Institutiones juris canonici in varios tractatus divisae auctore D. Bouix Tractatus De Parocho ubi et de vicariis parochialibus, necnon monialium, militum et xenodochiorum cappellanis

발행: 1855년

분량: 722페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

mittuntur redere vel renuntiare euris suis si). Haec transcripsi- amus ex opusculo de Statibus ecelesiasticis stomo 2, pagina 534, oditionis Elites Dupin). Pariter in suo sermone contra bullam Regnans Alexandri V, i redibili audacia ita animat, nullis adductis probationibus:

Domini eurati sunt in Melestia minores Proetati 2 ... Et his complures eaetricantur veritates, eae quibus aliae sequuntur ut per modum eo rollariorum: domini eurati in Melesia minores Praelati sunt histarctiei, hoe est principales aut dominantes per primam institutionem Iesu hristi: hoe fundatur in Evangelio Lue. 10, cum

est bulla curatorum: sequitur quod de ordinatione essentiali et stabili sanctae Ecclesiae inque bene est status curatorum sicut ille Pra latorum, Cardinalium, Archiepiscoporum I imo vero, sicut status ipsius Papae, quamvis non sit adeo perfectus. Sequitur Papam hune statum destruere aut annihilare non posse: cum status ille, non eae sua proveniat positiva ordinatione, sed sine medio eae Dei

auetoritate stomo 2, pagina 436, editionis ab Ellies Dupin eoueinnatae . Cum ergo nulla probatione muniat Gerson paroeli rum a 72 diiscipulis, ex institutione divina, derivationem, cum aliunde seriptor ille erroribus scandalo plenis scateat, nulliusque proinde auctoritatis sit, immerito ipsius sententia in patrocinium adducitur. Plus aequo forsan acriorem nonnullis videbitur in Parisinae facultatis pereelebrem cancellarium meum excurrisse calamum. At quodnam praecipuum sibi perpetuo Presbyterianismus Palladium socii Nonne Sorbonae et ipsius cancellarii Gersoniis auctoritatem Caeterum memoria lector recolat

Ibi etiam mera assirmatio. probatio nulla. Paroe hos autem ad essentitilem Mintri Mam Melasia' hierarrhiam pertinere, mera fuit, et hucusque sorte inanis dila, a Gersone invecta novitas. 2 Ea profert Gerson tanquam a saeuitate theologiea Sorbonae determinata. 1 Ioe neque in evangelio sundatur, neque in glossa a Gersone eitata squam nos supra transcripsimus. ut eontrarium probaremus), neque tu iure emonteo, sed in mero et gratuito Gersonis asserto et deliramento.

72쪽

quid Gerson in Sedem Apostoli eam moliri ausus sit, et me forsan molliorem, nedum acriorem comperiet. Bullam Reynans odiderat Alexander V : eam universis Patriaretis, Arehiem sevis et Epimopis direxerat. In ea errorum Isanuis de Pollaeo damnationem confirmabat, novasque alias erroneas proposiationes ipse damnabat. Asserit autem Pontifex se mature cum Cardiualibus, prout tanti negotii qualuas eaesit, rem vidisse elexaminasse, et de eorum in Cardinalium consilio praelatas propositiones damuasse et reprobasse. Tum addit : , olentes

quod si quis deinceps prcBuietos iarticulos asserere, aut in se iis vel alibi olossare, defendere, seu tenere aut praedicare praesumpserit, tanquam luereticus sit censendus, et eaecommunicationem incurrat ipso facto, a qua nisi per Summum Pontificem, praeterquam in mortis articulo, non m it absolvi. ..ς invocato, si vus fuerit, availio brachii s ularis. Bulliarium domini norum,

lovi. 2, Pag. 50l, edit. Iloniae 17 30 . Porro Gerson non tantum huic Sedis Apostolicae decreto non sese submisit, sed bullam publice, in sermone ad Parisiensem populum habito, consutavit, ut solemne illud Summi Pontificis judici uinet errorum damnati Ovem, ipse cum sua So bona per iustrumentum publicum damnavit. In quo quam longe processerit ipsius arrogantia Seu potius delirium, ἐestimet lector ex paucis quae subjicimus fragmentis : Patet quod de

ordinatione et sanetae Melesue gubemamine referendum sit principalius ad sanctam Scripturum, quam ad leges civiles Sermo

