장음표시 사용
281쪽
Σ36 M. ANTONII MURE Trinanis modo ac siiperuacaneus , sed ridiculus etiam meus omnis exiret labor. Illi auteni interea partim mortui sint, partim cessant, tamquam sibi satis esse ducentes, quod nouum opus aliis nuntiarint.Sunt &suci quidam qui quae iampridem.& a me & ab aliis
notata ac publicata sunt, ea colligentes, & pro suis impudenter ve litantes, Plautinas comoedias in quibus multa integra deprauarunt, multa corriapta foedius etiam corruperunt, ut a se in pristinum nitorem restituta, edere non verentur. Quamqua igitur quod in aliis mihi accidit, idem in eis quoque, quae his libris inspergam , mihi euenturum auguratur animus: experiar tamen, neque tantum apud me valere sinam quamlibet iustam indignationem, ut non plus valeat utilitatis publicae ratio. Ac nunc quidem veteres coniecturas meas proponam de quibus lani locis e Truculento: quibus ο - σιρίνηςTumebus aliter medicina facere conatus est. Quod enim ita vulgo legitur:
Supplicium ad te hanc minamstra auri. si mihi rid spice: .id ille ita legendum censet: Si mihi rides,stice.
Supplicium ad te hane minam fra purissimi auri.
neque dum me paenitet conteisturae. QAod autem in ieadem fabula est, . Non enim possunt militares pueri a vis educere: ille ita legit,sta via educier: Ego autem rectum iu dicabam, quod in veteribus libris repereram stania
educier: aut ut in aliis item veteribus , sitanis educier. Seianium enim, aut se tanta, aut, ut apud Dioscori
282쪽
cis & apud Plinium mentio est. Hoc igitur dicit meretrix, no posse militares pueros vilibus & parui pratatu cibis eaucari cuiusmodi est setania. Acnescio quomodo durat, hodieque apud Italos idem loquendi genus in sermone vulgi: visi multa ac magna requiri ad aliquid essciendum significent, licant,aliud requiri quam in spila. Est & caepar genus fetamia. Narride tintinnabulis,semper idem,quod ille tradidit senseram:& praeter locum Zonarae, habebam alium ex
eo i lanios inde accersm duos csi tintinnabulis E em duo eges vir arum inde vise rumadegero: . Vt hodie ad litationem huic se petat satias Ioui. In malam crucem i Zic ibit Iuppiter lenonius. . aetenim extra portam Metiam habitabat carnifex: Mibi comburebantur cadauera damnatorum. Vnde in
illum edepol videre ardente te tra porta Meti
Nunc igitur haec. alia posthia, ut quidque occurret,
I o c v s est: Ciceronis sine i libri primi Aca demicarum quaestionum, d ratiatus ille quidem in omnibus libris sed cuius ita facilis emendatio est,ut diu piguerit me eam in litteras reserre, clim putaremita obtusum neminem fore quin cana facila videret, si paullulum animu aduerteret. Nunc clim videam, nequc hominem eruditissimum Tlunc um,qui ole G uti
283쪽
ganti sane commentario librum illumillustrauit, que alios qui postea Cice nem a se, ut ipsi qui leni putabant, nam quid praestiterint, Videbimus: emendatum ediderunt,quidquam de mendo cogitasse, in-Acabo eum, & pumabo , ne diutius macula illa in , tam polito scriptore naereat. Verba aurem quae dico,
Ciceronis haec sunt Cum Zenone, inquam , xt accepi-- mi , Arcesilas ibi omne certamen instituit, non perti naria aut studio sincendi ut mihi quidem videtur earum rerum obscuritate, quae ad consissionem ignorationis adduxeraut Socratem, reluti amantes Socratem, wemocritum, Unaxagoram, Em . clem, omnes paene veteres, qui nihil cognosci, nihil percipi, nihil sciriptio edixerunt,. Haec Cicero. Sed quomodo , quae , Socrarem amare uerant Democritus, Anaxago ras, Empedocles, & veteres illi, qui ante, ut opinor, mortui erant, quam auia Socratis nasceretur 3 An in
re perspicua nihil pluribus verbis opus est i Neque enim quemquam posthac dubitaturu existimo, quinita legendum sit: ad confisionem gnorationis ataduxerant Soci atem, velut iam ante Socratem, Demo ritum, acie oram, Empedoclam, omnes paene vel 'res. Vt significetissam confessionem ignorantiae non
a Socrate primum indit ham, sed multo ante eum Aveteribus prolatam fuisse. De locis quibusdam e T ruculento Plautinis.
Versus Et sinit ex Truculento: mane dudum hinc ire me iussimater, Ut bisu glandem prandio depromerem. . Post istuc reni, quam aduenit, si dis placet, Ad villam, argentum qui meo debebatp πι
284쪽
Ouis Tarenti erat mercatus de patre. ritpatrem dico esse in orbe. interrogo, deum
Homo crumenam sibi de Gilo detrahit. .. Armas viginti mihi dat. accipio libens. Condo in crumenam. iste abyt. Coperperamino ouis in crumena hac in urbem detuli.
