장음표시 사용
141쪽
numerabantur qui vel hunc vel issum delegisnt, pluritim tero se retiis electum summo sacerdotio prascere. nomen hinc se tum , quam etiam Inodorum Tarres inueniuntur et si, pus sta iam nominantes Laodicensis ne is quinta eano ne dicit. Non oportereis in audientium praesentia feri. Pe nri autem appellarunt sufragus. in pirna quisiem Pontifris approbatione heu consecratione metu obtinebat si uri ut plures una conuenirente sed in IV agiis ferundis , eo quod electoram virorum crimina quadam proponerentur , aliquas vetatur adesse or hac audire. De Audientibus verb seu catechumenis vide annot. adcan. 14.2 .&SO. supra. ι - και νε α J Athenaeus lib. . cap. s. ex Dosiadis lib. 4. τ refert, apud Cretenses in singulis ciuitatibus aedes quas uri suis se publicas, in quibus peregrini dormite selebant , unde & και-ώυα appellabantur. Γ σ-ς ἡ- Κti meis ει ιι Aa , ἄν τ δε λοιπε α άρῶον , - - ον - - πω εἰνιιι ρο ιμ- pto , Miram ροον id οιαν. Christiani hoe vel bo usi sunt , 5 quia fides doceret mortuos rursus excitandos, interea dormire dicebant: atque eorum sepulcra κιι άε α appellabant quasi dormitoria, seu loca ad quietem & 1ὀmnum comparata. Solebant autem ad sepulcra suorum mar rum , quorum sacrosanssi erat memoria, praecipue conuenire , ibique facta celebrare. Calliodorus Hiit tripart. lio. s. cap. 3. Populus ieiunans eIE Uressus ad cameterium
orationis causa. Hinc frequens Mit u ea .r mentio apud priscos Historiae Ecclesiasticae scriptores. Emilianus AEgypti praeses, sic Christian rium Episcopos alloquitur apud Eusebium lib.
i et Ii M. Idem Eusebius lib. s. scribit, Maximinum aliquando conatum id Christianis adimere , cum cos dii lipare . atque pellundare vellet.
Paulinus in actis passionis Cypriani, de Valeriani edicti, contra Christianos loquens: Iussum est ut nulla conciliabula faciant , ne rue -- meteria inirediamur. Itaque haec coemeterii
ram iis quaedam veluti templa. Sed Ο ipsa ccx- meter in templis originem dedisse ia inanie viri docti obseruarunt. Sic prisci Patres temploruin Originem apud gentiles ad sepulcra referunt, &celeberrima illorum templa, functorum corpOrum sepulturas ac monumenta n Ortuorum
fuisse tradunt. Arnob. lib. 6. Cyril tib i. contra Iulian. Clem. Alexand. in protropi. ad gent. Tlieodoret. ser m. de Martyr . m. J Constat in veteri Ecclesia matronas fuisse, quae mulieres caeteras ad vitain honeste instituendain hortaren tur . quas &- ppullarunt: & quia supra caeteras muliercs scdebant m Ecclesiis, E s abrogat hic canon , qui x i. est synodi Laodicenae. soci Ede iis agit L . Pau- Ius, ubi ' i S πύας vult esse sanctas moribus, lnon calumniatrices , non vino deditas, rerum 'bonarum magistras, ut iuniores seminas. υτ δεας, viduas scitiores verti. sic rem v tus interpres , quem sequutus est Fulgentius Petrandus in Breuiario Canonum cap. ari. Epiphanius haeresi P. 1 , on δα-
nem indiguisse , qVas etiam vi as nominauit, ct eae his a huc arate prouectiores εσβυ πώς , viduas seniores. etiam vocat hic canon, quod certam sede in liaberent in Ecclesia. De clusinodi viduarum seu diaconi Tatum aetate & ministerio vide annot ad can. 193. huius codicis insta : Grotium de imperio summarum i otest. circa sacra p. os. & o . Chassiet. in notis in Breuiar. Can. Ferran. .p. 3o6.5 3C7. di taru J Viduas seniores siue diaconis las in Ecclesa ordinari vetat hic canon. sic vetus interpres illius mentcni reserens, i mutieres quae apud Graecos presbytensa an Glantur, apud nos amem vi e seniores , uniri matriculae , in Elissam tanquam ordinaras constitui non liceat. Ideo α hoc est ordinationem non habere dicuntur, , inter laicos deputantur can. i'. huius codicis. Concit Epaunense can. 21. Oduarum consecratione quas diaconas vocant, ab omni renone nest, is penitim abrogamin , stum eis 'rnitentiae bene-aiectionem imponendo. Dainnantur itaque Cata-pbrygae, qui mulieres posse diaconas ordinari
putarunt. cundem errorem Accptialis tribuit Marianus Scotus, S sigeberius in Chronteo an . sis. vel 126. Ambrosus in cap. 3. epist. i. ad Timoth. Cataphryge erroris occasionem captantes propter quod diaconas mulieres alloquitur,
Paulip ipsis diaconai ordinari debere vana praesumptione Hefendunt i sed ut haretici am-mum suam ιι bis non sensu segis ad 'uere via deantur . Apst loli verbis conixa sin om nuuntur Apostoli, τι eum i a mulierem in Ecclesia instatemiis esse debe e praecipiat, in e contra etiam ait h. inarem in E vindisent ministe ij.
cta , id est sacramenta corporis & sanguinis Cis Christi. sic apud Curopalatam, lib. de Ostie.
