장음표시 사용
221쪽
tua sinit Puteolis herba' At, dices: parata hoc loquen- ldi genere intelligit. Et potest cuiquam persuaderi
Ciceronena tam contorte locutum, ut, cum vellet prat x dicere, noluerit ea suo nomine appellare, gramina maluerit: ut qui audirent, legerent Vc, pro graminibus herbaes,pro herbis prata accipere necesse haberent' Nam locum que c primo De natura deorum adduxit Victorius, quid valere ad illam scripturam iconfirmandam credidetrit, nescio : ego, qui eam im pugno, cum ipsum locum valde socere a me puto. Etenim si it dixisset Cicero ; Gravama, & arua pecudum i greges diliguntur isto modo ; lacri r
quiesceri na, Verbum amplius non adderem: nullo modo te scripturae illitas integritate dubitarem .nunc quid ait' Prata, est isma, es pecudum reges dccetera nempe igitur, ut hic prata tuo nomine expressat, ita
illic quoque, si prata dicere voluisset, prata dixis
set, non gramina. recte igitur iudicauit Manutius, Iocum hunc vitio non carere illud minus recte:qubd' sine auctoritate vetusti codicis ,radia, pro, rami
na, substituendum putauit. Ego in quiousdam satis veteribus libris ita sti iptum reperio: Num xtiliorem tibi hunc TNarium puta esse posse, quam sint tua Puteolis anaria' haec postrema vox sita etiam in qui ousdam esim excusis legitur . quae scriptura cum absurdi nihil habeat, cur eiquae vita go recepta est, anteponenda non sit, non video. nihil
enim prohibet, Torquatum hulic granaria quaepiam Puteolis , c quibus magnoa mictus purciperet, ha
222쪽
0ποίου istorum .in me, tam . Illustra im Acin e primo libro Ciceronis V e natura
V E L L Erv s , qui illud' Cicta onem De hatur deorum Epicuri partes tuetur principio disputa loriis suae, veterum philosophoruni super e re sent n-tias ei; itinerando percenset: credi , Votai lilias omnes aut fefelli stet, aut illusisset, constitueret eam, uam sequebatur. Ibi de Aristotele i ta loquens in tacui Arzs tuus in tertio De hilo sia i ro mulum
turbat , a magiisero Platone non dissentiens. &'quae se quuntur. quem locum declarans P is Marsus, dic mo, ut illis temporibus . non dontemnendus millia cnimiain tum notauit, de quibus , tanquana inouis
& a te primum animaduersis. multi hodie, sibi is locent: is igitur libros Aristotelis De caelo renium Do philosophia librum vocari Inatat :&vt stultari Di
nionem suam, quoquo mo so poterat, confirmaret; errorem, ut fit, errore cumulat, librorum eius phi losephi ridiculum quendam: ordinem commentus. primum enim de pnilosophia librum ait esse libros των μετὰ τὰ φυ adi secundum, ii os ἁκ οὶκ territuit,libros de caelo quam ineptiam plii . xibus verbis kxagitare nihil opus est id modb adi no- nere non ab re fuerit, scripsisse . Aristotelerii libis tres, quibus nomen fece id , ης ριφ-, quibus complexus elato quaelii sermonibus a Platone acceperat item l . non nulla Pythagorae do gmata. Ninnerti brorum a Laertio accepimus: qui, in indice siriptorum Aristotelis ponsi, περὶ φαοστ ρ ῶ M 1. . di .
223쪽
β γ. Ipsemet autem corum meminit lib. primo De animo, his verbis: τοῖς me: φιλο φίας μένοις - quae verba ita exponit Simplicius:
his autem facile cognosci potest error illorum qui apud Ciceronem l gebant; Ptitone a nodissentiens.' G bhi, esertio De natura deorum locim eae A 'stotele expressim. CAP. xx Ir. S t M p Ε n existiniaui ea quae libro tertio De nos tura deorum Cicero Cottam dicetem facit, ut bsten dat,in diis virtutem inesse non posse, deprompta este ex Aristotele . Sed ut de hoc meo iudicio ceterorum iudicium faciam hoc loco viriu'. Verba proponam. Ita ergo loquitur Cotta: Quid enim ξ prudentiam ne Deo tribuemuουὶ qua constat exscientia rerum bonarum malarum , ct nec bonarum nec malarum . Cui mali nihil est, nec esse poten, quid huic opis est delectu bο-nqrum 2 malorum Z quid autem ratione Z quid intesti gentia uibus stimur ad eam rem , ut apertis obscura assequamur. at obscurum Seo nihil potest esse. Nam .
