장음표시 사용
121쪽
Ecclesiastica , quae correctione indi-Vent , negligantur. Statuit sancta Synodus , secundum sanctorum Patrum
canones, bis in anno in umim conuenire uniuscuiusque prouinciae Episcopos , ubi nictropolitanus Episcopus probaiaerit , & singula quae emerserint corrigere. vero non aduenerint Epii copi , si in suis ciuitatibus residunt, atque adeo in sanitate consistunt, & omni inexcusabili& necessaria occupatione liberi sunt,
C x C v I I I. Clericos in Ecclesia ministerium obeuntcs , scut iam definiuimus, non licere in alterius ciuitatis Ecclesia constitui : sed illa esse contcntos, in qua ab initio ministrare meruerunt , eXceptis illis , qui amissa sua patria cx ncccs litate ad aliam Ecclesiam transierunt. Si quis autem Episcopus, post hanc definitionem , clericum ad alium Episcopum pertinzntcni sus pcrit, placuit eum qui suscepit , Sc cum qui susceptus est , cxcommunicari, donec clericus qui migrauit, in suam Eccleiasiam redeat. c x c ix. Clericos siue laicos, ac- cusantes Episcopos VcI clericos pata sim dc sine probatione, ad accusationem non rccipi, nisi prius eorum di Dcutiatur existimatio.. c c. Non licere clericis, post mortem sui Episcopi, res ad cum pertinentes diripere , sicut antiquis quoque canonibus prohibitum est. Eos autem qui hoc faciunt in suo gradu periclitari. CcI. Peruenit ad aures sanctae Synodi, quod quidam clerici & monachi , quibus nihil a suo Episcopo
commissum est, aliquando etiam ab ipso communione segregati sunt, peruenientes ad rcgiam urbem Conis stantinopolim , in ea diutius conmstentes , turbas excitantes & Ecclesiasticum statum perturbantes , aliquorum domos subuertuis. Statuit itaque sancta Synodus, hos qui clemprimum a sanctissimae Ecclesiae Constantinopolitanae defensore comm neri , Ut regia uria: cxcedant. Si autem iisdem negotiis impudenter insistant, cos etiam inuitos ipse dese sor expellat, ut ad sua loca te se
122쪽
cet r. Qi semel conlecrata fue- xxiv. riait monasturia , cum sententia Episcopi, perpetuo manerc monasteria, ω res , quae ad ea pertinent seruari, eaque non amplius posse fieri faecularia habitacula. Eos autem, qui his
fieri permittunt , canonicis poenis subiici. cci I r. Quoniam quidam Metroia V, politani sicut ad nos peruenitὶ greges sibi commissos negligunt, & Episcoporum ordinationcs disserunt, visum est sanctae Synodo intra tres menses fieri ordinationes Episcoporum, nisi forte inexcusabilis necessitas coegerit tempus dilationis prorogari. Si autem hoc non fecerint, eos Ecclesiasticae correctioni subiici. Viduae verb Ecclesiae reditiun integrum apud eiusdem Ecclesiae oeconomum custodiri.
CCIV. Quoniam in quibusdam Vr. EccIcliis sicut ad nos peruenit Episcopi sine oeconomis res Eccles sticas tractant, placuit omnem Ecclesiam Episcopum habentem , habere etiam oeconomum de clero proprio , 'ui dispenset res Ecclesiasticas secundum sententiam proprii Episcopi Ut Ecclesiae administratio sine testimonio non sit, & ex hoc res iusdem Ecclesiae dissipentur, de pro brum ac dedecus sacerdotio inuratur. Si autem hoc non secerit eum subitiaci diuinis canonibus. Cc v. Eos qui rapiunt mulieres sub xxvII. nomine coniugij, vel auxilium praestant , ac consentiunt iis qui r
piunt , definiit sancta synodus, si qui
dem clerici fuerint , proprio gradu
excidere: sin autem laici, anathema ticiari. c e vr. Vbiqua sanctorum Patrum xxvIII.
definitiones sequentes, & canonem qui nuper lectus est centum & quinquaginta Deo amantissimorum Episcoporum , qui congregati sunt rubpiae memoriae Imperatore Theodosio Magno , in regia ciuitate Constantinopoli noua Roma , agnoscentes, eadem quoque & nos clafinimus S& statuimus de priuilegiis eiusdem sanctissimae Constantinopolitanae Ecclesiae nouae Romae. Etenim sedi senioris Romae, quod urbs illa imperaret , Patres rure priuilegia tribuerunt. Et eadem consideratione moti
123쪽
centiun quinquaginta Deo amantissimi Episcopi, aequa priuillagia tribuerunt caidissimae se fit nouae Romae, recte iudicantes, urbem quae dc imperio dc Senatu honorata sit, Maequalibus priuilegiis cum seniore regia Roma seuatur, etiam in rebus Ecclesiasticis non secus ac illa extolli ac magni fieri, siccundam post illam existentem. vi& Ponticae, δc Asianae , de Thracicae dioeceseos Metropolitani soli : praeterea & qui sunt in barbarico , Episcopi praedictarum
dioeceston ordinentur a praedicto sanctissimo throno sanctissimae Constantinopolitanae Ecclesiae. Nimirum v-ooquoque Metropolita carum ipsarum dioeceston, una cum Episcopis prouinciae ordinante prouinciae Episcopos , ut diuinis canonibus pro mulgatum est. Metropolitas Vero e rum dioeceseon, sicut dictum est, ordinari a Constantinopolitano Archiepiscopo, cicctionibus conuenientibus secundum morem factis , dc ad eum perlatis.
