장음표시 사용
411쪽
PARS TERTl4. 40i De quo vide Laynian Theologia moralis, tonio i, libro l, tr elatu b, parte 3. cap. 3 . QUA TIo 4 . - 4n possit Episeopus clericos suspendere eat judicialiter sera eae informata conseientia. - Diximus supra, de poena privationis agendo, eam ab Episcopo nunquam ex insormata conscientia se extra udicialiter infligi posse. At de su pensione contrarium omnino tenendum. Quam Episcoporum potestatem ex professo probatam vide in meo tractatu de Iudieiis eresesiasticis. Nota. - Subsectionem primam, de norma beneflciatos rem-rendi, hic claudimus; ut ad alteram subsectionem. de modo eanonico euratos remorendi, grossum laciamus.
Norma removendi curatos. Ag mus t ' de parochis saecularibus beneficium parochialo perpetuum obtinentibus; 2' de vicariis curatis perpotuis; a' de parochis Aaecularibus, ad untum Episcopi amovi bilibus; 4' clo vicariis curatis, ad nutum collegii amovi bilibus; b' de parochis regularibus, remissi Ve.
NORNA REMOvENDI PAR HOS SAECULARES, QUORUM PAR HlALE BENEFICIUM PERPETUUM EST.
Diximus supra i parte i, sectione 3, capite 3ὶ dari posse parochos, non tantum perpetuos . seu beneficium perpetuum obtinentes, sed etiam ad nutum amovi biles, Seu quorum be-26Disiligod by Corale
412쪽
TRACTATUR DE PAROCHO.noneium sit manuale. Sub praesenti eapito, quoad priores dum- laxat, indicandum venit, quomodo canonice a parochiis suis amoveri possint. Quod quidem, post deducta sub praecedenti subsectione, brevissime expediri potest. l' Nempe quoad remotionem ob omissam residentiam, multum disparig conditionis sunt parochi et caeteri benefietati. Procedendi modum contra parochos non residentes adhibendum describimus infra parte 5, capite 2, S 8ὶ; atque ibidem
reperies quomodo disserat a procedendi modo contra non residentes canonicos. 2' In reliquis vero ejusdem conditionis sunt parochi, ae caeteri beneficiati. Unde quae in praecedenti subsectione diximus de boneficiatis in genere, quoad remotionis normam, sunt et parochis in beneficio perpetuis applicanda.
NORMA REMOVENDI vi ni MURATOS PERPETUOS.I. Quando animarum cura annexa est alieni clericorum collegio verbi gratia, cathedrali capitulo , ex Tridentino decreto sess. 7, c. 7ὶ debet exerceri, non a Singulis simul canonicis, aut per turnum ut aiunt , sed ab uno dumtaxat et determinato vicario : cujus quidem vicarii nominatio ad capitulum pertinet; sed debet ab Episcopo approbari. Ad ejusmodi vicarium curatum exclusive pertinet actualis cura; ita ut in ejus exercitio Sese immiscere nequeat capitulum, Sed habitualem dumtaxat curam retineat.1 I. Potest Episeopus decernere ut ejusmodi vicariu curatus sit in ossicio perpetuus. Ut tamen id decernat non injungit Tridentina s3 nodus; sed tantum Episcopo saeuitatem facit itustatuendi. Cum ergo perpetuitatem illam non decernit Episcopus, ad nutum capituli amovi bilis remanet vicarius curatus. III. In plerisque Galliarum cathedralibus animarum cura Disiligod by Corale
413쪽
suit eapitulo annexa, et vicarius curatus constitutus est perpetuus; ita ut nulli hi reperiatur cathedralis curatus, ad nutum capituli amovi bilis. IV. Vicariu curatus perpetuus censetur obtinere beneficium stricte dictum, seu perpetuum; ita ut etiam possit quis ad titulum vicariae perpetuae ordinari. Quibus praenotatis, facile solvi potest quaestio, de qua agimus, quanam Scilicet norma vicari,curati perpetui removeri possint. V. Dicendum nempe, in eis removendis eodem modo esse procedendum, ac si forent proprie dicti parochi, in suo parochiali beneficio perpetui. Sequitur ex eo quod Vicaria pedipetua sit verum et perpetuum beneficium. Hine a si aliqua a causa rationabilis existat. propter quam vicarius Dario a curato perpetuo ibi agit auetori debet privari, poterit illuma Episcopus privare vicaria, sicut quemlibet beneficiatum suo u heneficio. Habet enim talis vicarius vicariam tu titulum, et
a jus in beneficio. v Murenius, Forum beneflatale, parte i q. 122.ὶ Et cum ejusmodi xicarii perpetui sint, non tantum veri benesciati, sed insuper veri quoad rem parochi. si ob omissam residentiam removendi sint, ipsis applicandus venit procedendi modus, qui specialis est parochis, quando ob ejusmodi delictum sunt beneficio privandi.