i titia , qua suum cuique distribuit, quid pertinet ad
Deos ' hominum eo, societas ct communitaου , ut vos dicitis,iustitiam procreauit. temperantia autem constat'. praetermittendis voluptatibus corporis: cui si locu ' ω- Io es eLE etiam voluptatibu3. nam striis Dem intestis quipolin ' in dolore, an in labore. an in periculo p quor. . rumieum nihil attingit. Apud Aristotelem autem ilibro x. De moribus ad Nicomachum haecleguntii :
224쪽
utriusque orationem non ita magna est dissimilitudo, longe tamen aliud Cottae , aliud philosephi coi silium fuit. ille enim scelerate & impie efficere voluit, nullam ullius generis in diis inesse viriliteiii. hyecum locere vellet, τας λωρ; κας αρε in praestare tu χα πηαῖς , ostendit has humiliores esse &abie ctiores, quina ut in diuinam naturam cotulenirent Praeclarὸ autem Platonici omnes omnino virtutes in
Deo inesse dicebant, sed longe alio modo quain in. hominibus: nempe et δε tn: ας, ψ αὶ πωδ ς. nobis quidem nihil esse certius atque explorati is debet, quam Deum esse principium ac finem omnium vir tutum , bonorumque adeo omnium: ipsi iiii s lumvere ac per se bonum : cetera eo tantum bona, qtiddab ipsi, proficiscuntur, ad eundemque reseruntur. Locus e Miloniana cum duobm Semonuenis uso, altero os comparatu
CLL tib Ε' & invitiose locutus est Cicero in Miloniana, cum illuc venistet, ut fatenduin esset, Clodium d seruis Milonis occisiim fitille . nam qui prospiceret, rem ipsem her se odiosam esse nemo
enim ferὰ est, qui ad caedis mentionem non exhor rescat,& auersetur eum, a quo illa perpetrata dicitii r)noluit eam suo ac proprio nomine appellare; ed eam orationi suae sentetiam intexuit, quae ad auertendum
225쪽
odium,&ad facinus ipsum cacusandum cogitari po tuit aptiissima. Fecerunt inclyti , servi Milonis, quod istos quisque seruos iu tali re facere volui et . nequo enim non satis ex eo intelligitur, occisum Clodium: sed asperitas rei tollitur , mitigatur quidem certe,
sim cogitat quisque aequo l. idem facturum fuisse, si in tale discrimen incidisset. Omnes enim facithignoscunt, cum quis quid fecit,quod ipsi otioque secissent. Vsus est autem in re quidem & dissimili& dispari,sed tamen usus est eadem sententi a Demosthenes in oratione aduersus Midiam. Se eni' dicit, contumeliis affectum, a Midia , id secisse, quod eorum qui iudicabant, quisque sibi faciendum esse
ξ υ, τοῦτο ἐῶ ς ε η . Idem artificium adhibuit sub tilissimus oratorum Lysi sin oratione quam scripsit ei qui Eratosthenem quendam in uxore sita deprehensim occiderat. non enim aperte ac simpliciter dicit, eum a se intersectum, sed consectitum sa quae legibus constituta essent in eos qui talia facinora fa
laostrati Virgiliani ve se quarto 4 eiaos.
F v n o R t M illum quo correpta est Dido, cum cognosset, captum iam esse AEneae abeundi costium, ut magis exprimeret optimus poetarum, comparauit eam cum duobus, qui saepe in tragoediis furentes inducebantur , Pentheo & Oreste . noti autem sint illius versus: Eumenidum veluti demens videt agmina Pentheus,
istum geminum, duplices si ossendere Thebas:
226쪽
Aut Agamemnoniis scenis agitat Dorores Armatam lacibus matrem 2serpentibus atris Cum fugit, ultrices1 Adem in limine Dirae.
ac Seruius eorum exemplorum utrumque a Pacuuio
sumptum esse dicit, qui furentem indu it Pentheum, idemque fecerit Orestem sedentem in Apollinis templo , neque audentem egredi: quod comitata furiis matris umbra limen templi obsideret. ne que sane infitias tuerim , potuisse Virgilium hoc ἱPacuuio sumere. mihi tamen nescio quo modo verisimilius fit, hausiste eum ex ipsis fontibus atque ex fischylo potius, & Euripide, quam e Pacuuio,orna menta operi suo quaesisse. pud Euripidem quidem in Bμchis ita loquitur Penth eus:
i Videre videor iam duos fles mihi, Displices, Thebas. . apud AEschylum autem in Eumenidibus ea spectantur, quo Latinus poeta de Oresto perstringit. aut igitur a Graecis illa repetiit, aut a Pacuuio, qui eas, quas nominauit fabulas verterat
227쪽
LIBER O C TA V VS. Poetarum 2 apum comparatio. illustratus Hora tii versiti, Ne te mei Lamia coronam.