Cc VII. Ij, qui dicuntur ab Epi- η μ' seopali dignitate ad presbyteri ordinem descendisse , si iustis quidem de causis condemnantur , iure nec presbyteri quidem honore digni sitnt. Sin autem sine aliqua probabili causa ad inferiorem gradum depressi sunt, iure, si quidem nulli sint culpae obnoxia, Episcopatus dignitatem de sacer
124쪽
ag. I et ς - νού. J Hic canon , qui primus est Nicaeni Concitu, e niichos seu sponte abscisIbs asacerdotio repcllit. eo nomine Leontium Presbyterio priuatum fuisse refert Socrates lib. 2. Hist. Eccles cap. 2I. inquit, tu ,- - α Tur,
Montim cumpresbyter ra , eo dignitatu grata pria Matin est, quodgemtalia sibi execuisset. , Theo dorcius lib. a. cap. 24. de eodem Leontio I qtiens, qui postea ab Arianis Antiochiae Episc
μος, Antiochia vero post Stephanum Eecusia prim tum si siepit Leontius , quem contra Nicem Cone id decreta adeptus est : nam Pa 'se sibi manu es nisalia execuerat. Ο Iigenes etiam illud Matthdii cap 19. iae. Sunt eunuchi qui se fos castrarumpropter re enum Horum, alIquanto simplicius inter pretatus, se ipsum sponte abscidit: eoque nomine illius ordinatio a Demetrio Alexandrino Episcopo damnata cst, ut tradit Eusebius lib. 6. Hist. Eccl cap. 3. & Epiphanius lib. 2. haeres 6 . eo tra Origenem. Fuerunt &haeretici Eunuchi di-
ω , qui Origenis forte exemplo, pietatis Telo, seipsos exciderent, de quibus Augustinus haer sit . Epiphanius haeresi 38. Nicaetas in illesauro orthodoxae fidei lib. 4. haeresi so. Excipit autem
hic eanon eos. qui non sponte nec voluntate, sed vi Se necessitate a barbaras aut dominis, excisi sunt. Sic Tigrius quidam natione Barbarus, α eunuchus, sed non a natiuitate , libertatem consecutus , ad presbyterij dignitat cm euectus est, visitabit Sozomenus lib. G. cap. II.&lib. 8.
Idem dicendum est de iis qui eunuchi
qui ex uteromams sic nati Iunt, quod est primum ex tribus eunuchorum generibus , de quibus Martitaei cap. i9. ita cuiusmodi Dorotheum At
tiochiae Episcopum fuisse resert Eusebius lib. .
νου- s. ira ex ima natiuitate comparaim. Nec tantum fictis canonibus, sed ciuilibus etiam legibus μνου--ἰς est prohibitus. Nam Hadrianicdicto, medico qui excidisset capitale erat, item ipsi qui se sponte excidendum praebuis icti . . ,. 2.st. ad leg. Cornel. de sicariis. Inde ille, apud Iustinum Martyrem in apologia ad Antoninum Pium , qui se castrare voluit prius a Praesecto AEgypti veniam edicti petiit. βιολι ιιν ανείμων e.
lum Felici Praefecto Alexandria obtulit, petens vemedicum sineret testes suos praecidere, hoc enim sine
Prafecti permissu fieri nefas esse , medici qui illis
pretatur, hoc est qui nuper ex gentili simo Chri- .stianam religionem amplexus , per baptisnum Ecclesiae Dei insitus, inque dolirina nondum satis confirmatus sit, ncc in vita sufficienter probatus. Hunc protinus Episcopum fieri prohibet
hic canon, & Iustinianus Novcl. I 2 . cap. I. n
forte obiiciatur illud Gregorij Naeti anzeni in orat. funebri Athanasii Alexandriae Episeopii
νοι,6-sἰς δ δ' ἀγων liti , γ, μι αγγὶ Gu ρον. Simi discipuli 2 praeceptores pietatis, herisiacrilegi, hodie facerdotes: heri extra farea, hodier sues mysteriorum. M illud Hieronymi, Heracatechumenus, hodie Fontifex. D. ramun Ambrosus, ne quidem neophytus, necdum baptismo initiatus , sed adhuc catechumenus, a profana praescistura ad Epitcopatum, communi populi Mediolanensis suffragio electus est, eiusque ei ctio, quamuis rcsistente Nicaeno canone, totius Ecclesiae iudicio , & Valentiniani Imp. consensit approbata est, ut scribit Russinus lib. a. Hist. Eccl. cap. II. Sc Theodoretus lib. . cap. 6. Sed haec Ambrosij electio diuinae potius quam humanae iustioni tribuenda est, ut testatur Nicolaus I. P. R. in epistola ad Photium CP. quae inter Acta Concilii VIII. cecumenaci extate , in
η θέα , B - Ambrosium exeatechumeno diuina reuelatisne ad Episcopatum pro-
125쪽
niarum, Ubdestri ad exemticosa proferas. eu nim ibi Sic valentinianus imperator hanc electionem confirmans, apud Rustinum loco citato, ait, risior Hem p puti l emctanimas Assidentes c. ne is sebita tu unum consensum, arque in una em
fresium ex dis emium con*rdia. Sic Synimus
gratia diuin- es homines in eandem trahere 'remm m. arque illud ipsum est, quod ait canon so. qui dicitur Apostolorum, των
m qui e vi agentillaecesseriter baptistius fuerit, protinus i opum feria-- nos. nipforti hocinianis gratia fat.
predierum ae sationem ne a seris. nisi μώ - bus aut tribus restibus.
tinc verti. sic Rustinus Aquileiensis in canonibus Nicaenis lib t Hist. Eccl. cap 6. M vctus intem pres Concilij Nicaeni, Dem sequitur Fulgentius
Ferrandus cav. m. & Indorus Mercator. Syn dus etiam Toὲetina lv. casa. i. mesericis extra mea femina ni tenus habitent, id enis er eanstia isti antiquorum Patrum de euv. dccan. 3.dam derici Iegisimum non babemei coniugium, eo tramaram mutiertim interdicta consonia appetant.
