderose onere, loquuntur. Ut Cicero dixit, conficere famam,i a Gratis dicunt
IN dialogo De claris oratoribus ita de Catulo loquitur Brutus: Catulim erat illa quidem minime in m. via te paulo ei Z ante dicitum: sed tamen suavita vocis ct leuis appellatio litterarum bene loquendi fi mam conjecerat . Videtur autem hoc loquendi genus, quo res quaepiam alicui famam conficere dicitur, Graecis manasse. socrates quidem certe apud Platonem in apologia eo xtitur. cum enim dixisset, miritin non nullis vigeri posse, si nulla in re ceteris antecel- labat; quid tandem ipsi tantam famam, tantamque inuidiam conciliare potuisset: Ego inquit, cona-
or rimonstrare potat, quid mihi O semam ct calum
214쪽
niam conieceri . Verba , quibus hoc dicit, haec sunt :
cuod The pomptu de Lacedaemoniis dixit, id in desti tu quoque merito dici posse
EvoLvΕBAM nuper Theodori cuiusdam Metochitae librum, cuius mihi copiam fecerat homo cuphilosephiae ac Theologiae scientia praestans, tum ita comis atq. amabilis, ut cum ipsae suis manibus Gi tiae finxisse ac composuisse videantur, Sixtus Medices Dominicanus . continet autem liber ille centum viginti non sanh contemnendas variis de rebus Asse putationes Graeco sermone contaipt : quarum in una repperimus haec quae stabijciemus in sertunae in- .stabilitatem atque inconstantiam non inurbane, neque illepide dicta: quae nobis caussa suit, cur ea hoc loco proponeremus. Thoopompus historiciis acu leata Lacedaemonios oratione perstingens, improbarum eos mulierum cauponam exercentium lami
les esse dicebat. quae Lospitibus ad se diuertentibus vinum initio & gustatu lume, & vi salubre piobent, callide id astuteque facientes, ut argentum ab , cis eliciant. postea vero aliud infundunt vile, co ruptum & acidum, eoque ipsos uti cogunt. Sic cnim 3c Lacedaemonios initio eius belli quod aduersus Athenienses gesserunt, callide fecisse,ut ceteros Graecos, tanquam suauissimo poculo oblato, allicerent; cum quasi tabellis publice propositis profiterciatur, ac promulgarent, cupere se Graeciam a dominatu Atheniensium vindicare. tost autem eis amarissima &msuauissima pocula miscuisse, resertae Ynd .mo
215쪽
lestiis vitae, & negotiorum acerbissimos dolores inviarentium: cum pinescerent ciuitatibus Xuiros, Mpraesides importunissimos, qui eas tyrannico impe rio premerent, ageremque ea quae asperrima perpes sit,plane a. intolerabilia essent. Sed im quod Theo pompus de Lacedaemoniis dicebat, id meo quidem iudicio de hominum fortuna conuenientius dici potest. qine quidem multis initio obuiam sese ferens, miris eos ad se bladitiis allicit tum inani praesentiunt successsuum laetitia complens, tum spe ita semper in posterum fore. ubi autem inhiantes sibi homines sita leuitate in altum sitstulit, saepe eis praeter opinis nem maximas exhibet dissicultates . nonnumquamellam illos, qui futura non prospicientes, magnos spiritus, ipsius inflati fauore,conceperant, deserit no aliter, quam dolosiis quispiam, & perfidus itincris comes, qui quibus maxime in locis secietate, & viruribus,& mutua defensione opus est, ibi potissimul fugiens confisiim sibi comitem derelinquit. Ita ferETheodorus: cuius liber cum adhuc diuulgatus nomst, iudicaui, si haec ex eo pauca describerem, no malam me a midiosis gratiam ii iturum. Sed Plutarchia in Lysindro hocii sim narrans,Theopompum hunc
Ciceronis e Lucusso corre Im est declaratus lacus. C A P. x v I I I. E x P E m in i libet, ecquid opera mea corrigi ii ossit locus quidam e Ciceronis Lucullo, querit cum deprauatum esse constaret, extiteriit etiam alij.