Constantinop. iacet tarior, . θα κε i. vi τα ἄγα . Hic autem venis in
locum qui dicit in propositionis, ubi sita sitim fam
m l . . se in Graeca collectione Cano nun
Ecclesiae Africanae can. 37. ον αὶς άγοις
νου An uiuos, , hoc est ut habet Concit. Carthag. III can. 24. Insacramentis corpo is o Pnguinis Domini nihil amplius of erat tr , qua quod i se Dominus tradiit, panis es vinum aqua mixtum. de passim in Liturgiis Graecis ure αγατοῖι αγρις. Sancta igitur , hoc est linamenta corporis & fanguinis in alias paroecias instar ologiarum transiuitti verat lyc canon. Id au
142쪽
tem explicat Theodorus Balsamo in codice M S. quem nobis commodauit V. C. doctissimusque I. Cisaubonus his verbis , HMευν γνου
pist. ad Decentium Eugubinu. n Episcopum, quae inter illius decreta extat in odice Caia num Ecclesiae Romanae cap. 1. De. formento v νο, inquit, quod die Dominica peκ tirulos miti imm , seve lue nos consi uere υι tui 1 . cum omnes Ecclepa no Pa intra ristitarem sin t litura , quarum presbyteri quia die ipsa pri pio plebem sibi creditam nobiscum conuenire non posi .m , idcirco fermentum a nobis consiti m per Mot hos accipium , ut se a nostra comΛ unione maxima ista dis non iudicent separatos , quod per Prorrias fieri debere non puto, quia no1 um x ponanda junt sacramenta, nec nos fer caeh eteria diue,a constitutis presbieris destinamus . Opresbieri eorum conficien um ius habent, ' .atque licentiam. et. Catechumenorum ora- tio luc accipitur pro sacro ministerio lectionum,orationum, de aliorum id senus, quod celebratur in Ecclesa ante dimissionem catechumenorum. Latini missam catechumenorum dixerunt , Concilium Valentinum can. I. me esse rensuimus obseruandum , ut sacrosanED Gangelia ante mune milutionem in mi a caiecti me norum in ordiso leo num post letantur. Ilio epist. 119. a diebat, inquit , mi pam catechi enorum , subterfugiebat mi Oam Dexamen
ii λ ,-J Olim, peracta sacrorum librorum lectione cum celebrandum esset Eueharistiae saeramentum , dimittebantur catechumeni, energument, de poenitentes. Id rest ut Dionysius in Hierarchia Ecclesiastica:
stionem G catechumenorum reliquarum , quid Jua Ostendendorum Iacramento contemplatione indigni IPH, sit per sacros mini iras dimisesis ct eiectio. Hanc dimistionem Latini etiam
missam dixerunt, ut remissam pro remistione Hiracmarus Rheniensis in epist. nondum edita ad Hincinarum Laudunensem Elusicopum p.r . Quidam iubentur usique ad missam carech menorum manere in Ecclesia . quidam autem I l .i intra ricti iam si etiam oratione iungi sacra mysteriorum celebritati, a Dominica autem mensis conuiuio segregari. Augustinus sem. 237. de tempore. Ecce , inquit , post Ierimonem sit missa catechumenis , manebunt faeles, venietur ad
ὼ ν eo ci=J Hie canon ministris, hoc est Can. hypodiaconis prohibet orarium serre , quod diaconorum proprium gestanaen fuisse tradit
Balsamo ad hunc canonem: eius verba appo nam ex Graeco codice M S. το ς sciν, in
ob antes , eis qui Iunt in sinesta Aconii peroraria' significant quando denar feri pronum
tiatio se prolatio petitionum catechum/norum reliquorum. appellatum est orarium is ἰ γ Atω, quod est obserua. Idem ferὶ tradit Matthaeus. Blastares in synopsi Graecorum Canonum, ci ius verba ex Graeco codice M S. illustrissmi
Pi aesidis Iacobi Augusti Thuani supra retulimus ad can. 22. Orarii etiam mentio est, apud L .uroi alatam lib. de ossiciat. Constantinopol. Itura ινγ φορῶν τοῦ νευς αυτ o ον , φοι σ
Archidia conus gestans conseratim suum marip tum, tum insit per etiam penulam , non tamen O Gllarium . sed orarium. ubi Agmonius ικnὐν μελ ος Hamum oratoriam perperain exponit. Huius autem vocis origo omnino Romana est , a. di, in Ecclesiam translata,
falsaque Palmonis notatio, ut scite obseruauit doctissimus Casiubonus in notis ad vopiscum, ubi quid sit orarium apud Proianos, sacrosque scriptores Latinos, Graecos ac Syros eruditissimἡ explicat. vide etiam quae de orario Lipsius olim obseria auit lib. r. elect cap. Io.. ἀρ- 4ν J Gentiles de suorum idolothytorum serculis. cuique suam partem apponebant mei, appellantur apud Athenaeum) quas si biconuiuae tollebant. Id ne fieret a Christianis.
143쪽
in Agapis scit conuiuiis quae in Ecclesia para bantur, prohibet hic canon. In iis cnim omnes simul promiscue, appositis cibis vesci debere, colligere facile est ex iis quae supra ad can. 7o.
C r. 3λ . olim in Ecclesia post sacram stim in ficti solitas restatur Chrysostomus serni. in dictum Paulist. Corinth. cap. I i. Oportet haereses esse. Fiadcles omnes , inquit , in conuentibus suis postquam audissent rit,inin , post preces , pHI N-
steriorum communionem, Din concionc non mox domum ransiendebant , sed diuises alimem Oediata domi&u His auferentes , pauperes vocabant , eommune ue faciebant mensas , crmmunm prandia , communia conu ia in 'sa Ecclesia : atque ita a communione mense G pietate loci undiquaque ad pietatim accendebamur. Can. - . . ceu J Huius canonis pars deiidcratur in vulgato codice Tilij. Hanc verb ex in edito textu Graeco Bibliothecae R giae, Theodoti Balsamonis,& Io. Zonarae commentariis inserto restituimus. ε νε δώ, ν -J Theodorus Bal ino in hunc canonem : s πατερ ες , Inquit,
die Dominico non opera i , non necessario man
darant , sed adiecerant, si possim fideles. si enim
propter inopiam , vel Hiquam aliam necessua-tem, etiam die Dominica fuerit aliqris opemus, praeiudicium ei non asseretur. Sic Constantinus l. s. deseriis, ubi die solis omnes quiescere statuit, opera tamen rustica in quibus vel mora vel procrastinatio magnum haberet periculum, prudenter excipit. isti, inquit , et 'ram cultura libemo licenser Ae inseruim et quaniam frequenteν euenit vι non aptius atio die frumenta sulcis , aut vinea serebitas mandentur. Harinenopulus in Enchirid. e. y
