장음표시 사용
121쪽
4' Quoad sedis Apostoliete aut conciliorum decreta, quibus d niatur divina parochorum institutio, nulla reperire potum runt parochisiae; et ideo confugiunt ad bullam evangelii; utique quia bulla omni ponti sieta, id est, omni ipsis favente decisione destitutos se bene norunt. Ergo revera prorsus inanes et nullius valoris sunt probati os a parochinis adductae, ut tertium hierarchi eum juriiudietionis ordinem parochis ex divina institutione vindieent.
Pnop ITIo II . - Historica par horum origo, probat eos esse institutionis ecclesiastica'. - Nam Supra eam originem rimando,
hine duo lacta probavimus: l ' nullos exstitisse prioribus saeculis paroelios; 2' per annos mille civitates Roma forte et Alexandria excepti ea institutione earuisse. Atque id recentiores jam eruditos pro explorato habere vidimus. Porro inde tota subvertitur parochorum divinitus institutorum hypo-tlimis. Nam si Christus ipse parochos iustituisset, qui proprio nomine sub Episcopis gingulas dioecescon regiunculas gubernarent, sicut Episcopi sub Papa singulas dioeceses regunt, Apostoli profecto, et proximi eorum successores, juxta hane
divini sundatoris institutionem et mcutem universalem Ecclesiam ordinassent. Alioquin enim dicendum foret eos, aut sui amentalem et essentialem Ecclesiae constitutionem, a Christo ipsis revelatam, perperam intellexisse, aut noluisse eam ad executionem deducere : quae utraque hγpothesis non tantum repugnat, sed impia et blasphema est. Atqui neque Apostoli, neque eorum per decem saecula successores id praestiterunt; ergo.
Unde, si agatur de hierarchia jurisdictionis, salsum est paroelios constituere tertium ex divina institutione hierarchien mordinem. Aliunde idem falsum est, si agatur de hierarchia ordinis. Ergo rejiciendum omnino est systema, tanto tempore in Gallia praesertim et a Sorbona) propugnatum, de parochis tertium hierarchite divinitus institutae ordinem consantibus. Habenda Milicet parochorum institutio tanquam mere ecclesiastica, utiliter quidem suo tempore inducta, quae lamen ad
122쪽
essentialem Ecclesiae constitutionem, ipsiusque divinitus statutam hierarchiam nequaquam pertineat; ut adeo possit dilaci plinaribus decretis, pro temporum Di locorum ratione, immutari ; imo et de toto mundo, si et qualido Ecclesiae videbitur,
Pro quaestionis autem gravitate, et erroriis quem consutamus nimium adhuc perdurante lue, operae pretium visum eSi subnectere, quae de eodem argumento, Sacrae Congregationis
Concilii nomine, ad Εhrudunensem Archiepiscopum scribebat clarissimus Gerdil : et Magnam cordi nostro tristiliam attulitu quod significas, passim vulgari per tuam dioecesim infaustum et libellum, parochorum Delphinatus nomine popularibus α comitiis inscriptum ... De hierarchia ecclesiastica sertur haecu perscripta esse libelli sententia : Non alios esse posse verosa hieraretiis praeterquam Papam, Episcopos et par hos e hunc u fuisse septem octove saeculis pulcherrimum Ecelesita statum :a opus Me divinum fuisse, deinceps humano consilio perturbatum, et eum videlicet contra jus fasque prodire eae perunt titulares sine et functione, ministri sine munere, pastores sine streste, praemSterea ad hierarchis essentiam vel integritatem pertinere se conten- ι dentes. Ouo factum, ut perturbata pace, quin suos inter praepo-α sitos vigere debet, magnam Melesia glorioe suae partem amiserit.