Sic etiam synodus Caetthaginensis l. can. uer densis can. is. Hispalei uis i can. 3. Bracharensis
subintroductam interpretari Sie Tego de Tharistus, quorum versio Actis Concilii Carthagunensis VI. inserta est de Dionysius Exiguus ia dice canonum Ecclesiae Romatis, quem sequitur Burchardus lib. 1. cap 1 . Iuo lib. 6. cap. I 86. 3c Gratianus can. interdixit dist. 31. Nicolaus quoque, dc Alexander P. R. can. s. dc ε .ead. dist. Nullus missam audiat prest eWi, ν- scit concubianam habere aut si bintravi. tam milierem. Hanc vetb Ni enae synodi, de extraneis siue subintroductis mulieribus, definitionem Iustinianus etiam
κω μίλκnνῆρον. Prest terus' diaconis σ- β.bdi canis,'omnibus in uero conseriptis . interdicimus secundum vim sanctorum canonum , mulioem at suam in sua domo extraneam sue sebintroductam habere dc Nouel. 337. cap. t. ipsum Nicani Co cilii canonem citat , ut de Baesilius Caesariensis Epit copus in epistola ετ ad Gregorium presbyte cum, quae etiam apud balsamonem de Zonaram extat. Lere canonem, inquit, asanctit Patribus sesnis in Nicanis 'nodo consimitum, qui manifeΠὸ
interdixit , ne quis navi rem sas.. D. rad Ram babeat Sed& - - α - frequens mentio est apud
scriptores Ecclesiasticos Epistola synodica Co ei lii Antiocheni aduersus Paulum Samolarenum celebrati, apud Eusebium lib 7 cap. 24. - s
de extraneis siue Iabinnodums eius mulieribus, WAntiocheni nominam, erpresbyterarama ac diacono rum quos fecis babet, quibus Ohoro alia deprehensia peccata obtegit. Hieracitas etiam eo nomiane sugillari, qubd invii xuu mulieres habe.rent, tradit Epiphanias haeresi 67. 2.
pio eas quas habent singuli subintroductas mille. res, de quibus oriari solent se habere si admianisterium. εe haeresi 63. de Origenianis loquens,
in Ecclesia dictas anetiatas sidicituosas mutieres habent, velut eriam ipsi hae faciant oc tu is V tra hominum reuerentiam, quo eum imyrialia te quidem consepeliantur. praetexi inem , hemianum gratia nouaen iactent. de paulo pdst, de quodam Palaestinae,Episcopo, ivataris 5 - γωυάθ
orem erusinari molieres insinuentes ipsi, subintravid, mi in am. 3e hae si 78. ostendit unde imp
tusimi homines ex scriptura μει ou & άμ. --: probare nitebantur. Qi aenam autem fuerint m απικτοι mulieres non satis constat. Russinu. Eusebii interpres loco citato vocabulum Graecum reliquit. Suidas annotauit tantum, non e plicauit. Erant autem neque Uxores, neque eo
cubinae , sed tererj cuiusciam generis mulieres. quas secum clerici, non sobolis nee libidinis gratia, scit pietatis stadio, aut certὸ praetexru, uebant, ut testatur Chrysbstomus sermone Gese
mis H --s , cuius fragmentum citat
Rhenanus scholio ad superiorem Eusebii,locum:
etat quod Gregorius Nynnus lib. de Virgini
126쪽
nomine tenus eoelibatus Audios nihil a communivi. .ι disserunt. qui non solism ventri volup ares industent , sed pas m eum muli. ιibus conuiuunt, ct eam consuetudinem fraternitatem vocant , sinistra su picione I flendido hoc nomine obnubenda. Non est omittendum quod olim summae eruditionis vir G. Budaeiis annotauit , nia. M oν dici stacium socianwe coelibatus, siue virgo contubernalem habeat virum, siue monactius feminam: atque hoc genus obiri in usu fuisse interChristianos, sed improbatum propter suspicionem si pti. de quo Gregorius Nazianzenus:
Subintra Acyos igitur, ut aiunt, omnes Nescis olae nuptiis dabimus, sue innuptos Poneses , siue medium quid seriιabimus. non ego Vel simihi maledixerisis, rem laAdauero.