in ta Die Dominico ceteri que femi diebus tam iudices quam reliqui quiessant, selis exemptis agricolis. Leo tamen Imp. legelata iussit et ea victa S VUC .. δ' . a πιλο ι ληM J Hesioduς lib. 2. Operum & dierum, praecipit ne viri in muliebri balneo corpus abluant, ε δἰ λου πω - δε-εavi. Sic lauacra ab Hadriano Imp. pro sexibus separatam extructa tradit Eusebium quendam Emis muri ideo accus. - Elius Spartianus in eius vita. Clemens Ale- tum smise, qui, leam pallem allionomiae quae xandrinus lib. 3. paedag. cap. s. earum mulie- um eventua praedicι prostere tui. rum intemperantiam arguit,quae communibal - ὶ ο ἀπατε-i eo cum viris utuntur. Cyprianus traci . de ha- νυλους . eo nomine Aquila , e Iiad. vobitu virginum, balnea promiscua adire virgi- Christianus, Ecclesia expulsus est, ut refert Enibus prohibet. Quid GH qua promiscua bal- piplianius lib. de pondet. &mensuris. . e uia Anea Meunt, oculis ad tibi em curisses '- - , inquit, mo-oxn υμν. rum S et
pudiis. J Huiusmodi etiam super Pag. Sstitionis genus iam D. Pauli aetate Colossis, Cau. . Phrygiae vibe sub Laodicaea metropoli viguis
quem locum explicans Theodoretus, huius canonis mcntcm rcfert his verbis: segem, inquit , defendrbam eos etiam ad Angelos colendos inducebant , dicentes legem per eos da tam. mansit autem dis ha: vitium in Phogia σPisaeia r quocirca θnodus quoque qua conueniι Laodicea , qua est raras ta metropolis , lege P hibuit ne precarentur A Metis , ct ne relinquσ-rent Dominum nostram Issam Christum. Irevaeus lib. 2 cap. S. Ecclesi a , inquit, per Umuersum mandum diaersa ben scia a Deo accipiens, iunomine Christi persici i, non inuocationibat A gelicii faciens aliqui d , sed munde , pure ct manifessi orationes dirigens ad Dominum qui Omnia fecis , or nomio Domini nostri Iesu Christi. Origenes contra Cessim lib. v m. πυαμ λε
α λελων-s 2 Angelos ex es a Iuo nominare docti , inuenimus propter diuinitatem quandam interdum deos vocari a Iace scriptura s sed non se, ut iubeamur eos adorare , asu diuinis honoribus colere, quamuis dona Dei nobis asserant. Omnia enim vota , om nes nterpellationes, deprecationes , Er gratiamum actiones destinanda Ant ad Deum rerum omnisιm Dominum, per maiorem omnibus Angelisse mmum Pontificem via is verbum or Deum August. haeresi 3'. tradit veteres haercticos fuis se, qui &Angelici dicebantur. Angelici , inquit , in Angelomm cultu inclinati. δγγελικῶν quoque meminit Epiphanius haeres. 6o. Essenos etiam Iudaeorum haereticos , Angulis cul-rum adhibuisse testatur formula iusiurandi quod ab eis exigebatur, rarum ησυν - λο - , ut resert Iosephus lib. 1. de Io Iudaico cap. T.
cum viros atque a υiris nu . ac videntur, nonnestari ' Et lustinianas tendi causas hane etiam , ἰνδ- ω.
144쪽
mei . Aqulla igitur Chriylianisma exedis. quum autem a primo suo habitu non dissederet , acredendo videlicet vana Astrologia , quam exacte edoctus erat , ρd quotidie pselonem natisitatis Da Jeruret di redareuiuisue a Dectoribus ct sncrepat in ea de Masa , se non corrigeret , sed potias contentiosa opponeret . expui s est rusmab Ecessa , velut inutilu ad selutem. φυλακπεια-J Hic canon ab Ecclesia elici iubet eos qui phylacteria faciunt, Sequi phylacteriis utuntur. Nicolaus I. P. R. in resp. aci cons Bulg. cap. 79. Perbibentes quὸd moris A apud vos infirmis ligararam quandam ob sanitatem recipiendam ferre pendentem pubgutture, requiritis si hoc agi de catero iubeamus squod non flum agi non iubemus , verum etiamne flat, modis omnibus inhibemus r huiusmodi quippe ligatura , phylacteria damonicis μnt inuenta vetur iis, ct animarum hominum esse vincula comprobamur , ac ideo his utemes, anathe
mate ApoHolica decreta pereulses ab Ecclesia pelli mari uis. D Baslius Honail. in Psal. s. damnat characteribus insignita , , Chrysostomus Homil. s. in Matth. cap. 23. in eos inuehiriar qui sua aetate ex phylaetariis ad collum suspensis stactiores videri volebant. credotes , inquit . ex eo quod ab hominibus volunt videri iasti , phyiacteria alistant circa collum . quidam vero param a Pam Euangelis 'inam. Dic sacerdos insipiens , nonne quotliue angelium in Maesia Iegvur , ct audisum ab hominibus' Cui erga in oribuspostea Euangeliani bilnosunt , quomodo eum poterunt circa colum
Densis seruare ' Deinis ubi est virius Euang iij in figuris Merarum , aut in imellecta sense mySi in uaris, bene rima coltum Denas i si in
intelleisu , ergo melius in corde posita prosunt, quam circa collum suffensa , cto. PQ ε πιν απα metis J Hac loquendi formulavsus η. - . D. Paulus epist. ad Titum cap. s. i. Haret cum hominem , inquit, post νnam ct alteram a monitionem reiice , mens γὸd peruesus sit qui eiusmodi est re pereet, ων - a semet ipse
damnat M. Hieronymus ad illum locum Apostoli: Popterea, inquit, a et se damnatus dim ur, qvia fomicator, adulter, homicida, ct enera vitia persacerdotes de Ecclesia propelluntur: here- tui autem insemetimsθntentia Heruri, seuo arbitrio de Ecclesia νecedentes, qua recessio propria conscientia videtur esse damnatis. Eusebius Emissenus Homil. de poenit. Ninivit. IVMidis cierivi placiturus est Deo, im sibi quadammodo fas
priuata eunitionis sententia st testis, ct aecumansic can. 29. Concit. Carthaginensis VI
excommunicasus ante auiuentiam, communionem
nasumpstris , ipse in sedumnationis iudiceturpν
tulisse sententiam. adde quae de ea re obseruauit vir multae lectionis R. Fornerius lib. 6. rerum quotid. 21. J iae σφαγα etiam meminit Epiacan. is'. phanius in compendio doctrinae Catholieri
i iis ψαν. Perstae avitem dies Paschalli , omnes popu- .li in siccarum e seu perseuerant, pane, inquam, fale est aqua tunc utenres adve feram. de post
Iis perniniremibus i s in eadem siccorum esu. Socrates lib.4 cap. 22. ubi de varia diuersaque ieiuniorum obseruatione ac dis nantia agit, se e i Iu αρτοι μνου μεταλαιπωM r. Emuam sicco