υntra bulliam, toni. 2, pag. 434, editiovis Ellius Dupiuὶ : ibi sorto quis videbit initium quoddam systematis protestantici, regulam controverSiarum in textu Scripturae sacrae ab uia quoque interpretandae ponentis. At esto benigne intelligi possit dictum illud : quod subjungitur de universitate Parisiensi xix eredibilis audaciae est : Areareι, inquit, quod uauniversitatem Parisiensem, siliam regis, speetat secundum doetr

nam de sanetar Ecclesia' judicare sub mamine Joco citato . Notetur ibi praelatae universi tali attribui, non lautum judicium quoddam prie paratorium, Sedi Apostolicae subjectum, Disiti geo by Cooste

73쪽

atque de quaestionibus nondum a suprema Ecclesiae auctoritate

desinitis, quale revera competit doctoribus et theologicis facultatibus; sod judicium independens a SuIunio Poulifice, et supra ipsas Sedis Apostolicae desiniti oues : siquidem agitur de bulla dogmatica Alexandri V condemnanda et rejicienda; quam de facto rejecit et condemnavit Gerson cum sua Sorbona. Dum ergo vult ad Filium Restis pertinere potestatem judicandi de Meteris gubernamine, intelligit prosecto potestatem judicandi etiam judicia Sedis Apostolicae. De bulla autem ipsa sic loquitur:

Ouoniam ... visum est tilis Regis Universitati, hune hieraret cum orinnem praelationis squem nempe antea deseripserat) aliquomodo in perturbationem aut impedimentum easurum, uoluit eι vult, ut potest, Obriare et resistere. Et si quoerat aliquis quia Meeontineat bulla, respondeo, me nondum habere commissionem ad longum deelarundi malum ibi eoatentum . Bene in stenerali direre possumus, si scriptura haec a itteretur, ipsa perturbaret hierarehicum ordinem Praelatorum stinetae Melesimp maynos, medioeres, et parvos, qui sunt euruti loco citato, pag. 435 et 436 . Dirimus emo sub omni reue tis notetur candida luec reverentiae protestatio in sanetae Sedis Apostoli , et sedentis in euSummi Pon incis, quod tenor illius evis videtur nobis primum

intolerabilis; deline totius eoelesiastici status turbativus. Et ita demum dicimus aduersus tales abusus provisione eeleri et salubri opus esse. Videtur quidem intolerabilis ea modo condemnationis undecim articulorum illis numeratorum, cum fulminatione Irena- horrendarum, eι adbeetione quod non Obstant statuta apost liea, neque illud saluberrimum et celeberrim- OMNIA UTRIUSQUE sExus si , editum in concilio senerali, cui statuto derogare, gula nisi palam deviare est'. . . Constat vero nobis juaeta proyrios theoto em doetrime terminos, quod in articulis undecim illic jam damnatis, implieantur multa quae possunt stlassarip nedum absque periculo hoeresis et anathematis, sed cum veritate et merito loco

ι Quo Minye preseribitur, ut quisque preeata eonfiteatur Proprio Meerdoti. quod Sorbona dioebat intelligendum de proprio paroelio.

74쪽

TRACTATUS I E PAROCHO. citato, Pag. 443 .... Prmiteta bulla. . . abradenda est. cassanda

et annullanda perpetuo ibid. , pag. 446). Addit postea Sorbonae solitum in istiusmodi rebellionibus mendacium, bullam nempunon reputari confectam de eonscientia Papor, neque ea deliberatione sacri collegii Cardinalium; licet contrarium iu bulla ipsa exprimeretur. Nec dicat quis excusari aliquatenus posse ejusmodi agendi rationem, co quod tunc tres essent de Papatueontendentes : nam Gallia et universitas Parisiensis erant de obedientia Alexandri V; et in tota hac re Gerson et Sorbona omnia egerunt ex hypothesi legitime constituti illius Pontia sicis. Ex paucis ergo illis de Gersone memoratis, patet hujus scriptoris opinionem, tanquam auctoritatem in re de qua

agimus adduci non posse ij.