qui emendare vellent: sed cos, quod petebant , as cutos non pRO. habetur autem ibi sermo de iis quil
216쪽
iineunte adolescentia ita se alicui disciplinae phila
sophorum addixerant, ut eius omnia placita ac de creta sequerentur: & ut Vlysses Homericus ait, .lum Tiresiata apud inferos sapere, ceteros νειν, ita ipsi, qui ex eadem essent haeres, iis veritateni patere solis, ceteros omnis vagari temere,& huc illuc a vero auios ferri iudicarent. negat autem id eos st tuere potuisse: non enim aliorum cognouis te rati nes: ut, omnibus diligenter examinatis ac perpensis, constituerent, qua tandem una cunctae aliae praeponderarentur. Scitum autem est illud,sue, ino δειον est,sive, ut creditur, ψι δπιοδειον:.Mηδε- ἰν
ἀμφω μύθον id igitur non fecisse ipses; sed infirmissimo tempore aetatis, aut obsecutos amico cu
tam , aut una alicuius , quem primum audiissent, oratione captos, de rebus incognitis iudicaste, & ad quamcumque disciplinari quasi tempestate delati essent,ad eam tamquam ad saxum, adhaesisse. Porro eandem stultitiam eleganter exagitauit Lucianus in dialogo qui αλι inscribitui. & multo grauius Oris renes lib.primo κ iniυ. Sed Cicero eius enim.
causi haec suscepta& instituta oratio est ) ita hac de re loquitur: Nam quod dicunt, omnia si credere ei que iudice it suisse spientem: probarem, fidipsum rudes O indocti iudicarepotuissent. Privere enim,qui sit piens,
vel maxime videtur ese spientis . ut potuerunt, o nibiti rebiti auditis, cognitis etiam reliquorum ten tiis, iudicauerunt: aut re simel audita, ad unius si am ctoritatem contulerunt. Ex his postremis verbis cum appareret,aut nullam sententiam essci, aut eam, lumquodammodo cum ipsius Ciceronis mente pugna
ret: visum est homini eruditissimo, &alioqui in sa nandis eiusmodi uubaeribus felicissimo, ita legi d
217쪽
bere: Sed ut potuerunt, Omnibus rebus auditis, cogustis etiam reci ruorum sententiis, iudicare: ita, re et ar dita, ad uniussi auctoritatem contuleru-- . quam ego
correctionem eo probare deterreor; qu Cicero, si ita legamus, fateri videbitur, eos tanta de re iudicare potuisse,si omnium sententias audiissent. at rudes Mindocti erant. non igitur poterant, ne auditis quidem& cognitis omnium sententiis, iudices idonei esse. Quocirca alio modo corrigendum arbitror: nempε ita, ut propotuerunta unuspotuerint: pro illo aut,
substituamus, non im, sedan: totam autem comprehensionem interrogado efferamus, ad hunc modum: Sia,ut potuerint: omnibus rebiu auditis, cognitis etiam . reliquorum sententiis iud carunt an, re semel audita ad ius se auctoritatem contulerunt Z Ita enim duob is modis eorum iudicium reprehendetur. quod neque iudicare potuerunt, cum rudes & indocti essent ut eos potuisse demus sea enim vis inest in his verbis, ut potuerint in non tamen cognouerunt Omnium sententias: sed indicta caussa condemnatis aliis , unius auctoritatem sunt secuti. de rebus autem neque auia ditis neque cognitis recte iudicare nemo quamlibet
sapiens possit. Ciceronis locus ex Pocrate, vi videtur,imitatus.
isocn ATEs clim Euagorae laudationem ad Nicoclem eius filium mitteret, principio usus est pere leganti, valdeque ad ornandum ac commendandum inlinus suum accommodato. putare enim se dixit, si quis eorum quae hic fiunt, sensus ad mortuos perusniret, nihil posse ipsi Euagorae accidere optatius, quam ut res ab ipse praeclare ac fortiter gestae elo
218쪽
que itis alicuius hominis voce, ut ipsarum dignitas posceret , celebrarentur . non erat autem dubium, quin plurimi facturus esset filius id, quod ipsi patri, de quo omnibus modis ornando cogitabat, probatum iri existimaret perbono igitur, perque apposito argumeto usus est rhetor ille cum, cuius laudes oratione sua complexu rus erat, eius ipsius ea de re, qua tenus licebat, iudicium ac sententiam protulit. Vidit id. qui Isocratis libros c u in deliciis habuerat multasque de foribus illius corollas sibi texuerat, Tullius. itaque cum in senatu ageretur de Ser. Sulpicij statua; quam pedestrem statui oportere censeret:ean dem illam I crateam rationem adhibuit: ut non immerito credi possit, cum Isocratis locum ipsi tum iri menter fuisse. Vtrius ue Verba ponam, Ut conferre liceat. Isecrates πς
e νεχειν noις & quae sequuntur. Cicero, . e mihi autem recordanti Ser. Sulpici' multos in no a
familiaritate sermones ,gratior isti videtur, siquis AF sensius in morete, aenea stitua futura, ct ea peis tris magis, quam inaurata equestris. Sub cit deinde uterque orator rationes, quibus verisimile efficiat, cum ill rum fuisse sensum, de quibus honestandis agebatur quodam loco e secundo Se finibuου neque Manut , neque Vi lorij sententiam veram videri.