NORMA REΜOVENDI PAR HOS SAECULAREA AD NUTUM EPISCOPI AMOVI BILES.
Quaestionem attingimus, quae solet hodie tu Gallia aliisque nonnullis regionibus frequenter moveri : an scilicet par hi illi, qui dicuntur desservans, Suntque ad nutum Episcopi amo- vibiles, possint sine eausa reVocari. Cumque in dictis regionibus tot numerentur ejusmodi amovi biles parochi, nemo nou Diuiti do by Corale
414쪽
videt quam practica sit suscepta disceptatio, atque adeo quam diligenter devitanda sit hac in re quaelibet a recta, et a prinbatiis auctoribus communiter recepta doctrina. aberratio.
Nonnulla, pmmiliuntur noli oues de benessetis manualilius, a quihu nempe hsenes eiasi possunt ad nutum remo eri.
' Posse dari benescia manualia, quae scilicet non conserantur in Perpetuum, Sed ad nutum, est unanimis et certa doctorum sententia; quamvis aliquatenus disputetur num in stricto sensu benescia sint et vocari queant. Notionem autem de hujusmodi manualibus beneficiis tradit Gonraleg hoc modo :u Beneficium manuale est illud quod non consertur alicuia in perpetuum, sed ad nutum conserentis vel alterius, ita ut . pro libito illius amoveri possit quandocumque et quomod ei cumque voluerit. n Gon ZaleZ, in regulam 8 cancellariae.
glossa b, S 6, n. 2.)u Talique modo possunt ad libitum amoveri, quod non valetu pactum factum ab Abbato de contrario; et co pacto non
et obstante, quam Viss intervenisset juramentum, posset am a vere. n Ibid. , n. 3.3α Et omnia beneficia regularia praesumuntur de sua naturas manualia. n Ibid. , n. 6.)a Secus tamen est in beneficiis saecularibus: nam perpetua. u et non manualia, PraeSumuntur. η Ibid. , n. T. a Interdum tamen regularia sunt perpetua, et speculariau sunt manualia; quia, vel sundatione, vel statuto ab Apo-α stolica Sede confirmato, ita sancitum sit. n Ibid. , n. 8. Vide etiam, quoad notionem de beneficiis manualibus, Ana elotum Boissensiuel in lit. 5, libri 3 decret . . n. 43).2' Posse dari parochos ad nutum amovibiles, seu quorum parochialo hones eiu in manuale sit, probavimus parte l, -- Diqiligod by Go le
415쪽
eonditionis esse hodiernos Galliae parochos, qui desservitores
nuncupantur.3ο Beneficia manualia obtinentes non revocari per mortem concedeutis, est omnino certum, ut a doctoribus unanimiter
traditum. Vide Leurentum, Forum benefletale, parte i , q. 82. 4' Traditam autem notionem de hujusmodi manualibus heneficiis, juvat confirmare praestautissimi Cardinalis de Luea verbis et auctoritate : a Generalis distinctio est inquitὶ inter
K Saecularia et regularia. Prima enim species Saecularium hau bet pro se praesumptionem Perpetuitatis in exclusionem a manualitatis : et e contra secunda species regularium habetu praesumptionem manualitatis, propter votum obedientiaeu quod regulares prositentur erga Superiorem. Utraque au-κ tem regula, utpote juris praesumptioni innixa, cessat ex diu versa particulari qualitate inducunte limitationem : quouiam α sicuti tu beneficiis regularibus non implicat ea esse perpe. u tua, praesertim vero ubi Sunt curata ..., ita non implicat be-α neficia saecularia esse manualia et ad nutum amovi bilia. n
Adducitur summatim stliquot praecipuorum doctorum sententia quoad quaestionem. - nesseia manualia obtinentes possini iis privari sine causa, ei an reeursum ad superiorem habeant.