et Atque haec quidem merito sunt a te reprehensa. Nam quod et Episcopi, sacerdotesve, nullo etiam administrationis ordi- et nariae munere fungentes, tardius tantum, per fraudem, nec α sine ingenti Ecclesiae dedecore, in ecclesiasticam hiera a chiam irrepserint; quod et inferiores ministri, quin et ipsi- a mei diaconi ab ea rejiciantur, id cum a veritate, tum au Τridentini sanctionibus abhorret quam maxime. Noverant a Patres Tridenties, primis etiam saeculis plures ejusmodi Epi-α Scopos et Sacerdotes, nulli peculiari administrationi addiu clos, in hierarchia ecclesiastica constitiisse : plures et suis et temporibus videbant conditionis ejusdem in Ecclesia cona sistere : nihilominus sic universe de hierarchia statuendum a censuere seM. 23, can. 6ὶ : Si quis diseria in Ecclesia cath Disiligod by Corale
123쪽
et lim non esse hierarchiam divina ordinatione institutam, quina constat ea Episcopis, presbyteris et ministris, anathema sit. Quou dogmatico canone manifestum est, in hierare lita, divina orditi natione institula, comprehendi, non Episcopos tantum, aut a parochos quos nec nominatim concilium memorat , veruma indesinitis verbis presbyteros; tum et ministros, quos inter u primo gradu et loco diaconos censeri constans ab apostolicisu temporibus Ecclesiae traditio confirmavit u Quod si primordia hierarchiae ab apostolicis usque ducta
a temporibus recolere memoria VolumuS, expresSam eorumu speciem ac sormam referet magnus ille Apostolorum disci-u pulus, summae Vir in EccleSia auctoritatis, martyr Ignatius :α Locutus sum, inquit, magna voce, Dei voce : Discopo attendite, u et presbyteris et diaconis sepist. ad Philad. . Τum in epistola ad et Smyrnaeos : Omnes Episcopum sequimini, ut Iesu Christus Pa- et trem; et presbyterum ut Apostolos ἰ diaconos autem revereaminia ut Dei mandatum. En hierarchiam divina ordinatione constin tutam, constantem ex Epi Seopo, presbyteris et diaconis, a sine quibus ad Τrallenses) Ecclesia non vocatur. Quae porro u sint in ea partes Episcopi, pergit SmyrnaeoS docere '. Nullusu sine hiscopo aliquid operetur eorum, quin conveniunt in Ecclesia. u Illa firma gratiarum actio reputetur, c ue Sub ipso est, Nel quama utique ipse concesserit. Ubi apparet Episcopus, illis multitudou sit: quemadmodum utique ubi est Christus Iesus, illic eatholimu Melesia. Non licitum est sine Episcopo neque baptizare, nequeu Agapen furere e sed quod utique ille probaverit, hoc est Deo u beneplacitum, ut stabile sit et firmum omne quod agitur. Hono- a rans Episcopum a Deo honoratus est 2 qui occultuam ab Episeopou aliquid operatur, diabolo praestat obsequium. Ex his constatu hunc fuisse statum presbyterorum in Ecclesia, ut quamvisu pro potestate ordini divinitus adjuncta, apti essent atque u idonei ad sacerdotalia munera sungenda, nulli accedere ad et ea fas esset, nisi jussu ac nutu Episcopi. Nulla erat singulisa presbyteris singularis attribula portio gregis quam regeret; a sed in universo grege regendo Suam quisque pro loco ae8Disii tred by Corale
124쪽