Quis auteni est, qui diuinare possit ,quas dicat oues perperaminas' sed nimirum corniptus est locus. logendumque hoc modo:
ego propere minas i Ouis in crumena hac in urbem detuli.
De pecunia enim, id est de illis viginti minis, quas
pro ovibus acceperat, ita ut de ovibus loquitur; e dem urbanitate, qua viginti item minas pro sinis acceptas vocat alibi asinos. Nimis vestemhabereperticam mire qm ver
hinos , rae occeperint clamare hinc ex crumena. Simul autem eb ali ait , qudd oves quae ventrem I losiim non haberent, vocabant oves minas aut apicas, quas etiam in emendo retinebant: ut est apud
Varronem libro secundo De re rustica. Erant illla igitur plane oves minae: neque enim pilosi sunt numini. Quod autem sequitur: .Fuit edepol Asars meo teriratus patri. Nam oues illiuου haud longe absῖnt a lupis. Inde dictum est, qudd lupas Marti sacras putabant. Vnde & huius urbis conditores, quod a Marte geniti essent, aluisse dicitur lupa. lupas etiam vocabant me retrices a quibus non longe adesse dicit eas oves quas ipse tunc in crumena serebat. Parua sunt haec, & Ω-cilla : dicet aliquis. fateor. neque ego ea pro magnis
285쪽
a o M. ANTONII MURE Traut reconditis vendito. Sed tamen quae homines eruditissimi obscura sibi esse falsi sunt, ea illustrasse me numquam pigebit. De Mitylene Horatirisci duo instrati
NON temere est, quod Horatius Mitylenen inter urbes pulcherrimas numerat: tum in Odis; Laudabunt ali3 pulchram odo' aut Miutino:
tum in Epistolis: incolumi T. Odos ct Mitylene pulchra scit, quod
uula si itis, campestre niualibuου auris. Talem enim fere misse proditum est, quales sunt quae hodie non Italiae mod5,sed uniuerso orbi terrarum ornamento sunt Venetiae. Nam & in Mitylenen in , fluens mare multis eam curipis distinguebat, ac dissecabat :& pontes tota Vrbe plurimi erant ex candido ac polito lapide facti, ut non urbs, sed insula amoenissima videretur. Id ita exponit dulcissimus ac suauissimus scriptor Longus principio mimn ν his ver
libentius ex eo pauca haec protuli, qubd de confirmant Horatij de nobilissima urbe testimonium, &Longi liber lectu dignissimus nondum , quod sciani, publicum accepit Ist stratus locus Horatir ex Odis., C Ap. XVII. . P E R ELE G A NT i comparatione usus est Flaccusode duodecima libri primi, cum ornare Caesarem
286쪽
VAR. L FC T. Li B. L . a i uicat, inquit, inter omnes ' Iulium iam , velut inter di
In eo autein imitatus est Pindarum: etsi quod hic noster de luna, id Graecus ille in Isthmias de lucifero dixerat. λαμπει ἀο, , ρος , τάς α ροις A Luna autem obscurari ceterarum stellarum splendorem, suauissimis versibus dixeratetiam Sappho:
sed& Q unius Smyrnaeus in celebranda Penthesilea eandem comparationem adhibuit:
Puto autem huiusmodi locorum collatione, ac cinitentione inter se,& magis elucere veterum poetarcimpraestantiam, eiusdem gloriae cupidos, quomodo iii eis imitandis versari debeant, admoneri. Emendatm er i stratim loci ci quidam Plura chi.
En V Dilio Nis &prii lentiae plenis limus scruptor Plutarchus, in commentariolo quo docuit principum virorum amicitiam ac consuetudinem cruditis hominibus non esse fugiendam, sed expetendam potius, & adhibito studio quaerendam: quod multo plus prosint humano generi, si praeceptis, disputationibus, exemplo suo unum aliquem ex ijs qui princi
287쪽
ditissiliuis, quique labore & industria sua numquam
desinit adiuuare honestarum artium studia, ita in terpretatus est: Dimitas autem prancise dignamgM-riam ac potentiam in amicitiys neque sectibitur , neque,
si modice a fluant,auesbitur. Sedi Piritarchi verba
paullo attentius considerasset, vidi siet omnino, ver ba illa, ποσόντα nullo modo ita reddenda
esse,si modice asylvant. Hoc enim ait Plutarchus: homine vere philosephum in parandis ac conciliandis amicis, non illum quide diuitias spectare aut gloria, ac potentiam, ut vulgus selet: sed tamen si inciderit in aliquem diuitem ac potentem qui idem apto ad virtutem ingenio,&modestis, ac compositis moribus sit, non absterreri, neque ipsius consiletudinem propterea refugere, qybd diuitijs ac potentia praestet. Idque statim declarat eleganti simili nidine. Philo septii, inquit, in amandis adolescentibus non formam sequuntur, sed mores, & ingenium,& studium erga liberales disciplinas: neque tamen formosis re formidapi, neque abstinent ab eorum consuetudine, si eosdem modestos ac bene moratos & diu endi cii pidos esse videant. Deinde addit:
potentia principe digna praeditus homo ciuilis ac moderati non abItinebit amando es diligendo , nec verebi'rur aulicus appellari, ct qui principem colat. An quo ceriba plutarchi sententia a rauit: qui hoc ait, Si quis si vir bonus ac eleganti ingenio praeditus, Gai praeterea adiit hoc quoque ut dignitate ac potentia
cellat, non idcirco abstenturum esse sapientem ab
288쪽
ου γλίχυ εχπμ. QVe ille ita reddidit: m qui Uen e uolunt nimis mortauium .