I. DOCTRINA SUARES II. - Quaestionem expendit dumtaxat quoad regulares, beneficia ejusmodi manualia obtinentes. Quaerit nempe an eorum superior regularis possit eos reu care Sine causa; ut sic habet: u Si autem praelatus revocet hinu jusmodi subditum sine causa, quidam dicunt illicite agere. v et posse subditum coram majore Superiore conqueri. Itan signiscat Innocentius in caput Insinuantes, qui clerici vel vo-u ventes, n. 2ὶ : Si superior inquit) vellet eae malitia removere Diuitiam by Corale
416쪽
406 TRACTATUA DE PAROCHO. a illum a loco, posset supplicare reperiorem, et superior eum a direa deberet, ad similitudinem servi. a Concludit Suaresius revincationem non esse a superiore casSandam, nisi facta fuisset ex
malitia, aut scandalum vel infamiam generaret Religione, tomo 4, libro 3, cap. 19, n. 2 l . II. DO RINA GAnciis. - a In benesciis manualibus et adu nutum amovi bilibus, potest fieri revocatio sine causa, m a litia cessante. ..; licet contrarium dicat AZor. Garcias, de Beneflciis, parte i , c. 2, n. 88.ὶ III. DOCTRINA LOTTERI. - Distinguit illo saecularia inter et regularia beneficia manualia. Praenotat in saecularibus manu litatem substantiae ipsius beneficii inhaerere : a At in regula- a ribus saltὶ qualitas haec manualitatis non constituitur inu substantia beneficii. . . Vis manuali latis stat in ipsa obedientia. α non autem in natura beneficii, quod perpetuum est, nee talea desiuit esse per remotionem obedientiarii. η De Re beneficiaria , I. l, q. 33, n. 5 et seq.) Quo praemisso diserimine,
tenet quoad henescia manualia saecularia, posse revolationem fieri sine causa, si revera in fundatione elare expressum sit beneficium sore manuale, seu beneficiatum sore ad nutum revocabilem : e contra de regularibus tradit non posse seri revocationem Sine causa rationabili; et dari recursum revocato Sine causa; et tunc superiorem revocantem teneri ad exprimendam, apud Superiorem majorem, revocationis causam ; et re Vocationem factam sine causa habendam esse tanquam lactam ex malitia. En ipsa auctoris Verba, quae saeculare beneficium manuale respiciunt : a Quamvis respectu articulia liberoe remotionis, id est, sine causa et ex abrupto, circa v saecularia sit attendendus omnino tenor laudationis ..., adeo
u quod, si ille sit clarus, ut possit quis ad libitum et nutum
v re Vocari ..., id consequatur, nec nisi ad tale revocationisu tempus eum P0Midere, neque propterea POMe intentare a maia utentionem ...; ita ubi Verba aliquo modo sunt dubia, a semper eruut ita interpretanda, ut debeant reserri ad arbi-u trium regulatum; indeque aeque ac in regularibus) dum
417쪽
a disceruitur causa remotionis, dandum esse mandatum dea manutenendo proviso tanquam de manuali saeculari, re
eorum opinionem, qui tenent non posse a superiore regulari subditum revocari sine causa, et revocato sine causa dari
recursum ad majorem Superiorem. Item sibi objicit supra citata verba Inuocentii IV. Item sibi objicit casum quemdam cujus ipse testis fuerat; cujusdam nempe presbyteri ad nutum deputati ab Ordinario, et postea sine causa re voeati : is recursum habuit ad Metropolitanum, sibi adhaerentibus parochianis; et Metropolitanus decretum revocationis annulavit. 2' His nonobstantibus, ipse existimat in hujusmodi manualibus nesciis posse fieri revocationem sine causa. En ipsius verba :α Caeterum quidquid sit in aliis materiis, in casu tamen benea ficii manualis, de quo hic agitur, de cujus natura est, quod a possit ad libitum quandocumque et quomodocumque a m a veri clementina I, li Praemissa; et ibi Cardinalis, Dume a m 4. Ancharanus, et Imola, et omnes; de Supplenda neglig. α Proelia.); disseile mihi videtur quod in praxi servari possit, ut a sine causa removeri non valeat. Et propterea dicit Ioannesu Andreas sin eaput Cum singula 32, n. l, sub glossa ad idem,u de Proebendis, libro 6ὶ, quod apud Italos communiter hoc noue recipitur; et ibi si etiam tradunt omnes; praesertim Gemi-u mauus ..., DeciuS..., Milius. . ., Abbas sub numero 26). Ueota Franchus bub n. 5, in dicto rapite Cum singulaὶ indistincteu non admittat opinionem Ioannis Andreae, sed distinctioneu quadam utatur : et tandem concludit quod, licet talis prο- a motus nou audiatur pro luteresse suae personae, tamen proa interesse loci, a quo moveretur ut quia ex tali revocationea laederetur praedictus locus , semper Sit audiendus. Dicitu etiam Rota in decisione i, sub numero l. de Restitutione
l) Ibi, id e,t, tu explanando diuin capite Cum riugula. σε Praebendis, in 6.