η tempore operam navabat, prout Episcopo expedire vid a batur. Si qui baptigandi essent, si ad Agapen conveniendum v erat, si quod aliud obeundum ministerium, o presbyterorum et coetu evocabatur ab Episcopo qui baptizaret, qui Agapin praesideret, qui praescriptum ossicium expleret. In hae hie- et rarchide descriptione, quae probatissimo teste Ignatio ab et Apostolorum aetate pluribus certe in ecclesiis viguit, multi K quidem presbyteri suisse perhibentur, nullus qui peculiaria portioni gregis regendae addictus csset, nullus adeo quin parochus proprie dici posset ; cum potius ita comparatia essent, ut per univeream Ecclesiam eui adscripti erant, quae et parochorum sunt munia, omnes indiscriminatim ac per viceqn obirent, prout hoc vel illo loco, hoc vel illud munus obire et jussi erant ab Episcopo. K Quo patet quam imperite primum dictum sit, per septema octove priora Mecula non alios hierarchiae compotes fuisse et praeterquam Papam, Episcopos et parochos, ipsismet pree a teritis diaconis, quos Dei mandato in ea fuisse diserte traditu Ignatius; quam inconsulto dein subjunctum, nonnisi praeteret jus lasque, nec sine immani Ecclesiae dedecore invectos essea in hierarchiam qui, tametsi sacerdotii honore insigniti, nulla κ pollent peculiari praesectura in Ecclesia... Non ignorat et amplitudo tua, quam multa praeterea synodi et Patres a monumenta in eam rem suppeditent; ex quibus magna exu parte collatis, clarus luter vestros theologus Ludovicus Tho- a massinus parte i, lib. 2, c. 21, n. 8ὶ hanc veIuti summam a colligit : Primis illis initiis solus vulgo baptizabat Episeopus,
a solus altaribus poenitentes reconciliabat, solus agerebat, nisi et quem eae presbyteris suum substitueret in Deum, et offerre jub a ret. Putire et in minimis quibusque urbibus una erat tantum
a melesia; fons unus baptismalis. v Gerdilii opera, tona. i5,
125쪽
FALSUM EST PAROCHuM ESAE IUDICEΜ FIDEI ET HABERE VOCEΜDEFINITIVAM IN CONCILIIS.
In eum errorem lapsus olim est Gerson, prout probant haec ipsius verha : De voee definit ira quales eum habeant nempe in concili iis cecum euicis) non est dubium de Episeopis et superioribus
praelatis, sicut juxta praedicta praeticat uvi sarpius invenitur in prioribus eo eiliis. Sed neque videtur ambiguitas esse de mino mbra proelatis, qui sunt curati et hierarehre: neque de illis qui ad hune duplicem pro latorum ordinem reducuntur, quibus non eae privilegio solo, sed eae statu et ordinario jure competit animarum eum, quemadmodum sunt multi abbates, Meani, proe positi,
cum similibus. Illud erroris monstrum, quo praeter Episeopos parochi etiam et caeteri euram animarum ex ossicio habentes constituuntur judices 1idei in conciliis cecumonicis, nulla alia ratione fundat quam nuper edita Sorbonae decisione; id est
decisione ab ipso mei Gersone consecta, cum constet totam Sorbonam tunc temporis in ipsius manu fuisse. Facit ad hoe, nit, determinatio sacroe famultatis theologior Parisiensis nuper edita ..., ubi sie dicitur : Domini curati sunt in Ecclesia minores pro lati et hierarcho, eae primaria institutione Christi. In opusculo de Potestate eretesiastiea, tomo 2, pag. 250, editionis
Excepto tamen Gersone, et nonnullis sorte obscuris aliis, Sequaces postea error ille non habuit; siquidem a gallicanis ipsis, imo et a junsenistis ut mox patebit solebat rejici. Alvero iterum, proxime elapso saeculo, eo veSaniae processit parochismus, seu presbyterianismus, ut inter judices fidei et legislatores quoad disciplinam parochos introducere serio
Eos ut tales tu sua s3 nodo sedere voluit Pistoriensis Episcopus Ricci, atque judicandi de fide praerogativam expresse Diuitiam by Corale
126쪽