Num merito objiciatur Sorbonae auetoruas.

Non propria Gersonis, sed totius generaliter Sorbonae opinio fuit, institutos immediate a Christo parochos, Verosque eosdem 72 discipulorum successores, queis tertius consistat hiera chiae in Ecclesia gradus. De quo ut unum aut alterum ex plurimis documentum adducamus, memorabimus pronuntiatam anno i 408 damnationem in quemdam Ioannem Gorci, quem

Suspieor ego spaee eorum dixerim qui Gersonem existimant gravissimum theologum, seriptorem eeleberrimum, piumgue libri imitationis Christi avetorem nunquam eos pervolvendis ipsius operibus vel aliquot horarum mora inhaesisse. Alioquin enim, pro expectata doctrinae gravitate, flatilia deprehendissent subtilitatum pueriliumque ratiociniorum sere perpetuani farraginem: egenam quam maxime de Eeelesiae historia et monumentis notionem : inepta eirea phΤsi eam, medietnam. aliasque naturales scientias systemala; ubique autem in ditendo tumorem quemdam ei sibi ipsi fidentissimi viri petulantiam; ut proinde ne possibile quidem existimari possit, ea manu descriptos suisse humilitate, mansuetudine, simplicitate et omnimodae sanetitatis fragrantia eximios imitalionis Christi libros. Ouod quidem meum, nullius avitiori talis, judicium. etsi liberum euique sit nihili sarere, oro tamen ne, antea quam Gersonem ipsum legerit, rejiciat.

75쪽

PARS PRIMA.

adegit Parisiensis lacullas ut errata retractans. prosteretur in hunc modum : Domini curati sunt in Melesia minores Praelati, et hierarchae eae prima institutione Christi. Item anno 1429 Ioannes Sarra Elia, ejusdem facultatis jussu, in hanc compellebatur propositionem : Disere inferiorum Pro latorum potestatem jurisdictionis, sive sint Episcopi, sive sint curati, esse immediale a Deo,

Evangeliem et Apostolieae eonsonat veritati sapud dArgentro, Collectis judiciorum, toni. 2, pag. 178 et 227). Contrariam ergo nobis Sorbonam non dissitemur : valere autem ejus hac in roauctoritatem minime concedimus. De qua propterea breviter recolendum, qualem se a primis sui exordiis Oxhibuerit, qualem in decursu, et qualis tandem Oecubuerit. Universitatem Parisiensem fundaverat Carolus Magnus anno 790; in qua facultas theologiea quartam vuluti sectionum efformabat. Decurrente jam medio saeculo decimo tertio, quidam Robertus de Sorbon domum instituit, in qua saeuitatis theologicae professores communi vita degere possent. Hinc domus illa Sora re nomino vocitari coepta; atque in ea major pars dictae lacultatis versari; ita quod Sorbona et theologio facultas pro synon3mis dein usu Venerint. Anno 1253 sundata est Sorbonae domus : ad quam proinde pertinere nequivit magister sententiarum, id est Petrus Lombardus, qui tanta lama in universitate Parisiensi anteriori saeculo professorem gerat. Itom non in domo Sorbonae, sed in Suis claustris d gubant sanctus Thomas, sanctus Bonaventura, Alexander de Alus, aliique clarissimi facultatis theologicae Parisiensis magistri, lieet jam Sorbonae synehroni. Caetus autem qui in Sorbonae domo dogebat jam ab initio pestiferis quibusdam germinibus sese inscctum exhibuit, cquibus postea magis ac magis morbidae doctrinae fructus cruperunt. Unus enim e primis Sorbonae incolis fuit doctor Guillelmus de Sal NAmur, infensissimo suo in regularium ordines animo. et erronea par hismi doctrina percelebris; quem consutarunt sanctus Thomas et sanctus Bonaventura, et cujus opera ab Alexandro IV Papa damnata sunt. Nec sibi dissen-. 5Disitigod by Cooste