qui bona itidem errant gloriam cst gratiam V principes Iugiendo. quam sentctiam nullo modo ex Plutarchi verbis epici posse, omnes, ut opinor, Vident. Sed hoc facilius exolsare debemus nominem insigniter & cruditiam &industrium,qubd Graeca manifestis deprauata sunt. quae mihi quidem videntur ita emendari posse:
Namque Venerem quicumque res iunt nimis, Feraeque aegrotant, atque qui appetunt nimis.
itidemi qui erga principum ac poterum amicitiam authoe aut il23 modo assediti stat. & puto hanc veriorem esse sci ipturam horum Euripidis versuum, quam quς est qua Stobaeum:
Atque haec eo notaui, iusdemque generis alia posthac fortassis notabo, ut prosim studiosis : non ut ouidquam detraham de gloria &existimatione cruditorum hominum, quos in magnis & arduis operibus interdum dormitantes qui non ferat, aut qui eos propterea minoris faciendos putet ; is mihi ab omni nummitate alienissimus esse videatur.
289쪽
M. ANTONII MURE Tr Tres antiquae voces Ciceroni rei tituta.
V ET i R A quaedam vocabula sum apud Ciceronem, corrupta ab iis qui quicquid minus usitatum est, pro suo iure expungere, S quicQuid collibuit, substituere audent etiam inuitis, naria hoc nonnumquam profitentur, & reclamantibus omnibus libris. quorum nisi regatur & coerceatur audacia , paucis annis in Cicerone minima pars Ciceronis futura est. Quosdam hic proponam locos, ex quibus hoc quod dico intelligi possit. Ita i itur scriptiim est libro quinto De finibus: Scoici restant. hi quidem non vitam aliquam aut alteram a nobu , sed totam ad se nostram philosophiam transtuleriret . atque ut reliqui fres earum rerum qVas ceperunt signet ommutant , sic isti ut tentri nostris pro huis ut e cntur nomina, tamqmiam rerum notas, muta erunt. Sed in libris veteribus, clepserunt,
non, ceperunt. quod sine dubio redium est. c icero ipse alibi: Spartae, rapere ubi puea clepere discunt. Eodem modo peccatum est libro primo De diuinatione, in versibus veteris pocis de assandra: Sed quid oculis rapere vis est derepente a dentibuἰ Non enim rapere Aedrabere legendum est. Et libro secundo Tusculanarum : ingemiscere nonnumquam viro concessum est, id, raro . Eiulatud ne mulieri quidem. Et hic nimirum est fletus quem duodecim tabuia in funeribu3 adhiberi vetuerunt. Neque enim fetu in vetustis libris , sed lessus legitur. Quod autem quidam homo cruditus, pro vetuerunt. voluerserata legi
vult, id tale est, ut ne ipsi quidcm, si diligentius con siderarit, probatum iri putem. O qui-
290쪽
M VLT A sunt adhuc apud Laertium corrupta etsi praeclaram in eo emendando nauauit Opetram, homo&industria&eruditioni praestans, qui libros ipsius cum vetustis exemplaribus collatos haud ita pridem edidit. Nos vero eum de amare ac laudare debemus ob ea quae praes itit,&s quid ii ius dili gentiam fugit, id ingenue cum istudiosis communicare. In vita igitur Socratis hinc enim exordiemur)ita scriptum est: οι οσιου πια οι z. 'γε. Sed qui Plato
nem vel primoribus , ut dicitur, labris attigerunt, satis sciunt, non fui te illatii Piam, quam Eu thyphro intendebat patri: accusabat enim eum, iubdmercenarium quendam cnectilet: ut dubium non sit, quin pro ξεδε u legondum sit, ξενο πιιM. Paulopbst autem , ubi Euclidem a Socrate reprehensum narrat , quod in contentiosis Syllogi sinis nimium studium poneret, ita legitur : τλ αλι
γ ν ct si aliter Victorius. Et quoniam, quam haec, quae tradimus, inter se cohaereant, non valde laboramus , addemus alium locum cx Heraclidis vita ,ubi unius litterae deprauatio festiuam S c legantem hi stariam corrupit. eli autem haec: Dioni im i celathementu, qui, ut est apud Ciceronem, propter dolorem octilorum a Stoicis desciuit, π in Sp curi castra se contulit is igitur Dionystim cum tra se tam quandan scripsisset, cui Parthenopaeo nomen'cerat. Sophocli; im nomen inscripsit. Hac ementita interiptione dei hi sus Heraclides in commentariis quibusdam suis versus ex ue ea fa-