ipsis attribuit : Iudices etiam ipsi, inquit, et Metores fidei, d bebant paro 'hi proecepta evangelica docere. Instructis pastoralis, pag. 8l, quam Vide tu opere cui titulus Annotacioni ut Veseo di Pisisa, pag. 62, quarta editio. In actis xero Pistoriensis synodi, S IT, eriguntur in legislatores circa disciplinam. Quod erroris monstrum sic breviter profligari potest :Ι. Ex hulla auctorem sidet, in qua ejusmodi uberratio reperitur expresse condemnata : u 9' Doctrina quae statuit, resoru mationem abuSuum circa ecclesiasticam disciplinam, inu synodis dioecesanis, ab Episcopo et parochis aequaliter penu dere ac stabiliri debere; ac sine libertate decisionis iud a bitam fore subjectionem suggestionibus et jussionibus Epi-
a Scoporum, - falsa, temeraria, episcopalis auetoritatis torsiva, a regiminis hierarchiei subversiva, favens horresi Aeriame au Calvino innovatae. - 10' Item doctrina qua parochi, aliive a sacerdotes in Synodo congregati pronuntiantur una cum
α Episcopo judices fidei, et simul iuncitur judicium in causisu fidei ipsis competere jure proprio, et quidem etiam Peru ordinationem accepto, - falsa, temeraria, ordinis hierarchiciu subversiva, detrahens sirmitati desinitionum judiciorumve d cx gmaticorum Ecclesiae, ad minus erronea. - 1l' Sententia enun-u tians veteri majorum instituto ab apostolicis usque tem p u ribus ducto, per meliora Ecclesiae saecula Servato, receptum v suisse, ut decreta, aut desinitiones, aut Seutentiae etiam si majorum sedium non acceptarentur, nisi recognitae fuissentu et approbatae a Synodo dioeceSana, - falsa, temeraria, a derogans pro sua generalitate obedientiae debitoe constitutionibusu apostolieis, tum et sententiis ab hierarchica superiore legitimati potestate manantibus, schisma fovens et haeresim . . II. Ex tota Patrum traditione et Ecclesiae Praxi. - Argumentum illud suse evolutum reperire est apud multos auctores
catholicos lj : apud Gerdilium autem, breviori licet forma,
i, Videri potest, inter alios, auctor operis eui titulus Patitorite des aeuae puta- sanees. a pagina 24: qui tamen in cipieris. ob gallicanismi offendieula, eause lρgendus
127쪽
majori tamen auctoritate; tum ob praeclaram viri in ecclesiasticis tractationibus gravitatem, tum' quia nomino totius Sacrae Congregationis Concilii, quid in hac re sentiendum sit, in sua ad Ebredunensem Archiepiscopum responsione exponit. Cc tiorem nempe fecerat Sedem Apostolicam Ebredunensis Λ chi praesul, parochorum Delplii natus nomine publicatum suisse et ad popularia comitia directum infaustum libellum, in quo parochos tertium literarchiae ecclesiasticae gradum constituere, seque in causis fidei judices asserebatur; simulque ad potestatem civilem tranferebantur, quae sunt ecclesiasticae potestatis propria. Commissum est rei examen Sacrae Congregati ni Concilii, cujus nomine heste inter alia rescripsit Cardinalis
Gerdit praelaudato Galliae Praesuli :u Quod si, non sine gravi ordinis hierarchiel perturbatione, o studuit auctor libelli par horum jurisdictionem adversus et justam Episeoporum auctoritatem amplificare, quanto ima moderatior clatio in eo se prodit, quod eos in sidui judieiisu Episcopis coaequare non Vereatur. Quae erroris pravitas exu his abunde jam refellitur, quae pro tua prudentia brevitera aeque ac sapienter attigisti; scilicet in conciliis communiter u servatum esse, ut Episcopi desinientes subscriberent, nona item secundi ordinis clerici; quibus tamen non id jurisu Patres invidissent, siquidem divina institutione niteretur :u deinde refragari Ecclesiae Romanae auctoritatem, quae haneu in paroeliis judicii auctoritatem non agnoscit; quo uno su Nu lata videri debet omnis dubitatio. Domum