76쪽

tientes collegas suos domus sorbonicae hahuit Guillelmus a Sancto-Αmore, sed o contra summo Eelo adhaerentes. a Uta ipsum sustinerent ait Nardi, tom. i. pag. 300, edit. Pegari), a toto nisu in sanctum Thomam invehebant: ita ut non parvia negotii fuerit doctorem Angelicum e cathedra sua Parisiena si non detrudi. Sese autem prodebant sorbonici pauperum et Lugdunensium, Beguardorum, Fratri cellorumque erroribus a non parum infectos. B Unde non mirum est ab initio depinsitum in sorbonico coetu parochismi germen, postea sub Variis recurrime evolutionibus. Ineunte Saeculo decimo quarto, Ioannes de Poliaco de saeramento paenitentiae dissorens, ingratiam parochorum plurimos errores sustinuit, qui nJoanne XXII damnati sunt. Gersonis tempore quis fuerit So bonae animus, satis ex supra relatis coinstat. Auctoritatem Gersonis allegabat Sorbona; auctoritatem Sorbonae Gorgon. Sic anno 1408 deventum est ad desinitionem, qua Domimi e rati a Sorbona declarantur minores Proetali et hieraretve ea primaria institutione Christi opera Gersonis, tom. 2, pag. 250, odit. Ellius Dupin); et eosdem in conciliis incumeni is esse judices, cum voce desinitiva, non quidem ex privilegio. sed ea statu et ordinario jure, tenuit cum sua Sorbona Gerson

loco citato . Anno 14 40 legitimum Pontiscem Eugenium re

agnoscere recusavit Sorbona, ct antipapae Felici V adhaesit. Nicolaus V anno i 443 in sua bulla Provisionis nostrae, Onfirmabat bullam Gregis nobis eredili Eugenii Papae IV, qui ipse confirmaverat bullam Super eathedram Bonifacit VIII, et bullam Dudum Clementis V, ct condemnationem articulorum Joannis de Pollaeo, a Ioanno XXII pronuntiatam. Nihilominus in camoliam Nicolai V bullam sic scandalose rebellavit universitas Parisiensis : a Noverint universi, quod anno Domini 1456 die a sabbati 22 mensis mali, alma universitate studii Parisiensisa apud sanctum Mathurinum Solemniter congregata, et spina cialiter convocata, ad audiendam lecturam copiae cujusdam a bullae, per quosdam fratres de ordine Carmelitarum ossiciali

77쪽

a bullae, et videtur quod sit scandalosa, turbativa pacis ot cona cordiae, subvertiva ordinis hierarchici ecclesiae, ac subr a ptitia. Placet sormare appellationem, praesertim in quantum a derogat hujusmodi bulla iuri communi, decretali Omnis a utriusque sexus, et Clemeutinae Dudum, de sepulturis. s Co laetio juclleiorum, d'Argentre, tom. 2, pag. 183.ὶ Callixtus ΙΙΙ bulla Inter Getera, confrmavit constitutionem Nimiai V, atque irrita declaravit insana universitatis Parisiensis adversus dictam constitutionem tentamina. Ordines religiosos prieterea laudavit pro eo quod determinationibus san elas Romanre Melesis in materia fidei renuntiare noluerunt. Ιmo Galliarum regem sic rogavit ut praesumptores compesceret. a Nuper ad nostrum pervenit auditum, quod quidam dua universitate Parisiensi, ultra quam eis liceat de se praesua mentes, contra determinationes Sedis Apostolicae, ad quama in dubiis sacramentorum et fidei est recurrendum, ut iua praejudicium litterarum apostolicarum sto privilegiorum ..., ain magnum detrimentum fidei, Scandalum regni tui, et a periculum animarum plurimarum insurgere non Verentur,a asserontes certas litteras felicis recordationis Nicolai P a pae V. . . falsas esse. v Apud d'Argentro, collectio judiciorum,

