Institutiones juris canonici in varios tractatus divisae auctore D. Bouix Tractatus De Parocho ubi et de vicariis parochialibus, necnon monialium, militum et xenodochiorum cappellanis

발행: 1855년

분량: 722페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

PABA PRIMA.

tutellectam. Becensionem nostram hic claudemus; adeo enim ultimis temporibus pullularunt ejusmodi libri, ut totam Europam sicut torrens iuvaserint, et hodiedum bibliothecas oppleant. Salis Sit pro coronide memorasse synodos schismaticas Ultrajectensem et Pistoiensem, in quibus parochi tanquam judices fidei sederunt, et hac formula usi sunt, ego X. judicans sum

Quonam leudat parochismus, et quantum perieuli hodiedum svh istu pestiferosIstemate latea .

I. Ad quoenam eritialia eonsectaria parochisanus logiee deducat.

- Becolamus praecipua illius Ustematis placita. Parochus, jure divino, habet in plebem suam immediatam jurisdictionem ; Episcopus vero in eamdem plebem jurisdictionem non habet nisi mediante parocho. Hinc sequitur logice Episcopum nihil omnino posse in parochia ordinare, nec in ea ipse praedicare aut consessioues audire, aut aliis ad id peragendum facultatem sacere, nullam denique per se aut alios functionem Sacram peragere, nisi mediante, ac proinde consentiente parocho : qui si consentire renuat, ligata remanet omnis Episcopi tu parochiam potestas; si enim obstante parocho quidquam tentaret, id ageret ex jurisdictioue immediata, quae ad eum non pertinet, Sed exclusive ad parochum. Item parochus est Sponsus Verus et proprie dictus suae parochiae : de natura autem spiritualis sponsalitii est, ut sit perpetuum; ergo dari nequit curatus Seu curam alicujus populi habens revocabilis ad nubum; sed ejus ossicium tam est perpetuum, quam ossicium Episcopi. Item parochus est pastor proprie dictus : paStoratus autem potestatem includit gregem regendi et gubernandi, ac proinde jurisdictiouem etiam sori cateriai; ac proinde pote-

102쪽

92 TRACTATUS DE PAROCHO.

Statem excommunicandi : cumque aliunde jurisdictio ni finis parochi sit immediata, privative ad Ephscopum, nec fori etiam externi ullum actum exercere poterit Episcopus circa parOchiam et parochianos, nisi consentiente paroelio. Item parochi jurisdictio est ordinaria, eo sensu quod delegare pomit : ergo pro arbitrio quemlibet presbo terum, absque ullo interveniuΕpiscopi, poterit approbare et depulare ad priedicandum et Sacramcntum paenitentiae ministrandum in sua parochia. Et tandem, cum parochus haec omnia jura habeat ex institutione divina, a Christo nempe immediate accepta, et ipsius ossicio divina auctoritate alligata, a nullo poterunt ejusmodi jura restringi; et, Si Episcopus, Papa, Vel concilium secumenicum legem ferat jura parochialia praedicta coarctantem, lex illa irrita erit, cum non possit ecclesia jus divinum immutaro. Afortiori irritum foret decretum, quo sublatis parochis Episcopus immediate per se vellet curam dioecesis agere, cum PR-rochi tam pertineant ad hierarchiam Ecclesiae integritati necessariam, quam ipsi Episcopi et Papa ; nec magis stare possit Ecclesia sine parochis quam sine Episcopis. Ne rem in longum protraham, satis inde patet generale ex parochismi systemate consectorium; cum scilicet, de jure saltem, ut volunt, totus mundus in parochias divisus sit, et uniuscujusque parochiar regimen ad parochum immediate, idest, vere et ossicae iter pertineat, ad Papam autem et Episcopos nisi mediate, idest, inessicaciter et derisorie, sequitur gubernationem universalis Ecclesiae ad parochos Vere pertinere, non autem ad EpiSe pos Romanum ve Pontificem. Ergo clamabunt merito prole-

flantes inutilis Papa et inutiles Episcopi; sint tantummodo in singulis plebibus pastores, sui et independentis juris. Τolam ergo Ecclesiae divinam constitutionem subvertit parochismisystema.