Asarem amnem fuge , Abintroductum autem
statutum obtinuit sanctorumque Patrum in Nicano ne lis desinitia, ut in unaquairae prouincit, il-
Iius ρνοMincia Episcopi, una cum sinitimis , si ipsis
ita visuan fuerit , ordinationes faciant. &cap. 23.
prouincia iube it conuocari Discopos, ordinarique vetant vllum, nisi tribus praesentibus Dissoph. Synesius epist.6 de Siderio quod Palebiscae Epi-
τε ,αιωνιν δε . Nec ut fas est declaraeus fuit,immst vero cantra far , quamum qui em a senibus audisimus , si nee Alexandria constitutus est, nec at, istis Episcopis hie. δή καμαατων J Cyprianus lib. 4. epist. 8. Placuit adprobandam oronationcm tuam, Ut per m nes in ista prouincia positos lis rea ferent. αις-kποβλωθὼ-ι J Epistola synodica Concilii Aseleant ad Celestinum P. R. quae in Codice canonum Ecclesiae Romanae extat, & in Graeca collectione canonum Ecclesiae Africanaet
η σοῦ Deprecamur, ne deinceps adveΠras aures eos qui hine veniant faciti admittatis, nec qui a nobis excommunicat uerim is communionem vetiιis deinceps excipere. nam hoc
quoque in z laena synoda desinitum facile adsurret
venerabilitas tua.. r. 3M J Haec ε επια est potestas Mctropolitani, quam Nicani Patres deccrnunt deberi in tribus prouinciis hoc Catione denominatis, AEgypto, Libya,& Pentapoli, quae totam
Egyptiacam dioecesim constituebant tam in ciuilibus quam Ecclesiasticis.
tis priuilegiisque Antiochena Ecclesia Nicanis C nonibus tributa sunt. εσβciae quae Antiochenae E clesiae seruari his Canonibus praecipiuntur , ebpertinent. ut Epistopus Antiochenus praeseratur Metropolitanis omnibus in Orientali dioeces. nihil iuris illi attributum in caeteros Metropoli tanos, praeter honorem ordinis, non autem ut Metropolitani omnes dioeceseos Orientis ab eo tute singulari ordinarentur, ut Innocentis trimi epistola ad Alexandium Antiochenum asserere Videtur , contia mentem synodi Nicaenae. νον Aba -J Hierusalem a Tito de Vespasiano eueria , ab AElio Hadriano rursus aedificata . AElia est appellata. Eusebius lib. .
. . Hιer alem cum esset a Romanis occupata , nomen commutauit , in honoνeis e liν Hadriani Jmperatoris e Gia appellata est. Cedrenus de Hadriano, κτὶ, νε υ-HIA αν οῦ- in do. nouam Hierusalem condidit, cui . filia
nomen indidit. Idem tradit Dio in Hadriano, Zonaras tom 1 & Nicephorus Patriarcha CP in chronograph. Hieronymus in Ach. Apost. Hi rusalem, inquit, metropolim quoniam totius I dea , qua nunc ab Osilio Hadriano Casare, qvideam a rito destructam latiore situ instauraueris , AElia eognominata est. Hinc AEliae nomen pro Hierosolymis passim apud Eulcbiuin lib. 2. cap. 2. lib. 6. cap. 2I.& lib. g. cap. LI. &apud Theo dorctum lib. I. c. I. Basilium Seleuci ensem scrin. 38. contra Iridaeos. & in I. i. g. 6. H de censibus. ole θιτουμένοιι J Olim in Ecdlesia manus imponebantur haereticis resipiscentibus, quibus post exomologes m pax dabatur. id etiam testat ut Dionysius Alexandr. apud Eusebium lib. 7 cap. 2.
diis τοῦ emesmiae Aurelius Catth ginensis Episcopii vin Graeca collectione canonum Eeelesiae Africanae cata. 37. cum de Donati
per manus impositionem in unam ecclesiam. Adde Syricium decret cap. I. & Innocentium cap. is. μααν ουτυς εν et κληtω J Haeretici , siue ab haereticis ordinati, errorem suum agnoscentes, s ad Ecclesiam accederent, per manus imposi tionem recipiebantur, & in tacerdotium confir- . mabantur. sic Nicaena synodus de ordinatis ablelctio statuit . Λυ fit --λτου nialis uλωουtγαν, ut ex eiusdem Concilij synodica epistola resert Gelasius Cyziccnus lib. I. aist. Coniscit. Nicae n. de Theodoreius lib. I. cap. s. exciape tam n no ν ε αυχου. Athanalius m apolog. a. A Meleιio eo nitutos Arest neres Alexander ιρι Eeclesiam recipiebat. Idem in epist. ad Rufinia num: Communi decreto pia Mu, H qtticunque&Pa
127쪽
ps fuissent pranio arbitrio se principes fuissent impie ιιuis , si resipiscerent, ignoscemium rutaem illis, verum non restituendos in cleri numerem e qui ve- non auihores, sed necessitate ετ violantia compulsi fuissent, viseum est illis quidem ignoscendum, crincteri Deum restituendos. Sic olim in Alexandrina synodo definitum resert Russinus lib. i. Hist. Eccles . cap. 28. Ut tantum perfidia authoribus a mnetis, reliquis secerdotibus daretur 'tio, si forte velim , abiurato errore persim , ad fidem patrunc
μωάque conuerti, nec negare adisum redeuntibus.