istiusmodi au-u ctoritatem nullo titulo niti, defendive posse; non Sacerdotii. a secus esset presbyteris omnibus communis; non parochialisu institutionis, qua non aliae lacultates parochis tribuuntur, a quam quae ad suas regendas plebes necessariae sunt u Quibus ut et nonnulla confirmationis gratia subjungamus. u certe si vel a remotiori vetustate synodorum quae habitaea sunt rationem attendimus, soli ut plurimum Ephscopi expο- a sitionibus fidei subscripti comperientur; rarius inter Epi- a scopos pauci presbyteri, aut etiam diaeoni; nee suo, sed Diuitiam by Corale
128쪽
a Episcoporum suorum nomine : velut in Ephesina unus a Bescia diaconus pro Carthaginensi: plures in Septima geneu rali synodo sub hac sormula : Leo presbyter sanctae magno
a Dei Melesiae, et Vicarius sedis Sidendia metropoleos, paternas dogmata sequens, et traditioηem ea tholiem Melesim, deflniensa subscripsi: Diphianius peceator, diaconus sanetissimoe Melesios a Cata e Siculorum, provincim, et locum retinens Thomoe sanctisa simi Dehiepiseopi Sardinis, paterna dogmata Sequens et tra-a ditionem catholiem Melesiae, desiniens subscripsi. Itaque sivere ubi exstant, sive ubi non exstaut subscriptores istiusmodi, et perinde sane saeiunt contra sententiam libelli. Namque ubiu non exstant, manifeSto indicio est, Patres non illos aestimasso a judices fidei, quos nec adscriptores habere curaverint : sinu adsuut, dum ipsi met Episcoporum nomine, non Suo, Suba Scribunt, palam loquuntur non penes se, Sed penes Epi-u Scopos, id juris residere. Quanquam si quid juris ex istiusa modi subscriptionibus elici posse videatur, id necesse est,
a non parochis tantum, quos nec vetera illa concilia memorant,
ii sed omnibus indiscriminatim presbyteris, nec preisγteris a tantum, sed et liaconis tribuendum videri : quo nil singia potest absurdius. u Atque et istud etiam considerandum est, ad legitimum e constituendum geuerale concilium hoc inter alia omninos requiri, ut generalis fiat eorum convocatio qui sunt jure u divino judices sidet. Hoc nomine solos convocatos Episc u pos esse acta imprimis testantur sγnodorum Ephesiuae et u Chalcedonensis. Et quidem quod ad Chalcedonensem atti-u net, cum Marciani Augusti pia vota non satis temporis ada universalem convocationem relinquerent, non aliter Suppleu tum est quam apostolica Leonis auctoritate. Caeterum genea ratis est regula, communi doctorum assensu firmata, ut ad et cecumenicam Synodum universus ordo judicum fidei exu omni parte cou vocetur. Jam vero cum ad vetustas illas sy-κ nodos nulla ejusmodi appareat preSbJterorum Secundi Ori diuis facta couvocatio, nec illae prosecto velut oecumeuica Diuitiaco by Corale
129쪽
a synodi haberi potuissent, a quibus nempe multo maxima a pars eorum abfuisset, qui jure suo judices essent fidei. Sies uno ictu concideret venerabilium earum quatuor synodo-a rum auctoritas, quas omni fide, omni devotione suscipere κ Gregorius Magnus stis. 3, epist. l0ὶ, ac sicut quatuor libros α sancti evangelii recipere profitebatur. Perempti earum do- a cretis errores continuo reviviscerent, aut e latibulis inu quibus profligati delitescunt, rursum erumpentes, cladesu instaurarent, quas primum prodeuntes misere foedeque ina e lesiis ediderant. a Haec tam vetusta, tam constans habendarum synodorum a ratio persuadet omnino hujusce hierarchicae ordinationis u quae judicii auctoritatem in causis fidei Episcopis detulit, u initia non aliunde ducenda esse, quam ex