Et notatu dignum est, non tantum Jangen istas tu extollendis Parochis navasse operam; sed et apertos Ecclesiae hostes atque incredulos : quibus data qualibet turbationum politicarum Occasione solitum est, lamentari paupertatem et dejectionem Diuitiaco by Corale

103쪽

PARS PRIMA.

postorum qui portant pondus diei et aestus, invehi in tyrannicam Episcoporum dominationem, et excitare parochos ad sua defendenda dura. Quod sapienter advertens Nardi, parochus ut ipse, at non parochista, Sic causam hujus incredulorum agendi rationis aperit: a Quando increduli reliquum sacera dotium deprimunt et parochos extollunt , id non potest nobisa uou eme cauin timoris. At cur, inquis, extollunt parochos Τ. De hoc in decursu operis praebebitur ratio. Interea ad unuma attendatur velim : ipsis nempe perSuasum eSt absque reli-κ gione aliqua Stare populum non poMe : jam Vero, conlua multis oppresso Summo Pontifice, transmula lis in larvasa inanes Episcopis, contemptu et calumniis resperso reliquo a tam seculari quam regulari clero; interea vero admonitisu populis ut in parochis agnoseant omnia ad roligionis exerci-u lium necessaria, sacile iunuitur caeteros de medio tolli posse: u et ecce ad januam ProtestantismuS : reliquam permula- i lionem tempus perficiet. Is iniquorum scopus; inscii adlabo- a rant proborum nonnulli. M Nardi, lom. i, PriPs., Pag. X,

II. Ouantum hodie tum lateat periculi in superstitibus et nondum penitus eradicatis parochismi sterminibus. - Error, tui

vicinioribus temporibus allas radices egit, et qui, licet variis Sedis Apostolicae damnationibus compressus, nova hodiedum hinc inde exerit evolutionum inutamina, maximi adhuc pertinculi censendus est. Tale porro seSe exhibet parochisticum 87stema. u Proxime elapSO Saeculo, ait Nardi, parochismusa apud Gallos in gigantem excreverat, radicesque alte de et fixerat; et cuique in rebus eccleSiasticis Versato notum est, u tot suisse in hunc sensum a novatoribus editos libellos, adu indubitam juris sui extensionem tot inductos parochos, a capito debiles, aut ambitionis lepra morbidos, ut non in a diocris tempestatis fluctibus Galliae Episcopi exagitati su u rint. Et quidem grassanti errori consulationibus, directisques ad ecclesias suas instructionibus, atque etiam fortiter u arrepta pastorali virga sese opposuerunt. At multo facilius,

104쪽

94 TRACTATUS DE PAROCHO.

a ut mihi videtur, sedata fuisset tempestas. si, pro totius et antiquitatis more, ad Sedem Apostolicam recursum hae dea re instituissent, atque inde reportassent damnationis senu tentiam in exortas ejusmodi temeritates, atque in erroneau e quibus oriebantur placita. Declarato scilicet, parochos a non eme pastores, atque desinitis paucis quibusdam aliisu punctiA, facta fuisset tranquillitas. Ast ipsi mei Galliae Epi-α scopi parochos pastorum nomine insigniebant ; quem titulumst iisdem debori pro certo habere videbuntur; idque numerou sissima Iansenistarum secta persuadere omni arte tentabat. st Hinc non mirum res eo venisse discriminis. η Nardi, tom. 1, pag. 197.ὶ Errorem autem a theoria ad praxim subme perductum testantur nimis multa facta et scandala. In parochia diceresis Burdigalensis, Ambages vulgo diela, obstitit paroelius no quoddam matrimonium celebraretur coram Sacerdote, quem ad hoe delegaverat et miserat Archiepiscopus. Parisiis parochus Sancti Bochi, dominus Coi et, a predicatione prohibuit quosdam regulares, a Cardinali Archiepiseopode Noailles approbatos, et ad id muneris in praedicta parochia obeundum designatos et missos. Quibus duobus factis a Nardo memoratis 'om. i, pag. 20έ) alia addi possent quamplurima. Libri autem illo orrore inlaeti, non destructi sunt, sed hodie- dum ecclesiasticas bibliothecas, etiam seminariorum, replent. Mirum ergo potius esset, non aliquid ad nostra usque tempora

climanasse Veneni.