Synodica epistola Nicaeni Concilii apud Theo
Placuit nodo Vletium iu sua riuitate manere , potestatem autem nullam habere vel quemquam Omdinandi vel cuiquam manus imponendi: forum v ro honoris nomen retinere. Fuit autem Meletius, ut in e HI , ut scribit Socrates lib. i. cap. 4 6. adde Concilij Nicaeni I l. actionem i. tom. 3. Concit. σε λογη - αι--J Can. IIo. huitis Coe. dicis. Socrates lib. 4. cap. II. tradit Liberium P.R .antequam Macedonianos poenitentes in communionem reciperct, ab illis petiisse ut suae fideis rosessionem scriptis mandarent, eosque libetu
quam Josone istorum tegatos obfingens Liberius, in communionem recepit. Sic valens & Vrsacius prosessionem suam scripto obtulerunt Iulio Epi-lcopo Romano, his verbis, quae a Sozomeno relata sunt lib. 3 cap.22.rium 1 τοῦ χιὼ
Hae vera scribentes manu nostra protestamur, nos Arianteam haresim , eiusque authores in alemum damnare. Basilius epist. x. ad Emissenos, Si autem dicunt se resipuisse, doceam persiriptura uam νspissentiam ct execrationem fidei quam fuceperant. Synodus VI. in Trullo can. 96. V1Nε
t. m. Synodus VIII. Oecumenica ach. i.
h resi reductos per libellum haresim suam eiurantes, Fanesum recipiendos. δε; iste J Quinam sint Digami hoe eanone Mean .s 12.& los. huius Codicis, vide in annot. ad ipsum canonem ros infra. e v. ς eνό- ne J Sic Ephesini Patres E stat hium quendam, Episcopi nomen & hono- . rem sine re ac potestate obtinere statuerunt, in
epistola synodica ad synodum P in Phyliae, quae inter Acta Ephesini Coi obj extat toni. r. ap-Pend. i. cap. i. α ν04 Z0Π ram & Ballam
tuima, is o Fay t πρ ζn is honorem habeat, Datam nut ipse πρ rivet. Idem de Meletio in Concilio Nican R-tutinii testatur eiusdeni Concilij synodica epistola apud Theodoretum
lib. I. cap. 9. cuiux verba supi a retulimus, & S Eomenus lib. I. Hist. Ecci cap. 33. de eodem lo
eum pronuntiauit sentemiam , ut videlicet Lycum incoleret, nomenque selum retineret Disiopi: atque de reliquo, neque in urbe, neque in pago ordinaret.
nus lib. . cap. 1 legibus Ecclesiasticis alienum esse ait, unam Ecclesiam ἱ duobus Episco
θ.η σοῦ Augustinus epist. rio. Sedi cum patre est Episcopa meo ρne Valerio. quod in Concilio Nicanoprohibitum nessiebam. P clamas epist. ad Sympronianum, Nec ius, nec fas sacerdotis singularis paritur, ut Uno eodemque tempore duo sint eiusdem Ecclesia Discopi. Adoviennensis in Chronico an . Si ci. Canonica authoritas est, in υna Gitate duos Epissopos non esse. Sic Cornelius Eeclesiae Romanae Episeopus Cypriano coaevus in epistola ad Fabium Antiochenae Ecclesiae praesidem de Nouato Catharorum haeresis authore , Vindex ille Euangelij, inquit, ignorauit unum esse debere Episcopum in Catholica Ecclesia. Cornelius euidenter ait in una ciuitate unum Episcopum fuisse aut esse debuisse. & Cyprianus de eodem schismatico , epist. 32. Cum
Episcopi & presbyteri laps , ad poenitentiam Cais ,
quidem recipiebantur, sed ab ordinatione & Δ-cerdotali honore prohibebantur. Cyprianus lib. I. epist. 4. ει epist. 7. Assuritanae plebi suadet, ne Fortunianum . qui idolis sacrincauerat, ad Episcopatum admittant: de lib. .epist a. indicat Trophimnm poenitentiam agentem admissum esse , ut laicus communicaret, non ut locum sacerdotis usurparet. adde canonem ai. huius Codicis. ποθι μοι - ω M J Ethnici Principes mili- n. ic. tiae cingulum iis auferre consueuerant qui fidem negare recusabant. id testatur Eusebius lib. . cap. 11. de Marino quodam milite Clicistiano loquens, qui cum sui gradus ordinem secutus, honorem cuiusdam muneris militaris adeptus esset, statim qui eum proximε sequebatur clam uit, non posse id illi aure tribui, quia Christi nus esset. ει Imperatoribus non sacrificasset, μῖ
lites in singulis ciuitatibus ex aliorum numero eximier dignitatis gradu priuari iust , nisi damonibus sera care vellent. Russinus lib. r. Hist. Eccl. cap. 32. de Iuliano , milisia cingulam non dari nisi immolantibus subri. Hinc ille Marcellus centurio. cuius
128쪽
' cui facta apud Batonium extant an . 298. Sit tis en conditio millismium , ut dis ct Imperatoribus sacra facere compellamur : ecce preticio vitem ct cingulum , renuncio signis, cst mill
de iis loquitur , qui persecutionis tempore, propter iidem, militiae cingulum abiecerant, α postea fidem eiurantes, pecuniis ac donis priorem militiam receperant, rursumque ad Eccle, lige s .i rςdieranc; sed de iis, qui gratia inspiranteriis d. diuina, cingulo militiae deposito. quo metuis Se xa. trape- persectius vitae institutum magisque Christianii ix P. τε 6. capesserent, postmodum illud resumerent, &denuo se militiae sacramento obligarent,quibus merito poenitendi tempus definitum est. Nec enim existimandum est hoc canone militiam Christianis interdictam, nisi quatenus signum fuit idololatriae, Squam nonnisi dispendio sudei Christianae exercere possent, quod immolare diis milites cogerentur : alioquin Christianos sub Ethni eis Principibus militare consueuisse, planum est ex Dione in M. Antonino, Eulebio lib. s. cap. s. Tertulliano ira Apologetico cap. 41. & lib. de corona militis cap. I. ubi de milite Chi illiano loquitur, qui lauream militatem capiti suo imponere noluit, sed libero