pane seu vescuntist. Tertullianus ad Scapulam. mando non geniculationibus cst ieiunationibas nostris etiam siccitatessent depulsea ' &aduers Psychicos c. 13. Bene autem qu .dct Dissopi uniue plebi mandare ieiunia assolent di non dico de indu stria stipium eοηferendarum, ut vestrae captura est, sed interdum cst ex amyuaslicitudinis Eeelesiastiaca cause. Itaquesis ex edilis hominis, est in unum
.mnes agitatis s quomodo in nobis ipsam quoqκe unitarem ieiunationum cst xeropha giarum cst stationum denotri si Graecus Scholi stes Harmenopuli sech. s. tit. φ πιι νον
ad biennium eondemnas , si duntaxat Que adveJeram quotidie ieiunat, est siccis vescitur. n. t,. 4 Hunc canonem qui in vulgato e
dice Tilit desideratur ex MSS. eodicibus Bais monis & Zonarae restituimus. extat Sc in omnibus Latinis Concilii Laodiceni editionibus. Θυιδελιυώ J Isidorus thymelicos, musicos sc n. m. nicos interpretatur, qui organis de lyris & ciatharis praecinebant: sic dictos quod olim in orchestra stantes cantabant super pulpitum quint,/άλ. vocabatur. Iulius Pollux onomast. lib. A. 9 α η y
est histrionum e rechestra veνο chori, in qua est σι eis, qua vel tribunal est vel ara, id est locus editior ubi actores saltabant. Phrynieus in vide Rhis Atticorum verborum ait dictum αμ- Τ -
mis Vitruvius lib. s. cap. 8. Apud 'Gracos, inquit, tragici cst comiti actores in Aena peragunt : reliqui autem arti es suas per omehestram praestant amones r itaque ex ea 'nis est thymelici Graeὶ 'aratim nominam. De thymelicis etiam fit mentio in l. io. ff. de pollicit. l. 4. F. de his qui not. ins. 1 pen. de spectaculis C. Th. Thymelitae dicuntur l. ai. de pistor. MI. s. descenicis C. Th. α α σκιά, i J Sic ex MI S. codicibus Bi- can. bliothecae Regiae hunc locum emendatumus. malὸ vulgatus codex Tili , Hunc autem canonem explicat Balamo his verbis: αM. y it λι - δ κ μ υς , ἐν Mic Pem
si, quidem nones in vico ct in pagis orepsevos est presbteras constituendos defini runt. Praesens aatem canan iubet fieri peri deutas, ct ηon Episeopos, ne dignitas Episcopi sitis cyc-ςmpta enarit. Sum autem periodota . pa
145쪽
tum post Calchedonensem synodum etiam meminit Iustinianus l. 41. Cod. de Epist. & clcr.
γροτονῆθω. Horum de in Laodicena, aliisque veteribus synodis sit mentio. Hinc constat periodeutas a Chorepiscopis distingui debere, qui λ quibusdam vulgb confunduntur. Sunt
igitur 4ω,δει - in Ecclesia , circuitores siue visitatores, qui veluti Episcoporum vicarijr giones ciuitatibus subiectas visitant ac circumeunt , nullamque propriam sedem habent, ut ait Zonaras. Sic medici ηλοδει- , circuit res, ut vertit vetus interpres i. de excusat. Iul. qui circumeunt urbem causa sanitatis hominibus reddendae,& medendi artem exercent. Visitatorum autem apud Latinos meminit Gregorius I. epist. a. lio. s. ad Maximianum Syracusanum Episcopum et Viselatores Ecc uerum,
inquit , clericique ereum , qui Vsis per non με Gualis parreoas fatigantur , aliqAod laboris sei eapiant te di fanente fias tum . de Ioannes II. P. R. in epist. s. ad Episcopos Galliae,
CU. nos, praeter diuina monumenta, psalmos quoiadam ω hymnos in Deum componere ac decantare solitos fuisse testatur Eulebius lib. 2. Hist.
Dei, verum Deum se brmnis concelabrant. Idem lib. I. cap. 3o. de Paulo famosueno loquens,
PFumos qui in Domini mini Iesu Chri ' honorem dicebantur velut recentiores ct recenissorum hominum Hstula. Sed & Clementis P. Mepistolam ad Corinthios scriptam, olim in Eccles, legi selitam refert lib. 3. cap. Ic. Ac lib. 4. cap. 13. Semel autem scriptis aliis quis si eris in Ecclesia receptis, multa simul lapsu temporis clari ab imperitis vitiosa, tum ab haeretiis cis deprauata, α falsin confiω irrepsere, ut norunt petiti historiae Ecclesiasticae. Huiusinodi ergo scripta prohibet hic canon, statestque ne qui in Ecclesia Iegantur nisi soli libri canonici veteris &noui Testamenti. μιαὶ Haec verba, quae in codice viij omissa sunt, ex codicibus MSS. Bais
monis de Zonarae restituimus. neque aliter numerus epistolatum Pauli hoc canone comprehensus perfectus esset. extam etiam in veteri
Latina editione Concili j Laodiceni tomo pria
mo Conciliorum, & in collectione Isidori
lii Constantinopolitani I canones extant in vulgato codice Tilij, de in codicibus M Ss. Balsamonis & Zonarae, & tomo primo Conciliorum incumenicorum Graece & LvinE , Pauli V. Papae Rom. authoritate, Romae editorum
administrationem senat, quo nomine olim Graeci quamuis ditionem seu prouinciam vocabant , in qua Praeses vel Praetor ius dicere ac conuentus aFere consueuerat. Id docet Strabo lib. 33. de Phrygia . aliisque Asiae regionibus loquem , αυ Ρωγι-ομ , inquit , --φυλα
σναι. Non pergentes Romani loca ista diu runt, sed alio modo disess instituerunt, in quibus fora sunt est ius dieitur. Eadem notione Ciburaticam dioecesim inter maximas Asiae dioeceses haberi
ΚιcLmm . Sic a Cicerone accipitur epistola ad Thermum : Siquid, inquit, Geniuilim habebis maliquo Helisentia controuersia , peto ut intiariore reiicias. Et de se Proconsule epist la ad P. Servilium: Exprouincia mea Ciliciensi, cuius his tres diaceses Asiaticas attributas fui se . Diuiso autem a Constantino Imperio latior fuit dioeceseos appellatio. Sic enim vocabatur administratio multatum simul prouinciarum. Theodorus Balsamo in can. 9. Concit. Cal
ἐα,- , Discesis multas sub se habet prouincias Ea significatione dioeceseon frequens mentio extat in Notitia Impetu , & constitutionibus Impp. ubi dioecesis di prouinciae passim reperiuntur distini, , idque perspicue indicat Theodosius in l. I . Cod. de fund. patrimonial. his vetbis, Iube M omnes, inquit, qui in quacunque disces , aut quacumque prouincia, istinitate per quadraginta annos ex quocunquiti is vel sine titulo possederim, nullam actionem formidare. Haec vetd orbis Romani diuisio ἡ republica in Ecclesiam imitatione quadam derivata est. Hinc frequens dice iaceseon mentio Uud rerum Ecclesiasticarum scriptores,&pasum hoc codice, can. I 69. 78.