418쪽
TRACTATUS DE PAROCHO.κ spoliatorum, in antiquis, versiculo nee servamus; quod non a servat opinionem D. Innocentii si)... Cum igitur removens re utatur jure suo, remotus conqueri non potest, ex quo illiu injuriam non facit. η In regulam 8 cancellariae, glossa 5,I 6. n. 45 et seq.ὶ 3' Posito sic per modum generalis regulae posse, quoad manualia beneficia, seri revocationem sine causa, nec dari tunc appellationem aut recursum ad superiorem , hanc apponit limitationem : α Quod tamen declara κ et limita, quando superior privaret animo se vindicandi,u vel alias malo, et de hoc posset aliquatenus apparere. ο
V. DOCTRINA CARDINALIS DE LL A. - i' Tanquam regulam ponit, posse fieri revocationem sine eausa : a Posita manua- a litate, regula est, illa posse auferri possessoribus per supe-κ riorem ad ejus nutum et arbitrium, etiam sine musa p juxtau opinionem Cardinalis in clementinam i , S Praemissa, de Sufκ plenda negligentia Praelatorum, n. 4ὶ, quae, rejecta contra-α ria Sententia, est magis eommuniter recepta, praesertim inu Bota. v Id firmat laudatus auctor, plures adducendo sacrae Botae decisiones, quas dicit haberi tanquam magistrates in hae materia. 2' Praemissae regulae nonnullas exceptiones eme appinnendas docet in hunc modum : a Quarum prima est, ubia amotio fieret odio vel calumnia. n Et ibi citatis in confirmationem variis Rotae decisionibus, subjungit : a In quibus tau men decisionibusὶ firmatur, quod odium , et calumnia iuet dubio non praesumitur, sed probari debet. Secundo limitatur,u ubi ex amotione dedecus vel infamia, seu aliud magnum v praejudicium ejecto causaretur; juxta decisionem 6, de Reu stitutione spoliatorum, in antiquis ... Tertio, licet de strictou jure, non probato odio vel calumnia, dicta facultas compe-u tat, non curato 2ὶ quod superior non emet solitus amovere.
lane opinionem Innoeentii l V supra uitavimus. doetrinam Suaresti reserendo. 2) Illae voces non eurato quod ..., ihi siguificant, non sttendendo au ADe. quod . eie.