capite, coronamento in manu ocioso, intexfratres commilitones solus permansit. Sed de militaris iuramenti ἱ Christianis militibus praestati soliti mcminit Vegetius lib. a. de re militari , eiusque sermulam resert his verbis: Iam rem per Deum, Christum, ct sanctum Spiritum, er per maiestatem Impe saris , qua secuniam Deum generi humano diligenda est cst colenda. de paulo pbst , Iurant autem milites , omnia se strenui Di Dros , qua praeceperit Imperator: nunquam desereturos militiam , nec moriem recusata- ros pro Romana Republica.Gn. v. J Eucharistia in moribundis viaticum appellatur, quod abeuntibus ex hac vita, Maci Deum cogitantibus, ac veluti iter instituentibus , ea detur veluti pro iubsidio viae. Sic in Concit Carthag. IV. can. 78. N in epistola Sixti P. R. tom. M Concit. Tassus asTnodo condem tus est , ita tamen ut in ultima die vitaneum ei non denegetur. Synesius epist. 67. ad Theophilum Alexandriae Episcopum de
Lamponiano quodam excommunicato lo
ua. Remsi a Mem auctoritatem soluendi ad sacram sedem. tamam ititur mihi pumpsi , si are deret Lamponiano mors , ct s certus dies mori svideretur adesse , quod permiserim omnibus quitum aderam presbyteris ei communionem imper-rire e nemo enim vinctus anathemate mihi mo ia-ων. ubi autem conualueriι ex graui morbo , eadem conditione obnoxius poena sit, ct expectet a
disino tuo ct humano. animo venia signum. ad decan. 16. huius codicis.
J Populus olim in Ecclesia tribus Pag.
gradibus distinguebatur : erant enim Can. ιδ . μοι , Sc υεττυο ου-e , catechumeni, fidcles, de poenitentes. Catechumenorum a tem duo genera fuisse ex hoc canone constat,
unum eorum qui audiebant verbum Dei & fieri Christianos volebant, sed nondum petie rant baptismum, &ij diccbantur auiuentes sinue auditores. Alij qui iampridem accesserant,& in fide recte instituti, baptismum petebant& dicebamur comp tentes. Audientium siue auditorum meminit Tertullianus lib. de poenitentia : Nemo sibi aduletur , quia inter auditorum Procinia deputatur, quus eo etiam nocsibi delinquere liceat, an alius intinctis est Chriastas , alius au lentibus 'item , Audientes optare in tioncm , non Haesumere oportet. dc lib. de praescript . aduersus haeret. cap. 4 I. c te GA mentis , quis fidelis , incertum est , pariter adeunt, pariter audiant, pariter aram. Cypri nus lib. 3. epist. t . Audientibus , si qui fuerint periculo prauenti , ct si in exitu constituti , vigilantia vestra non desit, implorantitatis diuinam gratiam , misericordia Domini non denegetur. Competentium ver b meminit Augustinus lib. de cura pro mori. hab. cap. I 2. Pascha apri πωκie , dedit nomen inter alios cometentes.
tibus , audiant poenitemes. meminit de Hier nymus epist. ad Pammachium. 3c Concilium Agathense can. Is . SImbolum etiam placuis ρο- Mice in Ecaesia competentibus praedicari. Leo I. P.R. deciet. cap. et eclos vocat. In b
pii andis in Ecasa electis hae Δo tempora vi quibus loquuti sumus , esse legitima , duectionem
Hieronymus in epist. ad Oceanum : In Nicaena I nodo a Patribus decretum, ne de alia in aliam Ecelesiam Di pus transferatur. Hoc canone usurae centesimae , dc μαλIM Can. clericis interdicuntur; ut clericorum a torat amodum ponerem Nicaeni patres. δω ,τες J D. Paulus r. ad Ti
'm' α Φιλαργυρον. Oportet Episcopum esse irreprehensibilem , non tiamis lucri cui me sed alienam ab avaritia. de D. Petrus epist. I.
Pascite regem Dei qui penes vos
est , turpem quastum non ast inres. Hierony mus lib. 1. epist. Ia. Ignominiasacerdotis est ρν
priu studere distitu. Huc spectat quod refert
SozOmcnus lib. 4. cap. 23. & Nicephorus lib. c p. s. Sophronium quendam exaut hora tum fuisse , quod auaritiae studio in Ecclesiae pecunia quaestum fecerit..μια u J Conc. Laodice ni can. 4. σω τι
129쪽
Ideoque apud Harpocrationem de Suidam Gellius lib. I 8. cap. I . Est autem binie- Iius , quit numerum tuum in se habet, dimi-d, iamque ei s r ut tres ad duo , quanderim ad decem , triginta ad vi Mi. νμόλιον , dimidia pars uniuscuiusque rei est. Et apud Suidam , δὲ
-ώαλιον ναῶ δὶδ ulcis. Vide infra ad can. ev II i.&adde locum Hieronymi. Solent foen setores argumentari ac dicere r dedi unum modium , qui suus fecit decem modios ; nonneis iam est in medium modium de meo plus auiis piam , eum ille de mea liberalitate nouem crsemis de meo habeat. Constantinus l. I. Cod. Th. de ustitis .m MM Rugum tulit. Uerum huiusmodi frugum agricolis mutuo datarum usurae ad centesmuin modum redacta sunt a Iustiniano, i eos qui 16. Cod. de usuris. de nou. 4 cap. I. Unde desiimpta est authentica subdita d l. eum non frumentum is . Cod. de usuris. Specierum usurae dicuntur Hieronymo, id est , ut recte Graeci lib. 13. Synopsis Basilici tit. 3. de usuris, cap 66. vide Scholion. ω l. frumenti n. Cod de usuris.