In g N T E R ac ope faciunt poetae, ut se quidem apibus, studium autem situm mellificio cuidam comparent. neque,si quis diligenter inspiciat,parum multa virisque inter se similia reperientur. Apes in struendis operibus suis naturam tantum magistram sequuntur: artem non adhibent. sic & poetae natura tant' in valciat: arte si qui se poetarum nomen tueri posse confidunt , eos grauissimus auctor Plato pronunciat, nihil unquam egregium ac memorabile effecturos. Itaque Pindarus eo se gloriatur aduersariis sitis, Bacchylide nimirum & Simonide, esse silperiorem: quod ipse natura poetast, illi autem didicerint a magistris: in quo tantum esse vult, ut eo potissimum nomine se 3quilae, illos coniorum similes esse dic ti
228쪽
M. ANTONII M vR I LIB. VIII. I 8ς
Apes, nisi icitentiir, innocuae sunt: iritatae figunt aci lcis eos a quibus laesiae sunt, & acerbissimos eis dolores tristigunt. idem poetis ingenium. nulla, ubi non laeduntur, innocentior hominum natio. lacessiti, ita se ulcssi untur, ut interdum eos quibus offensi erant, ad mortem adegi sienarrentur . nam praeter id quod. de Archilocho accepimus ; novi ego, qui hac aetate tantum versibus suis inimico dolorem inusserit, ut ex eo ille sit mortuus. neque non hoc de seipsis poetae praedicant, quorum sint illa:
Caue, caue: namque in malos Upe λω,
Ne quisquam noceat cupido mihipata. at iste, sta me commorit: s melius non tangerς. clamo) Flebit, est insignis tota cantabitur urbe. Quocirca Plato in Minoe praecipit iis qui bonae fammae studiosi sun t, ut diligenter caueant, ne cum poemtis inimicitias sitscipiant. Apes e variis soribus siccum exprimentes , opus ciuicissimum conficiunt. Poetae quoque vagantes per hortos illos Gratiarum dc Veneris, de quibus est apud Pindatum,&ex iis bellissimum quodque carpentes, ea concinn*nt in
mina , quibus ne mel quidem ipsum mellitius videri potest. Inde igiturilla sunt: Floristris ut apes in olbm omnia libant, Omnia nos itidem depascimur aurea dim, Aurea perpetuasemper dignissima vita.
- ego apis a tina fore modo, Grata Orpentis thymaper laborem
229쪽
Tiburis ripin, opero a parum Carmina fingo. Metilb igitur Eustathius ait apem ζο ει υ αγγῶς τὶ
Est etiam, cum poetae iucundissima quadam allegoria utentes, poemata sua coronas Vocant, quibus aiunt, ornari ac re finiri a se caput illius quem laudant: ut in Pythiis : συν ἐυαενεί ι ξω μω τόδε. δ
alibi tape. quod imitatus Horatius dixit: o qua sontibm integris , Gaudes , apricos nee te 'res,
Pimplea dulcis. Deliciae autem meae, Euripides, Hippolytum qu que de hymno, quo Dianam celebrauerat, ita ut di corona quapiam loquentem facit:
. tque equidem hos versus, si potero, vel potius, y cunque potero, Latine exprimam: ut etiam ij qui Graecὶ
230쪽
Graece nesciunt, singularem eorum suavitatena qu quo inodo odoremur. ab iis autem qui Graeca per se satis intelligunt, valde peto,Vt haec mea aut ne legant, aut conniventibus oculis legant: Tibi hanc corollam diua vexilem stro,
nequeproteruum paItor umquam instit hecmi lNeque Dicis umquam venit acies improbae. spis Onasores vere libat integros, P. Puris honestu qu/s rigat lymphis Pudor. Istis, magistri qmos sine opera, perpetem . . - : tura docuit ipsa temperantiam, Fas carpere illinc: improbis autem nos.
e t tu aureae regina vinculum comae
et micas cipe,'ia q*od porgit manus. U & quoniam semel audere coepi, subiungam etinnversus aliquot ex Edyllio, quod abhinc annos no
nalem omnibus maximis honoribus dignis naum, scripsi. In eo igitur ita erat, in tremo: Ipsi ego tum e terra pennis Fblatus a moris, fer Charitum, Heveris i hortos, pidiosi perenni Flore ferar campos, ct vulgo incognita prata. Vnde metens violini, ct purpureos hyacinthos, tactus rosis, immortalest amaranthos,
Non prius 4udito texam tibi more corosiam,
Q a . damvosi expers senii, tua tempora circum. e rdeat, cternos nitens finiis et honore 2 onec ad aquoreis ignotosfluctibus ignes . lara Aria ea rutilatantsigna coronae.