, T soti ex diaersis di-sbus ac prouincus rametari. Sed de his plenius disseremus in nostra Geographia secro- politica, quam breui, Deo dante, publico dabimus.
146쪽
stissimumsenlim Roma Papam, primum esse omnia sacerdotum t beatissimum autem P chieps pum Constantinopolaos noua Roma secundώm habere Deum postsa iam Apostolieamsedemsemam Ranis: aliis ahuem omnibus sessibus praeponatur. ἀαου τ-J Per tomum oceidentalium intelligit ficii expositionem in synodo Antiochena sub Meletio celebrata anno 378. ad Damasum urbis Rom. Episcopum , caeterosque occidentis Episeopos missam.
H:επαοῖς ρ - πυν ei. ι J Iustini alius legem. edidit, ne aduersias orthodoxos, haereticis testimonii dictio esset. l. it. C. de haeret. Sanctis misit, comm orthodoxos quidem litiganIes nemini haritico, vel his etiam qui Iudaieampuper litionem tum, es in testimonia communisne me siue utra que pars orthodoxa sit,siue altera. Athanasius Α-
polog. h. Meistiani scilicet funi, sic se aecusatores praebent, homines prorsus fide indigni, vi ct schismaiiei , ct hostes Eccusa.
est synodum dioeceseos . sic in actis Concilii E
rat s. Synodi quoque dioecesios meminit L 13. de Episc. Sc cler. C. Th. Siqua sueti ex quibusliam dissensionisus, Io busi ue delictis adseruantiam pertinen ia, laris Dis ct a se a Me fors νῶι aussiantur. Eius generis fuisse Aquileiense Concilium eui Ambrosus Mediolanen-ss praefuit, ex epistola Impp. Theodosi de U Ientiniani liquet, qua iubent Episcopos ex dis est Italiae in Aquileiensium crimiHem ad Com
- Eφεσω ηιυόνει s J Hi vati. Concilij Ephesinicanones extant in codice Tilii & in eodicibus MSS. Balsamonis &Zonarae, & in actis Co cliij Ephesini tom. i. Concit. oecumenicorum Romae edit an . iso8. sex scilicet priores P. 49'. duo vero posteriores p. 4 1.& 497. Hi vero omnino desiderantur in Latino Codice Canonum Ecclesiae Romanae. Itaque ut haec lacuna explexetur, Io. endet stinus qui primus ipsum eodiacem Romanum Moguntiae edi curauit an . Is 21.
se synodieam epistolam Ephesini Concilij, una
cum xit. capitulis contra Nestorium, huic asiunxisse setioit, sed non animaduertit illam e-
Iistolam synodicam& xii. anathematisinos illi ubiectos, non esse Ephes ni Concilii, sed Cyrilii duntaxat de synodi dioeceseos AEgypti, ut teis satur illius epistolae inscriptio, quae GraeeE8c LatinE extat inter acta Concilii Ephesini Romae
est ut habet vetus codex scriptus literis mai sculis Bibliothecae V.C. Io. Bochares Domini de Champigni , qui nunc apud Venetos pro Rege Christianissimo legationis munere fungi
nodus ex e vita dioecesi in Diniso satur .
Sic Asticani Patres, cum Pax de transnarinis appellationibus ageretur , in Can. tος istola synodica ad Bonifacium P. R . Credimus, adiuuante miIericordia Domini Dei nostH. quod tuasanctitate Romanae Ecclesie prasdente non sumus iam istum t hum palseri. Sc in epistola ad Celestinum P. R. quae ibidem extat, lxecutores etiam elericos vestras quibusive perentibus nolite mittere, nolite concedere,ne sumtum typhum Dei Ii in Ecclesiam Christi, qua lucem simplicitatis est humilitatis diem, Deum videre evientιbus praefert, videamur inducere . quidem synodicae epistolae extant in Codice Canonum Ecclesiae Romanae, & tom. i. Concit. Eadem verba repetit Carolus Caluus Francorum Rex in rescripto apologetico ad Hadrianum II. P. R. cap. Io. tomo t. constitui. Imperis . a Melchiore Golia data nuper edito cum de Hincmaro Laudunens, hoe est de transalpinis appellationibus geretur: Scriptum est etiam, inqu t, in p afuistiteris nobis ex nomine vestro directu de Hino iaro, hoc modo: voLanias ct auctoritate Apostolica im ubemus, 'μm Hinc rum Laudunensem οφω- ων pum, vesi fretum potentia, adlimina Sanctorum, is nomismque venire clementiam , m. qua relegem tes NisA contra morem decessorum ac praedecessorum
vestrorum haedimminuenimus. id est umbras secutit hum inducere in Ecesesiam seuam, qua lucem simplicitatis est hamilitatis diem Domini viri
re desiderantibus praefert, tamen is voluntate non dubit imus, quia humano ani facile potest μbripi , quod ex deliberarione conueniat. Typhi tiam vorabulo vias est D. Augustinus lib. I. dabaptisino cap. . ubi priora Concilia posterioribus emendari scribit, Cym aliquo, inquit , experimento rerum Veritur quod esses m erat, σων noscitur quod latebat, sine ullo dipho fastilega superbia με vlla infata ceruice arrogantia, e aeomentione liuida inuidia, cum seni humilitate , cum pace Ca holica, eum caeritate Christiana.8 Ne-J D. Paulus epist. ad Gaelatas cap. s.' I. M , a Xe μυ ημὼ ἀλα est vim, tamo , 6 μα παλιν In sisertare qua Christus nos liberauit, state . O ne . comtraria is Itomim semitutis iugo. νεκρομον maνJ Mansionarium, se rectὲ ver- PQ. CLtit Dionysius E xiguus in Codice Canonum Ec- Can. t. Iclesiae Romanae. Iustinianus l. 46. C. de Epist.&cler. inter eos qui res Ecclesiasticas administrant παροιμον συιω etiam recenset Paramonari,