Et revera superstitem adhuc errorem testantur non pauci variis in rcgionibus recens oditi libri, a quibus designandis Dareo, ne rem Polemieam cum viris viventibus aggrediar, quod me ab harum institutionum scopo nimis fluerteret. Id mihi persuasum, nostris adhuc temporibus parochismi sive presisterianismi latere anguem in herba. Cavendum proin Episcopis osse, ac sedulo invigilandum, ne periculosa re i- iseant superioris saeculi tentamina. Dum autem periculum ex presbyterianismo memoramus, ex proposito ad illegitimas parochorum praetentiones fore Diuii tred by Cooste

105쪽

exclusi ve respicimus, et tacemuη de eanoni eis sive eathedra libus capitulis. Licet enim canonicorum capitula multoties etiam ad indebita sese Erexerint, et molestiis Episeopos injuste exagitaverint ut monumenta testantur historica , nunquam tamen serio jurium suorum ex innitutione divina ullum aedis.cium exstruxerunt; sed tota quaestio in variis eorum cum mi- seopis disceptationibus versabatur circa jura, positive ipsis tib Ecclesia concessa ; auctoritate proin Ecclesiastiea revocabilia et mulabilia. Unde per minimos ad Sedem Apostoli eam eongregationesve romanas recursus ejusmodi controversiae efficaciter definiri et pacari possunt. Verum quidem est, in Galli ucanonicos quandoque sustinuisse jura sibi ex veteri consuetudinc firmata, non posse, etiam per Sedem Apostoli eam conciliumve cecumeni eum tolli; atque ideo ausi sunt concilii Didonni vi receptioni in contrariam adnitentibus Episcopis obsistere, et recursum ad partamenta minitari; alucro ita arguebant ex funesto galliennismi principio, non posse Aposfolicam Sedems umenicamve synodum antiquam alicujus regionis diseiplinam immutare, nisi mutationem aeceptantibus illius regionis Melesiis ἰet ab abusu reclesiasticae potestatis legitime fieri ad prinemem temporalem recursum. Principium illud, quod tunc temporis tuebantur Episeopi, sibi logice applicabant cathedralia capitula. Iura autem sua ex institutione divina sibi competere, esseque a Christo immutabiliter tradita non jactabant. Hodie vero in Gallia, cum Ecclesiae omnes recentis sint erectionis et creationis, nullam allegare possunt canocici antiquam et imm

morabilem consuetudinem; et, sublato gallicanismi praefato errore, cliamsi exstent alicubi antiqua et privilegiata capitulorum jura, nunquam negabunt canonici ea posse a Sede Apostolica abrogari aut moderari. Non enim se saeiunt institutionis divinae, sed ad sum mn m apostolicae, quod non impedit quineorum jura sint per legem ecclesiasticam variabilia ; ita ut etiam absolute possint omnia mundi eapitula de medio tolli

106쪽

96 TRACTATUS DR PAROCHO. Ad curatorum autem parochisticas praetentiones si respiciamus, alio prorsus modo res se habet. Ipsorum gradus sive ordo,

ut volunt, ad Ecclesiae integritatem pertinet: sua jura a Christo ipso immediate tenoui : quae a nulla proinde ecclesiastica potestate auferri aut coarctari queant; cum institutionem Christi Ecclesia mutare non possit : dum ergo haec jura ita extendunt ut Episcoporum et Sedis etiam Apostolicae potestatem ad nihilum fere redigant, frustra illos Ecclesiae decretis et legibus ad saniora reducere tentabis; tu Suo quippe institutionis divinae propugnaculo hujusmodi remediis inaccessi consistent. Unde patet, Verum hodie ut quasi totum ex presbyterianismo pertimescendum periculum, sub parochismo

latere.

Haec operae pretium Visum est cursim tu antecessum exponere de pestifero parochistarum ustemate. Nunc ad convellendas singulas erronei illius aedificii partes, pandendamque genuinam parochorum institutionem manum admoveamus.

PAROCHI NON CONSTITUUNT TERTIUM HIERARCHIAE DIVI ims INSTITUTAE ORDINEM.

Qui parochismi sive presbγterianismi historiam attente

lustraverit, lacile ad Iertet eum ex errore, quem nunc consutandum aggredimur, tanquam ex Praecipua arce Sust, arma, et fraudes, et ad resistendum audaciam depromere consuevisse. Id nempe ante omnia totis viribus tuentur par histae, institutos a Christo fuisse curatos tanquam hierarchas, et tamquam tertium hierarchise ecelesiastiear onuinem. Primum videlicet hierarchiae ordiuem agnoscunt in Bomano Pontisce; secundum in Episcopis; tertium in parochis. Papam et Epia Scopos majores; par hOS vero minores hierarchas et praelatos Distiirco by Corale

107쪽

PARS PRIMA.

dietitant. Subjecta quidem Episcopis parochorum divinitus aecepta auctoritas : at sicut Romano antisti subjectus quisque Episcopus. Sua jura divinitus instituta adversus Papam tueri fas est Episcopis : par autem parochorum erga Episcopum conditio. Hinc ad omnia sua erronea et Schismatica consectaria saetii gressu decurrunt. Summi ergo momenti eSt propugnaculum istud tertii ordinis hierarchiei parochis attributi cxplodere, ut speciali applicatione argumentorum jam supra expositorum penitus subvertero. Quod ut clariori methodo praestemus, exponemus i ' quibus formulis et quo sensu par chistae tertium hierarchide ordinem in curatis collocaverint; 2' determinabimus quid sit hierarchia, et quaenam variae hierarchide species; 3' ostendemus parochos ad nullum omnino hierarchiae ordinem pertinere.