J Hemioliae seu frugum usurae aliae
1 centesimis pecuniae .centesimam usuramqegia rimam pecuniae usuram olim fuisse notissimum est. vide Brissonium in selectis.& I. I. g. 2. Cod. Th. de usuris, Dositheum lib. s. Volusium Maecianum Chrysostomum homil. in Matth. 36. p. 36a. Sidonium lib. . epist 2 . Centesima autemvsuta fuit, quae in nummos alienos singulos nummos singulis mensibus praestaret ι usurae quippe olim ut apud Graecos, ita&apud Romanos menstruae: unde, ut eleganter Basilius
re. Si ad annos ut hodie computes, centesima est quae duodecim nummos in annum praestat, quomodo S Plinius lib. io epist. 61. dicta haee usura Graecis meae An , quod drachma esset centesima pars minae. Constantinus d. l. i. Cod. Theod. de usuris, usuram ad veterum centesimae rationem reuocauit : frugum verbusuris modum imposuit quibus nullus saris certus positus hactentis fuerat. Usurae centesimae ratio aucta sub Valentiniano Sen. sub quo de auri aestimatio auω suit, vide l. vnic de Oblat. votor. Cod. Th.& l 13. de susceptorib. & l. 1. C. de veteris numismatis potest. Notandum d. legem primam unico tantum mcnse ante Concilium Nicaenum latam fuisse, cuius can.
v II. Vsurae centesimae, & κωο iuxta ci ricis interdicuntur et ut clericorum χρου δε
modum imponerent Nicrni Patres. d. I t. de usuris lata est anno 32s. x v. Kal. Mai Paulino εe Iuliano Cois Firmicus lib. a. cap. X L I. . Numquam pecunia formιι exeneas , vel alienis necessitatibus miserum tibi Aecuma conferam --
mentum Nide Chusestomum homilia in Ma thaeum s. pag 3s. A sis. p. 36 a. Basilium homi
Ibteris, id est Episcopis anteferret e quid '
ιitur mensarum or viduarum minister , ut supra eos tumid se est erat , ad quorum preces Christi corpus ct sangAu conficitur. αc mi ι risis J Augustinus haeres . Patilianos baptisandos esse in Ecclesia Catholia Cam . . ea Nicano Concitio consilutum est. unde e-ῶκdum est eos regulam baptismatis non tenere is quam secum mutti baratisi , cum de Catholicas dissederent, abstulerum, e que custodiunt. Sa-nε Paulianistas siue Paulianos non baptitasse in nomine Trinitatis constat, quia Christum purrum esse hominem credebant, & Trinit tem aperte nWabant, unde & δευτεροι appellata sunt. Epiphanius haeresi 6s. οἶ- α Φ
nihil amplius Iudaei, habenus seeundi Iudai v cabantur . er Samosatira. Nicetas in thesauro orthodoxae fidei lib. ... haeresi 2. Zenobia θ-riam Phaeniciam Me regenti , cum Paulus ob pri vellet , ut qua Iudaismum profiteretur , Q quoque unum esse Deiam docuit, qui Patres lilia , or Spiritas Sancto unus irimque iere tur. unus enim, inquit, Deus est er Filius e sis eo , quemadmodum in homine sermo. Idem tradit Epiphanius loco eitato de eiusdem haeres loquens, S , γον ab ψγν
ο ita. Asseruit orem his, Deum Patremor Filium Ur Spiritum sanctum vnum Deum esse rin Deo istem semper esse 'sius verbum s spiritum 'sius . quemadmodum in hominis corde sproprium verbum. Paulianistae autem siue Pa liciani, Ac Samosatitae appellati sent a Paulo Samosateno Antiochiae Episcopo,ut tradit Su
λι- . Fuit de alius Paulus Samosatenus Marii-chaeorum haereseos instaurator, a quo Paulicia ni , quos Baltimo perperam confundit cum
νιχροα Καλλιnses τι uia sua. Idem tradit Matthaeus
Blastares in synops, ubi aperte Paulianistas Paulicianis distinguit. Historia miscella in Nicephoro lib. 24. scanichaonim vera , qui munia P Ariani dicuntur, amicas erat. Pauliciano ruin haeresim in Thracia propagatam fuisse sub Constantino Copronymo, Theophanes author est, eimque a Michaele Imperatore damnatam testatur eadem Historia miscella in eius vita: Dirino sane et to Impervior piismin motus eo rea Manichaos , qui nunc Pasiliciani dicuntiar. capitalem animadaesonem promulgauit. sed MMontanistae baptizari iubentur . Ii2.6 λεαλ, seu γειτονει - J D. Pau- Pag. s .lus i. ad Timoth. cap. 3.1. α ε μα-νλ. αῖον in. Irenaeus lib. 3 aduers haeres cap. 3.