autem sint villici sue actores possessionum. viseribit doctissimiis Iurisconsultus Iacobus C iacius ad Tit. s. C de Epist. & cler. Villicus sauthore Isidoro lib. s. Etymolog. cap. . in pro priὶ villae gubertiator est, unde a villa villic nomen accepit. interdum autem villicus non gubernatorem villae, sed dispensatorem uniue sae domus, Tullio interprete, significat, quod est uniueriarum possessionum & villarum di L. pensator. Villicus a Varione lib. t. de re rustica cap. a. dicitur qui praeest pago, & totius rei r sticae curam habet. Paramonarij igitur siue mansonatij a mansone dicuntur. Mansio est diri; . .. υ νη. πινρονή. Mansiones in i c
147쪽
de apud Symmachum. Sidonium. Cassiodo-xuna , Lampridium , sunt & Otaciatis, quae diuersoria appellantur mansionatica, hoc est habitationes, ad quas viantes interuentu noctis se recipiunt. Gregorius Dialogus de vita Saneh. lib. 3. O A
4. in proximσ nobis habenda est πώεnsio. o totius via finis quieta. de separantur a civitatibus de oppidis. Vnde etiam in legibus 5e
Historiis Francorum de Germanorum hae voces, mansus, mansuatij, dc massarii , εἰς φηλικών J Iustinianus Nouet.' constit. ras. cap. prohibet Episcopos de monachos ex quacunque lege tutores aut curat
res cuiuscunque personae fieri. At presbyteros, diaconos & hypodiaconos iure adgnationis vel cognationis admittit ad legitimam tutelam, Bd ad curam quam propria voluntate de sua sponte suscipere voluerint. Inviti ergo nullam tutelam vel curam suscipiunt , ne abstrahantur a precibus & sacris. Cyprianus lib. I. epist. s. Iam pridem in Concilio Epimporum statutum c est 2 ne quis de clericis Dei mini stris latorem vel curatorem testamento suo constitviat, cum petuli diuino sacerdotio honorati, ct euncti in clericali ministerio constituti, non nis aliariosacrificiis deseruire , recib- at que oratiombri vacare debeant. Leo Imp. N
δεδε,-. Veteribus legi roribus eaerae visum est , ne monachi aut quo cunqua Iacer ordo de uinctos habet, tutorum omis fungantur. Inteia lexerunt enim , qui diuina ministerio eansereati sunt, hos as extemarum rerum oecupationibus ct molestiis liberas esse oportere. Quantum πιμtem alendorum alioqui regendorum Do rum cura hominum animos Estrabat , ut qua Deum debite catere impediat , nemo ignorat. tota enim plerumque vita tutores Iaboriosi istis curis irretiti tenentur. Quanquam autem Episcopi de monachi arceantur a muneribus tutelae vel curae, possunt tamen ex d. Nouel. 63. Leonis Sophi esse executores testament rum, quos etiam e m ις vocari dicit. nem pe tutores vltimarim voluntatum. Hi sunt dispensatores tantum, at persenarum vel b norum nullo modo tutores aut curatores esse debens.
- dus est in Eeclesia praedicetur. Ida, paum&publich praedicatus vel nominatus, ut ait -- non huius codicis, adscribatur ministerio huius vel illius Ecclesiae. quod posteriores dixerant, neminem sine titulo ordinari debere. Eadem notione sacerdotes praedicari dixit Lampridius in Alexandro Seuero. Vbi aliquis, inquit, voluisset vel re lares prouinciis dare, vel prapositor facere , vel procuratores id en rationales ordinare , nomina eorum Proponebat , homtam populum ut siquis quid haberet criminis . probaret manifestis rebus, si non piabasset , fabiaret poenam capitis. Dicebarque naue esse , quumia christiani ct Iudae, facerem in praedicandis sacerdoti,in qui ordinandi int, nan feri in prouinciarum rectoribus , quibus sir fortuna homi num committeνentur ct capita. Is suit vetus mos
Ecclesiae in Episcopis ordinandis, ut rogarcntur suffragia non modo cleri, sed etiam populi. atque ut omnium, de eo qui ordinandus erat, iudicia sciscitarentur , illius nomen plebi publicὸ proponebatur , facta omnibus potestate
quidquid vellent eis obiiciendi. de hoc est quod scribit Balsamo ad can 1. Concilij Laodiceni,
eιν As . Ec Zonatas ad can. t. Α- post. cuius verba supra retulimus in annox. ad Can. 3 9. Huius antiqui moris vestigia etiam extarit apud Cyprianum lib. t. Epist. 4. pomquam retulit quomodo Eleazarus Aaronis filius sacerdos fuisset creatus: Cream omni θ
goga , inquit , iubet Deus constitui sacerdotem, id est , init it ct ostendis ordinationes sacerdotales non nisi se, populi assistentis conscientia fleri oportere . ut plebe prasente via detegantur
malorum crimina, vel bonorum starerita praedicentur , ut sit ordinatio iusta ct tegitima , qua omnium se F agio ct indicio fuerit examinata. de post pauca Dc ait: Epis'm deligatuν pleben sente qua singulorum vitam plenissme nouit, O ius tu ue actum de conuersatione presserit. Idem lib. s. epist. s. presbyteros, diaconos, &plebem 'niuersam alloquitur his verbis : In videordinandis elericis , fratres carissimi , solemis, lium epist. vos ante consulere , br moeres ae merita seges rum communi consilio ponderare. Nee dissimilis apud veteres Romanos fuit lex Domitia de sacerdotiis , a Domitio . nobarbo Tribuno plebis lata : Ut non secer tum collegia , quem
vellent cooptarem , sed populi id beneficia σ-μ. de Licinia a Gicinio promulgata: GDeerritum cooptatio is ipserum collegis ad populum transferretur.