tom. 2, pag. i 83.ὶ At sicut audacter Nicolao V restilorat uti versitas Parisiensis, ita ut Callixti III decreta nihili laeti, ut vi-dore ost apud d'Argentro Collectis judiciorum, tOm. 2, pag. 184ὶ. Anno 1497 sic pronuntiavit Sorbona, respondendo quaesitis regis Galliae :Ad primum quaesitum, a s mir, si is Pape est tenu de dis angen dis ans assembler se mini eoncile re Esentant ι' life uniueimselle, et mmmment de pias i, considere se Osor e qui est en ι Gyliae t t uotoire, tam in capite quam in membris. - Et responsum est, quod Summus Pontistae et Pater Sanctissimus tenetur de decemnio in decennium eongregare stenerala concilium, et maxime nunc.

Ad Meundum quaesitum : S il est negligent sse Pape ou

78쪽

GR TAACTATUR DE PAROCHO.

autres parties de Psellae, se murent assembler se sol memes, et fila heront te mini eo ite repessentant regiise universelle, sanae re par te Pape assemblas 8 - Responsum est assirmative. Ad tertium quaesitum : Si en eas de urgente necessite, commede preMnt ..., line strande partis de la chrestiennet/, eomme teroyaume de France, Ou D rον represeritant Deluν, prie, somme et admoneste te Pape et Ies a uires parties de sol assem bier, et les a uires parties ou aueunes d'elles soni negligentes, refusantes oudelayantes de y venir, a s voir si emae qui s ν trout eront potirronte lebrer te dit eo nolle sans les a vires, et povr ir is la necessite de

sitim Z- Assirmative pariter responsum est : dixit et desin rit prcedieta, facultas, etc. ide integrum documentum apud d 'Argent r6, Collaetio judiciorum, tom. 2, pag. 335.)Λd finem vergente speculo decimo quinto, obstitit bullae Innocentii III, atque scandalo toties postea renovato, ad concilium appellavit. Ineunte saeculo decimo Sexto a rege Lud vico XII cligitur, et stipendio dato impellitur ad scribendum contra Julium ΙΙ Papam Iacobus filmainus doctor sorbonicus, qui ut superiorem hierarchiam deprimat, par hos non minus ridicule quam erronee extollit. Circa annum Isill syndicum Sorbonae agobat heterodoxus Bicher, qui inter caeteroS errores, a Sede Apostolica damnatos, docuit Episcopum quoad parochos non osse nisi primum inter pares. A quo auctore expressam fuisso ipsiusmet Sorbonae doctrinam testatur Cardinalis Dupcdiron Ambanades, pag. 696), qui adnotat, Bicherium haereticales theses dolandisse in ipsa Sorbona, in qua multos sequaces habebat. et Sorbona sinquit Nardi, lom. l, pag. 30lὶ non poterata Bicherio gratum animum non exhibere; unde quotannis pro a tam pia anima Sacrum celebrari sacrificium curabat .s Omitto a Sorbona damnatos Iesu itas. Sed quod ad rem magis est, quando orthodoxam doctrinam contra parochistarum errores sustinuit Xernant, cenSuram Sorbonae incurrit anno 1658; ut adeo palam Sit, non aliquos, sed totum moraliter sorbonicum coelum ad Husmodi errores declinasse. Sorbonici doctoressuere, dansonismi vigore celebres, Simon Vigor, Iaeques Boi-Diuitiam by Cooste