Ab A RHis instituti sunt spissopi in Ecclesiis. .& post pauca, atri persectos ct irreprehensibiles in omnibus eos violebant esse, quos er suec fores relinquebam 'm ipserum locum magisterj
130쪽
si honesta or inculpabilis est undique irreprehem sibilis sic
μυωνι-ν J Diaconissarum frequens men rio apud rerum Ecelesiasticarum scriptores. D. Paulus epist. ad Rom. cap. 16. r. Phoeben Commendat quae erat diaconissa Ecclesiae Cen
πιαι. & Ignatius epist. ad Anti henses saIutat in δακονιιι. Plinius Iunior ad Traianum
de Christianis scribens , ministras vocat, lib. Io. epist. 97. magis necessarium cria H , ex duabus ancillis qua maristra dicebantur , quid esset veri ct per tormem quarere. The doretus lib. 3. cap. I4. γε ο - πς ί σου - - -ἀωώφ , .. υς δακώνια q. s. s. Mulier quadam instris ob pietatem , diis nisse honore ἀν-υ. de Sozomenvs Lb. 4. cap. 1 . scribit Elpidium Satabenum Episcopatu exaut horarum , qubd Nectariam quandam ob iusiurandum violatum comm . nione interdictam , poenitentia nondum peractii , ad diaeόnista dignitatem admiruset.
legendum δα νέαι ex Nicephoro constat lib. s. cap. 43. non δανοεας , ut perperam habet Graecus vulgatus codex. Epipnanius προεσβυ nisa e vocat haeresi q. & Laodicenum Concilium can. tis. huius codicis. De diaconissatum autem ministerio vide annota ad Canonemrys. huius codicis. He accipitur pro ordinatione seu eonsecratione , non pro benedictione. Sic d. Catione is . huius codicis &passim. Duplex enim olim fuit , Αλογα videlieet & Θυτον , ut ait Tharasus Patriariacta CP. Adh. t. Concit. Nicaeni II. rom. 3. Concit. nee semper fuit consecrationis symbolum, sed & orationis super hominem, cui manus imponebantur. Impositionis manuum quae ad ordinationem Episcoporum M presbyterorum pertinet, meminit D Paulus r. Tim. 4. 4. & cap. 1.22. de Optatus Mileuitanus lib. r. In Donatam fum isa sentemia Iasa r
insis manus imosuisse , quod a. Ecclesia Mi
num est. Hic enim impositio manuum pro Ordinatione sumitur, quam iterari non debere veteres iudicarunt, adeo Vt si Episcopis inhaeresim lapsis, vel ab haereticis ordinatis, post ue
poenitentibus pax daretair impositione nimnuum, si in suo gradu manerent, non erant te rum ordinandi. vide quae silpra annotauimus adcan. S. Impositio verd manuum benedictionis adhiberi fuit selita, ut iam diximus, lapsis poenitentibus, & redeuntibus ab haereticis ad veram Ecclesiam. Cyprianus lib. s. epist. 14. Nam eum in minorisus peccaris agant peccataras paenitentiam iusso tempore, or secundam dissipsi, ondinem ad exomologesim venia-, ct per ma- imposuimem Dissopi est etiri ius communicationis aecipiant. Item baptisacis. Hieronymus contra Luciferianos: Annessis, inquit, etiam Garsia. hum esse marem , ut baprasistis postea manus imponamur ita inuseriar Spirisus sinctus. de Cyprianus epist. 71. ad Iubaianum: iam nc quoque apud nos gerisur, ut qui in E e fantur, per praepositor Ecclesia offerantur, est ρον nostram orationem ac manas impossionem S ritum sanctam consequantur. Omnem denique electi nem euiussiis Ecclesiastici ministri per eiusmodi manuum impositionem olim fieri eonsueuisse dubium non est : nec enim diaconissa , hypO- diaconi, te res , caeterique ministri oldan bantur , sed tantum super cos fundebatur bo. nedictio per orationem de impositionem manuum. vide annot. adcan. III. Infra.
- -- νυ κλινοmς , &c. J Vetus Pas . 34. mos Christianoriim fuit, genibus flexis, seu de Ca . x geniculis adorare , ut loquitor Tertullianus. Eustatus lib. cap. s. de Christianis agens qui in legionibus Romanis stib M. Aurellio stipendia
merebant, ita scribit: - τη Φρος - ταλεμ-ς πω
ώνυ -- ται , ς τι ώκ.ῖον M. τ - - εεις, - - -ς θ θεον iram; π .θαι. In preciam in i quae acie, genu 'o in temram usque , qui nostrarum precationum proprius mos , ad supplicandum Deo egeonaeos. E. cipit autem hic canon diemDominicum & m dium interuallum inter Pascha & Pent osten, in quibus prisci stantes adorabant in mem riam Dominicae resurrectionis. Id restatur a thor quaestionum ad orthodoxos, quae Iustino
rem genu die Dominio, νωιrrectionis est 1ν-tum . qua Christi Paria est a peccarix , est amona , qua ab iri intrefectis eu . liberati μ-mas. de de Pentecoste i is τ οι - ,υ ,
nu non μα-s , quod eodem taco habenaa fit. quo dum cui viri. Tertullianus de coron. mil. cap. 3 Die Damnico trianium nefas ducimus, vetis geniculis adorare. eadem in-unuare a dis Pascha in Penuresten ume gaudemus. ω Hi ronymus aduersus Luciferianos: Die Do-nico ct per omnem Pentecosten nec de Eemcaelis ad rarae . ct Dianium fuere . multaque qua βημpta non μὴ , rarionabilis . obseruacio vind cauit. Legimus tamen D. Paulum ipso tempore quod interlabitur Psscha ad Pentecostere in Tyri litore positis genibus adorasse , Ad . Apost. cap. λI. y