institutione Christiu et apostolica traditione. Revera Christus, ni ex Marco dis scimus cap. 3), ascendens in montem vocavit ad se quosa voluit ipse. . . et fecit ut essent duodeeim cum illa, et ut mitteret α eos praedieare. Quo semper intellectum est, praedicandi ac a docendi munus et ossicium, simul cum fidei deposito, Apo- a stolis, eorumque meeessoribus Episcopis, peculiari quadam a ratione sic demandatum esse, ut ab ipsis tanquam praeeipuisu verbi praeconibus evangelica doctrina, cum sana verborum a forma, in universum orbem et in omne tempus propagar
a tur. Hine Apostolus I Cor. , v. 17) missum Se ait, non baptia Zare, sed praedicare : hine Episeopum Detorem ab Apostolou nominari observat Hieronymus. Quod sanete adeo ab ipso u Eeclesiae nascentis exordio servatum est, ut non alii quamu Εpbscopi concionarentur in ecclesiis, nec nisi Episcopi jussu π ac mandato presbγteris postmodum laeultas permissa situ hujus muneris obeundi; sic, ut plane constaret non aliama ab ipsis doctrinam plebi tradendam fuisse, quam quae ab et Episcopo tradita, aut certe probata esset. Hinc Coelestinus Ια cpist. 2l ad Episeopos Galliarum, apud Coustant , cum non sine magno maerore a sanctis viris Prospero et Hilarioa intellexisset, presbyteris quibusdam illic tantum impune Diuitiam by Corale
130쪽
u lieere, ut dissensioni eccleSiarum Studentes, atque indiseiu plinatas quaeStiones Vocantes in medium, Pertinaciter prae-u dicarent adversantia veritali, nonnullam in eo negligentiaeu culpam in Episcopis reprehendit : Sed vestrae, inquit, dii
. etioni justius imputamus, quando illi supra vos eopiam habentu disputandi. Legimus supra magistrum non esse diseipulum; Mea est, non sibi debere quemquam in injuriam doetorum vindiearea e trinam. Nam et hos ipsos a Deo nostro positos novimus adu docendum ... Ouid illic spei est, ubi magistris tacentibus, ii l quuntur, qui, si ita est, eorum discipuli non fuerunt 8 Qua ra-u tione igitur seri potest, ut cum Episcopis judices sedeant, a qui Episcoporum se discipulos agnoscere debent; quibus a non licet doctrinam sibi vindicare, sed cam cum facultato a docendi ab Episcopis accipere, velut magistris a Deo nostrou positis ad docendum 3 Quo intelligitur munus hoc docendi u quo, cum potestate judicii, Verbum Dei a verbis hominum v secernitur, utpote quod in praedicalionis ossicio praecipuum
s est ac maximum, Sic etiam fuisse a Christo in summo graduu sacerdotii colloeatum . . .
. Haud mirum proinde in gallicauis istis ecclesiis, quae pera petua planeque insigni pietatis ac doctrinae laude floruerunt.
u hanc mentem ac Sententiam insedisse, ut in conciliis judia cum loco nonnisi Episcopi adessent, aut quibus vel mana dato vel privilegio conceSSum e et . In Tractoria, qua Praea clarum illud ecclesiarum vestrarum lumen ac decus Avitusu Viennensis Episcopos convocat ad concilium Epaonense,u cavet ut si quem forte adversa valetudo detinet, duos pres-a byteros mastrue ac probabilis viis, mandati insinuetione sirma-u tos, fratribus pro se praesentare procuret ... Nempe ad desiniti a nes pro Episcopo suo sanciendas subscribendasque; sed istud nona eaetorqueat nisi summa necessitas. Sanctus item Viventiolus
a Lugdunensis conventum Episcoporum denuntians : Clericos a inquit, prout expedit convenire eompellimus; laicos permittimusa interesse; uι quin a SOLIS PONTIFIClBUS ordinanda Sunt, et μωκ PulVS possiι asinoscere. Tam nempe certi era ut Pontifices illi Diuitiam by Corale