Quibus surmulis ut quo sensu paroeliisim eoniondserint euratos starinare tertium hieraret,iai divinitus institutae ordinem.

l. Ouid tenuerit Sorbona. - Doctrinam de tertio litera chite, parochis cor Stante, ordine, solebat Sorbona formulis omnino apertiis exprimere et propugnare, ut constat ex pluribus judiciis censoriis ab illa facultate prolatis quae videsis

apud d'Argentre, collectio judiciorum . Unum aut alterum in medium adducemus. Auno i 524 in Dominicanum quemdam nomine Comboni, Sorbonam animadvertisse, reserunt hoc modo ipsa universitatis Parisiensis regesta: a Dum responderet de aulica frater Ludovicus Combonia Praedicator, negavit et Episcopos et curatos esse de jurea divino et immediate a Christo institutos. Qui actui prae-α Sentes erant magistri, eum publice increpaverunt, et sacra et deinde lacultas, re mature discussa pluribus in congrega-u tionibus, jussit ut bacchalaureus ad satisfaciendum scanda-u lo, in sua sorbonica propugnaret doctrinam saepius defini-

108쪽

TRACTATUA DE PAROCHO.

α tam a sacro ordine, triplicem esse hierarchicum ordinem ;a non modo Summum Pontiscem, sed etiam Episcopos et et parochos esse a Christo immediate institutos; neque oppo- et situm posse probabiliter Sustineri, cum certum sit id refra-α gari evangelicae veritati. n Postea occurrit in iisdem regestis propositio, qualem Sustinere et defendere coactus est

supradictus Dominicanus, estque tenoris Sequentis: Ouma modum Petrus a Christo Summus Pontistae ordinatus fuisse creditur, et quilibet coeterorum Apostolorum ab eodem Christo, nullo mediante, Discopus ereatus, et curatorum ordo institutusς eodem que jure disino triplicem illum hierarchieum ordinem Melesia tenet; nec horum opposita cum certum sit evangelieae veritati illa

refragariὶ possunt probabiliter sustineri. Apud d'Argentes, Collectio judiciorum, tot n. 2, parte 2, Pag. 5. Anno 1664, diu 24 mali, librum Iacobi Vcruant Sorbona perstrinxit censura hujusmodi: et Har Sex propositioncs lὶ,

a quatenus asserunt Vel inferunt, potestatem jurisdietionis u ratorum non esse immediate a Christo, quantum ad institutionem

et primarium, salsae Sunt, et decretis sacrae facultatis contra- et ride ; salva semper immediata Episcoporum in praelatos mi-α nores seu curatos et plebem Subditam authoritate. v Αpude Argentre, Collectio judiciorum tom. 3, parte s, pag. 104.ὶ Hinc patot Sorbonam admiSiMe, non tantum divinam parochorum institutionem, eorumque a 72 discipulis derivationem, sed etiam triplicem ordinem hierarchicum ex divina ordinatione constitutum, in quo parochi tertium locum Occuparent, Episcopi secundum, Bomanis Pontificibus in primo stantibus. Est autem notatu digna restrictio haec, salva semper immediata

iscoporum in praelatos minores seu curatos et plebem subditam

authoritate: probat enim Sorbonam, anno saltem 1664, immunem fuisse pestifero par histarum errore, quo immediatam in parochianos jurisdictionem ita curatis adcensent, ut eamdem Episcopis denegent. At ero nullum ejusmodi restrictionis um

ij Agitur de propositionibus e libro Iaei hi vernant oxeerpiis.