Cicino lib. secundo De finibus aduersiis Epia Ari sententiam disputans ,qui in constituendis,co
219쪽
3 s M. ANTONII MVRPrisertiandisque amicitiis sitam quemque utilitatem se qui debere assirmauerat: cum aliis argumentis utitur ad eam opinionem labes a standam,tumloc quoquoqubd ista ratione suas quis Me possessiones pluris fa- Ore deberet, quam amicos: cum ex illis uberes cer lique plerumque fructus, ex his damna &molestiae non parum tapE capiantur. His autem verbis Torquatum, quem ab Epicuro dicentem fecerat,alloqui tur: Nu itur utiliorem hunc Tria rium putas
seposse, quam si tua sint Putecllis gramina i quaeve rba iam pridem diligenter ponderans Paulus Manutius iudicauerat,aliquid viiij siibesse in voce,gramina: ostenderatq. se ius icari, pro gramina legendum praedia. Multis annis post, P. Victorius libro vi. Va- .riarum lectionum, vulgatam scripturam defendere
conatus est, planeque pronunciauit, eam mendo carere. Duobus autem argumentis id probat. primum; lubd gramen non tantum valeat certam herbam, qtum αγρωον Graeci vocant, sed alias etiam ostendat,
ex quibus foenum ccsitur. deindo, quiud Cicero lib. secundo De natura Aorum de eadem re disputas, ita scripserit: Pram ct arua, est pecudumgreges diliguntur isto modo, quod β-m ex his capiuntur. Mihi dis sciule & arduum videtur, a duobus eiusmodi hominibus dissentire: quorum utrumque, videbeo, plurimi facio, alterum etiam incredibiliter diligo. sed tameri quia, quod de se fortissimus ille Troianoruni apud
ripidem dicit, - φιλῶ λέγειν τ α ει κ g δε- αν, ρ, non possum reticere, quid mihi vi
deatur. Primum igitur, cur Victorij sententiam non probem: pbst cum Manutio agemus. Quid igitur ait homo eruditissimus Victoriust Gramen proprie qui demesse eam herbam, quam Graeci vocent.'
220쪽
vAR. t Ec T. Lis. Vii: 177hiterdum tamen id nomen patere latius , ita ut coni plectatur eas omnis herbas e quibus cogitur foenum.quod quidem ita esse,nemo nescit,eorum dum taxat, qui Latinarum litterarum penitus itides non sint. foenum esse oporteret, siquis, qui tractaretii
teras, ad hanc rem doctore egeret. Sed illud quoque intelligendum est, quod Victorius, caussae , ut opi nor , s utens, omisit dicere, hoc posteriore modo, graminis nomine selos uti poetas : idque eadem licentia , qtia notum pro quolibet vento, pro qualibet arbore pirium interdum, aut abiciem dicunt. quam licen tiam nunquam sibi sumpsissent, qui seli ita ora tione scribebant: & minime omnium nisi fallor, Cicero. nam qubdin eius scriptis nusquam hoc nomen
legitur, nisi hic, dubio & controuersi, loco , id etsi
tantum valere non deber , Ut haec vox propterea expungatur: multa enim sunt apud Ciceronem singularia , & magna pars librorum ipsius intercidit non
immerito tamen, cum praesertim alia concurrant,
scripturam reddiderit sitspectiorem. Victorius cerib,
quem ego libenter auctorem ac ducem sequor, hoc argumento utitur, Vt e quodam loco ex epistolis de leat vocem, Non postulo tamen, villoc mihi in numerum procedat. nam ipse quoque quandam hoc loco vocem reponere cogito , qtiam nusquam praeterea apud Ciceronem reperiri arbitror id me magis mouet, qubd graminis nomen pro illo toto genere herbarum pratensium, quibus exiccatis δί et
dis ad pastionem animalium utimur, apud Qtos poetas lego. Deinde,ut satis hoc e Ciceronis consuetudine dici posse demus: insulia tamen & illepida erit oratio. hoc enim denique dicet Cicero: Num igitur
νtiliorem tibi hunc Triarium esse posseputa. , quam si ac tuae