79쪽

leau, et ut uno verbo res expediatur, praecipui quique Ianwnistae. Edendo libro cui titulus Petrus Aurelius sauctore Duve ger, sancti Cygirani abbate), manus admovit Sorbona; cumque rursus Parisiis typis mandatus cst Augustιnus Jansenii, inscripta est doctorum Sorbonae approbatio. Scandalum autem complevit Sorbona, anno 1740, actu schismatico; subscribendo nempe damnato scripto Iamenistarum, qui Sub nomine casus conscientiae notum remansit. Anno l763 schismaticum conciliabulum Ultrajectense approbavit. Eo devenerat Sorbona, mi Galliae Episcopis jam suspecta laret, qui clericos suos eam adire Sch Iam non sinebant. Fatemur ergo, par horum a T2 discipulis derivationem, corumdemque divinam institutionem, a multis sorbonicis d toribus, imo generatim a Sorhoua reperiri assertam : at, perpensis quae Praemisimus, auctoritatem riusmodi pro nulla esse habendam existimamus.

I. Nulla certo in hac quaestione concedenda Ioanni Majori auctoritas. Ipse quidem divinam parochorum institutionem fortitor asserit: imo subjungit : Licet Petrus Paludatius et Ioannes de Turreeremnia teneant oppositum : sed hoc quod ipsi tenent, censuit in Ade haeresim facultas nostra. Αtvero Ioannes Major, qui anno 1506 doctor Sorbouicus creatus cst, insectam, quam a coetu sorbonico acceperat doctrinam transmittebat : rejiciendus ut ipse, si rejicienda generatim So bonae nuctoritas. Quod autem parochos institutionis divinae non esse Sorbona censuerit Meresim, id, si verum sit, perbelle

prohat quantum prout in multiis aliisὶ tu hac ctiam quaestionea recto tramite errabunda deflexerit. II. Rejicienda insuper Juvenies auctoritas. Ipsius cuina imstitutiones theologicas ad usum seminariorum damnarunt Carnu-Disitired by Corale

80쪽

tonsis Episcopus anno 1708; Cardinalis mare Bisu, Meldensis Episcopus, anno 17il; item Episcopus Ambianensis, Suomionensis, Aptensis, aliique plures; atque ipse etiam Cardinalis de Noailles. Opus absque restrictione prohibuit CIemens XI;

quod hodiedum in Indice occurrit cum clausula donec eorriga tur. Et notandum prohibitam remanere pariter editionem cum notis Uurnelii, ut ea ospicio, a magistro sacri Palatii celeberrimo Mamaechio responsum fuisse testatur Nardi dei Paroch lam. l, pag. 306J. Talis prosecto Seriptoris nulla osse potest apud catholicos auctoritas. Cum tamen ipse eae professo thesim institutionis divinae parochorum sustinuerit, rationes ab eo adductas expendamus, et an robore aliquo polleant cursim Perpendamus. Primum ipsius argumentum Sic resumi potest: exstitere semper par chi ; orgo institutionis divinae sunt. - Negatur autecedens; cruditis enim jam compertum omnino est, neo visibi prioribus temporibuS, nec per mille annos in civitatibus cpiscopalibus

parochos exstitisse. Τοla autem ex congestis monumentis a Juvenilio subricata argumentalio eo laborat errore craMissimo, quo pro parochis habet, quoscumque reperit Sub nomino pre byterorum in antiquitate memoratos. - Negatur insuper con-

Sequens et consequentia : nam etiamsi statim ab Ecclesiae exordiis instituti reperirentur parochi, id non sussceret ad divinam iustitutioncm probandam, cum multa ad bonum ordibilem instituere potuerint Apostoli eorumve sue Mores, quae minime fuerint a Christo ipso decreta. Secundum argumem tum est iu hunc modum : traditio docet parochos successisse 72 discipulis; ergo parochi institutioni divinae accensendi Sunt. - Negatur antecedens : traditio loquitur de presbyteris seu de secundo sacerdotii ordine; de parochis vero quatenus par his, nulli bi verbum facit. Pertium argumentum deducitur ex auctoritate Sorbonae, Gersonis et sancti Thomae, divisnam illam institutionem admittentium. - Respondemus pro nulla habendam esse in hae quaestione Sorbonae ut Gersonis auctoritatem. Quoad Sanctum Thomam, ostendemus infra

SEARCH

MENU NAVIGATION