419쪽
u dum hie actus dicitur facultativus, in quo non- uS non K praejudicat ...; attamen ex quadam non scripta aequitatere competere videtur recursus vel querela ad superiorem. v pro interpositione arbitrii super aliqua saltem summariau cognitione causae. Ob quam hujusmodi ejecto sat, cum non
et soleat dari casus i) absque aliquo odio, vel absque dictore praejudicio in fama, seu alias resultante. n De Beneficiis, discursu 97, n. 6 et seq.ὶ Citati auctoris doctrina sic bre iter exprimi potest: l' regula generalis est posse fieri remotionem sine eausa. 2' Regula haec tribus exceptionibus obnoxia est; quarum prima mi, quando remotio si ex odio; secunda quando ex remotione rindundat in remotum dedecus, vel infamia, vel magnum aliud praejudicium; tertia, quando non solet Prietatus revocare sine causa; quia tunc si quem revocet, is ob culpam ejectus censebitur, et sic famae detrimentum patietur; quam tamen ultimam exceptionem non de rigore juris, sed ex quadam non scripta aequitate procedere, idem auctor existimat. VI. DOCTRINA LEDREIII. - iv Ualida fieri potest revocatio sine causa rum beneficiale, parte i , q. 72, n. 2 . 2' Non tamen licite sibid. , n. 3ὶ. 3' Non datur recursus. nisi constet vel merito praesumatur ex malitia seu odio facta remotio ibid. , q. 75ὶ. 4' Proinde si fiat a remoto recursus, non tenetur removens manifestare multoque minus probare causam, cureum amoverit ibid. . 5' Ad quaestionem, quae censeatur causa rationabilis removendi, respondet, eam esse, non tantum culpam aliquam beneficiarii, sed quamcumque utilitatem vel eommoditatem ecclesiae vel religionis, si benestriatus est religiosus p cum haec remotio non sit poena, neque actus justitiae vindieativae, sed prudentis regiminis beneficii ibid. q. 74). 6' Excipiendo casum remotionis ex odio seu malitia, intelligit malitiam positivam, et
Casus nempe remotionis a superiore, qui non soleat removere 2 illum quippe tertiani limitationem ponit de Luca, in h3pothesi dumtaxat superioris qui remoDere non solet; quo fit, ut siquando removeat, suelle existimat populus id fieri ob eulpam aliquam, et si e reiuoli suma laeditur.
420쪽
4 i 0 TRACTATuS DE PABOCHO. non mere privatisam, quae nempe consistat in pura care
tia causae removendi ibid. , in rubrica quaestionis 76 . 7' Ad
quaestionem, quando m recte praesumatur, vel etiam eonstare censeatur de amoventis malitia, ita ut detur recursus ad sup riorem, et laeus sit manutenentios amoti, respondet in hunc
modum : a Primo si pendente accusatioue vel inquisitionea adversus beneficiatum fieret remotio. Secundo si contra cona suetudinem receptam, ne beneficiatus intra tantum tempusu moveatur, absque aliqua culpa moveretur; quia vel sic dea culpa constaret, et sic remotio cederet in iusmium benesia clati . . . Tertio, si ad instantiam beneficiati sieret inquisitiou adversus praelatum; quia tunc praesumi potest ex auimo a vindictae sacere remotionem. v Ibidem, quaestione 76. 8' Ad quaestionem an praelatus adhuc re Oeare queat, Si promiserit se non revocaturum, respondet: a Adhuc revo-u care illum pome valide, cum per hanc promimionem nonu mutetur natura benescii, quae est, ut pro Vesuutato eou-u serentis removeri possit. Neque etiam fieret in hoc casua revocatio illicite, cum haec promissit, utpote contraria na-α turde talis beneficii, vires nullas habeat, non secus ac Pr
a missio uon revocandi testamentum .s Ibid. , q. 73. VII. DOCTRINA ROTA ROMANAE. - Fuit proculdubio hujus tribunalis sententia, posse curatos, ad nutum Episcopi am vibiles, ab eodem Episcopo revocari sine causa. Aperte id constat ex celeberrima lite, in dioecesi Hispalensi orta, curatos inter et Cardinalem Archiepiscopum, et tribus conformibus
sententiis decim, 20 aprilis l640, 2l junii i64l, et 23 juniit 642, coram Peutingero. Iu hac nempe dioecesi orat Archiepiscopus in possessione removendi ad nutum curatos omnes Ilia ut nullus perpetuus censuretur; Sed omnes, tanquam vicarii ipsi met Archiepiscopi, curam exercerent. Ius illud Archiepiscopi impugnarunt ex illis curatis nonnulli. Et primo
quidem contendebant se non esse ad nutum amovibiles. Postea Vero e lucere conabantur non posse ipsos, etsi amo ibiles, ah Archiepiscopo revocari sine causa. Iusuper Iactae remotionis Diuili od by Cooste