109쪽

pARS PRIMA.

stigium in antiquioribus Parisiensis academiae doeumentis reperire potui; et certum est plurimos ipsius doctores in contrariam ivbsse sententiam. Hinc mihi orta Suspicis, opinionem, quae immediatam in parochianos jurisdictionem Episcopo denegat,

a Sorbona nec authentice admissam, nec aperte rejectam ante mediam saeculi decimi septimi partem; tunc vero temporis, ad extrema omnia parochisus et jansenistis ruentibus, visumaeademve praefatae restrictionis fraenum esse opponendum. Attendenda etiam notarum quibus Sorbona utitur moderatio: damnatur nempe tanquam falsa, decretis facultatis contraria, et omni probabilitate utpote evangelio refragatis destituta opinio, quae divinam parochorum institutionem, et eorum in tertio hierarchiae ordine collocationem denegat : at vero a notis acrioribus abstinetur. Nou pauci scriptores putarunt etiam ad notam haereseos Sorbonam processisse, decepti nempe hoc

Ioannis Majoris textu: a Um Episcopi quam curati sunt de jurea divino, quemadmodum Romanus Pontifex; nec aliquis pro et sus homo potest illud jus, ct illas potestates tollere de Eea clesia, plus quam Summum Pontificatum, licet Petrus Palu a danus et Ioannes de Turrecremata teneant oppositum. Sed a quod ipsi tenent, censuit in side haeresim facultas nostra. η Major, in si lib. Sententiarum, dist. 24, q. 3.) Sed Thomassivus tom. I, parte i, lib. 2, c. 26, n. 4ὶ, et ipse etiam jansenistarum patriarcha, Duverger abbas de Suint-Cyran Petrus Aurelius, tona. l, pag. i55 , advertunt ea Verba Majoris, censuit insideho resim, referri tantum ad eos qui docereut omnem episcopatum de medio tolli posse. Et revera nullum reperitur Sorbonae decretum, quo haereseos uotam inusserit iis qui parochorum immedia iam a Christo institutionem, vel triplicem praedictum hierarchide ordinem negarent. Quod notatum voluimus, nequis putet nos velle Sorbouam plus aequo parochlami ream

sacere. Advertendum tandem declarari, a Christo cMe par chos guoad primariam institutionem; quae Ferba magis explicantur in censura anni 1429 adversus Ioannem SarragiuDisilired by Corale

110쪽

100 TRACTATUS DE PAROCHO.

ordinis Praedicatorum, qui sequentibus propositionibus sub

scribere coactus est: omnes potestates juridictionis Melesiae, alio a Papali potestate, sunt ab ipso Christo, quantum ad institutionem et eollationem primariam : a Papa autem et ab Melesia quantum limitationem et dispensationem ministerialem. Hujusmodi potestates sunt de jure divino, et immediate a Deo. Eae t tu evangelii et Metrina Apostolorum habetur Myresse, Apostolis et discipulis a Christo missis authoritatem jurisdietionis fuisse eollatam. Dicere inferiorum praelatorum potestatem jurisdictionis, sive sint sese

seopi, sive sint eurati, esse immediate a Deo, et angeliose et Apost

lime consonat veritati apud Thomasianum, tom. l, Part. i. lib. 2, c. 26, n. 2 . II. Ouid tenuerit Gersonius. - u Domini curali sunt in Εcu clesia minores praelati . . . Domini curati in Ecclesia minoresu praelati sunt hierarchiel, hoc est principales aut dominantes, et per primam institutionem Iesu-Christi. Hoc fundatur ina evangelio Luc. 10 ... Evangelium est bulla curatorum. Se- et quitur quod de ordinatione essentiali et stabili sanctae Ecclea si de aeque bene est status curatorum, Sicut ille praelatorum a Cardinalium, Archiepiscopum : imo vero sicut status ipsius et Papae, quamvis non sit adeo perfectus. Sequitur Papamu hunc statum destruere aut avnihilare non posse, cum statusu ille non ex sua proveniat positiva ordinatione, sed sine a medio ex Dei autoritate . . . Sequitur curatos Ecclesiae spona sos esse sicuti praelatos, quamvis Sint imperfectiores . . . Sina quitur Papam, aut alium quemvis, jus hoc nempe eontionandi a curatis auferre aut impedire non debere. Et ideo nullus ina Ecclesia corum concionari debet absque eorum facultate ... D

Opora Gersonii, tom. 2, p. 436 editio Ellios Dupin. a Sequitura praelatos et curatos subdelegare posse, Veluti ordinariam ha- a bentes jurisdictionem ... v Ibid. , pag. 439. et Maneat impedia turbatus hierarchicus ordo et ementialis Ecclesiae, praelato-a rum et curatorum, quorum potiMime Papa defensor, non

et destitutor esse debet. v Ibid. , pag. 446.ὶ Εx adductis texti

SEARCH

MENU NAVIGATION