διοικήmως J Tres olim erant Epi- scoporum gradus , Episcopi scilicet ciuitatum , Metropolitani prouinciarum , Exarehidioeceseon, ut ex hoc canone constat, & can I s. huius codicis infra. Sic in Concilio An tiocheno II. inter acta Concilii Calchedo nensis tom. L. Concit. Domnus Antiochiae tapiscopus , Exarebus Horrescos orientatis , dicitur. Exarchi autem dioecescon sunt Patriarchae. quibus integrae dioecesta erant attributae. Id testatur Zonaras ad hunc canonem: ν
his alius crit, ut spero, distetendi locus. Poribhuius eanonis definitionem de ordine Iudiciorum confirmat Iustinianus l. 46. C. de Epist. & cler. 3c l. 3o. C. de Episcop. aud. M
148쪽
: π λIeις οδελ JGn. ρπθ . tiam meminit can. δέ. 35 87. huius codicis supra. Harum literarum frequentem usum inter Christianos fuisse testatur Gregorius Nazian - Σenus lib. i. contra Iulianum his verbis: ari θ
εως reis Constituebat etiam Huefinia Misscare, ac domos exeipienduhospitibus dicatas , simώI3Me humanitatem erga pauperes adiungere , es m aliam mm eam que in notis siue leseris epistolaribus consistit , quibus eos qui inopia premuntur , ex gente ad gentem transmittimur. & Sozomenus de eodem Iuliano loquens lib. s. cap. 6.-ο , inquit,
ro aemulatus esse dicitur notas sue tesseras lue rem Episcopalium, quibus solent inuicem ροπῶ mi quocumque proficiscuntur, ct a quisus v
niant , hospitio exclyi , ct solatia promereri . tanquam noti est amici propter signi siue tessera
, certa quaedam erant signa ac symbola sue notae ac tesserae, quibus in Ecclesiasticis literis scribendis, ne fraus irreperet, Episcopi utebantur. Sic apud Procopium
, χα πιλαν. Latini scriptores Ecclesiastici literas sormatas vocant, eo quod certa forma certisque notis crant conceptae. Qui igitur peregrinabantur eiusmodi tesseras epistolares siue formatas epistolas descientes , quocunque pergerent hospitio suscipiebantur, illisque pro viatico erant. Lucianus in Peregrino et auia
Secunda peregrinatisne fuscepta ereditur vagaturus , finis sibi Oiatici in Christianis repositum
esse existimans , a quibus quaquauersym inced bat Πιpatus , in omni agebat rerum abundantia. atque ad hunc modum aliquantum temporis aleba-ων. Hine Tertuli. hespitalitatis eontes rationem
dixit, mutuato o vocabulo. Antiqui enim apud Gentiles instituti fuit, ut hospitii necellitii do non modo inter priuatos . sed etiam inter populos ac ciuitates contrahcretur. d genus amicitiae vile iisια &-Gr cis, Latinis publicum M priuatum lio pitium dicebatur , cuius nota ac pignus fuit tessera hospitalitatis, eoque foedere apud eos mutua amicitiae fouebantur , quae etiam ad posteros manabant. Plautus in Poenulo: Si ita ea , tesseram Conferre si vis εο fitalem , eccam attuli. Agedum huc MDnde. est par probe r nam habeo domi. O mi ho Jeis salue multum , nam mihi tum
Pater tutis ergo mihi ho Ies Antiaumas suis. Hae mihi isitatis tessera eum in olim fuit Hospitibus tessera dabatur ut hospes agnosce retur. hinc qui ius hospitij violasset, testimani confregille dicebatur. Idem in Cistet. Abi quarere ubi tuo iureiurando sinis siet
me apud nos iam Alcesimanhe confregi
tesseram. απι λαιὶ σπια Πώ,-can. 91 huius codicis. Harum epistolarum meminit D: Paulus x. ad Corinth. cap. 3. I.
titiis epistotis Apis vos , aut a vobis commen datillis' -τη, autem, hoc est commendatitiae epistolae dicuntur, quae dantur clericis, aut laicis a communione separatis, aut ignotis in aliam ciuitatem abeuntibus, ipsos loci illius E- Piscoeo commendantes , ut censuris solutos vel fideles existentes. Zonatas hic dc In can. IApostol. 3-λεγ ia , oi εγν-
Commendaιitia titerae sunt qua censera alimis Miectis dantur ad eorum purgationem , cst per qua aberi Episcopo commendantur ad communionem. Adde quae ex Matthaeo Blastare vir eruditissimus C. Labbatis suis in synops m Basilicti no seruationibus inseruit. Porro obseruandum eth, veteres Christianos in recipiendis commendat itiis literis, ne fraus irreperet, accura tam adhibuisse examinationem fidei illorum ui eas serebant. qua de re extat canon 3 s. quiicitur Apostolorum. Hunc morem Indicat Lucianus in Peregrino de Christianis loquens t
Apud illos , inquit , omnia ex aequo habentur contemptui. exis imanturque esse communia , qua citra fidem exam exploratam in comis munem usum a quocunque deferente fuscipiunt. Id etiam statuit Concilium Elibet itanum can. 13. Placuit ubique es maxime in eo loco, in quo priame eathedra constitutus est Episcopus , νι intere gemor hi qui communicatorias literas tradunt, an omnia recte habeant, ct Iaa testimonio comprobenti ἀγνώςeu J Hunc locum emendauimus excin Can. λα dice M S. Zonarae , Bibliothecae Regiae. Hanc etiam emendationem confiimat Matthaeus Blastares mentem huius canonis referens in codice M , . illustrissimi Praesidis I. Augusti Thu
Cod. M S. Balsamonis , ἀναγνω ς. δάυνον γυι- ἐ- meo ρααν ni J D. Paulus Pa, D. I. ad Timoth. s. s. viduarum seu diaconissa- Can. 131 ιrum aetatem definit, ut sint annorum sexaginta.
149쪽
stigiis insistens Theo sius Imp. conlutuit,
- , Non es milieribus mini rium commi tena,m , nisi sexagesi m Matis annum excesserint fomiam Pauli Apostoli verbum. & UMIentinianus l. 27. C. Th. de Epist. &cler. Nulta nisi mensi sexagim annis , fecundum pra-- pium , ad Diaconi rum con iam tranferatur. Tertullianus de velandis vir g de viduis loquens, Ad quam sedem , praeter amos sexaginta, tantism vnis ira, id en nupta aliquam Gelfιntur,sed st matres ct quadam esicatrices Illiorem. Hieronymus lib. 1. Comment. inri
enim . nisi qua sexaginta annoram en , ormaturitatem habet m strum pariterct etatis. Postea indultum est, ut anno quinquagesimo eligi possent, Novella 6. cap. 6. sed& quadrage--o, & hoc canone,&Nouel. s. cap. s. τί is γε esNM- l Hic pro . impositione manuum benedictionis accipitur, non ordinationis. vide annot. ad can. I i. & us. supra.
U-J De diaeonissarum ministerio
agit author Constit. Apost. lib. 3 cap. is. Sued Monisam prilem sanctam , ad mulierum ministeria , nam accidia aliquando cum in alia quorum domos diaconum ad ν ieres mittere non rates propter infideles e mittes uisuν mulierem diaconus , propter improborum cogitariones. aeam ad multos Uin muliere diaconissa indige-
Epiplianius haeres. 79. contra Collyridianos,
cani rum quidem ordo est in Ecclesia . sed non ut sacri irem , nec tale quiViam aggressi pem
mittanitir , verum reueremia muliebris gratia .
aut propter horam baptismi . aut affectionum laborumque visitationem , cr quando nudarum D rit cor Rus mulieris . ut ne a viris faenum facienti bus astriatur , sed a mini aute muliere. compendio totius operis, ubi sui temporis Ec
clesiae formam describit p. . 6 F. 6
Diaeons constisurantur ad D-t m mulierum ministreison , grauitatis reuorentia seu pudoris, inque carirat R- , si opus Derit, b.stisimi gratia, aut is ἶ monu corporum. Hieronymus ad Nepotianum, Multas inquit, alit Ecele' . V tami pra- stant. Mnesium accipiunt mini Irando. Ad de Iustiniani Novcl. 6. cap. 6. ubi diaconis. biptis no ministrarς tradit. Quale autem suefit diaconissarum in baptismo ministerium, indieat synodus Cartilaginensis Iv. can. u.
Ondarum mulierum ministerium elusintvν
ad . iam instructa sint . vi poset uto , siue
aperio er sano sermone docere imperitas ct ν Dicas mulieres , quo tempore baptia riae I r. sualiteν er baptisatori re redeant, ct accepto bapti ate uiuant. Pauperum etiam & carcero vin&rum euram habebant, & pleraque alia pietatis officia eis commendabantur. Illud a tem diaconissarum ossicium hodie in Ecclesia sublatum est.
4 olim ab Impp. dabantur Ecclesiis
id poscentivus - διυ ι. siue defenseres, quila ci erant ; quorum ossicium erat vim omnem ac tumultum ab Ecclesia & pastoribus arcere, Beoperam dare ne quid in Ecclesia per vim aut sordes fieret: Nou 16. codex Canonum E clesiae Africanae n. s. Ab I p. visem est postulansim , propter ammonem Paverum , qu rum molestiu sine intermi ne fatigantur Ecclesia, ut defensores eis aduersis potentias diuitum, eam Epimporam prouisane deletentur. Hic canon to 6. & qui proximε sequitur 1ον. lextant in codice Tilii, & apud Balsanionem cie
mis βαρζαριαῖς J In Barbarico, hoe est , i Par. ει. Io Barbarorum sie accipitur in Codio cano- C .rrinum Ecclesiae Africanae can. 32. De prouincin Mauritania nihil statuimus , quod ea sita sis infinitas Africa, ct qMod Tarbarico sit conterm na. & apud Ammianum Marcellinum lib. I S. Vises est in Bainario miles. de l. 1. C. de Commerc. Eadem notione Barbariae vox passim reperitur apud rerum Romanarum script res. Lampridius in Alexandro Seuero de limia taneis ducibus loquens, Addidit sani his , inquit , ct animaliainstrues , ut possent olere
quod acceperant . ne per inviam hominum , vujsenectutom possidentiam desereremue rura vicina Ba baria. Rufus Festus in Breuiario : Trai nus Daciam trans Danaium , in seu Tarbaria . prouinciam ferit. Gellius lib. 9. cap. I 2. Homo Thracius ex ultima Barbaria. Paulinus epist 1ς. id Victricium Rothomagensem Episcopum, Vbi quondam deserta siluarum, ac litorum par iὸν in tota alvenae Farbaria , &c. Synestas di ρὰ δερ ιν dixi epist. ro I. ubi rectELatinus inte pro Baisariam vertit. Augustinus ep. i S. Non .nim in Africa , aut in cuncta Ea baria, sed imSria vel Graecia , &e. Romani igitur scriptorcs quidquid erat ultra linutes orbis siue imperi; Romani, Barbaricum & Barbariam dixerunt ripsum ver d Orbem Romanum, Roma iam appellarunt , ut ex Epiphanio iam obseruauit doctissimus Casau bonus in notis ad Lampridium loco citato. Addam & alia quaedam testimonia. Athanasius ait omnes solitariam vitam
bri Huersi sunt, au ostia Romania Hscreti. Item
arias regiones per mare penetrantes , hi qui ab India veniunt. ad Romaniam perueniunt. Apud Constant invin Porphyrosen ne tam cap. etd by Coos le
150쪽
ae administr. Imperio :- Ρω-νIa e κώ--. In Romania habititntes. & cap. 46. Ea significatione Roniani e vox accipitur apud Eu grium lib. 6. cap. io. & Nicephorum lib. I8. cap. Ll. adde tolium lib. I. cap. 4 s. qui de Α- taulpho Gothorum Rege loquens, Eum ivrianias aruenter inhiasse , inqui , Uxmano nomine , Romanum omne serum , Goibo. rum Imperiam ct faceret O vocaret, essetque
Gothia, quodRomania fuisset. Hinc passim Romani Barbaris opponuntur. Inedicto Theod rici Regis Italiae cap. 43. Nugus ad potemem Romanam auι Barbarum proprias quotibet titumia transferau actiones. de cap. 44. μαι θ ρο- rem Romanus, aut Baisa. us , tans in demsrauise agator negotio misceat. Romani sunt v teres incolae , Barbari aduenae vi res. sic in Legibus V isigothorum lib. I. tit. I. tam Goιho Romanam, quam Romano Gotham matri manis Meae seriare. & lib. io. tit. I. seones G thica er Romana. M in confessione Episcoporum, presbyterorum 8c primorum gentis G thicae, quae inter acti Concilis Toletani III. cxtat: I uinque libe m dele ouem, x I r.
anis Leabitudi Regis a nobis edtam , in ntraretur Romano m ad Ariainum haeresim traductio , pra vera habueris , anathema sit. de iConcal. Tolet. IX. cap. 13. Cunctis Eectesiarum iliseriis interdisitur . iudicio generati, ne dein iceps causa connulvj alu Romanis ingenuis copulentur , aut Gothis. His enim Iocis Romanorum appellatione veteres Incolae Hilpaniae significantur , qui ante Gothorum in H.spaniam irruptionem Imperio Romano parebant. Sic Mpud Ui rem Vticensem lib. I. de persecurione Vandalica, voteres Africae incolae a vandalis deuicti , Rrmavi appellantur. Sie & Galli qui Romano Imperio parebant ante aduentum Francorum , Burgundionum, aliorumque Barbarorum, quod in legibus Salicis obseruare licet , Iit. ID Ss Romanus hamo Francum Juliauerit, &c. & in praetitione Gondobaldi Regis ad leges Burgundionum, Burgundiones ct Romam Ctustatum aut rigorum Comiser. & Coniscit. Turon. II. cap. Ne quis Britannum aus Romanum in Armorico , sine ADtrapetisani , aut comprouincialium voluntate vel Ilieris , Gpissopum oratore praeseum L